■ÏEBIIIB M.
UllLIH
bO. Alter
ibiedingen
n in de
Courant
«tfcce*.
H.H. Adverteerders
wordt vriendelijk verzocht met het oog
op de KERSTDAGEN hunne adver-
tentiën voor het nummer van ZATER
DAG 27 DEC. in te zenden vóór
WOENSDAG j24 [dezer, des namid
dags 4 uur.
BUSSEN,
li H A O Koffie
ULDEN.
I
Bericht.
Ko. 13359.
Dinsdag 23 December 1913.
52e Jaargang.
Verschijnt dagelijks
Zon
en
Buitenlandse^ Nieuws.
ZBvLiteiï land..
£>e &aitanfioeiar.
te Gracht 269A
HAAG,
GSTEWAAR-
Iragen
Dameskleeding.
tentiên kosten slechts
litbelallng:
).35, voor elke re ge
Wed.E.ALTER
Gracht 269*
HAAG.
ÏJMlLLtilOA
Telefoon Interc. 82.
XTïeTj-"ws- ezx -^.<5.*vextezxt5.e'bleud. voor G-oixdLsu en QxxxstxelEen
béhalve Zon- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
MP EN
per regel.
DE UITGEVERS.
winkeliers.
md aan het Bureau.
Italië, de
gij
het
wórd
7 uur. Openb. Feest-
rereen. tot afsch. van
•anken, afd. Gouda,
re Schouwburg, Too-
ng Herman Heyer-
'Vrij bewerkt door AMO.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden dagelijks aangenomen
van de vacature»
PROVINCIALE
ele of gedeelten
iten de stad aan huil
ïwe Schouwburg, 4°
voorstelling.
ieuwe Schouwburg,
i vergoed.
'JJJfen ADRES:
tusschenbeide gekomen waren. Deze
verklaarden in 1829 Griekenland voor
onafhankelijk. In 1832 kwam de eerste
vorst van Griekenland aan de regee-
ring. ’tWas Otto van Beieren, die
echter nooit de liefde der Grieken
h’eeft bezeten. Het was juist zijn te
weinig voelen voor de herleving der
ideeën van het oud-Grieksche rijk,
dat de oorzaak was van de weinige
genegenheid van zijn onderdanen. Of
hij dan geen oog had voor watGrie-
staat^te zyn4 die
gQfichiedschrij-
lomuk Sepp, zegt
'j van den va-
het volgende:
i gtaatsman en
in te zien, dat
sluitingsdwang te Leiden heeft naar
de N. Crt, meldt, een uitvoerig adres
aan den gemeenteraad van ’s Graven-
hage gezonde^, om de verordening op
de winkelsluiting niet aan te nemen.
In dat adres wordt er o. m. op'ge
wezen dat de werking dezer verorde
ning in Amsterdam aantoont dat zij
wel degelijk ingrijpt in de economische
belangen van den kleinen winkelier,
hetgeen wel hieruit kap blijken dat in
Amsterdam, van af het oogenblik dat
de verordening in werkingii getreden
tot in Sept. 1912, dus in ongeveer een
jaar tijd, 1327 processen-verbaal zyn
opgemaakt en dat terwijl de kleine
winkelier anders zoogoed als nooit met
nplitio of justitie in aanrakipg komt;
dat dit meer spreekt dan alle adressen
van voorstanders.
Verder wijst adressant er op, dat niet
moet worden afgegaan op adressen
van winkeliers, zooals in de Spuistraat
enz., omdat dit byna alle winkeliers
zijn met personeel, dus geen klein-
ti „Hollandia”, 8 u.,
’hr. Reciteervereeni-
enoegen”.
en wij geregeld tijdig
togen ontvangen van i
ucerten, vermakelijk-
deze dan in onze
den.
T. CREBAS.
2)
„Terug dan, Castor en Pollux
riep Madeleine de Leuronsac haar 2
honden terug. „En nu, Jacques Hau»
ehène, wat hebt ge mij te zeggen?”
„Ik zal u wellicht een weinig be-
leedigen, nu gij me niet meer kent
om uwentwil was het, burgeres, dat
ik mijn eerste afrossing van mijnheer
Grandsoif ontving. Dat is nu zeker
ongeveer tien jaar geleden; gij waart
toen nauwelijks zeven of acht jaar.
