IG
•991
tRONA
2 Cacao
I
■kbaiik
1
Courant
kliamlel.
DE VIOOLSPELER.
E. Alter
iracht 26»*
AA<-,
FE WAAH-
;en
aeskleeding.
of gedeelten
'•4'
No. 12183.
Woensdag 28 Mei 1913.
52e Jaargang.
Verschijnt dagelijks
en
ZONEN.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
r
iwater.
Buitenlandsch. Nieuws.
Svuitexi laixd.
FEUILLETON.
W
s bevatten
sODOL
lechts
ke Biet voor-
islaaod merk.
jgtaar.
Amsterdam.
ir:
HALTER
icht 2691
lAG.
Telefoon Interc. 82.
■ijgbaar aan
XTïe’kX’ws- ezx -^d.’rrertezi.'tïe'blsu.d. voor O-oulcLsl en. OixxstreUxrezx-
behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
JANTJE S BESTE VRIENDEN
g» ZIJN MOEDER, ZIJN COLLEY en
Z,JNK0P VAN HOUTEN S
Onrechtvaardige
belastingheffing.
i'
im.
MÜLIEH.
bedrijfs-
de stad aan huis
een
de
zijn,
wel verstijfd
Wordt vervolgd.
ui Zn., Gouda.
UELLE
NWATER
Bij 1
wiel.,
heid,
r.
Tilburg.
ELONJBJr.,
ouda.
R
I OP REKENING
iUGGAAF VERGOED
A 15 CT.
p. stuk.
f 1.25
I 51»
Vrij bewerkt door AMO.
*goed.
Men ADRES:
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad,1.50
Idem franco per post „190
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
De oorlog op den Halkun.
Bulgarije en Roemenië.
Voor de tweede maal is de Senaat
te Boekarest in geheime zitting bijeen
gekomen om meededeelingen te ont
vangen over het Peterburgsche pro
tocol. Het- officieele orgaan verklaart,
dat verschillende bladen onjuiste bij
zonderheden hebben meegedeeld over
de inlichtingen in de Senaatszitting
van Zaterdag verstrekt. Do Minister
president betreurt die onbescheiden
heden en wijst elke verantwoordelijk
heid af. Het officieele orgaan geeft
dan een tegenspraak van de berichten
omtrent door den Koning afgelegde
verklaringen, omtrent bedreigingen
van Rusland, omtrent de ontvangst
door den ministei-president van oen
schrjjven van den Duitschen gezant
enz. De officieuse Politika ontkent,
dat de Regeering den Roemeenschen
gezant te Londen zou hebben opge
dragen haar beslissing omtrent het
Peterburgsche protocol kenbaar te
maken.
De vredesonderhandelingen.
Reuter vernoemt uit LondenGis-
stermorgen hoeft Sir Eduard Grey de
voornaamste vrodeonderbandelaars af
zonderlijk ontvangen. Zij bleven elk
een kwartier op het Departement van
Buitenlandsche Zaken. Tot deze ont
vangst was besloten na de gozanten-
conferentie van gisteren. Novakovistj
kwam het eerst, daarna Oaneff, ver
vorder gaan om de boteekenis van
deze overeenkomst na te gaan, willen
we eerst iets meedeelen uit de geschie
denis van den Bagdad-spoorweg.
Hot plan voor den Bagdad-spoorweg
is uitgegaan van Ilnildar Pasja, doch
do reusachtige bezwaren, die men bij
den aanleg ondervond, waren oorzaak,
dat Turkije do zaak wegens financieele
moeilijkheden in 1888 niet verder kon
voortzetten. Toen heeft de Duitsche
bank de goheele lijn aangekocht en de
opzet nog vergroot. Wel blepf Turkije
de feitelijke aanlegger en als zoodanig
ook borg voor de obligaties, maar het
benoodigde kapitaal kwam uit Duij.sc.h-
land. De uitbreiding die de spoorweg
zou ondergaan, was van dien aard,
dat thans de lijn zou loepen tot Bagdad.
