lO
RONA Cacao
biedingen
No. 12095
Dinsdag It Februari 1913.
51e Jaargafig.
acao.
ZB^xïterxlaxxd.
In ieder huisgezin is plaats
voor
t
Eigen schansen.
Dc Volksdrank
FEUILLETON,
DE GEWETENLOOZE.
vin.
i
Courant
liën kosten slechts
lelaling:
I
I
i
ie Stok
istr. 222.
kennisgeving.
Van Hout.n'a RONA Cacao
en andere goedkoops soorten.
XTïexx-ws- ezx voor G-o-ulcL©- ezx OxacxstreHsexx.
Verschij nt dagelij ks
phïïïva»111: r a bo n km en r:
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Antiseptische
lawerkinq-,
6 a 7 uur
leraanqenamc
smaakt
behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
I RONA Cacao la wolkom
in ladar gotln. Hot la oan uit-
f stakende dagoil)kecho drank,
heerlijk van amaak. on ultorat
i
I aan het Bureau.
(Wordt vervolgd).
man A Zn., Gouda.
en Woningtoez.,
Jnderstandscomm.
I Kg./I SO
-0J»
.0.42*
‘/ia. .0 10
t s
AN DANTZIG,
n do
ucce*.
voor elke regel
LAAG,
m meth. spreken
en beschikbaar om
geven. Nadere in-
nstaand adres.
I Kg./I SO
i/t .OM
.0.421
.UI
v. DIEST.
W-
g aflevering.
Inrichtingbn welke gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van GOUDA.
Gelet op de‘ artt. 6 en 7 der HIN
DERWET
Brengen ter elgemeene kennis, dat op
de Secretarie ter visie is gelegd een verzoek
met bijlagen van
het Bestuur der gemeente Gouda om
vergunning tot het uitbreiden der Ge
meente Gasfabriek in het perceel gelegen
aan de Vest, kadastraal bekend Section
No. 2532
Dat op Dinsdag den 25 Februari 1913,
des namiddags ten i1 s ure op het Raad
huis gelegenheid is om bezwaren tegen de
gevraagde vergunning in te brengen en
dat gedurende drie dagen vóór dien dag
op de Secretarie der Gemeente van de ter
zake ingekomen schrifturen kan worden
kennis genomen.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat
volgens de bestaande jurisprudentie niet
tot beroep gerechtigd zijn zij, die niet over
eenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor
het gemeentebestuur of een of meer Zijner
leden zijn verschenen ten einde hun be
zwaren mondeling toe te lichten.
Gouda, den 11 Januari 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H. J, NEDERHORST L.-B.
De Secretaris,
J. VAN HEUSDE
goadkoop. RONA baalt don tulvoroit
Pitfiftn cacaoamaak. Gaan wonder dat hal
aantal gobruikora dagolljka vorbaaond toe
neemt. Koop nog heden eon but bij Uw
winkelier, on woon niet tevreden, ale hl) U
een ander soort wil govan met do bewering
dat die „even good Ie". Ir bestaat geen andere
„oven goede cacao'* voor dien prijs. Ir ie oen
enorm verschil tuoochon
s
GOUDSCHE COURANT.
■per kwartaalf 1.25
Idem franco per post,1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50
Idem franco per post 1 »0
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLance
Tiexdeweg 6|, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
•monie“, 8*/k uur,
Onderstandskas
ers lasten”.
debest", 8V2 uur,
kokkenhuis.
r- en Woningtoez.,
Gezondheidsco m-
23)
Zooals je wilt, antwoordde hy,
blij met zoo’n rustigen afloop. Ik zal
je nog schrijven en hoop, dat het je
goed zal gaan.
Hij liet haar staan en ging weg.
Tegelijk hield de omnibus stilmet
vele anderen deed ze of ze wilde in
stappen, maar deed het toch niet. Snel
stak ze de straat over’ en volgde Glaser,
die een poosje was blijven staan, maar
nu zonder erg een hoek omsloeg.
Telkens als hij toevallig omzag, ging
zij snel in de schaduw. Tien minuten
duurde dat, tot ze eindelijk het station
voor zich zag, waar ze aangekomen
waren. Aan de overzijde was het loge
ment waar Glaser woonde. Duidelijk
had zij hem bij het zwakke licht er in
zien gaan. Verrast bleef ze staan,
voortdurend in die richting turend, in
de stille hoop hem weder er uit te
zien komen om haar op den goeden
weg te brengen. Een half uur ver
streek, zonder dat ze den moed had
het nuttelooze wachten op te geven.
