DHT
lartl 36.
Ipitiniiig
rijzen, wordt
i in coupons
Mt,
kwaliteiten.
g-
mei
ll, 80!.,
Bericht.
Buitenlandach Nieuws.
I. TcM. 1121.
H
BMAN.
n van f 50.*,
i ter ONMID-
aanvang.
No. 12352. Maandag 15 December 1913. 52e Jaargang.
lsH.eta.-ws- ezx -^d.wextezxtie'ble.cL voor O-oixcLsu ezx Ozxxstrelcezx-
I
Vereel lijnt diigelijku
e uüout.
s gebied.
De candidatuur-van Doorn.
B’aj.texa laxxd-
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
- i' 1
leixxd..
Telefoon Interc. 82.
FUUlLLiHU^
6eminó.
h
en Zomer-
en en Entre-
a alle prijzen.
fjes, Wollen
staakt.
en
niet
ik heb
Zijn
Ang dq
noe-
meer eigen-
Uirijk steed n
Het was dan
areed, vai
ivoor f X
zei
dit
_'prokon.
(llbld.)
v Albanië. 1
In qns overzicht van Zaterdagavond
[even,
zijn
Toen
I per el
ten per el en
louses.
Batist ook
n bijzondere
waaraan do dikke
frtorde. Ach, kom,
er nog in worthed,
overdenkende, ging I
slechts één leven*
ant-
„Wil je
mijn lief
on dood.
«ken. 132
GOUDSCHE COURANT.
om advies verzocht in zake hot adres
der hoeren mrs. jhr. Van Holtho tot
lichten, Van Houten en prof. Van Ha
mei, strekkende tot toelating van do
vrye uitoefening der Geneeskunst.
Zij, die zich met ingang van 1
Jan. 1914 op dit blad wenschen te
abonneeren, ontvangen de tot dien
datum verschonende nummers gratis.
DE UITGEVERS.
Nieuwe stuivers.
In de Memorie van Antwoord van
de Isjgrooting van ‘t’ in ancien deelt do
Minister mode, dat de nieuwe vier
kante stuivers in het begin van 1914 in
omloop gebracht zuilen worden.
weet, ga ik met een gerust gewenm
heen, wa'nt je liefde zal mij altijd eib
overal vergezel lep. Wat ik ook ga
beginnen, ik doehel alleen voor jou.
te
en
>bouw v»n Bouw-«o
oht, 2 uur. Vergui*
ïndorstandscommiM**
i Schouwburg, 8*»
tent Concert „Arno*
larmonie”, 8l/i a-»
on. Ned. Bond vs*
fficieren.
ken wij geregeld tijdig
mogen ontvangen vaa
onoerten, vermakelil-
i deze dan in ons*
aldm.
dakxnaa Zn., Gouda
Ike afdeeling,
)ames beleefd
et weg.
Achtereenvolgens he«|ft de gemeente
Amersfoort aangekocht aan do Barch-
man Wuytjorslaan het terrein „Vléut-
bergen“, groot G.32 H.A., voor rond
f27.000. tusschen dio laan en den
Ouden Utrechtachoweg', en een terrein
van mevrouw do wed. Roo< Vlasman-
Slingoïnaun, ter grootte van. 35.34.70
H.A. en strekkende van den Ouden
Utrechtecheweg tot, don (nieuwen;
Utrechtschewog, voor f 110,000, be
nevens van mevrouw de wed. van
Walehren-Scholten van Oud-Haarlem
Zooals Zaterdag nog met een en
kel woord kon worden gemeld, is
Gouda’s afgevaardigde naar de Twee
de Kamer in de Zaterdagmiddag ge
houden vergadering van de Centrale
Liberale Kiesvereeniging voor het
Statendistrict Gouda candtdaat ge
steld voor de Provinciale Salen in de
vacature, ontstaan doorbet overlijden
van den heer II. J. Nederhorst Br.
Deze candidaatsteliing, alsmede de
bereidwillige aanvaarding der candi-
datuur door Mr. van Doorn verheugt
ons en stemt ons bemoedigend veot
dezen nieuwen stembus.
Bij de vorige verkiezing in de va-
cature-Viftgerling toch is hot geble
ken, dat Mr. van Doorn een candi-
daat is, die én om zijn beginsel én
zijn qualiteiten èn zijn persoon, éeq
uitnemende kans tot slagen biedt. Dat
op 5 Nov. j.l. geen overwinning met
deze pandidatuur werd behaald, ruoet
aan verschillende omstandigheden, ook!
aan tó geringe opkomst aan onze zijde
wordep toegeschreven. Niettemin was
het aiintal stemmen op Mr. van Doorn
toen uitgebracht zóó aanzienlijk,, dat
de kaïns van slagen nu zeker piet ge
ring is té noemen.