In deze economische daad die van
Duitschland was uitgegaan, schuilde
natuurlijk de aanleiding tot misgunning
van de zijde van andere mogendheden.
Wie dezen grooten spoorweg, die
een overlandverbinding van West
Europa met 2uiid-Azië zou tot stand
brengen, zou exploiteeren, zou een
economische invloed van groote be-
teekenis in Aziatisch-Turkije kunnen
uitoefenen. Om zich do medewerking
van anderen te verzekeren, werd ook
vreemd kapitaal tot de exploitatie toe
gelaten met het gevolg dat Frankrijk
tot 40 °/q aandooien toe wildo nemén.
Engeland echter was met het plan niet
ingenomén en doormens invloed ver
minderde Frankrijk het aantal aandoe
len tot 30 van de totale som.
Toch ging Duitschland er moo door
on in den raad van toezicht namen
thans plaats 11 Duitschers, 8 Fran-
schen en 1 Zwitser. De concessie voor
don Bagdad-spoorweg, zooals na dien
tijd algemeen genoemd wordt, dateert
van 1903. De eerste daad van de nieli-
wo maatschappij was het gebied van
aanleg te onderzoeken. Een expeditie
van vele ingenieurs onder leiding v in
Stemrich maakte uit dat men het ge
bergte der Taurus zou vermij len we
gens de groote moeilijkheden, waarmee
do aanleg daar gepaard zou gaan. Een
nadeel van deze wogswijziging was
dat oen aantal bloeiende steden niet
in den aanleg konden worden opge
nomen. Daartegenover stonden echter
nog zooveel aanlokkelijkheden, dat
de lijn zeker wol rendabel genoemd
moest worden. In een volgend artikel
hopen we een en ander nader aan te
toonen.
volgens Gennadius. Grey zou aan
Daneff, verklaard hebben, dat er, naar
het oordeel der mogendheden, geen
reden was tot verdere besprekingen
en dat het vredes-verdrag onmiddel
lijk getèekend moot worden, zooals
hot er ligt, onverschillig of alle oor
logvoerende partijen tot deze onder-
teekening bereid waren of niet. Daneff
antwoorde, dat hij tot de onmiddelijke
onderteekening bereid was. Tegenover
Gennadius, den Grioksche gedelegeer
de, wien Grey dezelfde mededeeling
deed, legde deze er nadruk op, dat
alle verdere besprekingen een langdu
rige vertraging met zich zou brengen
en hij voegde er aan too, dat alle wij
zigingen in het vredesverdrag, dat een
bespreking van onbepaalden eischen,
vermeden moesten worden. Aldus, ver
klaarde Grey, hebben de mogendheden
beslist. Gennadius meende deze beslis
sing oerst ter kennis van zijne regee
ring te moeten brengen en nadere
instructies te moeten af wachten.
FranRbijk.
Minister Klotz, sprekend te Mont-
didier aan een feestmaaltijd ter gele
genheid van de oprichting van
spaarkas, herinnerde aan de verne
deringen, waaraan Frankrijk bij het
Agadir-incident was blootgesteld. „Een
groote, naburige staataldus de Mi
nister heeft het evenwicht der
strijdkrachten in ons nadeel verbro
ken Wij willen den vrede. Wij wil
len noch oorlogen, noch vernederin
gen, noch overwinningen, noch inachts-
vermindering. Het zou heiligschennis
zijn, wanneer binnenlandsche scheu
ringen de levenskracht van ons va
der ongelukken de Telfordhorberg met
een vertraging van slechts tien mi
nuten.
Een rijknecht met twee gezadelde
paarden stond op de aankomst van
de postkoets te wachten. Een jonge
man, die naast den koetsier gezeten
had, sprong van den bok en werd
door den rijknecht met eerbied begroet
„Hoe is het, Stijles vroeg de
jonge man.
