tbank <G “prijs der advertentiënj [ITS, h and el. tdres: biedingen LE. Alter No. 12075. 51e Jaargang. in. S-aitexxl a.zn.d_ Verdediging tot den strijd. Zaterdag 18 Januari 1RI3. TAMIMAU’8 JAM cLe BESTE. ELST BIJ ARNHEM. Eerste Blad. Courant Goud». en Heem ilSEL sr nwater. Gracht 269* IAAG, XTieuws- ezi voor O-ottlcLsl en. Oxxxs'txeHsEexL. K GEWETENLOOZE. FEUILLETON. Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. fn behalve Zon en d aan het Bureau. (Wordt vervolgd.) traan 4 Zn., Gouda. erudiet aan ok van niet- vergoed. AM en ADRES: r cd. E. ALTER racht 2694, IAAG. Dit Nummer bestaat uit twee bladen. in de mceeg. alien kosten slechts? (betaling: J5, voor elke regel TEIT IN ihouder, den Heer AND ir. Tilburg. 3ELONJEJr.t louda. STE WAAR- igen meskleeding. e of gedeelten 60ÜDSCHE COURANT Verschijnt dagelijks PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post nwij geregeld tjjdig gen ontvangen v*a xrten, vermakeljjk- leae dan in onsa B. ze daarmee be- n de stad aan huis Hoe of zoo’n schrijver zichzelf zou voelen, als hij bezig zijnde met op deze manier het coalitie-christen- dom te dienen, plotseling voor Gods rechterstoel werd geroepen, zullen wij nu maar daarlaten. „De Beu kelaar" noemt terecht wat deze scribent hier ten beste gaf „het op hitsen vaii het eène volksdeel tegen het andere, het ter stembus jagen voor een coalitie-candidaat door mid del vaii leugens en laster, en daar bij met de heiligste leuzen.” De voorbereiding voor den ge weldigen strijd, die ons wacht, be staat dus, zooals wij zagen, voor de heeren Aalberse et tutti quanti in het ingang trachten te doeii vinden van de raeening, dat, wie niet Rechts stemt, tegen Christus partij kiest. We zouden Prof. Fabius willen vragen of hij, na lezing van het bovenstaande, wederom den heer Roodhuijzen er een verwijt van zou maken (zie Studiën en Schetsen, Jan, 1913, bldz. 329), dat deze opkwam tegen de gore middelen, waardoor de Rechterzijde er in slaagt de Bor- gesiussen en Roëlls te ruilen voor de Oosterbaans en de Van Hoog- stratens ders, wier geheele doen en laten den waren christen kenmerkt. Dat zij zich aaneengesloten houden, de anti- revolutionnairen, katholieken en christelijk-historischenom de. veel- praters, de movers van den natio- nalen tijd, te weren, opdat het volk niet afdale tot baatzuchtigen, die niets andets. zoeken, dan zichzelven in deze wereld zooveel mogelijk te bevredigen, die het kinderloos hu welijk voorstaan, die de vrije liefde prediken, opdat het volk niet afdale tot volslagen goddeloosheid. Wij zou den teruggaan naar den tijd der Romeinen, door wellust gekenmerkt. Vreeselijk zou het zijn, wanneer het volk met zulk een geest bezield, I plotseling door bazuingeschal voor Gods rechterstoel werd geroepen.” veel m o g e 1 ij k bevrediging 'wilde schenken. Want we wenschen niemand harder te vallen dan hij verdient, en verliezen dus ook niet uit het oog, dat Heemskerk sinds het „afsehuwelijk misverstand” de zaken niet meer voor eigen reke ning drijft, maar slechts de procura tie heeft van «en man in de Kanaal straat. Maar waarop wij wel de aandacht willen vestigen, is, dat de wenk in de Memorie van Antwoord uitstekend begrepen is, in de eqrste plaats door de katholieken men kan aan aller- hbchster Stelle tevreden zijn. Het blad van Mr. Aalberse, „De Voorhoede”, wijdt een artikel ter inleiding aan den „geweldigen poli tieke# strijd, die ons wacht”, en komt vertellen, dat de Rechterzijde wil worden door de lews „Voor den Christus”, dat de vrij zinnigen met de socialisten zullen optrekken onder het wachtwoord „Tegen den Christus”. De mannen van Links zijn, volgens het blad van ‘Mr. Aalberse, menschen voor wie de christelijke wereldorde, welke in hun land gevestigd werd na eeuwen van christendom en christelijk leven, uit den booze iserger Jan dat, zij blozen er overzij schamen zich er voor. Paganisten is veel tejschoone