KG vu w p’tMERKUleitei. IBHT A BE GEWETENLOOZE. Xo 120S7. Zaterdag 1 Februari IW13. 51e Jaargang. er Nog steeds „obstructie." TAM1MALS JAM <SLe EESTE. ELST BI.I AHMIEM. Eerste Blad. AAYZONEN Verschijnt dagelijks ï'Ii Ïïs~ VAN H ET Tbïïïïmïm ENT? Telefoon Interc. 82. eins Inkï Ijk de BESTE. 1' SCHADELIJK „Uitschelden” Vraag en antweord. FEIILLEIOX. inwater. behalve Zon- en Feestdagen. PR iïsTdïr a d v ertenti N Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82? ar Genoegenw, 8 aar, (Wordt vervolgd.) •ge tegemoet, k In de helft voor de helft J oon groene Hl. ikt, dat Uw Uw handen en Uw loven en Woningtoez., ring Onderstands- Dit Nummer bestaat uit twee bladen. igenomenaan ons Bureau: Lange Boekhandel en de Postkantoren MZUN VAN JHEM. THEEËN worden örd in verzegelde van vijf, twee en f en een Ned. one melding van Nom- Prijs, voorzien van aand Merk, vol- Wet gedeponeerd, tot de uitvoering eerde orders aan- d C. HUL, GEBAART Lz. Per kwartaalf 125 Idem franco per port J 50 Met Geïllustreerd Zondagsblad ,1.50 Idem franco per post 1.90 Abonnementen worden dagelyks aani Tiesuewku 64. by onze Agenten, den I xenzorg4. Réunie“, 8 aar, V rou wenkieerecht van Eeden. iebestu, 8*/g aar, toadsche Winke- tlUNEH ont- ilechts gewoon Réunie”, 8 unr, Winkeliersvereen. wij geregeld tijdig en ontvangen van uien, vermakeRjk- se dan infJonne L nani Zn., Goud». HOLLAND. wordt voor de consequenties van eigen schandelijke uitspraken en geestdrijverij. Dit belooft kans op beterschap. P. S Van het busje llena-cacao doen \yij .^a^rne afstand. maar op een andere manier, dan zij het dacht, want hij beschouwde haar nu niet meer als zyn verloofde, veel eer als een'dwaling zijns wegs, die hij op een andere wqze zon moeten her stellen. In het kleine Sleeswijksche stadje hadden ze elkaar gevonden, als iets dat van zelf sprak en voortkwam uit familieverhoudingen. Sedert hun jeugd kenden ze elkaar, en later waren zij ais klitten aan elkaar blijven hangen. Zelfs ouders uit beteren stand deden hun dochters in diensten en dat werd dan niet als een mistroostig werken opgevat, zooals in de groote steden. Twee jaar had-ie zoo met haar omge gaan, totdat hij den tijd gekomen achtte om verder te zien. Dat had te huis een groote verslagenheid gegeven, en daaraan tegemoet te komen, had hij haar meegenomen. In zoover was het haar eigen schold. Dikwijls genoeg had hij haar aangereden om liever thuis te big ven. Hij kon toch niet helpen, dat hij van nature een brandend ver langen naar rijkdom had, dat in de laatste jaren zoo sterk aangewakkerd was dat hij er werkelyk onder leed, als onder een ziekte, waarvan hij met alle geweld genezen wilde worden. Het - was aldus altoos in de wereld geweestdenis. De provisor had zich op er waren meesters en knechts, en hij persoon, kamerlid of ander leidend man, gezegd, dat de. Regeering propaganda moet maken voor een geloof Ons antwoord luidt als volgt: Wat L’ dfts in den mond (of in de pen) legt is een beetje aange dikt. De vragen zijn ietwat „ge kleurd”. Maar dit is slechts bijzaak en wij zijn zulks gewend. De redactie gaf ons 4 weken om de stukken r»p te zoeken. Welnu, wij hebben er niet naar, gezocht, h e hoe v o n er niet naar te zoeken. Wij doen geen monnikenwerk In ons nummer van 7 Januari jl. schreven wij over de zeer belang rijke rede van mr. van Deventer, toen pas uit Indiê teruggekeerd, in de Eerste Kamer uitgesproken over de Indische schoolquaestie. En daarbij, citeerden wij en 1 e 11 e r 1 ij k, collega - hoe dr. Kuyper, terstond daarna, naar aan leiding van die redevoering in,.De Standaard” schreef „De Anti these t u s a e hen 0 h r i 1 e n d o m en Paganisme beheerscht nog steeds den toestand.” Wat wil men nu nog