„De iuru
hij werkelijk een
„Ik ben* zeer
ren Stijles”.
moegen” 8l/4 u.,
W. de Jong.
0,8 u.. Openbare
enb. School.
lOnie" 81/, uur.
van do Kon.
ud-Onderoffici»-
iw- en Woning*
gaderingOnder-
,Anneniorg.“
g geregeld tijdig
i ontvangen TM
ten, vermakelgk*
e dan in enne
woordde de oude lord vriendelijk.
„Vergeet niet, dat ik dit zeg op het
oogenbiik, dat je weldra over mij zult
oordeelen”. Hij nam nu een groot
.pakket, dat aan het voeteneind lag en
dat een groot zegel droeg met het
geslachtswapen der Cravens dit
overhandigde hij.zijn neef. „Hier zijn
mededeelingen, die ge zoo spoedig mo
gelijk na mijn dood moet lezen.”
Percival drukte zijn oom hartelijk de
hand als toeken van toestemming.
„Ik ben altijd trotsch op je ge
weest, mijn jongen. Wanneer ik het
geluk had gehad een zoon te bezitten
dan had hij mij niet dierbaarder kun
nen wezen', dan jij me geweest bent.
Ik was trotsch op je, als erfgenaam,
als iemand, die den naam van ons ge
slacht eer zou aandoen. Helaas I
„Beste oom Richard
Percival wist niet wat hij anders
zeggen zou.
Welnu dan Percival, als ik dood
ben, ik bid je, beoordeel me dan zoo
toegevend mogelijk en tracht me ver
giffenis te schenken, wanneer je de
een of andere onrechtvaardige daad
door mij gepleegd, niet kunt herstel
len, of wanneer ik wreed tegenover
jou mocht geweest zijn.”
Porei val meende, dat zijn oom niet
meer helder van hoofd was, daarom
wilde hij den ouden man niet tegen
spreken en zeide
13)
„Mijns inziens is mr. Percival Cra
ven geheel in zijn recht, wanneer hij
het testament kiest dat in zijn voor
deel luidt”, antwoordde de advocaat
openhartig.
„Percival Craven is een man van
oer hij zal een rechtvaardige keuze
doen, daar ben ik zeker van, mr.
Gale”.
„Het zal een groot verschil
welke keuze hij doet, mijlord”.
„Het verschil zal groot zijn”,
stemde de stervende toe.
Daarop nam lord Asherton afscheid
van den advocaat en gelastte aan do
huishoudster, dat zij Bateman moest
Wgen nog een flesch portwijn van
het merk Prins Regent te brengen.
Gesteund doorkussens bleef hij tot
laat in den nacfct opzitten en schreef
ijverig. d
Het was een ptormaehtige nacht. De
postkoets slingerde als een hoot op
zee, toen zij over de vlakte reed en
de bevreesde passagiers verwachtten
elk oogenbiik, dat de wind het rijtuig
zou omwerpen, doch zij bereikten zon-
GOUDSCHE COURANT
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meer «0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing Van 15 regels 10.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames 1 0 25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Allen wisten, hoe de zaken op het
kasteel stonden zij wisten ook, dat
deze jonge man alzoo binnen weinig
tijde de nieuwe landheer zou zijn. Mr.
Percival Craven had de spreekwoor
delijke trotschheid der Cravens geërfd.
Bij hem vond die echter een tegen
wicht in zijn aangeboren edelmoedig-
2, zijn gevoel voor rechtvaardig-
heiï zijn haat tegen verdrukking en
tegenspoeden. Zoodoende was zijne
trotschheid zelden beleedigend voor
zijn innig medegevoel in rampen en
zijne inedcmenschen.
De jonge erfgenaam vond de krui
pende beleefdheid dus niet aangenaam
het strookte niet met zijn inborst. Bo
vendien vond de welopgevoede man
van Imogen rang er geen behagen in
zijne grootheid te luchten tegenover
eenvoudige menschen.
Beleefd met den hoed groetende, zei
hij „Laat u niet storen, goede lie
den. Gaat eerst allen weer ztten, voor
dat ik mij bij het haardvuur warm.”
