Zeldzaam Aanbod! uur: LE. Alter i Gracht 2W‘ I1AG, STE WAAR- agen ameskleedinj. Ie of gedeelte» liedingen in de Courant De beste drank voor kinderen. VAN HOUTEN *S RONA CACAO ferkooping uit geld) [>LDA, DECEMBER 1913, te 9 uren aan het e Fluweelensingel taan van den te gden No. 12325. Woensdag 12 November 1913. 52e Jaargang. Verschijnt dadelijks behalve Zon- Uitgever» A. BRINOgi EN ZOON. Slxxxxesa laxxdL SvLltexiland- Buitenlandsch Nieuws. i XT2D-A- FELILLETOy. <XeimeUjR Baminó. XTïevL-ws- KOEMAN, 7ed.lL ALTER en Feestdagen. Telefoon Intero. 82. Telefoon Interc. 82. 1 Map inhouwende 6 Reproducties i gemi Stee 1 aan het Bureau. vernemen. Woonplaat»: (Wordt vervolgd) 'Vrij bewerkt door AMO. ÏNHÜI8 be iers en Tuin- een had SNHCI8 be iers en Tuin 1. HUIS bevat- •8, Markt 31. den Heer HL J. Turfmarkt 12. moord ver- den zak en 6OUD8CHE COURANT ■ceea. tien koslei sleebt* belaliig: 5, voor elke regel «BILJET. i verzoekt weko-l LK-ME-UEE"u' a p. 3 m. franco at voorzien van .te te bezorgen udsche Courant, an de stad aan huif AN oden edel, dehouten en andere tagbare Meubelen, rijen, Vloerkleeden Jden en Beddegod, Aardewerk, Koper, en wat verder ten en aangeboden, daags te voren nn 2 tot 4 uur. vergoed. UMen ADRES: tracht 269* IAAG. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. Elke regel meer By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 re betalingelke regel meer 6 ets. Reclames f 0 Groote letters en randen naar plaatsruimte. f0 56 9.19 tegen twee berekend. ■Is Ï0.S5 bjj vooruit- per regel. materieele «chade aangerioht. Een vraohtatoonuchip is by Port Huron gestrandnaar man veronderstelt, ia de bemanning groot 18 koppen, in den sneeuwstorm omgekomen. Snikkend. ..Maar welke vwl ik niet. O, welk een En dan dat lijk in huia!" ..Roe hij er zoo wat uitzag, zult gij toch wel weten?” drong Hock- ner hij de vrouw aan. „Hij droeg een wijden mantel, don ker van kleur, en zijn hóed „Was de man groot of klein”. „Hij leek wel groot!” >urg, 7>/,nnr: Eerste voorstelling, te g®™" on. Ver. Het Ned. PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden v Markt 31bij onze Agenten van zich in het Rijksmr dende werken^ van on: Hollandsche meesters in naar het origineel uitgeX A. VAN OSTADE JiariL FRANS HALS „De vroolijke drinker”. Schadevergoeding voor preventieve hechtenis. Voor het misdrijf, waaraan dener dagen de terechtgestelde beklaagde uit Castricum voor de Alkmaartche Recht bank zich schuldig erkende, onderging een ander, dus onschuldig, eed preven tieve hechtenis van vyf weken. Aan dien ander is, zegt het „W. h. R.", Duitschland. Een te Berlijn verschijnend tijd schrift had dezer dagen beweerd, dat de beide boeken door den Duitréhen Kroonprins gepubliceerd, door den schrijver Rudolf Presber „persklaar** gemaakt zun. Daaromtrent ondervraagd heeft Presber de juistheid van dit be richt niet ontkend. De finale der Leipziger leeuwenjacht. Men herinnert zich de losgebroken leeuwen in Leipzig, die de Leipaig- sche burgerij en de vreemdelingen in de hotels schrik aanjaagden. Thans heeft do politie te Leipzig den eige naar van het Circus Barnum wegens het in gevaar brengen van de open bare veiligheid door de leeuwen, die losbraken uit een wagen, welke veel te slecht was gebouwd" straf opgelegd, verplicht zijn tot geheimhouding van Ook de koetsier van het rijtuig, welks al hetgeen zy in hun hoedanigheid dissel tegen den leeuwenwagen had gestooten heeft een dagvaarding thuis gekregen. (N. Crt.) Amkbika. Sneeuwstorm in Amerika. Uit Cleveland wordt geseind Door een hevigen sneeuwstorm is gisteren het telegraaf- en spoorwegverkeer ge stoord. De storm hoeft eenige men- «chenlovens gekost en aanmerkelijke gemaakt. De fijngevoelige deskundige Steenhoff heeft de werken gekozen, hij heeft toezicht gehouden bij de repro ductie De Nieuwe Courant zegt