1
Verdronken.
OOM-
MEER
I EEN
.MP -
I
fi
No. 12295.
Woensdag 8 October 1913.
52e Jaargang.
Telefoon Interc. 82.
BTiïtexxleixxd-
Buitenlandsch Nieuws.
liniaal
FEUILLETON.
XTO.2L.
I
Cacao
i waai
as,
MKlMtehk
JbTïenj-“W"s- ©xx ^-d."v©xt©xxtx©“blsud. voor OoixcLsl ©xx Oxxxstr©2s©zx_
Verschijnt dagelijks behalve Zon- én Feestdagen.
■RONA
Cacao
)p’t MERK le letten
VAAYZONEN
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
sura.
i
ik
Vrij bewerkt door AMO.
dan
kansen,
van
ikman Zn., Gouda.
[^■IMIlllli' IIIUHIIIIIIIKII
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden f
Markt 31, by onze Agenten
was
von
ZUIVf R ono$BA«
T
H uLUK
I
EHDEHrlIiV.iElHrflDi..
K -:-hh HEVEA CATPLjLUS.
GOUDSCHE COURANT.
niet! riep
ik zou
'lilllilllllllllllllllillll'llll
VAN HOUTEN S
1(
.GAZIJN VAN
CHEM.
i THEEËN worden
rerd in verzegelde
van vijf, twee en
If en een Ned. ons
rmelding van Nom-
Prijs, voorzien van
itaand Merk, vol-
e Wet gedeponeerd,
i tot de uitvoering
;eeerde orders aan-
id
r. C. BIJL,
IEEBAART Lz.
weet inderdaad niet of mijn
J.3 genoegen zullen
ik zal hun de zaak blootleg
geer
I n’t Schaakbord”,
vergadering Vrijzin-
n Prop. Club.
e” 8 u., Voordracht
ouda Maatschappij
d.
de, 8 u.. Uitvoering
seis. Perseveranza”.
en Woningtoezicht,
Gnderstandscommii’
g-
en wij geregeld tijdig
ogen ontvangen va||
icerten, vermakelijk*
deze dan in onze
dan.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewysnummerf 0.55
Elke regel meerw 0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
dat de kwestie ter sprake zou komen.
Plotseling is er echter een nieuw ge
zichtspunt geopend, dat de kwestie in
een nieuw stadium brengt. Daarover
morgen.
De Welfische kwestie in Duitschland.
Indertijd hebben we een overzicht
gewijd aan het huwelijk van den prins
Ernst August van Cumberland en
prinses Victoria Louise van Pruisen,
den dochter van Keizer Wilhelm. We
hebben toen de historische kwestie
die een kwestie van grondbezit is
toegelicht. We hebben toen er op ge
wezen, dat men in Pruisen hoopt dat
de Hannoveraansche kwestie opgelost
zou zijn. Men deed het voorkomen,
alsof de Cumberlands afstand van den
Hannoveraanschen troon hadden ge
daan. Maar de aanhangers van de
Cumberlands, de Welf en, gaven dit
in geenendeele toe. Zij handhaafden
hun oude positie. Zij beweerden trou
wens dat de Cumberlands zelf ook geen
afstand van den Hannoveraanschen
troon hadden gedaan. De Pruisen die
zich gelukkig achtten, dat de kwestie
een oplossing had gevonden, gaven
wel toe, dat de oude Cumberland die
indertijd aan het sterfbed van zijn
vader, den afgezetten Koning George
had moeten beloyen, nooit zijn aanspra
ken op den Hannoveraanschen troon
te zullen opgeven, die afstand ook niet
had gedaan, maar na den'dood van
dezen stierf de kwestie van zelf uit
doordat de opvolger voor die Hanno
veraansche rechten de schoonzoon was
geworden van den keizer en tevens
officier bij het Pruisische leger. De
Welfen echter hielden stokstijf vol dat
ook de prins nooit afstand had ge
daan. De regeeringsbladen begonnen
ook te twijfelen of in werkelijkheid
de kwestie wel was opgehelderd. Zij
vroegen inlichtingen en als antwoord
verscheen in de Norddeutsche Alge-
meine Zeitung een mededeeling be
staande in een brief, die Prins Ernst
August had gericht aan de regeering.
