3o.
meel
DE VIOOLSPELER.
Maandag' 7 Juli 1913.
No. 13316.
53e Jaargang.
en
IDAM.
54;
E-CLïtexxlaxxcS..
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON,
ken.
Jgging.
Led.
merveer
IBHIEKKN.
beste
ster
Paulo
J. de Jong Hz (aftr.)
J. H. v. d. Torren (aftr.)
W. Bokhoven (aftr.)
C. van Veen Azn.
H. J. Nederhorst Sr. (aftr.)
A. J. IJsselstijn Azn. (aftr.)
XTxeix-w-s- -^.d.-v-®3rtezxtï©Tola.cL voor O-oixcLsl en OxxxstreZfcezx.
Verschijiit dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
OUPONS.
Telefoon Interc. 82.
Be vraag, hoe men er bovenop
komt.
f 1.25
(Wordt vervolgd.)
30
am.
Uw keel
keelont-
rrijgen. Het
smiddel aan
aulo, welke
;e gevolgen
;ste voeder voor
nco.
i Ko. kosteloos
Vrij bewerkt door AMO.
dat
1 vóór
daaruit
influenza,
i alle borst-
0 gruni F 8.50.
ÏR, Rotterdam,
irverkooper».
klaart ons
•ortdurend
moest ik
prispingen
terwijl ik
ster werd,
een flesch
e flesschen
d genezen
JFft,
voedingswaarde
Medailles.
Voorde herstemming van G leden voor
den Gemeenteraad op VJiIJDAG II
ÜULI a.s. bevelen wij ten zeerste aan:
In District I
In District II:
In District III
De stembureaux zijn geopend van
8—5 uur.
Roemenië zal
man de grens
den spoorlijn
De Balkan.
Voorloopig zal de Balkan nog wel
- Jt-x x-x _:_l
trekken. Evenals elke vechtpartij boeit
ook een oorlog het meest ’s menschen
aandacht. En thans zooveel temeer,
nu de bondgenooten van gisteren als
de verbitterdste vijanden tegenover
elkaar staan. Uit de haat die thans
voor den dag komt is af te leiden, dat
het feitelijke principe van den Balkan-
bond o, zoo moeilijk is te handhaven.
De bond in elkaar zetten heeft moei
lijkheden meegebracht, maar hem doen
voortbestaan schijnt onmogelijk te zijn.
De bestanddeelen, die in deze coalitie
bijeen moesten zijn, bleken te hetero
geen, om een blijvend samengaan mo
gelijk te maken. De stichting van den
Bond heeft dan ook een voorgeschie
denis, die te belangwekkend is om ze
niet mee te deelen. We zullen er dan
ook later, wanneer het oorlogsterrein
zelf minder de aandacht vraagt, gaarne
het een en ander van mededeelen.
In onze vorige-overzichten deelden
we mee, dat het o. i. een zeer bloe
dige strijd zou worden. Gezien de
karaktereigenschappen van de Balkan-
volken en de uitlatingen die ons van
verschillende der vooraanstaande per-
GOUBSCHE COURANT.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer f 0.55
Elke regel meef 0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Negerhut”, bekend uit zijn onsterfe
lijke rede over de „consequentie”.
Voor zijn negergehoor liet genoem
de Sambo zich aldus uit „Dat stuk
van de consequentie is iets, wat de
meeste menschen niet duidelijk begrij
pen. Als iemand eerst stijf en sterk
volhoudt voor het eene, en dan na
derhand voor het tegenovergestelde,
dan zeggen de menschenhij is niet
consequent. Maar laten wij het eens
beter bezien. Ik hoop dat de gentle
men en de schoone sekse mij zullen
verschoonen, als ik een alledaagsche
vergelijking gebruik. Bier wil ik bo
ven op een hooiberg komen. Wel, ik
zet mijn ladder aan den eenen kant,
maar daar gaat het niet. Omdat ik
dan daar niet meer probeer, maar
mijne ladder aan den anderen kant
zet, ben ik daarom niet consequent
Ik ben consequentals ik er op wil
komen aan wat voor kant mijn lad
der ook staan mag. Ziet ge dat alle
maal niet
Ja, dat zien wij allemaal wel, Dr.
