Had.
ISEL
ITS,
and el:
PPIJ
E, Alter
DE GEWETENLOOZE.
No. 12114
5 Maart 1913.
ZBxLitexxlaxxd.
Bixxn exxls.xi.ca..
Buitenlandsch Nieuws.'
recht 269*
LAG,
’EWAAR-
en
.eskleeding.
)f gedeelten
51e Jaargang.
Eerste Blad.
Gouda,
rr in
a Heeren
Woensdag
XTle-kx-wsy exx ^.d.“v-©rt©zxtï©“ól©ud- voor <3rou_d.se ©zx Oxxxstr©3x:©zx.
Verachijiit Jagelijks
Telefoon Interc. 82.
behalve Zou- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
LE. ALTER
ne noodig
AGEK”
ich zelf.
FEUILLETON,
GE It-
i i
hot gevolg
van
ie stad aan huis
(Wordt vervolgd).
i&Zn., Goods
L
De oorlog in den Balkan.
Turkije vraagt de bemiddeling der
Dit Nummer bestaat uit twee
bladen.
Z. K. H. do Prins dor Nederlanden
hertog van Mecklenburg hooft aan
vaard het Beschermheerschap van do
groote Provinciale Tuinbouw-tontoon-
stelling, die medio September 1913 te
Breda zal gehouden worden.
(llbld.)
Invaliditeit- en Tarief wet.
Het Nationaal Arbeids Secretariaat
hooft oon adres gericht tot do Tweede
Kamer met hot verzoek do Invalidi
teitswet on de Tarief wet te verwerpen.
(Hbld.)
f 1.25
1 50
mogendheden voor den vrede, zonder
daarbij bepaald qmschroven voorwaar-
den to stollen, doch het weigert boslist
een oorlogsschatting op te geven welke
ook.
ie, 8 u, lezing
akhouden, enz.
eunie4 Concert
GOEDSCHE COURANT.
?R IJS V A N H A BONN E M E N f?
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50
Idem franco per post w 1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tienoeweg 04, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
FhUsTeR ARVÊRTENTiTN:
Van I—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer v. 0.10
BU drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van I5 regels f0.85 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. He»lamos I 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
joed.
f en A.DRHS'.
■ht 2Ö9‘
AG.
ontwernvoorgestelde tegemoetkoming
(vermindering van huurwaarde) aan
logementhouders en de verhuurders
van gemeubileerde woningen op bad
plaatsen e. d., ook uit te strekken t ot
Koffiehuishouders en restaurateurs.
Kamerverkiezingen 1913.
Uit het district Beverwijk wordt aan
do (n. r.) Rott. geschreven, dat er ge
ruchten loopen, dat or in hot district
Beverwijk plannen worden beraamd
een Christolijk-historisch candidaat te
stellen tegen<Wor het aftredende lid,
den heer w. C. S. Pastoors, Roomsch*
Kath. Het zou dan iemand moeten
zijn van den (’hrist.-historischen tint
van don heer Bichon van IJsolmonde,
het bekende Kamerlid voor Ommen.
„Aan de verkiezing van zoo iemand
zou dan medewerking verleend wor
den door de vrijzinnige concentratie.”
door het raam naar de nieuwsgierige
landgonooten voor hot hek. Zo zag
wat bleekjes, maar maakte van een
afstand gezien toch niet den indruk,
van ongesteld te zijn. Wij moesten
weer weg, dit was maar goed ook, want
juist kwam een politieman ons op ge-
strongen toon vragen, wat wij daar
uitvoerden en waarom wij met den
hoed gezwaaid hadden.
Zonder het te willen, hadden wy oen
„volksoploop" van 2 personen veroor
zaakt I En de burgemeester had hot
ook al gezien en er een opmerking over
gemaakt. „Ruho” is de eerste burger
plicht.
In het bowustzyn, dat ons konink
lijk huis goed bewaakt wordt konden
wy naar Frankfort terugkooren.