Daar stond ze nu op dezelfde plek,
elke aanvoerder en heel het kader,
deze manoeuvre.
Laten onZo manschappen het weten
onze aanval geldt niet de bijzondere
school. Wij denken er niet aan, haar
te ontnemen, wat zij heeft verkregen.
Onze aanval geldt de kopjes, die de
coalitie toch ook zal moeten verdedi
gen al zal haar dat moeilijk vallen
dwang-verzekering en, vooralpro
tectie.
Die kopjes hebben wij te veroveren.
Wij zullen bij de verovering daarvan,
den aanval leiden van uit onze eigen
schansen: algemeen kiesrecht'®n
Staatspensioen.
Dit plan voor den veldslag staat bij
ons vast en alle krijgslisten van den
generaal der overzijde zullen ons niet
verlokken den strijd te voeren op het
punt, waar hij het verlangt.
riep hij. Zeg eens, uwe ooren moeten
getuit hebben, want zooeven dacht ik
aan u. Woudt ge naar hem toe? Dan
komt ge te laat. Hij is al naar bed
en slaapt.
Hij vertelde haar vlug, dat hij een
tijd geleden Glaser even gesproken
had en toen te weten gekomen dat
hij in deze barak woonde. Van avond
was hij naar het logement gegaan
eenvoudig om te informeeren ot hij
er nog altijd woonde. En hij prees
zich gelukkig door het toe val zijn ver
loofde ontmoet te hebben. Als zij wilde,
zou hij graag met haar er heen gaan,
en den slaperigen veroveraar in zijn
kippengewoonte storen. De waardin
had hem overigens wat nieuws verteld
als hij zoo met de dommen omsprong,
zou hij gauw aan zijn doel zijn
De oude opgewektheid sprak uit zijn
toon, maar opeens veranderde hij, toen
hij haar behuilde oogen zag.
Wat is dat nq? Zeg toch, hebt
ge ongenoegen gehad
- Ach, het is uit tusschen ons
vntwoordde ze, eien innerlijken drang
volgende.
Eerst schaamde ze zich, zoo verrast
te zijn geworden, maar spoedig vond
zij het prettig iemand te hebben, dien
zij kende, aan wien zij haar lead klagen
kon. En dat hij het juist was, aan
zichzelve eens. Eindelijk streefde zij
niet meer tegen, wijl haar boosheid
jegens Glkser weer opkwam. Wat wou
hij nog? Was zij schuldig als zij een
ander meer begeerenswaard vond
Het was jammer, dat hij het nu niet
zien kon, kan kon hij er zich aan
ergeren.
En
gewillig
in <*-“ -
De oorlog op den Balkan.
Men kan 200 echt1 aan de oorlog
voerenden op den Balkan merken, dat
het met do ware lust tot stryden ge
daan is. Men heeft weliswaar opnieuw
den gehaton vijand aangevat, maar de
poging geschiedt zoo lusteloos, dat het
duidelijk merkbaar is, dat men o, zoo
hard naar den vrede yerlangt. Nie^
het minst aan den kant der Serviërs,
die hebben toch verkregen, wat zij
zich voorgesteld hadden te verwerven.
Enkel om Adrianopel, dat in handen
zou komen van de Bulgaren, moest
opnieuw de bloedige strijd weer be
ginnen. Zeker ook de Serviërs hadden
nog wel andere wenschen, waarvan
wij in de eerste plaats noemen een
kustgebied aan de Adri^tische zee.
Dat is hun ontgaan, maar tevens zijn
zij bevrijd gebleven van de enorme
kosten voor den aanleg van een oor-
logshaven, terwijl zij toch de beschik
king krijgen over een haven en de naar
hun land voerende spoorweg zal wor
den geïnternationaliseerd. Waar hun
zelfs de toevoer van wapenen en am
munitie langs dien weg is toegestaan,
hebben zij zoodoende toch een scha
deloosstelling gekregen, die misschien
nog meer waard is dan het oorspron
kelijk verlangde. Daarby loopen de
geruchten dat de verhouding tusschen
Serviërs en Bulgaren al sedert lang
niet meer zoo vriendschappelijk is, als
voor de bondgenooten wel gewenscht
was. Alles te zamen maakt het dus
Réunie”, 8 uur,
W inkeliers vereen
Réunie”, 8 uur.
de Dageraad.
wij geregeld tijdig
;en ontvangen van
arten, vermakelyk-
eze dan in onse
n.
