bobs.
IIIRENS.
STORMEN.
Donderdag 2 Januari 1913.
\o 12061.
en
B-CLxtexilaxxd..
Schelven,
FEUILLETON.
51e Jaargang.
j| van den
wensoht
gelukkig
isman,
a g a z ij n,
dc Co.,
indaal 13.
’geer,
JïlulUr,
mdeweg.
ie Jong,
CITS,
.HOLUNDM*.
loek,
i Buuren,
a.
der Steen,
hte clientèle een
WARENHUIS, Spuislr. Den Haag.
<lie Luxe- en Huish. Artikelen
Buittólandsch Nieuws.
^Tï©-cl“WS- ezx -^<d.-v"extexLt5.e“blsüc3. voor G-o’vlcLsl ©xl Ox©LS“tx©3s:©xx-
Verschijnt Jagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
deeding.
tari a.3.
bevestiging van dit
Punt.
(Wordt vervolgd
L. Tiende weg 36.
der,
Peperstraat 80.
eur,
Oosthaven 31.
i GEDISTILLEERD
Peperstraat 68.
Hen toegewenscht.
Naar het Duitsch.
van HANS LAND.
Begunstigerè een
jaar toegewenscht.
liig&Co.
d in
en Steenkolen.
van den Dag.
Ier Heiden,
Peperstraat 110.
De oorlog op den Balkan
Omtrent de jongste zitting der ge
delegeerden worden uit Londen nog
de volgende bijzonderheden gemeld.
Nadat de Bulgaarsche gedelegeerde,
Daneff, de bijeenkomst geopend had,
kreeg de Turksche gedelegeerde,
Resjid Pasja, het woord, die verklaar
de, dat de instructies van zijn regeering
aangekomen waren, dafc hjj echter
helaas niet in staat was den geheelen^
inhoud mede te deelen, omdat het hem
niet mogelijk geweest was, het tele
gram geheel te ontcijferen. Het tele
gram moest verminkt zijn of er moest
een vergissing begaan zijn. In elk geval
was in dit telegram zeer veel onbe
grijpelijks. Daarom stelde hij voor,
alleen in behandeling te nemen het
geen in het telegram begrijpelijk was.
De Balkan-gedelegeeyden zagen elkaar
verbaasd aan. Zij hadden om 12 uur
een conferentie gehad, en geloofden,
dat zij het over alle mogelijkheden
eens geworden warén. Doch wat de
Turken thans ter sprake brachten,
daarop hadden zij niet gerekend. Zij
verlieten dus de zittingstafel en con
fereerden in een hoek van de zaal.
In deze conferentie stelden zij vast,
dat het om een Turksche poging ging,
de Turksche tegenvoorstellen afzon
derlijk in te dienen. De bespreking
duurde slechts enkele minuten. Aan
de tafel teruggekeerd, verklaarde Da
neff, dat de Balkan-gedelegeerden
alleen over de Turksche tegenvoor
stellen en bloc konden beraadslagen.
Hierop vroeg Resjid Pasja opnieuw
verdaging aan, tot hij uit Constanti-
nopel ophelderingen ontvangen zou
hebben. Het kan niet tegengesproken
worden, dat hierop een kleine storm
volgde, die wel binnen de parlemen
taire grenzen bleef, doch waarin de
Balkan-gedelegeerden toch duidelijk
lieten merken, dat zjj dergelijke ver
tragingen niet langer meer voor lief
zouden nemen.
Een der te Constantinopel verschij
nende bladen meldt
Volgens een bij de onderteekening
zorg. Zij nam van niets en van nie
mand afscheid. Wereld en leven wierp
zij af, als lastige pantsers. Zij dacht
hoe zij telkens en telkens in dezen
tijd had gedacht op welke wijze Albert
wel het bericht van haar dood zou
opnemen. Maar daar zij heelemaal niets
van hem afwist, heelemaal geen ver
moeden ervan had, hoe het op dit
oogenblik met hem was, kon zij zich
er ook geen beeld van vormen hoe
hij dat bericht zou opnemen. In olk
geval wel met een gevoel van dank
baarheid.
