LOOF OG. Rona SJ Rona cacao 8HT ip— pUttmoet, I. de helft voor do helft I un groene Heerlijk,opwekkend is een kop VAN HOUTEN S STORMEN. Zaterdag 16 November 1912. No. 12023. 51e Jaargang. Uitgevers 3- I Van vijfjaar clericaal bewind. Et 1 I l t I WAHEMUIS, Spaislr. Dn Haag. W Alle Uze- «i Halsh. Artikel.» 1 s c t !Zj ir Ribjes, •*/akilo. licalesse. XTie-CL-ws- Verschijnt dagelijks Telefoon ïnterc. 82. Eerste Blad. FEULLETOA. Uitgevers A. BRUKMAN EN ZOON. e»- -A-d.-v-ertezxtie’blsud. voor G-o-uxcLeu ezx OxxxstxelEexx- ”’4 behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon ïnterc. 82. i schwaren. i 4 I l HOOFDSTUK IV. k.; (Wordt vervolgd.) <f L Roode Kruis, gevers. - en Woningtoea- nderetandsoenim. uiomen aan ons Bi .jkhandel en de Pc strantsche H. VAN Predikant iov. 1912. 1. NER ont- itcs gewoon Naar hal Duitreh. va» HANS LAND. kt, dat Uw Uw handen on Uw loven il verheid van haar voor vanP ph. 120. urkool. Limburg kreeg ook vrijstelling. Daar entegen werd de vrijstelling aan den Christelijke Nationalen Werkmansbond gew eigerd want, niet ge, deie ver- eeniging behartigt de stoffelijke be langen harer leden Patrimonium was gelukkiger. De Raad van State had in zijn adres er wel op gewezen, dat deze orga nisatie ook de stoffelijke belangen n w e o r a a r nde nd, ttelian J GRUDSCHE COURANT PRIJS VAN ÏÏËT~ A B O N N E M ENT? Per kwartaal Idem franco per post Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post Abonnementen worden dageljjks aangenc Ticndewec. 64, by onze Agenten, den Boel Mit Nummer bestaat uit twee Maden. deed er niet aan te denken. Maar lieve kind, waarom was je daar nu toch zoo bang voor? Dat heb ik mezelf ook meer malen afgevraagd. Ik ben zoo schuch ter. Voor vreemden gevoel ik me niets op mijn gemak. En dan heb ik en dat is wel de hoofdzaak heelemaal geen zelfvertrouwen, dat ik zelfs de minste betrekking zou aanvaarden in de vaste overtuiging dat ik na korten tijd er niet bekwaam voor zou worden geacht. Ach, tante, ik ben er zoo slecht geschikt voor. Maar, kindje, dat moet je niet zeggen. Dat moet je zelfs niet denken. Een mensch kan wat hij moet. Ik heb het je wel al toegegeven, dat jij er feitelijk niet voor geboren waart om op eigen boenen te leeren staan. Dat heeft je wellicht in het eerst wat afgeschrikt. Maar jij bent jong en sterk en met een beetje moed Maar ik ben zoo weinig moedig, tante. Goed, goed, last het zon. Ten slotte zg streek het meisje liefko zend over wangen en vocirhoofd ten slottes>e je er ook wel wat anders uit dan die vrouwelijke werk ezels, die daar ginds in de groote stad degelijk. bij het krieken van den dag harer leden behartigt, doch dat bleek voor minister Kolkman geen bezwaar, het petekind des heeren van Vliet werd opgenomen in de rij der uit verkorenen, die geen belastingpen- ningen behoeven te offeren. Wij beweren, dat artikel 4 der wet op de personeels belasting door deze ministers op een wijze wordt toe gepast, die niet door den beugel Dat voorzei ook een Roomsch orgaan, reeds in 1008, toen het schreef dat het kabinet-de Meester niet alleen weg moest om de oorlogs- begrooting van den heer Van Rap- pard, doch omdat het zijn plannen tot grondwetsherziening en belasting hervorming reeds had ingediend. Hoe dit clericale kabineth«'t militairisme in het gevlei komt, toonden wij in ons eerste artikel aan. Is bet Am- sterdamsche weekblad „De Fakkel" goed ingelicht, dan zoo de heer Colijn zelfs het verschrikkelijke voornemen hebben, 5 Dreadnoagts voor 120 millioen te laten houwen. Dit nu weigeren wij ten eehenmale te ge- looven. Zoo'n krankpinnige verspil ling van 'e lands geld kan zelfs van dit kabinet, hoe het ook de uitgaven voor het militairisme heeft opgedre ven, niet worden verwacht. De heer des huizes was thuisgeko men en had met een zuur-zoet gewicht getracht zich in de nieuwe omgeving te schikken. Vaak als hy in vertrou- welgk gesprok met Mathilde aat, zweeg Hotel „Neuf*, Verg. Vrijzinnig» r. A. Roodhoyzen. Genoegen". Bil- onw“. wij geregeld tijdig en ontvangen vaa irten, vermakelgk- sze dan ia onze 8) Er straalde als 't war» een licht nit van