I geregeld tydig
ontvangen van
m, vermakel^k-
d*n in onze
mieu, 8l/4 uur,
„De Ambachts-
e. O.u
e Kruis“8uur,
r. Reciteer Ver.
der zaken gedwee de portefeuille met
ambtspapiqren nadroeg. Zolfs in den
■vrijen tijd werden nog beraadslagingen
gehouden, die tot in den nacht werden
voortgezet. En Herbst pruttelde nooit,
dapper hield hij vol, als een trouwe
jachthond, die aan de zijde van den
iager steeds oplettend uitziet.
Klothilde was het, die hom aantrok,
die voor hem het middelpunt van deze
ganscho weelderige omgeving vormde,
waarin hij zich zoo op zijn gemak
voelde. Met het vernuft van een vrouw,
die eindelijk het begeerde doel bereikt
heeft, was zij hem tot nu toe uit den
weg gegaan, ofschoon ze wist dat hij
op een wenk van haar weer aan haar
voeten zou liggen, zij las het in zijn
blik, die opvlamde, zoodra hun oogen
elkaar zochtenze voelde het in zijn
warmen handdruk, zij merkte het aan
al die kleinigheden, waarvoor de arge-
looze echtgenoot gewoonlijk geen oog
heeft, maar die den geliefden niet
ontgaan. Zij had hein voor verstandig
gehouden," meende, dat alles voorby
was en zag nu met stillen angpt zijn
oude liefde herleven.
Haar moeder woonde nu bij hen,
want men ging reeds den winter tege
moet. Op zekeren avond wilde het
toeval, dat mevrouw Teichert niet |huis
was, toen Herbst vóór Glaser terug-
Turksohe financiën.
l)d buitonlandsche .gedelegeerden
van den Raad van administratie der
Ottomaansche Schuld die hun ontslag,
hadden ingediend, namen aan de bij
eenkomst op gisteren fan de commis
sie van den Raad van administratie
deel, omdat het incident dat tot het
ontslag aanleiding gaf, is uit den weg
geruimd. Men besloot in beginsel tot
voorloopige verlenging van de con
cessie dor tabaksregie voor 7 iï 8 |aar.
Demobilisatie.
Volgons de „Reicbspost.” te Weenen
zal het torugroepen dor troepen aan
de grens van Oalicië a.s. week begin
nen. De regeeringen to Petersburg en
te Weenen zijn net in beginsel over
het terugroepen eensr doch zijn nog
niet tot een vergelijk gekomen qyer
den tekst van het communiqué, het
welk dienaangaande zal opgesteld wor
den. Niet alleen zullen domooilijkheden
der redactie spoedig uit den weg ge
ruimd moeten worden, dóch zullen
deze bovendien van gcenerloi invloed
zijn op het besluit, door de beide ré-
geeringon genomen om de buitenge
wone militaire maatraden aan beide
zijden dor grens in te trokken.
De actie ter zee.
Naar uit Corfou aan de bladen wordt
gemeld, hebben 10 transportschepen
met Grieksche troepen gisteren Corfou
verlaten, vergezeld door den kruiser
Psara en torpedobooton. Zij zijn in
noordelijke richting vertrokken. In don
namiddag hebben oorlogschepen Santi
Quaranta gebombardeerdde Turken
antwoordden niet. De transportschepen
zijn des nachts te Corfou teruggekeerd.
Naar gemeld wordt, hebben de Grie
ken Banti Quaranta bezet.
Gisteren hebben we er op gewezen,
dat het bestaan van twee «talengroe
pen zoo allergevaarlijkst is voor Euro
pa. Steeds scherper wordt de verhou
ding tusschen beide groepen en onder
de leuze slechts den vrede te willen
wordt de bewapening in steeds vlugger
tempo opgevoerd.
Duitschland zaait soldaatjes, zooals
Braakensiek de vorige week zoo ka
rakteristiek teekende, Frankrijk doet
hetzelfde. Duitschland maakt nieuwe
vlootplannen, Engeland bouwt nog
vlugger, bouwt nog meer, 16/10 is de
leus, maar eenig resultaat heeft deze
z.g. verzoeningsbreuk nog niet ge
bracht. En elk lid van den Driebond
of van de Entente wordt door zijn
medeleden opgepookt toch ook vooral
het zijne te doen tegenover den alge-
meenen vijand.