Dat ik het niet vergeten ben, daar
voor zorgde Maurice Grandsoif. Die
man paste voor zijn ambt, niemand
in heel Frankrijk hanteerde beter de
zweep dan hij. En wat kon ik er
eigenlijk tegen doen, dat ik u met
mijn fluitje uit het slot naar de vel
den lokte, waar mijn geiten ^gyaren.
Kunt ge het u nog herinnerW bur
geres? Gij, ondankbare! Hoeveel hou
ten fluitjes heb ik vroeger niet voor
u gesneden?”
Opmerkzaam en verwonderd gaar
de Madeleine hem aan, in het verwil
derde gelaat. Het was, alsof er eene
herinnering in haar wakker geroepen
Werd en of de oógen van den jongen
iéunie“ 8*/* u. Open
ring „de Dageraad”.
,1 „Het Schaakbord”,
Vrijz. Studie en
Het Hellenisme.
Het streven van de Grieken naat
een eigen volksbestaan, nadat zij dit
door de veroveringen van de Turken
hadden verloren, is voornamelijk op
gewekt in de tijden, dat Napoleon zijn
heerschersstaf over Europa zwaaide.
Allerwegen heeft men toen het ver
schijnsel kunnen waarnemen, dat de
nationalistische idee sterk in het be
wustzijn der volken naar voren trad.
Vereenigingen om de eenheid der
landen te bevorderen, ontstonden in
verschillende landen, de Carbonari in
w. _w Burschenschaft in Duitech-
land, de Hétairse (genootschap) in
Griekenland, die de eenheid van be-
vrijding van het Turksche juk onder
de Grieken ingang trachtte te doen
vinden. In 1821 hebben de Grieken
den opstand gewaagd. Het resultaat
zou allerbedroevendst zijn geweest,
wanneer niet de mogendheden met
name Engeland, Frankrijk en Rusland,
Ter voorziening
Nederhorst in de- -
STATEN van Zuid-Holland op 30
DEC a.s. bevelen wij ten zeerste aan
moest mij dankbaar zijn.”
getrappel van paarden, dat
kasteel schoen te komen.
Jacques ^Beauchène lachte
telijk. „11a, men 1
vermist, burgeres,
terughalen. Ik
ten om u
„Wat hebt gij me dan nog te zeg
gen, Jacques Beauchène?”
„Ik wil u waarschuwen, burgeres.
Ik wil u waarschuwen voor uw me-
de-burgers. Niet allen zijn zij zoo
goedmoedig en aanhankelijk als ik.
Thans worden alle oude schulden
vereffend en de adel heeft genoeg op
haar kerfstok. Daarom, burgeres, u
moet op uw hoede zijn. Ik weet bij
ervaring, hoe een arme duivel er
naar verlangt om van zijn rechten
tegenover uw gelijken gebruik te
maken. Zorg flus, dat ge uw slot niet
verlaat, zoolang gij het nog bezit.
En wanneer ge er al 4pe mocht over
gaan, zorg dan dat ge het doet on
der een geleide, die u den bijzonderen
eerbied bewijst, welke gij van uw
medeburgers verwacht,”
Jacques Beauchène lachte weer op
een onaangename spottende wijze. Dit
lachen ging de jonge dame 'door den
ziel. Zij vond het verschrikkelijk, dat
een mensch door welken oorzaak dan
f 1.25
1.50
lv50
1.90
aan ons Bureau:
Markt 31bij onze Agentenden Boekhandel en de Postkantoren.
(ilIHMüE COURANT.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:-.
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55
Elke regel meerw 0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Reunie. 8 uur. Hon-
{kwartet.
»ord”, 8’//u., Leden-
Bond van Handels-
„Mercfirius”, afd.
Gendarmerie in Albanië
De Köln. Ztg. bevat een bericht,
volgens hetwelk de voorloopige regoo-
ring van Albanië aan de IionandBche
regeering verzocht zou hebbren meer
dere officieren te als instruc
teur. Naar het blad verder meedeelt,
luidde het antwoord gunstig en zouden
12 Nederlandscho officieren daarvóór
aangewezen en op weg nahr Albanië
zijn.
