>s
muil
h
•tl
I
3
J
lil
I
r”
IBj
O, Alter
e Gracht 269A
HAAG,
'1STE WAAR-
ragen
hmeskleeding1.
ele of gedeelten
•sbedrijf
I B 1
it
o. 13391.
en
M PEN
Telefoon Interc. 82.
f
I
I- '«5
I
iH
il!
jtun’s Inkt
lelijk de BESTE I
3 N S CHADELIJK!
rid van
gekend, dat
Thoogingcn,
Verbetering
(lelijke
racl, ten
drijfskosten
tgeving, de
enredigheid,
r
de
Eerste Blad,
Feestdagen.
Zaterdag 31 g^u-i 1014, 53e Jaargang.
FVUILLIMOI*
Seitinfioeber.
f ^^eL^ex-tean.-tïe’lola.eL voor O-chjlcLgu ©xx
Verschijnt dagelijks V behalve Zon-
I
IW
Uitgevers A. BRINKmI^ EN ZOON.
Dr. J. Gr. Rups.
I. van der Want.
li
De booze fee.
De uitslag.
TIMINIA^’S
JAM
BESTE.
T BIJ AHtyHGM.
ELS
W
lid opjrahl
zoo o||o
vap k®k
NEMENT
dagelijks
ten, den
(pj
voor
j geselde
tl
t
I
op
het komt
mij
35)
mee.
uw
an-
ik
een gezicht voor
zulke
kman Zn., Gout
Uil
tal
een
en
N-HOLLAND.
w- en Woningtoez.,
Onderstandscomni.
Made-
over-
lei-
f 1.25
1.50
1.50
1.90
en
om-
een
it nummer bestaat uit twee
len.
IF
Bureau
PRIJS DER ADVERTENTIËNi-
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer.
(dllIMIIE COURANT.
r ver-
paar doodge*
er moeten er
Jac-
een
hij
w had,
,,ja, Lotard, ik weet alles. Je dacht
zeker, dat ik het niet gezien had, is
dronken
schoten,
aan een
„yvotu jij,
Vivier woont?”
„Den prijs? Ik begrijp je niet.”
„Haha! riep burgeres Kailmont,
„Hij is jaloersch! Jaloersch op bur
ger itobespierre! Dat is mij te sterk.”
Madeleine trad op den jongen graaf
toe en zed, hem in de oogen ziend:
„Is het dat, Charles?”
„En als het dat nu eens is?”
Vrij bewerkt door AMO.
het bij
gevallen
Isselstijn
wiet bij
Pound’s
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer,0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels 10.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
PRIJS VAN HET AB
f Per kwartaal
1L Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden c_o.
Markt 31, bij onze Agenten,
K Telefoon Interc. 82.
geen Jacques voor
scheen te houden.
„Natuurlijk, Lotard,
..1— n lioi
Schouwburg, 8 uur,
htsch Sted. Orchest.
mwij geregeld tijdj
agen ontvangen v*
tcerten, vermakelfF
deze dan in oBR®
len. j
zou kunnen bedriegen?”
„Madeleine,” fluisterde
graaf, w
Gij hebt hem toch niet,
wel, Madeleine, uit liefde
ten de stad aan huis
vergoed.
4AM en ADIi ES'.
tfed. HALTER
Gracht 269‘
HAAG.
in herstemming
de coalitiepartijen
candida-
de
,zeg mij de volle waarheid
tomen aan ons
idel en de Postkantoren.
Léunie, 8 u., Lezing B
ckerHelfrich
vreeselijk gezicht,
een gezicht voor
aan één, de groep der antirevolutio
nairen, het kleinst in aantal, het
grootst in woorden.
De stembuscijfers wijzen er op, dat
van vrijzinnige zijde een krachtige
actie moet worden ontwikkeld om
ook dg candidaten in het tweede en
het derde district gekozen te krijgen.
De hpnsen mogen niet slecht staan,
er ia' echter met geen enkelen grond
van zekerheid te bepalen dat de over
winning aan vrijzinnige zijde als een
vaststaand feit moëf worden beschouwd.