Elke toenadering die mocht kunnen
ontstaan tusschen landen van verschil
lende Statenbonden, wordt van te
voren reeds getracht onmogelijk te
maken. Toén de Keizersbijeenkomston
te Baltisport aanleiding gaven tot het
vermoeden, dat de verstandhouding
tusschen Rusland en Duitschland
eenigszins welwillender werd was
©ogenblikkelijk de Fransche minister
president Poincaré er bij om door een
reis naar St. Petersburg de Entente
tusschen beide landen wee» nauwer
aan te halen. Of de Fransche gezant
te St. Petersburg, de heer Louis niet
bij machte was de verstandhouding
nog te verbeteren, de samenwerking
nog intensiever te maken, dat weten
we niet. Maar zeker is dat ’s mans
gezondheid dezer dagen zoo is ach
teruitgegaan, dat hij zijn ontslag heeft
gevraagd (moeten vragen) en thans is
vervangen door den heer Delcassé.
Men vertrouwt dat dit zal zyn „the
right man on the right place”. Om
den Russischen bondgenoot nauwer
aan zich te verbinden, heeft de Fran
sche regeering het noodig geoordeeld
om den heer Delcassé die de laatste
jaren zoo’n belangrijke rol in de bui-
tenlandsche staatkunde heeft gespeeld,
naar St.-Petersburg af te vaardigen.
Met verrassing is dit bericht alge
meen ontvangen. Wie den heer Del-
Personeel© belasting.
Do Tweede Kamerleden, Treub, Do
Klerk, Ketelaar, Heemskerk, Janssen,
Aalberse, Van Lennep, De Vlugt,
Drucker, De Meester en Goeman Bor-
gesius hebben op de aanhangige wij
ziging van de wet tot regeling der
personeelo belasting een amendement
voorgesteld dat strekt om de in het
kwam. Toen Klothilde hoorde, dat
haar man niet meegekomon was, liet
zij zich niet zien. Herbst nam echter
de gelegenheid waar en liet haar door
hot dienstmeisje verzoeken, haar
even te mogen spreken wegens oen
boodschap van haar man.
-—Nu, wat hebt gij mij te zeggen,
mynheer de referendaris vroeg zij
opgewonden, want voor de eerste maal
sedert langen tijd stonden zij zoo
tegenover elkander. Steeds had zij hem
weten te mijden. Daar zij haar man
vreesde, was ze ook met vrees voor
Oskar vervuld. Wat zou or gebeuren,
wanneer hij het hem geschonken ver
trouwen met ondank beloonde en zij
hem daartoe den weg wees
Zonder meer viel hij uit zijn rol,
die hij zoo lang tegen zijn wil ge
speeld had,
Thilde, wij zijn nu eindelijk onder
ons zei hij. Ik begrijp je in het geheel
niet. Heb ie dan alles vergeten
Zij bleef zich gelijk.
Mijnheer do referendaris, wat hebt
u voor een boodschap?
Hij wist niet, of hij zich zou ergeren
of zou lachen.
Zeg eens, wat scheelt je toch
Niemand hoort ons qu, ging hij op
gedempten toon voort, Doe toch zoo
nietEn hartetochtelyk voegde hy er
cassé eenigszins in zijn openbaar leven
hoeft nagegaan, weet dat Duitschland
geen hardnekkiger vijand heeft.dan
juist den heer Delcassé. Toen aan
het eind van de vorige eeuw de anti-
Duitsche spanning in Frankrijk af
nam hooft Delcassé haar weer in haar
scherpsten vorm naar voren gebracht.
Wat hij als minister van marine
natuurlijk tegen Duitschland heeft tot
stand gebracht, is bekeend genoeg.
Hij zal met al de energie, die in hem
is, de entente-leden nader tot elkaar
brengen, om voor zijn land te behalen,
wat maar te behalen is.
