dbank
IIG
Courant
ekhandel.
)E JONG,
osthaven 31.
\o. 12111
Zaterdag 1 Maart 1913.
51e Jaargang.
en.
»r
Tweede Blad.
Sïxxzxerxlaxxd..
Bnitenlandsch Nieuws.
TZD^Ï..
.AND
’waters
TON*.
aarwater.
Frisia1
merk
neevoeders.
nwater.
eaa. -^cl^exte:n.,ti®“loleucL voor Gh-ovlcLsu ezx. Oxxxs'txslcezx-
Telefoon Interc. 82.
Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. ~T Telefoon lnterc. 82
^lit ons Parlement.
behalve Zon
en
il
alles om den „beginsel” wille
•s
STATEN GENERAAL.
aan Zn., Gouda.
khouder, den Heer
jülNINE.
EGETALL
ïoendermeel
Ier voederkosten
lo 40 en 5 kilo
r Kanarie»
13, en */i liter
staaltje daarvan
r>-
een avond in het
de Koningstraat
f 1 25
I 50
ir.
Tilburg.
^iELONJEJr^
louda.
t crediet aan
M>k van niet-
Kamerverkiezingen.
Het bericht van De Nederl., dat er
van christelyk-historische zyde in het
district Ommen 1400 nieuwe kiezers
op do kiezerslijst zouden zijn gebracht,
is, nnar men aan den N. R. Cft. meldt,
niet juist. Van do zijde der linkscho
actie heeft men ruim 1500 nieuwe
kiezers opgegeven, van wie evenwel
oen deel zal stemmen op een christ.-
hist. candidaat.
wy geregeld ty dig
mn ontvangen van
srten.vermakdïk’
8M dan in ohm
iotel Klaassen, 7’/a
Feestavond.
louw- enWoning-
Dnderstands-Com- j
sorg”.
Réunie”, 8 uur.
de Dageraad.
éunie, 8 u, lezing
Boekhouden, enz.
„Reunie*4 Concert
Réunie“, S*/4 uur,
m. „De Ambachts-
uda e. O.“
krijgbaar aan
edermethode.
^ocderfaoriek
£18 IA-
- Enkhuizen.
baar bij HH.
3, Wijdstraat.
LD, Veerstal.
Ons volk is ’t beu.
Ons volk is 't beu, het ministerie-
Heemskerk, schrijft het weekblad Do
Zuid-Hollander.
Een teekenend
bleek bij de kiezerskweek in Den Haag.
Daar kwam op
aangifte-bureau in
een stokoud man, moeizaam op een
stokje leunend zich aanmelden om kie
zer te worden.
Hij vertelde nog nooit te hebben
gestemd! Al dio „wettenmakerij’’ kan
hem niet schelen. „Maar nou, meneer,”
zoo zei-d-ie, „nou wordt ’tal te gek;
zoo erg was Kuyper nog niet eens;
de boel mot nou worden opgeruimd
on ik kom ook oen handje helpen
Hij kon kiezer worden, omdat ie
voor 41 jaar, in 1872, ’t sergeants-
examen had afgelegd met goed gevolg.
Verheugd ging de oude man van
‘t bureau, blij dat hij nu in Juni mee
zou kunnen helpen, bij „de opruiming”.
En zoo voegde hij er heengaande bij,
„m’n schoonzoon is wel kiezer, nooit
heeft-ie willen stemmen, maar nou
komt-ie, daar zorg ik voor! Het loopt
te gek, zo maken t al to gortig I”
„Ons Genoegen u
trijd „Ter Gouw“.
Genoegen 8 uur
i astiek veree niging
De Tarief wet.
Gisteren is eon van ruim 3000 hand-
teekeningen voorzien adres van be-
drijfshoofden tegen de Tariefwet aan
de Tweede Kamer verzonden.
(N. R.Crt.)
Dan het beroemde artikel 357 (dat,
hetzij even aangestipt, werd aange
nomen op één dag met 160 artikelen,
alles vanwege de obstructie).
De Kamer was blijkbaar zelve over
rompeld door den spoedigen gang van
zaken, getuige de geringe opkomst aan
beide zijden. De Rechterzijde bleek 41
man sterk te zijn, de Linkerzijde 24
er misten dus bij dit zeer belangrijke
artikel resp. 18 en 17 man, tezamen
35°/., wat te veel is.