Hij zeide dit zóó echt vriendelijk,
zonder te luien blijken dat hij zich
hooger achtte, dat de gasten der Tel-
ford-herberg zacht hunne pijpen en
glazen weder opzochten en aan het
gesprek deelnamen, dat mr. Craven
begon over hot weer, den oogst en
het plaatselijk nieuws.
Daarop reed de nieuwe erfgenaam
weg in den donkeren nacht naar het
kasteel Asherton Bateman, die hem
had staan wachten, opende de deur
beste van
ant-
De heffing van invoerrechten ver
dient als b e 1 a s t i n g afkeuring. Im
mers een goede belasting houdt reke
ning met de draagkracht van dege
nen, die haar moeten opbrengen. En
nu moeten invoerrechten, willen zij
inderdaad geld in de schatkist bren
gen, juist worden geheven van de
moest noodzakelijke levensbehoeften.
Dit blijkt ook nu weer, en in hooge
mate, uit het ontwerp-Kolkman.
Volgens de raming van den minis
ter zelf zal van de opbrengst der in
voerrechten overeenkomstig de nieuwe
Tariefwet slechts 1/8 komen uit de
weeldeartikelen en 7/8 uit
artikelen van algemeen gebruik,
huishoudelijke artikelen en bedrijfs
goederen.
Als de Tariefwet-Kolkman zal wor
den ingevoerd, zal dit tengevolge heb
ben een vermeerdering van den onge-
lijkmatigen en dus onrechtvaardigen
belastingdruk, die zich het meest zal
doen gevoelen aan hen, die het
minst met aardsche en het
meest met kinderen gezegend zijn.
Met de accijnzen vormen de invoer
rechten de verterings-belastingen, die
geen rekening houden met de draag
kracht der belastingbetalers.
Onze Rijksinkomsten bestaan uit
lo. directe belastingen grond
belasting, personeel, bedrijfs- en ver
mogensbelasting vöor ongeveer'
31 pCt.
2o. accijnzen voor on^fevt 40 pCt.
3o. indirecte belastingen, zegel,
registratie, hijpotheek- en successie
belasting, voor ongeveer 19 pCt.
4o. invoerrechten voor ongeveer
9 pCt.
Sedert 1831 zijn de directe be
lastingen gedaald van 34% tot 31
pCt., daarentegen zijn de accijnzen
gestegen van 30 tot 40 pCt.
Plaatst men de eigenlijke verte-
ringsbelastingen, accijnzen, invoer
rechten en personeel tegenover de
eigenlijke directe belastingen grond-
bedrijfs- en vermogensbelasting dan
krijgt men als verhouding tusschen
deze beide categoriën 55.6 tot 23.4.
De Tariefwet-Kolkman zal deze ver
houding uit een oogpunt van goede
belasting-politiek dat is van belas
ting naar draagkracht nog on
gunstiger maken dan zij reeds is.
Deze Regeering wil het geld, dat
voor de sociale verzekeringen noodig
is, niet daar nemen, waar het b e -
t e r kan worden gemist, bijv, uit
de Vermogens- of Successiebelasting,
omdat naar het altijd heet de
uiterste grens der mogelijkheid met
voor hem.
„Mijlord verlangt zeer naar u. Hij
vraagt telkens of u al aangekomen is.
Maar wilt u niet eerst wat gebruiken?
„Neen, Bateman. Ik ga onmiddelijk
bij hem.”
Mr. Graven streek zijn haar recht
en volgde Bateman naar de kamer van
zijn oom.
Lord Asherton was gereed geko
men met zijn schrijven, maar hij zat
nog- recht op in bed, omdat zijn adem
haling moei lijker werd. Zijn oog stond
echter helder en zijn wangen hadden
meer kleur, zoodat hij er uitzag, als
of zijn toestand verbeterde.