méér? Wij doeldeïT'A^et op Dr. Kuyper’» uitlating van eenige jaren terug over „paganistische factoren”, maar op deze, voluit geciteerde bru taliteit. Hadden wij nu niet ten volle het recht, om dit op te vatten, zooals wij dit deden In de Indische quaestie stonden vrijzinnigen en kerkdijken tegenover elkaar. De vrijzinnige concentratie vindt hier Kuyper, Nolens en Loh man tegenover zich. Ook in de Eer ste Kamer bleek dit. koeren. Treurig, zei Gifteer op een toon van inenachöftvriend, nadat hy alles rustig had aangehoord. Juffrouw Meckert, die haar mollige, roodo hand door de z$ne zacht aan geraakt voelde, «duidde wyfelend het hoofd, maar antwoordde toch, dat het haar genoegen zou doen ah hij-iemand vooruit bracht. Zij had toch wel haar goede zijde, want, alle dagen word haar gemoed bewogen door een of andere menaebe- lijke ellende, die bij haar om hulp aan klopte. Nog denzelfden avond nam Glftser den apotheker ter zijde, al laat, toen de gelagkamer leeg was en de juffrouw Meckert .achter haar toonbank inge- slapen was en van haar trouweloozen echtgenoot droomde, wat ze dikwyh deed, blijkbaar uit het hardop noemen van zyn n»am. Dfthne waa uitgeslapen avond opvallend nuchter. Hij was voor oen vinden. „D e G o u w m a r” blijft zeu ren over de „obstructie” van de. Linkerzijde, waardoor de afwerking der ministeriele taak zou belom merd zijn. We wtfrden dit gedoe beu. In den breide Ir door ons aan getoond, wat er vim dit verwijt aan is en wij willen t nu, nog eens rond uit zeggen, zonder uen blad voor den mond te nemen Wanneer men het fiasco der 5‘/a jarige-regeerpe- rióde van Heemskerk-Talma poogt te dekken achter een lange rede van Duys (die men zélf in de Kamer bracht I) of achter het oponthoud van enkele kwartieren tijd, door het uitlokken van een stemming, veroor zaakt, dan heeten wij dit ergerlijk, kleinzielig en ten slotte een mis leidende voorstelling. Het is gewoon weg een 1 e u g e n, al komt die dan uit Christe.lijken mond. Wij zullen onze vroegere betoo- 15) Van Anna Bchiman had hij een ge- rastatellenden brief ontvangen, waarin «ij hem met haar schoolmeisjeaschrift meedeelde, dat het haar goed ging, maar zij erg naar hem verlangde. Hij moest haar aanstaande Zondag bezoe ken, vroeg ze, wat mevrouw ook hoopte, want die had een zeer goede meening omtrent hem. Of hij nog niets van het geld gehoord had, pn hoe het hem ging, en of hij al naar een be trekking omzag? Zij verheugde zich op haar eersten vrijen dag, alleen om met hem samen te afin. De jonge juf frouw had haar gevraagd wat haar „neef” toch voor groote dingen in uit zicht had. Daarop had ze slechts even gelachen. Maar de hoofdzaak was, dat le keuken was; het eten r voortreffelijk. ,1) e (anti-rev.) Rnuwenaa r" it niet ons aan het polemiseeren. Het gaat niet vlot. Artikelen van 7 en 11 Januari bespreekt do redac tie in haar blad van jl. Zaterdag. Erg frisch wordt de polemiek daar door vanzelf niet. Een andere reden, waarom wij weinig lust gevoelen met deze collega slaags te gaan, is de wijze van uitdagen. „De Gou- w e n a a r” vraagt ons iets te be wijzen, geeft ons 4 weken tijd om te zoeken en belooft ons dan een bus Rona-cacao te zullen zenden tot opsterking van onze zenuwen als wij ’t gevraagde vinden Nu, ronduit gezegd, op d i t soort polemiek behouden we ons voor, niet in te gaan. Maar voor den eersten keer zij tegenover een nog zoo jong pers zusje een uitzondering gemaakt. „De Gouwenaar” vertelt dan aan haar lezers, dat wij een artikel schreven van v i e r k o 1 o in men, welke aan haar lezers mede te- deelen vier bladen zou /kosten. (Daar begrijp ik nu niets ‘van I zou Minister Heemskerk zeg gen). Hoofzaak is echter dat wij om bewijs worden opgeroepen voor wat wij schreven. De redactie stelt ons de volgende vragen, die wij letter lijk overnemen (het is bij ons precies even lang als bij „De G o u w e- n a ar”) le. Waar en wanneer heeft toch dr. Kuyper gezegd, dat h ij de man van het Christendbm is en w ij, Drucker en de zijnen, Borgesius en de zijnen, Tydeman en de zijnen, allen p a g a n i s- ten zijd? 2e. Waar en wanneer is door Iemand uit de Coalitie, regeerings- ar. Tilburg. BELON JE Jr, Gouda. lilllBSIIIE COURANT ezx -^clvexteaxtie’blsueL voor Q-o-lxqLsu ezx O^xxstreUszezx. Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 6.55 Elke regel meer 0,10 By drie achtereenvolgende plaatsi ngen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1— 5 regels f0.35 bh vooruit betaling. elke regel meer 6 els Reclames t (I 25 per regel Groote legers en randen naar plaatsruimte. ulverheld van haar alleen voor het van korthaar l^ljna kant, luwuiil en dezen praatje wol ie gen niet herhalen. Willen de heeren de „obstructie”-! e u g e n b 1 ij v e n gebruiken, het zy zooieder kieze zijn eigen wapens in den strijd en het publieke keure. r Wil „De Gouwenaar” ons niet gelooven, zij leze er het num mer van „Patrimonium" van 16 Januari eens op na.‘ De mannen broeders van Kuyper en Talma hebben provinciale vergaderingen gehouden, waarvan in dat nummer verslagen xijn opgeuoinen. „D e Gouwenaar” leze die verslagen eens na. Een redenaar (de heer Vogel) vond 't „onwaar en on waardig om de oppositie van alles de schuld te geven. Warén aldus ging de heet Vogel voort de wetsontwerpen eerder ia, behan- >bling genomen, had minister Talma de voorstellen van wet die er lagen, overgenomen, dan hadden de werk lieden allang pensioenen kunnen heb ben. Spr. meent dat daar de fout zit. M n n i s t e I a a t b e g o n n e n. De „Standaard” heeft genoeg ge- waarschuwH. Daarna wijst spr. op de fouten die er in de k o a 1 i t i e schuilen, en dat er tweeërlei strooming is waar te nemen, ni. van konservatie- ven en demokreten.” En verder „Hoog draagt Patrimonium zijn bgnier. Dat ieder Patvimoniumman zijn taak en roeping begrijpe en geve God ons de kracht om te strijden, tegen den vjjand, en tegen het konservajtisme in eigen kring, tot eere van zijn naara." Een anller spreker (de heer Steen blok) klaagde nog een beetje bitter der. We knippen er dit stukje uit „Het bleek juist dat de s c h e r p a t e bes t r ij di ng d er s oci a Ie ra aat- regelen van Mini stc r Talm a kwam uit de rechtsche ge lederen." Spr. herinnert aan de verwerping van het toe^lag-wetje door de Eerste voelde zich geboren om te heerschen en Anna om te dienen, Toen hij op den avond van den tweeden dag de eindelooze Friedrichs- straat van noord naar zuid door-reed, om de reuzenstad ook bij lantaarnlicht te zien, bemerkte hij een dronken man, door joelende kinderen gevolgd, die een opvallende gelijkenis had met zijn overleden vader. Hij dacht aan kooit- gelijke tooneelen thuis, als de oude, die vroeger pensionhouder geweest was, zjjn laatste goed verdronken bad en in het openbaar aanstoot gaf. Wat een huishouden was dat geweest, waar hg in grootgebracht was 1 Hjj wilde nuchter zijn weg gaan. Nog leefde zijn oude moeder en een blinde zuster, van wie hij hield, en die aldus van hem verwachtten. Beiden zonden spoedig aan hem hooren, maar dan als van een man, die zich groote rijkdommen verworven had. Hij zou ze niet laten omkomen, maar evenmin wilde hij ver maningen van hen aannemen, zooals zo wel beproefd hadden te doen. De volgenden dag had hij uitgevon den, waardoor de apotheker ufthne zoo diep gezonken was. Juffrouw Mec- kert, die bij hem aan den maaltyd plaats nam, vertelde hem de geschio- T '"■J een goeden dag ia de