Zeldzaam Aanbod!
1
tun’s Inkt
elijk de BESTE
)N SCHADELIJK
j-holland.
w
oor
ebruiken
kt b.
Vrjjdag 14 November 1913.
32e Jaargang.
00M-
MEER
No. 12327.
I EEN
MP -
XT5.e-u.-ws- ezx u^.dweartexxt5.e"h>leud. voor Oo-u-cLa. ezx Oaaa.stxelcexi-
HE
‘R
Verschijnt dagelijks
behalve
Zon-
10.000.
Buitenlandsch Nieuws.
Sixxrxerilaxxd-
HiLlLLtlUA.
i
dCeimelijR 6eminó.
KENNIMGEVING.
-
Telefoon Interc. 82.
het Leven,
IAAG.
1 Map in houdende
O Reproducties
en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.Telefoon Interc. 82.
VÉRGADERDG VAN DIN GIIIINTMAAD
iura.
In
srzekering logon
20
hoor de Jong
spoedig
vroeg
vijf uur namiddags
Omstreeks
I
nftoren, on
rntfa.
Vrij bewerkt door AMO.
bij
bo
rne.
goa-
GOlhMHE COURANT.
w. toen
korten, droomloozên slaap
toen hij ondanks al-
De BURGEMEESTER van GOUDA
brengt bij deze ter kennis van de belang
hebbenden, dat door den Heer Directeur
der Directe Belastingen enz. te Utrecht op
don un November 1913 executoir is ver
klaard
Kohier No. 4 der Bedrijfsbelasting, be
lastingjaar 1912/13.
Dat voormeld Kohier ter invordering
is gesteld in handen van den Heer Ontvan
ger, dat ieder, die daarop voorkomt, ver
plicht is zijnen aanslag op den bij de Wet
bepaalden voet te voldoen on dat heden in*
gaat de termijn van zes weken binnen welke
de reclames behooren te worden ingediend.
Gouda, den 14 November 1913.
11e Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
China.
Joeantsjikai's dictatorschap.
Een telegram uit Peking meldt, dat
volgens de Chineesche bladen het voor
nemen bestaat, om een congres bijeen
te roepen ten einde tot de instelling
van een centraal bestuur te komen.
Naar dit congres zal elke provincie
twee afgevaardigden zenden verder
zullen vier leden van het Kabinet, een
vertegenwoordiger van elk ministerie
en acht leden van het secretariaat van
den president deel van het congres
uitmaken. Wanneer dit re^eerings-
lichaam zal geconstitueerd zijn, wordt
het tegenwoordige parlement voorgoed
ontbonden en door een „vertegen
woordiging” varvangen, die geheel
afhankelijk zal zijn van de Regeering.
Oostenhijk-Hongablje.
De te Weenen verschijnende Zeit.
maakt melding van een conflict tus-
schen den chef van den generalen staf
mwij geregeld tijdig
igen ontvangen va»
certen, vermakUijk
deze dan in onz*
len.
km an Zn., Gouda.
gemaakt. De fijngevoelige deskundige
Steenhoff heeft de werken gekozen,
hij heeft toezicht gehouden bij de repro
ductie
De Nieuwe Courant zegt om
Er valt zeer veel te waardeeren
in deze wedergave die werkelijk in
haar soort verrassend goed mag heeten.
Zij behoort tot het beste wat wij op dit
gebied te zien kregen
dT Een exemplaar dar map lift aan
ons bureau ter Inzage. Het Is ongetwijfeld
de fraaiste premie die wij onzen lezers
ooit hebben kunnen aanbieden. Spoedige
bestelling, daar het aantal beperkt Is,
wordt dringend aanbevolen.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT
Per kwartaal f 125
Idem franco per post,1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50
Idem franco per post 1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
Markt 31, by onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
Voor de lezers van ons blad hebben
wij dit jaar een zeer mooie St. Nico-
laas-premie en wel
van zich in het Rijksmuseum bevin
dende werken van onze beroemde
Hollandsche meesters in de kleuren
naar het origineel uitgevoerd
A. VAN OSTADE „Haringvrouwtje”
FRANS HALS „De vroolijke drinker”.