„Oom, beste oom I Hoe gaat het
U ziet er beter uit dan ik had durven
hopen 1”
„Neei,i, Percival Als ik er beter
uitzie, dan is dit slechts schijn, die
bedriegt. Mijn uur is gekomen Zeg,
Percival, ben ik een goede oom voor
je geweest Spreek ronduit, ben ik
altijd rechtvaardig, goed en oprecht
jegens je geweest, zooals ik dit
wenschte te zijn
„Oom Richard, höe kunt u mij zulk
een vraag doen Gij zijt voor mij
een vader geweest de beste aller
vaders I” En Percival dacht eraan,
dat de oude man dien ‘de menschen
een zelfzuchtig en hardvochtig mensch
noemden, hem altijd de grootste liefde
had betoond.
„En jij bent voor mij de 1
alle zoons geweest, Percival,’
Een Engelsch-Duitsche overeenkomst
betreffende Turksch-Azië
Als een bewijs, waaruit het best is
af te leiden, dat de scherpe kanten
van de Engelsch-Duitsche verhouding
zijn af gesleten, wordt door verschil
lende personen een feit geïllustreerd
van do laatste dagen, waaruit zou
moeten blijken dat op economisch ge
bied Engeland en Duitschland reeds
samengaan. Het feit in kwestie is een
overeenkomst, die heet te zijn aange
gaan tusschen Turkije en Engeland.
Ingevolge de overeenkomst leent
Engeland aan Turkije 3 millioen pond
om hervormingen in Anatolië en Segrië
te vergemakkelijken. Bovendien zou
Engeland een haven aanleggen in de
golf van Bassora., het kustgebied van
Mesopolitamië. Tegenover deze ver
plichtingen die Engeland op zich nam,
kreeg het het recht van Turkije om
een handelscentrum te vestigen in
Mamara, een plaats aan de oevers van
de Sjad-el-Arab, de uitmonding van
Euphraat en de Tigris. De Porto zou
bovendien Vemia. ontruimen en torug-
geven aan Perzië.
Wanneer men nu weet, dat Zuid-
Perzic valt binnen den invloedssfeer
van Engeland, dan begrijpt men dat
ook dit een concessie is aan Engeland.
Bovendien verkreeg nog Engeland het
protectoraat over Kowoit. Hier naar
toe zou ook de Bagdad-spoorweg wor
den geleid. Voor we met ons overzicht
'De lord is wat beter. Vandaag is
_„tl beetje opgeknapt,
mr. Percival”, luidde hel antwoord.
verheugd, dit te hoo-
En do jonge erfgenaam meende wat
hij zei. Zijn oom had bij hem
de plaats van een vader vervuld
waarom zou hij verlangen naar een
erfenis, die hem na weinig tijd toch
ten deel zou vallen
„Uw handen lijken
van kou, mijnheer,” zeide de knecht,
die op de paarden paste. „Zou u niet
even naar binnen gaan en u bij het
haardvuur warmen, mijnheer Uw
rijpaard schijnt nog al dartel en met
handen, stijf van kou, zal het moei
lijk in bedwang te houden zijn.”,
Mr. Craven volgde den gegeven
raad en trad den herberg binnen. Het
gezelschap aan den haard stond als
één man op, maakte ruim baan en
schaarde zich in een hoek, zoo waren
zij met ontzag vervuld voor den toe
komstige!) lord Ashorton.
de directe belasting is bereikt, en
zulks niet tegenstaande, zooals Mr.
Patijn in de Tweede Kamer heeft
voorgerekend, het totaal der jaarlijk-
sche inkomens die beneden de f 650
niet medegerekend in 10 jaar is
toegenomen met 315 millioen gulden.
Hoe hetgeen wij door de Tariefwet
meer zullen hebben te betalen, moet
worden opgebracht, als het ontwerp-
Kolkman ooit mocht worden inge
voerd, is hier reeds meermalen gepu
bliceerd.
Men staat dan verbaasd over den
treurigen moed van de propagandis
ten vóór de Regeering, die durven
volhouden, dat de werkman van het
nieifwe Tarief zoo goed als niets zal
bemerken.
De werkman zal er alleen maar in
zoover niets van bemerken, dat hij
geen belastingbiljet thuis krijgt.
Maar hij zal er de gevolgen niet
minder om gevoelen gevoelen aan
den lijve
M
I