ux K, erf 9. No. 12038. Woensdag 4 December 1012. Exiiten 1 axxd. erst de Buitenlandsch Nieuws. Sixrn erxlaxxd.. lEULLETOX x ntisepfiscM iwerkinq: j a 7uon raamuni smuk! jn’s InkT k 'de BESTE SCHADELIJK IOLLAND. r. aflevering. 51e Jaargang. STOKKEN. WABEMIL’IN, Spuislr. Den Haag behalve Zon- en Feestdagen, j Telefoon Interc. 82. XTïe‘tx"ws- ezx voor G-o-uxcL©- en. OxxxstxeHsexi- Verschijnt dagelijks Telefoon Interc. 82. «Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON X .ND ANTZIG, N. Crt. HOOFDSTUK IX. ian A Zn., Gouda. 1 HOOGEN. V. ABS- De adelborsten a.b. van de Gelderland. Ingevolge een kennisgeving van het Eerste Kamer. De leden van de Eerste Kamer der Staten-Generaal zijn ter vergadering D. 3Z. DIEST. Naar het Duitsch. van HANS LAND. ti-Legi”, Kame* >r f Marinebestuur aan den commandant van Hr. Ms. pantserschip Gelderland nsgntinopel zul- ’t Kon. Instituut boord van dien W Alle Luie- en Iluish. Artikelen Minister van Financiëi regeling te doen ont/ weduwen- en gerechtigden in hei weezenfonds De Oorlog op den Balkan. De onderhandelingen. De wapenstilstand was gisterenavond 6 uur, naar Reuter uit Konstantinopel aan de bladen seinde, nog niet ge- teekend. Hetzelfde agentschap., vernam ook idat de Turksche voorwaarden voor pen wapenstilstand, veel meer omvat ten dan in de overgeseinde berichten 'werd gezegd. Zij bepalen, dat Turkije het recht zou hebben, niet alleen de belegerde forten te proviandeeren, maar ook de Turksche troepen in Macedonië on elders en de Turksche bevolking in de verschillende deelen van het rijk. De Turken vragen eveneens het recht over de Adriatische- en Ionische zeeën levensmiddelen te zenden en dat hier toe de bondgenooten hun een vrijge leide zullen medegeven. Griekenland kan geen voorwaarden toestaan, waardoor Turkije in staat zou zijn zijn voorraden geheel aan te vullen. Te Konstantinopel worden maat regelen getroffen door de militaire overheid, die er op zouden kunnen wijzen dat het leger in de Tsataldsja- linie ter overwinning moeten worden gevoerd. Naar aanleiding van de berichten als zou Griekenland niet wenschen mede te werken tot den wapenstilstand is het van belang te vernemen wat een Reuter-correspondent vernam in een interview .met den Griekschen gezant. Hij zeide, dat Turkije driemaal be proefde Griekenland los te maken van zijn bondgenooten, laatstelijk kort voor de onderhandelingen over den wapen- uegi Kamer de Bouwbe- en Woningtoez., udersUndscomm. rij geregeld tgdig n ontvangen van ten, vermakelgk- te dan in onze PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 1—5 gewone regelFmet bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer„0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0 35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. 23) Als een koortsige, ijlende droom was dat alles over haar heen gestormd, niets wist zij, dan dat ze plotseling, bevend over heel haar liqhaam, rillend van angst en ontzetting, badend in tranen, in haar donkere kamer haar gezicht in de kussens van de sofa had gestoken en in onuitsprekelijke ellende neerlag. Schaamte, vrees, afschuw zweepten haay op tot vertwijfeling. Niets, niets was haar klaar dab .dit eene, maar dat ook in afschuwfÜjke helderheidnooit, nooit mocht zij Ma-' thilde meer onder de oogen komen. Tegenover haar had zij'smadelijk ver raad gepleegd. Zij was beleedigd ge worden in die ©ogenblikken van vree- selijk gebeuren. Het donker van den nacht, dat alles bedekkende donker, dat geen einde nemen zou, dat moest haar smaad en haar aftocht dekken. Ja wegweg .wilde zij. Weg uit het leven van twee menscheg, die Albert Ammann trof zijn vriend, dr. Böger, reeds op. Zoo kort mogelijk deelde hij hem mee wat er gebetaw was. Böger luisterde rustig toe, streek vreedzaam geleefd hadden, tot hun goedheid haar in hun huis deed op nemen, waarover zij in weinige weken schande en zonde had gebracht. Nau welijks drie maanden was zij'onder dit dak. Maar die spanne tijds was vol doende geweest om van die menschen het geluk en den vrede te vernietigen. Want ook Spengler had zij op haar geweten. Zoo waar en waarachtig