lO RONA Cacao biedingen No. 12095 Dinsdag It Februari 1913. 51e Jaargafig. acao. ZB^xïterxlaxxd. In ieder huisgezin is plaats voor t Eigen schansen. Dc Volksdrank FEUILLETON, DE GEWETENLOOZE. vin. i Courant liën kosten slechts lelaling: I I i ie Stok istr. 222. kennisgeving. Van Hout.n'a RONA Cacao en andere goedkoops soorten. XTïexx-ws- ezx voor G-o-ulcL©- ezx OxacxstreHsexx. Verschij nt dagelij ks phïïïva»111: r a bo n km en r: Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Antiseptische lawerkinq-, 6 a 7 uur leraanqenamc smaakt behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. I RONA Cacao la wolkom in ladar gotln. Hot la oan uit- f stakende dagoil)kecho drank, heerlijk van amaak. on ultorat i I aan het Bureau. (Wordt vervolgd). man A Zn., Gouda. en Woningtoez., Jnderstandscomm. I Kg./I SO -0J» .0.42* ‘/ia. .0 10 t s AN DANTZIG, n do ucce*. voor elke regel LAAG, m meth. spreken en beschikbaar om geven. Nadere in- nstaand adres. I Kg./I SO i/t .OM .0.421 .UI v. DIEST. W- g aflevering. Inrichtingbn welke gevaar, schade of HINDER KUNNEN VEROORZAKEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van GOUDA. Gelet op de‘ artt. 6 en 7 der HIN DERWET Brengen ter elgemeene kennis, dat op de Secretarie ter visie is gelegd een verzoek met bijlagen van het Bestuur der gemeente Gouda om vergunning tot het uitbreiden der Ge meente Gasfabriek in het perceel gelegen aan de Vest, kadastraal bekend Section No. 2532 Dat op Dinsdag den 25 Februari 1913, des namiddags ten i1 s ure op het Raad huis gelegenheid is om bezwaren tegen de gevraagde vergunning in te brengen en dat gedurende drie dagen vóór dien dag op de Secretarie der Gemeente van de ter zake ingekomen schrifturen kan worden kennis genomen. De aandacht wordt er op gevestigd, dat volgens de bestaande jurisprudentie niet tot beroep gerechtigd zijn zij, die niet over eenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor het gemeentebestuur of een of meer Zijner leden zijn verschenen ten einde hun be zwaren mondeling toe te lichten. Gouda, den 11 Januari 1913. Burgemeester en Wethouders voornoemd, H. J, NEDERHORST L.-B. De Secretaris, J. VAN HEUSDE goadkoop. RONA baalt don tulvoroit Pitfiftn cacaoamaak. Gaan wonder dat hal aantal gobruikora dagolljka vorbaaond toe neemt. Koop nog heden eon but bij Uw winkelier, on woon niet tevreden, ale hl) U een ander soort wil govan met do bewering dat die „even good Ie". Ir bestaat geen andere „oven goede cacao'* voor dien prijs. Ir ie oen enorm verschil tuoochon s GOUDSCHE COURANT. ■per kwartaalf 1.25 Idem franco per post,1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50 Idem franco per post 1 »0 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLance Tiexdeweg 6|, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren •monie“, 8*/k uur, Onderstandskas ers lasten”. debest", 8V2 uur, kokkenhuis. r- en Woningtoez., Gezondheidsco m- 23) Zooals je wilt, antwoordde hy, blij met zoo’n rustigen afloop. Ik zal je nog schrijven en hoop, dat het je goed zal gaan. Hij liet haar staan en ging weg. Tegelijk hield de omnibus stilmet vele anderen deed ze of ze wilde in stappen, maar deed het toch niet. Snel stak ze de straat over’ en volgde Glaser, die een poosje was blijven staan, maar nu zonder erg een hoek omsloeg. Telkens als hij toevallig omzag, ging zij snel in de schaduw. Tien minuten duurde dat, tot ze eindelijk het station voor zich zag, waar ze aangekomen waren. Aan de overzijde was het loge ment waar Glaser woonde. Duidelijk had zij hem bij het zwakke licht er in zien gaan. Verrast bleef ze staan, voortdurend in die richting turend, in de stille hoop hem weder er uit te zien komen om haar op den goeden weg te brengen. Een half uur ver streek, zonder dat ze den moed had het nuttelooze wachten op te geven. Daar stond ze