Mi.
nmr, I
■It liMt. I
LAN HEIJERMANS i
nuari 1914, 8 uur j
BURG,
Van Houten’s
Rqna cacao
3ec. op
acature-
Boots.
No. 13364.
Woensdag 31
behalve Zon
en
EvLlten laxxca..
net den
audsclien
FEUILLETON
l oorzitler.
SaitanRoeó&r.
1T1 Zuid-
■oor <3-ouLd.sc ezx Oxxxstreleeao
Feestdagen.
JLEIWEG*
XTievLWs- ezx -A.cL^rertezxtie'lolsLd.>
Verschijnt dagelijks
Het oude jaar.
KENNISGEVING.
oqh Kaulbach”.
Telefoon Interc. 82.
wtcUn-noL,wooH. Auewrv -uxtrwifflaUfl-
fllc.ÏMtUAWV nwvfctiA‘Xot rruw cUu, cbwprdtMA. ■vot*
randen 'WVuUru slew
eaMur m wn en Mxk vvidmdi ebtank,
cLu. iiunlük vn <%wn ■mew <rrvUuWi,.“?axvifixj M
ei, «maak wk <wn^cnarwv. aan du. van. .koffa
Telefoon Interc. 82.Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
I
17^
cember 1913. i
B.
letterde herhaaldelijk
en
RN
aan mij
EK
de soldaten van
(Wordt vervolgd)
dagelijks aan de
0—3 uur a 10 cents
Vrij bewerkt door AMO.
en beroemd persoon ge-
drie
een
en
had
dicht.”
mijn
hem
het
oen
Simon
i
Zwaren mondeling toe te lichten.
Gouda, den 30 December 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R L MARIENS.
De Secretaris,
J. VAN HEUSDE
op
na-
en
ge-
her-
- w» «««MM
GUI IIMH E ((MIXT
en
-oen tweeke HUlealid
Hedenavond verschijnt mede het
Nieuwjaarsnummer van de „Goud-
sche Courant”.
Het jaar 1913 spoedt ten einde. Nog
slechts enkele uren en de klokketorèn
zal het verkonden, dat het oude jaar
is voorbijgegaan. Voorbij is het jaar,
waarin zoovele gewichtige gebeurte
nissen plaats grepen in het landsbe
stuur, waarin zooveel belangrijks
plaats had in eigen omgeving.
Het jaar 1913 is bovenal geweest
een politiek jaar. De totstandkoming
der vrijzinnige concentratie, waardoor
de drie vrijzinnige partijen, op zich
zelf staand, doch in onWling ver-
„Het Comité van Openbaar
rijn?” Ha hiiroomn f
ie regenbui.
auis Chrispyn Jr.
jnst van Kerckhoven
usta Chrispyn
,atsen le Rang f 1.25,
3e Rang f 0.40. Leden
Turkye.
Turkije kan met recht zeggen, te
zitten in het hoekje waar de slagen
vallen. Na de gouden dagen van
Soliman II, de Groote bijgenaamd,
heeft het ^achtereenvolgens verschil
lende vroegere veroveringen moeten
prijsgeven. Hongarije ging verloren,
net vorstendom Zevenbergen even
eens, het Khanaat van de Krim ook,
de landen om de Zwarte Zee kwamen
in handen van anderen. Maar vooral
de 194® eeuw heeft Turkse enorme
verliezen doen Ijjden. Na 181& ging
Servië, in 1829 Griekenland, daarna
de Donau-vorstendommen, in 1878
Bulgarjje, onder het juk van den
Sultan vandaan. De 20*° eeuw heeft
de verliezeplijst van Turkije voor
Europa gesloten, omdatdaar niets
meer te verliezen was. Diezelfde 20"té
eeuw deed 00X in Afrika het laatste
bezit heengaan. Was reeds vroe
Egypte onder „bescherming” van J
en
node geweest, welke 11
zicht memoreering beht, ft.
lu den ehgeren knu
ook de verkiezingen vo
teraden, die heel
beroering hebbep gebr cht. En
deze mogen ook r
verkiezingen van kerl dijken
die tot niet minder
hebben geleid.