Kuyper is consequent daarin, dat hij
boven op den hooiberg wil komen,
maar hij zal zich toch eenigszins
moeten haasten, als hem zulks geluk?
ken zal.
Balkan-Staten.
De houding van Roemenië
De correspondent van de Kóln. Ztg.
te Sofia seinde in een vertraagd tele
gram van 2 Juli over de houding van
Roemenië, dat een overeenstemming
met dit laatste land niet te bereiken
is geweest, daar onderhandelingen over
Beloik.
Uitsluiting.
De uitsluiting van do Brusselsche
rijtuigmakers duurt nu moor dan 3
weken en in do positie dor beide par
tijen is nog geon verandering gekomen.
De patroonsorganisatie heeft de werk
lieden uitgesloten, omdat dezen wei
gerden een arbeidscontract te tee-
kenen waarbij zij verklaarden van hun
vereonigingsrecht afstand to doen,
hetgeen door de arbeiders word be
schouwd als een aanslag op de vrij
heid van vereen igen en hetgeen ook
in de Kamer afkeuring vond. De
patroons richten daarop een open brief
aan den Minister van Arbeid, die ge
tracht had hun optreden te verdedigen.
De patroons verklaren van geen
scheidsgerecht of andere tusschon-
Waalsten
eblntes^lau^
een winkelpui,
jelijks aan de te
14
Züid-Afrika.
De stakingsonlusten aan den Rand.
Over de onlusten, welke Vrijdag
plaats hadden seinde do correspondent
van do Times te Johannesburg nog
o.a. het volgendeTegen 3 uur onge
veer vereenigde zich oen menigte van
bijna 3000 man op het plein. De leiders
van do staking, die zich toen vertoon
den kregen van de politie verlof de
menigte toe te spreken onder voor
waarde, dat zij het gepeupel tot beda
ren zouden brengen. Hun redevoerin
gen werden echter heftig, waarop de
politie hun bevel gaf op te houden en
naderde om aan de betoogiging een
einde te maken. Een algemeen mëlóe
volgde, de politie deed een charge en
gebruikte den stok. Het volk beant
woordde dit met het werpen van stee-
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50
Idem franco per post1.00
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons BureauLange
Tiendeweg 64, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren
De gemakkelijke wijze waarop Dr.
Kuyper, na eerst den strijd voor de
Tarief wet verplicht gesteld te hebben
op grond van Gods ordonnantiën, de
zen heeft afgecommandeerd, op grond
dat die aan de Rechterzijde te veel
«temmen kost, heeft bij velen verwon- o -
tiering, bij sommige organen van de meeste aandacht tot zich blip
Rechts zelfs onverholen ontstemming *-—■n».—ii-~ ux„_„x:j u,
gewekt.
Wij beschouwen deze volte-face ech
ter als de natuurlijkste zaak der we
reld. Wij herinneren ons toch, hoe
de anti-revolutionaire partij, dat is
dus dr. Kuyper, in 1897 zich
graanrechten verklaarde, om i
de Invaliditeits- en Ouderdomsverze-
kering te kunnen betalen, en hoe ze
reeds in 1901 dezen eisch reeds te
rug nam, niet op grond dat ze over
tuigd was van het misdadige van
graanrechten, maar omdat ze, ze heeft
het zelve met zooveel woorden ge
zegd, van die leuze bij de stembus
geen pleizier had beleefd.
De anti-revolutionaire partij heeft
toch altijd de meest denkbare oppor
tunistische politiek gedreven. Wij
denken hierbij aan hare zwenkingen
ten opzichte van de verplichte ver
zekering, en zeker ook aan hare hou
ding bij de Bakkerswet, toen het an
ti-revolutionaire beginsel gered heet
te als heel de partij stemde vóór het
arbeidsverbod aan den zelfwerkenden
patroon, en dr. Kuyper als leider zijn
stem daartegen uitbracht.
Dr. Kuyper volgde nu eenmaal de
politiek van den neger Sambo uit „de
sonen van het schiereiland nog in de
ooren klonken, mochten we met ze
kerheid welhaast het feit constateeren.
