IG •991 tRONA 2 Cacao I ■kbaiik 1 Courant kliamlel. DE VIOOLSPELER. E. Alter iracht 26»* AA<-, FE WAAH- ;en aeskleeding. of gedeelten '•4' No. 12183. Woensdag 28 Mei 1913. 52e Jaargang. Verschijnt dagelijks en ZONEN. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. r iwater. Buitenlandsch. Nieuws. Svuitexi laixd. FEUILLETON. W s bevatten sODOL lechts ke Biet voor- islaaod merk. jgtaar. Amsterdam. ir: HALTER icht 2691 lAG. Telefoon Interc. 82. ■ijgbaar aan XTïe’kX’ws- ezx -^d.’rrertezi.'tïe'blsu.d. voor O-oulcLsl en. OixxstreUxrezx- behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. JANTJE S BESTE VRIENDEN g» ZIJN MOEDER, ZIJN COLLEY en Z,JNK0P VAN HOUTEN S Onrechtvaardige belastingheffing. i' im. MÜLIEH. bedrijfs- de stad aan huis een de zijn, wel verstijfd Wordt vervolgd. ui Zn., Gouda. UELLE NWATER Bij 1 wiel., heid, r. Tilburg. ELONJBJr., ouda. R I OP REKENING iUGGAAF VERGOED A 15 CT. p. stuk. f 1.25 I 51» Vrij bewerkt door AMO. *goed. Men ADRES: PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post Met Geïllustreerd Zondagsblad,1.50 Idem franco per post „190 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauLange Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren De oorlog op den Halkun. Bulgarije en Roemenië. Voor de tweede maal is de Senaat te Boekarest in geheime zitting bijeen gekomen om meededeelingen te ont vangen over het Peterburgsche pro tocol. Het- officieele orgaan verklaart, dat verschillende bladen onjuiste bij zonderheden hebben meegedeeld over de inlichtingen in de Senaatszitting van Zaterdag verstrekt. Do Minister president betreurt die onbescheiden heden en wijst elke verantwoordelijk heid af. Het officieele orgaan geeft dan een tegenspraak van de berichten omtrent door den Koning afgelegde verklaringen, omtrent bedreigingen van Rusland, omtrent de ontvangst door den ministei-president van oen schrjjven van den Duitschen gezant enz. De officieuse Politika ontkent, dat de Regeering den Roemeenschen gezant te Londen zou hebben opge dragen haar beslissing omtrent het Peterburgsche protocol kenbaar te maken. De vredesonderhandelingen. Reuter vernoemt uit LondenGis- stermorgen hoeft Sir Eduard Grey de voornaamste vrodeonderbandelaars af zonderlijk ontvangen. Zij bleven elk een kwartier op het Departement van Buitenlandsche Zaken. Tot deze ont vangst was besloten na de gozanten- conferentie van gisteren. Novakovistj kwam het eerst, daarna Oaneff, ver vorder gaan om de boteekenis van deze overeenkomst na te gaan, willen we eerst iets meedeelen uit de geschie denis van den Bagdad-spoorweg. Hot plan voor den Bagdad-spoorweg is uitgegaan van Ilnildar Pasja, doch do reusachtige bezwaren, die men bij den aanleg ondervond, waren oorzaak, dat Turkije do zaak wegens financieele moeilijkheden in 1888 niet verder kon voortzetten. Toen heeft de Duitsche bank de goheele lijn aangekocht en de opzet nog vergroot. Wel blepf Turkije de feitelijke aanlegger en als zoodanig ook borg voor de obligaties, maar het benoodigde kapitaal kwam uit Duij.sc.h- land. De uitbreiding die de spoorweg zou ondergaan, was van dien aard, dat thans de lijn zou loepen tot Bagdad. In deze economische daad die van Duitschland was uitgegaan, schuilde natuurlijk de aanleiding tot misgunning van de zijde van andere mogendheden. Wie dezen grooten spoorweg, die een overlandverbinding van West Europa met 2uiid-Azië zou tot stand brengen, zou exploiteeren, zou een economische invloed van groote be- teekenis in Aziatisch-Turkije kunnen uitoefenen. Om zich do medewerking van anderen te verzekeren, werd ook vreemd kapitaal tot de exploitatie toe gelaten met het gevolg dat Frankrijk tot 40 °/q aandooien toe wildo nemén. Engeland echter was met het plan niet ingenomén en doormens invloed ver minderde Frankrijk het aantal aandoe len tot 30 van de totale som. Toch ging Duitschland er moo door on in den raad van toezicht namen thans plaats 11 Duitschers, 8 Fran- schen en 1 Zwitser. De concessie voor don Bagdad-spoorweg, zooals na dien tijd algemeen genoemd wordt, dateert van 1903. De eerste daad van de nieli- wo maatschappij was het gebied van aanleg te