We kunnen mededeelen dat het be
richt, zooals het hier staat, grooten-
deels onjuist is.
Het volgende is geschied.
De commission internationale de
contröle te Albanië heeft aan de heeren
Thomson en De Veer verzocht omin
afwachting van een beslissing van de
te organiseeren gendarmerie in geheel
Albanië reeds dadelyk die voorZuid-
Albaniö, in het door de Griekenland
ontruimde gedeelte te willen organi
seeren. Zij zouden daarbij zelf als
instructie optreden en geholnen moeten
worden door de noodige andere tfedor-
Ipndsche officieren. De Commission
verzocht tevens om deze te overkomen.
Dit verzoek om eenige officieren
te zenden hebben de heeren Thom
son en De Veer aan onze Regeering
doen toekomen. Een beslissing is echter
nog niet genomen.
kenland behoefde om i
er mocht wezen? De
ver dr. Johannes Nept
in delevensbesehryviflg
der van Konin^ Otto h
„Koning Ludwig was
diplomaat genoeg1 om
Hellas zonder Thessaliö en Kreta een
lichaam was zonder armen”.
Ook Leopold van Koburg die eerst
was aangezocht voor den Griekschen
troon heeft om diezelfde redenen ge
weigerd dezen troon als de zijne te
aanvaarden. In de volgende woorden
heeft hij uiteengezet, wat voor hem
mede een rede was om de Grieksche
troon te weigeren: „Geef aan Grie
kenland den grond terug,1 dat er bij
behoort en vooral Kreta, waarvan het
gemis den Griekschen staat physiek
en moreel verminkt.” Hoewel de mo
gend hedeti Griekenland zijn onafhan
kelijkheid hadden verzekerd, hebben
ze nooit oor gehad voor de Grieksche
wenschen omtrent het bezit van Kreta.
Zelfs toen in 1878 in den oorlog tus-
schen Rusland en Turkije tie Creten-
sers waren opgestaan en zich bij Grie
kenland hadden gevoegd, werden zij
per slot van rekening nog teleurge
steld. Van hun onafhankelijkheid
kwam niets, ook niet in 1897 toen de
mogendheden juist verhinderden dat
de vereeniging van beide deelen van
het oud-Grieksche rijk tot stand kwam.
Bij den laatsten oorlog is behaald wat
nimmer nog verkregen was. Dat de
Grieksche wenschen niet bevredigd
zijn, weten we uit de onderhandelin-
gen te Boekarest gevoerd. Dat Grie
kenland nog altoos hoopt op de stich
ting van het oude Byzantijnsche rijk,
is ,van algemeene bekendheid. De
vrede tusschen Bulgarije en Grieken
land kan dan ook geen duurzame zijh
omdat beide den blik richten naar een
groot rijk als in lang vervlogen (fagen.
Balkan-Staten.
Albanië
Uit Walona wordt geseind, dat twee
notabelen, dë stammen van Moti en
Grouda vertegenwoordigend, aldaar
zijn aangekomen, om de volkomen
solidariteit van die stammen met de
voorloopige regeering in Walona te
betuigen.
Eenige mhanden geleden is er over
eenstemming bereikt tusschen deze
regeering en het hoofd der Mirditen,
terwijl de president der voorloopige
regeering te Alessio tiqh eveneens
eensgezind met de regeering te Wa
lona heeft verklaard en het bestuur
te Skoetari, geen tegenstand meer ont
moet. Behalve de kleine invloedsfeer
van Essad pasja in d$ streek van
Durazzo, moet het land dus werkelyk
tot eenheid gekomen zyn.
Tegenspraak.
De Matin verneemt hit Berlijn, dat’
de Deutsche Bank beslist ontkent, een
som van 200 millioen aan Turkije'te
hebbton geleend.
Enqelanr.
De brand te Portsmouth.
Te middernacht duurde de brand
in het arsenaal nog voort, maar het
was brandweer gelukt om uitbreiding
ervan te stuiten. Talrijke documenten,
die op Nelson betrekking hebben, zijn
verbrand.