En van meerdere zijden komt men
tot dezelfde conclusie. Zoo komt de
correspondent van de Times met het
volgende interview van een hoogge-
plaatsten Rus aan. In de eerste plaats
deelde deze Rus mee, hebben de Bul-
gaarsche en Servische regeeringen in
antwoord op de driegende vertoogen
van Rusland beide Verklaard, dat zij
orders tot staking van de vijandelijk
heden naar de legercorpsen hadden
gezonden. Te oordeelen naar wat er
na dien tijd nog schijnt voorgevallen
te zijn, is de uitwerking van die or
ders nihil. Valt daaruit af te leiden,
dat de regeeringen reeds nu den toe
stand niet meer meester zijn? Heeft
de militaire partij in alle landen weer
zoo wat de leiding in handen? Want
ook uit Griekenland komen berichten
die er op wijzen dat de invloed der
regeering bedenkelgk verzwakt is. In
zijn verder interview verklaarde de
Rus dat deze oorlog vrijwel beschouwd
kon worden als een verdelgingsoorlog.
Hij meende te kannen zeggen, dat als
het tot een werkelijkon Oorlog kwam,
er van de Bulgaren en de Serviërs
niet veel zou overblyven. De Mace-
doniërs zouden beslist uitgeroeid wor
den, de Serviërs door de Bulgaren,
de Bulgaren door d* Serviërs. Het
doet eigenaardig aan dit uit den mond
van een Rus, dus ook een Slaaf,
iemand die gerekend mag worden zijn
pappenheimers te kennen, te hooren.
De geheele Balkanoorlog toch heet
opgezet te zijn ter bevrijding van de
Christenbroeders in Macedonië. En
thans kon het er dus op uitloopen,
dat de Christenbroeders do Christen
broeders verdelgden. We zouden met
het bekende gedichtje van Staning
over „Jaap en de twee Bullotijgers”
kunnen eindigen, wanneer hot onder
werp- niet te ernstig was om er een
komischen kant aan te maken.
„O, dat geluid maakte ik, mama,”
antwoordde Gwendolin, „het spijt me
dat ik u gestoord heb. Ik wilde ook
eens op de viool spelen, maar ik be
merk dat ik niet zoo goed spelen kan
als signor Giotto.”
Waarde lady Gwendolin, ge moest
dien proef liefst niet herhalen,” zei
lord Asherton. „De viool is geen ge
schikt instrument voor u”. Hij ging
weer zitten en hervatte zijn gesprek
met lady Avonmore.
Gwendolin reikte de viool aan Gi
otto over, doch in plaat» van het in
strument aan te nemen, verzocht hij
haar eigenhandig de viool in de zeer
fraaie kist te leggen. Dat deed zij nu
ook, legde de strijkstok er bij en op
zijn verzoek "sloot zij de kist daarop.
Toen zij hem de sleutel overreikte
stak hij dien in zijn borstzak, waar
uit de sleutel niet meer vandaan is
gekomen. De viool bleef in de kist,
opdat niemand het instrument onthei
ligde, dat zij in handen had gehad.
En dit alles viel voor onder de
oogen van hen, die deze twee jonge
lieden hadden moeten behoeden voor
een hopelooze liefde.
Een paar oogen sloegen echter al
les nauwkeurig gade, alles wat er
tusschen het jonge paar voorviel. En
die waren van Dolly Star. Haar ka
mer zag uit op den Italiaanschen
tuinaanleg.
Reeds de eerste indruk, die Gwen
dolin bij haar verschijning op het kas
teel mankte op signor Giotto, had
Dolly’s hart getroffen als een dolk
steek, en nu bestudeerde zij met ijve
rige zelfmarteling de toenemende ge
voelens van liefde tusschen die twee
jonge harten. Sedert de komst dier
voorname gasten had Giotto weinig
belangstelling meer geloond in Dol
ly’s oefeningen. Kort te voren had hij
aan mr. Winter oen moeilijke zang
oefening gegeven, zeggende dat juf
frouw Star die wel godd zou kunnen
zingen.
De organist had daarop geantwoord:
„Ja als zij een nachtigaal was, zou
het wel gaan.”
