bobs. IIIRENS. STORMEN. Donderdag 2 Januari 1913. \o 12061. en B-CLxtexilaxxd.. Schelven, FEUILLETON. 51e Jaargang. j| van den wensoht gelukkig isman, a g a z ij n, dc Co., indaal 13. ’geer, JïlulUr, mdeweg. ie Jong, CITS, .HOLUNDM*. loek, i Buuren, a. der Steen, hte clientèle een WARENHUIS, Spuislr. Den Haag. <lie Luxe- en Huish. Artikelen Buittólandsch Nieuws. ^Tï©-cl“WS- ezx -^<d.-v"extexLt5.e“blsüc3. voor G-o’vlcLsl ©xl Ox©LS“tx©3s:©xx- Verschijnt Jagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. deeding. tari a.3. bevestiging van dit Punt. (Wordt vervolgd L. Tiende weg 36. der, Peperstraat 80. eur, Oosthaven 31. i GEDISTILLEERD Peperstraat 68. Hen toegewenscht. Naar het Duitsch. van HANS LAND. Begunstigerè een jaar toegewenscht. liig&Co. d in en Steenkolen. van den Dag. Ier Heiden, Peperstraat 110. De oorlog op den Balkan Omtrent de jongste zitting der ge delegeerden worden uit Londen nog de volgende bijzonderheden gemeld. Nadat de Bulgaarsche gedelegeerde, Daneff, de bijeenkomst geopend had, kreeg de Turksche gedelegeerde, Resjid Pasja, het woord, die verklaar de, dat de instructies van zijn regeering aangekomen waren, dafc hjj echter helaas niet in staat was den geheelen^ inhoud mede te deelen, omdat het hem niet mogelijk geweest was, het tele gram geheel te ontcijferen. Het tele gram moest verminkt zijn of er moest een vergissing begaan zijn. In elk geval was in dit telegram zeer veel onbe grijpelijks. Daarom stelde hij voor, alleen in behandeling te nemen het geen in het telegram begrijpelijk was. De Balkan-gedelegeeyden zagen elkaar verbaasd aan. Zij hadden om 12 uur een conferentie gehad, en geloofden, dat zij het over alle mogelijkheden eens geworden warén. Doch wat de Turken thans ter sprake brachten, daarop hadden zij niet gerekend. Zij verlieten dus de zittingstafel en con fereerden in een hoek van de zaal. In deze conferentie stelden zij vast, dat het om een Turksche poging ging, de Turksche tegenvoorstellen afzon derlijk in te dienen. De bespreking duurde slechts enkele minuten. Aan de tafel teruggekeerd, verklaarde Da neff, dat de Balkan-gedelegeerden alleen over de Turksche tegenvoor stellen en bloc konden beraadslagen. Hierop vroeg Resjid Pasja opnieuw verdaging aan, tot hij uit Constanti- nopel ophelderingen ontvangen zou hebben. Het kan niet tegengesproken worden, dat hierop een kleine storm volgde, die wel binnen de parlemen taire grenzen bleef, doch waarin de Balkan-gedelegeerden toch duidelijk lieten merken, dat zjj dergelijke ver tragingen niet langer meer voor lief zouden nemen. Een der te Constantinopel verschij nende bladen meldt Volgens een bij de onderteekening zorg. Zij nam van niets en van nie mand afscheid. Wereld en leven wierp zij af, als lastige pantsers. Zij dacht hoe zij telkens en telkens in dezen tijd had gedacht op welke wijze Albert wel het bericht van haar dood zou opnemen. Maar daar zij heelemaal niets van hem afwist, heelemaal geen ver moeden ervan had, hoe het op dit oogenblik met hem was, kon zij zich er ook geen beeld van vormen hoe hij dat bericht zou opnemen. In olk geval wel met een gevoel van dank baarheid. Wat ze nu echter ging doen, dat deed zij om zijnentwille. Onverschillig met of zonder dank, zij wilde het doen. Mathilde ging op den rand van de boot zitten en ging in haar gedachten na, hoe het wel zou zijn als ze daar ginds op de zachte golven van deze boot af zich liet afglijden in den vloed. Of het een kort lijden zou zijn Of gleed je zacht en snel het kristallen water in, een gebroken stuk strand goed, weggespoeld door de golven van het noodlot Zij trok haar gedachten af van dit punt, in de vrees, zich door zulke overleggingen van haar besluit te laten afbrengen. Met gesloten oogen moest men op zijn doel afgaan en af wachten wat kwam. Aan het einde van alles, wat ze tegemoet ging, wenkte Aan een particulier schrijven van een te Cavalla vertoevende buiten- landsche', die ooggetuige is geweest van de, in de eerste helft van Decem ber aldaar plaats gehad hebbende ge beurtenissen, wordt het volgende ont leend Op 9 December kwamen ’s morgens om 8 uur een vijftal komitjadji’s, de stad binnen, namen den gouverneur gevangen en verklaarden Cavalla voor een Bulgaarsche stad. De nobele