STORMEN. X’o. 12042. Maandag 9 December 1912. 51e Jaargang. ourant Sxiite xj.1 arxd.. Buitenlandsch Nieuws Slxxxxexxlaxxd. FEUILLETON \V AHEMIl'lS, Spuistr. Den Kaay. Telefoon Interc. 82. 1 irtertslt Wiei^.'ws- ezx ^.d.-vextexxtïe'blsLd. ttoox G-ou-dsu sas. OzxxstxeHsezx. Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. i itsritB 78*/, 81 62'/,s 99’/. 99'/» 86'’/,, 85 87 93 85’/,, 46'/. 83',’, 82*»/,. 5971. 215'/, 56 56’/. 73"/, 73 70’/, 272 97. 9’/, 165 165’/, 554'/, 557'/, 525 1897. 118’/, 112 5'/,. 5 85'/, 3’/, 107, 10*»/,. 88',, 88 91‘/. 95 63'/, 63'/, 97 32’/, 101% 1017, (Wordt vervolgd.) Vorige Koers. 187'/, 272 189’/, 224'/, 88’/, 220 88'/, PHUS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post 145 BS. 46’/,, 103’/, 85’/,. 83 Naar het Duitsch. van HANS LAND. Koere van heden. o 4 Zn., Gouda. Alle Luxe- en Hiiish. Artikelen 25"/,, 25*»/,. 707,. 78’/,. 27) Albert aanvaardde deze onverwachte wending als een gunstig voorteeken, dat dok al het andere, wat op dit oogenblik vrijwel onontknoopbaar leek te zijner tijd wellicht spelenderwijze zich van zelf zou oplossen. Mathilde had wel wat te vroeg ge- juicht.^Ada kreeg werkelijk longont steking, al was het dan ook in lichten graad. Dit maakte het noodzakelijk dat zij eenige weken verblijf hield in het ziekenhuis. Deze weken van zacht lijden met haar stille dagen van zwakke koorts^roomen, halve bewusteloosheid, langen'droomeloozen nacht-vrede wa ren voor Ada als een van de nooit falende heelende natuur bereid opium- preparaat, een langzaam werkend ver- doovingsmiddel, dat over de gefol terde en van angst gestriemde ziel van het meisje den sluier der vergetel heid wierp, haar gedachten opvoerde van de conflicten tusschen haar en van Stamboel is aan het jammerlijke schouwspel zoo gewend, dat het zich bij het voorbijtrekken van de onge- lukkigen niet eens meer omkeert. Het Opent den ongelukkigen welwillend het huis en geeft hun geld, maar het heeft verleerd, zich te verbazen Maar de zigeuner, die daar zijn beer laat dansen verzamelt onmiddellijk een dankbaar publiek om zich heen En toch ligt er in deze veelgesmade, belasterde Turken zoo veel goeds men- schelijk aandoénlijks, In een moskee van Stamboel een cholerahospitaal speelde zich onlangs het volgende tooneel af Een tegelijkertijd gewonde en aan cholera lijdende soldaat lag op sterven. Een Europeesche dame kwam voorbij met bloemen beladen, waarop de stervende zijn halfgebroken oog richtte. De dame böod chn onge lukkige eenige bloemen waarnaar hij begeerig gfeep Toen de dame een uur later weer voorbijkwam, zag zij den soldaat dood, de bloemen vastge drukt tegea het grauwe gelaatZij schenen misschien den armen redif een laatsten groet uit zijn dorpje in Ana- tolië, waar vrouw en kind om het ge liefd leven sidderen en bidden f 1.25 1 50 Met Geïllustreerd Zondagsblad 1.50 Idem franco per post 1.90 Abonnementen worden dageljjks aangenomen aan ons BureauLange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren 185'/, 86’/, het wantrouwen, dat de Protestanten tegen hen hebben. De Duitsche Rijks- kanselier hoopte, dat het Centrum verstandig genoeg zou'zijn, geen gods dienstoorlog op het oogenblik te ont ketenen. Het zou een ontzettende verantwoordelijkheid op zich laden. Het is thans de vraag of het Centrum nog de breuk met de regeering zal durven voortzetten en brengen tot oen openlijken strijd. tlgenden dag eest zuidelijke wolkt, weinig