Maar ook de tegenpartij laat zich
niet onbetuigd. Dit blijkt o.a. uit de
houding van Italië. Daar heeft de
minister van buitenlandsche zaken,
markies San Giuliano, in een rede
voor de Kamfer van Afgevaardigden
zich getoond een waardig vertegen
woordiger der Driebond-politiwk".' Naar
Oostenrijk waarmee de verhouding
nooit erg goed is geweest, Vzerden
thans de moest vriendelijke woorden
gericht, maar naar de zijde van Frank
rijk, het lid van de Entente, werd
stelling gekozen. Zoolang het echter
bij woorden bleef, zou men zich ge
voegelijk daar weinig van kunnen
aantrekken, maar bij woorden zal het
niet blijven. Dat blijkt het best uit
een artikel in de ministerieele Tribun»,
getiteld Frankrijk en Italië. Het blad
wijst op het streven van het ministerie
Poincaré om Frankrijk oen eerste rol
te doen spelen in do Europeesche po
litiek. liet voert daarvoor aan de
reorganisatie van hot leger on de vloot
onder Miilerand en Delcassé; de alge
meen in Frankrijk toegejuichte ver
kiezing tot president, van een sterke
figuur als Poincaré, de thans aango-
vraagde credieten voor leger en vloot
en ten slotte de benoeming van Del
cassé als gezant te St. Petersburg,
j Hot blad wijst er verder op, dat eiken
dag een botsing tusschen beide landen
in de Middellandscbe Zee meer waar
schijnlijk maakt. Het'vindt hot dan
ook noodig, dat Italië in de opvoering
van zijn krachten te land en ter zee
niet bij de andere mogendheden ach
terblijft.
Morgen hopen we het eind
onze beschouwingen te geven.
42)
Glaser betaalde hem goed en behan
delde ‘m op ’t laatst als eenen vriend,
wien men dingen toevertrouweft kan,
die tegenover anderen beter verzwegen
waren.
Agnes Herbst ging bij Klothilde in
en uit en ook de moeder, een kleine,
ronde dame met eeuwig lachend ge
laat, dook dikwijls ongeroepen op. Dan
was ook de vertrouwde raadsman,
Oskar, de vaste gast. Tot dank maakte
Oskar zich opvallend aangenaam, ge
droeg zich zoo hoffelijk-onderdanig,
als een afhangeling van een grooten
gebieder in bijzijn van derden slechts
doen kan. Als hij, altijd naar den laat
ste» smaak gekleed, slank en buigzaam,
Klothilde begroette, blijkbaar zich in
stilte op hun oude vriendschap beroe
pende, kreeg Gl&ser telkens opnieuw
die gewaarwording van tevredenheid
met zijn keuze, die hem allang het
„domme jongen4 van Klothilde had
doen vergeten. Het vervulde hem met
een zekeren trotech, dezen adjudant
te bezitten, die hem na het sluiten
byThilde, ik heb je nog altijd oven
als vroeger, zoo lief, nu eigenlijk pa»
goed Lang heb ik me bedwongen.
Zeker heb je het aan me gemerkt.
O hemelo hemelDaar hebben
we hetsteunde zij onwillekeurig.
- - Je moet het toch aan me gezien
hebben, ging hy zonder zelfbehoer-
sching verder, hoe ik met moeite alles
onderdrukte, om je wensch te ver
vullen, maar nu gaat het niet langer,
ik kan het niet meer verdragen.
Zij bevonden zich in het zooge
naamde roode salon. Een echt Smyr-
naasqh tapnt bedekte den gron<)aan
de met zijde behangen wanden prijk
ten zware gquden schilderijlijsten on
in het kristal der Venetiaansche lusters
weerkaatste het schijnsel der gdsvlam,
die vlug aangestoken was. Op alles
lag een koude glans, die sterk afstak
bij de warmte in het ouderlijk huis,
waaruit ze in het huwelijkbootje ge
stapt was, als duizent) andere meisjes.
En nu hoorde ze weer do welbekende
stem, waaraan ze gewoon was, toen
hij nauwelijks de jongelingsjaren ach
ter zich had. Maar ze wilde er doof
voor blijven, terwijl zoete herinnerin
gen in haar opkwamen, die ze met
geweld moest onderdrukken.
