ux
K,
erf 9.
No. 12038.
Woensdag 4 December 1012.
Exiiten 1 axxd.
erst de
Buitenlandsch Nieuws.
Sixrn erxlaxxd..
lEULLETOX
x
ntisepfiscM
iwerkinq:
j a 7uon
raamuni
smuk!
jn’s InkT
k 'de BESTE
SCHADELIJK
IOLLAND.
r.
aflevering.
51e Jaargang.
STOKKEN.
WABEMIL’IN, Spuislr. Den Haag
behalve Zon- en Feestdagen, j
Telefoon Interc. 82.
XTïe‘tx"ws- ezx voor G-o-uxcL©- en. OxxxstxeHsexi-
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82. «Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON
X
.ND ANTZIG,
N. Crt.
HOOFDSTUK IX.
ian A Zn., Gouda.
1
HOOGEN.
V. ABS-
De adelborsten a.b. van de Gelderland.
Ingevolge een kennisgeving van het
Eerste Kamer.
De leden van de Eerste Kamer der
Staten-Generaal zijn ter vergadering
D.
3Z.
DIEST.
Naar het Duitsch.
van HANS LAND.
ti-Legi”, Kame*
>r f
Marinebestuur aan den commandant
van Hr. Ms. pantserschip Gelderland
nsgntinopel zul-
’t Kon. Instituut
boord van dien
W Alle Luie- en Iluish. Artikelen
Minister van Financiëi
regeling te doen ont/
weduwen- en
gerechtigden in hei
weezenfonds
De Oorlog op den Balkan.
De onderhandelingen.
De wapenstilstand was gisterenavond
6 uur, naar Reuter uit Konstantinopel
aan de bladen seinde, nog niet ge-
teekend.
Hetzelfde agentschap., vernam ook
idat de Turksche voorwaarden voor
pen wapenstilstand, veel meer omvat
ten dan in de overgeseinde berichten
'werd gezegd. Zij bepalen, dat Turkije
het recht zou hebben, niet alleen de
belegerde forten te proviandeeren, maar
ook de Turksche troepen in Macedonië
on elders en de Turksche bevolking in
de verschillende deelen van het rijk.
De Turken vragen eveneens het recht
over de Adriatische- en Ionische zeeën
levensmiddelen te zenden en dat hier
toe de bondgenooten hun een vrijge
leide zullen medegeven.
Griekenland kan geen voorwaarden
toestaan, waardoor Turkije in staat
zou zijn zijn voorraden geheel aan te
vullen.
Te Konstantinopel worden maat
regelen getroffen door de militaire
overheid, die er op zouden kunnen
wijzen dat het leger in de Tsataldsja-
linie ter overwinning moeten worden
gevoerd.
Naar aanleiding van de berichten
als zou Griekenland niet wenschen
mede te werken tot den wapenstilstand
is het van belang te vernemen wat
een Reuter-correspondent vernam in
een interview .met den Griekschen
gezant.
Hij zeide, dat Turkije driemaal be
proefde Griekenland los te maken van
zijn bondgenooten, laatstelijk kort voor
de onderhandelingen over den wapen-
uegi Kamer
de Bouwbe-
en Woningtoez.,
udersUndscomm.
rij geregeld tgdig
n ontvangen van
ten, vermakelgk-
te dan in onze
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regelFmet bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer„0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0 35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
23)
Als een koortsige, ijlende droom
was dat alles over haar heen gestormd,
niets wist zij, dan dat ze plotseling,
bevend over heel haar liqhaam, rillend
van angst en ontzetting, badend in
tranen, in haar donkere kamer haar
gezicht in de kussens van de sofa had
gestoken en in onuitsprekelijke ellende
neerlag. Schaamte, vrees, afschuw
zweepten haay op tot vertwijfeling.
Niets, niets was haar klaar dab .dit
eene, maar dat ook in afschuwfÜjke
helderheidnooit, nooit mocht zij Ma-'
thilde meer onder de oogen komen.