bergen. Hij was gedwongen, voor Ma thilde te verschijnen in de meest mo gelijke zorgeloosheid en het geval met een koel hoofd geregeld met haar te bespreken en te beraadslagen, wilde hij bij zijn vrouw geen achterdocht opwekken. Albert moest zelfs de druk kende moederlijke bezorgdheid van Mathilde voor Ada voortdurend trach ten te verlichten, weg te redeneeren door geruststellende verzekeringen, terwijl dezelfde bezorgdheid, nog ver scherpt door het hevig gevoel van schuld, hem zelf aan het hart knaagde. Albert voelde zich maar al te zeer schuldbewust en zijn geweten ging onder den zwaren last gebukt. Zijn een voudige geest, die nooit dieper over de problemen van het hart en het gevoel had gepeinsd, wist niet anders dan dat hij, tot voor kort een man van groote eenzaamheid, was verval len tot ontrouw en onverzoenlijke schuld. Albert was tegenover zijn levensgezellin, die hem gedurende zoo vele jaren onwankelbaar trouw had ter zijde gestaan, een verrader ge worden hij had het heiligdom van zijn huis ontwijd. [eteriologisch HLDT. md 772.2 te 742.1 te Vest- 170'/, *7, nister van Handel, de Turksche gezan ten te Londen en te Berlijn en een rechtsgeleerd raadsheer, Rechid pasja, en kolonel Ali Riza. Zij zullen den lOn naar Londen vertrekken. De „N. Freie Presse” verneemt dat de vredesvoorwaarden der Balkansta- ten bekend zijn. Het is zeker, dat Rusland de aanspraken van Servië op oen haven aan de Adriatische Zee zal steunen. Men hoopt dat Rusland een formule zal vinden, die de opvat tingen van Oostenrijk en Servië tot een brengt. Uit Athene wordt aan de N. Crt. uaseind Een Grieksch bataljon heeft Syraco St. George bezet, 4 uren van Janina. Een Grieksch legerkorps moet San- tiquarante, Delvino en Argyrocastie Rebben bezet. De correspondent der „Nea Emera” meldt dat in de laatste dagen 1500 Albaneezen de Himara-passen bij ver rassing wilden bezetten maar dat com mandant Spiromiles die aan het hoofd van Grieksche vrijwilligers dapper ver dedigde, de Albaneezen terugdreef en hen achtervolgde. Aan de Maand. Crt. ontleenen wij de volgende Reuter-telegrammen Sofia, 8 December. Het aantal Turksche krijgsgevangenen in Bulga rije ondergebraoht, bedraagt ongeveer 18000 man, van wie 300 officieren, behalve de 6000 man, die te Saloniki gevangen genomen zijn en aan de Bul garen moeten uitgeleverd worden. Constantinopel, 8 Dec. De cholera breidt zich opnieuw uit. Gisteren wer den in de stad 50 gevallen geconsta teerd, waarvan 48 met doodelijken afloop. In den loop van een maand kwamen 1143 gevallen voor, waarvan 598 met doodelijken afloop. Athene, 8 December. Het zooge naamde bombardement van Valona beperkt zich tot eenige kanonschoten door het corvet Penellos tegen een gewapende bende, die onmiddellijk de witte vlag vertoonde en verklaarde niet-Tursch te zijn. Belgrado, 8 December. Volgens de „Politica” zijn de militaire wachten op de bruggen en spoorwegen versterkt. Constantinopel, 8 December. De Turksche gevolmachtigden voor de vredesonderhandelingen zijnde mi- De Oorlog op den Balkan. Te Konstantinopel. Dr. Hans Bart geeft in her Berl. Tagebl. nog eens een beschrijving van Konstantinopel zooals de Turk daar leeft zonder de minste zenuwachtig heid „De vijand staat voor de poor ten laat hij er staan hij zal wel weer weggaan. De cholera woedt in de stad laat haar woeden. Zij zal wel eens ophouden. Ik geloof, zegt de correspondent, dat dit volk niet eens zou