s
Blad.
M
[GAS.
biedingen
«9
GAS.
1
No. 12400.
Woensdag 11 Februari 1914.
52e Jaargang.
Ivv
behalve Zon
en
PEN
B-o-ïtexi laixd-
Buitenlandsch, Nieuws.
FE VILL El O X
sTO-A..
ih'
Van Houten’s RONA Cacao
OU Kz.,
RINGERWAARD.
S>e &aitanfioaóer.
LEN
Courant
XTïevfws- ezx -^cl^ertezi.'tïeTolsLd. voor G-o-ulcLsu ezx OxrxstxeHsezx-
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82.
Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
licht hebben?
t JAC. KOOIJ K«.
Wieritigerwaard,
ist met hetinstal-
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOOM
Amsterdam.
d aan het Bureau.
teloos.
(Wordt vervolgd)
i Ji I
Ik wil nog een kop
Vrij bewerkt door AMO.
ie scheikundige
Tandartsen en
in de
uecet.
iiiëo kosten slechts
.betaling
15, voor elke regel
GOlhSCH E COURANT.
is dit werk door
iet het grootste
|U'I
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per,post.
Abonnementen worden u
Markt 31, bij onze Agenten
Hot «maakt
toch *6Ó lokkar, an
Moadar aagt dat ca
nooit hoeft geweten
dat Cacao coo goed
koop in het gebruik ia»
voor ze ona geregeld
RONA cacao
hoeft gegeven.
f 1.25
1.50
1 50
1.90
de Con-
stelde zijn identiteit
ter
na-
die
de Conciergerie naar het Revo-
massa's
PRIJS DÊh ADVERTENTIÊN:
Van 1--5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bfl vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
I
j, 8 u., Dr. M. M.
i ’s Gravebhage.
ihouwburg, N. V*
len.
T- en Woningtoez.
)nder8tandscomm
m»n A,Zn.,Gkii
8 u., Voordracht-
ippij tot Nut van
vonden,
aloiron
44)
Niemand sliep dien nacht in Pa
rijs. Aanhoudend donderde het in de
straten, en meer en meer trok dit weg
naar het stadhuis. De sansculotten en
kanonniers van Henriet, niet gewoon
tegen een dicht aaneengesloten en
goedgewapende troep te vechten, de
serteerden bij honderden of liepen tol
hun vijand over. In de zalen van het
stadhuis werd het hoe langer hoe
stiller. Slechts de vijf vrienden wa
ren onvermoeid bezig decreet op de
creet te schrijvenproclamatie op pro
clamatie maakten zij gereed; doch zij
bemerkten niet, /dat langzamerhand
alles weer verloren ging, wat zij
zoo kort geleden/herwonnen hadden.
Om twee uur ]s morgens stormden
de soldaten in ademlooze haast de
trappen van het 'stadhuis op. Terwijl
de vrienden beraadslaagden, werd de
deur der kamer, waarin zij zich be-
met d4 geweerkolven inge-
slagen en met den kreet: „Leve de
Conventie! Wed met de misdadigers,
geef je over” /stormden de soldaten
op het vijftal ad.
Thans eerst zag Robespierre, dal
strafbaar, maar zeker zal zelden een
dergelgke poging zoo zwaar zijn ge
straft zoo mel(jt men aan het Hbld.
als dat het geval was met zekeren John
William Mann, die te Bradford tot zes
maanden dwangarbeid werd veroor
deeld, omdat hij gepoogd zou hebben
zich zelf van het leven te berooven.
Mann, die blijkbaar na zijn mislukte
poging tot andere gedachten is geko
men, toekende tegen dat vonnis hoo-
ger beroep aan, en gisteren is dat voor
het Court of Criminal Appeal behan
deld. De advocaat van Mann ver
klaarde, dat nog nimmer iemand we
gens deze wetsovertreding tot dwang
arbeid was veroordeeld en deed nader
uitkomen, dat zijn cliënt beweerde,
nimmer plan te hebben gehad om zich
van het leven te berooven. Hij had
slechts bij vergissing uit een flesch met
vergif gedronken. Het Count of Appeal
echter Ttam deze verdediging niet aan
het was overtuigd van de juistheid
van de beschuldiging, maar daar het
van oordeel was, dat zes maanden
eenvoudige hechtenis in dit geval een
voldoende bestraffing waren, werd het
vonnis in dien zin gewijzigd.
Ambbika.
Een gift van Carnegie.
Uit New-York wordt dd. 10 Febr.
geseind: Carnegie heeft 10 millioen
doll, geschonken voor de vredestich-
toeval den naam Kienast op de pas
sagierslijst van het reeds vertrokken
Fransche stoomschip „Saghilien” van
de „Messageries Maritimes” ontdekte.
De Turksche overheid had een bil
jet voor Kienast genomen en dezen
met geweld op het schip gebracht.
