ITS,
i a nd el.
Ires:
ISEL
THEE
’l MEUK te letten
.E. Alter
DE VIOOLSPELER.
liedingen
ning
Courant
en. -A.cL^ertexLtie’bla.cL voor Q-o-ulcL©- ©zx Ozxxstr©3s:ezx.
52e Jaargang.
Woensdag 6 Augustus 1913.
No. 13243.
I
ZB^ïtex^larxó..
Buitenlandsch Nieuws.
Sïn.n.exxlaxxd..
I
FEUILLETON.
I
Gracht 269A
1AG,
TE WAAK
“•en
meskleeding.
of gedeelten
Gouda.
a
id. HALTER
UYZONBN
hem.
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
do stad aan huis
(Wordt vervolgd.)
k. DK JIOMG
haven 31.
C. BUI.,
EBAART pc.
Vrij bewerkt door AMO.
u
b en
ITIKELEN.
3.
'ETT IN
en Heeren
j^^^NEL
STERK
BILLIJK
RKRIJGBAAR
RIJWIELHANDEL
E E R
I H O L L AH D
van 1
liggens
fjorden
in de
Romsdal
irgoed.
M en A DI! ES:
ae.bt 2fl9‘
1AG.
iur en n.m. 2 uur
cours op het
I. Gr. Florisweg.
uw- en Woning-
rgadering Onder-
Armenzorg/
rij geregeld tijdig
n ontvangen van
ten, vormakelijk’
ze dan in onze
N.ZIJN VAN
HEEËN worden
d in verzegelde
an vijf, twee 'en
en een Ned. ons
elding van Kom
rijs, voorzien van
Mid Merk, vol
vet gedeponeerd.
>t de uitvoering
jrde orders aan
een tijd, dat de bezoeken
kander uitstorten.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
van vreemde oorlogschepen voor ons
een aangename ontspanning en genoe
gen waren. Toen waren echter deze
bezoeken niet zoo vele en de schepen
niet zoo talrijk. Maar thans is het een
jaarlijksche invasie van de modernste
oorlogswerktuigen van een groote Mo
gendheid. Sinds eenige jaren heeft de
Duitsche vloot, in meer of minder
sterke afdeelingen, telkens weer gele
genheid om de geringste détails van
onze kust te bestudeeren, en zijn kaar
ten moeten wel zeer goed bijgewerkt
zijn. Bij den bestaanden toestand in
Europa, en de bestaande verhouding
tusschen de beide groote maritieme
Mogendheden aan de Noordzee is de
belangstelling der Duitsche kruisers
ons alles behalve aangenaam. Het sans
gêne waarmede zij er zich heen be
geven, bewijst beter dan iets anders,
dat de Duitschers Noorwegen niet be
schouwen als een land, dat op gelijken
voet met het hunne staat. Zij hebben
zich aangewend om zich onderdanig
te laten bedanken voor de eer, die zij
ons met hun bezoek aandoen....
Ook de aanbieding van het Fridtjof-
standbeeld bevalt ’t Frondjehmsche
blad maar half. Onze fjorden, schrijft
het, hebben geen behoefte aan stand
beelden, zelfs al zijn zij nog zoo groot.
„Dat moet uit wezen” eindigt het
blad. „Wij willen aan onze fjorden
geen „Sieges-allee”. Hot wordt tijd,
dat men begrijpe, dat de Noorsche
wateren niet aan de Duitsche vloot
behooren. Wat natuurlijk niet behoeft
te beletten, dat Duitschers en Noren
goede vrienden blijven.”
n de
«ece».
liên kostn S|WkLs
lelallng:
voor elke regel
aan het Bureau.
komen, dat één land overmachtig
wordt tegenover de andere, want wan
neer één der Balkanmogendheden de
hegemonie in handen krijgt, is dit
zeker en gewis de aanleiding voor
nieuwen strijd. Het moet daarom
trachten na de verzoening een verdrag
tusschen de Balkanmogendheden tot
stand te brengen, dat zal beletten,
dat een nieuwe strijd zal uitbreken,
dat op nieuw bloed zal worden ver
goten.