om Er valt zeer veel te waardeeren in deze wedergave die werkelijk in haar soort verrassend goed mag heeten. Zij behoort tot het beste wat wij op dit gebied te zien kregen Een exemplaar der map ligt aan ons bureau ter insage. Het is ongetwijfeld de fraaiste premie die wij onzen lezers ooit hebben kunnen aanbieden. Spoedige bestelling, daar het aantal beperkt is, wordt dringend aanbevolen. Duitschland. Duitschland trekt in de laatste da gen de. aandacht. Niet alleen om het geruchtmakende proces tegen de firma Krupp, maar eveneens om de onheb belijke manier waarop de Duitsche regeering tegen een vreemdeling, die in Duitschland lezingen zou komen houden is opgetreden. Deze lezingen zouden worden gehouden op weten schappelijk terrein, doch de spreker de heer Amundsen zou in de Noorsche taal zijn voordracht houden. We be hoeven voor onze lezers niet uiteen te zetten wie Amundsen is. Wie op het terrein der wetenschap geen alge- heele vreemdeling is, ja zelfs voor hen, die er slechts toe overgaan de nieuws berichten uit de bladen te lezen, is het bekend, dat Amundsen op het gebied der wetenschap een eervolle plaats inneemt. Hij heeft door zijn ontdekkingsreis naar de Zuidpool de wetenschap een grooten dienst bewe zen. Op geologisch gebied in den ruimsten zin des woords heeft hij zich een onuitwischbaren naam bezorgd. Die Amundsen zou te Flensburg in Sleeswijk een van de vroegere Deen- sebe landen, die thans aan Pruisen behooren een lezing houden over zijn ontdekkingsreis zooals bekend in de Noorsohe taal. Amundsen had echter buiten de antipathie der Pruisen ge rekend tegen alles wat van vreemden nationalen oorsprong is. Men kent de onderdrukking waaraan de Elzas- Lotharingers, de Polen en de Sleeswijk- Holsteiners bloot staan. Om alle ge vaar van opruiing bij de groote massa tegen te gaan, heeft men in Pruisen een wet uitgevaardigd, waarbij het verboden is in openbare vergaderin gen een andere dan de Duitsche taal „Zeg eens, Tropf, wanneer kwam mijnheer Gehricke? Hoe lang na het heengaan van dien vreemden man? „Op de yünuut af kan ik het niet zeggen, mijnheer. Ik begon met mijn vrouw te zeggen, dat zij zich niet zoo moest opwinden en liever rustig^door- eten.” „Nu, dat duurde nog een poosje, eer ze weer aan het Qjen ging. Het zak zoo ongeveer kwart voor negenen geweest zijn, toen mijnheer Gehricke kwam.” „Ineen rijtuig”, voegde zijn vrouw erbij. „want het regende hard.” „Ja, in een sjees. En toen hij hoor de, waarover wij ons ergerden, >eide hij: „Dien man ben ik stellig voor bij gereden hier in de straat. Juist boog ik me voorover om over het spatbord op straat te spuwen, toen op voetpad links een man hard voorbij liep onder een parapluie.” „Droeg hij die parapluie in de hand, toen gij hem in de gang ge zien hebt, juffrouw Tropf.” „In de hand, die zoo beefde, had hij niets. Maar wat hij onder zijn, man tel droeg, weet ik niet,” antwoord de Betty. „Nu dan zullen wij thans ééns op de plaats van den ..moord gaan zien”, zei Hockner en voegde zich bij de beide andere heeren, die hun onder zoek onmiddellijk in de kamer der .vermoorde vrouw begonnen waren. „Hoe ge tot de ontdekking van zijn van een luchtig liedje, bet twee de was oen betaalde rekening, het derde vertoonde halfverdwenon schrijf letters. Hockoer stak die papieren In zijn zak en onderwierp thans het ven ster aan een nauwkeurig onderzoek. „Ah!” Hij stootte het venster met eenige moeite open. „Had de juffrouw de gewoonte, haar venster ongegren- deld te laten vroeg hij aan Tropf. „Ja! En dit was de eerste aan leiding tot een uneetügheid met mijn vroaw. De grendel scbetft niet ge- makkelijk, en daarom zei de juffrouw reeds den eersten dag tot mijn vrouw dat zij geen plan had haar vingers aan dat oude ding te bezeeren. Zoo zat zij dus met een ongegren deld venster en mijn vrouw ergerde