Het aantal thuisblijvers in beide dis-
triéfpn is van dien aard, dat verras-
s|ïige£ zeer wel mogelijk zijn. Hpt is
daprom een vereischte, dat vanaf den
dtyg van heden geen oogenblik ongp-
bwiikt wordt gelaten om datgene 4e
i, wat Jbevorderjijk kan zijp voor
eéö succeivolle Ijerstemming op 6
Febrt Dat succes |kan worden be-
inlaid. Laat «ian .niet Van de vrijzin-
kunnen worden /gezegd dat zij
Iwt hunnp niét hebben gedaan, maar
laét huntjl^oëke werkzaamheid bevor
deren dah met flinke meerderheid ge
kozen worden op6'F|ebr. a.s.
4 in ii
in district III
arm met zich mee.
„Kom, naar den duivel,
emigranten en
re moet je
het ware.”
„Allons enfants de la patrie”, be
gon Lotard te zingen, door het loo-
pen weer wat bijkomend, maar zijn
zingen eindigde in een klankloos ge
leuter.
„Je schijnt heden niet bij stem, te
zijn,” meende Jacques Beauchène.
„Hm, dat is alles hetzelfde!” riep
de beschonkens uit. „Eenigen moeten
zwemmen leeren in de Seine, eenigen
aan de lantaarns, een paar doodge
schoten worden, en een paar vergif-
tifd. Er moet wat afwisseling komen
in mijn zaak. De duivel zou een gan-
schen dag voor één franc aan de
guillotine gaan staan.”
Na deze woorden scheen Lotard,
hoewel door Jacques steeds meege
trokken ,op zijn beenen in te slapen.
Gelukkig bereikte men spoedig „de
roode haas”, waar Lotard weer ont
nuchterde. Snel werden eenige gla
zen gedronken, om het gesprek te
beginnen.
„Wat zou ik doen?” begon
ques in zichzelf te praten, op
toon, die duidelijk toonde, dat
eigenlijk alweer genoeg drank op
„ja, Lotard, ik
’t’nïet?”
„Je hebt gelijk, broeder... ik deed
ook zoo...” mompelde Lotard.
„Ik zie alles!” ging Jacques voort,
„zeg Lotard, morgen komt de oude
uit de gevangenis. Ze waren er van
daag al verheugd over. Dan gaan ze
terstond naar Franche Comté terug,
Madeleine trouwt met den graaf en
ik, hahaha, Jacques Beauchème wordt
weer geitenhoeder! Hel en duivel
„1NU.IUUU1J1V, UUiaiu,
ook niet in het hoofd om toe te kij
ken. Wacht maar eens, wij spreken
daarbij ook nog een woordje
Heb ik gelijk of niet, Lotard?”
„Zeker, Jacques, jongen, ik heb je
al gezegd, er moeten een paar
worden,
vergiftigd,
lantaarn.”
„Weet jij, waar de burgerkapitein
„Vivier? Ah ha! Die slenteraar?”
hij woont, bedoel ik, Lo-
De lezer weet uit zijn kinderjaren,
hoe de Schoone Slaapster in het
Bosch tot een langdurigen slaap werd
veroordeeld, doordat haar Koninklijke
Vader verzuimd had een godin tot
1 het geboortefeest uit te noodigen. Aan
i dat sprookje worden we op politiek
terrein herinnerd door de houding, die
dr. Kuyper dag in dagfhit in de Stan-
daard aan neemt. Hij is uitermate boos,
’ydat hij niet zal aanzitten aan het
onderwijsfestijn, dat in de Staatscom
missie door het kabinet Gort van der
Linden wordt aangericht. Doch anders
dan in het sprookje is het niet het
verzuim van den Koninklijken Vader
dat hem verre hield van den feest
maaltijd, doch zijn eigen halsstarrig-
Jacques liep in zijn woedende bui
de straten door, de Seinebrug over,
regelrecht naar „De roode haas”.
Hij had den ganschen dag nog niet
gedronken, dat was de geheele zaak.
liet was tamelijk donker, zoodat hij
op den hoek van een straat tegen eeu
persoon aanliep, die op twijfelachti
ge manier op zijn piek leunend, in
een hoek stond; hem was een sanscu
lotte, met een echten bandietentronie.
Een met bont omzoomde, vuile en ge
scheurde mantel hing hem oni de
schouders, aan een broeden bandelier
sleepte een veel te grooten sabel ach
ter hem.
„Lotard!” riep Jacques.
„Loop naar de maan!” stamelde
de ander.
„Hé, wat is dat, Lotard? Is dat nu
een houding voor een goed sanscu
lotte? Wat scheelt je, Lotard?”