Tegenover haar had zij'smadelijk ver
raad gepleegd. Zij was beleedigd ge
worden in die ©ogenblikken van vree-
selijk gebeuren. Het donker van den
nacht, dat alles bedekkende donker,
dat geen einde nemen zou, dat moest
haar smaad en haar aftocht dekken.
Ja wegweg .wilde zij. Weg uit
het leven van twee menscheg, die
Albert Ammann trof zijn vriend, dr.
Böger, reeds op. Zoo kort mogelijk
deelde hij hem mee wat er gebetaw
was.
Böger luisterde rustig toe, streek
vreedzaam geleefd hadden, tot hun
goedheid haar in hun huis deed op
nemen, waarover zij in weinige weken
schande en zonde had gebracht. Nau
welijks drie maanden was zij'onder dit
dak. Maar die spanne tijds was vol
doende geweest om van die menschen
het geluk en den vrede te vernietigen.
Want ook Spengler had zij op haar
geweten. Zoo waar en waarachtig als*
zij zonder sehuld was bij zooveel on
geluk, zij had het te wijten aan haar
komen in dezen kring. Haar aanwezig
heid hier was voldoende geweest, dat
alles te verrichten. Zij bracht onheil,
waarheen ze ging. De zonde kleefde
aan haar voetsporen. Weg, weg, niet
meer zijn, niet meer denken, niet meer
gevoelen, dit verlangen greep met
scherpe klauwen in haar ziel, dreef
haar voort uit het huis over donkere
wegen, joeg haar op door regen en
duisternis in de stad en wierp haar
van den hoogen oever af in den kou
don stroom
in de wateren van Konsg-ntinopel zul
len de adelborsten van ’£Kcn. Instituut
der Marine, die aan
bodem vóór den Balkankrgg een oefe-
ningstocht op de Middellandsche Zee
maakten, over land naar Nieuwediep
nabeten terugkeeren.
r Do terugreis wordt naar de N. Crt.
ijReldt zoo geregeld, dat zij aldaar te
gen 19 December weer aanwezig zijn,
teneinde met de gewone Kerstvacantie
huiswaarts te gaan en na afloop hun
studies aan het Instituut te hervatten.
al nadenkend over zijn stoppeligen
baard en zeide toen
Een oogenblikje
Hij liep naar deur, bleef echter nog
even staan.
Zei je niet, dat het ’meisje In de
richting van de stad was gezien
Ja.
Ze kwam van Grünewald langs
den Keurvorstendijk, niet waar
Juist.
God.
Böger ging in de gang naar de
telefoon. Hij vroeg aansluiting met
den politie-commissaris in Tiergarten
bij de Sluis, die door zijn posteering
aldaar vaak zelfmoordgevallen had
meegemaakt en vroeg hem of wellicht
dien morgen in de buurt van de rivier
een jonge dame zonder hoed gezien
was. Hij kreeg ten antwoord, dat een
jonge dame drie uur geleden hij de
sluis in het kanaal was gesprongen,
gered was en door een politieagent
naar het ziekenhuis was gebracht.
Teruggekeerd bg Albert, zeide hij
Goddank, zij leeft. Ze hebben
haar uit het water gehaald en naar
het ziekenhuis gebracht.
Zonder verroeren, hoorde Albert dit
aan. Hij sprong op, toen Böger zeide
Vooruit, we gaan er heen.
In het ziekenhuis herkende Böger
de zieke als het meisje Ada Meers-
heim. Albert werd niet bij haar toe
gelaten. Zij lag met höoge koorts bui
ten bewustzijn. Ze was door een boots-
manshaakje bij haar redding licht aan
het hoofd verwond. Het was mogelijk,
dat een longontsteking het gevolg
van het gebeurde zou zijn, maar dit
behoefde in verband met het krachtig
gestel van het jonge meisje geen reden
voor levensgevaar op te leveren.