(iOIIISIIIE COURANT.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer«0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
’toog gehouden, dat/de firma Krupp,
als leverancierster van het grootste
deel van ’ons artillerie-materiaal na
tuurlijk dat materiaal kent, het zelfs
in den meest uitgebreiden omvang
kent. Vandaar dat het meerendeel der
Kornwalzer wel in ’t belang der lands
verdediging geheim is, doch niet voor
de firma Krupp.
Het was echter niet juist, zei Jung,
dat het legerbestuur in ’tgeheel geen
geheim voor Krupp had. Dit gold
alleen voor zoover betreft het artillerie-
materiaal immers men kon voor zijn
eigen leverancier niets geheim houden.
Maar in andere dingen werd Krupp
op dezelfde wijze behandeld als de
overige firma’s. Van den uitslag van
proefnemingen, voor zoover zij er zelf
niet bij betrokken was, vernam de
firma bijv, niets. Alleen wanneer er
vergelijkende proeven werden genomen
mocht er een Krupp-vertegenwoordi-
ger bij zijn. Echter niet bij die welke
het legerbestuur zelfstandig liet hou
den. Evenwel, ook ten opzichte van
het artillerie-materiaal nam het leger
bestuur nog op één punt strenge ge
heimhouding tegenover Krupp in acht:
nl. wat betreft de prijzen der concur-
reerende firma’s. Deze hadden daar
dringend om gevraagd. En het was
vooral op het verkrijgen van inlich
tingen omtrent deze concurrentie-prij
zen, dat Krupp’s dienst te Berlijn
werkte.
Op een vraag van den president
verklaarde luitenant Jung nog dat
naar zyn meening, hoewel hij er geen
bewijzen voor had, en dus alleen theo-
retischerwijs kon spreken, de moge
lijkheid zeker bestond, dat Krupp van
verkregen inlichtingen gebruik had
gemaakt om zijn prijzen te verhoogen.
Echter bestond, naar hij meende, even
goed de mogelijkheid dat de firma
haar prijzen had verlaagd, en dan was
dit niet in ’t nadeel, maar in het voor
deel van den Staat geweest.
Balkan-Staten.
Adrianopel.
In verband met het feit, dat de
Bulgaarsche onderhandelaar Nutsje-
witsj nog altijd Constantinopel niet
heeft verlaten, meldt de correspondent
van de „Matin” in deze stad, die
zijn inlichtingen uit „goede bron” be
weert te hebben dat men niet ver
baasd moet zijn, indien binnenkort een
verandering komt in de houding van
Bulgarije ten opzichte van Turkije.
Bulgarije zou namelijk thans geneigd
de folly. Zij had madame Chandoz
bij don patient achter gelaten en
ging nu eerst naar boven om hen te
vertellen dat de dokter kwam.
„Wees voorzichtig, sir James,” zei
zo op den trap. „Houdt u aan het
touw vast, bij de plaats waar de
leuning gebroken is. Wij hebben dat
nog niet laten herstellen om allo ge-
druisch te vermijden.”
„Wat oen ongemakkelijke trap is
dit!” zei de dokter onder het klim
men. „Geen wonder dat de arme jon
ge man in het donker hierover ge
vallen is!” En een rilling voor hem
door de leden.
Stella trad binnen en vond Giotto
alleen. Hij lag zeer stil en hield de
oogen gesloten, zijn gelaat was even
wit als het kussen, waarop zijn hoofd
rustte. Zij sloop op de teenen naar
het bed, gevolgd door den dokter.
„Broeder," sprak zij zacht. „De
beroemde dokter uit Londen sir Ja
mes Duncan is hier gekomen om je
te genezen.
Verschrikt sloeg Giotto de oogen
op. Een kreet kwam over zijn lip
pen, en die kreet was: „vader!”
Terwijl de oude dokter, als van
den bliksem getroffen, zijn gelaat met
beide handen bedekte en kreunde
„Allan mijn zoon", sloop Stella de
kamer uit, sloot de deur en liet va
der en zoon die elkaar zoo onver
wacht terugvonden, hun hart voor el-
10Ï)
•»Ja, de dood van mijn eonigsto
vriendin uit mijn jeugd, die mij dan
nog was overgebleven, heeft mij zeer
aangegrepen. Ja, ik zal aan uw
verzoek gehoor geven on mij naar
net kanteel begeven. Het is zwakheid
dat wij ons laten neerdrukken door
net noodlot; de smart geeft ons onze
dooden toch niet terug. Ik ben een
oud man, signora Stella en treur als
een hopelooze. Gij zijt nog jong en
^treurt om dezen jonkman; kom troost
u en tracht weer vroolijk te worden.