als* zij zonder sehuld was bij zooveel on geluk, zij had het te wijten aan haar komen in dezen kring. Haar aanwezig heid hier was voldoende geweest, dat alles te verrichten. Zij bracht onheil, waarheen ze ging. De zonde kleefde aan haar voetsporen. Weg, weg, niet meer zijn, niet meer denken, niet meer gevoelen, dit verlangen greep met scherpe klauwen in haar ziel, dreef haar voort uit het huis over donkere wegen, joeg haar op door regen en duisternis in de stad en wierp haar van den hoogen oever af in den kou don stroom in de wateren van Konsg-ntinopel zul len de adelborsten van ’£Kcn. Instituut der Marine, die aan bodem vóór den Balkankrgg een oefe- ningstocht op de Middellandsche Zee maakten, over land naar Nieuwediep nabeten terugkeeren. r Do terugreis wordt naar de N. Crt. ijReldt zoo geregeld, dat zij aldaar te gen 19 December weer aanwezig zijn, teneinde met de gewone Kerstvacantie huiswaarts te gaan en na afloop hun studies aan het Instituut te hervatten. al nadenkend over zijn stoppeligen baard en zeide toen Een oogenblikje Hij liep naar deur, bleef echter nog even staan. Zei je niet, dat het ’meisje In de richting van de stad was gezien Ja. Ze kwam van Grünewald langs den Keurvorstendijk, niet waar Juist. God. Böger ging in de gang naar de telefoon. Hij vroeg aansluiting met den politie-commissaris in Tiergarten bij de Sluis, die door zijn posteering aldaar vaak zelfmoordgevallen had meegemaakt en vroeg hem of wellicht dien morgen in de buurt van de rivier een jonge dame zonder hoed gezien was. Hij kreeg ten antwoord, dat een jonge dame drie uur geleden hij de sluis in het kanaal was gesprongen, gered was en door een politieagent naar het ziekenhuis was gebracht. Teruggekeerd bg Albert, zeide hij Goddank, zij leeft. Ze hebben haar uit het water gehaald en naar het ziekenhuis gebracht. Zonder verroeren, hoorde Albert dit aan. Hij sprong op, toen Böger zeide Vooruit, we gaan er heen. In het ziekenhuis herkende Böger de zieke als het meisje Ada Meers- heim. Albert werd niet bij haar toe gelaten. Zij lag met höoge koorts bui ten bewustzijn. Ze was door een boots- manshaakje bij haar redding licht aan het hoofd verwond. Het was mogelijk, dat een longontsteking het gevolg van het gebeurde zou zijn, maar dit behoefde in verband met het krachtig gestel van het jonge meisje geen reden voor levensgevaar op te leveren. Albert had bedankt voor Boar’s geleide en reed nu naar huis om Ma thilde in kennis te stellen. Hij zat be- weegloos, met gebogen hoofd, in de auto, en peinsde over alles, wat over hem was gekomen. Als een storm had dit alles over hem heen gewoed, hij begreep het niet alles en overzag aller minst de gevolgen. Voorloopig had hij alle kracht noodig om zich staande te houden, zoodat hij Mathilde kon opzoeken en haar louter de feiten mee- deelen. Hij hield met inspanning van alle wilskracht zijn zenuwen in be dwang tot op het oogenblik dat hij Mathilde zou spreken. Toen dit gebeurd •^as, kreeg hij een hevigen zenuwaan val, die lang aanhield. Toen de aan val voorbij was, zette Mathilde zich naast hem neer, terwijl hij op de sofa lagzij verwisselde de koude com- pressen op zijn voorhoofd, streek zijn G0UB8CHE COURANT. PRIJS VAN HET ABONNEME~NÏ7 STdflMni Per kwartaal f 1.25 Idem franco per post„150 K Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50 ThlBfcVBI fi Idem franco per post1 90 9) Abonnementen .worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange JU Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren era v^n den bondgenoot staan. Die derde mogendheid is natuurlijk Rusland. En men zou zich dus angstig kunnen maken over een nieuwen oorlog wan neer niet tevens von Bethmann Holl- weg had gezegd, dat geen der groote mogendheden van plan was grondge bied tenkoste van Turkije^ te ver werven. We zullen maar hopen, dat dat waar is. TWEEDE KAMER. Nieuwe Ontwerpen. Ingediend zyn een tweetal ontwer- ‘pen van wet, houdende 1°. pensioen regeling voor de leeraren aan bijzon dere gymnasia «en aan bijzondere hoogere burgerscholen, en 2°. pensioen regeling voor de weduwen en weezen van die leeraren. In de