Grieken, die hier wonen, maakten onder jubelzang gemeene zaak met de bandieten, en stelden zich aan als bezetenen, ’s Namiddags kwamen nog 25 a 30 bandieten van hetzelfde slag in de stad en kondigden de nadering van een Bulgaarsche regiment aan. Den volgenden dag trok de geheele stad hen tegemoetzij sleepten den Griekschen bisschop met zich mede. Den dag daarna begon de groote Turken-jacht. Menschen, die geen ander kwaad gedaan hadden dan Islamieten te zijn, werden gevat en zonder vorm van proces gedood. Te middernacht werden tal van nota belen gewekt in hemd of onderklee- ding drie bij drie tezamen gebonden, vervolgens met den bajonet in alle weeke lichaamsdeelen van buik, bocst en in het gelaat gestoken dan werden do geweren bij de loop genomen en de slachtoffers met de kolven, als dolle honden, doodgeslagen. Zoo ging het te Cavalla; zoo ook te Serres in nog geen 24 uu^ werden daar 1200 inwo ners benevehs nog 1900 andere Turken lafhartig vermoord. In Xanthië waren de Turken in de moskeeën gevlucht; als bloedhonden wierpen de achter volgers zich op hen, sloegen ze dood en hakten de lijken in stukken. Nadat zij, gelijk ook in Drama het geval was, aile Turken vermoord hadden, ging het op de Joden los. Natuurlijk de rijken het eerst. Zij werden naar Scherisaban gebracht, zes dagen lang Prof. Mr. H. L. Drucker. De Haagsche correspondent van „De Telegraafu verneemt, dat het ont slag van mr. H. L. Drucker als lid der Tweede Kamer de beteekenis heeft van een definitief afscheid van het parlementaire leven. De heer Drucker koesterde reeds in 1909 het voornemen zich terug te trekken, maar gaf er toen geen gevolg aan. Thans echter diende hij zijn ontslag in, eendeels om redenen van gezondheid, andersdeels om zich meer aan wetenschappelijke werkzaamheden te kunnen wijden. toch de vrede van het niet-zijn en daarop hoopte ze met stellig geloof. Dit erbarmen der natuur wachtte zij af met vroom kindervertrouwen; dat voor hen, die de vrees des doods over wonnen hebben, de diepe slaap van het niet-zijn tot bron zal zijn, een zoeten sluimer, die door geen ontwa ken, geen hemel of hel, gestoord werd. Deze gedachte bracht troost in haar hart. Haar oogen zagen met een uit drukking van vreugde rond en staar den beurtelings naarden hemel, de zee en in de eindelooze verte. Terwijl Ma thilde van haar eigen-ik afscheid nam, groette zij de omgeving als haar liefste plek, waarheen zij, de van huis be roofde, gëvlucht was. En in snelle opeenvolging trokken de beelden haar geest voorbij, waarin heel haar leven was afgeschilderd en zij zag het als een vluchtten droom, die in koorts achtige haast aan haar voorbij vloog. Alles wat geschied was, had altijd slechts seconden geduurd en vreemd uit deze korte oogenblikken waren tientallen van jaren geworden, een ge heel lang verleden, een heel leven klippen een daar te water liggende visschersboof in oogenschouw geno men. Ze bekeek de boot van nabij, nam de afstand op, dien de boot van het water af lag, gaf de boot al vast een zet, zoodat die dichter naar het water gleed. Dat ging heel gemakke lijk. Een riem lag in de boot. Mathilde keek over zee in de richting van Sor- rente. Spoedig zou de duisternis in vallen en niemand zou iets van haar vlucht bemerken. Beschut door de schemering daar buiten gebeurde stel lig wel veel wat men daarginds niet kon zien. Deze boot behoorde aan den visscher Arrivielli, een vroolijke knaap, die altijd zong en floot, als hij met een vreemde een tochtje naar de blauw? grot, maakte. Hoe vaak had hij ’s avonds huiswaarts keerend, Mathilde een boot tocht voorgeslagen. Mocht de boot verloren- raken en niet zooals Mathilde hoopte, naar het strand van Capri terug drijven, dan zou de knaap toch uit haar nalatenschap schadevergoe ding krijgen, die het geleden nadeel dubbel en dwars vergoedde. Boven dien zou zij een verzegeld couvert met 500 Lire voor de armen van de plaats in de lade van haar tafel leggen. Zoo was dus voor alles gezorgd. Zij lachte schamper. Aan het eind van haar leven was een visschersboothaareenige vast besluit Tien dagen waren nu verloopen sedert het briefje van Albert Capri had bereikt. En deze termijn leek haar lang gdhoeg. Dat zelfs Böger niet met een enkel regeltje naar haar vroeg, ver