'ON
0
Hf,
I 1
I
a
rijzen
slwijn
f 0.90
1.10
erda
man
w ij n
Per fl.
f 0.80
0.90
1.-
110
120
DE VIOOLSPELER.
fl
I
*rs-
glas.
1
‘I
4
lif
52e Jaargang.
\o 12252.
Maandag IS Augustus 1913.
eu
S-xa.it®zxl®,ïx'd
•g
Buitenlandsch Nieuws.
if
-
Gouda
an Ostade.
FEUILLETON.
I
'f
11
F
r-
'8
i
£Tïeix-w-s- ©xl -^-d^rertexL-txeTolsud. voor G-oixd.©- en OzxLstxelsexL.
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
li
Oli
Telefoon Interc. 82.
irs A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
II. j
i
1
>01
[V dit vaarwater te verleenen. Dat En-
I laad in werkelijkheid in oorlog met
J
mij niet
stond dan jij.’
PRIJjS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per
zijn voeten alsoi
i hem ais voeten
zijn
ont-
Glasetserij.
lias in Lood
Coper 20
PJES,
iNDEL,
9272-9292,
daxxx-
en
wordt
het
moet
RK.
>72u-
rsbond
nan A Zn., Gouda.
GOUDSCHE COURANT.
„Rénnie".
Gouda W1
bruik.
lantsoen, 71/» uur
t Sed. Muziekcops.
Genoegen”. Ten-
3.
St. Janskerk. Or-
Vrij bewarkt door AMD.
wij geregeld tijdig
en ontvangen van
irten, vermakelijk'
ize dan in onze
Balkan-Staten.
Albanië.
Uit Skoetari wordt aan de Albanische
Corresp. geseindDe hoofden dor Ma-
lissorenstammen Hoti, Groeda, de
menti, Castrat! en Sjkreli hebben zich
naar dqn Engelschen admiraal Burney
begeven om hem mee te deelen dat
hun stammen de door de gezanten
conferentie vastgesteldo grens van
Albanië niet erkennen. Wanneer de
mogendheden weigeren gehoor te ge
ven aan het beklag, door de Alba-
neezen in hun memorie over de vast
stelling der grens neergelegd, zal een
oorlog tusschen Malissoren en Monte-
negrijnen onvermijdelijk worden.
Dezelfde verklaring is voor de con
suls van Oostenrijk en Italië afgelegd.
De admiraal en de consuls antwoord
den dat zij ze aan hun regeeringen
zullen overbrengen.
Te Adrianopel en Kirkkilisse heerscht
>0-0
garije en gesteund door Duitschland
de bepalingen van den vrede van San
Stefano aanmerkelijk wijzigde, zoodat
het Bulgarije dat eerst was geformeerd,
tot aanzienlijk kleinere proporties wérd
teruggebracht. Zooals het toen den
Sultan de hand boven het hoofd heeft
gehouden, zoo doét het dit ook thans.
Weliswaar is Engeland thaps door de
Entente met Rusland verbonden, maar
zijn belangen, die het in Zuid-Oóst-
Éuropa heefF, zijp te groot om zich
bij een regeling V|an don gapg van za-
ken bij allés neerI[te leggeri. Dankzij,
in de Balkanstat-en^
Ipn van den uitvoert
lia de handel doo^
*11910,'
13.450
bn in-'
de ohtwikkelipg viai
eveoAls het toeiiomi
vanIZuid-Rugjand Ji
de ffiardanfellen ara
gingen QQon diwl
schepen niet^lG.l
houcL Vanf dit.groen
schepen behoorde helgrootste gedeelte
aan ÉngelAnd. EnJ ms men bedenkt,
dat Dardanelle^ |als H^ndelsktraat
bijnab'geheel vrij .va^ rechten l&ün dan
kan fiien begrijpen$wjit Eilgolahq voor
belang heeft bij eefcioohcHid vim dep Jj
tegenwoordigën toestand,' wand oofj
daar zort miéschidjd’ (waarschijnlijk}
geldehNieuwe hoeren, nieuw#1 jvet^1
ten.. Bovendien [heeft Engeland nog'
geheel andere belangen bij het hand
haven van den tegenwoordigen toe
stand. Doch daarover in een volgend
artikel.
Engeland.
De sluiting van het Parlement.
De parlementszitting is Vrijdag,
naar do N. R. Ct. meldt, gesloten met
een troonrede, waarin de Koning o,m.
zegt
Het bezoek van den president der
Fransche republiek aan mijn hoofdstad
geeft reden tot groote erkentelijkheid
en is een waarborg voor het behoud
der vriendschappelijke betrekkingen
tusschen beide landen.
