Zeldzaam Aanbod!
uur:
LE. Alter
i Gracht 2W‘
I1AG,
STE WAAR-
agen
ameskleedinj.
Ie of gedeelte»
liedingen
in de
Courant
De beste drank voor kinderen.
VAN HOUTEN *S
RONA CACAO
ferkooping
uit geld)
[>LDA,
DECEMBER 1913,
te 9 uren aan het
e Fluweelensingel
taan van den te
gden
No. 12325.
Woensdag 12 November 1913.
52e Jaargang.
Verschijnt dadelijks
behalve
Zon-
Uitgever» A. BRINOgi EN ZOON.
Slxxxxesa laxxdL
SvLltexiland-
Buitenlandsch Nieuws.
i
XT2D-A-
FELILLETOy.
<XeimeUjR Baminó.
XTïevL-ws-
KOEMAN,
7ed.lL ALTER
en Feestdagen.
Telefoon Intero. 82.
Telefoon Interc. 82.
1 Map inhouwende
6 Reproducties
i
gemi
Stee
1 aan het Bureau.
vernemen.
Woonplaat»:
(Wordt vervolgd)
'Vrij bewerkt door AMO.
ÏNHÜI8 be
iers en Tuin-
een
had
SNHCI8 be
iers en Tuin
1.
HUIS bevat-
•8, Markt 31.
den Heer HL J.
Turfmarkt 12.
moord
ver-
den
zak
en
6OUD8CHE COURANT
■ceea.
tien koslei sleebt*
belaliig:
5, voor elke regel
«BILJET.
i verzoekt weko-l
LK-ME-UEE"u'
a p. 3 m. franco
at voorzien van
.te te bezorgen
udsche Courant,
an de stad aan huif
AN
oden
edel,
dehouten en andere
tagbare Meubelen,
rijen, Vloerkleeden
Jden en Beddegod,
Aardewerk, Koper,
en wat verder ten
en aangeboden,
daags te voren nn
2 tot 4 uur.
vergoed.
UMen ADRES:
tracht 269*
IAAG.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer.
Elke regel meer
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 re
betalingelke regel meer 6 ets. Reclames f 0
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
f0 56
9.19
tegen twee berekend.
■Is Ï0.S5 bjj vooruit-
per regel.
materieele «chade aangerioht. Een
vraohtatoonuchip is by Port Huron
gestrandnaar man veronderstelt, ia
de bemanning groot 18 koppen, in den
sneeuwstorm omgekomen.
Snikkend. ..Maar welke
vwl ik niet. O, welk een
En dan dat lijk in huia!"
..Roe hij er zoo wat uitzag, zult
gij toch wel weten?” drong Hock-
ner hij de vrouw aan.
„Hij droeg een wijden mantel, don
ker van kleur, en zijn hóed
„Was de man groot of klein”.
„Hij leek wel groot!”
>urg, 7>/,nnr: Eerste
voorstelling, te g®™"
on. Ver. Het Ned.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden v
Markt 31bij onze Agenten
van zich in het Rijksmr
dende werken^ van on:
Hollandsche meesters in
naar het origineel uitgeX
A. VAN OSTADE JiariL
FRANS HALS „De vroolijke drinker”.
Schadevergoeding voor preventieve
hechtenis.
Voor het misdrijf, waaraan dener
dagen de terechtgestelde beklaagde uit
Castricum voor de Alkmaartche Recht
bank zich schuldig erkende, onderging
een ander, dus onschuldig, eed preven
tieve hechtenis van vyf weken. Aan
dien ander is, zegt het „W. h. R.",
Duitschland.
Een te Berlijn verschijnend tijd
schrift had dezer dagen beweerd, dat
de beide boeken door den Duitréhen
Kroonprins gepubliceerd, door den
schrijver Rudolf Presber „persklaar**
gemaakt zun. Daaromtrent ondervraagd
heeft Presber de juistheid van dit be
richt niet ontkend.
De finale der Leipziger leeuwenjacht.
Men herinnert zich de losgebroken
leeuwen in Leipzig, die de Leipaig-
sche burgerij en de vreemdelingen in
de hotels schrik aanjaagden. Thans
heeft do politie te Leipzig den eige
naar van het Circus Barnum wegens
het in gevaar brengen van de open
bare veiligheid door de leeuwen, die
losbraken uit een wagen, welke veel
te slecht was gebouwd" straf opgelegd, verplicht zijn tot geheimhouding van
Ook de koetsier van het rijtuig, welks al hetgeen zy in hun hoedanigheid
dissel tegen den leeuwenwagen had
gestooten heeft een dagvaarding thuis
gekregen. (N. Crt.)
Amkbika.
Sneeuwstorm in Amerika.