Wat ze nu echter ging doen, dat
deed zij om zijnentwille. Onverschillig
met of zonder dank, zij wilde het doen.
Mathilde ging op den rand van de
boot zitten en ging in haar gedachten
na, hoe het wel zou zijn als ze daar
ginds op de zachte golven van deze
boot af zich liet afglijden in den vloed.
Of het een kort lijden zou zijn Of
gleed je zacht en snel het kristallen
water in, een gebroken stuk strand
goed, weggespoeld door de golven van
het noodlot Zij trok haar gedachten
af van dit punt, in de vrees, zich door
zulke overleggingen van haar besluit
te laten afbrengen. Met gesloten oogen
moest men op zijn doel afgaan en af
wachten wat kwam. Aan het einde
van alles, wat ze tegemoet ging, wenkte
Aan een particulier schrijven van
een te Cavalla vertoevende buiten-
landsche', die ooggetuige is geweest
van de, in de eerste helft van Decem
ber aldaar plaats gehad hebbende ge
beurtenissen, wordt het volgende ont
leend
Op 9 December kwamen ’s morgens
om 8 uur een vijftal komitjadji’s, de
stad binnen, namen den gouverneur
gevangen en verklaarden Cavalla voor
een Bulgaarsche stad. De nobele
Grieken, die hier wonen, maakten
onder jubelzang gemeene zaak met
de bandieten, en stelden zich aan als
bezetenen, ’s Namiddags kwamen nog
25 a 30 bandieten van hetzelfde slag
in de stad en kondigden de nadering
van een Bulgaarsche regiment aan.
Den volgenden dag trok de geheele
stad hen tegemoetzij sleepten den
Griekschen bisschop met zich mede.
Den dag daarna begon de groote
Turken-jacht. Menschen, die geen
ander kwaad gedaan hadden dan
Islamieten te zijn, werden gevat en
zonder vorm van proces gedood. Te
middernacht werden tal van nota
belen gewekt in hemd of onderklee-
ding drie bij drie tezamen gebonden,
vervolgens met den bajonet in alle
weeke lichaamsdeelen van buik, bocst
en in het gelaat gestoken dan werden
do geweren bij de loop genomen en
de slachtoffers met de kolven, als dolle
honden, doodgeslagen. Zoo ging het
te Cavalla; zoo ook te Serres in nog
geen 24 uu^ werden daar 1200 inwo
ners benevehs nog 1900 andere Turken
lafhartig vermoord. In Xanthië waren
de Turken in de moskeeën gevlucht;
als bloedhonden wierpen de achter
volgers zich op hen, sloegen ze dood
en hakten de lijken in stukken. Nadat
zij, gelijk ook in Drama het geval was,
aile Turken vermoord hadden, ging
het op de Joden los. Natuurlijk de
rijken het eerst. Zij werden naar
Scherisaban gebracht, zes dagen lang
Prof. Mr. H. L. Drucker.
De Haagsche correspondent van
„De Telegraafu verneemt, dat het ont
slag van mr. H. L. Drucker als lid der
Tweede Kamer de beteekenis heeft
van een definitief afscheid van het
parlementaire leven. De heer Drucker
koesterde reeds in 1909 het voornemen
zich terug te trekken, maar gaf er
toen geen gevolg aan. Thans echter
diende hij zijn ontslag in, eendeels om
redenen van gezondheid, andersdeels
om zich meer aan wetenschappelijke
werkzaamheden te kunnen wijden.
toch de vrede van het niet-zijn en
daarop hoopte ze met stellig geloof.
Dit erbarmen der natuur wachtte zij
af met vroom kindervertrouwen; dat
voor hen, die de vrees des doods over
wonnen hebben, de diepe slaap van
het niet-zijn tot bron zal zijn, een
zoeten sluimer, die door geen ontwa
ken, geen hemel of hel, gestoord werd.
