ISEL ITS, and el. Coalitiebederf. DE GEWETENLOOZE. i Zaterdag 29 Maart 1913. No. 12133. 51e Jaargang. I l FEUILLETON. s bevallen n.M." sODOL leohls te niet voor slaand merk. jgbaar. Amsterdam. TAMINIAU’S JAM cLe BESTE. ELST BIJ ARNHEM. risia1 eevoeders. Gouda» n Heeren XTie-ux-w-s- exx. voor G-oxxd-a. en. OzocxstreUsezx- Verschijnt dagelijks Telefoon Interc. 82. Eerste Blad. Wat onze tegenstanders willen. •behalve Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. n )c 00 ir F 0 uwe Excellentie do l Zn., Goud». l N MERKEN \N TIEMAN Kanaries 3, en i/i liter „Net als een lijk”, spreek wijze, toegepast op de onvoorwaar delijke gehoorzaamheid, die de Je zuïetenorde van hare leden eischt. fHoezeer veranderd bij vroeger. mdermeel voederkosten 40 en 5 kilo b p. stuk. ierk yme th ode. ederfabriek 8IA Enkhuizen. ar bij HH.: Vijdstraat. Veers tal. ■es: UT IN rinde ac cadaver'1 hernieuwt, ver oordeelt zichzelve, als het bederf van politiek karakter en overtuiging. Nooit hebben de liberalen, als daar een minister» achter de groene tafel van hunne kleur, zich het recht laten ontnemen hunne waarschuwen de stem te doen hooren, als ze meenden, dat het niet den goeden weg uitgingze hebben van dat recht helaas vaak a 1 te kwistig ge- bruik gemaakt. En er was indertijd een man van Rechts, die schreef, dat hij deze opvatting der liberalen benijdde dat hij zou wenschen, dat die ook in de anti-revolutionaire partij de woorden werden geuit toen die partij nog één en onver deeld was werd gehuldigd. En die man was De Savornih Lohman. Questum mutatus ah Ulo. f). stellen accoord te gaan, toch wl men bijna eenparig van oordeel, di de gedelegeerden door de zeven' conccssit'n, waartoe zij zich hadden, laten overhalen, feitelijk reeds meur hadden ingewilligd dan zij mochtmi. Wel werd dan ook het moderatten gemachtigd, alsnog op de voorge stelde bedingingen de overeenkomst te sluiten, maar niet dan onder het uitdrukkelijk voorbehoud, dat, met name ook in zake Ommen en Ede, in geen enkele verdere concessie door hen zou worden toegestemd en dit temeer, daar van Christ.-hist. zijde van geen enkele zakelijke tegen-con- cessie bleek. Na al deze onvriendelijkheid kwam, het concept-program van actie. Het bestaat uit 5 puntenSteun aan het zittend Kabinet, vooral met ’t oog op de Grondwetsherziening stuiting van de geldelijke „bevoor rechting” van het openbaar boven het bijzonder onderwijs uit de Kassen der Overheid veiligstelling van land en koloniën tegen inval van buiten „afwerking” van de sociale wetge ving, onder eerbiediging, „zooveel dit kan” van het particulier initia tief en, last not least, betere rege ling van de openbare viering van den Zondag. Terwijl dan ten slotte gezegd wordt dat al hetgeen uit het Program van Actie van 1897 nog onafge werkt bleef, „ondersteld” wordt „aangeboden” te zijn. We stellen ons voor, het krijgsplan van Kuyper in een volgend nummer wat nader onder de oogen te zien. Wij hebben er reeds meer op ge wezen, dat de coalitie het graf is van eigen overtuiging en van eigen karakter. Wie op beiden prijs stelt, en Imogen prijs stelt op het behoud van de coalitie, hij wordt gehoond en uitgeworpen. Zoo heet in anti revolutionairen mond de bekende Israëlitische baron, die eene groote Zondagen een oppasser, die do resi dentie-bewoners tien pfennig vroeg voor het beklimmen van den toren, want naar de meening van Glüser hoorde wat voor wat. Hij nam geld waar hij het krijgen kon, heel goed wetende, dat dertig grossen óón thaler maken. - Daar komt uw minister van bin- nenlandsche zaken aangewipperd, zei Herbst op een Woensdag tot hem, toen hij Bohnenstiel zag komen. In dezen tijd deed Glaser met zijn adjudant geregeld de rondte door den aanleg, waarbij hij dan al de opzichters om zich heen verzamelde. Dan werden alle plannen