Daarin schreef hij, als Pruisich officier
den eed van trouw gezworen had en
dien eed zou houden. Dit was voor de
regeering voldoende, maar voor de
Welfen geenszins. Opnieuw begonnen
zij de campagne. En opnieuw raakten
de nationolistische bladen aan het
twijfelen en drongen opnieuw op in
lichtingen aan van de Pruisische re
geering. Maar deze heeft ze tot nog
toe laten vragen zonder antwoord te
geven. Waarschijnlijk zou dit nog wel
duren tot het einde van November
wanneer de Rijksdag weer bijeen kwam,
en waarin men algemeen verwachtte
Duitsche landverhuizers teruggehaald.
Naar de avondbladen te Herlijn
mededeelen zijn op grond van een
ministerieel besluit, in verband met
de bepaling der wet op de landver
huizing, inhoudende dat Duitsche on
derdanen, die op kosten van het bui
tenland emigreeren kunnen worden
aangehouden, ongeveer 100 naar Ame
rika onderweg zijnde landverhuizers,
voor het meerendeel door agenten
der Braziliaansche regeering aange
worven, te Bentheim met geweld uit
den trein gehaald en onder politiege-
leide naar Berlijn teruggezonden. Zij
worden thans op het hoofdbureau
van politie vastgehouden. Bij de land
verhuizers had zjch een aantal per
sonen aangesloten, die deels in Ne
derland werk wilden zoeken, deels
verwanten in Amerika gingen bezoe
ken. Ook deze zijn bij vergissing te-
ruggestuurd. De minister heeft gelast
I den aangehouden landverhuizers reis-
f 1.25
150
150
1.90
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
aan het voorste gedeelte waarvan een
toestel was aangebracht, dat den sta
len draad eerst opwipte en daarna
doorsneed. Bij de proeven, die er
mee genomen werden, werkte deze
inrichting tweemaal zonder fouten.
Maar toen de auto voor de derde maal
tegen de hindernis opreed, werd zij
opzij geslingerd. De bestuurder kwam
er ongedeerd af, doch Macrinus werd
tegen een boom geslingerd en be
kwam een schedelbreuk. N.R.Ct.
Amerika.
Mrs Pankhurst.
De bekende leidster der Engelsche
militante-suffragette-beweging. mevr.
Pankhurst zal binnenkort naar dé V. 8.
komen, om daar lezingen te houden
over het vrouwenkiesrechtvraagstuk
en de militanteaötie ook in het Rijk
van Uncle Sam te propageeren.
Niet alle Amerikaansche voorstand
sters van vrouwenkiesrecht zijn echter
met de hulp van deze strijdbare En
gelsche zuster ingenomen. Velen mee
nen, dat het propageeren en overbren
gen der revolutionaire strijd wyze de
goede zaak in de V. 8. kwaad zal
doen, en op de openbare meening,
evenals trouwens in Engeland het ge
val is, een ongunstigen invloed zal
hebben.
Daarbij komt, dat men de financ.