S. O. KREKELENKAM „Het vertrou-
welijk gesprek”.
tt METZU „Het Ontbtft”.
J.M.Molenaar „Dame aan 't Klavier”.
JOH. VERMEER „Het Melkmeisje”.
De afmeting der reproducties is 40
bij 50 c.M.
Van deze map van welker inhoud
do pers de schitterendste recencies gaf,
is slechts een beperkt aantal voor
handen, en wij bevelen dus een spoedige
bestelling aan.
De gewone prijs van deze map zou
zijn f 6.doch wij zyn in staat onze
lezers deze aan te bieden voor slechts
f 2.90.
Hieronder eenige recencies uit ver
schillende bladen.
Het Nieuw# van (len Dag zegt o.m.
verdienstelijke proeve van kleu
rendruk
De Telegraaf zegt o.m.:De co-
pioën zijn schitterend geslaagd
Lux geïll. tydschr. voor Fotographic
zegt o.m.
Wij hebben de origineelen met
deze reproducties nauwkeurig verge
leken en moeten den uitgever allen lof
geven voor deze prachtige weergave....
De Tijd zegt o.m.:
Het is een Nederlandsche onder
neming betreffende Nederlandsche
Kunst. De Heer W. Steenhoff, de be
kende kunstcriticus, oefende daarbij
toezicht op ’t werk
De Nieuwe Rotterdam#che Courant
zegt o.m.
Een Nederlandsche onderneming
van Nederlandsche Kunst biedt thans
een aantal platen in kleuren, reproduc
ties van werken uit ons groot museum
welke onder toezicht van den onder
directeur, den Heer Steenhoff zyn
(Pres.), Dr. A. E.
BDEN, Dr. P.H.
'ORTELS. I
VET.
JFDHU T. I
CU*.
!thé’ OvMywi en I
ida.
loonhoven.
impen a.d. IJssel.
5waart.
A. de Jong, van der Molen en H.
Stulemener een voorstel ingediend om
B. en W. te machtigen het noodige
te verrichten tot het doen tot stand
komen van een wet tot onteigening
van de noodige pereeelcn noodig tot
het verkrygen van zulk oen beteren
verkeersweg.
irg, 71/} uur. Eerste 4
jorstelling, te geven
a. Ver. Het Ned.
Bouw- en Woning-
r. Verg der Onder*
ie van Armenzorg,
irg, 8 uur. Concert
Helena Horneman
litzler.
PRIJS der ABVERTENTIÉM:
Van 1—5 gewone regels met bewtysiummer. f 0.55
Elke regel meer.0.10
B|j drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Reeds meer dan 25 jaar is te Rot
terdam 't verlangen geuit een goeden
verbindingsweg te verkrijgen tusschon
do Hoofdsteog en Jonkorfransstraat.
Nadat de parallel loopende Botersloot
na de demping van den Goudschen
Singel met deze in verbinding was
voor
een Njd op den achtergrond geraakt,
doch later bleek steeds meer en meer
dat het eerste vraagstuk daarmede
niet was opgelost. Thans is het weder
op den voorgrond gebracht on is nu
door do leden der commissie voor de
plaataelyke werken die ten tyde van
het door haar uitgebracht advies aan
B. en W., lid dier commissie waren
en de leden van het college van B.
en W. voorstanders van deze zaak tot
welke laatste behooren de wethouders
VRIJDAG 31 OCTOBER 1913.
(Vervolg).
De Voorzitter: Ik meen den
Raad in overweging te moeten geven
het voorstel van den heer de Jong
niet aan te nemen.
De heer de Jong legt er zoo den
nadruk op, dat deze 3 personen f 6.—
per week verdienen en grondt zyn
voorstel daarop, dat dit in vergelijking
met de sluisknechts, wier loon pas ge
bracht is op f 11.50 te laag zou zyn.
Ik wil in de eerste plaats de vraag
stellenhoe komt het dan, dat geen
van die drie brugwachters op de Gouwe
gevraagd hebben om te worden be
noemd tot sluiakneoht? Zy zyn toch
in de gelegenheid geweest om te aolli-
citooron naar de plaats van den 74wi
sluis knecht, die onlangs gecreëerd is,
maar geen van die 3 heeft er naar
gevraagd.