Albert had bedankt voor Boar’s
geleide en reed nu naar huis om Ma
thilde in kennis te stellen. Hij zat be-
weegloos, met gebogen hoofd, in de
auto, en peinsde over alles, wat over
hem was gekomen. Als een storm had
dit alles over hem heen gewoed, hij
begreep het niet alles en overzag aller
minst de gevolgen. Voorloopig had
hij alle kracht noodig om zich staande
te houden, zoodat hij Mathilde kon
opzoeken en haar louter de feiten mee-
deelen. Hij hield met inspanning van
alle wilskracht zijn zenuwen in be
dwang tot op het oogenblik dat hij
Mathilde zou spreken. Toen dit gebeurd
•^as, kreeg hij een hevigen zenuwaan
val, die lang aanhield. Toen de aan
val voorbij was, zette Mathilde zich
naast hem neer, terwijl hij op de sofa
lagzij verwisselde de koude com-
pressen op zijn voorhoofd, streek zijn
G0UB8CHE COURANT.
PRIJS VAN HET ABONNEME~NÏ7 STdflMni
Per kwartaal f 1.25
Idem franco per post„150 K
Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50 ThlBfcVBI fi
Idem franco per post1 90 9)
Abonnementen .worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange JU
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren era
v^n den bondgenoot staan. Die derde
mogendheid is natuurlijk Rusland.
En men zou zich dus angstig kunnen
maken over een nieuwen oorlog wan
neer niet tevens von Bethmann Holl-
weg had gezegd, dat geen der groote
mogendheden van plan was grondge
bied tenkoste van Turkije^ te ver
werven. We zullen maar hopen, dat
dat waar is.
TWEEDE KAMER.
Nieuwe Ontwerpen.
Ingediend zyn een tweetal ontwer-
‘pen van wet, houdende 1°. pensioen
regeling voor de leeraren aan bijzon
dere gymnasia «en aan bijzondere
hoogere burgerscholen, en 2°. pensioen
regeling voor de weduwen en weezen
van die leeraren.
In de toelichting wordt betoogd,
dat hetgeen thans wordt voorgesteld,
slechts is een naar eisch vaify conse
quentie voortgaan op den weg, dien
de wetgever in 1905 om utiliteitsre-
denen slechts ten deele heeft afgelegd.
Door deze regeling wordt voldaan aan
een eisch van billijkheid en ook komt
zij aan het onderwijs ten goede.
De jaarlijksche pensioensiast van
den Staat zal stijgen met f 37.100.
Toekenning aan de bijzondere leer
aren van recht op pensioen voor hunne
weduwen en weezen geschiedt door hen
op te nemen in de Weduwenwet voor
de onderwijzers 1905.
Het ligt in de bedoeling Van den
Financiötf^fo pensioens-
intAvaHten voor de
weezem fyJn alle deel-
’ie» \WjBduwen- en
voor bu^gelijke ambte
naren. Deze zaak wordt aan ’s Min.
Departement voorbereid.
De „Nieuwe Crt.”'ontving naar aan
leiding van de in $at blad geplaatste
brieven van haren hoofdredacteur op
het oorlogsveld, Van iemand die on
bekend wenschte te blijven, een bedrag
van f 500.tot hulpverleening aan
de Bulgaarsche gewonden.
haar glad en zeide
Dit moet ik je zeggen, dat al
jouw donkere voorgevoelens, die je bij
de komst in ons huis van dit meisje
hebt gehad, vrijwel allemaal verwezen
lijkt zijn. Op droevige wijze ben jij
in het gelijk gesteld. Ik ben niet zoo
dwaas om nu niet toe te geven, dat
ik ongelijk had. Ik moest echter zoo
handelen, ik kon voor mijn gevoel en
geweten niet anders, waarmee ik alleen
maar wil zeggen, dat ik van mijn kant
in geen enkel opzicht berouw gevoel.
De höofdzaak is nu maar, wat er ge
beuren moet.
