WAS.
RONA Cacao
ilium
!l
r”
IGAS.
No. 12382.
Woensdag 21 Januari 1914.
52e Jaargang.
behalve
Zon-
Feestdagen.
en
MPEN
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
Kennisgeving.
Bvilten laxxd..
A
FEU1LLHTOX
lïmiiiuniiiu
'OU Kz.,
iRINGERWAARD.
2>e SiitenRoaóer.
ezx -^.d.-vertezxtieTolei.d. voor O-otolcLsu exx OaM-stxeZsezx-
Verechijnt dagelijks
ig licht hebben?
VAN HOUTEN’S
j
z'wAïnmu
IE CEMBBNTEIHISTBlHBZiHBl.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
steloos.
w
ff
1TUMU.
KENNISGEVING.
En hiermede, vaar-
gebruiken.
eten,
(Wordt vervolgd.)
-QUELLE
NWATER
BZ.
dat deze
weer een
en
wijn hem
en hij
kleinen
van
een
in
wor-
go
f 0.55
0.10
Vrij bewerkt door AMO.
f 1.25
1-50
150
1.90
in
van
Maar
1 -
bij
WHJDSCHE COURANT.
ian Zn., Gouda,
der vrijzinnigen,
lor
den
een
In
tweede en in het derde district
is de toestand evenzoo, echter met dit
verschil, dat de candidaat der coali
tiepartijen daar een roomsch-katholiek
vier can-
is dit werk door
met het grootste
EN OP REKENING
JRUGGAAF VERGOED
rA 15 CT.|
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden
Markt 31, hij onze Agenten
iouwburg”, 8 u.,
ba v. d. Pas.
tiouwburg”, 8 n.,
nmerspiele „Der
ot JAC. KOOIJ Kz.
Wieringerwaard,
last met hetinstal-
twee eigen kinderen, schuldig aan
moord op de eerste vrouw, schuldig
aan poging tot moord op tweede en
derde vrouw' Strafdoodstraf en 15
jaar tuchthuis. Reeds bij den dood
van de eerste vrouw fluisterde men
in het dorpje Niederhochstadts alge
meen, dat Hopf de moordenaar was
van zijn eigen vrouw. Maar zoo on
begrijpelijk zorgeloos waren de auto
riteiten daar, dat op een aanklacht
van Hopf de burgers die die geruchten
mede hadden verspreid werden ver
oordeeld. Van den dood van zijn eerste
vrouw had hij 20.000 Mark in den zak
gestoken. Zijn tweede vrouw, die aan
tering stierf, bracht als levensverze-
keringpremie f 30,000 aan den steeds
in geldnood verkeerenden drogist. Zijn
derde vrouw had hg voor f 80,000
verzekerd. Die zal hij echter niet in
nen, dank zij de mindere slordigheid
van den arts, die deze derde vrouw
in het ziekenhuis heeft behandeld.
Het was onbegrijpelijk hoe een dergelijk
sujet die eenmaal de wereld bereisde
als acrobaat in de gelegenheid ‘werd
gesteld om als drogist zulke groote
hoeveelheden vergif in huis te hebben.
Arsenicum, digitalis, cholera-, typhus-,
miltvuur- en tuberkelbacillen had hg
in groote voorraden aanwezig. In
Weenen, vanwaar hij dat goedje be
trok, moet men nogal nonchalant met
i de microben omgaan, dat men hoe-
I veelheden groot genoeg om een ge-
NOG^5 MINUTENDAN KRIJG IK MIJN KOP
26)
„Wanneer ik de toekomst mijner
vrouw verzeker, heb ik dan geen ge
lijk? Moet zij dan ook honger lijden
na mijn dood?” vroeg Danton, den
De BURGEMEESTER der Gemeente
GOUDA,
Gezien Artikel 55 der Kieswet,
Brengt ter openbare kennis dat op
Vrijdag 30 Januari 1914, tusschen
des voormiddags acht en- des namid
dags vijf uren, de stemming zal ge
schieden ter vervulling van eene plaats
in den Gemeenteraad in elk der drie
kiesdistricten waarin de gemeente
Gouda is verdeeld, waarvoor candi-
daten zijn
Kiesdistrict Gouda I.
F. L. J. LAFEBER.
F. RIETVELD.
K. WESSELS.
A. J. IJSSELSTIJN Az.
Kiesdistrict Gouda II
J. A. DONKER.
G. VAN MIDDELKOOP.
P. M. A. VAN DER PAAUW.
J. G. RUPS.
Kiesdistrict Gouda UI:
F. L. J. LAFEBER.
H. S. H. VAN PELT.
F. RIETVELD.
I. VAN DER WANT.
En herinnert aan den inhoud van
Art. 128 van het Wetboek van Straf
recht, luidende:
Hij die opzettelijk zich voor een
ander uitgevende, aan eene krachtens
wettelijke voorschrift uitgeschreven
verkiezing deelneemt, wordt gestraft
met gevangenisstraf van ten hoogste
één jaar.
