QLA2EN,
IBHT
..E. Alter
Gracht 269*
AAG,
STORMEN.
No. 12066.
Woensdag 8 Januari 1913.
51e Jaargang.
Buitenlandsch. Nieuws.
FEUILLETON.
»TE WAAR-
g»
meskleeding.
i of gedeelten
SLAVERNIJ
wordt te niet
■light het huis
I
Ier beroemde
Kerkglazen
T. JANSKKKIt
itein’s Inkt
jehjk de 8 EST E
ONSCHADELUK
N-HOILAND
ed.E. ALTER
racht 269A,
A AG.
XTxexx“ws- en. ^^d.irertexi.txe"blsud. tooi Q-oixd.su ezx Ox».stxe33Eezi
Verschijnt dagelijks
OUDE
St. Jaukerk, d?r
Dteekeningen eni.
JR A BETH.
I KRAMÏ,
y., Uitgevers, Gouda
behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Idan.
De oorlog op den Balkan.
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
B'ixltejxlan.d-
1 de stad aan huis
van
afgezon-
ithilde mel-
(Wordt vérvolgd).
nkaw» A Zn., Ckmd»,
gebouw „Arti
n met hem
naar Ada,
Uw huU doen
rerk verlichten.
egels, muren,
door en door
to Sunlight
i voordeellgite
DB
ergoed.
4 Af en A DUES
601BMIIIE COURANT.
Naar het Duitsch.
van HANS LAND.
VEN8
SBERICHT DER
OB
\demie van Beeldende
tschilderArchitect en
'emie van Bouwkunde
trecht.
10 CUNT.
die het ge
had aan-
iets wat
uur. gebouw „Aru
ir van Arbeid voor
ijven.
Genoegen” 7% uur.
mtsvoorstelling. „De
Er was een kloof geslagen tusschen
haar en de wereld^cne zaken.
Haar leed was als een muur om haar,
als een pantser voor haar ziel, die ge
voelloos was geworden.
Zij spraken weinig met elkaar, zij
en Böger op den tocht naar Lichter*
fold.
In het gesticht zelf liet Mathilde
zich inlichten door den directeur-ge-
neesheer.
Ook hij stelde zich van een bezoek
van Mathilde aan Ada een goede uit
werking voor en keurde het plan goed
om Ada naar Mathilde’s huis te laten
overbrengen, als dit weerzien gunstig
inwerkte op haar zielstoestand.
Böger zou Ada op het bezoek voor
bereiden.
Hij klopte aan haar deur van haar
kamer en ging binnen.
Zij zat voor een der vensters en
staarde in den met sneeuw bedekten
tuin.
Toen Böger binnentrad, wendde zij
het hoofd. Hij schrikte, zoo bleek en
vervallen als zij was.
Hij trad op haar toe en stak haar de
hand toe.
U hier zei ze en keek weer naar
buiten.
Had je iemand anders verwacht
Ja, mevrouw Ebner. Ze is al
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer„0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels fO 35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames 1 O 25 per regel
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Marokko.
Het is in de omgeving van Mogador
nog steeds niet rustig. Men heeft zelfs,
naar wij in het Hbld. lezen, in de
stad gedurende eenigo dagen den staat
van beleg moeten afkondigen. De weg
tusschen Mogador en Safi (aan de kust)
wordt onveilig gemaakt door Marok-
kaansche partijgangers. Vermoedelijk
zal een expeditie noodig zijn om schoon
schip te maken. Reeds zijn geregelde
Fransche troepen in een palmbosch
ten zuiden van Mogador met den
vijand in gevecht geweest. De preten
dent El Heiba tracht weer een strijd
macht byeen te brengen. Op het oogen-
blik staan ongeveer drie tot vierduizend
Marokkanen in het Mogadorsche in
het veld.
uw- en Woningtoez.,
dering Onderstands-
Lrmenzorg“.
)e Réunie”, 8 uur.
Dep. Gouda, Mij. tot
Igemeen.
is Genoegen”, 8 uur.
itv. „Excelsior”.
ten wij geregeld tijdig
logen ontvangen van
mcerten, vermakelijk-
deze dan in onze
en ontberingen van een beleg blijft
blootgesteld.