besproken en omgewerkt, nieuwe ontworpen, en de dag der in wijding telkens verschoven, omdat er aan de zwarigheden geen einde kwam. Ofschoon dit alles in zijn hoofd omging, lachte Glüser tpch om de opmerking van Herbst, ornaat ze naar zijn koning schap heen wees. Toen echter de ge heimraad nabij was, na uit de verte allerlei handbewegingen gemaakt te hebben, week hij van zyn gewoonte af om het eerst te groeten en riep hem dadelijk toe We zitten, mooi opgescheept met het terrein van uw schoonzoon, Excel lentie In plaats van er mee te ver dienen, moet er telkens geld bij. Alles 61) De overweging, dat het een goeden indruk moest geven, als de drager van een zoo klinkenden naam een der eerste bewoners van Eind-Berlijn zou zijn, had Glaser doen toegeven. En „Excel lentie von Bohnenstiel” keerde met de regelmatigheid van een slinger slag op slag in elk bericht terug, dat van wege de onderneming in de wereld gestuurd werd. Den ganschen dag klepperde de ge heimraad op zijn dunne onvaste been tjes van het eene bouwwerk naar het andere, of, als de jicht hem weer een vermaning gaf, liet hij zich door zijn dienaar in een rolwagen heen en weer r^den. Niets te doen hebbende begon hij Mich, zijn waardigheid wel bewust, t® beschouwen als den eenigen ont werper der groeiende Land-stad. Als hij de opmerkzaamheid van een op zichter getrokken had, kwaakte hij Eh I ah, eh 1 dat maken we hier weer voortreffelijk, zeer voortreffelijk Het wordt, mün waarde, het wordt! En met zyn bamboestok in een krin- fiOlIDSfiHE COURANT. PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaalf 1.25 Idem franco per post 1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50 Idem franco per post 1 90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Lange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren Dit Nummer bestaat uit twee bladen. verseelvoer) 3 en ’/2 kilo noegen” 7—10 Kinderbal. e Réunie” 8 u. ring der afd. 3ond'. geregeld tijdig ontvangen van n, vermakelijk- dan in onze i •24 April zullen de drie Kerke lijke partijen in algemeene vergade ring bijeenkomen. De zeer late datum wijst reeds op zichzelf op de groote moeilijkheden, die verbonden waren aan het opstellen van het vast accoord, zonder hetwelk de partij van Kuyper niet langer in coalitie wilde optrekken. Het „vast accoord” zal er, laten we ’t aannemen, Aomen. Hoe het er uit zal zien Van Katholieke en christelijk- htstorische zijde vernam men nog niets. Van beide partijen raag men aannemen, dat het haar voorname lijk te doen is om Rechts aan het bewind te laten en dat haar belang stelling voor wat er dan gebeuren zal slechts matig is. De Christelijk- Historischen de mannen van Lohman, hielden nooit van stembus-programs en vaste accoorden, hetgeen geheel ligt in de lijn van wie zich wenscht voer te behouden, morgen zwart te noemen wat hij gisteren wit noemde en omgekeerd. En bij de Katholie ken vindt men slechts eenheidzin het geloofkomt men op het terrein der Staatkunde, dan vindt men op ieder belangrijk punt vóór- en tegenstan ders. Hoe minder men zich dus daar bindt, hoe beter Eén ding staat vast. Wanneer de coalitie vernieuwd wordt, zal men een soort gemeenschappelijk program moeten hebben. /Wij kunnen toch moeilijk^ aanne men, dat men ieder met een anders gekleurde vlag zal optrekken, terwyl men reeds bij het eerste optreden de troepen wil vermengen. Een gemeenschappelijk program dus. dezen kant, het dichtst bij Berlijn, en op vasten grond, waren in dozijnen hui zen verschillende beambten van de bank kosteloos onder dak gebracht. Nu zag men ten minste de coulissen, waarachter de groote tooneelruimte lag. Men kon nu ook wat toonen den goedgeloovigen die op Zondag in heele scharen hierheen kwamen, toe roepen „Ziet ge, zoo gaat het worden. Maar we moeten tijd hebben. Dróómt