naam voor hen, ongodister' moeten ze heeten, zij, wien „het christendom, dat de menschelijke natuur en de menschelijke samenleving gelouterd en tot de hoogte van een goddelijk adeldom heeft opgeheven, is als een smet, als een schandvlek, welke dient weggevaagd of althans onzichtbaar gemaakt, zoodra het christelijk ka rakter zich vasthecht aan onze staatsinstellingen, aan onze wetten, de christelijke >f\moest aangebo den om te verwerken, maar aan Se Linkerzijde, die zichtbaar den gan» van zaken tegenhoudt. Propaganda moet en zal er gemaakt wordfenTnet kost wat het wil, ypor de lib/rale en sociaal-democralstfiche partij/A Hes wordt op het spel (gezet, ajSlfs haar fatsoen, om in 19 feule-ewerwlnning te behalen. Dat de christelijke kiezers zich toch biet laten beetnemen door al dat geschetter, door al dien, bluf. Vooral niet de bezadigde plattelan- hiqr.is de slechts ge- Tot dank viel hij me om den hals en ook kreeg ik een gratificatie van twintig mark. Zie je, zoo moet je doen. Een mensch kan alles zeggen, als ie ’t maar op ’n gepaste manier doet. Een soort triomf schitterde in zijn kleine grijze oogen, die meestal ver- borgen achter de dikke oogleden lagen, maar ook wel konden opflitsen, en dan overal heenkeken. Gij schertst graag, schijnt het, zei Dolinsky argeloos. Men moet de menschen voor den gek houden en ze als gekken behanJ delen, dan kom je ’t verst. En ik wil ergens komen. Ziet ge, dit is mijn lijf spreuk eerst ik, dan ’n ander. Denkt ge er zoo over? vroeg Dolinsky en keek daarbij onderzoekend het meisje aan, alsof hij uit haar ge zicht lezen wou, of deze levenswijsheid haar niet verbaasd maakte. Maar zij had zorgeloos weder den linkerarm om haar vryer geslagen, en als hare oogen konden spreken, zouden ze ge zegd hebben: De presidentsverkiezing in Frankrijk. Er heerscht aan de linkerzijde bij de republikeinsche partijen een hopelooze verwarring in de keuze voor een ge- schikten candidaat voor den presidents- zetel. De jepublikeinsche partyen heb ben vergaderd tot het stellen van een officieelen candidaat, maar na drie pogingen is men er nog niet in ge slaagd één persoon tot gemeenschap pelijk candidaat te kiezen. Poincaré de candidaat die zeker bij een volks stemming een overweldigende meer derheid zou behalen, heeft heel veel machtsbenijders, die zijn candidatuur op alle mogelyke wïze bestrijden. Lie ver dan een krachtig persoon zagen dezulken iemand, wien niet verweten kan worden een sterke ruggegraat te hebben. Behalve dit motief werken in de Fransche politiek allerlei per soonlijke overwegingen mee om aan den een boven den ander de voorkeur te geven. Het eindresultaat van de derde stemming, die de republikein sche partijen op hun congres hielden, was dat de stemmen als volgt waren verdeeld: Van de 748 leden der ge zamenlijke linkerpartyen zijn er 646 opgekomen, wharvan 323 aanhangers van Pams, 309 van Poincaré, 11 van Ribot, 2 van Delcaasé en 1 van. Da-, schanel. De heer Pams was tot nog toe minister van landbouw, maar heeft zich echter na zijn candidaatsstelling uit het ministene-Poincaré terugge trokken ad interim treedt zoolang als minister van landbouw op de heer Fernand David, de minister van han del. Pams bleef dus 2 stemmen bene- deir de volstrekte meerderheid, maar zijn aanhangers, die waarschijnlijk een dergelijke beslissing hadden verwacht, hadden van te voren bepaald, dat een betrekkelijke meerderheid in dit geval voldoende zou zijn om den financieelen candidaat aan te wijzen. Thans moest dus worden geprobeerd de heer Poin caré als candidaat te doen verdwijnen en daarvoor werd een commissie, be staande uit de heeren Clómenceau, Monis, Caillaux en Combes benevens de voorzitters van de groepen der lin kerzijde afgevaardigd naar den heer Poincaré om hem te overtuigen, dat hij zich ter wille van de partij-disci- pline als candidaat moest terugtrekken. Maar de heer Poincaré voerde deze