Het debat over het amendement-
Goeman Borgesius-Tydeman-Drucker
was kort, maar interessant. Het ge
schetter uit Zaandam deed er alleen
wat vreemd tusschen aan, al was dit
te verachoonende heer Troelstra, die
vroeger zoo wanhopige pogingen deed
om art. 357 reeds dadelijk ingevoerd
te krijgen, was er niet en de heer Duys
moest toch als woordvoerder van de
En toen het slot.
Geheel tegen eigen eigen stelsel in,
heeft de Minister het amendement-
Duya geslikt, om de regeling van art.
357 reeds in werking te doen treden
6 maanden na afkondiging der wet.
Steeds leek het verbana tusschen
Tariefwet en Invaliditeitswet onver
brekelijk. Eerst moest de Tarief wet er
door. Eerst moest^et geld er zyn voor
een tariefpot. En dan zou het finan
cieel kunnen.
Kalm, de Tariefwet is er niet, nog
lang niet, er is dus nog geen cent in
het potje en toch durft deRegeering
’t aan, dezelfde Regeering, die kleine
posten weigert om de slechte finan
ciën, een regeling in te voeren, die
een paar millioen zal kosten, bij wijze
van vérkiezingsgave.
Buitengewoon verrassend was dit
slot.
Blijkbaar wilde de Regeering tot slot
iets dat pakte. Daaraan was inderdaad
behoefte. De „troostpenning” zal er nu
komen, spoedig al, wanneer ton minste
de Senaat de wet sluit. Of Rechts of
Links ‘t wint, het cadeau van art.
357 komt er.
Maar als Rechts ’t wiyt, komt óók
de dwang wet in werking en wanneer
de vrijzinnigen It winnen, zeker niet.
Ziedaar het verschil.
En het merkwaardigste van alles is
wel, dat de laatste verrassende wending
van de Regeering in 't oog vam som
migen, haar de royale rol zullen toe-
bedeelen, maar dat ten slotte niets de
vrijzinnigen aangenamer kan zijn dan
dit slot.
Men krijgt nu binnenkort een be
langrijk stuk staatspensionneering (be
houdens dan de uitsluiting van niet-
arbeiders) en zoo kon het wel eens
blijken, dat er gepn beter middel is
om de bevolking van dwangverzekerng
afkeerig te maken, dan deze poging
om de wet er door te sleepen.
De wet zal aangenomen worden,
dank zij de „locomotief” van artikel
357 en dan kon wel eens werkelijkheid
worden het beeld, dat deze locomotief
met dynamiet is geladen en ten slotte
heel den trein zal doen verongelukken.
Wij hopen het, van harte
GOlimiE UIlliUT.
Verschijnt dagelijks
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad 1.50
Idem franco per post 1 00
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons'BureauLangf
Tiendeweg 64, by onze Agenten, den Boekhandel enjde Postkantoren
PRUS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.5S
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1^-5 regels f0 35 bij vooruit
betaling. elke regel meer 6 ets. Reclames 1 0.25 per regel
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van 28 Febr. v.m. 11 u.
(Vervolg).
Invaliditeitswet.
De heer Teen st ra (v. d.) vroeg
het woord voor een persoonlijk feit,
hierin bestaand dat door den heer
Rutgers het verwijt is gedaan dat spr.
ten zijnen opzichte een zeer onge
gronde beschuldiging heeft geuit, maar
spr. herhaalt dat het stenogram niet
weergeeft datgene wat door den heer
Rutgers is gesproken.
De heer Rutgers (a. r.) erkende,
echter zonder opzet, de geïncrimineerde
uitdrukking te hebben weggelaten.
Van vervalsching is geen sprake. Er
lag niets krenkends in zyn woorden.
Na dit incident werden de beraad
slagingen hervat en art. 301364
aangenomen.
TWEEDE KAMER.
Invaliditeit»- en Ouderdoms-
verzekering.
De wet-Talma is afgedaan.
Artikel 194 hield nog lang op, dan
een interessant debat over art. 357 en
toen het slot-effect.