sterkte haar in de zekerheid dat zij voor hen daarginds als verloren was geboekt, met wie niet meer werd ge rekend. Een andere mogelijkheid voor een dergelijke verhouding toch vond zij in het duister van haar ziel niet. Wat daarin nog als gevoelens aanwezig was, drukte nog loodzwaar op haar leven. Alles, alles ontzonk haar Een doodsche stemming heerschte op het eiland. Een schirokko een zeldzame gast van dezen tijd van het jaar, droeg een zwoele atmosfeer en fijne korrels woestijnzand uit Afrika over. Hij woei niet hard, maar zonder ophouden beschut door het rotsige eiland lag de zee onder den scheme renden hemel, grauw en moede, zich nauwelijks bewegend. Mathilde had heel lang op de klip gezeten en over de zee gestaard naar den rookenden Vesuvius, waarvan een mat licht over zee door de duisternis heenkwamtoen was ze opgestaan, had een oogenblik het strand op en neer geloopen en daarna tusschen de brengt by deze n den Dag aan zijn istigers, zoo binnen d, en beveelt zioh sefd aan. IRING, Mr. Zadelmaker mogendheden^ in het kort de revue gepasseerd. Over de volgende zullen wij heel wat kórter kunnen zijn. Oostenrijk-Hongabije. Het meest belangrijk zijn hier, de inwendige ver houdingen. Pas in den laatsten tijd door het conflict met Servië werd de aandacht waarmee de Donau-monarchie werd gadegeslagen, ook gevraagd voor haar optreden naar buitenwe be doelen het conflict met Servië en als gevolg van de mobilisatie het aftreden van den minister van oorlog Auffen- berg, en het daarvoor komen van von Hötzendorff. Van Auffenberg had ook met zijn legerwet een enormen tegenstand ontmoet. Vooral in Hon garije leidde de tegenstand tot een obstructie met de bekende schande lijke houding van de oppositie. Rusland. In dit land bleef de reactie troef. Zoowel naar binnen als naar buiten speelde Rusland in de kaart der conservatieven. Elk opkomend nationaal bewustzijn werd onderdrukt, daarvoor herinneren wij aan onze pas verschenen overzichten de houding van Rusland tegenover Finland betreffende en het optreden tegenover Perzië. Rusland heeft ook gebruik makende van de machteloosheid waarin de jonge Chineesche republiek verkeerd, ge tracht een overweldigenden invloed in Mongolië te verwerven. Of het China gelukken zal, dezen invloed uit Mon golië te keeren, desnoods met geweld, is nog de vraag. Sedert de nederlaag die Rusland heeft geleden in den oor log met Japan, tracht het zich op allerlei wijze te herstellen van de toen geleden verliezen door den aanbouw van een groote vloot. Daarmee blijft het een waardevoller bondgenoot voor de beide andere Ententisten, en mocht het ook weer het oogenblik naderen waarop het de wensch van Peter den Grooten zal kunnen vervullen, een uit weg te hebben aan de vrije zee. Ten gevolge van de reis van Poincaré is de verhouding tusschen deze beide leden van de Triple Entente nog hech ter geworden. Op nog één kwestie willen we voor ditmaal nog zwijgen, n.l. op het con flict dat tusschen Amerika en Rusland is uitgebroken in den loop van 1912 over de bekende vernederende behan deling, dil de Israëlieten zich in Rus land bij net reizen moeten laten wel- GIHDSIHE COURANT. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Het jaar 1912. II. Duitsohland. Allereerst herinneren we voor dit land aan de algemeene verkiezingen den 12den Januari van het jaar 1912 gehouden, die eindigden in een nederlaag van het blauw-zwartê bloc. Als gevolg van deze verkiezin gen trad toen een linksch presidium op, dat, waarschijnlijk ook omdat er een sociaal-democraat, de bekende heer Scheidemann, in gekozen was, een audiëntie bij deu Keizer geweigerd werd. Eén stukje volksrecht heeft deze linkermeerderheid op het conser vatieve ministerie weten te veroveren. Voortaan kan ook na ,een interpellatie een mol ie gesteld worden, waarbij goed- of afkeuring over de handel wijze der regeering kan worden uit gesproken» Van dit reeht is gebruik gemaakt bij de interpellatie over de vleeschduurte, waarover we onlangs schreven. De geheele vleeschnood is een gevolg van de agrarische, protec tionistische politiek. Een ander feit, dat dient gereleveerd is de kwestie over de Jezuïtenwet. De rol die daarin Beieren en in het bijzonder von Hert- ling heeft gespeeld, mag bekend