Zaterdag is eindelijk vonnis geveld
tegen de vier personen, die in ver
band met den geruchtmakenden parel-
snoer-diefstal zich reeds eenige maan
den in hechtenis bevinden. Joseph
Grizzard, James Locket en Simon Sil
verman werden elk tot zeven jaar
dwangarbeid veroordeeld^ Leiser Gut-
wirth tot 18 maanden. De beide laatste
bovendien tot Deportatie.
Frankrijk.
Gioconda.
Aan de Parijsche politie-ambtenaar
heeft Perugaix, de dief van de Gio
conda, bekend dat hij een medeplich
tige gehad. Deze heeft echter niet aan
den eigenlijken diefstal deelgenomen
doch het kostbare doek verborgen ge
houden. De man heet Vincento Lan-
cellitto. Hij werd gisteren gearresteerd
evenals zijn broeder en diens geliefde,
sterknte was, won ik het en moest
hij bezwijzen. Zie slechts, gij behoeft
inij niet te vreezen, burgeres,
moest mij dankbaar zijn.”
Op dit oogenblik vernam men het
-yan j._.
Het bestuur der Vereeniging tegen
ook,tot zulk een staat van Verdorven
heid ‘en ellende kon geraken. Deels
met medelijden, deels met ontzetting,
maar door het naderen van de lieden
uit- het slot moediger, sprak zij:
„Ik dank u, Jqcques Beauchène,
voor uwe waarschuwing, hoewel ik
hoop, dat de omtrek van het kasteel
de Leuronsac niet zoo onveilig is,
als ge meent. Ik ben u evenwel zeer
dankbaar en wil elke gelegenheid nu
aangrijpen om u van dienst te zijn.
Wanneer gij dus een wensch hebt,
dien ik vervullen kan, dan reken Ik
er op, dat gij mij dien zult mededee
len, goed?”
„Goed, burgeres, ik weet dat gij
het oprecht meent. Gij zijt niet als
al dat andere gebroed, die ons straks
weer beleedigt «n plaagt, en een boer
beschouwt als een matras, waarop hij
ligt. Daarom wil ik u iets verzoe
ken, wat gij mij wel zult kunnen
toestaan. Reeds sedert twee jaar, in
zomer en winter, en koude en storm,
overnacht ik hier, in dezen toren; ik
heb geenandero verblijfplaats. Nu zal
men mij met u £ier aantreffen, en
natuurlijk zal men zich haasten den
omtrek van het slot te zuiveren. En
men zal mij pogen te verjagen. Ook.
dezen eüeridigen bouwval, waaruit ik
door den nood gedwongen, hagedis
sen en meer ongedierte verdreven heb
zal men mij misgunnen!
„Dat zal ipen niet, Jacqueê. En
wanneer ik niet anders voor u doen
Vorstelijk bezoek.
Het bezoek van de Groothertogin
kan, zult ge ongestoord hier blijven.”
Madeleine had snel, als onder den
onmiddellijken aandrang gesproken.
Nu schoot er een listig loerenden blik
uit do oogen van den jongen boer.
Het echecn, dal hem met deze gunst
een grootere dienst bewezen wórd
dan wellicht iemand gelooven zou, dat
een bijzondere voorliefde hem verbond
aan een verblijf, zoo dicht mogelijk
bij het slot gelegen.
„Burgeres”, antwoordde Jacques,
niet zonder eenigen spot, „gij zijt n
toonbeeld van edelmoedigheid on van
goedheid. Ik dank u. Vanaf dit mo
ment kunt ge steeds over mij beschik
ken, en wanneer ge in uw leven in
oen toestand komt, dat ge de diensten
van Jacques Beauchène noodig mocht
hebben, dan weet ge mij te vinden.”
Eenige ruiters, die thans zeer dicht
genaderd waren, doch op den harden
rotswqg met hunne paarden slechts
landzaam konden voortkomen, riepen
Madeleine reeds van verre toe.