Deze gedachte bracht troost in haar
hart. Haar oogen zagen met een uit
drukking van vreugde rond en staar
den beurtelings naarden hemel, de zee
en in de eindelooze verte. Terwijl Ma
thilde van haar eigen-ik afscheid nam,
groette zij de omgeving als haar liefste
plek, waarheen zij, de van huis be
roofde, gëvlucht was. En in snelle
opeenvolging trokken de beelden haar
geest voorbij, waarin heel haar leven
was afgeschilderd en zij zag het als
een vluchtten droom, die in koorts
achtige haast aan haar voorbij vloog.
Alles wat geschied was, had altijd
slechts seconden geduurd en vreemd
uit deze korte oogenblikken waren
tientallen van jaren geworden, een ge
heel lang verleden, een heel leven
klippen een daar te water liggende
visschersboof in oogenschouw geno
men. Ze bekeek de boot van nabij,
nam de afstand op, dien de boot van
het water af lag, gaf de boot al vast
een zet, zoodat die dichter naar het
water gleed. Dat ging heel gemakke
lijk. Een riem lag in de boot. Mathilde
keek over zee in de richting van Sor-
rente. Spoedig zou de duisternis in
vallen en niemand zou iets van haar
vlucht bemerken. Beschut door de
schemering daar buiten gebeurde stel
lig wel veel wat men daarginds niet
kon zien. Deze boot behoorde aan den
visscher Arrivielli, een vroolijke knaap,
die altijd zong en floot, als hij met
een vreemde een tochtje naar de blauw?
grot, maakte. Hoe vaak had hij ’s avonds
huiswaarts keerend, Mathilde een boot
tocht voorgeslagen. Mocht de boot
verloren- raken en niet zooals Mathilde
hoopte, naar het strand van Capri
terug drijven, dan zou de knaap toch
uit haar nalatenschap schadevergoe
ding krijgen, die het geleden nadeel
dubbel en dwars vergoedde. Boven
dien zou zij een verzegeld couvert met
500 Lire voor de armen van de plaats
in de lade van haar tafel leggen. Zoo
was dus voor alles gezorgd. Zij lachte
schamper. Aan het eind van haar
leven was een visschersboothaareenige
vast besluit
Tien dagen waren nu verloopen
sedert het briefje van Albert Capri had
bereikt. En deze termijn leek haar lang
gdhoeg. Dat zelfs Böger niet met een
enkel regeltje naar haar vroeg, ver
sterkte haar in de zekerheid dat zij
voor hen daarginds als verloren was
geboekt, met wie niet meer werd ge
rekend.
Een andere mogelijkheid voor een
dergelijke verhouding toch vond zij in
het duister van haar ziel niet. Wat
daarin nog als gevoelens aanwezig was,
drukte nog loodzwaar op haar leven.
Alles, alles ontzonk haar
Een doodsche stemming heerschte
op het eiland. Een schirokko een
zeldzame gast van dezen tijd van het
jaar, droeg een zwoele atmosfeer en
fijne korrels woestijnzand uit Afrika
over. Hij woei niet hard, maar zonder
ophouden beschut door het rotsige
eiland lag de zee onder den scheme
renden hemel, grauw en moede, zich
nauwelijks bewegend.
Mathilde had heel lang op de klip
gezeten en over de zee gestaard naar
den rookenden Vesuvius, waarvan een
mat licht over zee door de duisternis
heenkwamtoen was ze opgestaan,
had een oogenblik het strand op en
neer geloopen en daarna tusschen de
brengt by deze
n den Dag aan zijn
istigers, zoo binnen
d, en beveelt zioh
sefd aan.
IRING,
Mr. Zadelmaker
mogendheden^ in het kort de revue
gepasseerd. Over de volgende zullen
wij heel wat kórter kunnen zijn.
