■ÏEBIIIB M. UllLIH bO. Alter ibiedingen n in de Courant «tfcce*. H.H. Adverteerders wordt vriendelijk verzocht met het oog op de KERSTDAGEN hunne adver- tentiën voor het nummer van ZATER DAG 27 DEC. in te zenden vóór WOENSDAG j24 [dezer, des namid dags 4 uur. BUSSEN, li H A O Koffie ULDEN. I Bericht. Ko. 13359. Dinsdag 23 December 1913. 52e Jaargang. Verschijnt dagelijks Zon en Buitenlandse^ Nieuws. ZBvLiteiï land.. £>e &aitanfioeiar. te Gracht 269A HAAG, GSTEWAAR- Iragen Dameskleeding. tentiên kosten slechts litbelallng: ).35, voor elke re ge Wed.E.ALTER Gracht 269* HAAG. ÏJMlLLtilOA Telefoon Interc. 82. XTïeTj-"ws- ezx -^.<5.*vextezxt5.e'bleud. voor G-oixdLsu en QxxxstxelEen béhalve Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. MP EN per regel. DE UITGEVERS. winkeliers. md aan het Bureau. Italië, de gij het wórd 7 uur. Openb. Feest- rereen. tot afsch. van •anken, afd. Gouda, re Schouwburg, Too- ng Herman Heyer- 'Vrij bewerkt door AMO. PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post Abonnementen worden dagelijks aangenomen van de vacature» PROVINCIALE ele of gedeelten iten de stad aan huil ïwe Schouwburg, 4° voorstelling. ieuwe Schouwburg, i vergoed. 'JJJfen ADRES: tusschenbeide gekomen waren. Deze verklaarden in 1829 Griekenland voor onafhankelijk. In 1832 kwam de eerste vorst van Griekenland aan de regee- ring. ’tWas Otto van Beieren, die echter nooit de liefde der Grieken h’eeft bezeten. Het was juist zijn te weinig voelen voor de herleving der ideeën van het oud-Grieksche rijk, dat de oorzaak was van de weinige genegenheid van zijn onderdanen. Of hij dan geen oog had voor watGrie- staat^te zyn4 die gQfichiedschrij- lomuk Sepp, zegt 'j van den va- het volgende: i gtaatsman en in te zien, dat sluitingsdwang te Leiden heeft naar de N. Crt, meldt, een uitvoerig adres aan den gemeenteraad van ’s Graven- hage gezonde^, om de verordening op de winkelsluiting niet aan te nemen. In dat adres wordt er o. m. op'ge wezen dat de werking dezer verorde ning in Amsterdam aantoont dat zij wel degelijk ingrijpt in de economische belangen van den kleinen winkelier, hetgeen wel hieruit kap blijken dat in Amsterdam, van af het oogenblik dat de verordening in werkingii getreden tot in Sept. 1912, dus in ongeveer een jaar tijd, 1327 processen-verbaal zyn opgemaakt en dat terwijl de kleine winkelier anders zoogoed als nooit met nplitio of justitie in aanrakipg komt; dat dit meer spreekt dan alle adressen van voorstanders. Verder wijst adressant er op, dat niet moet worden afgegaan op adressen van winkeliers, zooals in de Spuistraat enz., omdat dit byna alle winkeliers zijn met personeel, dus geen klein- ti „Hollandia”, 8 u., ’hr. Reciteervereeni- enoegen”. en wij geregeld tijdig togen ontvangen van i ucerten, vermakelijk- deze dan in onze den. T. CREBAS. 2) „Terug dan, Castor en Pollux riep Madeleine de Leuronsac haar 2 honden terug. „En nu, Jacques Hau» ehène, wat hebt ge mij te zeggen?” „Ik zal u wellicht een weinig be- leedigen, nu gij me niet meer kent om uwentwil was het, burgeres, dat ik mijn eerste afrossing van mijnheer Grandsoif ontving. Dat is nu zeker ongeveer tien jaar geleden; gij waart toen nauwelijks zeven of acht jaar. Dat ik het niet vergeten ben, daar voor zorgde Maurice Grandsoif. Die man paste voor zijn ambt, niemand in heel Frankrijk hanteerde beter de zweep dan hij. En wat kon ik er eigenlijk