„Nog iets, burgeres, wanneer gij
mij soms komt bezoeken, is een kort
gefluit voldoende om mij te voorschijn
te halen. Begrijpt gij? Het is duide
lijk, dat ik hier niet., voqr iedereen
fe spreken ben, daarvoor heb ik
mijn hilid nog te Hef. En nu, vaar
wel, ik heb geen lust om met uw
ruiters in gesprek te komen.”
i 1
(Wordt vervolgd)
Amkrika
Uit Mexico
Door bijzondere berichtgever door
de Frf. Ztg. naar Mexico gezonden,
ywiens belangwekkend onderhoud met
president Huerta wij onlangs hebben
weergegeven, heeft thans, naar hij aan
zgn blad seint ook een langdurige be
spreking gehad met „een invloedrijk
lid der regeering” bedoeld is waar
schijnlijk do Minister van Financiën
die hem o. m. meedeelde op welke
wyze de regeering haar oogenblikke-
iijken geidelijken nood dacht te boven
te komen.
De Regeering, aldus „het invloed*-
rijke lid” beschermde ongetwijfeld le
ven en bezittingen der Europeanen,
madrzij zou zich weldra gedwongen
zien dezen zware belastingen- en hef
fingen op te leggen ’t bijzonder beoog
de zij een extra-heffing van de winsten
der Europeesche firma's, die aan het
eind van elk jaar naar Europa gezon
den plachten te wordenDe journa
list durfde dit optreden rondweg „af-,
persing” noemen, waarop de Mexi-
caansche Minister hem antwoordde
„Afpersing tegen afpersing! De Re‘
geering zal ook gedwongen zyn de
douane-ontvangsten tot zich te trekken,
ofschoon deze verpand zijn. Misschien
zal door zulke wanhoops-mid delen
Europa uit zijn werkeloosheid opge-
schrikt gorden en zorgen, dat de alles
ruïneerenae financieele blokkade
wordt opgeheven 1”
De correspondent bracht vervolgen!
de mogelijkheid van een financieele
controle (door het buitenland) in het,
debat, doch daar wilde „het invloed
rijke lid der regeering” niets van we
ten zoo iets zou in stryd zjjn met
de grondwet en het nationale gevoel
beleedigen.z Een contröle door een
Europeeschèn per's-vertegenwoordiger,
zooals den laatsten tijd odk in China
bestaat achtte hij echter wel aanneme
lijk. Van een ver-Europeesching van
het Regeeringsleger door buitenland-
sche instructeurs wilde hij echter weer
niets wetenook dat gedoogde het
nationale gevoel niet.
De Journalist besluit zyn telegram
met de mededeeling, dat bij de uiteen
zettingen van den Minister dit het
telkens terugkeerende refrein was
„Europa, zend geld
Zij, die zich met ingang van 1
Jan. 1914 op dit blad wenschen te
abonneeren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers gratis.
DE UITGEVERS.
geitenhöe^r onder haarTjiik minder
somber en wild geworden waren.
„Dat waart gij, Jacques Beauchè
ne antwoordde zij ten slotte wei
felend.
„Ja”, antwoordde hij, iets minder
vast van toon, „dat was ik.”
Het klonk bijna weemoedig. Ge
voelde hij de verandering, die hij se
dert/ dien tijd ondergaan had? Zij was
een dame, burggravin de Leuronsac,
al noemde hij haar ook duizendmaal
burgeres. Hij daarentegen was van
een goed en bruikbaar landman tot
een ruwen, verwilderden kerel opge
groeid, door iedereen gevreesd, voor
wien de jonge burggravin, die hem
als een kind had nageloopen om oen
fluitje, thans liever zou vluchten.
Toen ging hij echter weer somber
voort: „Gij weet natuurlijk niet, wat
stokslagen zijn. Maar tiramlBoif wist
het en ik heb het van hem onder
vonden, eerst onverdiend. Later, toen
ik trotscher en vermeteler werd, ook
verdiend, wel degelijk. Ik werd; wat
ik geworden beir, door Grandsoif, en
toen ik hem tenslotte met deze han
den worgde, geschiedde het alleen,
opdat hij mij niet geheei zou dood
slaan.”
„O, mijn hemel,” stamelde Made
leine en zag den man ontzet aan.
„Gij behoeft niel te schrikken, ik
ben geen roover of moor&paar.. Het
geschiedde in een openlijken strijd. Hij
of ik, daar ging het ofti, en daar ik de
s verach-
heeft u op het slot
en nu komt men u
c moet mij alzoo haas-
aan mij te verplichten.”
gen, Jacques Beauchène?”
«.,.1 u.n nrunlln.iron
Ik wil