De Bulgaren, die Adrianopel bele
geren, kunnen zich op alle mogelijke
wijze herstellen en voorbereiden tot
nieuwen strijd. Zij kunnen zich levens
middelen en ammunitie verschaffen
in onbeperkte mate. En de bevolking
en het garnizoen van ^drianopel wor
den koelbloedig en wreed uitgehon
gerd. Zij moeten de volle proviand-
treinen voor het Bukjaarsche leger
voorbij zien gaan zonoer er een hand
naar uit te mogen steken.
Do vijand behoeft geen honger te
lijden en geen schot te lossen. De
vijand zit veilig achter rijn loopgraven,
want de belegerden mogen dien vijand
niet aanvallen, en geen poging doen
om hem te verjagen. Het is immers
wapenstilstand I En de groote mogend-
hedep mogen evenmin pen eind maken
aan dezen mensch onjteerenden toe
stand. Anders zou imkers de neutra
liteit tegenover Turkse worden ge
schonden
Als laatste redmiddel/om Adrianopel
te behouden wordt te iConstantinopel
thans gedacht aan e»n samenkomst
van den Sultan en dèn koning van
Bulgarije, waarbij de Sultan dan een
beroep zou doen op de jdelmaedigheid
van den slimmen Ferdinand.
De stemmintr in MxsUene^rn.
De berichten, dat de stemming in
Montenegro steeds vijandiger wordt
tegen koning Nikita nemen toe.
De correspondent var de Times te
Cettinje verneemt dat de vraag of
Skoetari al dan niet aai Montenegro
zal komen, van groote öeteekenis zal
zijn voor de monarchie)
Met Oostenrijk worde^ onderhande-
lingen gevoerd, met hel doel de toe
stemming dezer mogorÜheid te ver
krijgen voor de annexaie. Maar Oos
tenrijk eischt in ruil ^>or deze toe
stemming van Montenegro een strook
van zijn bergachtig grensgebied.
De teleurstellende ujkomsten van
i den oorlog en het groob aantal doo-
den en gewonden in jet Montene-
1 grijnsche leger, hebbed de republie-
keinsche propaganda inhet land zeer
bevorderd.
De vredesonderhaijelingen.
Uit Londen wordt in het Berl.
- Tagebl. omtrent het lojgste verloop
i van de bijeenkomst der ^delegeerden
s het volgende geseind. Jen verkrijgt
l geenszins den indruk, Isof een der
51)
Wat ging er om in dat hoofd Wat
was het, dat deze dunne zieke han
den deed wringen, deze spitse vingers
in rusteloos bewegen over het laken
deed tasten Het was byna griezelig
om aan te zien. Het was alsof een
toestand van angst die handen tot dit
eigenaardig bewegen drong; het was,
als maakten deze vingers het teeken
der vlucht, als drukten zij door ge
baren de gedachte uit, -
heele verstijfde organisme
gegrepenvlucht voor
dreigde
Verdiept in deze gedachten zat Ma
thilde bij haar man. Er was voor haar
iets vreemds in hem gekomen. Niet,
dat haar de zware uiterlijke verande
ringen, die door de ziekte over hem
waren gekomen, verhinderden, nog
hem voor den geest te brengen, zoo-
als hy voor eenige weken was, zoo
zeer wm hg niet veranderd. Maar hij
De toestand.
De toestand schijnt thans zóó te
zijn, dat de BalkaA-bondgenooten een
voudig de onderhandelingen willen
verdagen tot het uitgeputte en uitge
hongerde Adrianopel zich ten slotte
aan de belegeraars heeft overgegeven.
En ook de „groote mogendheden”
wachten, naar een Reuter-telegram
meldt, op deze overgave, voordat zij
zullen ingrijpen. Een andere houding,
zoo wordt er met ergerlijke schijn
heiligheid bij gevoegd, zou in strijd
zijn met de neutraliteit tegenover
Turkije.