tegen doen, dat ik u met mijn fluitje uit het slot naar de vel den lokte, waar mijn geiten ^gyaren. Kunt ge het u nog herinnerW bur geres? Gij, ondankbare! Hoeveel hou ten fluitjes heb ik vroeger niet voor u gesneden?” Opmerkzaam en verwonderd gaar de Madeleine hem aan, in het verwil derde gelaat. Het was, alsof er eene herinnering in haar wakker geroepen Werd en of de oógen van den jongen iéunie“ 8*/* u. Open ring „de Dageraad”. ,1 „Het Schaakbord”, Vrijz. Studie en Het Hellenisme. Het streven van de Grieken naat een eigen volksbestaan, nadat zij dit door de veroveringen van de Turken hadden verloren, is voornamelijk op gewekt in de tijden, dat Napoleon zijn heerschersstaf over Europa zwaaide. Allerwegen heeft men toen het ver schijnsel kunnen waarnemen, dat de nationalistische idee sterk in het be wustzijn der volken naar voren trad. Vereenigingen om de eenheid der landen te bevorderen, ontstonden in verschillende landen, de Carbonari in w. _w Burschenschaft in Duitech- land, de Hétairse (genootschap) in Griekenland, die de eenheid van be- vrijding van het Turksche juk onder de Grieken ingang trachtte te doen vinden. In 1821 hebben de Grieken den opstand gewaagd. Het resultaat zou allerbedroevendst zijn geweest, wanneer niet de mogendheden met name Engeland, Frankrijk en Rusland, Ter voorziening Nederhorst in de- - STATEN van Zuid-Holland op 30 DEC a.s. bevelen wij ten zeerste aan moest mij dankbaar zijn.” getrappel van paarden, dat kasteel schoen te komen. Jacques ^Beauchène lachte telijk. „11a, men 1 vermist, burgeres, terughalen. Ik ten om u „Wat hebt gij me dan nog te zeg gen, Jacques Beauchène?” „Ik wil u waarschuwen, burgeres. Ik wil u waarschuwen voor uw me- de-burgers. Niet allen zijn zij zoo goedmoedig en aanhankelijk als ik. Thans worden alle oude schulden vereffend en de adel heeft genoeg op haar kerfstok. Daarom, burgeres, u moet op uw hoede zijn. Ik weet bij ervaring, hoe een arme duivel er naar verlangt om van zijn rechten tegenover uw gelijken gebruik te maken. Zorg flus, dat ge uw slot niet verlaat, zoolang gij het nog bezit. En wanneer ge er al 4pe mocht over gaan, zorg dan dat ge het doet on der een geleide, die u den bijzonderen eerbied bewijst, welke gij van uw medeburgers verwacht,” Jacques Beauchène lachte weer op een onaangename spottende wijze. Dit lachen ging de jonge dame 'door den ziel. Zij vond het verschrikkelijk, dat een mensch door welken oorzaak dan f 1.25 1.50 lv50 1.90 aan ons Bureau: Markt 31bij onze Agentenden Boekhandel en de Postkantoren. (ilIHMüE COURANT. PRIJS DER ADVERTENTIEN:-. Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55 Elke regel meerw 0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Reunie. 8 uur. Hon- {kwartet. »ord”, 8’//u., Leden- Bond van Handels- „Mercfirius”, afd. Gendarmerie in Albanië De Köln. Ztg. bevat een bericht, volgens hetwelk de voorloopige regoo- ring van Albanië aan de IionandBche regeering verzocht zou hebbren meer dere officieren te als instruc teur. Naar het blad verder meedeelt, luidde het antwoord gunstig en zouden 12 Nederlandscho officieren daarvóór aangewezen en op weg nahr Albanië zijn. We kunnen mededeelen dat het be richt, zooals het hier staat, grooten- deels onjuist is. Het volgende is geschied. De commission internationale de contröle te Albanië heeft aan de heeren Thomson en De Veer verzocht omin afwachting van een