1 Verdronken. OOM- MEER I EEN .MP - I fi No. 12295. Woensdag 8 October 1913. 52e Jaargang. Telefoon Interc. 82. BTiïtexxleixxd- Buitenlandsch Nieuws. liniaal FEUILLETON. XTO.2L. I Cacao i waai as, MKlMtehk JbTïenj-“W"s- ©xx ^-d."v©xt©xxtx©“blsud. voor OoixcLsl ©xx Oxxxstr©2s©zx_ Verschijnt dagelijks behalve Zon- én Feestdagen. ■RONA Cacao )p’t MERK le letten VAAYZONEN Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. sura. i ik Vrij bewerkt door AMO. dan kansen, van ikman Zn., Gouda. [^■IMIlllli' IIIUHIIIIIIIKII PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden f Markt 31, by onze Agenten was von ZUIVf R ono$BA« T H uLUK I EHDEHrlIiV.iElHrflDi.. K -:-hh HEVEA CATPLjLUS. GOUDSCHE COURANT. niet! riep ik zou 'lilllilllllllllllllllillll'llll VAN HOUTEN S 1( .GAZIJN VAN CHEM. i THEEËN worden rerd in verzegelde van vijf, twee en If en een Ned. ons rmelding van Nom- Prijs, voorzien van itaand Merk, vol- e Wet gedeponeerd, i tot de uitvoering ;eeerde orders aan- id r. C. BIJL, IEEBAART Lz. weet inderdaad niet of mijn J.3 genoegen zullen ik zal hun de zaak blootleg geer I n’t Schaakbord”, vergadering Vrijzin- n Prop. Club. e” 8 u., Voordracht ouda Maatschappij d. de, 8 u.. Uitvoering seis. Perseveranza”. en Woningtoezicht, Gnderstandscommii’ g- en wij geregeld tijdig ogen ontvangen va|| icerten, vermakelijk* deze dan in onze dan. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 1—5 gewone regels met bewysnummerf 0.55 Elke regel meerw 0.10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. dat de kwestie ter sprake zou komen. Plotseling is er echter een nieuw ge zichtspunt geopend, dat de kwestie in een nieuw stadium brengt. Daarover morgen. De Welfische kwestie in Duitschland. Indertijd hebben we een overzicht gewijd aan het huwelijk van den prins Ernst August van Cumberland en prinses Victoria Louise van Pruisen, den dochter van Keizer Wilhelm. We hebben toen de historische kwestie die een kwestie van grondbezit is toegelicht. We hebben toen er op ge wezen, dat men in Pruisen hoopt dat de Hannoveraansche kwestie opgelost zou zijn. Men deed het voorkomen, alsof de Cumberlands afstand van den Hannoveraanschen troon hadden ge daan. Maar de aanhangers van de Cumberlands, de Welf en, gaven dit in geenendeele toe. Zij handhaafden hun oude positie. Zij beweerden trou wens dat de Cumberlands zelf ook geen afstand van den Hannoveraanschen troon hadden gedaan. De Pruisen die zich gelukkig achtten, dat de kwestie een oplossing had gevonden, gaven wel toe, dat de oude Cumberland die indertijd aan het sterfbed van zijn vader, den afgezetten Koning George had moeten beloyen, nooit zijn aanspra ken op den Hannoveraanschen troon te zullen opgeven, die afstand ook niet had gedaan, maar na den'dood van dezen stierf de kwestie van zelf uit doordat de opvolger voor die Hanno veraansche rechten de schoonzoon was geworden van den keizer en tevens officier bij het Pruisische leger. De Welfen echter hielden stokstijf vol dat ook de prins nooit afstand had ge daan. De regeeringsbladen begonnen ook te twijfelen of in werkelijkheid de kwestie wel was opgehelderd. Zij vroegen inlichtingen en als antwoord verscheen in de Norddeutsche Alge- meine Zeitung een mededeeling be staande in een brief, die Prins Ernst August had gericht aan de regeering. Daarin schreef hij, als Pruisich officier den eed van trouw gezworen had en dien eed zou houden. Dit was voor de regeering voldoende, maar voor de Welfen geenszins. Opnieuw begonnen zij de campagne. En opnieuw raakten de nationolistische bladen aan het twijfelen en drongen opnieuw op in lichtingen aan van de Pruisische re geering. Maar deze heeft ze tot nog toe laten vragen zonder antwoord te geven. Waarschijnlijk zou dit nog wel duren tot het einde van November wanneer de Rijksdag weer bijeen kwam, en waarin men algemeen verwachtte Duitsche landverhuizers teruggehaald. Naar de avondbladen te Herlijn mededeelen zijn op grond van een ministerieel besluit, in verband met