Gouda verloor door fien dood ih
den afgeloopen jaarkri vier barer
vertegenwoordigers in dwi Raad en
onder hen één, wiens buitengewone
jverdiensten ten opzicht# van de ge
meente, zoowel als ten#opzichte van
de samenleving door
schetst. De vacatures,
zijn ontstaan, zijn 1
vervuld, doch reeds
de eerste maand van
genieten om Gouda’s
tegenheid te bieden
zie#. Was met den
waren het
r de gemeen-
wat Igemoederen in
- 1 bij
word n genoemd de
1 aard,
lettigén strijd
in het drukst van den wintertijd, .van
het ernstige ongerief dat door vorst
kan ontstaan, reppen wijthana niet,
wij spreken alleen de hoop uit dat
■de modderstraat van eind 1913 spoe
dig in goeden staat zal worden ge
bracht.
Van het vele, dat 1913 braaht,
worde slechts dit weinige op don ou
dejaarsavond gememoreerd.
te verkoopen. Het gevecht werd toch
een oogenblik door de soldaten ge
vreesd, en zij weifelden... tot plotse
ling een venster van het kasteel ge
opend werd; de burggraaf riep zijn
lieden met luide stem toe: „Terug,
terug, en geef den soldaten van de
Republiek vrijen toegang.”
De oude burggraaf had voor
jaar eenige weken lang tegen
viervoudige overmacht gestreden
met goed gevolg. Zeer dapper
hij toen gestreden. Dat gold te hoop
geloopen gespuis; een ruwe, oproeri
ge massa. Doch thans stond hij te
genover de troepen der republiek,
de feitelijke regeering dus. En thans
kon tegenstand zijn toéstand slechts
verergeren, en was daarbij geen uit
zicht op gunstig gevolg.'
Weinig oogenblikkep later stond
Simon Nadet in de hooge balkonka-
mer van den burggraaf. Nu kon de
laatste zijn bezoeker nauwkeuriger be
schouwen. Het was een onbeschaafd,
ruw mensch, een van die wezens, die
door het Parijsche Schrikbewind uit
de onderste lagen der bevolking om
hoog gebracht was. Door iich te
onderscheiden bij opstanden van het
gepeupel, was Simon Nadet burger
kapitein geworden.
Hij had heel wat invloed gekregen
en zelfs bij het stadsbestuur het voor
stel gedaan, dat de naam 'van zijn
geboortestad Bt. Anthoine, een ande
ren naam ontving. Hij was eindelijk
Inrichtingen welke gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van GOUDA.
Griet op de artt. 6 en 7 der HINDER
WET;*
Brengen ter algemeene kennis, dat op
de Secretarie ter visie zijn gelegd de verzoe
ken met bijlagen van:
1. W. H. Bellaart, te Gonda om ver
gunning tot het uitbreiden zijner Touwsla-
gerij, door de plaatsing van 4 electjomotoren
van respectievelijk 5, 1, en LK,
in het perceel gelegen aan de Varkenmarkt
Nos. 30 en 31 kadastraal bekend Sectie <C
Nos. 2630, 888, 889 en 890.
2. J. H. en H. J. Boekanip, om ver
gunning tot het oprichten eener knjtmaal-
derij, tevens werkplaats tot het bereiden
van drooge, giltvrije verfstoffen, gedreven
door 3 electromotoren van 12%, ia1/, en
1 P.K., op het perceel gelegen aan de
Nieuwe Gouwe, Westzijde, kadastraal be
kend Sectie G No. 1181
Dat op Dinsdag den 13 Januari 1914,
des namiddags ten D/s ure op htt Raad
huis gelegenheid is om bezwaren tegen de
gevraagde vergunning in te brengen en
dat gedurende drie dagen vóór dien dag
op de Secretarie der Gemeente van de ter
zake ingekomen schrifturen kan worden
kennis genomen.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat
volgens de bestaande jurisprudentie niet
tot beroep gerechtigd zijn zij, die niet over
eenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor
het gemeentebestuur of een of meer zijner
leden zijn verschenen teneinde hun be-
gen gehouden, welke beoogden den
vreemdeling, die in grooten getale in
Holland werd verwacht, maar niet
gekomen ie, te toonen wat er hier
wel te koop is. De bedoelingen van
de Commissie voor het „Plan 1913”
waartoe beide teutoonsteBingeu be
hoorden, zijn heel goed geweest, al
leen de resultaten hebben wel wat te
wenscRen overgelaten. Boskoop, het
bloemeuland, dat nieuwe roem oogstte
mot haar prachtvolle rozenexpositio
moot daarvan worden uitgezonderd.