beslissing van de te organiseeren gendarmerie in geheel Albanië reeds dadelyk die voorZuid- Albaniö, in het door de Griekenland ontruimde gedeelte te willen organi seeren. Zij zouden daarbij zelf als instructie optreden en geholnen moeten worden door de noodige andere tfedor- Ipndsche officieren. De Commission verzocht tevens om deze te overkomen. Dit verzoek om eenige officieren te zenden hebben de heeren Thom son en De Veer aan onze Regeering doen toekomen. Een beslissing is echter nog niet genomen. kenland behoefde om i er mocht wezen? De ver dr. Johannes Nept in delevensbesehryviflg der van Konin^ Otto h „Koning Ludwig was diplomaat genoeg1 om Hellas zonder Thessaliö en Kreta een lichaam was zonder armen”. Ook Leopold van Koburg die eerst was aangezocht voor den Griekschen troon heeft om diezelfde redenen ge weigerd dezen troon als de zijne te aanvaarden. In de volgende woorden heeft hij uiteengezet, wat voor hem mede een rede was om de Grieksche troon te weigeren: „Geef aan Grie kenland den grond terug,1 dat er bij behoort en vooral Kreta, waarvan het gemis den Griekschen staat physiek en moreel verminkt.” Hoewel de mo gend hedeti Griekenland zijn onafhan kelijkheid hadden verzekerd, hebben ze nooit oor gehad voor de Grieksche wenschen omtrent het bezit van Kreta. Zelfs toen in 1878 in den oorlog tus- schen Rusland en Turkije tie Creten- sers waren opgestaan en zich bij Grie kenland hadden gevoegd, werden zij per slot van rekening nog teleurge steld. Van hun onafhankelijkheid kwam niets, ook niet in 1897 toen de mogendheden juist verhinderden dat de vereeniging van beide deelen van het oud-Grieksche rijk tot stand kwam. Bij den laatsten oorlog is behaald wat nimmer nog verkregen was. Dat de Grieksche wenschen niet bevredigd zijn, weten we uit de onderhandelin- gen te Boekarest gevoerd. Dat Grie kenland nog altoos hoopt op de stich ting van het oude Byzantijnsche rijk, is ,van algemeene bekendheid. De vrede tusschen Bulgarije en Grieken land kan dan ook geen duurzame zijh omdat beide den blik richten naar een groot rijk als in lang vervlogen (fagen. Balkan-Staten. Albanië Uit Walona wordt geseind, dat twee notabelen, dë stammen van Moti en Grouda vertegenwoordigend, aldaar zijn aangekomen, om de volkomen solidariteit van die stammen met de voorloopige regeering in Walona te betuigen. Eenige mhanden geleden is er over eenstemming bereikt tusschen deze regeering en het hoofd der Mirditen, terwijl de president der voorloopige regeering te Alessio tiqh eveneens eensgezind met de regeering te Wa lona heeft verklaard en het bestuur te Skoetari, geen tegenstand meer ont moet. Behalve de kleine invloedsfeer van Essad pasja in d$ streek van Durazzo, moet het land dus werkelyk tot eenheid gekomen zyn. Tegenspraak. De Matin verneemt hit Berlijn, dat’ de Deutsche Bank beslist ontkent, een som van 200 millioen aan Turkije'te hebbton geleend. Enqelanr. De brand te Portsmouth. Te middernacht duurde de brand in het arsenaal nog voort, maar het was brandweer gelukt om uitbreiding ervan te stuiten. Talrijke documenten, die op Nelson betrekking hebben, zijn verbrand. Zaterdag is eindelijk vonnis geveld tegen de vier personen, die in ver band met den geruchtmakenden parel- snoer-diefstal zich reeds eenige maan den in hechtenis bevinden. Joseph Grizzard, James Locket en Simon Sil verman werden elk tot zeven jaar dwangarbeid veroordeeld^ Leiser Gut- wirth tot 18 maanden. De beide laatste bovendien tot Deportatie. Frankrijk. Gioconda. Aan de Parijsche politie-ambtenaar heeft Perugaix, de dief van de Gio conda, bekend dat hij een medeplich tige gehad. Deze heeft echter niet aan den eigenlijken diefstal deelgenomen doch het kostbare doek verborgen ge houden. De man heet Vincento Lan- cellitto. Hij werd gisteren gearresteerd evenals zijn broeder en diens geliefde, sterknte was, won ik het en moest hij bezwijzen. Zie slechts, gij behoeft inij niet te vreezen, burgeres, moest mij dankbaar zijn.” Op dit oogenblik vernam men het -yan j._. Het bestuur der Vereeniging tegen ook,tot zulk een staat van Verdorven heid ‘en ellende kon geraken. Deels met medelijden, deels met ontzetting, maar door het naderen van de lieden uit- het slot moediger, sprak zij: „Ik dank u, Jqcques Beauchène, voor uwe waarschuwing, hoewel ik hoop, dat de omtrek van het kasteel de Leuronsac niet zoo onveilig is, als ge meent. Ik ben u evenwel zeer dankbaar en wil elke gelegenheid nu aangrijpen om u van dienst te zijn. Wanneer gij dus een wensch hebt, dien ik vervullen kan, dan reken Ik er op, dat gij mij dien zult mededee len, goed?” „Goed, burgeres, ik weet dat gij het oprecht meent. Gij zijt niet als al dat andere gebroed, die ons straks weer beleedigt «n plaagt, en een boer beschouwt als een matras, waarop hij ligt. Daarom wil ik u iets verzoe ken, wat gij mij wel zult kunnen toestaan. Reeds sedert twee jaar, in zomer en winter, en koude en storm, overnacht ik hier, in dezen toren; ik heb geenandero verblijfplaats. Nu zal men mij met u £ier aantreffen, en natuurlijk zal men zich haasten den omtrek van het slot te zuiveren. En men zal mij pogen te verjagen. Ook. dezen eüeridigen bouwval, waaruit ik door den nood gedwongen, hagedis sen en meer ongedierte verdreven heb zal men mij misgunnen! „Dat zal ipen niet, Jacqueê. En wanneer ik niet anders voor u doen Vorstelijk bezoek. Het bezoek van de Groothertogin kan, zult ge ongestoord hier blijven.” Madeleine had snel, als onder den onmiddellijken aandrang gesproken. Nu schoot er een listig loerenden blik uit do oogen van den jongen boer. Het echecn, dal hem met deze gunst een grootere dienst bewezen wórd dan wellicht iemand gelooven zou, dat een bijzondere voorliefde hem verbond aan een verblijf, zoo dicht mogelijk bij het slot gelegen. „Burgeres”, antwoordde Jacques, niet zonder eenigen spot, „gij zijt n toonbeeld van edelmoedigheid on van goedheid. Ik dank u. Vanaf dit mo ment kunt ge steeds over mij beschik ken, en wanneer ge in uw leven in oen toestand komt, dat ge de diensten van Jacques Beauchène noodig mocht hebben, dan weet ge mij te vinden.” Eenige ruiters, die thans zeer dicht genaderd waren, doch op den harden rotswqg met hunne paarden slechts landzaam konden voortkomen, riepen Madeleine reeds van verre toe. „Nog iets, burgeres, wanneer gij mij soms komt bezoeken, is een kort gefluit voldoende om mij te voorschijn te halen. Begrijpt gij? Het is duide lijk, dat ik hier niet., voqr iedereen fe spreken ben, daarvoor heb ik mijn hilid nog te Hef. En nu, vaar wel, ik heb geen lust om met uw ruiters in gesprek te komen.” i 1 (Wordt vervolgd) Amkrika Uit Mexico Door bijzondere berichtgever door de Frf. Ztg. naar Mexico gezonden, ywiens belangwekkend onderhoud met president Huerta wij onlangs hebben weergegeven, heeft thans, naar hij