Zoo lang er leven is, is er hoop."
„Ach, wilt ge komen en gaat ge
met mij mee, sir James."
„Neem, signora, ik ga niet met u
meé. Dat kan niet, maar ik kom
z«pQedig achterna, dat beloof ik
Waarschijnlijk haal ik u onderweg
nog wel in. Mocht dit niet het geval
zijn, dan kom ik in ieder geval kort
na u op het kasteel aan.”
„Komt ge stellig, sir James? Zult
ge mij niet teleurstellen?”
„Ik zal u niet teleurstellen en ik
De oorlog op den Balkan.
Langzamerhand schijnt het op den
Balkan weer in orde te komen. Tus
schen Roemenië en Bulgarije zijn de
onderhandelingen reeds zoover gevor
derd, dat nog slechts de onderteeke-
ning van den vrede behoeft plaats te
hebben om het einde van den oorlog
tusschen die twee rijken te brengen.
De kwesties door Roemenië gesteld,
d. w. z. de nieuwe grenslijn en wat
daarmee samenhangt, zijn opgelost.
Roemenië krijgt zijn zin wat betreft
de grenslijn Turtukaj-Dobritsj-Baltsji
en tevens heeft Bulgarije de verplich
ting aanvaard om de vestingwerken
bij Roestoek en Sjoemta te slechten.
Bovendien zal het langs de nieuwe
grenslijn geen versterkingen bouwen.
Zooals hieruit blijkt heeft Bulgarije
volledig aan de Roemeenschp eischen»
moeten toegeven, doch tot eer van
Roemenië moet gezegd worden, dat
het uit de politieke constellatie waarbij
Bulgarije te zwak bleek, om zijn rech
ten te handhaven, geen misbruik heeft
gemaakt door zijn eischen hooger te
gaan stellen. Door zijn militair ingrij
pen heeft het de oplossing van de
kwesties wat bespoedigd. Verder kan
het optreden van Roemenië nog dit
voordeel hebben, dat het thans als
medé aan de vredesonderhandelingen
deelnemende, kan bevorderen, dat de
al te overdreven eischen, zoowel van
Servisch-Grioksche zijde, als van de
zijde van Bulgarije gesteld, wat wor
den gematigd. Zoo vragen bijv. Servië
en Griekenland een groot gedeelte van
dat gebied, dat bij het oorspronkelijke
verdrag voor vast aan Bulgarije was
toegewezen. Was eerst de Stroema
als afscheiding gesteld, thans wordt
een belangrijk gedeelte van het land
ten oosten daarvan opgeëischt. Om
gekeerd blijft Bulgarije schoon het in
den tweeden Balkanstrijd algeheel
verslagen is, nog de grootste eischen
stellen. Van de 15.500 K.M.2 waarover
de strijd liep, wil Bulgarije 13.500
K.M.2 behouden, slechts 2000 K.M.2
wil het aan de Serven en Grieken
afstaan, die omgekeerd 7000 K.M.2
voor zich eischen en Bulgarije 8500
K.M.2 willen laten. In dezen belan
genstrijd kan Roemenië goed werk
verrichten. Het moet trachten de
overdreven eischen, zoowel van den
een als van den ander te matigen.
Wanneer het dit gelukt wordt voor-
Frankrijk.
Opzienbarende arrestatie.
Uit Parijs wordt aan de N. R. Crt.
geseind
De bekende fabrikant van vliegtui
gen, de heer Armand Deperdussin, 45
jaar oud, ridder van het legioen van
eer, is vanochtend in hechtenis geno
men. Men begrijpt, dat dit opzien ge
wekt heeft in de sport- en luchtvaart
wereld. De inhechtenisneming is het
gevolg van een klacht, ingediend door
een financieele maatschappij, die den
heer Deperdussin commanditeerde.