Met art. 194 is het raar gegaan.
Het amendement-Aalberse is aanvaard,
nadat dat van den heer Dpys was
verworpen.
Men wist 't al haast tevoren.
De arbeiders met de laagste loonen
wil eigenlijk niemand dwingen premies
te betalen. Dus wil men hen daarvan
vrijstellen, althans ten deele, want het
schijnt voor den democraat Aalberse
te veel verlangd om het geheele dub
beltje van deze armen te schrappen.
Tezamen betalen werkgever en arbei
der in de laagste klasse 20 cents, die
de Regeering gelijkelijk tusschen beide
wilde verdoelen. Dil nu vond men
vrijwel unaniem bar. En daarom ver
minderden de heeren Aalberse c.s. in
hun amendement het arbeidersgedeelto
tot, 4 cents/'waardoor de patroon 16
cento^fflhebben te betalen. Deze ver-
deotfng was krenterig, maar eigei\zij
is onbillijk tegenover al die „patroons44,
die er zélf nauwelijks kunnen komen.
Maar daarom geeft de heer Aalberse
niet en met hem evenmin de (staats)
socialisten ter Linkerzijde, die wel
bekome het hun dit ongare Amen
dement deden aannemen (40/37). Riep
niet de chef, mr. Troelstra, in bemin
nelijke openhartigheid uit, dat al die
bezwaren van den heer Treub slechts
voor de werkgevers gelden Wij wis
ten, dat een sociaal-democraat in de
kamer zich beschouwt als een arbeider/t-
afgevaardigde (of hij ’t altyd is, ziedaar
een andere vraag)maar dat men zege
vierend de grofste onbillijkheden en
willekeur aanvaardt, wanneer de arbei-
ders er maar beter van worden, dit
is toch wel de moeite van het ont
houden waard.
Zoo is dan het amendement-Aalberse
aanvaard, alléén door de hulp van de
fractie-Troelstra. Of de arbeiders er
dankbaar voor zullen zijn, valt te be
twijfelen. Zeker, het scheelt hun 6 cents
per week in .de laagste loonklasse en
in de 2e en 5 cents in de 3e, maar
gelooft ook een arbeider, die plompweg
applaudisseert bij iedere arbeiter-
freundliche succestirade van een glad
den spreker of debater dat een
werkgevertje, die nu by lage lootien
16, 18 of 21 cents per week per ar
beider zal moeten betalen, bij iedere
poging tot loonsverhooging, wellicht
jaren lang, zich beroepen zal op de
nieuwe zware lasten, waarop men hem
uit louter Arbeiterfreundlichkeit heeft
gebracht
vriend te leen had.
Frankrijk.
Carouy.
Omtrent den zelfmoord van Carouy
wordt nog gemeld, dat deze, toen hij
onmiddelyk na zijn toru^keer van de
zitting waar zijn vonnis was uitge
sproken, werd gefouilleerd, daarbij ge
heel naakt werd uitgekleed zonder dat
men iets verdachts op hem vond. Ook
zijn kleeren werden nauwkeurig onder
zocht. w
De directeur der conciergerie meent
dan ook, dat het vergif in den loop
der naohtelyke zitting in een papier
naar Carouy moet zijn geworpen. De
heer Guichard, die bij deze zitting
tegenwoordig was, verklaart, dat hy
gezien heeft hoe een onbekende oen
papier wierp in de richting van Carouy.
Een republiekeinsche garde nam het
papier op en zei„het is niets van
belang, het is een vel wit papier?’
Waarschijnlijk was toen reeds het ver
gif dat, naar men zegt, cyankalium
zou zijn geweest door Carouy uit
het papier genomen.
Carouy was 29 jaar en) was nog
nooit met de justitie in aanraking ge
weest. Hy werd geboren in België,
waar zyn ouders nog woneir en waar
hij een goede opvoeding ontving. In
1908 kwam hij naar Parijs, en sloot
zich daar, het volgende jaar aan, bij
de „anarchisten van de daad.”
Hij werd administrateur aan 'het
blad „Le Révolté”, en ging met De
Boé, onder den aangenomen naam van
Maury, wonen in de Rue Mercadet.