aan zgn blad seint ook een langdurige be spreking gehad met „een invloedrijk lid der regeering” bedoeld is waar schijnlijk do Minister van Financiën die hem o. m. meedeelde op welke wyze de regeering haar oogenblikke- iijken geidelijken nood dacht te boven te komen. De Regeering, aldus „het invloed*- rijke lid” beschermde ongetwijfeld le ven en bezittingen der Europeanen, madrzij zou zich weldra gedwongen zien dezen zware belastingen- en hef fingen op te leggen ’t bijzonder beoog de zij een extra-heffing van de winsten der Europeesche firma's, die aan het eind van elk jaar naar Europa gezon den plachten te wordenDe journa list durfde dit optreden rondweg „af-, persing” noemen, waarop de Mexi- caansche Minister hem antwoordde „Afpersing tegen afpersing! De Re‘ geering zal ook gedwongen zyn de douane-ontvangsten tot zich te trekken, ofschoon deze verpand zijn. Misschien zal door zulke wanhoops-mid delen Europa uit zijn werkeloosheid opge- schrikt gorden en zorgen, dat de alles ruïneerenae financieele blokkade wordt opgeheven 1” De correspondent bracht vervolgen! de mogelijkheid van een financieele controle (door het buitenland) in het, debat, doch daar wilde „het invloed rijke lid der regeering” niets van we ten zoo iets zou in stryd zjjn met de grondwet en het nationale gevoel beleedigen.z Een contröle door een Europeeschèn per's-vertegenwoordiger, zooals den laatsten tijd odk in China bestaat achtte hij echter wel aanneme lijk. Van een ver-Europeesching van het Regeeringsleger door buitenland- sche instructeurs wilde hij echter weer niets wetenook dat gedoogde het nationale gevoel niet. De Journalist besluit zyn telegram met de mededeeling, dat bij de uiteen zettingen van den Minister dit het telkens terugkeerende refrein was „Europa, zend geld Zij, die zich met ingang van 1 Jan. 1914 op dit blad wenschen te abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. DE UITGEVERS. geitenhöe^r onder haarTjiik minder somber en wild geworden waren. „Dat waart gij, Jacques Beauchè ne antwoordde zij ten slotte wei felend. „Ja”, antwoordde hij, iets minder vast van toon, „dat was ik.” Het klonk bijna weemoedig. Ge voelde hij de verandering, die hij se dert/ dien tijd ondergaan had? Zij was een dame, burggravin de Leuronsac, al noemde hij haar ook duizendmaal burgeres. Hij daarentegen was van een goed en bruikbaar landman tot een ruwen, verwilderden kerel opge groeid, door iedereen gevreesd, voor wien de jonge burggravin, die hem als een kind had nageloopen om oen fluitje, thans liever zou vluchten. Toen ging hij echter weer somber voort: „Gij weet natuurlijk niet, wat stokslagen zijn. Maar tiramlBoif wist het en ik heb het van hem onder vonden, eerst onverdiend. Later, toen ik trotscher en vermeteler werd, ook verdiend, wel degelijk. Ik werd; wat ik geworden beir, door Grandsoif, en toen ik hem tenslotte met deze han den worgde, geschiedde het alleen, opdat hij mij niet geheei zou dood slaan.” „O, mijn hemel,” stamelde Made leine en zag den man ontzet aan. „Gij behoeft niel te schrikken, ik ben geen roover of moor&paar.. Het geschiedde in een openlijken strijd. Hij of ik, daar ging het ofti, en daar ik de s verach- heeft u op het slot en nu komt men u c moet mij alzoo haas- aan mij te verplichten.” gen, Jacques Beauchène?” «.,.1 u.n nrunlln.iron Ik wil

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1913 | | pagina 1