Het optreden der Turksche Regee-
ring tegenover dezen Oostenrijker
verschilt niet veel met de manier,
waarop andere Regeeringen, ook de
Oostenrijksche, in sommige gevallen
„ongewenschte" vreemdelingen over de
grenzen zetten.
Toch heeft men nu in de Euro-
peesche pers een hoog woord tegen de
Turken, omdat de verbanning in strjjd
is met de z.g. capitulaties.
Volgens deze capitulaties mag de
Turksche politie buitenlanders alleen
in hechtenis nemen, wanneer deze op
heeterdaad op een misdrijf betrapt
worden. De politie moet dan echter
dadelijk aan het betrokken consulaat
kennis geven van de arrestatie.
En verbannen kunnen buitenlanders
slechts worden met toestemming van
den betrokken gezant. Daar deze toe
stemming echter gewoonlijk geweigerd
wordt, is het psychologisch maar al te
goed verklaarbaar, dat de Turksche
overheid in sommige gevallen de ver
nederende capitulaties tracht te ont
duiken.
Intusschen is Kie^ut op de vertoo-
gen van de Oostenrijkschen gezant
reeds weder op vrije voeten gesteld.
Duitbchland.
Men herinnert zich, dat de 30 Za-
berners, die op den 28sten November
van het vorig jaar door Von Reuter’s
soldaten werden gearresteerd en den
geheelen nacht daaropvolgend in den
z.g.n. „Pandoerenkelder” moesten
doorbrengen tegen de militaire auto
riteiten een eisch tot schadevergoeding
hebben ingediend. Binnenkort zou
deze zaak voor de rechtbank te
Straatsburg worden behandeld. „De
Neueste Nachrichten” weet thans mede
te deelen, dat eenige hooge officieren,
welke zich thans te Zabern bevinden,
hun een bemiddelingsvoorstel hebben
gedaan60 mark schadevergoeding
per hoofd, en terugbetaling der reeds
gemaakte gerechtelijke onkosten. Het
is nog niet zeker of de Zaberners op
dit voorstel zullen ingaan.
Engeland.
De gestrafte zelfmoordenaar.
In Engeland is poging tot zelfmoord
vlammen van haat en woeste ver*
twijfeling; en thans scheen hij te be
grijpen, met welk een berekenende
sluwheid men tegen hem geïntrigeerd
iiad. Zijn ondergang nabij aanschouw
de hij thans ten volle ’s menschen
hartstocht. En hij zag den strik, die
opgezet was, om hem te vangen en
waarin hij zonder zijn gewone sluwe
berekening, maar door zijn grenze-
looze heerschzucht was ingeloop<m«
Na een kort oponthoud werd Ro
bespierre overgebracht naar
ciergerie. Men
daar vast, en veroordeelde hem
dood. En reeds den volgenden
middag stonden in de straten,
van
lutiepleln voerden, groote
menschen opgesteld om te zien, hoe
de eenmaal vergode helden der revo
lutie ter strafplaats werden geleid.
Een groote militaire macht was aan
wezig om de orde te handhaven. Op
het Revohitieplein werden de vensters
tegen hoogen prijs verkocht, als gold
het een feestelijk schouwspel.
Eindelijk hoorde men het ratelen
der verschrikkelijke kar. Daarop stend-
den St. Just, Couthon, Henriot, Ro
bespierre en zijn broeder. Robespier
re was slecht verbonden; elk oogen-
blik schikte hij zijn verband recht.
Het volk in de straten riep hem ver
schillende scheldwoorden toe, als hij
voorbijreed. De roode muts werd dan
in de lucht geworpen en men schreeuw-
ting en 2 millioen doll, ter bevordering
van het doel door de kerkgenootschap
pen en verschillende secten ovèr de
geheele wereld. Een deel der inkomsten
moet ten nutte strekken voor de ker-
keljjke vredebonden in Engeland en
Duitschland.
Opzienbarende onthullingen.
Uit New-York wordt gemeld, dat
voor de tussohenstaatsche handelscom-
missie opzienbarende onthullingen ge
daan zijn over diefstallen, in het groot
gepleegd, bij de New-York Havenen
Hartford Spoorwegmij. Er moet voor
een bedrag van 6.500.000 doll, gesto
len zyn. Het Senaatslid Norris ver
klaarde te verwachten, dat de schul
digen ontdekt en ter verantwoording
geroepen zullen worden.
Belg ik.
Tijger ontsnapt.
Gistermorgen is een tijger ontsnapt
uit de menagerie van Hagenbeek te
Ixelles bij Brussel.
Het was juist marktdag, zoodat een
paniek onder de talrijke marktbezoe-
kers ontstond.