Dat was iets speciaals, dat noch Hol
land, noch het buitenland zoo te Kien
had gegeven. Maar Gouda? Officieel
zijn de resultaten niet bekend. Deten-
tooneteHing was in alle opzichten
fraai on gezellig en had wellicht ook
voordeeliger kunnen zijn indien ze
had samengevallen met Boskoop s
rozen-show.
Het afgeloopen jaar heeft bewezen
dat er aan de afdeeling „Openbare
Werken” onzer gemeente een Voort
varendheid bestaat, die werkelijk
zeldzaam is. Besluiten door die af-
deeling in den Raad genomen, wor-
dén onmiddellijk uitgevoerd, doen
zelfs den indruk vestigen alsof spe
ciaal op dat werk wordt gewacht om
er aan te beginneh, alsof die afdee-
(ing ware een gemeentelijke werkver
schaffing. Voortvarendheid is zeer ze
ker een deugd, doch ook het goede
kan worden overdreven en zulks nu
is geschied door in het laatst van
het jaar zulke belangrijke werkzaam
heden te doen aanyangen ftlethana
op de Hoogstraat geschieden. Van de
misère van dat opgebroken stadsdeel
kankrijg geworpen over heel de be
schaafde wereld. Met afgrijzen is
telkens kennis genomen van hot ver
schrikkelijke van dezen onmenschelij-
ken oorlog, die dood en verderf heeft
gebracht aan duizenden on duizenden,
die geheele streken heeft ontvolkt.
Bij al den jammer van hot oorlogs
wee heeft toch geschenen het lichtend
schijnsel der menschenliefde en barm
hartigheid van de zegenrijke instel
ling „Het Roode Kruis”. Nederland
zijn ge
le daardoor
1 .steeds niet
duidde dat
4 de eer zal
i burgerij de ge-
di^arin te voor-
Mor Nederhorst
aai Gouda'» dU-
trict door den dood ontvallen, waar
door een verkiezing plaats moest
hebben, de laatste Decemberdagen
hebben in deze vacature voorzien.
Zoo is het oude jaar met een stem
bus besloten en staat een nieuwe, zij
het dan een plaatselijke, weer voor
de deur. Dat deze raadsverkiezingen
zeer de aandacht zullen vragen, be
hoeft, na hetgeen zich in de laatste
maanden in 's Raads vergaderzaal
heeft afgespeeld, wel niet worden ge
zegd. De Handelingen van den Ge
meenteraad van bepaalde zittingen
doen zoo eenigszins denken aan
„prikkel’’-lectuur, zij het dan niet in
de gewone beteekenis van dat woord.
Wij denken aan de moties-Muijlwijk
In 1913 heeft Gouda zijn Schouw
burg gekregen, een inrichting, waar
aan wel is waar nog wel een en an
der te verbeteren valt, ’piaar foch
een gebouw voor de kunst, ddt wer
kelijk mag worden gezien. Een intieme
schouwburg, die heel wat' pu
bliek kau bergen, en die gelegenheid
biedt in Gouda nog' veel te genieten.
Zooals in vele gemeenten zijn ook
in Gouda en Boskoop tentoonstellin-
Genoegen” - Goud».
PLEMAN-BOEF)
3 bedrijven van
z Molnar.
S CHRISPIJN Jr.
der Pers:
an den' Dag.
ik uitstekende verfoo-
rzorgde tooneel, alle»
groot en rechtmatig
Boots” zal beslist
n.
blad". Het amusante
g gespeeld.
lit is nu eens een van
ken, waarvan men een
iraden zonder gbvaar J
ng. Een geestig stuk
s een aardig, amusant
gegoocheld wordt met
kers en defectieven.
