WAS. RONA Cacao ilium !l r” IGAS. No. 12382. Woensdag 21 Januari 1914. 52e Jaargang. behalve Zon- Feestdagen. en MPEN Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. Kennisgeving. Bvilten laxxd.. A FEU1LLHTOX lïmiiiuniiiu 'OU Kz., iRINGERWAARD. 2>e SiitenRoaóer. ezx -^.d.-vertezxtieTolei.d. voor O-otolcLsu exx OaM-stxeZsezx- Verechijnt dagelijks ig licht hebben? VAN HOUTEN’S j z'wAïnmu IE CEMBBNTEIHISTBlHBZiHBl. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. steloos. w ff 1TUMU. KENNISGEVING. En hiermede, vaar- gebruiken. eten, (Wordt vervolgd.) -QUELLE NWATER BZ. dat deze weer een en wijn hem en hij kleinen van een in wor- go f 0.55 0.10 Vrij bewerkt door AMO. f 1.25 1-50 150 1.90 in van Maar 1 - bij WHJDSCHE COURANT. ian Zn., Gouda, der vrijzinnigen, lor den een In tweede en in het derde district is de toestand evenzoo, echter met dit verschil, dat de candidaat der coali tiepartijen daar een roomsch-katholiek vier can- is dit werk door met het grootste EN OP REKENING JRUGGAAF VERGOED rA 15 CT.| PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden Markt 31, hij onze Agenten iouwburg”, 8 u., ba v. d. Pas. tiouwburg”, 8 n., nmerspiele „Der ot JAC. KOOIJ Kz. Wieringerwaard, last met hetinstal- twee eigen kinderen, schuldig aan moord op de eerste vrouw, schuldig aan poging tot moord op tweede en derde vrouw' Strafdoodstraf en 15 jaar tuchthuis. Reeds bij den dood van de eerste vrouw fluisterde men in het dorpje Niederhochstadts alge meen, dat Hopf de moordenaar was van zijn eigen vrouw. Maar zoo on begrijpelijk zorgeloos waren de auto riteiten daar, dat op een aanklacht van Hopf de burgers die die geruchten mede hadden verspreid werden ver oordeeld. Van den dood van zijn eerste vrouw had hij 20.000 Mark in den zak gestoken. Zijn tweede vrouw, die aan tering stierf, bracht als levensverze- keringpremie f 30,000 aan den steeds in geldnood verkeerenden drogist. Zijn derde vrouw had hg voor f 80,000 verzekerd. Die zal hij echter niet in nen, dank zij de mindere slordigheid van den arts, die deze derde vrouw in het ziekenhuis heeft behandeld. Het was onbegrijpelijk hoe een dergelijk sujet die eenmaal de wereld bereisde als acrobaat in de gelegenheid ‘werd gesteld om als drogist zulke groote hoeveelheden vergif in huis te hebben. Arsenicum, digitalis, cholera-, typhus-, miltvuur- en tuberkelbacillen had hg in groote voorraden aanwezig. In Weenen, vanwaar hij dat goedje be trok, moet men nogal nonchalant met i de microben omgaan, dat men hoe- I veelheden groot genoeg om een ge- NOG^5 MINUTENDAN KRIJG IK MIJN KOP 26) „Wanneer ik de toekomst mijner vrouw verzeker, heb ik dan geen ge lijk? Moet zij dan ook honger lijden na mijn dood?” vroeg Danton, den De BURGEMEESTER der Gemeente GOUDA, Gezien Artikel 55 der Kieswet, Brengt ter openbare kennis dat op Vrijdag 30 Januari 1914, tusschen des voormiddags acht en- des namid dags vijf uren, de stemming zal ge schieden ter vervulling van eene plaats in den Gemeenteraad in elk der drie kiesdistricten waarin de gemeente Gouda is verdeeld, waarvoor candi- daten zijn Kiesdistrict Gouda I. F. L. J. LAFEBER. F. RIETVELD. K. WESSELS. A. J. IJSSELSTIJN Az. Kiesdistrict Gouda II J. A. DONKER. G. VAN MIDDELKOOP. P. M. A. VAN DER PAAUW. J. G. RUPS. Kiesdistrict Gouda UI: F. L. J. LAFEBER. H. S. H. VAN PELT. F. RIETVELD. I. VAN DER WANT. En herinnert aan den inhoud van Art. 128 van het Wetboek van Straf recht, luidende: Hij die opzettelijk zich voor een ander uitgevende, aan eene krachtens wettelijke voorschrift uitgeschreven verkiezing deelneemt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste één jaar. GOUDA, den 21“ Januari 1914. De Burgemeester voornoemd, R. L. MARTENS. rij geregeld tijdig m ontvangen