Dit had Dolly gehoord. Zij nam de
oefening in studie en' bracht het door
ingespannen ijver zoover dat zij het
stuk zeer goed zong al was zij geon
nachtegaal.
Op zekeren morgen, zat zij met Ma
ria Pin in de kamer van Giotto aan
diens groote piano te studeeren. Te
genwoordig was hij daar zelden bij;
vroeger bijna altijd. Doch dezen mor
gen kwam hij in de kamer. „Goeden
morgen” klonk het van zijn lippen,
en haastig begon hij iets te zoeken.
Zoodra hij het verlangde gevonden
had, wilde hij heengaan, maar Dolly
hield hem bij de deur staande.
75)
Daarom vreesde zij het oordeel niet
van den ernstigen criticus, die haar
werk in de hand hield. Wat kon hij
ervan zeggen? Een schok ging hem
door de leden evenwel. De boomen
hadden veel weg van koolstronken en
het gebladerte vertoonde .veel over
eenkomst met spinneweb vol stof. De
onderkant van het hok stond scheef,
de bovenkant niet minder; de vijver
spotte met de wetten van doorzicht-
kunde en niet minder met de wet van
evenwicht, het water leek wel tot de
halve hoogte van de omringende boo
men te staan.
„Goede hemel, wat een prul!” zei-
i uAsherton in zich zelf, doch
i’ j rug geven zeide hij beleefd
dank u voor het gezicht, lady
Gwendolin. Aan teekenen hebt gij ze
ker niet veel gedaan!” En daarop
ging hij met lady Avonmore weer
verder. Een slechte teekening of een
slecht schilderij veroorzaakte hem net
zooveel pijn als'een stokslag zou ge
daan hebben.
Gwendolin was hierover eenigszins
teleurgesteld en beleedigd. Altijd was
zij gewoon geweest, dat haar werk
geprezen werd en nu... pruilde zij.
„Ik geloof dat njylord geen hoo-
gen dunk heeft van' mijn werk,” zei
ze tegen Giotto „maar van mij mag
hij toch geen kunstwerk verwachten.”
„Dat hij u niet geprezen heeft, dat
moet ge u niet aantrekken,/lady Gwen
dolin”, antwoordde de violist. „Het
is al mooi dat hij geen fouten vond.
Ik heb wel eens met hem een schil
derijenverzameling bezocht, waar veel
stukken van groote meesterè hingen,
en slechts nu en dan zei hij: „Dat
werk is niet slecht.” Hij is een zeer
groot kunstkenner doch met loftuiuin-
gen is hij zeer spaarzaam.”
„Dat verandert de* zaak, signor Gi
otto”, zei Gwendolin eenigszins be
vredigend. „Maar ik zie toch nu dat
er beter werk kan geleverd worden.
Ik zal het dus maar verscheuren en
op een andere keer beter over doen.”
„O, neen, verscheur het niet, lady
Gwendolin,” zdi Giotto, terwijl hij
naar de teekening greep. „Als het
niet te veel gevraagd is, zou ik zeer
gaarne deze teekening willen bewaren
nu gij er toch weinig waarde aan
schijnt te hechten.”
„Ik gevoel me zeer gevleid, dat
gij haar wilt hebben, signor Giotto,
antwoordde zij met een bekoorlijk lach
je. „Ik wenschte wel, dat zij meer
kunstwaarde bezat.”
Giotto nam dadelijk eenig vloeipa
pier uit de portefeuille en rolde de
teekening daarin, alsof het een mees
terstuk was.
Een paar dagen later waren lord
Asherton en Giotto waren bij lady
Avonmore en Gwendolin, in de bibli
otheek. Om den lord een genoegen te
doen, had lady Avonmore signor Gi
otto verzocht eens zijn viool mede te
brengen en eens wat te spelen.
Gwendolin stond in een vooruit
springende vensternis, zoo groot dat
het wel een afzonderlijk kamertje ge
leek. Giotto stond daar «»let ver van
af en toen de markiezin zeide: dank
u wel, signor, ten toeken dat zij mu
ziek genoeg gehoord had, sprak een
zachte stem: signor wut ge me even
helpen, dit raam te openen”.