GOUDA, den 21“ Januari 1914.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
rij geregeld tijdig
m ontvangen van
ten, vermakelgk-
se dan in onze
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
Gisteren heeft de officieele candi-
daatstelling plaats gehad voor de
verkiezing van drie leden van den
gemeenteraad. Uit de gestelde candi-
daturen blijkt, dat in de drie dis
tricten de strijd eerst na ernstigen
kamp zal kunnen worden beslecht. In
het eerste district staat aan linksche
zijde de candidaat
en die der sociaal-democraten,
wijl aan rechtsche zijde naast
christelijk-historischen candidaat
christen-democraat is geplaatst,
het
lenoegen”, Con-
„Ter Gouw”.
louwburg, 8 uur.
mtsvoors telling.
Het Schaakbord”
jrgadering Vrijz.
ihouwburg, 8 u.,
g „De Gouds-
heele stad mee te infecteeren, toezendt
aan den eersten den besten, die het
woord bacterioloog op zijn papier laat
drukken. De vrouw, die hem thans
voor den rechter heeft gebracht, is op
het oogenblik een afgeleefd ziekelijk
mensch, die voor een paar jaar een
schoone gezonde Poolsche was. De
aanwezigheid van arsenicum in de
lijken van zijn vader, zijn moeder, zijn
eerste vrouw en zijn kinderen, ver
klaarde Hopf op allerlei wijzen. Zijn
vader had arsenicumhoudend mine
raalwater gedronken, de moeder had
geproefd van arsenicumpoeders, die
voor honden bestemd waren, want hij
fokte ook honden. Zijn eerste vrouw
gebruikte arsenicum-schoonheidspillen
de kinderen spoot hij in met arseni
cum om de ontbinding tegen te gaan.
Een dergelijke geraffineerde misdadi
ger als Hopf is heeft natuurlyk steeds
zijn leugen bij elkaar om zijn daden
aannemelijk te maken. Alleen bij de
nog levende derde vrouw kon hij der-
gelgke praktijken niet aanwenden.
Hier verklaarde hij dat hij deze vrouw
eerst typhus-bacillen en digitalis had
gegeven en toen dat niet vlug genoeg
hielp, gaf hij haar arsenicum en cho-
lera-bacillen. Thans is het spel ten
einde. Hij, die zoo velen heeft gedood
want wie kan bewijzen, dat het bij
deze alleen is gebleven zal thans
zelf zijn affaire met den dood bekoopen.
laat ons vroolijk zijn, zoo lang het
dag is. Wie weet, hoe spoedig de
nacht voor ons gekomen zal zijn
Komaan, drinkt! Al wat wij liefheb
ben, leve
Men dronk ook, men stiet aan, en
deed den gastheer bescheid, doch een
sombere, tragische beklemdheid bleef
op het gezelschap drukken, zoodat er
weinig opgeruimdheid heerschte, toen
de tafel kort daarop afgenomen werd.
Nu spoorde men DantÖn van alle
kanten aan, dat hij althans de twist
niet tot het uiterste zou drijven, en
de breuk met Robespierre niet vol
komen zou maken. Men ried hem aan
de Conventie en het stadhuis eenigen
tijd te mijden tot de eerste en groot
ste hartstocht bekoeld zou zijn. An
deren gingen nog verder; zij smeek
ten Danton ernstig op zijn veiligheid
bedacht te zijn, en spraken zelfs van
vluchten naar het buitenland.
Danton was veel te opgewonden om
aan kalm overleg te kunnen gehooid
geven. Hij beroemde zich er op, dat
hij geen vrees kende en sprak luid
en onstuimig: ,,Aan Danton vergrijpt
hij zich niet, gelooft mij, vrienden,
aan Danton durft hij zich niet te
wagen, dat zou zijn ondergang zijn.
De Dantonisten zijn de Girondisten
niet; zijn aanhangers staan in het
volk, op den Berg, in de Jacobi jnen-
club. Neen, aan Danton vergrijpt hij
zich niet.”
Burgeres Railmont trad nu op hem
is. In elk district zijn dus
didaten gesteld.