van ten, vermakelgk- se dan in onze dagelijks aangenomen aan ons Bureau: ten, den Boekhandel en de Postkantoren. Gisteren heeft de officieele candi- daatstelling plaats gehad voor de verkiezing van drie leden van den gemeenteraad. Uit de gestelde candi- daturen blijkt, dat in de drie dis tricten de strijd eerst na ernstigen kamp zal kunnen worden beslecht. In het eerste district staat aan linksche zijde de candidaat en die der sociaal-democraten, wijl aan rechtsche zijde naast christelijk-historischen candidaat christen-democraat is geplaatst, het lenoegen”, Con- „Ter Gouw”. louwburg, 8 uur. mtsvoors telling. Het Schaakbord” jrgadering Vrijz. ihouwburg, 8 u., g „De Gouds- heele stad mee te infecteeren, toezendt aan den eersten den besten, die het woord bacterioloog op zijn papier laat drukken. De vrouw, die hem thans voor den rechter heeft gebracht, is op het oogenblik een afgeleefd ziekelijk mensch, die voor een paar jaar een schoone gezonde Poolsche was. De aanwezigheid van arsenicum in de lijken van zijn vader, zijn moeder, zijn eerste vrouw en zijn kinderen, ver klaarde Hopf op allerlei wijzen. Zijn vader had arsenicumhoudend mine raalwater gedronken, de moeder had geproefd van arsenicumpoeders, die voor honden bestemd waren, want hij fokte ook honden. Zijn eerste vrouw gebruikte arsenicum-schoonheidspillen de kinderen spoot hij in met arseni cum om de ontbinding tegen te gaan. Een dergelijke geraffineerde misdadi ger als Hopf is heeft natuurlyk steeds zijn leugen bij elkaar om zijn daden aannemelijk te maken. Alleen bij de nog levende derde vrouw kon hij der- gelgke praktijken niet aanwenden. Hier verklaarde hij dat hij deze vrouw eerst typhus-bacillen en digitalis had gegeven en toen dat niet vlug genoeg hielp, gaf hij haar arsenicum en cho- lera-bacillen. Thans is het spel ten einde. Hij, die zoo velen heeft gedood want wie kan bewijzen, dat het bij deze alleen is gebleven zal thans zelf zijn affaire met den dood bekoopen. laat ons vroolijk zijn, zoo lang het dag is. Wie weet, hoe spoedig de nacht voor ons gekomen zal zijn Komaan, drinkt! Al wat wij liefheb ben, leve Men dronk ook, men stiet aan, en deed den gastheer bescheid, doch een sombere, tragische beklemdheid bleef op het gezelschap drukken, zoodat er weinig opgeruimdheid heerschte, toen de tafel kort daarop afgenomen werd. Nu spoorde men DantÖn van alle kanten aan, dat hij althans de twist niet tot het uiterste zou drijven, en de breuk met Robespierre niet vol komen zou maken. Men ried hem aan de Conventie en het stadhuis eenigen tijd te mijden tot de eerste en groot ste hartstocht bekoeld zou zijn. An deren gingen nog verder; zij smeek ten Danton ernstig op zijn veiligheid bedacht te zijn, en spraken zelfs van vluchten naar het buitenland. Danton was veel te opgewonden om aan kalm overleg te kunnen gehooid geven. Hij beroemde zich er op, dat hij geen vrees kende en sprak luid en onstuimig: ,,Aan Danton vergrijpt hij zich niet, gelooft mij, vrienden, aan Danton durft hij zich niet te wagen, dat zou zijn ondergang zijn. De Dantonisten zijn de Girondisten niet; zijn aanhangers staan in het volk, op den Berg, in de Jacobi jnen- club. Neen, aan Danton vergrijpt hij zich niet.” Burgeres Railmont trad nu op hem is. In elk district zijn dus didaten gesteld. Het behoeft geen betoog, gemeenteraadsverkiezing er zal zijn, waarin de politiek de hoofd toon zal voeren. Hoe kan het ook anders. Evenals bij de lands- en sta tenverkiezing, gaan ook nu de ge- coaliseerde partijen ter rechterzijde weer samen om de gemeenschappelij ke candidaten, door deze politieke groepen aangewezen, naar de zetels te doen dingen, en zij zullen met al le kracht, waarover zij beschikken kunnen, trachten die zetels te bezet