Oostenrijk-Hongabije. Het meest
belangrijk zijn hier, de inwendige ver
houdingen. Pas in den laatsten tijd
door het conflict met Servië werd de
aandacht waarmee de Donau-monarchie
werd gadegeslagen, ook gevraagd voor
haar optreden naar buitenwe be
doelen het conflict met Servië en als
gevolg van de mobilisatie het aftreden
van den minister van oorlog Auffen-
berg, en het daarvoor komen van
von Hötzendorff. Van Auffenberg had
ook met zijn legerwet een enormen
tegenstand ontmoet. Vooral in Hon
garije leidde de tegenstand tot een
obstructie met de bekende schande
lijke houding van de oppositie.
Rusland. In dit land bleef de reactie
troef. Zoowel naar binnen als naar
buiten speelde Rusland in de kaart
der conservatieven. Elk opkomend
nationaal bewustzijn werd onderdrukt,
daarvoor herinneren wij aan onze pas
verschenen overzichten de houding van
Rusland tegenover Finland betreffende
en het optreden tegenover Perzië.
Rusland heeft ook gebruik makende
van de machteloosheid waarin de jonge
Chineesche republiek verkeerd, ge
tracht een overweldigenden invloed in
Mongolië te verwerven. Of het China
gelukken zal, dezen invloed uit Mon
golië te keeren, desnoods met geweld,
is nog de vraag. Sedert de nederlaag
die Rusland heeft geleden in den oor
log met Japan, tracht het zich op
allerlei wijze te herstellen van de toen
geleden verliezen door den aanbouw
van een groote vloot. Daarmee blijft
het een waardevoller bondgenoot voor
de beide andere Ententisten, en mocht
het ook weer het oogenblik naderen
waarop het de wensch van Peter den
Grooten zal kunnen vervullen, een uit
weg te hebben aan de vrije zee. Ten
gevolge van de reis van Poincaré is
de verhouding tusschen deze beide
leden van de Triple Entente nog hech
ter geworden.
Op nog één kwestie willen we voor
ditmaal nog zwijgen, n.l. op het con
flict dat tusschen Amerika en Rusland
is uitgebroken in den loop van 1912
over de bekende vernederende behan
deling, dil de Israëlieten zich in Rus
land bij net reizen moeten laten wel-
GIHDSIHE COURANT.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Het jaar 1912.
II.
Duitsohland. Allereerst herinneren
we voor dit land aan de algemeene
verkiezingen den 12den Januari van
het jaar 1912 gehouden, die eindigden
in een nederlaag van het blauw-zwartê
bloc. Als gevolg van deze verkiezin
gen trad toen een linksch presidium
op, dat, waarschijnlijk ook omdat er
een sociaal-democraat, de bekende heer
Scheidemann, in gekozen was, een
audiëntie bij deu Keizer geweigerd
werd. Eén stukje volksrecht heeft
deze linkermeerderheid op het conser
vatieve ministerie weten te veroveren.
Voortaan kan ook na ,een interpellatie
een mol ie gesteld worden, waarbij
goed- of afkeuring over de handel
wijze der regeering kan worden uit
gesproken» Van dit reeht is gebruik
gemaakt bij de interpellatie over de
vleeschduurte, waarover we onlangs
schreven. De geheele vleeschnood is
een gevolg van de agrarische, protec
tionistische politiek. Een ander feit,
dat dient gereleveerd is de kwestie
over de Jezuïtenwet. De rol die daarin
Beieren en in het bijzonder von Hert-
ling heeft gespeeld, mag bekend ver
ondersteld worden, evenals de uit
spraak van den Bondsraad en de
daarop gevolgde breuk tusschen Cen
trum en regeering, waarover ons
overzicht kort geleden handelde.
Een verblijdend feit, dat in ons jaar
overzicht zeker niet mag ontbreken,
is de betere verstandhouding, die tus
schen Engeland en Duitsohland is in
getreden, zeker wel een gevolg van
het verzoenend optreden van den Duit-
schen gezant te Londen, baron van
Marshall, die het helaas niet heeft
mogen beleven de resultaten vanzgn
politiek even tastbaar te maken zooals
hij dat in Constantinopel had weten
te doen. Zijn verscheiden beroofde
Duitschland van een van zijn bekwaam
ste diplomaten.