commissie tegemoet, dat niet de ge heele linkerzijde had uitspraak ge- Is hij niet een kloeke borst Hij zal mijn toekomst maken Zeker, denk ik er zoo over, ant woordde Glaser. Hij had dankend een sigaret aan genomen en stak haar behaaglijk aan. Neen, ik kan u geen gelijk geven, zei Dolinsky. Dat is allemaal maar inbeelding. Inbeelding Maar neem me niet kwalijk, riep Glaser lachend. Kan ik het helpen als anderen zich dat maar laten welgevallen In deze we reld is iedereen zich zelf het naast, en het verstand is de baas. Wie durft, die wint. Nou, en ik durf. Ik heb de heele bibliotheek in ons plaatsje uit gelezen, en daarvandaan weet ik, welke streken de menschen hebben en hoe het in de heele wereld eender toegaat. Is ’t niettAnna? Het meisje knikte en lachte geluk kig en uit haar heldere oogen sprak bewondering voor hem. De kachel brandde nu fel, en zoo waren haar wangen rood van de warmte, wat Do linsky opviel. Telkens weer moest hij haar aanzien en telkens vergeleek hij haar met hem, met dat perkamenten gezicht, dat dezelfde strakheid aange nomen had als zjjn geheele denkwijze. Het mag zijn, sprak hij verstrooid, maar gy zult toegeven, verstand maakt ook verplichting. De verstandige moet de minder verstandige met een goed voorbeeld voorgaan. Het is gemakkelijk genoeg, om de domheid der menschen te exploiteeren. Juist, zeer waar riep Glüset op gewonden. En wijl de dommen de meerderheid vormen, zullen er ook altijd maar weinigen zijn, die het doel bereiken. -Dat is toch wel duidelijk. Helaas is het zoo, antwoordde Dolinsky levendig, daftr hij er genoe gen in had deze kwestie grondig te behandelen. Daarom hebben de dam men ook een zuiver geweten. Ach, wat is dat, geweten zei Gliiser, op den toon van iemand, die het op dit punt al lang eens is. Ja, maar zeg, riep detechnikpr, ik begrijp u niet. Daarover komt men toch zoo maar niet heen Toch wel, hield Glkser hardnek kig vol. Buitengewone menschen k0- men daarover heen, de groote verove raars, die altijd naar het doel zien eö nooit naar de middelen. Wie een nieuw huis wil bouwen moet eerst het oude afbreken, al zijn daaraan ook schooné herinneringen verbonden. En ziet ge, zoo gaat het met de menschen ook. Wie den slag wil winnen, moet over lijken gaan, ook al ligt er nog een onder, die de handen opsteekt. Dan heet hetniet omzien, anders wordt de overwinning in de waagschaal gesteld. Wat de volken ons leeren, dat kun nen we als enkelingen navolgen. Alles komt op de daad aan. Reeds de natuur gaf den sterkston het recht te over- heerschen. Ja, maar ook om hun kracht niet te misbruiken, wierp Dolinsky tegen. Ziet ge, kwam opeens Anna Schiman. Glaser wist, wat doelde. Kort voor de afreis hadden ze ge twist, of ze mee zou gaan naar Ber lijn of niet. Hij wou eerst zijn heil alleen gaan zoeken, en haar dan in ’t voorjaar komen halen om te trouwen. Dan zou hij inmiddels met haar geld een aangename woning inrichten. Maar zij was bang, dat hij haar mogelijk zou laten zitten, en zoo was het eene woord uit het andere gekomen, tot hij uit ergernis haar een oorvijg gegeven had, omdat zij zich niet schikken wilde en wantrouwen jegens hem had. Maar daarna nam hij haar toch mee, om zijn plannen niet in duigen te laben vallen. Ontstemd dopr haar opmerking, maakte hij een onrustige beweging, begreep echter tevens, dat hij zich vast praatte, als de ander voortging hem De minister Heemskerk heeft zeer 'goed begrepen, dat het fiasco, dat zijn kabinet op wetgevend gebied heeft gemaakt, elke verdediging daarvan bij voorbaat met lamheid slaat. En, dit inziende, heeft hij van achter de Regeeringstafel zijnen coalitiegenooten toegeroepenZiet af van debat over de vraag, of het derde christelijk kabinet zijn belof ten heeft vervuld, en waarom het daartoe niet in staat is geweest, maar dekt het ministerie met de Kuyperiaansche anti-these leus. Zoo toch, en niet anders, is de passage, voorkomende