Van nu af hebben de vrijzinnigen
in het district al datgene te doen,
wat voor deze candidatuur bevorder
lijk kón zijn. Voorop zij daarbij ge
steld, i dat niemand hel moet laten
aankomen op een mogelijke herstem
ming, i omdat de eerste stemming op
30 D|ec. a.s. vrijwel de beslistfondd
zal zljh. fi
Pensioengerechtigden in de gestichten.
Artikel 69 van de nieuwe Armenwet
bepaalt: „de inkomsten van bezittiu-
gen van woezen, vondelingen, verlaten
kinderen en andere armen, verpleegd
in godshuizen, kunnen, gedurende den
tijd der verpleging, worden genoten
door do instelling, die de verpleging
bekostigt, doch slechts tot een bdHrag,
op verzoek van het bost uur van laatst
bedoelde instelling vast te stellen door
den rechter van het kanton, binnen
hetwelk die instelling haar zetel heeft.”
Ingevolge dit artikel heeft de kan
tonrechter te Amsterdam bepaald, dat
do verpleegden in do verschillende
gestichten alhier, die in de termen
vallen van f 2 staütepensioen, daarvdn
f 0.7b voor zich mogen behouden ep
f 1.25 aan dd gestichten komt.
Deze beslissing geldt dus voor het
Armenhuis, de Oude Mannen- on
Vrouwengestichten, enz. Aanvankelijk
hadden vele verpleegden van het Ar
menhuis, waar men do tegemoetkoming
aan het bestuur wilde bepalen op f 1.75,
te kennen gegeven, dat zy do inrich
ting wilden, verlaten. jDhans echter,
nu zij oen Zakgeld dat by sommi
gen nog vermeerderd wordt dooreen
^leino verdienste overhemden ah
waarover zij nimmer beschikten, wordt
niet moor over heengaan geprokon.
(llbld.)
oor hem voorbij?' Hij
gedaan tusschen dé
r wcBNchon en itebc*
fbeloud; hel Ipt wa4
nog „n
Dat «ou
„..«.jf zijn
Hij balde do virgers tot oen vuial,
gouden ring glin-
vrottwen waren
il,- maar je hadt
hij onwillekeurig
te verliezen. En dit
verraderlijk
„Welk
ounoozele bah!” fluisterde hij, en
drukte de handen wederom tegen zijn
voorhoofd aan. „Had ik me slechts
ind.
land..,
Italw
Messina
Den 28n December zullen. 5 jareri
verloopon zijn sedert Messina doof
een aardbeving vernield werd. Hoé
groot was de ontzetting over den
ondergang van deze grpqtste en rykst#
stad va'n CjciliÖ Onmiddellijk werd in
binnen- en buitenland geld byeenge»
bracht, milliocnc» werden naar Rom<
gezonden om den nood te lenigen!
totdat langzamerhand de deelneming
en belangstelling verminderde. Alleen
van zeelui, die do haven van Messing
hadden aangedaan, hoorde men mede*
deelingen over het weder opbouwe^
van de stad.
Eenigen tijd geleden^ bezocht dé
Franschman Albert Acrement de
plaats des onheil. In do „Opinion’*
vertelde hij o. m. het volgende ovpr
den toestand, dien hij daar vond:
Dadelijk bij mijn aankomst, szocj
schrijft hu, werd ik door een groot#
menigte scqreeuwendo Mdéfen omringd»
Ieder beweerde dat hij alleen do ofii*
oieele gids was, Zij tohnden mij, vuile
van blauwe zegels voorziene papieren»
„Als geboren Messinees heb ik toe-
stemming om de ruino’a te laten zien”,
sprak de gids, dien ik had uitgezócht.
„Ook ik was bij cte-rsmp, die mij el|
familieleden ontroofde. Drie dagen
lang was ik levend begraven, totdat
Russische matrozen mij redden/' Zij
brachten mij naar Gitsnia, waar Duit*
uohe Roode Kruiszuaters mij verpleegd
den. Vreeselijke dingen heb ik ge*
zien....”