In 1911 woonde hij in het gebouw
der „Anarchie”, waar hij omging met
Callemin, Rimbault en verscheidene
anderen. Later vertoefde hij te Saint-
Thibault-des-Vignes, te Gosches en
eindelijk te Lozère, waar hij in hech
tenis werd genomen.
Bij zijn gevangenneming was hij in
het bezit van twee brownings en een
aantal patronen. Hij nam een wit
poeder in, alsof hij zich wilde vergif
tigen. Maar het poeder bleek onscha-
delijk. Later deed hij weer een poging
tot zelfmoord.
By zijn verhoor verklaarde hy, dat
de anarchisten hem hadden beschul
digd, dat hij een „mouchard” was, en
dat hij op schandelijke wijze was ver
raden door een vriend, die hem aan
de politie uitleverde, nadat hij hem
had meegetroond naar het station,
onder voorwendsel dat hij daar een
koffer moest halen.
Mr. Zevaes heeft aan een nieuws
agentschap nog de volgende verklaring
gedaan
„Men heeft zich bedrogen omtrent
het karakter van Carouy. Zyn ruw
uiterlyk verborg een teedere en ge
voelige inborst. Carouy had geen
kracht meer om te strijden, en ik heb
hem slechts met groote moeito kun
nen staande houden tot aan het einde
van deze eindelooze debatten.
Hij werd beschuldigd de hoofddader
te zyn van den dubbelen moord te
Thaïs. Ik verklaar dat hij onschuldig
is. De daders dezer misdaad* zyn bij
de politie bekendof liever, indien de
fo_ politie niet alle daders kent, dan kent
directeur van de Land en Indistrie- zy er toch twee van. En ook ik ken
bank te Berlijn, is naar de N. R. Crt.
meldt, gevlucht. Aanstonds heeft men
kunnen vaststellen, dat hij ruim 300,000
mark heeft verduisterd. In December
is hy reeds als directeur van die bank
ontslagen, wegens allerlei onregelma
tigheden, die men had ontdekt. De
bank was een naamlooze vennootschap
gevormd uit de in 1911 in liquidatie
gegane Landesverwertungsgesellschaft
Lindner, die daar ook directeur van
was, wist de nieuwe maatschappij op
gericht te krijgen, door effekten ter
waarde van 170,000 mark als bezit
van de liquideerende bank over te
leggen,, terwijl hij ze slechts van een
De oorlog in den Balkan.
De Porte seinde gisteren aan Naby
bey, den Turkschen gezant te Rome,
dat deze heden den Consulta een nota
zou overhandigen, waarin wordt ge
vraagd, uitvoering te geven aan artikel
10 van het tractaat van Ouchy, tot
betaling der som, welke de gekapita
liseerde openbare scbuld van Tripoli
voorstelt.
De Italiaansche regeering zal de
betaling binnen veertien dagen be
werkstelligen, waarbij zij 35 millioen
te Londen en 15 millioen te Parijs
zal storten bij de banken welke daartoe
door de Porte worden aangewezen.
Een derde dezer som wordt aan de
administratie der Openbare Schuld uit
gekeerd.
De commandant-generaal van het
tiende legercorps kwam van de Dar-
danellen, vergezeld door Enver-bey.
Beiden hadden een samenkomst met
den grootvizier over den toestand der
troepen te Gallipoli. Betreffende de
verplaatsing der troepen is beslist,
dat de troepen zullen gestationneerd
blijven op een punt, dat geheim wordt
gehouden, en waar de ontscheping zal
plaats hebben, ’s Avonds is een groot
transport vertrokken.
DÜIT80HLAND.
i»aul Lindner, de 35-jarige gewezen
- - T— J'xJ.
niverseelvoer)
13 en kilo
ze; hun namen komen voor in mijn
dossiers.
Zonder twijfel, was het verleden van
Carouy niet onberispelijk. Zeker is
het echter, dat deze man zich nooit
met een misdaad bezoedeld hoeft.
Toen het vonnis was uitgesproken,
heb ik Carouy in myn armen geno
men om hem te troosten, zoo kon ik
zijn leed begrijpen. Hij had nog hoop
een zwakke hoop, wel is waar, want
hij werd altijd gekweld door voorge
voelens, on hij heeft mij zelf gezegd,
dat zijn voorgevoel hem nooit bedroog.