zich ^n bet onbeschaamde schepsel, en zU< dacht, dat ze wel oen roden zou hebben, waarom zij het venster niet grendelde, zooals alle f^tsoeniy- ke metascheu doen.” De commissaris luisterde niet veel naar dit relaas; hij liet zich een lan taarn brengen en onderzocht nauw keurig de vensterbank en den bui tenmuur. Het venster was niet hoog boven den vloer der kamer; en zonder stoel of ander hulpmiddel was het makkelijk te bereiken. Frankrijk. Het opstootje in den Elzas. Het spreekt vanzelf, dat het gis teren vermelde opstootje te Zaberu, groote belangstelling wekt bij de Fran- sche pers. De Gaulois zegt, dat luitenant Von Forstner bijGeneraal Deimler in de leer kan gaan. Generaal Deimler toch is de man, die korten tijd geleden be volen heeft op de roodbroeken te schie ten. De Matin behandelt eveneens in een lang artikel het gebeurde en meent, dat er niet aan te twijfelen valt, dat er nog meer zal gebeuren. Het zal dan de vraag zijn of de soldaten voortaan een passieven rol zullen spelen. Sedert 1870 is er een zoodanige onrust in Elzas-Lotharingen niet geconstateerd. Men zal toegeven dat er iets in Elzas- Lotharingen veranderd is. don moord gekomen zijt, b**b ik al reeds <yan uw man vernomen. Ge hebt vóór het naar bed gaan, aan uw huurster nog het avondeten willen brengen. Was het toen niet over tie nen? Er was toch nog licht in de kamer, niet waar?” „Ja, mijn man werkte nog aan de sloten van mijnheer Gehricke, en ik dacht, zij heeft haar eten toch be taald, en is nog op, dus De commissaris trad binnen, waar de dokter en de politieambtenaar zich bezighielden met het onderzoek van het lijk, de waarneming van den toe stand, en van de ligging der voor werpen in de kamer. In het midden stond tegen den muur een ronde tafel, waarop oen lamp brandde; naast die lamp lag een brief, die bijna geheel In tweeën ge scheurd was. Naast die tafel stonden twee stoe len met lage rugleuningen. De eene stoel stond wat verder van de tafel alsof iemand In haast was opgestaan en dharbij den stoei had meegesleurd. Op den anderen stoel hing het lijk van Gabriëlle Welner met het bovenlijf voorover op de tafel geleund. Het leek wel, of de moordenaar zijn slachtoffer plotseling van achteren had aangegrepen en het gelaat met geweld op het tafelblad had gedrukt. Gabriëlle Wellner was gewurgd, de sporen daarvan waren duidelijk aan den hals zichtbaar. Te oordeelen naar de diepe afdrukken moet de snol en met vreeselijke kracht richt zijn. Op den vloer naast stoel lagen een verfrommelde doek en een open portemonnaie, Oenige kleine geldstukken. De keu Ju. haar Jdeeren waren binnen stebuiten gekeerd, alsof iemand er den intooid haastig had uitgehaald. Het lijk had een afgedragen bruin rijden japón aan; de voeten staken in vuile laagjes, die den vloer erg smerig hadden gemaakt; en de plaats, waar de heer gezeten had, was even eens vochtig van afgedropen regen water en van de modder aan zijn laarzen. Sporen van die nattigheid liepen van den ingang der kamer tot in de< slaapkamer, waar de vermoorde haar hoed, mantel en parapluie achteloos op bed had geworpen. Men kon ook duidelijk bespeuren, dat alleen de vermoorde vrouw in de slaapkamer ha’d vertoefd. Aan den muur, bij natte plek,- waar een parapluie staan druipen. Toen de commissaris de kast open de, waarin boven de kleerenhangers een plank voor hoeden en doezen was, vond hij een open leeren koffer die van zijn inhoud beroofd was. Op den grond in die kast lagen eenige papieren verstrooid, die den moorde naar waarschijnlijk door d.e haast uit de hand waren gevallen. Bij néder onderzoek bleek het een afschrift te (Bouw- en Woning- nr. Verg der Onder zie van Armenaoïg. 