„Oh, ben jij üvi, Javq
jongen? Kom hier en help
Alles draait om me heen. Die
vloekte 1
ben me vergiftigd.”
De stembus van gisteren is
i vrijzinnigen een goede geweest.
I In het eerste district kop reeds na
persten strijd de overwinning worden
I behaald, terwijl ‘in de’ loeide andere
S Ia districten de vrijzinnige) candidaten
«1| met kans op succes
komen met de doe» de cc
Jipsch-^catholk
u« verKioz.iug in^)'JBlf jlJ vAli
f raadslid, <lp heer ''A. J
Azn., thans 4n hél' eerste
I i^eerste stemmmg gekozen iéjl
J vpieuw als afgevaardigde Vajdj
I burgerij in »in Raad zaLiaitting-he-
men. De thans gekozene héftf'l^getand
w een bekwaam man te zijnp,.'die vioor
E de zaken der gemeentel stèf^hèi warme
belangstelling heeft gekoedtera. Ook
t 1 thans, daarvan zijn wij overtuigd, zal
I hij de belangen van Gouda met kracht
I voorstaan.
De uitslag van dit district-verheugt
I one ook, wijl ze te 'danken is aan
onze politieke tegenstanders, voorna-
I melijk aan de coalitie-genooten. De
candidaat der coalitie, de christelijk-
historische heer Wessels verkreeg
toch ditmaal slechts 353 stemmen, ter
wijl op 4 Juli jl. iu het zelfde dis
trict op den heer Vingerling, a.r.,
waren uitgebracht 434 en op den heör
Hoyng, r.-k., 373. Daaruit blijkt dat
een beduidend aantal antirevolutionai
ren, zoowel als roomsch-katholieken
zich ditmaal van stemming hebben
onthouden. Is de coalitie er op 4
Juli jl. door buitengewone omstan
digheden in geslaagd het stemmencij
fer van den heer Muijlwijk op exor
bitant hooge wijze op te voeren, waar
door de heer IJsselstijn, toen candi
daat in district III, kon worden ge
wipt, zij, die toen het onderste uit
de kan wilde hebben, krijgt nu het
”'at heb ik je nu gezegd,
zei burgeres Railmont,
tuigd van haar voortreffelijke
ding in de gansche onderneming
„de eerste keer, dat ge in mijn win
kel in de Vergniaudstraat kwaamt en
de roode muts kocht, zei ik wel: Ma
deleine nooit den moed verloren. En
zoo als ge ziet, heb ik gelijk gehad.
Als men den moed niet verliest, is
er nog niets verloren. Morgen zult
ge uw* vader na zooveel tranen
zorgen weer in vrijheid kunnen
helzen. Maar wat zet ge toch
Charles? Is dat
een gelukkigen ver
loofde op zulk een dag?”
Werkelijk waren de gelaatstrekKOn
van den jongen edelman bij het ver
haal van Madeleine zeer somber
worden. Verrast zag Madeleine hem
thans aan.
„Wat scheelt u, Charles? vroeg
zij verschrikt.
„Ge hebt bij je mededeelmg ver
geten den prijs te noemen, waarvoor
ge van burger Robespierre
gunsten verkregen hebt.”
aangeo'
Boekjwhi
lar peus. Haar Vreugde toen
nwoéden gebit,ft is geweest
n duur.
lylta^t, dat d
jij het, Jacques? mijn
k^ivj me eens.
ver
kramp! Die emigranten heb-
Jacques nam zijn vriend onder den
met die
hun wijn. Zuivere kla-
drinken, Lotard! Dat is
Bet l'iA^ulta^t, dat de, districten sï
en lI^H'^pben opgeleverd, is werlre
lijk* v|brH»dep|d, OoW daar'* is het
coaliti^J me voor hd|^ e^ig^n cjlnffl
datenhdf jpl>t in haar gadeel hea
beslist# ^IrHtede wil Inie^ worden
ïegd, dat ^ij||en goedé opkdjnst a|jij
i|echtschef\^ijdef| bij eerste «tien
ebn overwiining voor H de r.m
daten Wa kunnen Mjordep^bel
jiiat is ViMvel Ónmogelijk,! déch j
fi^end ma^J het jworden 'g^Mlhd,
hoewel del vrijzinnige candi^iatél
>jwn aphtal stemmen i miéj
'ij^r H:(iiw^bra(|ht dan op 4 Juli jp
bif dieTstemmihk het door de roomstffl
katholieken behaalde cijfer in dis
trict II stond hoven dat van den vrij
zinnigen candidaat en in district III
nagenoeg gelijk was, nu gisteren de
heer Donker, r.-k., in district ii
slechts 3 stemmen meer kreeg dan
dr. Rups, lib., en in district UI de
heer van Pelt, r.k., 12 stemmen bleef
beneden den heer van der Want, lib.,
terwijl op 4 Julif bovendien de a.r.