nu op dezelfde plek, elke aanvoerder en heel het kader, deze manoeuvre. Laten onZo manschappen het weten onze aanval geldt niet de bijzondere school. Wij denken er niet aan, haar te ontnemen, wat zij heeft verkregen. Onze aanval geldt de kopjes, die de coalitie toch ook zal moeten verdedi gen al zal haar dat moeilijk vallen dwang-verzekering en, vooralpro tectie. Die kopjes hebben wij te veroveren. Wij zullen bij de verovering daarvan, den aanval leiden van uit onze eigen schansen: algemeen kiesrecht'®n Staatspensioen. Dit plan voor den veldslag staat bij ons vast en alle krijgslisten van den generaal der overzijde zullen ons niet verlokken den strijd te voeren op het punt, waar hij het verlangt. riep hij. Zeg eens, uwe ooren moeten getuit hebben, want zooeven dacht ik aan u. Woudt ge naar hem toe? Dan komt ge te laat. Hij is al naar bed en slaapt. Hij vertelde haar vlug, dat hij een tijd geleden Glaser even gesproken had en toen te weten gekomen dat hij in deze barak woonde. Van avond was hij naar het logement gegaan eenvoudig om te informeeren ot hij er nog altijd woonde. En hij prees zich gelukkig door het toe val zijn ver loofde ontmoet te hebben. Als zij wilde, zou hij graag met haar er heen gaan, en den slaperigen veroveraar in zijn kippengewoonte storen. De waardin had hem overigens wat nieuws verteld als hij zoo met de dommen omsprong, zou hij gauw aan zijn doel zijn De oude opgewektheid sprak uit zijn toon, maar opeens veranderde hij, toen hij haar behuilde oogen zag. Wat is dat nq? Zeg toch, hebt ge ongenoegen gehad - Ach, het is uit tusschen ons vntwoordde ze, eien innerlijken drang volgende. Eerst schaamde ze zich, zoo verrast te zijn geworden, maar spoedig vond zij het prettig iemand te hebben, dien zij kende, aan wien zij haar lead klagen kon. En dat hij het juist was, aan zichzelve eens. Eindelijk streefde zij niet meer tegen, wijl haar boosheid jegens Glkser weer opkwam. Wat wou hij nog? Was zij schuldig als zij een ander meer begeerenswaard vond Het was jammer, dat hij het nu niet zien kon, kan kon hij er zich aan ergeren. En gewillig in <*-“ - De oorlog op den Balkan. Men kan 200 echt1 aan de oorlog voerenden op den Balkan merken, dat het met do ware lust tot stryden ge daan is. Men heeft weliswaar opnieuw den gehaton vijand aangevat, maar de poging geschiedt zoo lusteloos, dat het duidelijk merkbaar is, dat men o, zoo hard naar den vrede yerlangt. Nie^ het minst aan den kant der Serviërs, die hebben toch verkregen, wat zij zich voorgesteld hadden te verwerven. Enkel om Adrianopel, dat in handen zou komen van de Bulgaren, moest opnieuw de bloedige strijd weer be ginnen. Zeker ook de Serviërs hadden nog wel andere wenschen, waarvan wij in de eerste plaats noemen een kustgebied aan de Adri^tische zee. Dat is hun ontgaan, maar tevens zijn zij bevrijd gebleven van de enorme kosten voor den aanleg van een oor- logshaven, terwijl zij toch de beschik king krijgen over een haven en de naar hun land voerende spoorweg zal wor den geïnternationaliseerd. Waar hun zelfs de toevoer van wapenen en am munitie langs dien weg is toegestaan, hebben zij zoodoende toch een scha deloosstelling gekregen, die misschien nog meer waard is dan het oorspron kelijk verlangde. Daarby loopen de geruchten dat de verhouding tusschen Serviërs en Bulgaren al sedert lang niet meer zoo vriendschappelijk is, als voor de bondgenooten wel gewenscht was. Alles te zamen maakt het dus Réunie”, 8 uur, W inkeliers vereen Réunie”, 8 uur. de Dageraad. wij geregeld tijdig ;en ontvangen van arten, vermakelyk- eze dan in onse n. ~PRIJS DE RA V e”rTËÏÏTIN Van 1—5 gewone regels niet bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer„0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. dubbel begrijpelijk, dat de Serviërs met meer dan looden schoenen