vuur vatten wanneer de Bulgaar- sche Komitatsjis de h&fdstad zouden binnenrijden op hun Isngmanige, lee- lijke steppenpaarden. Pera amuseert zich als altijd, Galata werkt, zoover de crisis in de zaken het toelaat, en in Stamboel drinken de goede Moslim net zoo gezellig kofflb als in Olims tijd. Het wemelt van soldaten van alle wapensoorten, elegante officieren en kadetten, stramme infanteristen, den donkeren „basjlik” om de groene fez gebonden, wat hun iets Indisch geeft. Dan eindelooze proviandcolonnes en troepenafdeelingen naar de Tsjatalds- jalinie. Daarvoor in de plaats komen van daar andere optochten: lijkstoeten van nog levenden, die langzaam ko men aangestrompeld, arme redifs met verbonden hoofd of een arm in een slinger, of zich moeilijk op een stok voortsleepend. Of zij komen, in rij tuigen, die wij zonder voorfgaande ontsmetting onmiddellijk daarna mo gen gebruiken, de lijders aan cholera en de zwaargewonden Hoeveel gebroken menschen gaan met gebogen hoofd ons voorbij eindeloos vele allen berustend. Niet een van hen met de beestachtig-ver- schrikkelijke uitdrukking van de chris telijke „bevrijders” van Saloniki, voor wie Lombroso in het rijk der „delin quentie nati” een bijzonderen schand paal zou moeten verzinnen. Het volk 337,. 170 47. Bij alle zorgen voor het duister waarin de toekomst gehuld was, die Albert kwelden, voegde zich een smar telijk verlangen naar Ada, die den armen man rust nog duur liet. Zijn liefde was hoogop gelaaid na dat zalige oogenblik, waarin hij haar, die dag en nacht zijn zielsverlangen was geweest, in zijn armen had gesloten en aan zijn hart had gevoeld. Nu was het, alsof deze, ach, zoo korte geluksroes hem slechts toebedeeld was geweest, om hem vluchtig het geluk te laten proeven, en daarna het gemis en de ontbering des te krachtiger te laten gevoelen. Met wat een lijden had Albert die seconden van zalig geluk betaald! Met doodsangst voor het leven van haar die hij liefhad, toen zij op dien vreeselijken ochtend, uit zijn huis verdwenen was. Met folterende vrees om haar, in de weken van haar ziekte die daarop volgden. Met volslagen radeloosheid tegenover de vraag wat nu met Ada zou gebeuren. En al deze kwellingen moest hij diep in zich ver dokter Böger eerst niet, zag alleen radeloos in zijn gerimpelde trekken, als hij ziph over haar boog, haar tem peratuur opnam en met zijn zachte groote hand bemoedigend over haar klam gelaat streek. Ze zocht en zocht in haar geheugen, wie hij wel zijn mocht en op een nacht viel het haar in wie hij was. Toen hij de volgende maal zich weer over haar heen boog, lachte zij hem toe en fluisterde zijn naam. Hij legde haar echter dadelijk den vinger op de lippen en sloot haar den mond. Toen hij weg was, vond Ada een ruiker heerlijke gloedroode rozen op haar dekens Ze liet die'bloemen niet los uit haar hand. De verpleegster wilde ze in een vaas zetten, maal de bleeke, vermagerde vingers van de zieke openden zich niet om ze over te geven. Ada’s oogen waren onafgebroken op deze frissche kelken gericht. Het was als dronk zij de kleur des levens uit hen, als zagen zij in dezen purperen glans een vlam, die de verschrikte vlucht der gedachte wegleidde van een ijskoud graf in ’t water naar iets warms iets helders, geurigs, daarheen, waar een gezellig vuur van welriekende specerijen levendig brandde, in een lichten vriendelijken hoek der verlaten heid en der oplossing van doodscha- haar