Albert keek bij deze woorden zoo
smartvol tot Mathilde op, dat ze er
dadelijk op volgen liet
We hebben ruim tijd om dat te
overleggen. Kom jij nu eerst op je ver
haal en laat het kind eerst beter zijn.
Dan komt al het andere wel terecht.
Ga eerst wat slapen. Tracht althans
te slapen.
De geheele uitputting, die het ge
volg was van de doorgestane inspan
ning bracht inderdaad den gefolterden
man in een dipped slaap.
*({Vordt vervolgd.)
felijke Armeniër, met reeds grijzend
haar. Hij liet alles door, mits het goed
gesteld was. doch hij was een vijand
van groote grove woorden. Tegen het
woord tuó bgv. had hij bezwaar
faire périr vond hij aangenamer klin
ken. Met typhus kon hg zich nog ver-
eenigen, maar cholera klonk zoo rauw,
meende hij.
Zijn millitaire collega was een dikke,
autoritaire Turksche kapitein, die
slechts het consigne kende, dat volgens
■zijn opvatting luiddeniets is waar
wat niet officieel is, en alleen ware,
dus officieele, gebeurtenissen mochten
worden gepubliceerd. ft
Saloniki bijv, was immers niet officieel
veroverd, dus was het niet veroverd
en mocht men van een veroverd Salo
niki niet spreken. Hield men aan,
protesteerde men, dan zeide hij
kalmpjes „Och kom, doe toch geen
moeite, dat interesseert immers uw
lezers niet
Over het algemeen was er -Vojgens
Lausanne wel mar de censuur in Con-
stantinopel te schipperen. Kon men
bij een stuurschen ambtenaar niet te
recht, welnu, dan wachtte men, tot
diens diensttijd om was en beproefde
het bij zijn plaatsvervanger. Een tele:
gram, dat om vijf minuten voor elven
werd afgewezen, ging soms een kwar
tier later op de lijn. En dan had men
npg drie keer per week de gelegenheid,
om brieven te verzenden met de
Roemeensche pakketboot.
Maar op het oorlogsterrein zelf viel
met de censuur niet te spotten. Zoowel
telegrammen als particuliere brieven
werden gecontroleerd, die van jour
nalisten zoo goed als die van militaire
attaché’s, Roode Kruisgedelegeerden,
doktoren enz. De censuur liet niets
ongezien door en was uiterst schade
lijk voorde kas van den Ottomaanschen
post- en telegraafdienst I Zoo werd
bijvoorbeeld door den censor te Tsjor-
loe een telegram van 705 woorden
teruggebracht tot vijf woorden. Met
éón potloodstreep werd de kopij door
geslagen en alleen de eerste en laatste
zin mochten passeeren, zoodat de tekst
toen luidde
„Tsjorloe, 31 October.
„De slag begon gisteren De slag
duurt voort.”
De oorlog op den Balkan.
Het is eigenaardig, hoe vaak de
berichten op den Balkan elkaar tegen
spreken. Zondag werd verteld, dat
de wapenstilstand gesloten zou zijn,
dat zou dan Zaterdag gebeurd zijn.
En nu zijn we, zoover dat de wapen
stilstand nog niet gesloten is. lederen
dag opnieuw dezelfde geruchten en
dezelfde tegenspraak. Een merkwaar-
- dig verschijnsel doet zich voor bij de
bondgenooten. Zoolang de beer nog
geschoten moest worden, vuurde ieder
dapper mee, doch pas ligt het dier
'zieltogend nëer en komt het aan op
het verdoelen vanden buit, of de
ruzie tusschen de bondgenooten breekt
uit. Ieder wil het grootste brok heb
ben, ieder verlangt een groote Turk
sche stad in zijn bezit te krijgen, vast
meenende dat zijn leger de grootste
successen, de grootste winsten aan de
bondgenooten heeft gebracht? Rat
onderling gekibbel is reeds zoo erg/'
dat de Fransche minister-president
Poincaré aan den Griektbhen gezant
heeft opgedragen om vttoral bij zijn
regeering er op aan te gdringen, dat
de eendracht ouder de kfondgenootenJ
blijft bewaard- Want Jtoincaré be/
grijpt zeer goed, wat het\jevolg zal
kunnen zijn van onderling gekibbel
bij de bondgenooten. Het zou een
oorlog te voorschijn kunnen roepen
in zijn wezen nog verschrikkelijker
dan de oorlog tegen Turkije.