Alsof het niet in strijd ware, niet
alleen met de neutraliteit, maar ook
met alle begrippen van menschelijk-
heid en goede trouw, dat een wapen
stilstand slechts ten goede komt aan
één der strijdende partijen, terwijl de
andere partij aan bijna alle ellenden
Home Rule.
Uit ons overzicht van gisteren bleek
duidelijk dat de unionistische party
het verzet in Ulster zal stijven wan
neer werkelyk de wet op het zelfbe
stuur in Ierland wordt ingevoerd.
Zooals thans de kansen staan, is het
bijna zeker, dat bet hiertoe zal komen,
want zooals wé reeds gisteren meld
den, de regeering laat zich door geen
dreigementen van wat in haar oog
billijk en rechtvaardig is afbrengen.
En de meerderheid blijft in deze trouw
haar voormannen volgen en na het
bekende voorval waarover we onlangs
schreven, is de meerderheid steeds
trouw op post om dergelijke onaan
gename verrassingen te voorkomen.
Ook ditmaal ging de meerderheid mee
met het afwijzend praeadvies van den
eersten minister. Met 294 tegen 197
stemmen weigerde het Lagerhuis het
gisteren besproken amendement in de
wet op te nemen. De unionistische
partij moet dus thans in haar verzet
volharden en zoo mogelijk de Ulste-
riaansche tegenwerking tot een revo
lutie tegen de huidige regeering op
voeren.
Is echter de unionistische partij
daartoe in staat, zouden we willen
vragen en kan zij in werkelijkheid er
aan denken bij een eventueele moge
lijkheid de regeering te vervangen,
gesteld de regeering werd door de
kiezers heengezonden Dit laatste zou
alleen mogelijk zijn wanneer het oor
deel van de kiezers werd gevraagd.
Uit de vraag van minister Asquith,
zooals we die gisteren hebben vermeld,
maken verschillende, vooral unionis
tische bladen op, dat het werkelijk
het plan van de regeering zou zijn
om het oordeel der kiezers over de
Home-Rule-wet in te roepen. Van
andere, dus van liberale zijde betwij
felt men ten sterkste dat de regeering
tot een nieuwe verkiezing zal over
gaan, omdat steeds uitdrukkelijk van
die zijde vermeld is, dat wanneer de
meerderheid liberaal bleef, verschil
lende belangrijke wetsontwerpen, waar
van Home-Rule er één is, aan het
Huis zouden worden voorgelegd. De
unionisten, die dit thans ontkennen,
spelen echter een zeer dubbelzinnig
spel. Bij de verkiezin gerede voeringen
van hun zijde gehouden hebben zij er
wel degelijk zelf op gewezen, welke
„gevaren” het land bedreigden, wan-
waarin hij haar geworph had.
De jaren van jong, vrig leven, die
jaren van stil, vreedzan geluk, de
maanden van de bitters ontgooche
lingen en van wreed wlaten, alles,
alles was weg, vér w«, wezenloos,
verloren, afgesloten.
Niets bleef dan een Zarte droefe
nis, het weemoedig gloei van de
achterblijvende, die uit m lang, ver
trouwd en het samenzji niets over
hield dan de herinnerin die nu om
droeve en blijde uren A zelfden im
mortellenkrans had gel$.
Heel haar leven leekfathilde nu,
van dit uur uit beschodd, een onaf
gebroken verblijf aan d ziekbed, op
welk bed twee handen n spookach
tig beeld van den doodaven.
Een bediende kwam uthilde mel
den, dat de auto voorstad.
Zij keek den man alsfnsverbijste
rend aan.
Toen schoot het haafi binnen, dat
zij Böger wilde halen i
naar Lichterfeld te ga;
die daar in een gestichbas.
Zij stond op en maai zich gereed
tot vertrek.
Ook dezen tocht, dei zwaarsten
tocht waarvoor ze gistere^og gebeefd
had, aanvaardde zij m het zelfde
gevoelde van zieleberus^.
neer het liberale ministerie aanbleef.
Thans te beweren, dat de kiezers niet
geweten hebben, welke slecht e wetten
hun nog te wachten stonden, strekt
hun niet tot eer.