~PRIJS DE RA V e”rTËÏÏTIN
Van 1—5 gewone regels niet bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer„0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
dubbel begrijpelijk, dat de Serviërs
met meer dan looden schoenen naar
het slagveld toetrokken. En bok de
Bulgaren zelf vatten met tegenzin
den eenmaal afgebroken krijg weer
op. Wanneer zij niet zoo doorlonpend
in Londen op het bezit van Adriano
pel hadden gestaan, alsof het hun
leven gold, ons dunkt, een overeen
komst was al gevonden. Turkije heeft
toch meer dan genoog aangeboden
opnieuw de onderhandelingen aan te
knoopen. Aan het eind is het zelfs
zoover gegaan, dat het slechts wilde
behouden van Adrianopel dat gedeelte
dat do Toeldsja tot grensrivier hoeft,
dus ongeveer '/s der stad. Maar Bul
garije die de onderhandelingen had
afgebroken om het niet krijgen van
het geheel, kon slecht don pas opge-
vatten krijg weer eindigon om zich
te vergenoegen met */s van het ge-
f.d. HOOGEN.
lez. v. ABB-
wien zij zulke aangename herinnerin
gen had, deed haar hopen, dat ze niet
misverstaan zou worden.
Dat heb ik wel gedacht, dat dit
eens gebeuren zou, zeide hij. Gij past
werkelijk niet bij elkaar, er was niet
veel noodig om dat in te zien. Trek
het u niet te sterk aan. Berlijn is groot,
en lieve meisjes worden gaarne geno
men Kom mee, we zullen een
glas bier drinken, en dan moet ge mij
alles vertellen.
Met snellen blik had hij gezien, dat
ze eenvoudig, maar keurig gekleed
was, een meisje, waar men gerust
mee gezien mocht worden. Toondertijd
was hij niet goed uit haar wijs kunnen
worden, omdat hij haar toen in de niet
zeer fraaie reiskleding gezien had. Hij
nam kloek haar arm, maar zij aarzelde
nog. Zij bloosde hevig, want nu dacht
zij weer aan zijn vrijpostigheid in den
trein. Hij dacht waarschijnlijk aan ’t
zelfde, want hij zei
Hebt ge dat gevaarlijke fleschje
nog Dat wou ik graag terug hebben.
Kom, doe ’t nu, een uurtje maar. Ik
breng u dan thuis, al zou het in Silezië
zyn. Ge kunt u immers toch nog met
hem verzoenen. Laat hem nu maar
lekkor van zyn haarzwendel droomen.
Zij .vroeg niet, wat hij daarmee
meende, want zy was het nog niet met
Men behoeft geon jaren lange studie
te hebben gemaakt van dr. Kuypet’s
stembustaktiek, om zijne actie van dit
oogenblik te doorzien. Zo is te duide
lijk 1
Beter dan alle coalitie-leiders en
leidertjes en oven goed als de vrijzin
nige politici weet de vader van de
coalitie, dat de drie z.g. „Christelijke”
partijen het nauwelijks op een enkel
punt van practische politiek eens zijn.
Voor sociale dwangverzekering, voor
huismans kiesrecht, voor protectie
krijgt hij zijn leger niet gemobiliseerd.
Stelt hij zich bij deze heuveltjes op
om van daar uit den liberalen te be
lagen, dan komen zich wat officieren
en kader bij hem voegen, maar de
meerderheid der soldaten komt niet
in het vuur. Erger nog: bij de offi
cieren zelve zijn er dan vele onwilli-
gen. Voor de verdediging van die in
hun oog minder belangrijke kopjes
krijgt men hén niet.
Dat wéét dr, Kuyper, herhalen wij
eischte. Als vesting zou het dan na
tuurlijk niets meer beteekenen, daar
aan één zijde de stad altijd open was.
Dus vecht Bulgarije door in de hoop
dat Afirianopol vandaag of morgen
den strijd zal moeten opgeven en do
Turken zullen zwichten voor een fait
accompli. Om een mogelijke overgaaf
te bespoedigen worden niet alleen de
vestingwerken van Adrianopel van
Bulgaarsche zijde thans beschoten,
maar zelfs moot de geheele stad het
ontgelden. Niettegenstaande het ver
zoek van de consuls aan de ambas
sadeurs der mogendheden om de Bul
garen te verzoeken een gedeelte der
stad niet te beschieten, zijn deze voort
gegaan de stad op alle punten onder
vuur te nemen, met het gevolg dat
op verschillende plaatsen brand is uit
gebroken. Van de zijde der inwoners
is een nieuwe poging bij den gouver-
vandaar, dat hij zich bij elke verkie
zing opstelt achter het grootste kopje
dat op het te verdedigen gebied te
vinden is De antithese-berg
Bij dien berg bouwt hij als het
er érg op aan komt zijn hechsten
schansHet bijzonder onderwijs.