geneesmiddelen ver. gist, en in plaat» van een onschuldig medicament een levensgevaariyk ver gif afgegeven en hij was wegen» on- vrijwilligen doodslag aangeklaagd en tot gevangenisstraf veroordeeld gewor den. Dit had-ie zich zoo aangetrokken, dat hij hot op den drank gezet had, waar hij toon in zijn goeden tijd al niet vies van viel. Eonige jaren lang hielden goede vrienden hemnogzóo- wat boven water, omdat zo nog aan oen omkoer in ziju leven geloofden maar later liéten dezen hem los, en zoo sleepte bij nu 'zijn leven voort als 'n soort kwakzalver, die zijn weten- schappelijke kennis voor enkele centen ton boste gaf. De dikke waardin meende hem iets schuldig te zjjn, want ze had erg van rheumatiek te lijden gehad, waarvan hij haar afgeolpen had, naar hij ge loofde, en daarom behandelde zy hem schappelijk en vriéndelijk. Als'hjj be taalde, was het goed had hij niets, dan liet zo 'tniet merken, hing zijn verteering eenvoudig aan den kapstok. Per slot kreeg ze toch haar rekening wel binnen, want als bij driekwart boven zijn thee was, vermaakte hij de gasten door zyu grappen. Hij gaf dan zijn levenswijsheid ten beste, en schroef tegelijk kosteloos recepten voor aan iedereen, die meende wat te man er een «maakte T-u-arm.wr-T-n^- Glaser klapte met de tong woorden „jonge juffrouw” le rook hy weer den scherpen parfum, die gansoh bijzondere stellingen by hem opwekte, wilde hij nn met Anna samen zijn, ,,D e G o u w e n n a r" meent te kunnen zoggen, dat wij haar uitge- srhtilden hebben. O. a. door te schrijven dat zij, is „een conlitieblaadje van het echte soort” Wio lacht daar Een andere stheldterm van ons was „spreekhuis van het a.r. hoofd orgaan” (De Standaard) Vroeger gold dit voor de heeren als een eere-titel. In dit opzicht is er ten minste vooruitgang 1 En wanneer dan dr. Kuyper na een redevoering als van mr. van Deventer, die oj> hoog-ernstige wijze de meening der vrijzinnigen nog eens uiteenzette, komt verklaren, na een résumé van de debatten te hebben gegeven hier staat paganisme te genover Christendom, wat beteekent dit dan anders, wat kén dit dan anders beteekenen, «uiW ij zijn de Christenen, z ij (de vrijzinnigen) de paganirten Wij zien geen andere verklaring ,,QG o u vv ent»r” natuurlijk evenmin. Alleen wordt zij bevreesd wanneer zij er aan denkt wat de gevolgen kunnen zijn van zulk een schandelijk toespitsen van verschillen tusschen do politieke groepen tot geloofsquaesties, welke de groepen der bevolking tegen elkaar ophitst en in *t hahias jaagt. En wat vrag 2 betreft, hoe kan men zich zoo van den domme houden? Wat doet de clericale Regeering anders, dan in Indie bevorderen en op stuitende wijze, dewijl Ae be volking «r niet van gediend is den godsdienst, dien zij zelve aan hangt De Regeering zelve ontkent niet dat zij het Christendom tracht te bevorderen in India en hare ge trouwen in de Kamer vinden, dat zij nog lang niet ver genoeg gaat. Werd niet zelfs in de Kamer van Rechts, verlangd, dat de Hegeeringsambte- naren den Godsdienst van het Gou vernement zouden propageeren Speelt de Regeering zelfs niet gouvernementsonderwijs, dat dusver neutraal was, in handen der kerke lijke zending Men keure dit goed, zooals „D e G o u vv e n a a r” wel moet doen. Maar dan ook openlijk 1 En dan s.v.p. geen naïeve vragen vanwie heeft ooit gezegd Wij behoeven dus geen woord terug te nemen van wat we schre ven, handhaven onze meening van a tot z en zien uit deze polemiek alleen met genoegen, hoe men Rechts bang wordt, wanneer men geplaatst en da lezende, scherpen geur der voor- iteUmgén bij" hem opwekte. Zeker WvIzAa MM Met A «M* AAWMAM IV11 FV wvurueu rook hy

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1913 | | pagina 1