Maar zelfs wanneer de regeering
in een mogelijk geval werd gedwon
gen heen te gaan, we herhalen de
vraag, zou dan de unionistische partij
het bewind in handen kunnen nemen?
We betwijfelen het sterk. Iemand die
regeeren wil, behoort een partij achter
zich te hebben, d.w.z., een partij, die
in hoofdpunten het te volgen pro
gramma reeds klaar heeft. En na het
onderlinge gekrakeel, dat we hebben
mepgemaakt naar aanleiding van de
rede van Bonar Law over protectie
ook ten opzichte van levensmiddelen
zijn we zeer pessimistisch gestemd
over de eenheid van de unionisten.
Hot bovenstaande waaruit blijkt het
onmogelijke bijna van een unionisti
sche regeering is heel fijn ironisch
door minister Churehil den unionisten
onder den neus geduwd. Hij zei
„De leider der oppositie is overtuigd,
dat het volk bij de stembus deze ro-
geering zou wegvagen en hem in haar
plaats stellen. Maar mag ik opmer
ken, dat hij om zulks te kunnen doen,
althans een werkelijk vereenigde partij
achter zich dient te hebben?”
De opmerking was stekelig, maar
verdiend.
beide partijen het voortzetton van den
oorlog wenscht. Uit de gesprekken,
die decorr. met Balkan-gedelegeerden
had, is veel eerder te constateeren, dat
ook de Balkan-bondgenooten met
grooten tegenzin den oorlog zouden
hervatten. Het zou te dwaas zijn, te
gelooven, dat de Turken geen begrip
hadden van deze stemming onder hun
tegenstanders. Natuurlijk hebben ook
do Turken absoluut geen lust, den
strijd te hervatten. Zoo is het eigen
lijke oorlogsgevaar voorloopig niet zeer
grootzelfs wanneer de onderhandelin
gen in Londen afgebroken worden
Dat dit werkelyk geschieden zal, kan
inen na do zitting van Maandag vrij
onwaarschijnlijk achten. De optimisten
onder de gedelegeerden en dat zijn
bijna allen, zijn van meening, dat de
onderhandelingen heden nog iets ver
der gekomen zijn. De Turken ver
klaarden woordelijk, dat zij in geen
geval Adrianopel zouden afstaan. Uit
do redactie van deze weigering ziet
mon een kleine vooruitgang. De Tur
ken hebben, na hun onaannemelijke
grenslijn van Vrijdag, ziph niet vast
gelegd aan een nieuwe grenslijn. De
Turken spreken thans algemeen van
een grenslijn, die alleen Adrianopel
niet mag insluiten. In latere onder
handelingen zal men de grenslijn dich
ter tot elkaar brengen, en dan zal
wal alloon «"rerbitj vuil
ovef het lot van de stad Adrianopel,
en deze stad zal waarschijnlijk in-
tusschen vallen, zoodat hiermede een
nieuwe factor voor de onderhandelin
gen aanwezig is. Het tweede punt van
het Turksche antwoord betreft Creta
en de Aegeïsche eilanden. De Turken
verklaren thans, dat zij afstand doen
van de souvereiniteit over Creta, mits
geen ander eiland van hon verlangd
wordt. Ook in deze redactie ziet men
een kleine vooruitgang. Want bij het
vorige antwoord hadden de Turken
verklaard, dat zij tegenover de groote
Mogendheden onder de genoemde
voorwaarden afstand deden van de
souvereiniteit over Creta. Thans echter
is van de groote Mogendheden geen
sprake meer, thans doen de Turken
afstand durement et simplement. Ook
hierin ligt dus wel een kleine, doch
stellige vooruitgang. Ook het feit, dat
de onderhandelingen onderbroken en
niet afgebroken zijn, wordt beschouwd
als een goed teeken, daar Vrijdag de
gedelegeerden van den Balkanbond
verklaard hadden, dat zij de conferentie
zouden verlaten, wanneer hun eischen
nietingewilligd werden, dat zij de
beraadslagingen zouden afbreken.