Het bijzondere gezantschap, door
den president der Argentijnsche repu
bliek naar Engeland gezonden, om
den dank van volk en regeering van
Argentinië te betuigen voor de warme
belangstelling, die mijn geliefde vader
bij de herdenking van het eerste eeuw
feest der republiek heeft betoond, kan
slechts de goede betrekkingen, die
gelukkig reeds lang bestaan, nog hech
ter maken.
De conferente der afgevaardigden
van de staten, die op den Balkan
oorlog voerden, hervatte in hot voor
jaar haar zittingen te Londen en kwam
tot overeenstemming omtrent de vre
desvoorwaarden. Zeer tot mijn leed
wezen deed later de vijandige stem
ming onder de verschillende nationa-
V«wkrijflMv.
Fïrfor*.
luMMk
f 1.25
>st„1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad„1.50
Idem franco per post. j 1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau;
Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
,,En Stella, was die hongerige be
delaar en straatmuzikant dan in «enig
opzicht beter dan de dienstbode van
een Engelsch kas teel
„O, gij zijt een man,” antwoordde
Stella bitter. „Wanneer een man hon
ger komt, op de maatschappelijke lad
der, wordt hij geacht, maar met een
vrouw is dat niet het geval, hare
afkomst wordt haar verweten na lan
ge jaren soms nog en haar man wordt
er niet minder om geacht.”
„Stella, je oordeelt eenzijdig
onrechtvaardig. Ais de vraag
gesteld, wie door ons huwelijk
meeste voordeel behaalde, dan
het antwoord luiden: dat was ik. Juist
toen wij trouwden, hadt ge' prachtige
vooruitzichten. Jij hadt de rijkdom
men aan je voeten maar voor het
oprapen. Ik was een arme hulpbe
hoevende zieke, met het vooruitzicht
te moeten leven van wat mijn vrouw
verdiende. Ik zou alleen meegeteld
hebben, omdat ik de man was van
de beroemde Stella. Het is hard voor
een ontwikkeld man te moeten leven
-op kosten van zijn vrouw, want dat
is niet de natuurlijke gang van za
ken.Ofschoon ik dit levendig besefte*)
trouwde ik toch met je. Ik was dan
edelmoediger dan jij nu. Ik toonde
mij niet zoo gevoelig als jij, omdat ik
niet even hoog op den welvaartsladder
stond dan jij.”
(Wordt vervolgd.)
tot de overwinning gevoerd hebben.
De intocht van het garnizoen van
Sofia is geen tooneelmatig schouw
spel geweest, maar een volksfeest met
ingehouden hartelijkheid, wat een
Bulgaarsche eigenschap is. Machine
geweren en kahonnen zijn met bloe
men en loof omwonden; om den hals
van een stram-gewdrden muildier, dat
een verbonden kop heeft, hangt een
groote lauwerkrans. Doof do leego
straat van het station naar de kathe
draal marcheeren de soldaten flink en
in goeden orde, rozen en anjers aan
hun wapens. j
Aan het slot van zijn telegram zegt
de berichtgever: Een verslagen leger
zidt er zoo niet uit en onder de toe
schouwers sprak men er over, hoe
door fguten van de politiek het beste
werk Jvan den soldaat vernietigd kan
worden. Het is de eenstemmige mee-
ning van de huitenlandsche militaire
attache’s dat een uitstel van den wa
penstilstand wel voor het Griekscho
leger gevaren opgeleverd zou hob-
beiL maar niet voor hgt Bulgaarsche.
De correspondent heteft dicht bij do
kerk groote /groepen in het zwart go- f
kleede vrouwen en kinderen zien staan,
de divisie van Sofia heeft meer dart
2000 dooden in de twee oorlogen ge
had.