de bepaling der wet op de landver huizing, inhoudende dat Duitsche on derdanen, die op kosten van het bui tenland emigreeren kunnen worden aangehouden, ongeveer 100 naar Ame rika onderweg zijnde landverhuizers, voor het meerendeel door agenten der Braziliaansche regeering aange worven, te Bentheim met geweld uit den trein gehaald en onder politiege- leide naar Berlijn teruggezonden. Zij worden thans op het hoofdbureau van politie vastgehouden. Bij de land verhuizers had zjch een aantal per sonen aangesloten, die deels in Ne derland werk wilden zoeken, deels verwanten in Amerika gingen bezoe ken. Ook deze zijn bij vergissing te- ruggestuurd. De minister heeft gelast I den aangehouden landverhuizers reis- f 1.25 150 150 1.90 dagelijks aangenomen aan ons Bureau: ten, den Boekhandel en de Postkantoren. aan het voorste gedeelte waarvan een toestel was aangebracht, dat den sta len draad eerst opwipte en daarna doorsneed. Bij de proeven, die er mee genomen werden, werkte deze inrichting tweemaal zonder fouten. Maar toen de auto voor de derde maal tegen de hindernis opreed, werd zij opzij geslingerd. De bestuurder kwam er ongedeerd af, doch Macrinus werd tegen een boom geslingerd en be kwam een schedelbreuk. N.R.Ct. Amerika. Mrs Pankhurst. De bekende leidster der Engelsche militante-suffragette-beweging. mevr. Pankhurst zal binnenkort naar dé V. 8. komen, om daar lezingen te houden over het vrouwenkiesrechtvraagstuk en de militanteaötie ook in het Rijk van Uncle Sam te propageeren. Niet alle Amerikaansche voorstand sters van vrouwenkiesrecht zijn echter met de hulp van deze strijdbare En gelsche zuster ingenomen. Velen mee nen, dat het propageeren en overbren gen der revolutionaire strijd wyze de goede zaak in de V. 8. kwaad zal doen, en op de openbare meening, evenals trouwens in Engeland het ge val is, een ongunstigen invloed zal hebben. Daarbij komt, dat men de financ. regeling van mevrouw Pankhurst’s tournée niet geheel en al in den haak vindt, beter gezegd, niet geheel en al vertrouwt. Zij krijgt een waarlijk schit terend honorarium. Voor de toespraak bijv, die zij den 19den dezer op een meeting op het Maddison Square zal houden, heeft zij een minimum-hono- rarium van 3750 gulden bedongen, en bovendien 10 pCt. van de bruto ont vangsten wanneer deze onder de 25.000 gulden blijven, en 50 pCt. wanneer deze daarboven gaan. Een honorarium om zelfs Bryan, den Minister van Buitenlandsche Zaken, die maar 600 gulden voor elk van zijn circus-voor drachten kreeg, jaloersch te maken Maar nu vinden vele Amerikaansche kiesreohtvrouwen het niet in orde, dat mevrouw Pankhurst het betreffende contract zelf heeftafgesloten, en het geld dus zelf in handen krijgt. Wel verzekert mevrouw Belmonte, die als haar impressario optreedt, dat zij alles weer in de kas der Engelsche suffra gettes zal storten - maar, zeggende wantrouwende Amerikaanschen, waar om is het contract dan niet met de En gelsche organisatie afgesloten, in plaats van met mevr. Pankhurst persoonlijk? Duitschland. Een geheimzinnig auto-ongeiuk moet Nu dan komt het op oen beetje maar wees gerust, het geld is immers zoo zeker, alsof het reeds in uw kas lag. Inderdaad gelukte I ware Daar zou ik nu maar niet over den, waarde Kretschman, zeide von Melnik kort en scherp, maar laat ons bij de zaak blijven. Gij zult dus de wissels vier of beter zes weken uitstellen. Ik lastgevers daarmee nemen, i„ .