Van één hunner is dat zeer te be-
grijpon. De heer de Jong zegt, dat
zoom brugwachter maar f6.— ver
dient. Welnu, de brugwachter van do
Gouwebrug by do Turfmarkt verdient
als brugwachter f600.—
Hy krijgt voor do brug over do
Gouwe fö.— per weck; dat is zoo;
maar hy hoeft bovendien nog oen brug
en zyn vrouw in naam zyn vrouw
bedient nog een derde brug. Verdor
krygt hy nog f 52.— per jaar van do
was diis zekere opoffering gelegen,
niet alleen een geldeiijke, ook nog
een andere, want als hij niet zweeg,
dan
Jordan hield het briefje bij <le vlam
der kaars en toen het verbrand was,
blies hij de arh van do tafel. Toen
sprong hij op en wierp de goudstuk
ken in de bovenste lade van zijn lin
nenkast. Hij dacht er volstrekt niet
aan, ze te behouden, noch minder er
gebruik van te maken. Al zou hij als
een datfloonër ook moeten werken, hij
kon van genade en medelijden nu
eenmaal niet leven. Er- zat niets an
ders op, dan het geld op een klesche
wijze terug te geven, met een vrien
delijke dankbetuiging. Ofschoon dit
.voorvkl op andere wijze hom herin
nerde aan zijn treurt gen toestand, het
had hem toch eenigszins afgeleid. Het
lieve, jonge gelaat, dat over het nu
reeds verbrande papier gebogen ge
zeten had, de blijkbaar onvas'e hand,
die de ongekunstelde woorden in
angst en schaamte had neergeschre
ven. En eindelijk de tranen in die
blauwe kinderoogen, welke hem zoo
raadselachtig gisteren voorkwamen,
dat alles saamgenomen bracht zijne
gedachten over naar een reiner sfeer
dan waarin hij dien avond bij
vrouw Von Karstenbrook had
demd.
De stemming bleef hem bij,
hij At een
ontwarde. Ook
Socialistisch verkieringsgdtech
„De Zuld-Holl." sehrljU:
Meent ge lezer, dat wij iMrihton
willen op ran voorbeeld, dat In ker
kelijke kringen gebeden is voor do
verkiezing van oen rechtschon candl-
daat.
Gtj vergist u! Hot zijn ditmaal
s o c I a a I - d e m o c r a t e n, die dit
goed en oir baar achten.
Het orgaan van de S.D.P. „Do
Tribune” meldt: „dat in de soeialis-
tischo godsdienstoefening in Odêon
te Amsterdam II. Zondag voor do
verkiezing van Oudegeest gebeden is”.
Elke letter commentaar is inderdaad
bij dit bericht overbodig.
Von Hötzandorff en dan Oostenrijk-
schen troonopvolger Aartshertog Frans
Ferdinand. Dit conflict zou ontstaan
zijn tijdens de herdenking van den
volkerenslag in Leinzig. Op een ban
ket had de Duitscne Keizer nl. den
wensch te kennen gegeven, de Oos-
tenryksch-Hongaarscne regimentscom
mandanten te leeren kennen, en aan
Freiherr Von Hötzendorff verzocht
hem de heeren voor te stellen. Dien
tengevolge zocht de chef van den
generalen staf de regimentscomman
danten op ten einde aan het verlan
gen van Keizer Wilhelm te voldoen.
Aartshertog Frans Eerdinand vernam
dit en gaf Freiherr Von Hötzendorff
zijn ernstige ontevredenheid te kennen
hetgeen ook door omstanders werd
gehoord. De Aartshertog nam het
standpunt in dat het hier niet een
gewone kennismaking betrof, doch een
dienstaangelegenheid, waarin de aarts
hertog als opperbevelhebber niet had
mogen worden gepasseerd.
Belgis.
Spoorwegongeluk.
In de nabijheid van Grammont is
een trein die voornamelijk marktgan-
gers vervoerde op een leegen trein
gestooten. Twee reizigers werden ge
dood en ongeveer 30 meer of minder
zwaar verwond.
Frankri/i.