8 Rusland was getreden om mede in
handen te hebben wie de feitelijke be-
heerscher van de Dardanellen zou zijn,
blijkt wel hieruit dat de bepaling werd
geschrapt en toen werd vastgesteld,
dat de Dardanellen slechts door Turk-
sche oorlogsschepen zouden mogen
worden gepasseerd. Slechts een uit
zondering werd gemaakt voor de mo
gendheden, die de bewaking van de
vrije vaart op den Donaumond op zich
•hadden genomen. Zelft, ging men bij
den vrede van Parijs (1856) die een
einde maakte aan den Krim-oorlog
zoover, om aan Turkije en Rusland de
verplichting op te leggen, om ieder
niet meer dan tien oorlogsschepen,
waaronder zes stoomschepen in de
Zwarte Zee te hebben. In 1870 heeft
Rusland zich van die bepaling losge-
maakt. In ’t volgend jaar is te Lon
den op de Pontus-conferentie, die toe
stand gesanctionneerd, maar dat En
geland niettemin bedacht bleef om een
tejgroote uitbreiding van de Russische
macht op den Balkan tegen te gaan,
blijkt wel uit het optreden van Groot-
Brittanniö op de conferentie te Berlijn
(1378) waar het met Oostenrijk-Hon-
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer„0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ct$. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Het optreden van Turkije als een feit
van internationale bateekenis.
Ook Engeland heeft groot belang bij
de regeling van* den toestand van den
Balkan. Niet z|oo direct als bij^.(Rus
land en Oostenrijk, maat als h&ndels-
mogendheid heeft het groot bé|hng er
bij wie aan de Gouden PoorjWzetelt.
Pat heeft Engeland reeds ineétjmalQn
daadwerkelijk 1 doen blijken.' Toen in
1853 Rusland! voor de zooveel^re maal
tegen Turkija optrad, was Engeland
gesteund doot Frankrijk, er dadelijk
bij om het «wakke Sultanaat tegen
zijn belager te Jielpen. De bloedige
Krim-oorlog, die toen gevoerd is, had
ten dQÖl* om, te voorkomen, dat het
Russischb, d.^v.z. het Slavische gevaar
van nog groóter beteekenis word. Dit
hoeft het toen te meer gedaan’émdat
Rusland,’ floor leen gehèime bepaling
in een Verdrag, dat van 1833 dateerde,
de foitölijke bbheerschér der Darda-
nellen vfcas. Volgens die', bepaling had
de Porte den plicht om voor alle vy-
J anden van Rusland de Dardanellen te
sluiten en onder geen voorwendsel aan
j vreemde oorlogsschepen doorgang doér
rlif. vnnrwtilor vnrlaanon T'AnU
nering aan haar lage geboorte. Ach,
mijn liefde is gedood! Mijn kunst is
verlorenl Wat zou hij nu gelukkig
kunnen zijn met Gwendolin, die hij
zoo lief gehad heeft. Nu zou hij haar
gerust ten huwelijk kunnen vragen,
zonder vrees voor afwijzing. Zij had
hem ook lief, maar met een armen
vioolspeler kon zij toch niet trouwen
Neen, ik wil niet tusschen hen staan
als een hinderpaal om hen te schei
den of als een gehate medeminnares.
Neen, dat wil ik niet!”
Liefde en trots deden haar bittere
tranen schreien. In de. kamer stond
een latafel, waarvan zij een der la
den open trok en daaruit een oude
blauwe jurk tevoorschijn haalde, die
zij vier jaar geleden droeg als dienst
bode; ook nam zij daaruit haar oude
schoone kousen en haar wollen muts.
Deze kleeding trok zij aan, wasehte
het poeder van het gelaat en ging
naar Allan’s kamer terug. Zijn ge
laat stond vroolijk. Blijkbaar stemde
het hem niet droevig dat hij nu lord
Asherton was geworden. Zij kwam
zoo stil binnen, dat hij er niets van
bemerkte en verwonderd opkeek toen
zij sprak: „Mylord, ikben gereed,
gc kunt mij wegzenden.
„Je wegzenden Wat moet dat nu
beduiden?”
Ik ben geen geschikte vrouw voor
oen’ graaf van Asherton! Ik kom nu
hier voor u staan, zooals ik vier ja-
zoon. Toen Allan dit alles aan zijn
vrouw verteld had, was zij niet ver
heugd, maar integendeel zeer bedroefd
en kermde: „O, Allan, dit is de dood
voor mijn liefde, nu is onze kunst
verloren.” En niet in Staat haar leed
te verbergen, ylde zij weg zonder
acht te slaan op Allan’s aandringen
dat zij toch bij hem zou blijven om
ih zijn smart te deelen.
HOOFDSTUK XXI.