De strijd-methode van den generaal
van het „christelijk” leger is dan deze,
dat hij „de vrijzinnigheid” naar zijn
sterk verschanst kopje lokt, om déér
den grooten slag uit te vechten.
Dat is, naar onze overtuiging, ook
nu het geval. Wie het nog niet had
ingezien, zou het begrijpen, als hij „De
Standaard” van Zaterdag 1 Februari
in handen kreeg.
Daarin past de leider nog een tweede
methode toe, die bij hem reeds te veel
systeem is geworden om indruk te
maken.
Het is het anderen in de schoenen
schuiven van eigen gedraging.
Zoo heeft dr. Kuyper, de autéur
van vele vormen, iaarin de antithese
wordt verkondigd, Iret durven bestaan
te verzekeren, dat de antithese door
de vrijzinnigen is gesteld 1
Nu weer de rechterzijde is slechts
te redden, hoeft althans nog een kans
op redding, als zij „de vrije school”
tot inzet maakt van den strijd.
Al is ook daarbij gebleken van ver
schil van meening tuschen de coalitie-
genooten, men is toch allen tégen de
„neutrale” Openbare school en dr.
Kuyper weet bij ervaring, dat het
school-cement, vooral sinds daar in
goud-korrels voorkomen, hechter is
dan elk andere bind-middel rechts.
Het is dus voor de heeren van rechts
bet ééne noodige de schoolstrijd, de
schoolstryd, de schoolstrijd
Dóérvoor wij ontkennen het niet
krijgt men zijn legioenen, in het
vuur.
In plaats van dit nu onomwonden
te vertellen, in plaats van den komen
den strijd voor te stellen als den laat-
sten strijd ter verwezenlijking van het
clericale ideaal„de vrije school regel,
de openbare uitzondering”, komt „De
Standaard” verzekeren, dat men links
te hoop loopt voor de openbare
school, dat de dreigende herziening
van art. 192 van de Grondwet, voor
de vrijzinnigheid het motief is om den
komenden strijd met kracht te voeren.
Wel is de toeleg duidelijk
De Rechtsche generaal wil het vrij
zinnige leger lokken naar zijn hoogste
kopje, zijn sterksten schans.
Gelukkig doorziet, ter Linkerzijde,
waar ze op dien troosteloozen grauwen
morgen aangekomen waren. Maar
haar oudersGlëser had ze als een
nietswaardige van zich gestooten. Zij
vond zich arm en verlaten, hulpeloos
als een kind, dat den weg naar huis
niet weet.
De plek hier was stil en leeg, slechts
op het station was levenmaar de
stilte beviel haar, want hier kon nie
mand haar tranen zien, die nu weer
overvloedig over haar wangen stroom
den. Ze voelde dat ze hier niet moest
blijven, en toch had ze niet den moed
hier vandaan te gaan. Als hij wer
kelijk geen nieuw meisje had, waarom
was hij dan plotseling zoo veranderd
Herhaaldelyk vroeg ze zich dit af,
maar kon er geen antwoord op vinden.
Plotseling viel haar in, dat de waardin
hierover er achter zat. Het was immers
zijn gewone spreekwijze, dat men het
profijt moet aanvatten, waar het zich
aanbood. Wellicht zat ze nu in zijn
kamer, op denzelfden stoel, waarop
zij gezeten had, toen ze hem toevoegde:
„Verlaat mij niet!” Ziedend van toorn,
wilde zij blindelings naar het logement
stormen, toen een man er uit kwam,
haar ontmoette en herkende.
Het was Dolinsky, die verrast staan
bleef en haar groette.
Zyt ge het werkelijk, juffrouw?
Vier weken later, tusscbeh^üL^n
zes uur 's avonds, belde bjj;
mevrouw Teichert, en licLjOrddOT
Anna’s opvolgster, die hem
als een man van gewicht bij'^^m^i
aandienen, door zyn kaartje over te
geven, waarop hy zijn voornaam met
een A. aangegeven en er nog „Ri
chard” voor gezet had. „August” beviel
hem niethet klonk zoo alledaagsch,
vooral als hij aan den naam Klothilde
dacht. „Richard A.'Gllisor” stond
mooier, als een belangrijke firma. Hij
had lakschoenen had, droeg een hoogen
zijden, en een nieuwmodisch jasje,
open, zoodat zijn glanzend wit vest
te zien kwam.
zoo liet zij zich door Dolinsky
j nar r een lokaal brengen, dat
den weg lag.