ten. Over het coalitieverband der recht sche groepen hebben wi| reeds zoo menigmaal onze meaning gezegd, dat wij daarover niet in herhaling willen treden. De coalitie is voor ons veroor deeld en zoolang zij nog bestaat (Dr. Kuyper heeft het immers gezegd nog kort geleden, dat de coalitie op haar laatste beenen loopt) kan zij niet ern stig genoeg worden bestreden. Nu zij weer komt met een drietal candida ten, die, indien zij mochten worden gekozen, zullen loopen in het gareel van de leiders dier coalitie, nu dient alles in het werk te worden gesteld, om de verkiezing van die candidaten te verhinderen. Ook hier ter stede worden aan rechtsche zijde strijders lederen philosoof, die niet begrijpen wil en kan, wat eigenlijk leven is. Gij zijt een mensch, door de natuur slechts bij vergissing met beenderen en vleesch begiftigd. Ge hadt nooit als mensch onder ons, menschen, op de wereld moeten komen.” Robespierre stond op, mat Danton van het hoofd tot de voeten en zei daarna bedaard en afgemeten „Zoo, zoo!” „Ja, zoozoo! siste Danton hem na. „Gij beeldt u in de Messias te zijn der deugd en der gerechtigheid in ons goede Frankrijk, en gij zoudt om al le menschen deugdzaam te maken, er liefst de helft van de vijf en twintig millioen onder de valbijl brengen.” „Vier vijfden,” wierp Robespierre hem stijf en koud tegen. „Vier vijf den, Danton, wanneer slechts de rest daardoor deugdzaam en gelukkig zou den worden. Hoe meer het lichaam zweet, hoe gezonder het wordt en Frankrijk heeft genoeg aan vijf mil lioen,' wanneer die slechts allen ge lukkig zijn!” Deze woorden werkten als een stortbad op de aanwezigen. Geen ge luid werd meer vernomen, alles oogen richtten zich op den kleinen, bleeken man, aan wiens bloedlooze, koude lippen thans Frankrijks lot hing. Danton alleen behield zijn tegen woordigheid van geest. Met de hem eigen heftigheid en donderende stem riep hij snel uit: „Maar dan zijt gij gevonden, die de tegenstrijdigheid van de coalitie voelen; de gestelde pro- teet-candidaturen leveren daarvan het bewijs. Deze candidaturen vormen een aanklacht tegen de coalitie, wier wezen onwaarachtig is. In dezen politieken tijd moet vrijzinnige zijde de kamp om vrijzinnige vertegenwoordiging den Raad met groote inspanning den gevoerd. De strijd bij deze meenteraadsverkiezing is in de eerste plaats een strijd om het beginsel. Hoe grooter de vrijz. Vertegenwoordiging is des te meer kracht kan er van haar uitgaan. De Raad van Gouda moet beveiligd zijn tegen onverhoopte aan vallen van coalitie-zijde, waarvan wij de bedroevende resultaten in na burige gemeenten kunnen waarnemen. Bij deze verkiezing geldt het voor alles vrijzinnig te stemmen. De candidaten, van vrijzinnige zij de gesteld, zijn manhen, die genoemd mogen worden. Zij hebben het ver trouwen van de vrijzinnigen om hun beginsel en om hunne persoonlijke qualiteiten. Dat vertrouwen zijn zij ten volle waard. Met warmte bevelenwij dan ook aan voor district I, A. J. IJSSELSTUN Az. II, Dr. J. O. RUPS III, 1. VAN DER WANT. wvoxu heelemaal rees op, als man naast hem vuistslag neervellen. Hij wist wel, dat Robespierre een bedoeling had met die woorden. Reeds meermalen had hij hem voor de voeten geworpen, geld te hebben ontvangen van de „weduwe Gapet”, voor het afleggen van zekere getuigenissen in de Con- 'ventie. Maar al was er bij de een of andere gelegenheid al eens iets aan zijn vingers blijven hangen, hij ver genoegde zich thans met verachtelijk de schouders op te halen, en zijn glas leegdrinkend, antwoordde hij: „Robespierre, gij zijt en blijft een Het moordproces in Duitschland. Men staat er verbaasd van, hoe een weerzinwekkend gebeuren als sedert jaren in Duitschland heeft plaats ge had, zoo lang ongestoord heeft kunnen