vrees het robust-physieke drong, het organische lijden, de ziekte, die met onweerstaanbaren drang haar ziel het uiten belette, haar het zwijgen op legde, zoolang die zuiver lichamelijke processen door weken van stoornis zich weer tot den normalen toestand brachten en het herstel in het afge matte lichaam voltooiden. En als een moe, opgewonden kind, dat eindelijk aan het moederhart rust vindt, had Ada’s ziel zich laten be sluipen door de koortsdroomen, was ze afgemat in hen ondergedompeld en liet zij ze willoos over zich komen, bukte zich willoos onder deze welkome bescherming tegen de verwarring van het oogenblik, de radeloosheid van de omstandigheden, den haast onont- warbaren, waarin ze zoo plotseling geraakt was. De bewusteloosheid in de eerste dagen van koorts, de vreemde omgeving wkarin zij zich bevond toen ze ontwaakte, dat allés werkte gunstig en plaatste zich beschermend tusschen de zieke en haar bitter noodlot, dat haar, de wanhoop ten prooi,- in den kouden stroom en daarna in deze ziekenkamer had gevoerd. Uit het vreemde van de omgeving was na lange dagen voor de zieke een gezicht ver schenen, dat haar herinneringsvermo gen opwekte. Maar Ada herkende Duitsche aangelegenheden. De laatste twee weken zijn weken yan groote zorgen voor de Duitsche regeering geweest. Vooral 4 December is een kwade dag voor den Duitschen Rijkskanselier geworden. Aan het feitt dat toen heeft plaats gegrepen, is een voorgeschiedenis verbonden, waarvan we indertijd reeds het een en ander hebben meegedeeld, dat we thans nog maals tot goed begrip van wat nu is ggbeurd zullen herhalen. Een der machtigste partijen in den Duitschen Rijksdag is de partij der Katholieken, het Centrum. Het mag eigenaardig heeten, dat in een land met een pro- testantsch karakter als Duitschland de Katholieke staatspartij zoo overwe genden invloed heeft op de regeerings- zaken, maar een feit is het. Vooral na de laatste verkiezingen in Januari 1912 gehouden is die invloed van het Centrum nog vergroot. De Duitsche Rijkskanselier, de heer von Bethmann Hollweg is een parlementariër, zooals er maar weinig bestaan. Feitelijk is het parlementarisme in Duitschland een paskwil. De Duitsche Rijksdag is misschien het meest machtelooze van alle Europeesche volksvertegen woordigende Huizen. We hopen dit in een volgend overzicht nog eens duidelijk aan te toonen. In Duitschland bestaan twee uit zonderingswetten, één tegen de sociaal democraten en één tegen de Jezuïten. Voor een machtige partij als het Centrum was, moest de laatste wet wel bijzonder onsympathiek zijn. De Centrumpartij zou dan ook heel gaarne gezien hebben dat deze uitzonderings wet was ingetrokken. Waar zulks niet gebeurd is, hadden de Katholieken in Beieren getracht een mildere uitleg ging van die J<fciïtenwet in het ge heim door te zetten. De Beiersche minister-president von Hertling had bij zijn optreden een geheime circu laire uitgevaardigd, waarin aan de Jezuïten meer vrijheden werden toege staan dan de Jezuïtenwet toeliet. Waar de Jezuïtenwet een rijkswet was kwam het niet te pas, dat een Bondsstaat eigenhandig die wet zoodanig inter preteerde, dat de tot nog toe geldende uitlegging niet langer van kracht was. Door de pers die de geheime circulaire in handen kreeg, werd het gpheime karakter opgeheven en het stuk publiek eigendom. Zoodra de Rijkskanselier uit de bladen van de circulaire hoorde, heeft hij aan den Beierschen