candidaten in 11 en III c.a. 70 stem
men meer behaalden dan hunne„r.-k.
mede-candidaten. Ook bij deae stem
ming blijkt het dus weer dat de anti
revolutionairen wel kunnen beloven
te stemmen op r.k. candidaten en in
hunne strooibiljetten hen kunnen aan
bevelen, maar dat toch een niet ge
ring aantal van hen er eenvoifïMg,
den brui van geven en zich aan -het
coalitie-advies niets gelegen laat,.. lig
gen. Zoo’n coalitie in Goud^,! blijkt
toch wel een prachtding te zijni- Met
drieën één in candidatenkeuze en in
actie, maar de winste komt slechts
„Xö uüi uai, vuaxitwi
„En als het dat nu eens is?”
„Charles, dacht ge nu dat ik jou
jonge
versta mij
voor
vader, alleen uit liefde tot hem...”
„Natuurlijk niet, Charles, noch het
een, noch het ander. Gelooft ge mij?”
En hij keek in haar oogen, zoo
rein en schoon. Toen drukte hij snel
met een vreugdekreet een vurige kus
op haar wangen.
Niemand had het gezien, omdat het
zoo vluchtig geschiedde. Maar Jac
ques Beauchène had het bemerkt. Met
gespannen aandacht had hij op de
kleinste bijzonderheden gelet. En het
was alsof hij plotseling een steek in
zijn hart voelde, zoo steeg de lang
verborgen haat in hem op. En plot
seling draaide hij zich om en snel
de deur uit. Buiten de werkplaats bal
de hij de vuisten, alsof hij zelf op
de vteeselijkste manier beleedigd was.
Niemand schonk veel aandacht aan
zijn heengaan. Men kende zijn toe
stand in de laatste tijden zeer goed,
en verwonderde zich dus niet.
„Waar
tard!”
„Wonen? Hm, ja, Als die nog er
gens woont, dan is het aan de an
dere zijde van het Percheronplein op
den hoek van de straat. Maar ik
zeg je, mijn jongen, ’t is een slen
teraar. Wonen is hem te vervelend.”
„Ga dan mee, Lotard. Hij moet
met ons mee <&an, een graaf gevan
gen gaan nemen, nog dezen nacht.”
„Wat? Een 'wezenlijke graaf?”
„Ja, een wezenlijke, kom nu mee.”
„Weg -wet die movers, die uitzui
gers, met dat ongedierte. Hé daar,
nog twee klare!”
(Wordt vervolgd)
antwoordelijkhei,d moeten aanvaar
den en door dit niet te doen, hebben
ze zei ven hun optreden bij de her
stemming principieel als inconstitu
tioneel veroordeeld”.
De heer Kuyper is een groot staats
man, doch zoodra hij tegenover de
vrijzinnigen komt, verliest hij alle
billijkheid ten eenenmale uit het oog.
Voor de stembus hebben de vrijzinni
gen onomwonden te kennen gegeven,
dat zij slechts dan de regeeringsver-
antwoordelijkheid zouden aanvaarden
als zijTmet een groot aantal vertegen
woordigers dan de coalitie in de Kamer
kwamen, De Standaard heeft daarop
voor 17 Juni zelve herhaaldelijk ge
wezen, en, over constitutioneels ver
plichtingen zweeg het blad toen.
Bij de herstemming steunden de
vrijzinnigen volkomen terecht de so-
ciaal-democraten, die voorstanders wa
ren van de eischen van het Concen-
tratieprogram. Had dr. Kuyper het
soms constitutioneler gevonden, als men
toen direct of indirect tegenstanders
'dier eischpn in de Kamer had gebracht.