voortduren. Op het oogenblik is het slotdoek gevallen van een drama dat geëindigd is in het gerechtsgebouw te Frankfort. Een zekere Hopf, een dro gist heeft gelegenheid gehad om met allerlei vergiften een heele reeks van personen te vermoorden. Niettegen staande men algemeen aanneemt, dat Hopf er nog meer op zijn geweten heeft, heeft de rechtbank hem toch nog voor de volgende rij van feiten gevonnist. Schuldig aan moord op een duivel in persoon, Robespierre „Een duivel is ook een god!” zei deze op hoonenden toon terug. „En fin, laten wij deze woordenwisseling liever staken. Gij hebt mij ten eten genoodigd, welnu ik heb gegeten. En ik vertrek nu weer. Wanneer gij lust mocht gevoelen met mij te strijden, zal het aan een uitnoodiging mijner zijds niet ontbreken. Ik wensch u dan verder een even hevigen 1 strijd lust als heden, gij zult dien dan kun nen wel!” Robespierre maakte een lichte bui ging, bood Leonore Duplay met een ietwat kleinsteedsche deftigheid den arm en verliet met haar de salon, ’t Pijnlijke van dit twistgesprek werd nog verhoogd, doordat terstond daar op Lebas met zijn vrouw, St. Just en Couthon de eetzaal verlieten, hoffelijk groetend, maar bijna zonder een woord te spreken. Er heerschte een drukkende stilte onder de achtergeblevenen. De laat ste woorden van Robespierre verbor gen een giftigen angel, een bedrei ging, welke duidelijk bewees, dat er in (le vriendschap der beide hoofden der revolutie een onherstelbare breuk gekomen was. Doch Danton herstel de zich spoedig. In trotschen overmoed dronk hij zijn glas uit, en riep daarbij luide „Komaan, vrienden, drink, laat ons niet meer aan dien dwaas denken, en De BURGEMEESTER van GOUDA brengt ter openbare kennis, dat de op den 20 Januari 1914 bij hem ingele verde opgaven van Candidaten voor de benoeming van drie Leden van den Gemeenteraad op de Secretarie der Gemeente voor een ieder ter inzage zijn nedergelegd, dat afschriften daarvan zijn aangeplakt en tegen betaling der kosten verkrijgbaar gesteld. GOUDA, den 21 Januari 1914. De Burgemeester voornoemd, R. L. MARTENS. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 15 gewone regels met bewijsnummer. Elke regel meerv.iv Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. toe in een vensternis terzijde. „Gij dwaalt, burger Danton,” zei ze op haar ernstigen, kalman toon, wanneer ge denkt dut Robespierre u niet aandurft. Ik verzeker u, dat hij geen lafaard is. Pas dus op!” „En wanneer hij durft; wat dan Ik ben toch even machtig als hij! Bah, laat hem maar komen!” De kloeke vrouw zag hem scherp aan. Toen zeide zij op een eigenaar- digen toon, die Danton, trots zijn op gewondenheid, toqh trof: „Ik weet niet, burger Danton, hoever gij zekere verklaringen Robespierre hebt te vreezen. 1 wel weet ik,dat hij op de redenaars tribune van een mug, een olifant kan maken, en dat hij, hetgeen gij thans voor bedachtzaamheid houdt, een misdaad kan vinden, die met den dood moet worden gestraft. Laat u daarom overreden oen botsing te ontwijken, zoolang het nog tijd is.” „Ook gij meent dus, dat ik vluch ten moet? Ik vluchten?” „Burgeres Railmont trad nog meer in den hoek terug, en fluisterde nog zachter en geheimzinniger: „Hoor nu eens naar mij, Danton. Ik bedoel en kel wat goed voor je is. Ge zijt ge noeg in mijn betrekkingen ingewijd, en ge weet dus ook wel hoe ik sta ten opzichte van Etienne de Leuron- i sac, niet waar?” mijn dood?” vroeg Danton, kleinen, bleeken, maar toch zoo groo- ten Robespierre naast hem aanziend. „Het is beter honger te lijden, dan brood te eten, waaraan onrecht kleeft.” Danton had reeds veel gedronken bij dit woord „onrecht” steeg de naar het hoofd, wilde hij den met óénen

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1