3nrg, 8 unr. Concert ,r Helena Horneman mitzler. ren wy geregeld tijdig dew dan ia O’* Iden. f 1.25 1.50 „1.50 3, 1.90 dagelijks aangenomen aan ons Bureau: ten, oen Boek handel en de Postkantoren. Voor de lezers van ons blad hebben wij dit jaar een zeer mooie St. Nico- laas-premie en wel iseum bevin- ae beroemde f de kleuren roerd igv touwtje”. jke drinker”. S. G. KREKELENKAM „Het vertrou welijk gesprek”. O. METZU „Het Ontbet” LM.Molenaar „Dame aan ’t Klavier”. JOH. VERMEER „Het Melkmeisje”. De afmeting der reproducties is 40 bij 50 c.M. Van deze map van welker inhoud de pers de schitterendste recencies gaf, is slechts een beperkt aantal voor handen, en wij bevelen dus een spoedige bestelling aan. De gewonè prijs van deze map zou zijn f 6.doch wij zijn in staat onze lozers deze aan te bieden vóór slechts f 2.90. Hieronder eenige recencies uit ver schillende bladen. Het Nieuws van den Dag zegt o.m. verdienstelijke proeve van kleu rendruk De Telegraaf zegt o.m.:De co- pieön zijn schitterend geslaagd Lux geïll. tijdschr. voor Fotographie zegt o.m. Wij hebben de origineelen met déze reproducties nauwkeurig verge leken en moeten den uitgever allen lof geven voor deze prachtige weergave.... De Tijd zegt o.m.: Het is een Nederlandsche onder neming betreffende Nederlandsche Kunst. De Heer W. Steenhoff, de be kende kunstcriticus, oefende daarbij toezicht op ’t werk De Nieuwe Rotterdanwche Courant zegt o.m. Een Nederlandsche onderneming van Nederlandsche Kunst biedt thans een aantal platen in kleuren, reproduc ties van werken uit ons groot museum welke onder toezicht van den onder directeur, den Heer Steenhoff zijn Ambtsgeheim. Naar het Vad. verneemt ia door den secretaris-generaai dor Rijksver- zekeringibank voor allen die aan de ouderdomarente werken, de volgende dienstorder uitgevaardigd: Naar aanleiding van twee artikelen, in „De Nederlander” verschenen, wordt in herinnering gebracht art. 402. der Invaliditeita, volgena hetwelk alle personen, in dienst der Bank, 14) J uist toen mijn vrouw in de gang kwam, werd de deur van onze huur ster dichtgeworpen en mijn vrouw zag in het halfduister een man naar de buitendeur hollen. „Herkende zij hem?” „Neen, mijnheer, ze beefde van ergernis over het geheele lichaam, toen zij terugkwam en zei, dat die man bijna met zijn hoofd tegen de deur geslagen was, zoo woest als hij de kamer uitkwam. Bij het oplichten van de deurklink, zag zij zijn hand beven, en hij mompelde iets van: „in de hel of „naar de hel”!" „Had hij een baard?” „Ach, ja, ik geloof dat hij een snorbaard had,” antwoordde de vrouw snikkend. „Maar welke kleur, dat I weet ik niet. O, welk een nacht te bezigen. Indertijd zijn wel uitzon deringen besproken, die zouden kun nen worden toegestaan, maar ten slotte kan de regeenngs-president in een bepaalde streek heel veel keeren wat hem naar zijn persoonlek inzicht on welgevallig ie. Dit ia ook gebeurd met Amundsen. Ofschoon zijn onder werp zich geheel bewoog op weten schappelijk gebied werd hem toch verboden de Noorsche, d. i. een aan het Deensch verwante taal te gebrui ken. De verontwaardiging die echter dit optreden van den regeeringspresi- dent zoowel in als buiten Duitschland heeft gewekt en de onvriendelijke toon die speciaal de Noorsche bladen hebben aangeslagen, heeft er toe ge leid dat de Pruisische minister van bnitenlandsche zaken, de heer von Dallwitz den regeeringspresident van Sleeswijk—Holstein heeft verzocht den heer Amundsen toe te staan zijn reisverhaal in de Noorsche taal te doen. Hoewel natuurlijk het recht van den regeeringspresident in de Nordd. Allgem. Zeitund (ministerieel blad) wordt volgehouden, heeft men het toch gewenscht geoordeeld het verbod in te trekken. Men beweert dat van allerhochsten stelle een der* gelijke vingerwijzing is gegeven. Wanneer dit waar is, dagfkan d» regeeringspresident van Sleeswijk zijn toekomst als zoodanig wel afgesloten rekenen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1913 | | pagina 1