naar het slagveld toetrokken. En bok de Bulgaren zelf vatten met tegenzin den eenmaal afgebroken krijg weer op. Wanneer zij niet zoo doorlonpend in Londen op het bezit van Adriano pel hadden gestaan, alsof het hun leven gold, ons dunkt, een overeen komst was al gevonden. Turkije heeft toch meer dan genoog aangeboden opnieuw de onderhandelingen aan te knoopen. Aan het eind is het zelfs zoover gegaan, dat het slechts wilde behouden van Adrianopel dat gedeelte dat do Toeldsja tot grensrivier hoeft, dus ongeveer '/s der stad. Maar Bul garije die de onderhandelingen had afgebroken om het niet krijgen van het geheel, kon slecht don pas opge- vatten krijg weer eindigon om zich te vergenoegen met */s van het ge- f.d. HOOGEN. lez. v. ABB- wien zij zulke aangename herinnerin gen had, deed haar hopen, dat ze niet misverstaan zou worden. Dat heb ik wel gedacht, dat dit eens gebeuren zou, zeide hij. Gij past werkelijk niet bij elkaar, er was niet veel noodig om dat in te zien. Trek het u niet te sterk aan. Berlijn is groot, en lieve meisjes worden gaarne geno men Kom mee, we zullen een glas bier drinken, en dan moet ge mij alles vertellen. Met snellen blik had hij gezien, dat ze eenvoudig, maar keurig gekleed was, een meisje, waar men gerust mee gezien mocht worden. Toondertijd was hij niet goed uit haar wijs kunnen worden, omdat hij haar toen in de niet zeer fraaie reiskleding gezien had. Hij nam kloek haar arm, maar zij aarzelde nog. Zij bloosde hevig, want nu dacht zij weer aan zijn vrijpostigheid in den trein. Hij dacht waarschijnlijk aan ’t zelfde, want hij zei Hebt ge dat gevaarlijke fleschje nog Dat wou ik graag terug hebben. Kom, doe ’t nu, een uurtje maar. Ik breng u dan thuis, al zou het in Silezië zyn. Ge kunt u immers toch nog met hem verzoenen. Laat hem nu maar lekkor van zyn haarzwendel droomen. Zij .vroeg niet, wat hij daarmee meende, want zy was het nog niet met Men behoeft geon jaren lange studie te hebben gemaakt van dr. Kuypet’s stembustaktiek, om zijne actie van dit oogenblik te doorzien. Zo is te duide lijk 1 Beter dan alle coalitie-leiders en leidertjes en oven goed als de vrijzin nige politici weet de vader van de coalitie, dat de drie z.g. „Christelijke” partijen het nauwelijks op een enkel punt van practische politiek eens zijn. Voor sociale dwangverzekering, voor huismans kiesrecht, voor protectie krijgt hij zijn leger niet gemobiliseerd. Stelt hij zich bij deze heuveltjes op om van daar uit den liberalen te be lagen, dan komen zich wat officieren en kader bij hem voegen, maar de meerderheid der soldaten komt niet in het vuur. Erger nog: bij de offi cieren zelve zijn er dan vele onwilli- gen. Voor de verdediging van die in hun oog minder belangrijke kopjes krijgt men hén niet. Dat wéét dr, Kuyper, herhalen wij eischte. Als vesting zou het dan na tuurlijk niets meer beteekenen, daar aan één zijde de stad altijd open was. Dus vecht Bulgarije door in de hoop dat Afirianopol vandaag of morgen den strijd zal moeten opgeven en do Turken zullen zwichten voor een fait accompli. Om een mogelijke overgaaf te bespoedigen worden niet alleen de vestingwerken van Adrianopel van Bulgaarsche zijde thans beschoten, maar zelfs moot de geheele stad het ontgelden. Niettegenstaande het ver zoek van de consuls aan de ambas sadeurs der mogendheden om de Bul garen te verzoeken een gedeelte der stad niet te beschieten, zijn deze voort gegaan de stad op alle punten onder vuur te nemen, met het gevolg dat op verschillende plaatsen brand is uit gebroken. Van de zijde der inwoners is een nieuwe poging bij den gouver- vandaar, dat hij zich bij elke verkie zing opstelt achter het grootste kopje dat op het te verdedigen gebied te vinden is De antithese-berg Bij dien berg bouwt hij als het er érg op aan komt zijn hechsten schansHet bijzonder