op bldz. 9 van de Memorie van Antwoord op Hoofd stuk I, op te vatten „Thans echter heeft de eenzijdige wijze, waarop de liberale partij het land jaren lang bestuurde, er toe geleid, dat zij, die in de christelijke ‘beginselen een richtsnoer zien, ook van het staatkundig leven, tegen deze politiek in het geweer zijn ge- komén. Was het aanvankelijk de druk, door de schoolwetgeving geoefend, die de coalitie bevorderde, gaande weg is gebleken het groote princi- pieele verschil tusschen de partijen die haar vormden en de voorstanders van de leer, dat de godsdienst geen invloed kan hebben op de staatkun dige beginselen.” Wij zullen er nu maar niet op wijzen, dat deze woorden geschreven werden door denzelfden bewindsman, die bij zijn optreden beslist niet weten wilde van het vooropstellen van de anti-these, die het bewind wilde Voeren overeen komstig de beginselen, levende indeRechterzijde, en die door de toepassing van die beginselen zoo- tegen te spreken. En daarom beproefde hij de zaak een vroolijker wending te geven met de opmerking, dat dit per slot allemaal maar inzichten waren, waar men zoo maar eens aan toegaf om den tijd te verdrijven Zijn sluw heid dwong hem daartoe, ifrant hij was bang zich nog meer te laten ont vallen, en op die manier zou zijn meisje den weg loeren kennen, dien hij zelfzuchtig in do toekomst geheel alleen wou gaan. Ja, het geeft toch niets om daar over te twisten, stemde de tochniker toe. Als het op do krachtproef aan komt, weet go, dan zal ik wol altijd een armen drommel blijven. Slimheid is ook kracht, wierp Glaser nogmaals tegen, maar op een manier, die toonde, dat hij geen lust meer in nader gesprek had. Dolinsky zuchtte even. Daaraan heeft het mij altijd ont broken, zeide hij. Dan zou je mijn man zijn, dacht Glaser stil, en hij glimlachte, waarbij gewoonlijk zijn mond scheef trok. Ik zou u geschiedenissen kunnen vertellen, als ilf wilde, hervatte Do linsky, diep ademhalend. Feestdagen. Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer „0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0 25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Harmonieu, 7 uur 11. Mij. van Land- uda en O. léunie”,8 uur, Ver. Openb. Vergad. 7- en Woningtoez., ïring Onderstands- menzorgu. Genoegen”, 8 uur. v. „Excelsior”. mcordiau, 8 nur, igverèen. „Gouda“. laakbord”, 81/* uur, g Vrijzinnige Stu- randaclub. Réunie“, 8 uur, Bond voor Vrou- f i.25 VMraa U -- 4 t.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50 1 gfl Idem franco per post 1.90 JE Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Lange JL Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Bostkantoren ra. aan iets, (lat onder het staatsbestuur ressorteert”. Ziedaar het taaltje, dat Mr. Petrus Josephus Mattens Aalljerse, opvolger van Dr. Schaeptnan in de Tweede Kamer en bestuurslid van de Ver- eeniging tegen de kwakzalverij (he laas niet kwakzalver® op politiek gebied), met zijne verantwoordelijk heid dekt. Niet minder fraai maakt het het „Orgaan voor de Provinciale Boeren bonden in Gelderland, Overijssel en Utrecht". (Die Boereijbonden genie ten het voorrecht minister Kolkman en het Kamerlid baron Van Wijn bergen onder hunne«ereleden te tellen.) In genoemd orgaan komt een hoofdartikel voor„Kerstmis”, en men zou dan ook billijkerwijze ver wachten, hier met eeije meditatie te doen te hebben, waarbij hij, die ze schreef, een oogenblik geheel los raakte van aardsche gedachten, over wegingen en begeerten, om geheel op te gaan in de wereldgebeurtenis te Bethlehem. Maar ouk schoon r christMijke' vffig bruikt om heel bedenkelijke lading te dekken, en de Kerstiuis-over- peinzingen van dezen coalitie-chris- ten reiken ook niet verder dan de stembus van 1913. En dan luidt het o.a. „Neen, niet aan regeering ligt de schuld, of zijn, dat zij te veel heeft i

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1913 | | pagina 1