Het dier drong een tabakswinkel
binnen, die door de bewoners gebar
ricadeerd werd. Men plaatste voorde
deur een kooi, waarna een temmer
den tijger noodzaakte de kooi binnen
te gaan.
I uur, Lezing Ds.
loskoop. 4
„Ons Genoegen",
wij geregeld tijdig
jen ontvangen ya#
erten, vermakelijk
Oze dan in onse
der quaeetie wordt door hem niet ge
wanhoopt. Door den gespannen toe
stand was de Regeering tot het in
zicht gekomen, dat het haar plicht
was, thans ter wille van de vrede in
het land te trachten tot een schikking
te komen.
Naar de meaning van den Minister
zal Ierland een nieuw regeeringsstel-
sel hebben te aanvaarden, wanneer fie
tijd daarvoor gunstig is. De Regee
ring zal voorstellen daartoe doen,
welke zullen moeten worden be
schouwd als een ernstige poging om
te trachten tot overeenstemming te
geraken.
rood geverfde trappen het eerst. Als
altijd gelukte het hem ook nu zijn
groote kalmte te bewaren en onver
schillig legde hij zijn hoofd op het
blok neer. Robteepierre zag hoe hij
kalm omhoog keek, hoe de bijl viel
en hol hoofd in de zak viel. Vreese-
lijk, bloed op het blok, op het scha
vot, op de planken, overal bloed! Hij
sloot de oogen nimmer had hij
bloed kunnen zien. Toen viel de bijl
weer, het was het hoofd van zijn broe
der! Weer een doffen slag, Cothon.
Hij boorde Henrlot naar boven sloe
pen. Den slag hoorde hij niet meer
en even later kwam men hem halen.
Hij kon niet meer loopen, en daarom
sleepte men ook hem naar boven en
wierp hem voor het blok neer. Nog
hoorde hij oen duizendstemmig ge-
schreeuw, het was het volk, waar hij
zoo lang voor gewerkt had, en het
juichte dat hij onder de guillotine lag.
En even hield het gejuich op, om nu
op het laatste oogenblik, toch voorat
niet het mooie gezicht van de terecht
stelling te missen, en den doffen knal
van den vallenden bijlen
daarna barstte een vreugdegejuich los
ter eere van Robespierre’s ondergang.
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
home Kute.
ue Home-Kule-quaestie houdt op
dit oogenbiiK ue gemoeueren in En
geland gespannen.
In de troonrede, door den koning
gehouden oij de opening van het par
lement, heeit deze zijn teleurstelling
er over uitgesproken, dat geen oplos
sing is gevonden voor de problemen
aan de regeering van Ierland ver
bonden. Niettemin sprak de koning
daarbij den wensch uit dat deze
quaeetie met voorzichtigheid, wijs
heid en met wederzijdsene tegemoet
koming van beide zijden zou worden
behandeld, opdat een eind zou komen
aan de bestaande breuk en een duur
zame "schikking zou worden get rollen,
De Home-Kule-quaestie deed het bij
de opening van de zitting van het
.Lagerhuis gisten. Het Huis was
stampvoi en er heerschte groote op
gewondenheid, vooral toen de leider
der oppositie, Walter Long, onmid
dellijk nadat twee ministeneelen bet
woord hadden gevoerd, tot steun van
het Adres van Antwoord, namens de
oppositie een amendement indiende
inzake Home Rule. Deze wijze van
doen, die afwijkt van de bestaande
gewoonte om eerst af te wachten de
beraadslagingen over het adres van
Antwoord, alvorens amendementen in
te dienen, werd door den afgevaar
digde verdedigd op grond van de
dringende noodzakelijkheid tot ingrij
pen in verband met deze quaeetie,
daar een burgeroorlog in het land
dreigt uit te breken, waardoor het
der oppositie een plicht is dezen ern-
stigen toestand onder de oogen te
zien.
In Ulster maken zich 100.000 man
gereed om zich tegenover de regee
ring te stellen, zoodat deze genood
zaakt zal zijn geweld tegenover ge
weld te stellen. De oppositieleider
drong er bij Minister Asquith op aan
dat, indien zijnerzijds voorstellen zou
den kunnen worden verwacht tot op
lossing dezer moeilijke quaeetie, deze
onverwijld zullen worden ingediend.
Het daarop door den heer Long voor
gestelde amendement noemde het ge
vaarlijk in de gegeven omstandighe
den verder te gaan met de Home Ru
le Bill, voor het land zich had uit
gesproken.
Minister Asquith antwoordde daar
op dat de door de Regeering gevolgde
staatkunde, zooals uit de tusschentijd-
sche verkiezingen is gebleken, groote
instemming vindt. Een schikking in
de home-rule-quaestie zou den Minis
ter echter bijzonder aangenaam zijn.
Aan de mogelijkheid tot oplossing
de: „Leve de vrijheid! Weg met den
dictator! Weg met Robespierre!”