ver ondersteld worden, evenals de uit spraak van den Bondsraad en de daarop gevolgde breuk tusschen Cen trum en regeering, waarover ons overzicht kort geleden handelde. Een verblijdend feit, dat in ons jaar overzicht zeker niet mag ontbreken, is de betere verstandhouding, die tus schen Engeland en Duitsohland is in getreden, zeker wel een gevolg van het verzoenend optreden van den Duit- schen gezant te Londen, baron van Marshall, die het helaas niet heeft mogen beleven de resultaten vanzgn politiek even tastbaar te maken zooals hij dat in Constantinopel had weten te doen. Zijn verscheiden beroofde Duitschland van een van zijn bekwaam ste diplomaten. Thans nog in het kort de vermel ding van de opzienbarende tafelspeech van den Keizer met betrekking tot het intrekken van de grondwet aan het Rijksland verleendde hernieuwing van het Drievoudig Verbond en het plotseling overlijden van den Duitschen minister van buitenlandsche zaken von Kiderlen Wachter. Hiermede zijn de meest belangrijke van den wapenstilstand tusschen de Turksche en Bulgaarsche gevolmach tigden getroffen overeenkomst, werd het standpunt van de Turksche regee ring in de quaestie van de approvian- deering van Adrianopel door de Bulgaren aangenomen. Thans is men bezig, proviand naar Adrianopel te brengen. Omtrent de wijze van deze approviandeering hebben de Porte en Bulgarije zekere bepalingen gemaakt. Een officieele bevestiging van dit bericht is echter nog niet gekomen. gefolterd en ten slotte tegen 11.000 Turksche ponden vrijgelaten. In deze laatste pltfats is de geheele mannelijke Turksche bevolking, op 3 na, uitge moord. De Köln. Ztg. verneemt uit Londen De Daily Telegraph publiceert een uitvoerigen brief van zijn correspon dent te Boedapest over de gruwelen welke tijdens den oorlog door de Serviërs in Albanië zijn bedreven. Deze gruwelen werden reeds door Oostenrijksche, Engelsche en Noorsche oorlogscorrespondenten medegedeeld, en worden thans opnieuw bevestigd door inlichtingen, die de Oostenrijksche autoriteiten ontvingen. Aan een brief van dr. Lingbeek, den 26en uit Constantinopel aan het verzonden, is het volgende ontleend. geen nieuws valt te II- mede te deelen dat de Kerstavond ons en eenige van de cadetten, die ons altijd bgstaan, iweedsche ambulance ^^ps een 40 a 50-tal zoodat dit ons __3n. H. Exc. de Ambassadrice van Frank rijk, .die hier giAeren met een Zwit< sersepe professor was, zeide dat wij de ^roi des ambulances” waren. Mad. Bómpard heeft een 12-tal ambulances onder harpsupervisie, zij kan er over oordeelen dus. En de Zwitsersche professor, die in Stamboel werkt, was opgetogen en zei, „als we aan eiken hoek waar gevochten werd, maar één zoo’n ambulance hadden gehad, had- PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal - - f 125 Idem franco per post,1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50 Idem franco per post 1 90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren gevallen. De houding die de RuSische autoriteiten tegenover de Joodsche bewoners in binnen- en buitenland aannamen, was ook van dien aard, dat dergelijke vernederingen op den duur niet te dragen waren. 46) Was het niet meer dan' hard dat hij haar zoo stilzwijgend verloren gaf Ging men zoo uiteen als je een men- schenleven samen hebt gestreden en zoo’n eind van den levensweg hand in hand als goede kameraden hebt l afgelegd i Kwam het nu heelemaal niet in hem |op te vragen, waarheen zij zou gaan en welke plaats zij gekozen had voor haar ballingschap? Kon geen woord van vaarwel dooi hém gesproken worden? En wilde hij ook van haar niets meer hooren? Het leek welzoo en misschien was het zoo ook het beste. De gelukkige vraagt alleen naar zich zelf. Hoe gelukkig moest hij dan uu toch wel geworden zijn. „Mijn lot is beznirfnen en vergeten worden”, dat trotsche woord, dat Ib sen een edele vorstin in den mond legde, werd Mathilde’s wachtwoord en doel, het na te streven haar hoog en De ambulance in Turkije. dr. Lingbeek, Hoofdcomité van het Ned. Roode|Kruis „Ofschoon er g vermelden, acht ik mij verplicht heel genoeglijk door 5 werd gevier^ Wanneer de\Z vertrekt, wil die* patiënten overgeven, i werk nog zal uitbnmdei

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1913 | | pagina 1