intusschen maar van de snoezige huis jes, met de bloeiende tuintjes er voor en do slatuintjes er achter. Het merkwaardigste van de onder neming was de „Schervenberg“, waar voor duizenden wagenvrachten waren aangevoerd, en die als oen meesterstuk van menschenhanden do geheelo aar dige stad beheerschte. Langs zigzag lijnen liep de weg omhoog, een wan deling tusschen jong geboomte, dat uit de verte op kinder-speolgoed geleek. Aan don voet van den berg was een groote steenen plaat geplaatst, waarop met reusachtige gouden letters gegrifd stond„Eind-Berlijn. Gegrondvest 1884 door Richard A. Glaser.” Heel boven was een toren gebouwd, met open zuilen-gangen er omheen. Ook was er een uitspanning, waarmee men de uitgaande Berlijners dacht te lokken Voorloopig stond hier op de mooie De partij van dr. Kuyper heeft ’t nu, hangende de onderhandelingen over een „vast accoord” welke onderhandelingen misschien vlotter zullen gaan, nu dr. Kuyper de Resi dentie voor eenigen tijd verliet oirbaar geacht haar stembuspro gram reeds te publiceeren. Dit dunkt ons buitengewoon onbehoorlijk, maar de a.s. bondgenooten, die reeds zoo veel slikten uit de Kanaalstraat moe ten zelf weten, of zij zich hun pro gram eenvoudig zullen laten dictee- ren, dan wel of zij een eigen pro gram zullen opstellen, verschillend van dat der antirevolutionaire partij, niettegenstaande men reeds bij eerste stemming voor eikaars candidaten in ’t vuur zal moeten. Ook de wijze, waarop men van antirevolutionaire zijde zijn plannen publiceerde, was buitengewoon onaan genaam voor de bondgenooten. Aan de publicatie van het door het „cen traal comité” (lees Kuyper) vastge stelde concept program van actie, dat 24 April a.s. door de Deputa- tenvergadering zal worden bekrach tigd, ging vooraf de mededeeling, dat het centraal comité 2 Maart j.l. ver gaderd had. In die vergadering was ingekomen de mededeeling der partij- gedelegeerden, dat dusver geen accoord met de beide andere par tijen van Rechts was tot stand ge komen, zoodat men zich genoodzaakt zag, bij het nemen van zijn maat regelen reeds nu op zelfstandig op treden in Juni bedacht te zijn. Al achtte men toch, dat vooral met het oog op ’t behoud van het Kabinet, hernieuwing van de Coalitie gewenscht was, en al verklaarde men zich bereid op grond van de laatste lijk van A. R. zijde ingediende voor- getje rond trippelend: Zeg eens, mijn waarde, eh, ah.... Ja, wat wou ik ook zeggen. Het wou ,hem niet te binnen komen; dus hield het kwaken op, als bij een kikvorsch wien de lucht ontbreekt. Ah, eh, rijd door, KarlWaarom maakt dit volk altijd zooveel stof? O, die stof! Is dat noodig, Karl? Ah, eh, zeg toch, Karl, Wat is dat eigenlijk Men schijnt mij hier zeer goed te kennen, men groet zoo dikwijls, eh, ah, ah, jaRijd verder Allen hielden hem voor een suffen man, wien men echter om zijn on- noozelheid niets kon kwalijk nemen. Altijd had hij een sliert kinderen achter zich, die hij door zijn nikkelgeld ver wend had, zoodat hij ze bezwaarlijk kwijt kon raken. Als hij in een der nieuw aangelegde straten stil hield, omringd door de lieve jeugd, die zijn zwakke zijde ontdekt had en hem driest als hun gelijke behandelde, geleek hij een oude vervallen ruïne, die door nieuwsgierigen aangogaapt en met kreten van verwondering begroet werd. De bouwers noemden hem de droge Excellentie, omdat zijn villa aan den ingang van de huizenrij stond, waar voor men zoogenaamde droog-bewo- ners had uitgezócht, om eindelijk wat leven in de streek te brengen. Aan De Engelsche marinebegrooting. De Engelsche minister van marine, de heer Winsten Churchill hoeft op nieuw zijn begrooting van wat hij voor zijn departement noodig hoeft, aan hot Huis voorgelogd. Zeven en veertig millioen pond sterling achtte de minister noodig om zijn departe ment het materiaal