Het behoeft geen betoog,
gemeenteraadsverkiezing er
zal zijn, waarin de politiek de hoofd
toon zal voeren. Hoe kan het ook
anders. Evenals bij de lands- en sta
tenverkiezing, gaan ook nu de ge-
coaliseerde partijen ter rechterzijde
weer samen om de gemeenschappelij
ke candidaten, door deze politieke
groepen aangewezen, naar de zetels
te doen dingen, en zij zullen met al
le kracht, waarover zij beschikken
kunnen, trachten die zetels te bezet
ten.
Over het coalitieverband der recht
sche groepen hebben wi| reeds zoo
menigmaal onze meaning gezegd, dat
wij daarover niet in herhaling willen
treden. De coalitie is voor ons veroor
deeld en zoolang zij nog bestaat (Dr.
Kuyper heeft het immers gezegd nog
kort geleden, dat de coalitie op haar
laatste beenen loopt) kan zij niet ern
stig genoeg worden bestreden. Nu zij
weer komt met een drietal candida
ten, die, indien zij mochten worden
gekozen, zullen loopen in het gareel
van de leiders dier coalitie, nu dient
alles in het werk te worden gesteld,
om de verkiezing van die candidaten
te verhinderen. Ook hier ter stede
worden aan rechtsche zijde strijders
lederen philosoof, die niet begrijpen
wil en kan, wat eigenlijk leven is.
Gij zijt een mensch, door de natuur
slechts bij vergissing met beenderen
en vleesch begiftigd. Ge hadt nooit
als mensch onder ons, menschen, op
de wereld moeten komen.”
Robespierre stond op, mat Danton
van het hoofd tot de voeten en zei
daarna bedaard en afgemeten
„Zoo, zoo!”
„Ja, zoozoo! siste Danton hem na.
„Gij beeldt u in de Messias te zijn
der deugd en der gerechtigheid in ons
goede Frankrijk, en gij zoudt om al
le menschen deugdzaam te maken, er
liefst de helft van de vijf en twintig
millioen onder de valbijl brengen.”
„Vier vijfden,” wierp Robespierre
hem stijf en koud tegen. „Vier vijf
den, Danton, wanneer slechts de rest
daardoor deugdzaam en gelukkig zou
den worden. Hoe meer het lichaam
zweet, hoe gezonder het wordt en
Frankrijk heeft genoeg aan vijf mil
lioen,' wanneer die slechts allen ge
lukkig zijn!”
Deze woorden werkten als een
stortbad op de aanwezigen. Geen ge
luid werd meer vernomen, alles oogen
richtten zich op den kleinen, bleeken
man, aan wiens bloedlooze, koude
lippen thans Frankrijks lot hing.
Danton alleen behield zijn tegen
woordigheid van geest. Met de hem
eigen heftigheid en donderende stem
riep hij snel uit: „Maar dan zijt gij
gevonden, die de tegenstrijdigheid van
de coalitie voelen; de gestelde pro-
teet-candidaturen leveren daarvan het
bewijs. Deze candidaturen vormen
een aanklacht tegen de coalitie, wier
wezen onwaarachtig is.
In dezen politieken tijd moet
vrijzinnige zijde de kamp om
vrijzinnige vertegenwoordiging
den Raad met groote inspanning
den gevoerd. De strijd bij deze
meenteraadsverkiezing is in de eerste
plaats een strijd om het beginsel. Hoe
grooter de vrijz. Vertegenwoordiging is
des te meer kracht kan er van haar
uitgaan. De Raad van Gouda moet
beveiligd zijn tegen onverhoopte aan
vallen van coalitie-zijde, waarvan
wij de bedroevende resultaten in na
burige gemeenten kunnen waarnemen.
Bij deze verkiezing geldt het voor
alles vrijzinnig te stemmen.
De candidaten, van vrijzinnige zij
de gesteld, zijn manhen, die genoemd
mogen worden. Zij hebben het ver
trouwen van de vrijzinnigen om hun
beginsel en om hunne persoonlijke
qualiteiten. Dat vertrouwen zijn zij
ten volle waard.
Met warmte bevelenwij dan ook
aan voor
district I, A. J. IJSSELSTUN Az.
II, Dr. J. O. RUPS
III, 1. VAN DER WANT.
wvoxu
heelemaal
rees op, als
man naast hem
vuistslag neervellen. Hij wist wel, dat
Robespierre een bedoeling had met
die woorden. Reeds meermalen had
hij hem voor de voeten geworpen,
geld te hebben ontvangen van de
„weduwe Gapet”, voor het afleggen
van zekere getuigenissen in de Con-
'ventie. Maar al was er bij de een of
andere gelegenheid al eens iets aan
zijn vingers blijven hangen, hij ver
genoegde zich thans met verachtelijk
de schouders op te halen, en zijn
glas leegdrinkend, antwoordde hij:
„Robespierre, gij zijt en blijft een
Het moordproces in Duitschland.