De brief, dien hij mij gisteren bij
’t begin der zitting overhandigde was
een hartverscheurende gil, de laatste
kreet om hulp van een verpletterd
mensoh!”
S. D. A. P. zijn hart te luchten over
het voor zijne partij onaangename feit,
dat, ondanks alle gestook van die zijde
tusschen de vrijzinnigen op het gebied
der ouderdomsvoorziening, uit dit
amendement van de drie vrijzinnige
leiders terdege bleek, hoe eens van zin
men was.
Het amendomont-Borgesius c.s. is
verworpen, Rechts tegen Links nie-
i mand van Rechts nam zich zelfs de
i moeite het te bestrijden, niettegen
staande de bestrijding van Minister
Talma er eene was om op toe te
geven.
Verworpen, Rechts tegen Links. Het
zij zoo. De Rechterzijde drage de ver
antwoordelijkheid van de verwerping,
i welke wij haar niet benijden. Hetamen-
j dement heette in ètryd met het stel-
i sel, met het beginsel van het ontwerp,
i dat ook in -art. 357 heette te zijn neer-
gelegd.
Men moet maar durven In dit arti
kel wil de Regeering aan do reeds
70-jarigen een rente geven, indien zij
aantoonen, dat zij in het tijdvak van
10 jaar terug tezamen gedurende 156
weken in de termen van verzekerings-
plicht zouden zijn gevallen, indien de
verzekering bij den aanvang van dat
i tijdvak reeds ware ingevoerd.
Nu zullen wij niet ironisch de vraag
stellen, of deze wet eigenlijk wel op
I. een stelsel, laat staan .op beginsel be-
rust. Immers, dit aangenomen, is ’t
toch voor een ieder duidelijk, dat dit
i artikel, dat een cadeau geeft (van
f2.per week) met verzekering niets
te maken heeft. Verzekering veronder
stelt premiebetaling. Een gift, feest
gave, een troostpenning, of hoe men
’t dan ook noemen wil, zonder eenige
premiebetaling, staat buiten iedere ver
zekering, past dus in geen enkel stel
sel, hangt er los bij, zooals trouwens
i de Minister zelf erkende.
Het was dus eenvoudig de vraag
wie zullen we met deze gave beden
ken
Minister Talma beantwoordde deze
vraagdo arbeiders in den zin dezer
wet, die enz.
De leiders der vrijzinnige concen
tratie zagen de quaestie anders. Het
geldt hier een stuk ouderdomsvoor
ziening, onafhankelijk van premiebe
taling, een noodvoorziening voor wie
het noodig heeft en voor wie het
verdient. Deze beide overwegingen
golden voor den Minister niet Dat
duizenden, niet-arbeiders in don zin
der wet, ’t evenzeer of méér noodig
hebben past niet in zijn stelsel
dat anderen ’t niet floodig hebben
past niet in zijn stelsel; dat slampam
pers, die hun leven verluierd of ver
dronken hebben, hier ook recht krijgen
op een rente, in strijd met alle ethische
beginselen, waarop de Rechterzijde
anders zoo prat gaatpast in zijn
stelsel.
Een eenvoudige regeling om rente
te geven aan die 70-jarigen, die ’t
noodig hebben en die 't verdienen,
onverschillig of men is baasje, winke
liertje, marskramer dan wel arbeider-
volgens-Talma ziedaar het voorstel-
Borgesius mocht nietl past niet in
het stelsel, onaannemelijk I
De opmerking, dat een amendement
beter is, naarmate deze Minister ’t
onaannemelijker verklaart, zal velen
juist toeschijnen.
Het kon niet anders in alles wreekt
zich de ondeugdzame opzet van deze
wet, die wij hopen, dat nimmer inge
voerd zal worden.
Maar hoe jammer, dat nu niet op
den grondslag van het geamendeerde
artikel 357 een eenvoudige, zuinige
en billijke voorziening is op te trek
ken, welke voor ons land het „oud én
arm” zal doen verdwijnen.
Het mocht niet. De „Christelijke”
Regeering wilde ’t niet en dus deed
de „Cristelyke” meerderheid ’t niet,