Uit Cleveland wordt geseind Door
een hevigen sneeuwstorm is gisteren
het telegraaf- en spoorwegverkeer ge
stoord. De storm hoeft eenige men-
«chenlovens gekost en aanmerkelijke
gemaakt. De fijngevoelige deskundige
Steenhoff heeft de werken gekozen,
hij heeft toezicht gehouden bij de repro
ductie
De Nieuwe Courant zegt om
Er valt zeer veel te waardeeren
in deze wedergave die werkelijk in
haar soort verrassend goed mag heeten.
Zij behoort tot het beste wat wij op dit
gebied te zien kregen
Een exemplaar der map ligt aan
ons bureau ter insage. Het is ongetwijfeld
de fraaiste premie die wij onzen lezers
ooit hebben kunnen aanbieden. Spoedige
bestelling, daar het aantal beperkt is,
wordt dringend aanbevolen.
Duitschland.
Duitschland trekt in de laatste da
gen de. aandacht. Niet alleen om het
geruchtmakende proces tegen de firma
Krupp, maar eveneens om de onheb
belijke manier waarop de Duitsche
regeering tegen een vreemdeling, die
in Duitschland lezingen zou komen
houden is opgetreden. Deze lezingen
zouden worden gehouden op weten
schappelijk terrein, doch de spreker
de heer Amundsen zou in de Noorsche
taal zijn voordracht houden. We be
hoeven voor onze lezers niet uiteen
te zetten wie Amundsen is. Wie op
het terrein der wetenschap geen alge-
heele vreemdeling is, ja zelfs voor hen,
die er slechts toe overgaan de nieuws
berichten uit de bladen te lezen, is
het bekend, dat Amundsen op het
gebied der wetenschap een eervolle
plaats inneemt. Hij heeft door zijn
ontdekkingsreis naar de Zuidpool de
wetenschap een grooten dienst bewe
zen. Op geologisch gebied in den
ruimsten zin des woords heeft hij zich
een onuitwischbaren naam bezorgd.
Die Amundsen zou te Flensburg in
Sleeswijk een van de vroegere Deen-
sebe landen, die thans aan Pruisen
behooren een lezing houden over zijn
ontdekkingsreis zooals bekend in de
Noorsohe taal. Amundsen had echter
buiten de antipathie der Pruisen ge
rekend tegen alles wat van vreemden
nationalen oorsprong is. Men kent de
onderdrukking waaraan de Elzas-
Lotharingers, de Polen en de Sleeswijk-
Holsteiners bloot staan. Om alle ge
vaar van opruiing bij de groote massa
tegen te gaan, heeft men in Pruisen
een wet uitgevaardigd, waarbij het
verboden is in openbare vergaderin
gen een andere dan de Duitsche taal
„Zeg eens, Tropf, wanneer kwam
mijnheer Gehricke? Hoe lang na het
heengaan van dien vreemden man?
„Op de yünuut af kan ik het niet
zeggen, mijnheer. Ik begon met mijn
vrouw te zeggen, dat zij zich niet zoo
moest opwinden en liever rustig^door-
eten.”
„Nu, dat duurde nog een poosje,
eer ze weer aan het Qjen ging. Het
zak zoo ongeveer kwart voor negenen
geweest zijn, toen mijnheer Gehricke
kwam.”
„Ineen rijtuig”, voegde zijn vrouw
erbij. „want het regende hard.”
„Ja, in een sjees. En toen hij hoor
de, waarover wij ons ergerden, >eide
hij: „Dien man ben ik stellig voor
bij gereden hier in de straat. Juist
boog ik me voorover om over het
spatbord op straat te spuwen, toen op
voetpad links een man hard voorbij
liep onder een parapluie.”
„Droeg hij die parapluie in de
hand, toen gij hem in de gang ge
zien hebt, juffrouw Tropf.”
„In de hand, die zoo beefde, had
hij niets. Maar wat hij onder zijn, man
tel droeg, weet ik niet,” antwoord
de Betty.
„Nu dan zullen wij thans ééns op
de plaats van den ..moord gaan zien”,
zei Hockner en voegde zich bij de
beide andere heeren, die hun onder
zoek onmiddellijk in de kamer der
.vermoorde vrouw begonnen waren.
„Hoe ge tot de ontdekking van
zijn van een luchtig liedje, bet twee
de was oen betaalde rekening, het
derde vertoonde halfverdwenon schrijf
letters.
Hockoer stak die papieren In zijn
zak en onderwierp thans het ven
ster aan een nauwkeurig onderzoek.
„Ah!” Hij stootte het venster met
eenige moeite open. „Had de juffrouw
de gewoonte, haar venster ongegren-
deld te laten vroeg hij aan Tropf.