Na 25 Juni toonde deConcentratie
volkomen haar verantwoordelijkheid
te Deseffen en r»
dering werd unaniem bpsloten tot het
vrijzinpig-socialistisch kabinet dat ook
door de Standaard als de logische op-
»-nO;nff werd beschouwd. Na de weige
ring der sociaal-democraten kon er voor
de concentratie geen sprake zijnvan een
constitutioneels' .vsrplichting om als
mindsrhsid hst bswind ts aanvaardsn.
In zijn nieuws creatie van nbooze
fee” schijnt de heer Kuyper dit ten
eenenmale te vergeten. De concen
tratie heeft na 25 Juni de conse-
quentie’s van den stembusstrijd ten
volle aanvaard en zich zonder eenige
bedenking voor de solutie van dr.
Bos verklaard.
Verder reikte haar Constitutioneels
verantwoordelijkheid niet. Dat zij bij
de herstemming de mannen der S.D.
A.P. steunde, getuigt juist van den
ernst, die haar bezielde bij den strijd
voor de concentratie-eischen. Dat het
dragen van haar deel der verantwoor
delijkheid haar werd belet ^door de
weigering der S.D.A.P. was t&flFfcekor
haar schuld niet*
De heer Kuyper moest dit alles nu
ook eenp in de Standaard vermelden.
Daar zal hij intusschen wel voor pas
sen. Het zou immers de rol, die hij
tegenover het extraparlementaire ka
binet speelt, heel wat moeilijker maken.
zou men allee niet aan splinters moe
ten slaan, Lotard?”
En geweldig hard bonkte zijn vuist
op de tafel, dat het dreunde in Lo-
lards ooren, die iets mompelde, het-
een antwoord
heid. „Nederlander” en „Tijd” hebben
er hem bij herhaling op gewezen, dat
de voorstelling van Zaken, die hij in
zijn „Standaard” gelieft op te disschen
aan zijn trouwe lezers, geheel bezijden
de waarheid is. Dat de trouwe van
der Voort van Zijp, tot ridder der
droeve figuur gedoemd is' door den
antirevolutionairen „Rechthaber” uit
de Kanaalstraat, niettemin door flen
heer Kuyper wordt voorgesteld als
sde voortstuwende kracht in de Onder-
wijs-politiek, die het kabinet Gort van
der Linden wil volgen, is verklaarbaar
voor hem die weet, hoe de heer Van
dern Voort van Zijp slechts werktuig
is van den man, die de antirevolutio
naire partij gemaakt heeft tot leem in
zijn hand en pis de Fransche zonne
koning, die vpn den Staat getuigde
„IfEtat, c’est tooi,” van de antirevo
lutionaire partij met recht kan zeggen,
datjzij draait, zwenhjt, retireert, avan
ceert, kortom zich beweegt, zooals hij
het den getrouwen deputaten en de
evejp gedweeë Kamerfractie wénscht
te be velen. Zoo’n man dult geen onge
lijk;' en de lezers van zijn driestarren
en hoofdartikelen mogen geen anderen
indruk hebben dan dat hij in het
ondetwijsaebat de triomfator in stede
van de geslagene is geweest.
Thans zoekt de heer Kuyper zijn
kracht in Vf* "not
hem te kalm, het kabinet Gort van
der Linden vindt te weinig bestrijding.
Vandaar een serie artikelen in de Stan
daard om te waarschuwen tegen extra
parlementaire kabinetten en de trouwe
lezers voor oogen te stellen, dat de
snoode liberalen door gemis van ver
antwoordelijkheidsgevoel de mannen
broeders in den huidigen toestand
hebben gebracht. In de Standaard van
24 Jan. j.l. treffen wij de volgende
ontboezeming aan
„Reeds het vooruitzeggen van
de Goncentratieheeren, dat zij c.q*
hun verantwoordelijkheid niet zou
den erkennen, was in strijd met den
constitutioneelen eisch. Dat hadden
de heeren van de Concentratie al
leen mogen zeggen, zoo ze bij de
stembus zich geheel op zichzelven
hadden gehouden, ook bij de her
stemming. Dit echter deden zy niet
Zij zelven waren het, die ’t voor
de sociaal-democraten opnamen,
daardoor het zittend kabinet vallen
deden en alzoo aansprakelijk werden
voor de crisis. Naar constitutionee-
eisoh hadden zij derhalve hun ver-
|1| gestalde rpj
ten.
Het verhqtigt ofja
r X de verkiezing inbj
56T
Ut
^kozen jln