onderzoeken. Een expeditie van vele ingenieurs onder leiding v in Stemrich maakte uit dat men het ge bergte der Taurus zou vermij len we gens de groote moeilijkheden, waarmee do aanleg daar gepaard zou gaan. Een nadeel van deze wogswijziging was dat oen aantal bloeiende steden niet in den aanleg konden worden opge nomen. Daartegenover stonden echter nog zooveel aanlokkelijkheden, dat de lijn zeker wol rendabel genoemd moest worden. In een volgend artikel hopen we een en ander nader aan te toonen. volgens Gennadius. Grey zou aan Daneff, verklaard hebben, dat er, naar het oordeel der mogendheden, geen reden was tot verdere besprekingen en dat het vredes-verdrag onmiddel lijk getèekend moot worden, zooals hot er ligt, onverschillig of alle oor logvoerende partijen tot deze onder- teekening bereid waren of niet. Daneff antwoorde, dat hij tot de onmiddelijke onderteekening bereid was. Tegenover Gennadius, den Grioksche gedelegeer de, wien Grey dezelfde mededeeling deed, legde deze er nadruk op, dat alle verdere besprekingen een langdu rige vertraging met zich zou brengen en hij voegde er aan too, dat alle wij zigingen in het vredesverdrag, dat een bespreking van onbepaalden eischen, vermeden moesten worden. Aldus, ver klaarde Grey, hebben de mogendheden beslist. Gennadius meende deze beslis sing oerst ter kennis van zijne regee ring te moeten brengen en nadere instructies te moeten af wachten. FranRbijk. Minister Klotz, sprekend te Mont- didier aan een feestmaaltijd ter gele genheid van de oprichting van spaarkas, herinnerde aan de verne deringen, waaraan Frankrijk bij het Agadir-incident was blootgesteld. „Een groote, naburige staataldus de Mi nister heeft het evenwicht der strijdkrachten in ons nadeel verbro ken Wij willen den vrede. Wij wil len noch oorlogen, noch vernederin gen, noch overwinningen, noch inachts- vermindering. Het zou heiligschennis zijn, wanneer binnenlandsche scheu ringen de levenskracht van ons va der ongelukken de Telfordhorberg met een vertraging van slechts tien mi nuten. Een rijknecht met twee gezadelde paarden stond op de aankomst van de postkoets te wachten. Een jonge man, die naast den koetsier gezeten had, sprong van den bok en werd door den rijknecht met eerbied begroet „Hoe is het, Stijles vroeg de jonge man. „De iuru hij werkelijk een „Ik ben* zeer ren Stijles”. moegen” 8l/4 u., W. de Jong. 0,8 u.. Openbare enb. School. lOnie" 81/, uur. van do Kon. ud-Onderoffici»- iw- en Woning* gaderingOnder- ,Anneniorg.“ g geregeld tijdig i ontvangen TM ten, vermakelgk* e dan in enne woordde de oude lord vriendelijk. „Vergeet niet, dat ik dit zeg op het oogenbiik, dat je weldra over mij zult oordeelen”. Hij nam nu een groot .pakket, dat aan het voeteneind lag en dat een groot zegel droeg met het geslachtswapen der Cravens dit overhandigde hij.zijn neef. „Hier zijn mededeelingen, die ge zoo spoedig mo gelijk na mijn dood moet lezen.” Percival drukte zijn oom hartelijk de hand als toeken van toestemming. „Ik ben altijd trotsch op je ge weest, mijn jongen. Wanneer ik het geluk had gehad een zoon te bezitten dan had hij mij niet dierbaarder kun nen wezen', dan jij me geweest bent. Ik was trotsch op je, als erfgenaam, als iemand, die den naam van ons ge slacht eer zou aandoen. Helaas I „Beste oom Richard Percival wist niet wat hij anders zeggen zou. Welnu dan Percival, als ik dood ben, ik bid je, beoordeel me dan zoo toegevend mogelijk en tracht me ver giffenis te schenken, wanneer je de een of andere onrechtvaardige daad door mij gepleegd, niet kunt herstel len, of wanneer ik wreed tegenover jou mocht geweest zijn.” Porei val meende, dat zijn oom niet meer helder van hoofd was, daarom wilde hij den ouden man niet tegen spreken en zeide 13) „Mijns inziens is mr. Percival Cra ven geheel in zijn recht, wanneer hij het testament kiest dat in zijn voor deel luidt”, antwoordde de advocaat openhartig. „Percival Craven is een man van oer hij zal een rechtvaardige keuze doen, daar ben ik zeker van, mr. Gale”. „Het zal een groot verschil welke keuze hij doet, mijlord”. „Het verschil zal groot zijn”, stemde de stervende toe. Daarop nam lord Asherton afscheid van den advocaat en gelastte aan do huishoudster, dat zij Bateman moest Wgen nog een flesch portwijn van het merk Prins Regent te brengen. Gesteund doorkussens bleef hij tot laat in den nacfct opzitten en schreef ijverig. d Het was een ptormaehtige nacht. De postkoets slingerde als een hoot op zee, toen zij over de vlakte reed en de bevreesde passagiers verwachtten elk oogenbiik, dat de wind het rijtuig zou omwerpen, doch zij bereikten zon- GOUDSCHE COURANT PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55 Elke regel meer «0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing Van 15 regels 10.