Volgens de avondbladen heeft de heer
Deperdussin aan den procureur der
republiek verklaard, dat de toestand,
waarin zijn zaken verkeerdenr te wijten
it aan de woeker-rente van 25 pet.,
die deze maatschappij hem opgelegd
had. Hij verzekerde, dat zijn zaken
op den goeden weg waren, dat hij dit
jaar een millioen winst dacht te maken
en dat het ministerie van oorlog hem
800.000 fres. moest uitkeeren.
Een ander telegram meldt dat het
passief 33 millioen francs moet be
dragen.
Duitschland.
Het Krupp-proces.
Over de verhouding van do firma
Krupp tot den Staat, die in het proces
tegen Tilian c.s. reeds zoo herhaal
delijk ter sprake is gekomen, heeft
gisteren de 1ste luitenant Jung, van
het Departement van Oorlog, eenige
belangwekkende mededeelingen gedaan
waarover Reuter niets heeft geseind,
maar die toch, tot goed begrip van
de „Krupp-affaire” vermelding ver
dienen. De „Kornwalzer” geheime
stukken, naar men weet zijn, ver
klaarde luitenant Jung voor ’t grootste
deel geheim in het belang der lands
verdediging. Hierbij dient echter in
HOOFDSTUK XIX.
Op het uur, dot Stella zich kleed
de voor het concert in Graven House
bereikte sir James Duncan zijn wo*
ning in de Hartleystraat. Hij had dien
dag buitengewoon veel zieken bezocht
en was vermoeid. Sir James was dien
dag wat laat, maar in zijn woning
ging alles zeer geregeld op de klok
af. Zoodra hij was uitgestapt, ging
hij zich kleeden voor het middagmaal
en kleedde zich dan alsof hij een
groot gezelschap aan tafel verwacht
te. En toch at de oude vrijgezel bij
na altijd alleen.
Het sein klonk en sir James trad
de eetzaal binnen. Op ’n bijgezet-ta-
fcltje zag hij een brief liggen, voor
zien van een broeden rouwrand. Hij
nam hem in de hand en las: „Ter
nagedachtenis van Jessei Paterson,
den 30n April 18... in den ouderdom
van zeventig jaar.”
James Duncan fronste het voor
hoofd, zijn mondhoeken trokkèn ze
nuwachtig en zijn handen beefden,
terwijl hij binnenin een paar rouw
handschoenen vond.
„Wie heeft dit pakje hier gebracht
en hoe laat is het gekomen?” vroeg
hij aan den huisknecht.
„Een armoedig gekleed lijkbezor
ger, sir! Ik geloof dat het ongeveer
zijn, om Adrianopel aan Turkije te
laten. Daardoor zou in de toekomst
een toenadering worden voorbereid
tusschen de beide landen.
Onwaarschijnlijk klinkt dit niet. Bij
den loop, die thans de zaken op den
Balkan hebben genomen en nu de
Balkanbond moet worden vervangen
door een politiek „evenwicht”, ligt het
in den aard der zaak, dat Bulgarije
in een nauwere aansluiting bij Tur
kije een versterking van zijn positie
ziet.
Ook de Constantinopelsche corres
pondent van het Berliner Tageblatt
brengt een vrijwel gelijkluidend be
richt. alleen daarin verschillend, dat
Adrianopel niet aan Turkije zou wor
den afgestaan, doch als autonome stad
geneutraliseerd zou worden. Kirk-
Kilisse zou dan door Turkije worden
behouden.
De Porte zou dit aanbod van Bul
garije eerst beantwoorden, nadat de
fameuse „collectieve stap” der groote
Mogendheden te Constantinopel plaats
gehad heeft. Verder spreekt deze cor
respondent het door hem „tenden
tieus” genoemde bericht tegen, dat
Duitschland de Porte zou hebben me
degedeeld, dat het nimmer een bezet
ting van het Turksche gebied door
Rusland zou dulden.
Noorwegen.
Ongewenschte gasten.