Stella zocht een toevlucht in het
kamertje van de Folly, waar zij als
aankomend meisje haar zangoefenin
gen had ingestudeerd. Daar op de
tafel stond nog haar glazen piano en
daarnaast het hamertje, zooals zij het
zelf had neergelegd. Alles was nog
in den ouden toestand, als toen zij
het zelf had neergelegd. Een dikke stof
laag lag overal op. Hier vluchtte zij
heen, de gravin van Asherton; hier
vluchtte zij ook vroeger heen om de
spottende woorden der andere dienst
boden te ontkomen. Maar was zij
nu gelukkig als gravin van Asher
ton? Helaas, neen, verre van dat.
„Ach, ware ik maar een zangeres
gebleven!” zuchtte zij. „Ware ik nu
nog maar de vrouw van den armen
vioolspeler! Kon ik nog maar met
zingen mijn brood verdienen! Liever
dan de vro(uw van een lord, wiens
leven bedorven wordt door de herin-
slem
112)
En nu volgde een verbazingwek
kende verklaring. Allan Dunean was
de ware graaf van Asherton en door
de gevonden papieren was het be
wijs geleverd, dat hij de werkelijke
erfgenaam was.
Het tweede huwelijk, door den va
der van den tegenwoordigen lord, dus
door lord Hoverton gesloten was van
nul en geener waarde, omdat het was
voltrokken tijdens het leven van Co-
ralie Drouette, de Fransche danseres,
de moeder van sir James Duncan’s
echtgenoote. En deze Coralie Drouet
te, de grootmoeder van Allan Dun
can was de derate en wettige vrouw
van lord Hoverton. In den tijd van
koning George III waren de titel en
de eigendommen der familie ook erfe
lijk verklaard in de vrouwelijke linie
wanneer een mannelijk erfgenaam
ontbrak. Nu was dit hier niet het
geval geweest. Allan’s moeder was
dus de ware gravin van Asherton
geweest en haar rechten waren bij
den dood overgegaan op haar eenigen
ragen pver
mtruitning
ajé troepen
mg vormde
mfaa^ffibissj
gewillig ^dfeen
1 enjffiql-
LatfJ200
school opgesloten. Op deiLldag van
den inkocht der Grieksche uroepeli in
Seres begaf de aartsbisschop zich naar
'de Bulgaarsche gevangenen en stelde
hen gerust met de vemkering, dat de
Grieken geen barbaren waren en het
evangelie hun bovendien kwaaddoen
verbood. Den volgenden dag bezocht
de vicaris de gevangenen en zeide tot
hun „Gij wilt naar Saloniki, welnu
ge zult er binnen twee dagen wel zijn.”
Kort daarop drongen Grieksche sol
daten en burgers de school binnen en
vermoordden de gevangenen, van wie
slechts een enkele, dien men voor
dood had laten liggen, zibh kon redden,
Do v man sleepte zich eenige dagen
voort tot hij de Bulgaarsche troepen
bereikte.
De Grieken hebben na den moord
de school in brand gestoken, na te
voren foto’s te hebben genomen van
de verminkte lijken ^er^gevangenen,
welke afbeelding^! daaPffl^aan de
buitenlandsche consuls werden ver
toond als foto’s van door de Bulgaren
vermoorde Grieken.
Volgens de Bulgaarsche lezing heb
ben de Grieken op dezelfde wijze te
Melnik gehandeld. Het lijk van een
priester, wiens ooren en neus waren
afgesnoden, zou aan vele buitenland
sche dagbladcorrespondenten zijn ge
toond als dat van den Griekschen
;t| rins koortsachtige bedrijvigheid.
P(ii Dagelijks komen er nieuwe troepen-
'öj! fleelingen aan. Vooral te Kirkkilisse
i brdt dag en nacht aan de verster-
tói «gen gewerkt, en evenzoo aan de
rt ^jataldsja-linie.
i J Desniettemin is. men te Constantie
’^pel nogal optimistisch gestemd in';
zdke do vraag of^men met Bulgarije'
|l't< ecji vergelijk ial komen.
ui Jln ITurksche Wngen, dip met de
jPplgdarsche stemming vertrmiwd zijn,
rcjti verklaard, dat het Bulgarije
nder zwaar zal vallen om wn Adria-
peljdan vaij Ka\talla afstand te doen.
^ru^veten. j U I
Larsche ^egeerag heeft
R|1 Crt.jRit Sbfia
Imt, |inlicnting# ontvf
Jh te Beres Lhate ft
tad door de Bulïïaairecl
voOT-govallep. id j
De feriekschb bpvplliii
J%ei
itie, ‘die ge
bisschop van Doiran, terwijl deze bis-
schop zich in Bulgarije in een klooster
bevond, waar hij was opgesloten vóór
de vijandelijkheden uitbraken, omdat
hij pp heeterdaad op spionnage was
betrapt.