Zonder leidsman begaf ik mij naa<
1 |ot Grand-Hotel. Het is oen huis van
één verdieping, gebouwd uit houten
balken, 's Avonds ging ik de stad inj
(|ie ik weer ton halve opgebouwd
dacht te vinden ik vond haar vol
puinhoopen, die nog 35.000 lijken
moeten bedekken. Spookachtig teékenl,
den zich do geraamten van in aanbouvf
zijnde huizen en donkere alleenstaande
gevels togen het luchtruim af. Lk liep
door de boofdstraat die bestaat uit
houten hutten on verlicht wordt doot
electrische booglampen. Een van dq
hutten is grooter dan do anderen
een café, waarin Tziganen muziek
maakten I Moor kon ik dezen eersten
avond niet zien.
Den volgenden morgen ontmoette
ik mijn gids, dio zich dadelijk op mil
opdrong en mij allerlei verhalen deed
-tJL-
hebben wij het grand concert dat de
Ruthenen in het Oost^nrijksche Huis
van Afgevaardigden hebben gemaakt,
vermeld, welk feit ons nu in ^e ge
dachten schoot, toen we onze gedachten
nog eons weer lieten gaan over wat
de laatste mdan h-j’. zoo vaak het on*
derwerp vat ^rek is g-veest on
wat zoo menigmaal in staat i? 'weost
om de gemoederen in de gre be
roering te brengen. We bed »iu de
geboorte en de eerste leven lien
van het petekindje van H A k-
Hongaiye. Het lijkt toch v. ‘J u
derlijk, dat Oostenrijk-lH' is
opgetreden voor de best!aau’ ““ten
van een zelfstandigen .'a|en
staat. Het moet wel zee ir* iot
tieven voor zijn daad Ir** énd,
om het ontstaan te'van
een dergelijk vorste, |(fc De
geschiedenis heeft w ge
maakt, wat Oostenr ^-ijo er
mee voor had, daar a^/ ocenL '»tischc
zee een zelfstandig iKv ^°>rmee-
ren. Hot recht van1 s
eigen levensuitingen jnrijk*
Hongarije toch wel nb heb
ben de Albaniëi’s tot Jd&y
brengen. Wanneer Oor °di inga-
rrje er dio principes ^an
kon het zich zelf in ip ö0iWo<'plaatH
wel oplossen in heel vq>v»_ Hod
lang vragen de Polup^
Hongaren om die onkes noe’
men, al niet reeds 04 -
staat-zijp 7 Dan is Oo
aan het eene oor doof.
ook onkel de zucht om Berviö klein
te houden, die er Oostenrijk-IJonga-
rije toe bracht de Adriatische kust
streek in een zelfstandig land om te
zetten. De comedie zal zijn laatste
bedrijf dezer dagen vertoonen als do
prins von Wied officieel door het
Albanpesche volk in zijn vertegenwoor
diging als vorst wordt uitgeroepen,
In werkelijkheid hebben de groote
mogendheden de keuze bepaald. Wat
den prins von Wied te wachten staat
als vorst van oen ongedresspord volk
is slechts bij benadering te gissen
Het lijkt ons een uiterst zware taak
een volk zoo ongedisciplineerd als het
Albaneescho is, te brengen tot een
modern J£uropeescho Samenleving.
Een volk wiens Rechtsbepalingen zich
laten vaststellen door de volgende zes
woorden Oog om oog, tand om tand,”
zal heel wat van zijn oude karakter
moetep afleggen voordat een geregelde
gang van zaken zal mogelijk blüken.
haar geluk, en over hem.
XIII.
De avond, waarnaar velen met on*
geduld hadden uitgezien, was gekoj
men, de avond dal Balder zijn 'gastcq
eén bal zon aanbieden.
Hot was een vervelende winterdag
geweest met grauw bewolkten hemel,
liet was reeds zeer vroeg donker en
eön koude wind joeg door de sUatfii
eq deed ramen en deuren klepperen»
HoluHcb - Balder had dien dag nog
geen voet buiten de deur gezet. Hij
zat in zijn studeervertrek aan zijd
schrijftafel, waarvan hij de laatste
dagen met zorg den inhoud hadna*
gesnuffeld, De lampen op de Iqfela
bramlden helder genoeg om irt ver*
eeuiging met de gloeiend gestookte
kachel oen overdreven warmte voort
te brengen In hot geeloten vertrek»,
welker vensters door dubbele gordij)
ncn vohlormle worden beschermd te*
geu nieuwsgierige voorbijgangers. En
toch hod Balder last van koude 4fih
Hngen* .Hij dronk het eone gla* wijn
na. hel andere, Minder dat hij daarbij
eonig baat vond.