Ada, een licht van jengd, gezondheid, frischheid en kracht. Het zwarte rouw kleed, dat zich plooide om baar slanke figunr, stak scherp af bij het glanzend gelaat. Rustig trad het meisje op haar toe. Haar bewegingen waren slechts weinig vrner dan den vorigen avond, maar de blik van haar oogen, de half geopende, glimlachende roode mond aeide dat zooeven een zware last van haar jeugdig hart was afgewenteld. Ada liep op Mathilde toe en kuste haar deemoedig en snel de hand, net alsof ze bang was dat haar tante het haar niet zon toeataan. Ze» zuchtte en aside met een gelukkig lachje U kunt niet begrijpen, tante, en ik kan het n in woorderi met zeggen hoe gelukkig ik ben. Ik was er zoo beng voor om in een betrekking te gaan. Dat stond zoo vol afschrik voor myn oogen, dat ik maar steeds moeite erop uit gaan om voor zich het II. Van die speciale eischen, die elk der coalitiepartijen op haar eigen program heeft stdan, heeft het cleri cale kabinet Heemskerk weinig of niets tot stand weten te brengen. Tot op zekere hoogte zou de regee- ring zich nog kunnen beroepen op de zedelijkheidswetjes en op de sub sidie’» aan de clericale sectescholen. Doch van specifiek christelijke eischen, zooals de Kuypermannen die opvat ten, is niets tot stand gebracht. Van een Zondagswet kwam niets, en het groote verschilin opvatting in deze kwestie tusschen Roomschep en Kuy- perianen maakt het begrijpelijk, dat een katholiek eens zeials er ooit een Zondagwet tot stand komt, zal een liberaal kabinet het moeten doen. Van herstel der doodstraf en afschaffing van den vaccinedwang,-r--o— «onals de antrrevehiüonain hroe- J-mM-hij jarmdang oazaogelijk heeft deren die eischen, kwam niets, om dat de Roomschen er en o.i. zeer terecht nieta van willen weten. Van de zeer onvruchtbare wet gevende periode is dan ook het ge brek aan overeenstemming bij de clericale coalitie voor het grootste deel de schuld. Wel werd in de ope ningsrede van 1909 vol ophef ver kondigd, dat de eenheid der cleri cale partyen gelegen is in den band der christelijke rechtsbeginselen, doch de practijk heeft genoegzaam aange toond, dat dit niet anders zijn dan holle woorden, als verkiezingsleus berekMid op de vangst van goedge- loovigt kiezers. De voorwaardelijke veroordeeling b.v., door mr. Ver- kouteren als gegrond op het christe lijk beginsel, verdedigd en door mi nister Regout onder denum „vöor- waardelijke opschorting van straf" in een wetsontwerp belichaamd, is hjj plots, wanneer de nieuwe huisge noot» binnenkwam en aan tafel plaat» nam. Dan heerachte er eenige oogen- blikken een benauwd zwtigan, pjjnlyk voor alle drie. Ada sprong dan van haar stoel op on vroeg, met een kleur, of ze ook stoorde. Mathilde stelde haar dan glimlachend gerust, en begon te gelijk een druk gesprek mot haar, ter wijl Albert voor het raam ging staan kijken naar de vallende bladeren. Als het zoo te pas kwam, zei hij tot Ma thilde Dat hindert me toch zooals wij samen zitten te praten, komt zij altijd uit den een of anderen hoek schieten. Vroeger, als ik met jou vertrouwelijk wilde praten, spraken, we Fransoh, als een der bedienden toevallig in de ka mer was. Dat gaat nu ook niet meer. Zullen we nu Esperanto gaan leeren, Tilli, of roovsrtaal, voor 't geval ürij wat onder ons beidjes hebben te be spreken? Het was hem niet naar den zin, on aangenaam in hooge mate. Mathilde streelde zijn smalle hsnden. Oude egoist. Vreeselnke zelf zucht I Wï zullen zoo vaak alleen zijn, als we willen. Je grappen van do ke gelbaan kan je me fs avonds in bed wel vertellen. Ik zal zoo lang wel wachten. En voor het overige wat je nog op het hart mocht liggen, daar voor sta ik gaarne oen uur wandelen op de stille tuinpaden af. Een wenk, on ik volg je als Hamlet den geest. Onaangenaam, bromde Albert. Wen daar eerst nu wat aan. Do toestand is je nog wat nieuw. Laat het eerst een poosje gegaan zjjn. Kun ja niM aan Ada's gezelschap wonnen, welnu, du kunnen we hot altgd nog veranderen. Dan moet ik er ton slotte nog uit? Natuurlijk, lachte Mathilde. Wees toch niet zoo dom. Ja, jjj laat je natuurlijk dat bont je niet meer ontfutselen. NiM