Bulgarije en de Israëlieten.
Ter gelegenheid van den terugkeer
der troepen, die samenviel met het
jaarfeest vfen Koning Ferdinand’s
troonsbestijging, werd te Sofia een
plechtigen dienst in do Synagoge
gehouden. De Opper-rabbijn wenschte
in zijn toespraak Bulgarije, als eén
land met zeer hooge moreele hoeda
nigheden, een schitterende toekomst
toe. Hij prees de vaderlandsliefde, de
dapperheid en de zelfverloochening
van het Bulgaarsche leger ^parto® de
Bulgaarsche Israëlieten trotach zijtifte
behooren. Met verontwaardiging yees
hij «8e beschuldigingen van wreedheid’,
diet tegen de Bulgaren waren ingé
bracht af. De Bulgaren zijn integen
deel, 'izei hij, in tegenstelling met hun
beschuldigers, l) het verdraagzaamste
volk< dat een Volledige gelijkheid er-
Wit' waarvan .de Joden in Bulgarije
bewijs zijij
of Na den oorlog.
,De correspondent van de Köln. Ztg.
te,. Sofia heeftVrijdag, naar de N. R.
Ct. schrijft, het garnizoen dor stad,
terugkeerende uit den oorlog, zijn in
tocht zien houden. De leego straten,
seint hij, zijn heden vol, vensters, da
ken en balkons zijn bezet. Van den
goedkoopen opschik van eerepoorten
en eerebogen heeft men afgezien. De
schoolkinderen met vlaggen en bloe
men staan langs den weg geschaard.
Aan de Leeuwenbrug ontvangt de
burgemeester hen. Eerst een kleine es
kadron lijfgarde. Het is goed bereden
en weinig verzwakt. Een kleine lau
werkrans versiert don kostbaren stan
daard. Vele handen groeten de krani
ge jongens. Koning Ferdinand ziet
van de trappen der oude kathedraal
zijn soldaten binnentrekken. En er
heerscht daar een zeer deinokratisch-
Bulgaarsch gedrang. Er is niets af-
gezü/ De koning draagt de velduni-
forfc; hij is zeer grijs geworden. De
beide prinsen hebben zich bij de troe
pen aangesloten en marcheeren met
hen verder. De Bulgaren zijn altijd
spaarzaam met hun bijval. De intocht
'wordt zelden met een donderend hoera
begroet. Maar de geheele bevolking
der stad was op de been en ook ve
len van buiten. Meisjes werpen bloe
men, dames hechten lauweren aan de
gescheurde vaandels, die hen bij Se-
lioloe, Loele Boergas en Tsjataldsja
ren geleden gekleed voor den graaf
stond in mijn nederige betrekking.
Zend mij nu dan weg, zond me weg.'
„Stella, weet jte nog wel, wat wij
elkaar beloofd hebben, midden in den
nacht, toon wij trouwden? Vereenigd
tot in den dood. En je nu wegzen
den, Stella? Als ik kon, zou ik niet
willen als ik wilde zou ik niet
kunnen,want ik heb je nu hef.
Die laatste woorden doden Stella s
gelaat ophelderen, doch slechts voor
een oogenblik.
,O, dat behoeft geen bezwaar te
zijn, bij ons huwelijk waren de om
standigheden niet bekend als nu, en
er heerschte dus een misverstand, hen
voornaam heer kan gemakkelijk
huwelijk met een boerenmeisje
bonden krijgen.”
„Stella, kom hier!’
Zij bleef staan.
„Stella, ik smeek je.”
Zij bewoog zich niet.
„Stella, ik beveel het je, kom nu
hier!”
Zij wierp zich aan
zij niet waardig was
bank te dienen.
Toen boog hij, richtte zich op, zoo
dat zij nog knielde en vatte haar bei
de handen: „Stella, weet je nog wel
dat ik je vertelde dat ik vroeger een
hongerige bedelaar in de straten van
Florence was, die op de viool moest
spelen voor een stukje brood.”
den uitvoeu
pnlijk. Ii
Larwater
ioen toni
(aantal hapdels-
^■ootste gt
Bplgaafsche
nttirwde do N? 1
-"ynfflr-*
Wn
rgevallep.
Ider leiding
n sóórt militië,
Dhajimedanen, Israelietet
ten lis. opgetreden. Méei
flgaren werden gegrepen