toelichting wordt betoogd, dat hetgeen thans wordt voorgesteld, slechts is een naar eisch vaify conse quentie voortgaan op den weg, dien de wetgever in 1905 om utiliteitsre- denen slechts ten deele heeft afgelegd. Door deze regeling wordt voldaan aan een eisch van billijkheid en ook komt zij aan het onderwijs ten goede. De jaarlijksche pensioensiast van den Staat zal stijgen met f 37.100. Toekenning aan de bijzondere leer aren van recht op pensioen voor hunne weduwen en weezen geschiedt door hen op te nemen in de Weduwenwet voor de onderwijzers 1905. Het ligt in de bedoeling Van den Financiötf^fo pensioens- intAvaHten voor de weezem fyJn alle deel- ’ie» \WjBduwen- en voor bu^gelijke ambte naren. Deze zaak wordt aan ’s Min. Departement voorbereid. De „Nieuwe Crt.”'ontving naar aan leiding van de in $at blad geplaatste brieven van haren hoofdredacteur op het oorlogsveld, Van iemand die on bekend wenschte te blijven, een bedrag van f 500.tot hulpverleening aan de Bulgaarsche gewonden. haar glad en zeide Dit moet ik je zeggen, dat al jouw donkere voorgevoelens, die je bij de komst in ons huis van dit meisje hebt gehad, vrijwel allemaal verwezen lijkt zijn. Op droevige wijze ben jij in het gelijk gesteld. Ik ben niet zoo dwaas om nu niet toe te geven, dat ik ongelijk had. Ik moest echter zoo handelen, ik kon voor mijn gevoel en geweten niet anders, waarmee ik alleen maar wil zeggen, dat ik van mijn kant in geen enkel opzicht berouw gevoel. De höofdzaak is nu maar, wat er ge beuren moet. Albert keek bij deze woorden zoo smartvol tot Mathilde op, dat ze er dadelijk op volgen liet We hebben ruim tijd om dat te overleggen. Kom jij nu eerst op je ver haal en laat het kind eerst beter zijn. Dan komt al het andere wel terecht. Ga eerst wat slapen. Tracht althans te slapen. De geheele uitputting, die het ge volg was van de doorgestane inspan ning bracht inderdaad den gefolterden man in een dipped slaap. *({Vordt vervolgd.) felijke Armeniër, met reeds grijzend haar. Hij liet alles door, mits het goed gesteld was. doch hij was een vijand van groote grove woorden. Tegen het woord tuó bgv. had hij bezwaar faire périr vond hij aangenamer klin ken. Met typhus kon hg zich nog ver- eenigen, maar cholera klonk zoo rauw, meende hij. Zijn millitaire collega was een dikke, autoritaire Turksche kapitein, die slechts het consigne kende, dat volgens ■zijn opvatting luiddeniets is waar wat niet officieel is, en alleen ware, dus officieele, gebeurtenissen mochten worden gepubliceerd. ft Saloniki bijv, was immers niet officieel veroverd, dus was het niet veroverd en mocht men van een veroverd Salo niki niet spreken. Hield men aan, protesteerde men, dan zeide hij kalmpjes „Och kom, doe toch geen moeite, dat interesseert immers uw lezers niet Over het algemeen was er -Vojgens Lausanne wel mar de censuur in Con- stantinopel te schipperen. Kon men bij een stuurschen ambtenaar niet te recht, welnu, dan wachtte men, tot diens diensttijd om was en beproefde het bij zijn plaatsvervanger. Een tele: gram, dat om vijf minuten voor elven werd afgewezen, ging soms een kwar tier later op de lijn. En dan had men npg drie keer per week de gelegenheid, om brieven te verzenden met de Roemeensche pakketboot. Maar op het oorlogsterrein zelf viel met de censuur niet te spotten. Zoowel telegrammen als particuliere brieven werden gecontroleerd, die van jour nalisten zoo goed als die van militaire attaché’s, Roode Kruisgedelegeerden, doktoren enz. De censuur liet niets ongezien door en was uiterst schade lijk voorde kas van den Ottomaanschen post- en telegraafdienst I Zoo werd bijvoorbeeld door den censor te Tsjor- loe een telegram van 705 woorden teruggebracht tot vijf woorden. Met éón potloodstreep werd de kopij door geslagen en alleen de eerste en laatste zin mochten passeeren, zoodat de tekst toen luidde „Tsjorloe, 31 October. „De slag begon gisteren De slag duurt voort.” De oorlog op den Balkan. Het is eigenaardig, hoe vaak de berichten op den Balkan elkaar tegen spreken. Zondag werd verteld, dat de wapenstilstand gesloten zou zijn, dat zou dan Zaterdag gebeurd