regeling van mevrouw Pankhurst’s
tournée niet geheel en al in den haak
vindt, beter gezegd, niet geheel en al
vertrouwt. Zij krijgt een waarlijk schit
terend honorarium. Voor de toespraak
bijv, die zij den 19den dezer op een
meeting op het Maddison Square zal
houden, heeft zij een minimum-hono-
rarium van 3750 gulden bedongen, en
bovendien 10 pCt. van de bruto ont
vangsten wanneer deze onder de 25.000
gulden blijven, en 50 pCt. wanneer
deze daarboven gaan. Een honorarium
om zelfs Bryan, den Minister van
Buitenlandsche Zaken, die maar 600
gulden voor elk van zijn circus-voor
drachten kreeg, jaloersch te maken
Maar nu vinden vele Amerikaansche
kiesreohtvrouwen het niet in orde, dat
mevrouw Pankhurst het betreffende
contract zelf heeftafgesloten, en het
geld dus zelf in handen krijgt. Wel
verzekert mevrouw Belmonte, die als
haar impressario optreedt, dat zij alles
weer in de kas der Engelsche suffra
gettes zal storten - maar, zeggende
wantrouwende Amerikaanschen, waar
om is het contract dan niet met de En
gelsche organisatie afgesloten, in plaats
van met mevr. Pankhurst persoonlijk?
Duitschland.
Een geheimzinnig auto-ongeiuk moet
Nu dan komt het op oen beetje
maar wees gerust, het
geld is immers zoo zeker, alsof het
reeds in uw kas lag.
Inderdaad gelukte
I ware
Daar zou ik nu maar niet over
den, waarde Kretschman, zeide von
Melnik kort en scherp, maar laat
ons bij de zaak blijven. Gij zult dus
de wissels vier of beter zes weken
uitstellen.
Ik
lastgevers daarmee
nemen, i„ .«1 1.
gen, antwoordde Kretschman,
mij een dag tijd.
Neen, antwoordde von Melnik,
ik kan morgen toch weer niet terug-
kpmen om voor het oog over een
zeldzaamheid te handelen en uw be
zoek ten mijnent zou aanleiding ge
ven tot praatjes. Besluit dus vlug,
die heeren kunt ge met hooge renten
tevreden stellen.
Kretschman overwoog de kansen,
want hij was een sluw en listig geld
schieter; zijn zaak in oudheden dien
de als dekmantel voor zijn woekeren
ofschoon hij met zijn zaak ook een
aardig sommetje verdiende. Zij, die
het weten konden, schatten zijn for
tuin op millioenun.
Von Melnik was hem reeds tijdens
het leven van geheimraad von Kaus-
sel in handen gevallen en het groot
ste deel van Melita’s vaderlijk erfdeel
had gediend om zijn aangegroeide
leeningen te dekken.
Ook de erfenis van haar moeder
denzelfdeh weg opgegaan, want
Melnik’s hartstocht voor het spel
en verblijfkosten tot Bentheim te ver
goeden. De koffers van vele landver
huizers zijn al in do haven van Am
sterdam. Het landverhuizersschip ligt
heden het anker.
Spanje.
Poinoaró naar Spanje.
De trein waarmede do President do
reis naar Madrid maakte reed om 10.30
het Noordoratation binnen. Poinoaró
werd toen hij uit zijn coupé stapte
door den Koning en do infanten, door
de leden der Regeering on van de
Fransche ambassade alsmede door ver
schillende andere delegaties ontvan
gen. De Koning en don President
bereikten het paleis om 10.55. Do
President werd warm toegejuicht door
een dichte massa welke over don go-
heelon weg dicht opeengepakt stond
geschaard.
Om negen uur in den morgen ging
de kapitein generaal van Madrid aan
het hoofd van vier brigades infante
rie, vier regimenten artillerie, de genic-
de intendance- en andere troepen Poin
oaró de eerbewijzen brengen. Temid
den der infantorieregimenten bevond
zich het regiment dos Konings. Eon
divisie cavalerie was opgesteld op het
Spaansche Plein. Alle troepen worden
gecommandeerd door Don Carlos, den
zwager des Konings. Er waren strenge
in den nacht van Zoujlag op Maan
dag op den grooten weg van Schö
neberg naar Maagdenburg gebeurd
zijn. In de voorstad Westerhusen bij
Maagdenburg moet een staaldraad
over den Weg gespannen zijn ge
weest, waar de auto tegen op gere
den zou zijn. De eigenaar van de
auto, een heer uit Südénberg, en de
bestuurder bleven ongedeerd, maar
een kellnerin, die bij hen was, is
om het leven gekomen, De auto heeft
maar weinig gelederu Aan het lijk
van de kellnerin zijn een ernstige be-
leediging aan den schedel, en worg-
striemen han den hals waar te ne
men. Voorbijgangers «e in de buurt
waren, hebben een vipuw om hulp
hooren roepen.