Thans is van een afbreken geen sprake,
sleqhts van een onderbreking. De be
doeling van deze nieuwe tactiek is,
den Turken tijd te laten om nog eens
over do zaak te denken, en om den
invloed van derde zijde, die thans reeds
op de Turken uitgeoofend wordt te
laten in werken.
zelf, zijn wezen, zijn ik was zoover
van haar af. Zij had een gevoel van
onbereikbaarheid, dat van hem uit
ging. De onmogelijkheid, met hem te
spreken, stond als een scheidsmuur
tusschen hen, evenals de dqod zich
stelt tusschen twee ménschen.
Mathilde zag op Alhert neer, zooals
men in een droom op een doode ziet,
met een bijzonder smartelijke liefde,
waarin de onbereikbaarheid voor hen,
die gescheiden zijn, zich doet gevoe
len. En niet de dooden alleen worden
op hemelafstand van ons gevoerd
alles wat we met hen hebben geleden
en met hen aan geluk hebben ge
smaakt, is weg. Het geheele groote
stuk leven, dat ze voor ons waren, is
nu als in een nevelzee gedompeld, tot
een schim verbleekt, in een dichten
sluier gehuld
Was het waarlyK pas een paar da
gen geleden, dat Mathilde door een
telegram, dat haar bericht deed van
dit lyden, zoozeer in een roes van
vreugde werd gebracht
Zij lachte bitter.
Vandaag zag zij, dat zij weer tot
hem zou kunnen naderen. De bruggen
waren afgebroken, er was geen mid
del voor overtocht tusschen hen meer.
En alles had hij meegenomen, deze
heele wereld van geluk en smart,
een poosje wég. Anders komt niemand
bij me.
Zou je wel willen, dat iemand je
een bezoek bracht?
Zij haalde de schouders op en bleef
voor zich staren.
Heb je naar niemand te vragen,
beste Ada. Is er nieman J, die wij samen
kennen, en over wiens welstand je wel
iets wilde weten
Zij zuchtte.
Ik ben van de wereld afgezon
derd. Er zijn tralies voor mijn ven
sters.
Ik ben vandaag, beste Ada, voor
de vijfde maal bij je in de vier weken
dat je hier bent. Maar nog nooit heb
je het verlangen te kennen gegeven,
om dit gesticht te verlaten.
Maar waar moet ik dan heen
Nu, daarover zouden we toch
kunnen praten.
En ik ben toch ziek? De dok
ters zeggen dat ik aan melancholie lijd.
- Nu, daar kan je toch wel van ge
nezen raken. Hoe slaap je?
Onrustig. Zelfs de gedachte dat
ik ziek ben, ontneemt me de rust.
Zou je graag dit gesticht spoedig
willen verlaten
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post1 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad,1.50
Idem franco per post 1.90
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons BureauLange
Ti en de weg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
Frankrijk.
Een financieel schandaal
De „Éclair14 deelt een bericht mede
uit do „Liberté do l’Eureu volgons
hetwelk de zoon van Berteaux, die on
danks zijn aandringen geen terugbe
taling heeft verkregen van belangrijke
leeningen door zijn vader aan vele
parlementsleden gedaan, zich heeft ge
wend tot Poincaré, om deze zijn voor
nemen te kennen te geven een schan
daal uit te lokken, de namen der betrok
kenen openbaar te maken, indion de
voorgeschoten sommen hem niet wer
den teruggegeven.
Poincaré wees erop dat hij het druk
had met de buitenlanascho aangelegen
heden, maar verzocht Berteaux’ zoon,
niets te doen alvorens hij met den mi
nisterraad had gesprokeni
Toen Poincairé zijn collega’s op do
hoogte bracht bood minister Pams aan
den toestand te redden en de schulden
der parlementsleden te betalen. Hij
sloot met Berteaux een accoord en
eenige dagen later liet een notaris we
ten aan do 84 betrokken parlements
leden, dat zij voortaan met den minis
ter van Landbouw hadden te doen.
Volgens de -Liberté de l’Eure44 zou
hier sprake zyn van een totaal van
meer dan twee millioen.