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames 1 0 25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Allen wisten, hoe de zaken op het kasteel stonden zij wisten ook, dat deze jonge man alzoo binnen weinig tijde de nieuwe landheer zou zijn. Mr. Percival Craven had de spreekwoor delijke trotschheid der Cravens geërfd. Bij hem vond die echter een tegen wicht in zijn aangeboren edelmoedig- 2, zijn gevoel voor rechtvaardig- heiï zijn haat tegen verdrukking en tegenspoeden. Zoodoende was zijne trotschheid zelden beleedigend voor zijn innig medegevoel in rampen en zijne inedcmenschen. De jonge erfgenaam vond de krui pende beleefdheid dus niet aangenaam het strookte niet met zijn inborst. Bo vendien vond de welopgevoede man van Imogen rang er geen behagen in zijne grootheid te luchten tegenover eenvoudige menschen. Beleefd met den hoed groetende, zei hij „Laat u niet storen, goede lie den. Gaat eerst allen weer ztten, voor dat ik mij bij het haardvuur warm.” Hij zeide dit zóó echt vriendelijk, zonder te luien blijken dat hij zich hooger achtte, dat de gasten der Tel- ford-herberg zacht hunne pijpen en glazen weder opzochten en aan het gesprek deelnamen, dat mr. Craven begon over hot weer, den oogst en het plaatselijk nieuws. Daarop reed de nieuwe erfgenaam weg in den donkeren nacht naar het kasteel Asherton Bateman, die hem had staan wachten, opende de deur beste van ant- De heffing van invoerrechten ver dient als b e 1 a s t i n g afkeuring. Im mers een goede belasting houdt reke ning met de draagkracht van dege nen, die haar moeten opbrengen. En nu moeten invoerrechten, willen zij inderdaad geld in de schatkist bren gen, juist worden geheven van de moest noodzakelijke levensbehoeften. Dit blijkt ook nu weer, en in hooge mate, uit het ontwerp-Kolkman. Volgens de raming van den minis ter zelf zal van de opbrengst der in voerrechten overeenkomstig de nieuwe Tariefwet slechts 1/8 komen uit de weeldeartikelen en 7/8 uit artikelen van algemeen gebruik, huishoudelijke artikelen en bedrijfs goederen. Als de Tariefwet-Kolkman zal wor den ingevoerd, zal dit tengevolge heb ben een vermeerdering van den onge- lijkmatigen en dus onrechtvaardigen belastingdruk, die zich het meest zal doen gevoelen aan hen, die het minst met aardsche en het meest met kinderen gezegend zijn. Met de accijnzen vormen de invoer rechten de verterings-belastingen, die geen rekening houden met de draag kracht der belastingbetalers. Onze Rijksinkomsten bestaan uit lo. directe belastingen grond belasting, personeel, bedrijfs- en ver mogensbelasting vöor ongeveer' 31 pCt. 2o. accijnzen voor on^fevt 40 pCt. 3o. indirecte belastingen, zegel, registratie, hijpotheek- en successie belasting, voor ongeveer 19 pCt. 4o. invoerrechten voor ongeveer 9 pCt. Sedert 1831 zijn de directe be lastingen gedaald van 34% tot 31 pCt., daarentegen zijn de accijnzen gestegen van 30 tot 40 pCt. Plaatst men de eigenlijke verte- ringsbelastingen, accijnzen, invoer rechten en personeel tegenover de eigenlijke directe belastingen grond- bedrijfs- en vermogensbelasting dan krijgt men als verhouding tusschen deze beide categoriën 55.6 tot 23.4. De Tariefwet-Kolkman zal deze ver houding uit een oogpunt van goede belasting-politiek dat is van belas ting naar draagkracht nog on gunstiger maken dan zij reeds is. Deze Regeering wil het geld, dat voor de sociale verzekeringen noodig is, niet daar nemen, waar het b e - t e r kan worden gemist, bijv, uit de Vermogens- of Successiebelasting, omdat naar het altijd