De politie schijnt zfet veel geloof
aan den staaldraadaaMl«g te hechten
zoo meldt in de N.R.Ct., en heeft de
twee mannen in hechtenis genomen.
In ontvangst te nemen.
Het kan niet, het kan niet, zei
Kretschman jammerend.
GIJ schat de fortuin, die ik le
goed heb op vijf millioen en nu wilt
ge mij honderdduizend mark weige
ren. Maar Kretschman...
Het zijn vijfhonderdduizend mark
en nog nooit in mijn leven heb ik
zooveel op één kaart gezet.
Ge bedoelt van uw lastgevers,
schertste von Melnik; ge moest wer
kelijk niet zooveel zwarigheden ma
ken, waarde heer, gij’ hebt deze som
al rijkelijk aan mij verdiend. Dus ai
zou alles misloopen
Neen, zeg zoo iets
de woekeraar benauwd uit,
geruïneerd zijn.
KIzl nI.
ook niet aan
Het Beijersche Konings-vraagstuk.
De Beijersche volksvertegenwoordi
ger Adolf Muller, heeft op den te
Neurenberg plaats hebbenden partijdag
der Beijersche sociaal-democratie, me
dedeeling gedaan omtrent het bestaan
vaneen geheime acte in zake het Beij
ersche Koningsvraagstuk. Indertijd is
een memorie opgesteld, volgens welke
de regeering haar maatregelen bepaalt.
Een Koningsproclamatie zonder wet-
telijken grondslag, aldus luidt de me
morie, zou in den Lanédag op beslisten
tegenstand stuiten. Met name maken
de leiders der liberalen hun toestem
ming daarvan afhankelijk, dat daarby
den weg van een grondwetswijziging
gevolgd worde. Soortgelijke inzichten
zouden ook in het centrum gedeeld
worden. Nadat tijdens het regentschap
reeds meermalen grondwetswijzigingen
zijn voorgenomen, dan de twijfel, als
zou zoodanige maatregel niet toelaat
baar zijn, ter zijde gesteld worden.
Bovendien wordt het volgen van een
grondwettelijken weg daarom aanbe
volen, omdat reeds de mogelijkheid
dat elke andere wijze voor aanvech
ting vatbaar zou kunnen zijn, ’t aan
zien van den troon en de rechtsgeldig
heid van Koninklyke besluiten zou
kunnen schaden.
In een ziekenhuis te Berlijn is de
koopman Macrinus bezweken aan ver
wondingen, die hij bij een ongeluk had
gekregen. Macrinus had een uitvin
ding gedaan, welke ten doel had,
auto’s te beveiligen tegen dwars over
den weg gespannen stalen trossen.
Voor den koeler van den auto was
een dikke ijzeren stang vastgemaakt,
zoowel aan de speeltafel als bij de
wedrennen kende geen grenzen.
De woekeraar zag wel in, «lat von
Melnik spoedig het derde en laatste
deel van het vermogen van de von
Kaussels zou hebben; ja, men kon ’t
met hem wagen; zelfs al ontging dit
laatste deel nog aan von Melnik. De
villa op den Godesberg, die mevrouw
von Melnik voor de helft bezat, het
schoone huis in de Sedanstraat met
zijn rijke meubileering, de paarden en
rijtuigen, dat alles bij elkaar ver
tegenwoordigde een mooi kapitaal. Hij
kwam dus tot het besluit om dan
onder klagen en steunen den wissel
maar te verlengen.