Éindelijk wus het laatste blad pa4
pier bekeken. Balder sprpng p ert
wierp den geheckm hoop in ’t Vuur;
waardoor de vlammen hóóg opslóc-
gen.
,^k ben een dwaas, een dwaas
mot vervloekt vorvolendc wnn w-»n.”
Hij mompelde dit zacht Voor ziéh wit
g, -n r 'n -a o
behalve Zon- en Feestdagen.
VHIJ8 DH A OV ERT'ÉTtfEÏë
Van t—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer 0.10
j Bp drie achtereenvolgende ulaatejngcn worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing vnn 1regel» f0.35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6, cte. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
over de ramp. Plotsoling kwamen wij
op een verlaten plein een ware
woestenij.
„Dat is de Corso Cavour” zoide mijn
gids. Do Corso Cavour, waar de groot
ste warenhuizen en de banken zich
eens bevonden on waarvan nu niets
meer over was. Onder de puinhoopen
vond men groote sommen geldsnie
mand weet wat daarmede geschied is,
„Waarom bouwt men Messina niet
op”, vroeg ik my gids. „Waarom is
anders al dat geld bijeen gebracht?”
„De inwoner» van Messina hebben
daarvan niet» gekregen. Het geld is
voor den veldtocht in Lytriö”, verze
kerde mij de gids.
De moerdordorhoid van de bewoners
zou het land graag willen verlaten.
Steeds leven zij in angst want er gaat
geen week voorby, waarin men het
onderaardsch rommelen^niet hoort. En
toch moet, het den handel zoo belang)
ryko Messina weer opgebonwd worden,
maar de daartoe noodige gelden wor
den niet ter beschikking gestold.
Heeft Europa het daarvoor ge^e)
ven
Een hevige cycloon is te Milaan
over de stad en over het moer van
Cömo gegaan. Groote schade werd
aangericht. Het spoorwegverkeer en
de scheepvaartmoesten worden ge-
n»Nnl.»
DïTl|f»CHLA?O).
VrydagB mijnwerkers in de
Êmmaschooht v]>n de mijn Wilczek bij
Poolsch Ostrau jjfdaalden, braken plot*
seling de kabels van do kooi welkó
daardoor in ooft diepte van 160 M.
viel. De 7 mijnwerkers werden gedoodï
Amrbika.
De revolujlie in Mexico.
Volgens mededeoling van het depar
tement van oorlog, te Mexico City
veroorzaakte de (beschieting van Tom*
pico door twee kannonnourbooten en
de artillerie der gefederoerdon oen vol-
déroute der rebellen. Binnen eén uut
tyds moeten honderden rovolutionnai*
gedood zijn.
De rest is in vollen aftocht in dé
richting van Victoria.
Vrije uitoefening ddr geneeskunst.
Naar wy vernemen heeft de Regie
ring den Centraaen Gezondheidsraad
terwijl hij naar |de brandende papfe*
ren in de kachels staarde.
Hij schrikte, loeu do huisknecht ié
de kamer trad lom te vragen b! hij
mijnheer» diner h» bel hotel moest
gaan haten.
„Over een hap uur,” antwoordde
Bulder knorrig, Lover een half uur»
dan'ïftl ik wöï eetlust krijgen. Nd
heb ik nog geen rtrek
Hij keek op de klok. Daarbij zag
hij toevallig in dpn spiegel zijn «»ig«rt
beeld en barnerkje hoe akelig bleek
hij er uit zag. Hevig verschrikt keer
de hij den «piegcl den rug toe. Doof
deze beweging seheen het alaof zifn
gedachten tevenm een anderen Iqop
te krijgen, teuutiiLsle hij sfajurde weet
in gedachten verjltept (in het vuur.
Pijnlijk waren y zijn gedachten zeer
zeUór, want plotseling sprong hij op’
met een zucht en staarde nfet letn*
ger voor zich uH.' mw keerde tpt,
de werkelijkhgfcd tmtfc. De -tfjrt om te
drooinen wa«A«(>
ha<L een keirte j,
vervulling zijner
geerte Mar zetfbé,
geworpen. Waaron «ou hij
die droomerijen tr.
toch immers onziih s
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal f 125
Idem franco per post. 4 1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad ,1.60
Idem franco per post«1.90
Abonnementen worden dagelnks aangenomen aan ons Bureau:
Markt 31, by onze Agenten, <leii Boekhandel en de Postkantoren.