7)
Er waren nauwelijks twintig gewa
pende bedienden doch wel voldoende
om den toegang desnoods met ge
weld te verdedigen. De voorzorg zou
zoo aanstonds volkomen gerechtvaar
digd blijken, want nauwelijks sloeg
de brug dof op den grond, of de
eerste rijen der soldaten openden zich
en twee ummunitiewagens kwamen,
bliksemsnel den brug opgereden, e»
verhinderden door hun zwaarte, xiat
deze weer opgetrokken kon worden.
Op hetzelfde oogenblik stond de
burgerkapitein reeds op den brug, een
reuzenfiguur met wilde vermetele ge
laatstrekken, die met getrokken de
gen alreeds zijn soldaten vooruitsnel
de. „Wie waagt het, de soldaten van
de republiek tegen te houden?”
„Hier, bij mij!” riep Philippe Tru-
'Chon zijn lieden toe en maakte zich
gereed de poort te verdedigen. Het
Volgende oogenblik ook al ontving
hij een sabelhouw over het hoofd, die
hem, in zijn bloed badende, ineen
deed zakken. De bedienden sloten nu
zich tot een dichte rij aaneen, en be
sloten hun leven zoo duur mogelijk
ie# in den Bal-
en wij zijn
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer,0.10
Hy drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f 0.35 bjj vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Het oude jaar is iir don wigpren
kring van de gemeente uhzer inwoning
ue naaste omgeving mede een pe-
velerlei op
band, zijn opgetreden bij de jongste
kamerverkiezingen, heeft een onuit-
wischbaren indruk gemaakt op allen,
die het politieke leven meeleven, en
heeft als gevolg met zich gebracht
een geheele ommekeer in de richting
van het staatsbeleid, dat in stede van
clericale overheersching thans voert
naar den weg van de vrije ontwikke
ling der maatschappelijke toestanden.
Die gelukkige verandering in het le
ven van den Staat werpt haar lich
tend schijnsel over de maanden, die
zijn heengegaan en dat licht straalt
thans haar warmen gloed ook vooruit
over het komende jaar, nu de par
tijen der concentratie het hebben uit
gesproken, dat het niet was een
samengaan alleen voor de Juni-ver-
kiozingen, maar dat er inoet blijven
een bestaanden band, die zijn basis
vindend in het groote gemeenschap
pelijke beginsel, kan en moet blijven
bevestigd.
In het jaar 1913 heeft de stem des
volks duidelijk gesproken. De Ka
mer- en blaten-verkiezingen wijzen
beiden op de gevoelige nederlagen,
toegebracnt aan het regime van dwang,
overheersching en Machthaberei. Een
vrijzinnige periode is ingeluid. Man
nen van groote bekwaamheid, van
onkreukbare beginseitrouw hebben het
roer van staat in handen en voort
gaat het schip, tegen den stroom van
reactie, op de onstuimige baren zijn
weg om het te brengen in de haven
van vrijheid, rechtvaardigheid
maatschappelijke ontwikkeling.
Het jaar 1913 was ook het Onaf-
hankelijkheidsjaar. Geen gemeente In
ons vaderland bijna is achtergebleven
om een juichtoon te doen hooren ter
herdenking van het heugelijk feit van
het 100-jarig bestaan van Neerland’s
Onafhankelijkheid en de namen van
het edele driemanschap Van Hogen-
dorp, van der Duyn van Maasdam
en Van Limburg Styrum zijn
tallooze wijzen opnieuw voor het
geslacht vereeuwigd. Ook in deze
omliggende gemeenten werd dit
denkwaardige feit met luister 1
dacht.
Een zwarte schaduw is in het af-
geloopen jaar door den wroeden Bal-
kankrijg geworpen over heel de
bloedige ironie?”
Nadet stootte ongeduldig1 op
de vloer met zijn degen.
„Nu? Waar is mijn gevangene
„Burgerkapitein!” zei de burggraaf
zich trotech oprichtend, „de burg-
gravep de Leuronsac zijn sinds drie
oeuwén bezitters van dit kasteel. En
sinds drie eeuwen hébben zij het
recht op hugi eigen grond recht te
spreken. Dit recht laten zij zich
door geen Comité van Openbaar Wel
zijn, of door een advocaat uit Noord-
Frankrijk ontnemem Het is
„Voor den duivel, wat beteekent al
dat gezwets?” viel Bimon Nadet hem
barsch in de reden. „Ik wil mijn
gevangene! Waar is de afgezant van
de emigranten?”