Goed, zei von Melnik, terwijl
hij aan tafel kwam zitten. Geef mij
een formulier en ik schrijf onmlddel-
lijk een wissel van vijfhonderd dui
zend mark, betaalbaar op den 25en
Aug. aanstaandenn, en geef mij nog
honderdduizend mark aan geld.
Kretschman sperde zijn oogen open
en staarde zijn bezoeker verbaasd
aan. Toen vroeg hij eindelijk:
Wat? Gij wilt nog geld
mij hebben ook?
Maar hoe kunt gij u nu daar
over verbazen. Ik zei u reeds dat ik
met mijn gezin naar het buitenland
wil. Daarvoor is geld noodig. Dan
moet ik ook nog wat kleinigheden
betalen. Verder moet ik mijn vrouw
een aanzienlijk bedrag geven als ik
uit Gutin terug kom om de erfenis
w het hem den
ouden woekeraar over te halen, hij
moest zich echter tevreden stellen met
een groot aantal fondsen, daar do
woekeraar natuurlijk niet zooveel
geld in huis had en von Melnik niet
meer terug wilde komen.
Nadat de nieuwe wissel was ge
schreven, verwijderde zich von Mel
nik, door Kretschman gevolgd tot de
winkeldeur. De dienstboden waren
aan tafel en alleen de jonge Kretsch-
man was in het magazijn.
(Wordt vervolgd.)
Mijn geld, herhaalde Kretsch
man, alsof het mijn geld was. Hoe
dikwijls heb ik u nu reeds gezegd,
dat het mijn geld niet is, dat ik voor
anderen zaken drijf, gij hebt het
1 voordeel, ik geniet slechts matige
j renten.
Jawel, dat kennen wij. Ge doet
het uit zuivere naastenliefde, lachte
von Melnik. Nu, mij goed, zeg
aan dien andere dat hij wacht.
Dat zal hij niet willen.
Hoor eens, waarde Kretschman,
zoo dom houd ik dien andere ook
niet. En gaat gij nu de zaak rucht
baar maken, dan worden er met den
consul misschien nog anderen wak
ker, en wie weet wat men dan mijn
vrouw influistert. Blijft alles evenwel
rustig, dan laat ik haar in het bui
tenland, kom dan zelf met een vol
macht over en neem de erfenis in
ontvangst. Staat u dat zóó aan
Ja, ja, zoo ver is alles in or
de, als men maar stellig wist
- Wat?
Dat die man daar te Gutin ver
oordeeld wordt.
Daar is geen twijfel aan, ant
woordde von Melnik, en al is het niet
ter dood, dan toch zeker voor levens
lang.
Ge moest later toch genade voor
hem vragen, want hij heeft u een groo
ten dienst bewezen, zei Kretschman
boosaardig, wat had het moeten wor
den als de juffrouw niet gestorven
41)
Consul Bauer heeft altijd wel geva
ren bij zijn voorzichtigheid, men kan
er een voorbeeld aan nemen, zei dc
woekeraar.
Dan moet men ook zaken doen
als de consul, niet die, die geen dag
licht kunnen verdragen, zei von Mel
nik smalend, doch sloeg direct weer
een vertrouwelijke toon aan.
Maar wij twisten daar niat over
nietwaar? Ieder zijn smaak en ik
ben het geheel met den consul eens,
als hij mij nu maar niet in de ver
legenheid bracht. Met uw hulp zal
ik* het evenwel te boven komen.
Met mijn hulp? En ik moet z< o-
veel van u hebben! riep de woeke
raar uit en wilde opspringen.
Doch von Melnik duwde hem ’veer
neer en zeide:
Houd uw gemak toch, waarde
Kretschman! De zaak is immers de
moeite niet waard, dat gij u ervoor
opwindt. Het moet u toch zeker on
verschillig zijn of gij van mij of van
iemand anders de rente van uw geld
opstrijkt.