«1 1. gen, antwoordde Kretschman, mij een dag tijd. Neen, antwoordde von Melnik, ik kan morgen toch weer niet terug- kpmen om voor het oog over een zeldzaamheid te handelen en uw be zoek ten mijnent zou aanleiding ge ven tot praatjes. Besluit dus vlug, die heeren kunt ge met hooge renten tevreden stellen. Kretschman overwoog de kansen, want hij was een sluw en listig geld schieter; zijn zaak in oudheden dien de als dekmantel voor zijn woekeren ofschoon hij met zijn zaak ook een aardig sommetje verdiende. Zij, die het weten konden, schatten zijn for tuin op millioenun. Von Melnik was hem reeds tijdens het leven van geheimraad von Kaus- sel in handen gevallen en het groot ste deel van Melita’s vaderlijk erfdeel had gediend om zijn aangegroeide leeningen te dekken. Ook de erfenis van haar moeder denzelfdeh weg opgegaan, want Melnik’s hartstocht voor het spel en verblijfkosten tot Bentheim te ver goeden. De koffers van vele landver huizers zijn al in do haven van Am sterdam. Het landverhuizersschip ligt heden het anker. Spanje. Poinoaró naar Spanje. De trein waarmede do President do reis naar Madrid maakte reed om 10.30 het Noordoratation binnen. Poinoaró werd toen hij uit zijn coupé stapte door den Koning en do infanten, door de leden der Regeering on van de Fransche ambassade alsmede door ver schillende andere delegaties ontvan gen. De Koning en don President bereikten het paleis om 10.55. Do President werd warm toegejuicht door een dichte massa welke over don go- heelon weg dicht opeengepakt stond geschaard. Om negen uur in den morgen ging de kapitein generaal van Madrid aan het hoofd van vier brigades infante rie, vier regimenten artillerie, de genic- de intendance- en andere troepen Poin oaró de eerbewijzen brengen. Temid den der infantorieregimenten bevond zich het regiment dos Konings. Eon divisie cavalerie was opgesteld op het Spaansche Plein. Alle troepen worden gecommandeerd door Don Carlos, den zwager des Konings. Er waren strenge in den nacht van Zoujlag op Maan dag op den grooten weg van Schö neberg naar Maagdenburg gebeurd zijn. In de voorstad Westerhusen bij Maagdenburg moet een staaldraad over den Weg gespannen zijn ge weest, waar de auto tegen op gere den zou zijn. De eigenaar van de auto, een heer uit Südénberg, en de bestuurder bleven ongedeerd, maar een kellnerin, die bij hen was, is om het leven gekomen, De auto heeft maar weinig gelederu Aan het lijk van de kellnerin zijn een ernstige be- leediging aan den schedel, en worg- striemen han den hals waar te ne men. Voorbijgangers «e in de buurt waren, hebben een vipuw om hulp hooren roepen. De politie schijnt zfet veel geloof aan den staaldraadaaMl«g te hechten zoo meldt in de N.R.Ct., en heeft de twee mannen in hechtenis genomen. In ontvangst te nemen. Het kan niet, het kan niet, zei Kretschman jammerend. GIJ schat de fortuin, die ik le goed heb op vijf millioen en nu wilt ge mij honderdduizend mark weige ren. Maar Kretschman... Het zijn vijfhonderdduizend mark en nog nooit in mijn leven heb ik zooveel op één kaart gezet. Ge bedoelt van uw lastgevers, schertste von Melnik; ge moest wer kelijk niet zooveel zwarigheden ma ken, waarde heer, gij’ hebt deze som al rijkelijk aan mij verdiend. Dus ai zou alles misloopen Neen, zeg zoo iets de woekeraar benauwd uit, geruïneerd zijn. KIzl nI. ook niet aan Het Beijersche Konings-vraagstuk. De Beijersche volksvertegenwoordi ger Adolf Muller, heeft op den te Neurenberg plaats hebbenden partijdag der Beijersche sociaal-democratie, me dedeeling gedaan omtrent het bestaan vaneen geheime acte in zake het Beij ersche Koningsvraagstuk. Indertijd is een memorie opgesteld, volgens welke de regeering haar maatregelen bepaalt. Een Koningsproclamatie zonder wet- telijken grondslag, aldus luidt de me morie, zou in den Lanédag op beslisten tegenstand stuiten. Met name maken de leiders der liberalen hun toestem ming daarvan afhankelijk, dat daarby den weg van een grondwetswijziging gevolgd worde. Soortgelijke inzichten zouden ook in het centrum gedeeld worden. Nadat tijdens het regentschap reeds meermalen grondwetswijzigingen zijn voorgenomen, dan de twijfel, als zou zoodanige maatregel niet toelaat baar zijn, ter zijde gesteld worden. Bovendien wordt het volgen van een grondwettelijken weg daarom aanbe volen, omdat reeds de mogelijkheid dat elke andere wijze voor aanvech ting vatbaar zou kunnen zijn, ’t aan zien van den troon en de rechtsgeldig heid van Koninklyke besluiten zou kunnen schaden. In een ziekenhuis te Berlijn is de koopman Macrinus bezweken aan ver