onderwijs. De strijd-methode van den generaal van het „christelijk” leger is dan deze, dat hij „de vrijzinnigheid” naar zijn sterk verschanst kopje lokt, om déér den grooten slag uit te vechten. Dat is, naar onze overtuiging, ook nu het geval. Wie het nog niet had ingezien, zou het begrijpen, als hij „De Standaard” van Zaterdag 1 Februari in handen kreeg. Daarin past de leider nog een tweede methode toe, die bij hem reeds te veel systeem is geworden om indruk te maken. Het is het anderen in de schoenen schuiven van eigen gedraging. Zoo heeft dr. Kuyper, de autéur van vele vormen, iaarin de antithese wordt verkondigd, Iret durven bestaan te verzekeren, dat de antithese door de vrijzinnigen is gesteld 1 Nu weer de rechterzijde is slechts te redden, hoeft althans nog een kans op redding, als zij „de vrije school” tot inzet maakt van den strijd. Al is ook daarbij gebleken van ver schil van meening tuschen de coalitie- genooten, men is toch allen tégen de „neutrale” Openbare school en dr. Kuyper weet bij ervaring, dat het school-cement, vooral sinds daar in goud-korrels voorkomen, hechter is dan elk andere bind-middel rechts. Het is dus voor de heeren van rechts bet ééne noodige de schoolstrijd, de schoolstryd, de schoolstrijd Dóérvoor wij ontkennen het niet krijgt men zijn legioenen, in het vuur. In plaats van dit nu onomwonden te vertellen, in plaats van den komen den strijd voor te stellen als den laat- sten strijd ter verwezenlijking van het clericale ideaal„de vrije school regel, de openbare uitzondering”, komt „De Standaard” verzekeren, dat men links te hoop loopt voor de openbare school, dat de dreigende herziening van art. 192 van de Grondwet, voor de vrijzinnigheid het motief is om den komenden strijd met kracht te voeren. Wel is de toeleg duidelijk De Rechtsche generaal wil het vrij zinnige leger lokken naar zijn hoogste kopje, zijn sterksten schans. Gelukkig doorziet, ter Linkerzijde, waar ze op dien troosteloozen grauwen morgen aangekomen waren. Maar haar oudersGlëser had ze als een nietswaardige van zich gestooten. Zij vond zich arm en verlaten, hulpeloos als een kind, dat den weg naar huis niet weet. De plek hier was stil en leeg, slechts op het station was levenmaar de stilte beviel haar, want hier kon nie mand haar tranen zien, die nu weer overvloedig over haar wangen stroom den. Ze voelde dat ze hier niet moest blijven, en toch had ze niet den moed hier vandaan te gaan. Als hij wer kelijk geen nieuw meisje had, waarom was hij dan plotseling zoo veranderd Herhaaldelyk vroeg ze zich dit af, maar kon er geen antwoord op vinden. Plotseling viel haar in, dat de waardin hierover er achter zat. Het was immers zijn gewone spreekwijze, dat men het profijt moet aanvatten, waar het zich aanbood. Wellicht zat ze nu in zijn kamer, op denzelfden stoel, waarop zij gezeten had, toen ze hem toevoegde: „Verlaat mij niet!” Ziedend van toorn, wilde zij blindelings naar het logement stormen, toen een man er uit kwam, haar ontmoette en herkende. Het was Dolinsky, die verrast staan bleef en haar groette. Zyt ge het werkelijk, juffrouw? Vier weken later, tusscbeh^üL^n zes uur 's avonds, belde bjj; mevrouw Teichert, en licLjOrddOT Anna’s opvolgster, die hem als een man van gewicht bij'^^m^i aandienen, door zyn kaartje over te geven, waarop hy zijn voornaam met een A. aangegeven en er nog „Ri chard” voor gezet had. „August” beviel hem niethet klonk zoo alledaagsch, vooral als hij aan den naam Klothilde dacht. „Richard A.'Gllisor” stond mooier, als een belangrijke firma. Hij had lakschoenen had, droeg een hoogen zijden, en een nieuwmodisch jasje, open, zoodat zijn glanzend wit vest te zien kwam. zoo liet zij zich door Dolinsky j nar r een lokaal brengen, dat den weg lag.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1913 | | pagina 1