graag, manlief. Maar wacht toch nog wet. V En dan Nu, wat dan Mathilde stond op en nam zjjn brui ne lokken in haar handen. Zij streelde hem moederlijk over'het hoofd. Nu, zeg op. Wat dan nog, man- Mtje? Ze moet geen „oom” tegen me zeggen I Mathilde schoot in een lach. f 1 25 1 50 1.50 1.90 iu Lange putoren Bij meerdere gelegenheden is ge bleken, welke gevaren vu dit kabi net dreigen voor de geestelijke vrij heid. Scheen het in den auvug, dat het kabinet-Qeemskerk met zekere gewaagdheid óptaad, niemud twijfelt er thans meer au of bij dit bewind zit de Kuyperkoers vu een vorig tijdperk voor. De eenzydige bevoordeeling vu al wat kerkelyk is, toont zich maar al te vaak. Sterk sprekend zijn in dit opzicht de be slissingen, die minister Kolkman her- huldelijk neemt, als voor vereeni- gingslokalen vrijstelling van perso neele belasting wordt gevraagd, op grond, dat deze strekken ten alge- meenen nutte. Aan den Amsterdam- schen Bestuurdersbond werd deze vrijstelling geweigerd, het gebouw was geen inrichting van algemeen nut. Voor de lokalen vu de Katho- Sociale Actie werd de vrijstelling echter wel verleend. De Roomsche Patronutscommissie St. Aloysius te Gouda kreeg het zelfde voorrecht. De Roomsche jon- gelingsvereeniging te Montfoort even eens. Het Missiehuis te Steijl in te verdienen in het sweet haan aan* schijns. Zij lachte, want ab met schuld en schande beladen, stond het groote kind, met neerhangend hoofd en slappe armen. Dan heeft het noodlot het met jou heel wat beter gemeend dan met die millioenen anderen ik ben er met jou blij om, dat je hier een gemak* kelijk bestaan zult hebben. Wij zullen als zusters de zorg van het huishouden deelen, en ons stille leven in volle harmonie en vrede samen doorbrengen, tot je trouwt Ik ben zoo arm, tante. Arme meisjes vinden ook vaak een man. En is het een flinke en ferme man, die om je komtwelnu is hij arm, dan helpen wjj een handle mee, ie oom en ik. Wij hebben zelf geen kinderenook in dit opzicht heb je het goed getroffen. Maar laat ons nu ontbijten; wij gaan straks samen de stad in. PRIJ% DER ADVERTENTIÉN: Vzn 1—5 gewone regels met bewysnummer f O.U Elke regel meer ,0.10 By drie achtereenvolgende plutsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaubiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0 35 by vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0 25 per regel. Groote letters en randen nur plaatsruimte a. een doopi in 't oog van dr. Kuyper en zijn volgelingen, die dit stelsel als strijdig met het christelijk beginsel beschouwen. Eeij andere oorzuk van de stag natie in de wetgeving is de wijze, waarop dit kabinet, bij zijn ontwer pen is te werk gegaan. Jarenlang ia van verschillende zijden er op un- gedrongen, de Ouderdomsvoorziening zou voorafgun. Minister Talma heeft dit steeds geweigerd. Telkens stelde hij in de debatten in de Tweede Kamer op den voorgrond, dat eerst de Ziektewet moest worden auge- nomen. Uitdrukkelijk verklurde hij, dat de uitvoering der Invaliditeits wet veel te kostbaar zou worden, als niet eerst de ziektewet in werking was getreden. Onder den drug der rechterzyde en voorname lijk onder den druk vu den minister zonder portefeuille uit de Haagsche Kuaalatraat, liet de minister dit studpunt varen en willigde hij in, genoemd. Met de grootst mogelijke overhusting moet thans de Invalidi teitswet er doorgehaald worden, en wordt de Ziektewet in het archief van het departement opgeborgen. Tegen de verkiezingen verschijnt dit ontwerp misschien nog eens bij de firma Nederbragt, om den kiezers diets te maken, dat de minister toch zooveel moois heeft gemaakt, al bleef het stutsblad er dan ook ledig van. We wezen er zelfs op, dat het kabinet Heemskerk zijn voorsprong dankt aan een komplot, dat minister van Rappard en durmede het kabi net de Meester ten val wist te bren gen. De verklaring vu mr. Lohmu, dat het kabinet-de Meester niets deed in strijd m'èt de christelijke be ginselen, zeide toenmuis reeds vol doende, dat het er op toegelegd was dit ministerie te doen tuimelen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1