te verschaffen voor wat het behoeft om ’s lands ver dediging voldoende te kunnen noemen. Zeven en veertig millioen! En wat men ook dezen liberalen minister zal mogen verwijten, zeker niet dat hij niet goed gedocumenteerd jaar in jaar uit, de belangen van zyn departement vroeger van binnenlandsche zaken, thans van marine, verdedigt. Vriend en vijand roemt dan ook in de pers algemeen zyn welover- dachte, op boeiendo wijze uitgespro ken redevoering. En toch, men mocht anders verwachten. Z«ven en veertig millioen is voor alles wat liberaal denkt, te veel. Maar heeft niet Win ston Churchill aangetoond, tot op den laatsten halven cent noodig te heoben, is moeras en vuiligheid. Die heele tweehonderd centiaren kunnen ze voor mijn part stelen Eh, ah 1 kwam de heer Von Bohnenstiel. Ach, zou goedheid willen hebben zich wat dui delijker uit te drukken, antwoordde Glftser spottend. Waarschijnlijk heeft men bij de bezichtiging steenkoolgruis gestrooid Eh, ah heer bank-dirocteur, gij maakt aardigheden kwaakte de ge heimraad. Ja, maar helaas op myn kosten, zei Glüser. Weet ge hoe de arbeiders dat gedeelte daar achter noemen Station Moeras. Het goed heette toch anders Ik versta u niet, mijn waarde! zei de geheiipraad, en rekte zich in gevoel van eigenwaarde uit. Ach, gij wilt mij niet verstaan, Excellentie, antwoordde Glüser on vriendelijk. Hij had al lang een grooten wrevel gevoeld, dat het manneke hier de bouw-koning speelde. Ja I gy spreekt soms, mijn waarde, V op een manier, die hoe zal ik zeg gen, ah, die niet in den vorm is. Ik moet u dat nu toch eens onder het oog brengen, want (Wordt vervolgd). I'II l.l -s DEli A I) V E H T E N T 1 R N Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer «0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing tan 151 regels f0 35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte rks bijdrage gaf aan de verkiezingskas lat der partijman van Rechts, terwijl ren\ een hoogstaand man als dr. Van de Laar te Gendringen, en de zoon van Keucheuius, die het standpunt van zijn vader blijft innemen, voor „vij anden” worden uitgekreten. Wie eritiek wil doen hooren, wiens gewe ten hem belet langer mee te gaan, hem klinkt het anathemawegnnet hem, tegen. Het heeft ons dan ook geen oogen- blikverwonderd, in het verslag van de rede van dominee Van der Voort van Zijp de volgende passage aan te treffen „Met nadruk waarschuwde de spreker voor die dissidenten, als een Van de Laar, een Slotemaker de Bruine, die zich, christelijk en anti liberaal noemend, oorlog voeren tegen kabinet en coalitie.” Is liet niet teekenend Er wordt zelfs niet beproefd de bezwaren, die de beide genoemde heeren tegen de coalitie hebben, te ontzenuwen, nog minder worden die bezwaren aan het gehoor medegedeeld het is genoeg, dat ze bezwaren hebben, aan den schandpaal met hen. En i t(=m 1 A.Y1 fA Het anti-revolutionaire standpunt in deze wordt het best gekend uit het volgende anti-revolutionaire pro duct, per briefkaart in het district Bodegraven verspreid „Dat zeg ik U volmondig na In geen geval van Idsinga, Zoo’n onafhankelijk man als hij, Deugt allerminst voor de partij. Bij Sociale wetten kweeken, Komt het niet te pas vrij uit te spreken. Het eenig argument dat klemt, Is, dat men in de richting stemt. 't Komt niettepasvrij- uit te spreken. En Idsinga deed erger, hij sprak niet alleen vrij uit, maar bleef zichzplven gelijk tot het einde toe. Eene coalitie, die alleen in stand kan gehouden worden door stelsel- matige versmoring van alle eritiek, door eene lijdelijkheid, die het „pe- jje fletwh f 0.65 dbv 0.70 0.75 0.85 0.90 0.90 0.85 1.50 0.80 1.20 0,80 0.90 n 1- MO ■twijn 1.20 en 1.35 twij n 1.20 on 150 1.20 iellardi ar. fl. 1.30 AAR BIJ Ostade, Gouda.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1913 | | pagina 1