„Ja! En dit was de eerste aan
leiding tot een uneetügheid met mijn
vroaw. De grendel scbetft niet ge-
makkelijk, en daarom zei de juffrouw
reeds den eersten dag tot mijn vrouw
dat zij geen plan had haar vingers
aan dat oude ding te bezeeren.
Zoo zat zij dus met een ongegren
deld venster en mijn vrouw ergerde
zich ^n bet onbeschaamde schepsel,
en zU< dacht, dat ze wel oen roden
zou hebben, waarom zij het venster
niet grendelde, zooals alle f^tsoeniy-
ke metascheu doen.”
De commissaris luisterde niet veel
naar dit relaas; hij liet zich een lan
taarn brengen en onderzocht nauw
keurig de vensterbank en den bui
tenmuur.
Het venster was niet hoog boven
den vloer der kamer; en zonder stoel
of ander hulpmiddel was het makkelijk
te bereiken.
Frankrijk.
Het opstootje in den Elzas.
Het spreekt vanzelf, dat het gis
teren vermelde opstootje te Zaberu,
groote belangstelling wekt bij de Fran-
sche pers.
De Gaulois zegt, dat luitenant Von
Forstner bijGeneraal Deimler in de
leer kan gaan. Generaal Deimler toch
is de man, die korten tijd geleden be
volen heeft op de roodbroeken te schie
ten.
De Matin behandelt eveneens in een
lang artikel het gebeurde en meent,
dat er niet aan te twijfelen valt, dat
er nog meer zal gebeuren. Het zal dan
de vraag zijn of de soldaten voortaan
een passieven rol zullen spelen. Sedert
1870 is er een zoodanige onrust in
Elzas-Lotharingen niet geconstateerd.
Men zal toegeven dat er iets in Elzas-
Lotharingen veranderd is.
don moord gekomen zijt, b**b ik al
reeds <yan uw man vernomen. Ge hebt
vóór het naar bed gaan, aan uw
huurster nog het avondeten willen
brengen. Was het toen niet over tie
nen? Er was toch nog licht in de
kamer, niet waar?”
„Ja, mijn man werkte nog aan de
sloten van mijnheer Gehricke, en ik
dacht, zij heeft haar eten toch be
taald, en is nog op, dus
De commissaris trad binnen, waar
de dokter en de politieambtenaar zich
bezighielden met het onderzoek van
het lijk, de waarneming van den toe
stand, en van de ligging der voor
werpen in de kamer.
In het midden stond tegen den
muur een ronde tafel, waarop oen
lamp brandde; naast die lamp lag een
brief, die bijna geheel In tweeën ge
scheurd was.
Naast die tafel stonden twee stoe
len met lage rugleuningen. De eene
stoel stond wat verder van de tafel
alsof iemand In haast was opgestaan
en dharbij den stoei had meegesleurd.
Op den anderen stoel hing het
lijk van Gabriëlle Welner met het
bovenlijf voorover op de tafel geleund.
Het leek wel, of de moordenaar zijn
slachtoffer plotseling van achteren
had aangegrepen en het gelaat met
geweld op het tafelblad had gedrukt.
Gabriëlle Wellner was gewurgd, de
sporen daarvan waren duidelijk aan
den hals zichtbaar. Te oordeelen naar
de diepe afdrukken moet de
snol en met vreeselijke kracht
richt zijn. Op den vloer naast
stoel lagen een verfrommelde
doek en een open portemonnaie,
Oenige kleine geldstukken. De
keu Ju. haar Jdeeren waren binnen
stebuiten gekeerd, alsof iemand er
den intooid haastig had uitgehaald.
Het lijk had een afgedragen bruin
rijden japón aan; de voeten staken in
vuile laagjes, die den vloer erg
smerig hadden gemaakt; en de plaats,
waar de heer gezeten had, was even
eens vochtig van afgedropen regen
water en van de modder aan zijn
laarzen.
Sporen van die nattigheid liepen
van den ingang der kamer tot in de<
slaapkamer, waar de vermoorde haar
hoed, mantel en parapluie achteloos
op bed had geworpen. Men kon ook
duidelijk bespeuren, dat alleen de
vermoorde vrouw in de slaapkamer
ha’d vertoefd. Aan den muur, bij
natte plek,- waar een parapluie
staan druipen.
Toen de commissaris de kast open
de, waarin boven de kleerenhangers
een plank voor hoeden en doezen
was, vond hij een open leeren koffer
die van zijn inhoud beroofd was. Op
den grond in die kast lagen eenige
papieren verstrooid, die den moorde
naar waarschijnlijk door d.e haast uit
de hand waren gevallen. Bij néder
onderzoek bleek het een afschrift te
(Bouw- en Woning-
nr. Verg der Onder
zie van Armenaoïg.