Men staat er verbaasd van, hoe een
weerzinwekkend gebeuren als sedert
jaren in Duitschland heeft plaats ge
had, zoo lang ongestoord heeft kunnen
voortduren. Op het oogenblik is het
slotdoek gevallen van een drama dat
geëindigd is in het gerechtsgebouw te
Frankfort. Een zekere Hopf, een dro
gist heeft gelegenheid gehad om met
allerlei vergiften een heele reeks van
personen te vermoorden. Niettegen
staande men algemeen aanneemt, dat
Hopf er nog meer op zijn geweten
heeft, heeft de rechtbank hem toch
nog voor de volgende rij van feiten
gevonnist. Schuldig aan moord op
een duivel in persoon, Robespierre
„Een duivel is ook een god!” zei
deze op hoonenden toon terug. „En
fin, laten wij deze woordenwisseling
liever staken. Gij hebt mij ten eten
genoodigd, welnu ik heb gegeten. En
ik vertrek nu weer. Wanneer gij lust
mocht gevoelen met mij te strijden,
zal het aan een uitnoodiging mijner
zijds niet ontbreken. Ik wensch u
dan verder een even hevigen 1 strijd
lust als heden, gij zult dien dan kun
nen
wel!”
Robespierre maakte een lichte bui
ging, bood Leonore Duplay met een
ietwat kleinsteedsche deftigheid den
arm en verliet met haar de salon, ’t
Pijnlijke van dit twistgesprek werd
nog verhoogd, doordat terstond daar
op Lebas met zijn vrouw, St. Just en
Couthon de eetzaal verlieten, hoffelijk
groetend, maar bijna zonder een
woord te spreken.
Er heerschte een drukkende stilte
onder de achtergeblevenen. De laat
ste woorden van Robespierre verbor
gen een giftigen angel, een bedrei
ging, welke duidelijk bewees, dat er
in (le vriendschap der beide hoofden
der revolutie een onherstelbare breuk
gekomen was. Doch Danton herstel
de zich spoedig.
In trotschen overmoed dronk hij
zijn glas uit, en riep daarbij luide
„Komaan, vrienden, drink, laat ons
niet meer aan dien dwaas denken, en
De BURGEMEESTER van GOUDA
brengt ter openbare kennis, dat de op
den 20 Januari 1914 bij hem ingele
verde opgaven van Candidaten voor
de benoeming van drie Leden van
den Gemeenteraad op de Secretarie der
Gemeente voor een ieder ter inzage zijn
nedergelegd, dat afschriften daarvan
zijn aangeplakt en tegen betaling der
kosten verkrijgbaar gesteld.
GOUDA, den 21 Januari 1914.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 15 gewone regels met bewijsnummer.
Elke regel meerv.iv
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
toe in een vensternis terzijde.
„Gij dwaalt, burger Danton,” zei
ze op haar ernstigen, kalman toon,
wanneer ge denkt dut Robespierre u
niet aandurft. Ik verzeker u, dat hij
geen lafaard is. Pas dus op!”
„En wanneer hij durft; wat dan
Ik ben toch even machtig als hij!
Bah, laat hem maar komen!”
De kloeke vrouw zag hem scherp
aan. Toen zeide zij op een eigenaar-
digen toon, die Danton, trots zijn op
gewondenheid, toqh trof:
„Ik weet niet, burger Danton,
hoever gij zekere verklaringen
Robespierre hebt te vreezen. 1
wel weet ik,dat hij op de redenaars
tribune van een mug, een olifant kan
maken, en dat hij, hetgeen gij thans
voor bedachtzaamheid houdt, een
misdaad kan vinden, die met den dood
moet worden gestraft. Laat u daarom
overreden oen botsing te ontwijken,
zoolang het nog tijd is.”
„Ook gij meent dus, dat ik vluch
ten moet? Ik vluchten?”
„Burgeres Railmont trad nog meer
in den hoek terug, en fluisterde nog
zachter en geheimzinniger: „Hoor nu
eens naar mij, Danton. Ik bedoel en
kel wat goed voor je is. Ge zijt ge
noeg in mijn betrekkingen ingewijd,
en ge weet dus ook wel hoe ik sta
ten opzichte van Etienne de Leuron-
i sac, niet waar?”
mijn dood?” vroeg Danton,
kleinen, bleeken, maar toch zoo groo-
ten Robespierre naast hem aanziend.
„Het is beter honger te lijden, dan
brood te eten, waaraan onrecht
kleeft.”
Danton had reeds veel gedronken
bij dit woord „onrecht” steeg de
naar het hoofd,
wilde hij den
met óénen