Omtrent de vergiftig^ngsaangelegen-
heid te Cholet wordt uit Parijs geseind,
dat men er nog niet in geslaagd is
de juiste oorzaak van de ziektever
schijnselen vast te stellen. Men ver
moedt thans, dat mon hier te doen
heeft met ziekteverschynselen van
besmettelyken aard, hetgeen men
hieruit afleidt, dat een man die niet
aan het bruiloftsmaal deelnam en
eenige der ziek geworden personen
verpleegde, ook zwaar ziek werd, ter
wijl later ook een vrouw dio evenmin
van het bewuste gereoht had gegeten,
door de ziekte werd aangeta.t. u di, vraagatuk toen”
Ontploffing.
Gistermorgen om 7 uur had een
ontploffing plaats in een celluloïd-
fabriek in de nabijheid van Rouaan.
Er zijn 3 arbeiders gekwetst, waarvan
2 ernstig. Door de ontploffing ont
stond brand, die na eenige oogenblik-
ken gebiuscht wérd.
Er loopt een gerucht, dat de ernstig
gewonde arbeiders stervend zyn.
Overstroomlugen in het oosten.
Tengevolge van do voortdurende
16)
Hij dacht geen oogenblik, aan dat
incisie, dat hein nu haar hulp aan
bood. Wezenloos staarde hij op de
twintig-markstukken, die in zijn hand
glinsterden, en van, het goud, naar
het papier dat in zijn handen ritHe-
de. Het feit zelf begreep hij spoedig
genoeg, maar de redenen, waarom
Manha hem in de gelegenheid stelde
zijn schuld bij haar moeder aan te
zuiveren, die reden was hem duister.
Waarom deed zij dat? Hij had haar
daartoe geen aanleiding gegeveW, en
met haar kinderlijk medelijilen wilde
hij niets hebben uit te staan. Mis
schien had zij wel gedacht aan hare
toekomstige positie als de vrouw van
een rijken bloemkweeker, en had zij
in een edelmoedige bui willen ton
nen, dat zij wel met eenige goudstuk
ken om zieh heen kon werpen. En...
toch... niemand mocht er iete van
weten
Dat was dan toch niet in overeen
stemming met zijn vermoeden, want
wie pralen wil, verlangt geen stil
zwijgen, maar verlangt zijn daden te
hooren uitbazuinen. ,/<n Martha’s daad
regens zijn, naar de N. Cl. meldt,
ernstige overstroomingen ontstaan in
de landen, waardoor de Haute Saöne
en de Doube stroomon.
Op do lijn Parijs--Lyon bij Car-,
goloin (Cöte d Or) staan de wegen
onder water en geschiedt het treinen-
verkeer zeer langzaam, uit vrees voor
verzakkingen.
Te Autun is de Arroux buiten de
oevers getreden en heeft de lage ge
deelten der stad overstroomd. Op ver
schillende plaatsen is hel verkeer
verbroken.
Een hevig onweer is losgebroken
Cbarollais, waar veel vee werd ge
dood en branden uitbraken. Een wa
re zondvloed deed daarop de rivie
ren wassen en haar oevers overstroo-
men.
Maar vooral het gebied tusschen
Vesoul, Hóricourt en Montbéliard, hot
dal van de Lizaine werd geteisterd
en hier geeft het hooge water reden
tot onrust.
De weg Parijs—Bazel is bedekt met
water. Men heeft het verkeer moeten
verzekeren langs den eenigen weg
tussehen Genevreuillo en Crevmey-
Saulx. Te Montebiilard is de stand
der Lizaine in 24 uren 2 M. geste
gen. Een dienst van booten en rij
tuigen vervoert er de reizigers. Aan
allo kanten zijn reddingsdiensten in
gericht, ook tot proviandoering van
de bedreigde plaatsen.
Te Besanyon eteigt de Doubs
c.M. in hel uur.
Te Nhncy is de Meurthc onrustba
rend gewassen en bij de aanhoudende
regens verwacht men dat de rivieren
nog hooger zullen stijgen. Alle voor
zorgsmaatregelen zijn genomen.
veel gehoopt zijn, immers zulke ver
wachting is ongeduld, en wat kan
er zijn, dat gij ongeduldig moest ver
wachten?”
„Ik weet het niet,” antwoordde zij
het hoofd afwendend, „maar ik ge
voel mij niet wel.”