Vrij bewerkt <^r AMO.
Bij ^dit laatste eenvoudige en toch
zoo smeekende „ik lijd immers ook»’
kon Wilfred Jordan zich niet langer
beheerschen. Hij sloeg zijn armen om
haar I^een en drukte haar aan zijn
borat. „Och, Martha, Martha, ik heb
je iocfa zoo onuitsprekelijk lief
Zij liet hem begaan, toen hij haar
hartstodhtelijk op oogen en mond
en wangen kuste en keer op keer'
hun geluk bezegelde met vurige kus-
seii. Hm vroeg haar, wat hij eigen
lijk niet behoefde te vragen, omdat
hij het ireeds Ikng wist. „Heb je mij
ook lid.” Eu het was natuurlijk, dat
*ij slechts knikte en ten antwoord
hem vurig op de mond kuste.
„Martha!” klonk toen zijn
Woord qp deze bevestiging,
dan de mijne zijn? Wil je
vrouwtje' worden? In nood
wat de imenschen er van mogen zeg-
gw»?’’ 1
En m£t een vurige kns bezegelde
het hntwoord,dat fluisterend ge
geven wierd: altijd!”
„Dan zullen w^afwachten!”.
Jordan kalmer gestemd. „Nu ik
naar zijn schrijftafel, eti opende een
geheime lade. Ze was leeg, nog kort
tevoren was d/Wirin hits verbomfeu ge
weest. Ba... dat,.. Ret was /iet ecus
watfrd, flat hij daarom bedde.
Vüur verteert alles, hel mankt geen
onderscheid. Hout wordt mjcb en
t papier wordt ook asch.
equ dwaas beu ik toch,
hals!” fluistente hij,
voorhoofd aan. „Had ik
den tijd gegund. Als ik iiug eens zoo
iets bij de hand1
In de gang sloeg een deur dicht.
De httHknecht ging zijn eten haten
Zijn woning stond dug ’ledig. Wat?
Was hij er dan zelf bint in? Telde
hij nu al niet meer mee? Dergelijke
gedachten beatorrudén zijn brein. Het
was hem" ajsot hij een fltex waaoan
al^ zijde» ^oor vijandon omring»! ,cn
plecht» twjn onkelen uitweg ziet dóór
een wanhoplgen sprong.
„Die Wlrtmann, die’Jordftn en die
Hoekner, o, dife bloedim&dcn,*’ mod»-
pelde hij heeseb.
Mat nnvaste Tmnd trok hij zijn
mantel vbn «én «teel al, sloeg hom
dicht vast en drukte zijn hoed dlpp
in oogen. En toen leek het of hij
vleugcloti onder dq voeten kreeg, zpti
groot 'wfts zijn dra hg naar een haas-
Hge aftocht. Hij had geen üjd moer
te verliezen, sis hij zijn voorgenomen
ddel wilde .rmrelkcn.
- 9 (Wórdt vervolgd.)
ga_
vergezellen.
Het verlangen om jou de mijne
kunnen noemen, zal mij moed
kracht geven.”
Hij boog zich tot haar over
liet zijn oogen in de hare rusten.
Geloof je dat, Martha. Ja,
waar? Lk ben thans een geheel an
der inensch geworden. Je ktii/l op
mij bouwen, hoor, lieveling/’’*
Zij beloonde hem voor die woor
den, sloeg haar Urmen om zijn hals
en terwijl zij hvrrj lang en innig kus
te, fluisterde zij:
„Ik heb je liqf, en daarom ver
trouw ik je, nu jen altijd!”
„.Vaarwel dan!4’ sprak hij harte-
Ijjk. Eu loon hij zag, dat zij begon
te weonen, kuste hij haar de tranen
weg. „Kom, kom, nu niet hullen!
jij bent mijn lief meisje etii dag erf
nacht zal ik aan je denken. Je bent
immers do zon van mijn leven. In
mijn geest zal ik je voortdurend bij
mij hebben. Zal je ook aan mij den
ken?”
Ze knikte slechts.
„Vaarwel, en tot weerziens, Hove
ling,” sprak hij flink.
„Tot weerziens herhaalde zij
zacht, als in oen droom.
Toen ging hij vlug. En zij bleef
in de kamer, viel op oen stoel neer*
en bleef drqomerig zitten donken over
30