zijn. En nu zijn we, zoover dat de wapen stilstand nog niet gesloten is. lederen dag opnieuw dezelfde geruchten en dezelfde tegenspraak. Een merkwaar- - dig verschijnsel doet zich voor bij de bondgenooten. Zoolang de beer nog geschoten moest worden, vuurde ieder dapper mee, doch pas ligt het dier 'zieltogend nëer en komt het aan op het verdoelen vanden buit, of de ruzie tusschen de bondgenooten breekt uit. Ieder wil het grootste brok heb ben, ieder verlangt een groote Turk sche stad in zijn bezit te krijgen, vast meenende dat zijn leger de grootste successen, de grootste winsten aan de bondgenooten heeft gebracht? Rat onderling gekibbel is reeds zoo erg/' dat de Fransche minister-president Poincaré aan den Griektbhen gezant heeft opgedragen om vttoral bij zijn regeering er op aan te gdringen, dat de eendracht ouder de kfondgenootenJ blijft bewaard- Want Jtoincaré be/ grijpt zeer goed, wat het\jevolg zal kunnen zijn van onderling gekibbel bij de bondgenooten. Het zou een oorlog te voorschijn kunnen roepen in zijn wezen nog verschrikkelijker dan de oorlog tegen Turkije. Vandaar de pogingen vaq Poincaré om de eensgezindheid te bewaren. Hij meent zeker dat er weinig kans is op een hernieuwing van het krijgs bedrijf en wil dus hoe eerder hoe liever de vrede tusschen de Balkan- staten geteekend zien. Temeer wenscht hij dat, waar de kwestie tusschen Servië en Oostenrijk een nieuw sta dium is ingetreden. Werd eerst vrij algemeen gedacht, dat Duitschland zijn bondgenoot in den steek had ge laten, we zijn dezer dagen uit den droom geholpen door een verklaring van den Rijkskanselier. De kwestie tusschen Servië en de Donaumonar- chie, zei deze, gaat ons niet aan. In zooverre klopt dus de verklaring van den Rijkskanselier met wat we reeds* vermeldden. Wat hij er echter achter voegde, klinkt minder geruststellend. Zoo een derde mogendheid Oostenrijk zou willen aanvallen, zal Duitschland met zijn geheele macht aan de zijde stilstand. Maar het aapbod werd ver ontwaardigd van de hand gewezen. De Grieksche deelneming aan den oor log was niet beperkt tot de operaties te land. De vloot was een beslissende factor in den oorlog, die Turkije be lette zijn beste troepen van Klein-Azië over te' brengen en die ook het spoor wegverkeer belemmerde door den toe voer van kolen stop te zetten. Herhaalde malen heeft Griekenland drie divisies versche troepen aangebo den om het leger aan de Tsjataldsja- linie te versterken, doch de Bulgaren hebben daarop niet geantwoord. De Servische kroonprins is Maandag te Saloniki aangekomen, waar hij door den Griekschen kroonprins en andere prinsen met militaire eer werd ont vangen. Uit Constantinopel wordt aan de „Berl. Lok. Anz.” geteeld: Het uit stellen van de onderteekening van het wapenstilstandsverdrag vin^t daarin zijn oorzaak dat Griekenland en Mon tenegro op hef laatate oogenblik de overgave van Skoémfejten Janina eischten. De BulgarenSfêteden daarom voor het houden van wapenstil stand voor den tijd van 48 uren, om hun invloed bij de Verbonden Staten aan te wenden ten einde deze van hun eischen te doen afzien. Naar men aan het Ministerie vanjöjfitenlandsche Zaken te Constantinopel mededeelt, zijn de Turken beslist niet geneigd meerdere concessies te doen, doch zij zijn bereid om in geval het verdrag niet onderteekend wordt, terstond energiek op te treden. Het is zeer de vraag of de Bulgaren bereid zijn alleen vrede te sluiten. Naar een para graaf uit het Wapenstilstandvepdrag zegt, kunnen de bewoners der bele gerde steden niet van daar getrans porteerd worden. Stéphane Lausanne, de hoofdredac teur van de Matin, js te Parijs terug gekeerd en vertelt thans in zijn blad allerlei aardige bijzonderheden die thans in het Vad. vertaald worden weergegeven over de wijze waarop de Turksche censuur te Pera werd uit geoefend. Er ^jaren daar twee censoren, een politieke en een militaire, wier paraaf, met roode inkt, noodig was om den telegrafist het telegram te doen aan nemen en overseinen. De politieke censor, vertelt Stéphane Lausanne, was een lange, magere hof-'

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1