heet de uiterste grens der mogelijkheid met voor hem. „Mijlord verlangt zeer naar u. Hij vraagt telkens of u al aangekomen is. Maar wilt u niet eerst wat gebruiken? „Neen, Bateman. Ik ga onmiddelijk bij hem.” Mr. Graven streek zijn haar recht en volgde Bateman naar de kamer van zijn oom. Lord Asherton was gereed geko men met zijn schrijven, maar hij zat nog- recht op in bed, omdat zijn adem haling moei lijker werd. Zijn oog stond echter helder en zijn wangen hadden meer kleur, zoodat hij er uitzag, als of zijn toestand verbeterde. „Oom, beste oom I Hoe gaat het U ziet er beter uit dan ik had durven hopen 1” „Neei,i, Percival Als ik er beter uitzie, dan is dit slechts schijn, die bedriegt. Mijn uur is gekomen Zeg, Percival, ben ik een goede oom voor je geweest Spreek ronduit, ben ik altijd rechtvaardig, goed en oprecht jegens je geweest, zooals ik dit wenschte te zijn „Oom Richard, höe kunt u mij zulk een vraag doen Gij zijt voor mij een vader geweest de beste aller vaders I” En Percival dacht eraan, dat de oude man dien ‘de menschen een zelfzuchtig en hardvochtig mensch noemden, hem altijd de grootste liefde had betoond. „En jij bent voor mij de 1 alle zoons geweest, Percival,’ Een Engelsch-Duitsche overeenkomst betreffende Turksch-Azië Als een bewijs, waaruit het best is af te leiden, dat de scherpe kanten van de Engelsch-Duitsche verhouding zijn af gesleten, wordt door verschil lende personen een feit geïllustreerd van do laatste dagen, waaruit zou moeten blijken dat op economisch ge bied Engeland en Duitschland reeds samengaan. Het feit in kwestie is een overeenkomst, die heet te zijn aange gaan tusschen Turkije en Engeland. Ingevolge de overeenkomst leent Engeland aan Turkije 3 millioen pond om hervormingen in Anatolië en Segrië te vergemakkelijken. Bovendien zou Engeland een haven aanleggen in de golf van Bassora., het kustgebied van Mesopolitamië. Tegenover deze ver plichtingen die Engeland op zich nam, kreeg het het recht van Turkije om een handelscentrum te vestigen in Mamara, een plaats aan de oevers van de Sjad-el-Arab, de uitmonding van Euphraat en de Tigris. De Porto zou bovendien Vemia. ontruimen en torug- geven aan Perzië. Wanneer men nu weet, dat Zuid- Perzic valt binnen den invloedssfeer van Engeland, dan begrijpt men dat ook dit een concessie is aan Engeland. Bovendien verkreeg nog Engeland het protectoraat over Kowoit. Hier naar toe zou ook de Bagdad-spoorweg wor den geleid. Voor we met ons overzicht 'De lord is wat beter. Vandaag is _„tl beetje opgeknapt, mr. Percival”, luidde hel antwoord. verheugd, dit te hoo- En do jonge erfgenaam meende wat hij zei. Zijn oom had bij hem de plaats van een vader vervuld waarom zou hij verlangen naar een erfenis, die hem na weinig tijd toch ten deel zou vallen „Uw handen lijken van kou, mijnheer,” zeide de knecht, die op de paarden paste. „Zou u niet even naar binnen gaan en u bij het haardvuur warmen, mijnheer Uw rijpaard schijnt nog al dartel en met handen, stijf van kou, zal het moei lijk in bedwang te houden zijn.”, Mr. Craven volgde den gegeven raad en trad den herberg binnen. Het gezelschap aan den haard stond als één man op, maakte ruim baan en schaarde zich in een hoek, zoo waren zij met ontzag vervuld voor den toe komstige!) lord Ashorton. de directe belasting is bereikt, en zulks niet tegenstaande, zooals Mr. Patijn in de Tweede Kamer heeft voorgerekend, het totaal der jaarlijk- sche inkomens die beneden de f 650 niet medegerekend in 10 jaar is toegenomen met 315 millioen gulden. Hoe hetgeen wij door de Tariefwet meer zullen hebben te betalen, moet worden opgebracht, als het ontwerp- Kolkman ooit mocht worden inge voerd, is hier reeds meermalen gepu bliceerd. Men staat dan verbaasd over den treurigen moed van de propagandis ten vóór de Regeering, die durven volhouden, dat de werkman van het nieifwe Tarief zoo goed als niets zal bemerken. De werkman zal er alleen maar in zoover niets van bemerken, dat hij geen belastingbiljet thuis krijgt. Maar hij zal er de gevolgen niet minder om gevoelen gevoelen aan den lijve M I

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1913 | | pagina 1