Oogenblikkelijk was hij bij Gwen
dolin, legde zijn viool voorzichtig op
een stoel neer en opende het venster.
Daarop nam hij zijn instrument weer
en bleef in afwachtende houding er
bij staan. Het gesprek dat de jonge
lui nu begonnen te voeren, liep in
hoofdzaak over de muziek. En het
kwam zoo ver dat Gwendolin ook ’ns
zou probeerén te spelen. Zij trok
den strijkstok over alle snaren tege
lijk, waardoor een onbeschrijfelijk ge
luid ontstond. Verschrikt sprong de
lord op alsof hij door een adder ge
beten werd en riep uit: „Mijn hemel,
Giotto, ben je gek geworden?”
„Wat is er aan de hand?” vroeg
de markiezin bedremmeld.
den afstand van Bulgaarsch gebied
door allo partijen niet’gewenscht wer
den. Men geeft er ook de voorkeur
aan, om door den nood gedwongen een
stuk land af te staan, wat vermoede-
lijk wel zal gebeuren.
met honderdduizend i
overtrekken en tot aan den spoorlijn
RoestsjoekWarna oprukken, om dan
de grens over Toertoesjon-Baltsjik te
verlangen en, zoodra deze wordt toe
gestaan, zich hierop terug te trekken.
Bulgarije is niet van plan, verzet te
bieden tegen het binnenrukken van
de Roemeniërs.
Volgens een telegram uit Boekarest
aan hetzelfde blad, moet koning Karol
bij het onderteekenen van het bevel
tot mobilisatie verklaard hebben, dat
het hoog tijd was, dat Roemenië orde
in de verwarring op den Balkan bracht.
Uit een telegram uit Boekarest aan
de Köln. Zeitung zou men kunnen
opmaken, dat Roemenië eigenlijk de
geheime zaakwaarnemer was van Rus
land. Dit telegram luidt aldus
Do Roomeenscho regeering heeft aan
de mogendheden en de Balkanstaten
een nota gericht, waarin zij de redenen
der mobilisatie van ’t leger ontvouwt.
De regeering spreekt den wensch
uit, dat de vrede weldra zal zijn her
steld en gelooft, dat de mobilisatie
van Roemenië daartoe het hare zal
bijdragen, door de strijdende partyon
te overtuigen, dat zij de uitnoodiging
der Russische regeering, om te Peters
burg door middel van overleg tot een
vreedzame beslechting der geschillen
te komen, ten spoedigste moeten aan
vaarden.
nen, schoenen on andere projectielen.
Daar de toestand ernstiger scheen
te worden trok de cavalerie de sabel
on dreef het volk terug, zonder echter
de wapenen te gebruiken. Onder den
vereenigden aandrang van de politie -
en de cavalerie verspreidde het jan
hagel zich on vluchtte in do zijstraten.
Verscheidene politieagenten on stakers
werden gewond en eon aantal arres
taties hadden plaats.
Later in den middag begonnen op
nieuw ongeregeldheden, waarbij de
stakers het tramverkeer stop zetten on
ook een oogenblik de stad in duister
nis werd gehuld.
Een menigte stakers beproefden eon
rus op de ingangen van de Kleinfon
teinmijn, waar werkwilligen bezig wa
ren. De Sohotsche fuseliers waren
gedwongen met do bajonet do menigte
terug te dringen, die eon dreigende
houding aannam. Lator in den avond
werd het Parkstation in brand gesto
ken on zag men do bureau’s van de
Star in vlammen.
Te elf uur werd gemeld dat hot
volk aanrukte op hot Corner IIouso,
maar do politie vuurde, waarop de
menigte terugtrok.
Nader wordt nog geseind
De onderhandelingen, waaraan gene
raal Botha,generaal Smuits, Sir George
Farrar en de leiders van de staking
deelnamen begonnen hedenmiddag on
zijn tot een gunstig resultaat gebracht.
Do leiders van de staking namen do
voorgesteldo voorwaarden aan, welke
nog niet bekend zijn gemaakt on de
staking is geëindigd verklaard.
De mannen zullon onmiddollijk aan
het werk gaan.