Hij trok een tabouret naast haar
schommelstoel en vroeg
„Mag ik hopen, dat uw onwel-zijn
een aanklacht tegen mij is.”
„Noen, neen,” antwoordde zij haas
tig. „Die gedachte la voorbarig en
vermeerdert mijn zelfverwijt."
„Zelfverwijt?"’ herhaalde Balder op
vleienden toon. „Wat zelfverwijt zou
er In uw gemoed kunnen plaats vin
den?”
„En toch gevoel ik zelfverwijt I
antwoordde zij met een verleidelijk
lachje, „voornamelijk omilat gij niet
zijn moest op de plaats, waar gij nu
zijt.”
„Niet bij u?” fluisterde hij, „waar
moet ik dan anders zijn, dan in tiw
nabijheid, waarheen al mijn gedachten
en begeerten mij trekken."
„Ik weet het niet, als gij het niet
weet,” schertste zij weder.
„O, ik weet het,” riep hij, -ter
wijl hij zich nu naar haar gelaat
overboog. „Gisterenavond heb ik ont
dekt, waar ik het geluk kan vinden
zonder welke mijn rijkdom toch geen
waarde heeft.”
(Wordt vervolgd)
Ie moeite Martha niet te zien kreeg.
Hij had onderweg een paar rozen ge
kocht en bij zijn terugkomst vroeg
hij Christine verlof de jonge juffrouw
te mogen spreken. Hij wist dat haar
moeder op dat oogeilblik niet thufs
was, en wilde nu aan Martha die
bloemen geven als dankbetuiging ^voor
het heerlijke gebraad, dat hij dien
avond gekregen had.
Hij kreeg echter ten antwoord, dat
de naaister juist bij juffrouw Martha
was om een kleedingstuk te passen,
en zij daardoor verhinderd tvas te
komen.
Nu begreep hij, dat zij zich voor
hem schaamde om onder zijn oogen
te komen, en deze schaamte van het
jonge meisje kwam hem natuurlijk
voor, ja nog natuurlijker dan zijn
verlangen om het geld zoo
mogelijk terug "te geven.
Toen hij dat inzag, kwamen
hem de reinere wenschen weer
ven, die hij altijd gekoesterd had,
voordat Elfride von Karstenbrook ten
tweeden male haar zinsbed wel mende
bekoring dp hem had laten werken.
In volle reinheid stelde hij haar nu
weer voor, en met ongeduld wachtte
hij het eerste vrije uur, dat zijn werk
zaamheden hem zouden laten, om aan
Elfride's voeten al de hoop in zijn
hart te gaan nederlagen, te droomen
van hun beider toekomstig geluk.
gaf mevrouw von Karstenbrook bevel
dat Heinrich Balder onaangemeld In
haar boudoir moest worden toegela
ten, zoodra hij kwam.
Met slimme berekening had zij hel
er op aangelegd, er zoo bekoorlijk
mogelijk uit te zien. Zij had haar
witte, nauwe morgenjapon aangetrok
kén, de lamp wierp een zacht rood
achtig licht af, en gaf alles een too-
verachtig voorkomen.
Toen Balder binnenkwam, zat zij
in een schommelstoel voor het haard
vuur te peinzen. Als zij goed uit
haar oogen had gekeken, had zij ge
merkt, dat hij haar berekening door
zag. Zij zag het echter niet.
„ik ben juist op tijd,” zoide hij
halfluid, terwijl hij naderbij trad.
Zij veinsde van hem te schrikken,
en deed dit zoo natuurlijk dat Balder
er werkelijk door misleid werd. Hij
greep haar hand en zeide: „Neqm me
niet kwalijk, dat ik hier als een
lomperd binnen drong. Indien ik ge
weten bftd, dat gij rust noodig hadt...
„Ik was niet geheel wol," sprak
zij, haar krullend haar wegstrijkend,
dat haar juist zoo lief stond.
„Van gisterenavond nog?1”
bij zacht. Zij knikte.
„Ik weet toch volstrekt niet, wat
mij zoo geprikkeld heeft, dat ik er
den gehoelen nacht van moest wak
ker blijven.”
„Was het misschien gespannen ver
wachting? Maar noen, dat zou te
68