minister president geschreven, en hem verzocht die circulaire in te trekken, waarbij dan in het uitzicht werd gesteld, een interpretatie van de Jezuïtenwet door den Bondsraad, welke interpretatie dan verder geldend zou zijn. Met deze oplossing kon von Hertling zich ver- eenigen, vooral omdat hij meende vol komen terecht de circulaire, die van een vroegeren minister afkomstig was te hebben uitgevaardigd. Den 28n November is de interpretatie van den Bondsraad verschenen. Deze inter pretatie was een nederlaag voor von Hertling. De Bondsraad stelde het volgende vastTot de verboden orde- werkzaamheden behooren iedere pries terlijke of mogelijke andere godsdien stige werkzaamheid tegenover anderen. Ook het geven van onderwijs is voor de Jezuïten verboden. Niet verboden zijn het lezen van stille missen, het toedienen van de Heilige Sacramenten der stervenden en het .houden van wetenschappelijke voordrachten, die zich niet op godsdienstig terrein be geven. Over deze nederlaag is het Centrum dat gehoopt had, met’ behulp van Pruisen in dön Bondsraad de over winning te behalen, uiterst gebeten. Vooral de Pruisische minister-president, die tevens Rijkskanselier is, moet het ontgelden. De woede is zelfs zoo hoog gestegen, dat Spahn, de leider van de Cen&umpartij in den Rijksdag na een scherpe critiek op het besluit van den Böndsraad aan de rijksre- geering en den rijkskanselier verdere vriendschappelijke samenwerking op zegde. Dat besluit is voor den heer von Bethmann Hollweg buitengewoon onaangenaam. Toch heeft hij ditmaal zich niet door de bedreiging vanflen clericalen spreker laten beangstigen. In een flinke, duidelijke rede heeft hij aan de Katholieken duidelijk gemaakt, dat het toch iets heel gewoons was, dat de 40 millioen protestantsche Duitschers tegenover de 20 millioen Katholieken aangaven hoe zij de Je zuïtenwet wilden geïnterpreteerd heb ben. De werkwijze der Jezuïten en de strijdbaarheid, die zij op elk gebied hebben vertoond, rechtvaardigen zeker iteels iets lager, Tabakken stil, bbers vast, Nat* I. stil. Mijnen duwen en zwarte afgronden, waarin ze bijna was geslingerd^ terwijl het bleeke van de werdd daarboven uitdoofdelicht in haar gemmken oogen HOOFDSTUK XI. „De Vlegels Het vrij-Iiberaal weekblad „Do Fak kel44 ontving van Mr. Tydeman, lid der Tweede Kamer, een nummer van de „Nieuwe Oosterhoutsche Courant14 van 24 November 11., hem onder kruis band toegezonden. Het bevat een hoofdartikel ^,De Vlegels !u dat te merkwaardig is voor den geest en den toon der kleine Roomsche pers, om het niet in wijderen kring te ver spreiden. Het blad geeft er met eenige bekorting en zonder commentaar den letterlijken inhoud van weder. Ziehier een paar grepen uit den inhoud „Het schijnt of alle fatsoenlijke men schen aan de linkerzijde der Kamer verdwenen zijn en of slechts een scho rem zootje, een troepje van het minste krapul is overgebleven.” Vervolgens wordt medegedeeld, hoe de regeering van rechts beusch ijverig werktom de het kiezersvolk beloofde wetten tot stand te brengen, waarna het „hoofdartikel44 woordelijk aldus besluit „Wat doen nu de partijen der oppo- fiOUDSCHE COURANT. PRIJS DER AD VERTENTIÊN” Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer 0.10 1 ,Bjj drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. /Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit- betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1912 | | pagina 1