Vandaar de pogingen vaq Poincaré
om de eensgezindheid te bewaren.
Hij meent zeker dat er weinig kans
is op een hernieuwing van het krijgs
bedrijf en wil dus hoe eerder hoe
liever de vrede tusschen de Balkan-
staten geteekend zien. Temeer wenscht
hij dat, waar de kwestie tusschen
Servië en Oostenrijk een nieuw sta
dium is ingetreden. Werd eerst vrij
algemeen gedacht, dat Duitschland
zijn bondgenoot in den steek had ge
laten, we zijn dezer dagen uit den
droom geholpen door een verklaring
van den Rijkskanselier. De kwestie
tusschen Servië en de Donaumonar-
chie, zei deze, gaat ons niet aan. In
zooverre klopt dus de verklaring van
den Rijkskanselier met wat we reeds*
vermeldden. Wat hij er echter achter
voegde, klinkt minder geruststellend.
Zoo een derde mogendheid Oostenrijk
zou willen aanvallen, zal Duitschland
met zijn geheele macht aan de zijde
stilstand. Maar het aapbod werd ver
ontwaardigd van de hand gewezen.
De Grieksche deelneming aan den oor
log was niet beperkt tot de operaties
te land. De vloot was een beslissende
factor in den oorlog, die Turkije be
lette zijn beste troepen van Klein-Azië
over te' brengen en die ook het spoor
wegverkeer belemmerde door den toe
voer van kolen stop te zetten.
Herhaalde malen heeft Griekenland
drie divisies versche troepen aangebo
den om het leger aan de Tsjataldsja-
linie te versterken, doch de Bulgaren
hebben daarop niet geantwoord.
De Servische kroonprins is Maandag
te Saloniki aangekomen, waar hij door
den Griekschen kroonprins en andere
prinsen met militaire eer werd ont
vangen.
Uit Constantinopel wordt aan de
„Berl. Lok. Anz.” geteeld: Het uit
stellen van de onderteekening van het
wapenstilstandsverdrag vin^t daarin
zijn oorzaak dat Griekenland en Mon
tenegro op hef laatate oogenblik de
overgave van Skoémfejten Janina
eischten. De BulgarenSfêteden daarom
voor het houden van wapenstil
stand voor den tijd van 48 uren, om
hun invloed bij de Verbonden Staten
aan te wenden ten einde deze van
hun eischen te doen afzien. Naar men
aan het Ministerie vanjöjfitenlandsche
Zaken te Constantinopel mededeelt,
zijn de Turken beslist niet geneigd
meerdere concessies te doen, doch zij
zijn bereid om in geval het verdrag
niet onderteekend wordt, terstond
energiek op te treden. Het is zeer
de vraag of de Bulgaren bereid zijn
alleen vrede te sluiten. Naar een para
graaf uit het Wapenstilstandvepdrag
zegt, kunnen de bewoners der bele
gerde steden niet van daar getrans
porteerd worden.
Stéphane Lausanne, de hoofdredac
teur van de Matin, js te Parijs terug
gekeerd en vertelt thans in zijn blad
allerlei aardige bijzonderheden die
thans in het Vad. vertaald worden
weergegeven over de wijze waarop de
Turksche censuur te Pera werd uit
geoefend.
Er ^jaren daar twee censoren, een
politieke en een militaire, wier paraaf,
met roode inkt, noodig was om den
telegrafist het telegram te doen aan
nemen en overseinen.
De politieke censor, vertelt Stéphane
Lausanne, was een lange, magere hof-'