Ga nu, ga nu 1 riep ze hem toe
en liep naar het raam, ik weet niet,
Daggeld voor miliciens.
De Mirtistor van Oorlog hooft be
paald, dut wanneer blijkt, dat bij het
korps opkomende miliciens hot hun
toekomende daggeld f 0.25 niet van,
den burgemeester hunnor woonplaats
hebben ontvangen, dit bedrag door
do zorg van het korps onverwijld moet
worden uitbetaald en aan^de hier be
doelde burgemeesters niet moor om
wat jo bezielt Wij waren toch zulke
goede vrienden geworden, laten we
het blijven. Ik mag me nietjopwinden,
want jo weet, wat me te wachten
staat. i
Daarmee bedoelde zij don grooten
dag, dien zij tegemoet ging. Sedert
eenigentijd vermeed zij daarom vreemd
gezelschap, leefde teruggetrokken on
liet zich nauwelqks zien, wanneer beide
mannen samen thuis kwamen. Dan
aten doze meestal alleen, wat Gliiseix-.-4
ook heel verstandig vond. In don regel
werd in zijn werkkamer gedekt, waar
het tafelen niet lang duurde, want
Gliiser at vlug en gaf niet voel om
lekker eten. Niettegenstaande dat
wachtte hij geduldig, tot do ander
klaar was. Aan tafel kon hij voel rede-
neeren en dan nam zijn groote ver
beeldingskracht vleugelen aan.
Geen woord wil ik daar meer’ van
hooren, zei Klothilde nogmaals, toon
hij verder ging zonder aan de klove
te denken, die hen scheidde. Indertijd
heb ik je gezegd, dat allo» uit motmt
zijn en je was het daarmee eenf. Wat
ik doen kon, heb ik voor je gedaan,
dat weet je toch! Je moest inzien,
hoe goed ik ben.
De correspondent van do N. R. Crt.
te Frankfort aan den Main schrijft
ons dd. 2 dozer
Op het bericht in uw blad, dat
Prinses Juliana licht ongesteld was,
ben ik or mot oon langenoot oens op
uit gegaan, om op de Ilohe Mark iets
van onze Koninklijke familie te ont
dekken.
Oberursel ligt niet vor van Frank
fort, tegen ’t gebergte, een half uurtje
met den troin, dan een goed kwartier
met de electrische tram naar de Hohe
Mark, dan nog een korte wandeling
on men is aan het frisch en vrij ge
logen herstellingsoord, waar Prins
Hendrik op 't oogenblik baat zoekt
tegen zijn neuralgiën.
De inrichting is niet bijster groot,
een Inns van flinke afmetingen met
vrystaande woninkjes er om heen. In
een zijvleugel woont de Prins.
Wij troffen hetjuist toen we in
den tuin stonden kwam de Prinselijke
auto aanrijden, en konden wij de
Koningin zien uitstappen, die den
Prins kwam opzoeken, bat ging alles
zonder eenig ceremonieel in zijn werk,
met geen andere toeschouwers dan
wij beiden. Trouwens er is in ’t geheel
niets van te merken, dat het sanatorium
hoog bezoek heeft, alles gaat er ge
woon zyn gang.
De auto verdween weer on wij gin
gen do villa opzoeken, waar do Ko
ningin, hot Prinsesje en I 'w
gedurende hot verblijf in den Tnunus
logeeren.
De nieuwe, modern-gebouwde villa
is klein, maar lief en ligt vlak tegen
het bosch aan. Er is een grooten tuin
omheen. Juist toon wij er langs kwa
men vloog er een bal door do veranda
en wy zagen eon blond hoofje druk
bewegen in de kamer, waar wij nog
twee dames en een andere kinderge-
stalte onderscheidden, 't Blonde meiske
was Prinses Juliana geweest. Dat
bleek toen oon van de dames haar op
den schoot nam en wij wat meer van
haar te zien kregen dan alleen het haar.
Wij groetten en ’t Prinsesje wuifde
terug. Wij konden haar nu goed onder
scheiden.
Het spel werd weer voortgezet, af
en toe keek Prinses Juliana nog even
ngbord zijn
nen, waar
it worden.