^fet al de waardigheid en groot
heid van den edelman, keerde de
burggraaf zich thans van den edel
man af ^n zei kortweg: „Zoek hem
dan zelf maar.”
Simon Nadet stond verstomd en
wist blijkbaar van verrassing niet,
wat hij zeggen zqu. Eindelijk riep
hij uit:
„Wel verduiveld, burger Etienne,
gelooft gij dan dat uw aristberatische
kunsten Indruk op mij maken. Lie
ver laM ik uw 'kasteel steen voor
steen af breken, als gij mij den graaf
miet uitlevert.”
heett op de slagvelden vau Albanië
mede eeu strijd gestreden, muur eén
om nel hoogste levensbeginsel, de
netde tol den naaste, efn strijd tegen
den dood, die meer eefbied aidwingl
dan welke eere-palmenook die met
het zwaard zijn verwoeien. Het klei
ne Nederland heeft zie* M“'
kan groot getoond
daar irotschop.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT.
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post1.50 E
Met Geïllustreerd Zondagsblad,1.50
Idem franco per post,1.90 (Ml
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: lm
Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
een berucht
worden.
•Voor Madeleine, het schooiie en
adellijke meisje was het thans de
eerste maal, dat zij kennis maakte
met de mannen der revolutie.
Simon Nadet keek den burggraaf
toornig aan; hij wierp zijn steek op
de tafel met een minachtend gebaar,-
haakte zijn degen af, zoodat die
kletterend op den grond viel en wierp
zich in een armstoel neer.
„Burgerkapitein”, zei de graaf nu
koel en afgemeten, „gij dringt u wel
wat onstuimig bij mij in.”
„Zoo?” antwoordde Simon Nadet
lachend. „Zijt gij burger Etienne de
l^euronsac
„Om u te dienen, burgerkapitein”.
„Het zou u beter lijken als wij
gepoederd en geparfumeerd tot u
kwamen, burger Etienne, is 't niet?
Mogelijk zeker ook noB raet 660 Pa‘
radedegen op zij, en een paar com
plimentjes in den mond.”
„Wanneer gij met mij spreken wilt
had ik in elk gevalverwacht, dat
gij niet op zoo’n gewelddadige wijze
cn met zoo’n talrijk gevolg mijn
huis zoudt binnendringen.”
„Haha, burger Etienne. Dat Is al
heel kinderlijk eenvoudig! Gij dacht
zeker, dat wij zouden wachten tot de
heeren emigranten met een half mil-
lioen vreemde soldaten een bezoek
bij ons in Parijs zouden afleggen
Neen, ^ij grijpen toe, waar wij op
ruiers en verraders vinden. Daarom
ben ik hier mijn beste burger?’
„En waarmee kan ik u alzoo van
dienst zijn
„Gij herbergt den jongen graaf
Charles de Miraie in uw slot. Ik
hoop dat ge dit niet ontkennen zult
burger Etienne. Het zou u niets ba
ten. Ik ben nauwkeurig ingel 1
„Graaf Charles de Miraie is
gast.” o
„Ik weet het. Lever hem
uit.”
„Waarom?”
„Voor den duivel, omdat ik
gevangen nemen wil. Hier, lees
bevel tot arrestatie.”
Daarmee trok de burgerkapitein
een brief uit zijn borstzak en over
handigde dézen aan’ den burggraaf?
Het was een der gewone bevelen tot
inhechtenisneming, die het zParijsche
Comité van Openbaar- Welzijn sinds
eenige maanden bij honderden de pro
vincie inzond. Het was gericht tegen
graaf Charles de Miraie en droeg de
handtoekening:
„Het Comité van Openbaar Welzijn”,
Maximiliaan Robespierre.
De burggraaf had dezen naam den
laatsten tijd reeds dikwijls gehoord.
Het was een advocaat uit Noord-
Frankrijk, afgevaardigde van Arras,
die in Parijs veel macht en invloed
gekregen had.
T Wel-
mompelde de burggraaf. Welk
I. I,