Thans nog in het kort de vermel
ding van de opzienbarende tafelspeech
van den Keizer met betrekking tot
het intrekken van de grondwet aan
het Rijksland verleendde hernieuwing
van het Drievoudig Verbond en het
plotseling overlijden van den Duitschen
minister van buitenlandsche zaken von
Kiderlen Wachter.
Hiermede zijn de meest belangrijke
van den wapenstilstand tusschen de
Turksche en Bulgaarsche gevolmach
tigden getroffen overeenkomst, werd
het standpunt van de Turksche regee
ring in de quaestie van de approvian-
deering van Adrianopel door de
Bulgaren aangenomen. Thans is men
bezig, proviand naar Adrianopel te
brengen. Omtrent de wijze van deze
approviandeering hebben de Porte en
Bulgarije zekere bepalingen gemaakt.
Een officieele bevestiging van dit
bericht is echter nog niet gekomen.
gefolterd en ten slotte tegen 11.000
Turksche ponden vrijgelaten. In deze
laatste pltfats is de geheele mannelijke
Turksche bevolking, op 3 na, uitge
moord.
De Köln. Ztg. verneemt uit Londen
De Daily Telegraph publiceert een
uitvoerigen brief van zijn correspon
dent te Boedapest over de gruwelen
welke tijdens den oorlog door de
Serviërs in Albanië zijn bedreven.
Deze gruwelen werden reeds door
Oostenrijksche, Engelsche en Noorsche
oorlogscorrespondenten medegedeeld,
en worden thans opnieuw bevestigd
door inlichtingen, die de Oostenrijksche
autoriteiten ontvingen.
Aan een brief van dr. Lingbeek,
den 26en uit Constantinopel aan het
verzonden, is het volgende ontleend.
geen nieuws valt te
II-
mede te deelen dat de Kerstavond
ons en eenige
van de cadetten, die ons altijd bgstaan,
iweedsche ambulance
^^ps een 40 a 50-tal
zoodat dit ons
__3n.
H. Exc. de Ambassadrice van Frank
rijk, .die hier giAeren met een Zwit<
sersepe professor was, zeide dat wij
de ^roi des ambulances” waren. Mad.
Bómpard heeft een 12-tal ambulances
onder harpsupervisie, zij kan er over
oordeelen dus. En de Zwitsersche
professor, die in Stamboel werkt, was
opgetogen en zei, „als we aan eiken
hoek waar gevochten werd, maar één
zoo’n ambulance hadden gehad, had-
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal - - f 125
Idem franco per post,1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50
Idem franco per post 1 90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
gevallen. De houding die de RuSische
autoriteiten tegenover de Joodsche
bewoners in binnen- en buitenland
aannamen, was ook van dien aard,
dat dergelijke vernederingen op den
duur niet te dragen waren.
46)
Was het niet meer dan' hard dat
hij haar zoo stilzwijgend verloren gaf
Ging men zoo uiteen als je een men-
schenleven samen hebt gestreden en
zoo’n eind van den levensweg hand
in hand als goede kameraden hebt
l afgelegd
i Kwam het nu heelemaal niet in hem
|op te vragen, waarheen zij zou gaan
en welke plaats zij gekozen had voor
haar ballingschap? Kon geen woord
van vaarwel dooi hém gesproken
worden? En wilde hij ook van haar
niets meer hooren? Het leek welzoo
en misschien was het zoo ook het beste.
De gelukkige vraagt alleen naar zich
zelf. Hoe gelukkig moest hij dan uu
toch wel geworden zijn.
„Mijn lot is beznirfnen en vergeten
worden”, dat trotsche woord, dat Ib
sen een edele vorstin in den mond
legde, werd Mathilde’s wachtwoord en
doel, het na te streven haar hoog en
De ambulance in Turkije.
dr. Lingbeek,
Hoofdcomité van het Ned. Roode|Kruis
„Ofschoon er g
vermelden, acht ik mij verplicht
heel genoeglijk door
5
werd gevier^
Wanneer de\Z
vertrekt, wil die*
patiënten overgeven, i
werk nog zal uitbnmdei