Keizer Wilhelm bezoekt geregeld
Noorwegen en daar zijn de demo
cratische Noren dankbaar voor. Immers
de toeristenstroom naar hun land wordt
er te grooter door. De Keizer heeft
onlangs bij de onthulling van het
Fridtjof-standbeeld, dat hij aan Noor
wegen heeft geschonken, allervriende
lijkste woorden aan ’t adres van hun
land gezegd. En ook daar zijn zij
dankbaar voor. Maar minder gesteld
zijn zij blijkbaar op de menigte Duit
sche oorlogsschepen, die telkens weer
in de Noorsche havens bij deze be
zoeken voor anker gaan liggen. Over
’t algemeen schijnen zij bang te zijn
voor een al te groote vriendelijkheid
van Duitsche zijde. Zooals blijkt uit
een artikel in de Nidaros, van Trondj-
hem, waarin het o.a. heet
Een 30-tal Duitsche oorlogsschepen,
het machtigste en modernste type,
er thans in de havens en
van Noorwegen, van Larvik,
golf van Christiania, tot aan
al.
Er was
Het Ned. Artillerie Museum.
Gisterenmiddag is in het kasteel
„de Doorworthu het Ned. Artillerie
Museum geopend.
Te Arnhem lag een stoomboot ge
reed, die do genoodigden on do muziek
van het 8o Reg. infanterie naar „de
Doorwerthu bracht.
Te ongeveer half drie kwam do boot
aan, waarna allen zich voreonigden in
de boyenridderzaal, te zamen vormend
eon uitgelezen schaar van militaire en
burgerlijke autoriteiten, totaal c.a. 200
personen.
Op het binnenplein was ongesteld
een eerowacht van het korps Rijdende
Artillerie met 10 trompetters, onder
bevel van luitenant Storm Buysing.
Ook was hier opgesteld do muziek van
f 1.25
1.50
1.50
a 1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
zal met een van de beste heelmees
ters uit Londen komen. En nu vaar
wel, signora! Ik ben den ganschen
nacht niet te bed geweest, ik moet
ontbijten, van kleeding verwisselen en
nog meer doen. Ga zoo spoedig mo
gelijk naar Asherton en bereid onze
komst voor.”
„Dus ge zult stellig komen, sir?
Mag ik er dus op rekenen, sir?” zei
Dolly nogmaals.
„Reken gerust op mij, signora! II.
kom ten spoedigste!”
Zoo ging zij heen en reed naar
Asherton. Toen zij het kasteel bereik
te en hoorde dat de oude Reedy den
toestand niet verergerd vond, schonk
dit haar veel verlichting.
Zij ging dadelijk bij Giotto. Hij
lachte haar toe/ en zei, dat hij zeer
verheugd was, »fjn lieve zuster Stella
/te zien. Haar tegenwoordigheid alleen
reeds maakte dat hij zich veel ster
ker gevoelde.
Zij echter was zeer ontsteld, toen
zij zag hoe ziek hij was, zij voelde
bij instinct dat t de engel des doods
daar rondzweeföe, evenals drie jaar
geleden.
Eenige uren later kwam sir James
Duncan en sprak dadelijk met Stella.
Hij vertelde dat zijn vriend de be
roemde heelmeester binnen enkele
uren zou komen; intusschen zou hij
eens naar den patiënt gaan kijken.
Stella geleidde zelf den dokter naar
twee uur was. Hij zei, dat do begra
fenis vandaag zou plaats hebben. Het
waren een paar zwarte handschoe
non voor een vrouw, zei hij.”
Sir James nam plaats aan do tafel
en legde de handschoenen on den
brief naast zich neer. Daarop begon
hij te eten op zijn gewone deftige ma
nier, zondor eenige overhaasting. Na
afloop daarvan nam sir James het
pakje weer in de hand en ging er
mee bij den brandenden haard staan,
totdat de tafel was afgeruimd en nie
mand hem kon bespieden en sloot de
deur. Daarna ging hij aan de tafel
zitten, legdo brief en handschoenen
op de tafel voor zich neer en barstte
in schreien uit. Een paar zwarte
handschoenen, ter nagedachtenis van
een vrouw! Hoe kon deze koele, hard
vochtige, deze rijke, beroemde ge
neesheer, zoo ontroerd zijn door het
sterven van een zeventig jarige oude
vrouw? Opmerkelijk! Wij zullen na
gaan, wel de reden was van zijn
aandoening.
Zijn herinneringen uit de kinder
jaren kwamen boven, en die vervol
gende kwam zijn geheels levensloop
hem voor don geest. In groote trek
ken volgt hier hot voornaamste uit
zijn leven.