3nrg, 8 unr. Concert
,r Helena Horneman
mitzler.
ren wy geregeld tijdig
dew dan ia O’*
Iden.
f 1.25
1.50
„1.50
3, 1.90
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, oen Boek handel en de Postkantoren.
Voor de lezers van ons blad hebben
wij dit jaar een zeer mooie St. Nico-
laas-premie en wel
iseum bevin-
ae beroemde
f de kleuren
roerd
igv touwtje”.
jke drinker”.
S. G. KREKELENKAM „Het vertrou
welijk gesprek”.
O. METZU „Het Ontbet”
LM.Molenaar „Dame aan ’t Klavier”.
JOH. VERMEER „Het Melkmeisje”.
De afmeting der reproducties is 40
bij 50 c.M.
Van deze map van welker inhoud
de pers de schitterendste recencies gaf,
is slechts een beperkt aantal voor
handen, en wij bevelen dus een spoedige
bestelling aan.
De gewonè prijs van deze map zou
zijn f 6.doch wij zijn in staat onze
lozers deze aan te bieden vóór slechts
f 2.90.
Hieronder eenige recencies uit ver
schillende bladen.
Het Nieuws van den Dag zegt o.m.
verdienstelijke proeve van kleu
rendruk
De Telegraaf zegt o.m.:De co-
pieön zijn schitterend geslaagd
Lux geïll. tijdschr. voor Fotographie
zegt o.m.
Wij hebben de origineelen met
déze reproducties nauwkeurig verge
leken en moeten den uitgever allen lof
geven voor deze prachtige weergave....
De Tijd zegt o.m.:
Het is een Nederlandsche onder
neming betreffende Nederlandsche
Kunst. De Heer W. Steenhoff, de be
kende kunstcriticus, oefende daarbij
toezicht op ’t werk
De Nieuwe Rotterdanwche Courant
zegt o.m.
Een Nederlandsche onderneming
van Nederlandsche Kunst biedt thans
een aantal platen in kleuren, reproduc
ties van werken uit ons groot museum
welke onder toezicht van den onder
directeur, den Heer Steenhoff zijn
Ambtsgeheim.
Naar het Vad. verneemt ia door
den secretaris-generaai dor Rijksver-
zekeringibank voor allen die aan de
ouderdomarente werken, de volgende
dienstorder uitgevaardigd:
Naar aanleiding van twee artikelen,
in „De Nederlander” verschenen,
wordt in herinnering gebracht art.
402. der Invaliditeita, volgena hetwelk
alle personen, in dienst der Bank,
14)
J uist toen mijn vrouw in de gang
kwam, werd de deur van onze huur
ster dichtgeworpen en mijn vrouw
zag in het halfduister een man naar
de buitendeur hollen.
„Herkende zij hem?”
„Neen, mijnheer, ze beefde van
ergernis over het geheele lichaam,
toen zij terugkwam en zei, dat die
man bijna met zijn hoofd tegen de
deur geslagen was, zoo woest als hij
de kamer uitkwam. Bij het oplichten
van de deurklink, zag zij zijn hand
beven, en hij mompelde iets van: „in
de hel of „naar de hel”!"
„Had hij een baard?”
„Ach, ja, ik geloof dat hij een
snorbaard had,” antwoordde de vrouw
snikkend. „Maar welke kleur, dat
I weet ik niet. O, welk een nacht
te bezigen. Indertijd zijn wel uitzon
deringen besproken, die zouden kun
nen worden toegestaan, maar ten slotte
kan de regeenngs-president in een
bepaalde streek heel veel keeren wat
hem naar zijn persoonlek inzicht on
welgevallig ie. Dit ia ook gebeurd
met Amundsen. Ofschoon zijn onder
werp zich geheel bewoog op weten
schappelijk gebied werd hem toch
verboden de Noorsche, d. i. een aan
het Deensch verwante taal te gebrui
ken. De verontwaardiging die echter
dit optreden van den regeeringspresi-
dent zoowel in als buiten Duitschland
heeft gewekt en de onvriendelijke
toon die speciaal de Noorsche bladen
hebben aangeslagen, heeft er toe ge
leid dat de Pruisische minister van
bnitenlandsche zaken, de heer von
Dallwitz den regeeringspresident van
Sleeswijk—Holstein heeft verzocht den
heer Amundsen toe te staan zijn
reisverhaal in de Noorsche taal te
doen. Hoewel natuurlijk het recht
van den regeeringspresident in de
Nordd. Allgem. Zeitund (ministerieel
blad) wordt volgehouden, heeft men
het toch gewenscht geoordeeld het
verbod in te trekken. Men beweert
dat van allerhochsten stelle een der*
gelijke vingerwijzing is gegeven.
Wanneer dit waar is, dagfkan d»
regeeringspresident van Sleeswijk zijn
toekomst als zoodanig wel afgesloten
rekenen.