„Waar is het monster dat ons al
len vermoorden wilde?”
En de gendarmes, die de kar bege
leidden, wezen dan met den punt van
hun sabels op Robespierre, die bloe
dend en ontsteld voor zich uitstaar
de. Het was haast niet tegelooven.
Had hij niet gearbeid dag en nacht,
en voor alles gezorgd, alleen voor
Itet volk van Frankrijk, voor datzelf
de volk, dat hem thans uitjouwde.
Had hij zijn rust niet dag en nacht
opgeofferd alleen om datzelfde volk
gelukkig te kunnen maken. Dat volk,
dat hem thans omgaf als een woe*
(lende zee en het als een verlossing
beschouwde, dat hij zijn hoofd onder
de guillotine zou verliezen. Had hij
zich zoo vergist in zijn theorie van
volkswelvaart en volkswelzijn?
Hij had echter weinig tijd om daar
over na te denken, want snel nader
de de kar het Revolutieplein, waarde
beul reeds wachtte. Koud en nieuws*
gierig bijna zag Robespierre naar het
materieel van den beul. Nog nimmer
had hij dit instrument zoo aandach
tig en van zoo dichtbij beschouwd.
Hierheen had hij zoovelen verwezen.
De hevige pijn aan zijn gelaat voel
de hij niet meer, doch een aanval van
zwakte, gevolg van de doorgestane
pijn en van het bloedverlies, overviel
hem en hij was een bezwijming nabij.
St. Juqt besteeg de noodlottige en
Turkije.
Een uitzetting.
Een paar dagen geleden werd be
richt, dat een zekere Max Kienast, de
vertegenwoordiger van de Neue Freie
Presse te Constantinopel, door de po
litie en aan boord van een stoomschip
gebracht, dat denzelfden dag nög
vertrok. Eerst thans worden de nadere
bijzonderheden omtrent dezen maat
regel bekend.
Toen Kienast op 5 Februari tegen
den middag zich naar de persclub
begaf, deelde hem een beambte van
de geheime politie mede, dat men hem
op het Calata Serail (het hoofdbureau
van politie) wenschte te spreken, waar
op Kienast zeide, dat hij later wel
zou komen met een dragoman (tolk)
van het Oostenrijksch-Hongaarsche
consulaat. Te één uur verliet hij met
zijn echtgenoore de club. Onmiddelljjk
daarop werd hij door den politie
beambte, die voor de deur had staan
wachten, nogmaals aangemaand op het
bureau te komen. Kienast verklaarde,
echter, dat hij als Oostenrijksch-Hon-
gaarsch onderdaan met de politie niets
te maken had, maar desniettegen
staande later met een tolk zou ver
schijnen. Toen werd hij eenvoudig op
gepakt en met geweld naar het bureau
gebracht. Het Oostenrijksche consu
laat werd door vrienden van den
gearresteerde met het gebeurde in
kennis gesteld, en later ook de ambas
sadeur, die den eersten dragoman naar
de Porte zond om de vrijlating van
den Oostenrijker te eischen. Dezen
werd gezegd, dat de journalist onmid-
delijk op vrije voeten zou worden
gesteld, zoodra men wist waar hy zich
bevond. De dragoman zocht den
geheelen middag, tot hij eindelyk bij
alles verloren was. Snel trok hij zijn
pistool, om zich te dooden, doch hij
verbrijzelde slechts de kaak. Geluk
kiger was Lebas,' die onmiddellijk
een lijk was. Woedend over de mis
lukking van hun plan, greep 8t. J ust
den dronken Henriol, wien hij allen
schuld van het ongeluk weet, bij
den nek en wierp hem door het ven
ster, zoodat men hem den volgenden
morgen daar vond me< gebroken le
dematen en gevangen nam.
Robespierre lag roerloos op den
grond. Hij was bewusteloos.
Men legde hem op een draagbaar
en zoo bracht men hem naar de
Conventie. Het was ongeveer vijf uur
toen hij daar aankwam.
Tallien trad met de woorden: De
misdadigers zijn niet meer! Victorie,
de zaal binnen en alle afgevaardig
den stormden de zaal van het Comi
té voor Openbaar Welzijn binnen.
Daarheen had men Robespierre ge
bracht. Op een tafel neergelegd, werd
hij gebrekkig verbonden, terwijl de
afgevaardigden voorbijliepen en hem
scheldwoorden als bloedhond en hui
chelaar toeriepen. Nu en dan slaakte
hij een smartelijken zucht, doch ove
rigens bleef hij onbewegelijk liggen.
Eerst toen Tallien met zijn schoone
vrouw naderde en lachend zei: „Daai
ligt nu de nieuwe messias!" was het
hem, alsof hem een stroom vuur in
de aderen gloeide. Zijn vuisten bal
den krampachtig, zijn oogen schoten