wondingen, die hij bij een ongeluk had gekregen. Macrinus had een uitvin ding gedaan, welke ten doel had, auto’s te beveiligen tegen dwars over den weg gespannen stalen trossen. Voor den koeler van den auto was een dikke ijzeren stang vastgemaakt, zoowel aan de speeltafel als bij de wedrennen kende geen grenzen. De woekeraar zag wel in, «lat von Melnik spoedig het derde en laatste deel van het vermogen van de von Kaussels zou hebben; ja, men kon ’t met hem wagen; zelfs al ontging dit laatste deel nog aan von Melnik. De villa op den Godesberg, die mevrouw von Melnik voor de helft bezat, het schoone huis in de Sedanstraat met zijn rijke meubileering, de paarden en rijtuigen, dat alles bij elkaar ver tegenwoordigde een mooi kapitaal. Hij kwam dus tot het besluit om dan onder klagen en steunen den wissel maar te verlengen. Goed, zei von Melnik, terwijl hij aan tafel kwam zitten. Geef mij een formulier en ik schrijf onmlddel- lijk een wissel van vijfhonderd dui zend mark, betaalbaar op den 25en Aug. aanstaandenn, en geef mij nog honderdduizend mark aan geld. Kretschman sperde zijn oogen open en staarde zijn bezoeker verbaasd aan. Toen vroeg hij eindelijk: Wat? Gij wilt nog geld mij hebben ook? Maar hoe kunt gij u nu daar over verbazen. Ik zei u reeds dat ik met mijn gezin naar het buitenland wil. Daarvoor is geld noodig. Dan moet ik ook nog wat kleinigheden betalen. Verder moet ik mijn vrouw een aanzienlijk bedrag geven als ik uit Gutin terug kom om de erfenis w het hem den ouden woekeraar over te halen, hij moest zich echter tevreden stellen met een groot aantal fondsen, daar do woekeraar natuurlijk niet zooveel geld in huis had en von Melnik niet meer terug wilde komen. Nadat de nieuwe wissel was ge schreven, verwijderde zich von Mel nik, door Kretschman gevolgd tot de winkeldeur. De dienstboden waren aan tafel en alleen de jonge Kretsch- man was in het magazijn. (Wordt vervolgd.) Mijn geld, herhaalde Kretsch man, alsof het mijn geld was. Hoe dikwijls heb ik u nu reeds gezegd, dat het mijn geld niet is, dat ik voor anderen zaken drijf, gij hebt het 1 voordeel, ik geniet slechts matige j renten. Jawel, dat kennen wij. Ge doet het uit zuivere naastenliefde, lachte von Melnik. Nu, mij goed, zeg aan dien andere dat hij wacht. Dat zal hij niet willen. Hoor eens, waarde Kretschman, zoo dom houd ik dien andere ook niet. En gaat gij nu de zaak rucht baar maken, dan worden er met den consul misschien nog anderen wak ker, en wie weet wat men dan mijn vrouw influistert. Blijft alles evenwel rustig, dan laat ik haar in het bui tenland, kom dan zelf met een vol macht over en neem de erfenis in ontvangst. Staat u dat zóó aan Ja, ja, zoo ver is alles in or de, als men maar stellig wist - Wat? Dat die man daar te Gutin ver oordeeld wordt. Daar is geen twijfel aan, ant woordde von Melnik, en al is het niet ter dood, dan toch zeker voor levens lang. Ge moest later toch genade voor hem vragen, want hij heeft u een groo ten dienst bewezen, zei Kretschman boosaardig, wat had het moeten wor den als de juffrouw niet gestorven 41) Consul Bauer heeft altijd wel geva ren bij zijn voorzichtigheid, men kan er een voorbeeld aan nemen, zei dc woekeraar. Dan moet men ook zaken doen als de consul, niet die, die geen dag licht kunnen verdragen, zei von Mel nik smalend, doch sloeg direct weer een vertrouwelijke toon aan. Maar wij twisten daar niat over nietwaar? Ieder zijn smaak en ik ben het geheel met den consul eens, als hij mij nu maar niet in de ver legenheid bracht. Met uw hulp zal ik* het evenwel te boven komen. Met mijn hulp? En ik moet z< o- veel van u hebben! riep de woeke raar uit en wilde opspringen. Doch von Melnik duwde hem ’veer neer en zeide: Houd uw gemak toch, waarde Kretschman! De zaak is immers de moeite niet waard, dat gij u ervoor opwindt. Het moet u toch zeker on verschillig zijn of gij van mij of van iemand anders de rente van uw geld opstrijkt.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1913 | | pagina 1