m
i
Sli
lo.
12403
Zaterdag 14 Februari 1014.
52e Jaargang.
IXTïeuL-ws- exx "voox C3-©"clcLs- ©xx Oxxxs"t:relx©xx-
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82.
behalve Zon- en Feestdagen.
prijs der" ad ver"tentië¥!
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Tweede lilad.
i;iv\isi.i\i\<..
HINDEHWË
%Cit ons (Parlement.
Catherina Bresjkofskaja.
Telefoon Interc. 82.
if
I
i
a m
In
Si i('
(iOKHE COURANT.
PRIJS VAR HET ABONRfMENT:
Per kwartaal'-f f 1.25
Idem franco per post50
Met Geïllustreerd ZondagsbladMv 1,50
Idem franco per postlil 1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenon
Markt 31, bij onze Agenten, den Bockhandel
n aan ons Bureau:
en de Postkantoren.
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer«0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
BURGEMEESTER en WETHOU-
van Gouda;
fczien arfc. 228 der! Gemeentewet
•rengen ter kennis van delngeze-
dat de termijnen voor'de vor-
jngen ten laste van het Rijk bij
IWet bepaald of te bepaleq, op die
1 laste der Gemeente vap toepassing
efi! dat ndpidienyalfe zo
leringen ov* r den diefist v
li of uiterlijk op dqn pUö Jj
te vncjhten in]
[FelSh&i li
lanige
"913,
lande behoort
Oouda, den
Burgem. en
feth.ntvoorno'
R. L, MA]
De 1 Secreta
i: v. h
BURGEMEESTER en WÉfROU
i DERS van Gouda makep tbsyfend,
Hit bij Koninklijk besluit van Fe
bruari 1914 n°. 37 vernietigd is hun
besluit van 14 'Mei 1912 n°. 5, waarbij
de aan' W. Woldering te Veendam
m 'f_ verleende vergunning tot het oprich-
I ten van eeiï inrichting tot het mengen
van moes, gedreven' dooreene stoom
machine van 15 P.K. op de perceelen
aan het Jaagpad, kadastraal bekend
gemeente Gouda in sectie G n°. 901,
I 1090, 1091, 1092, 1093, 1098, 1099,
11103 is ingetrokken.
Gouda, 13 Februari 1914.
Burgem. en Weth. van Gouda,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
J. v. HEUSDE.
EERSTE KAMER.
Algemeene beschouwingen.
Het begon met het gebruikelijke
^avondzittinkje om goed te keuren, wat
Voorzitter voorstelt om de volgen-
dagen te doen. En toch gaat men
I er dikwijls niet voor niets heen. Zoo
Pook ditmaal. Reeds bij onze entrée
a een verrassing: een kroon met elec-
i trisch licht, heel alleen (vermoedelijk
als proef want men is voorzichtig in
onzen Senaat) tusschen de gaskronen
en nog meer contrasteerend met de
bosjes kaarsen, die nog steeds in de-
m> Kamer 's avonds de tafels van den
den Voorzitter en de Regeering sie
ren en een heel apart cachet geven
De meu
kwam wel
onderwerp
Voorzitter
stiger toohjy
aanwezigen Var
den. /{H*
lngekom^
dent -
per....
De i^ena
Unverstojj
voort: „El
roept mij
den ernstijj
familielede
•mogelijk
zaan^eden
Dl Ses
naar| hunv
de Vbor?itter
„er komt mj
Verder luist
En tlam hc
z'ugèdwongé
dafjri hij J
hadj 1 hoe dd
geerïng, datt
te 'geven
den7| Gd
het vèrmdfëdei
deze zijn'beginselei
gegeven,
kroon, die ons voor-
oldoen, was nog het
aller geëprek, toen
limmeJpenninck een orn-
aansioeg en alrAs alle
:h om hem heenopstel-
aldus de,) Preai-
:hrijven van dr.i Kuy-
spitsen ie' ooren.
gaaf de Voorzitter
ilegram uitl Lausanne
arts uit hoofd? van
Joeatand va* ebn mijner
jjet zal mij Jftwu-Qm» niett
week aan (Je werk4
ir deel tje nept
willen I zi(|
begev0n, wanneer
t met een blik- vai
ieer", waarop flh<
rjj* hetgeen er vëlg
men, dat 'dr, KftVpi
afvtozigheidjteriiiter sp:
.rne| publi«£ ye
ledejleeling va^'HeRi,
iet mag worden aangé-
iswr Pleijte door blijft
zijn ingenomenheid met
air/Generaal Idenburg,
hebben gewekt dat
zou hebben prijs-
Kuyper vol
(Een levensbericht.)
Zonder twijfel een van de meest
aantrekkelijke en nobele figuren uit
Russische vrijheids-beweging is de nu
zeventigjarige Catherina Bresjkofs
kaja. In haar komt op bijzonder tref
fende wijze aan 't lioht het samengaan
van oneindige opofferende liefde voor
de verdrukten en lijdenden met held-
H haftige onverzettelijkheid tegenover de
verdrukkers, dat in die heroïsch-wor-
sfcelende gestalten geest en gemoed
van den vrijheid-lievenden westerling
^leeer boeit en bekoort.
Catherina Bresjkofskaja is uit een
rijk en adellijk geslacht geboren en
fin glans en weelde opgevoed. Reeds
vroeg werd zij aangegrepen door de
I liberale en humanitaire denkbeelden,
I die na de opheffing der lijfeigenschap
in Rusland velen der besten uit de
Bevoorrechte klassen vervulden. Ken-
jfis en beschaving verspreiden onder
(I* boeren, medewerken tot de stoffe-
I en geestelijke verheffing dier
legende massaas door het stichten
i-scholen, bibliotheken en hospita-
lendat werd haar levensdoel. Maar,
als zoovele anderen, stuitte zij bij eiken
t stap van haar menschlievenden arbeid
lp op de hinderpalen, die het tzarisme,
komen bevredigt dn volkomen beant
woordt aan wat hij gewenscht had te
vernemen
De stemming veranderde toen plot
seling. Het medelijden met dr. Kuy-
pecr's droeve familieomstandigheden
verdween en men keek elkaar aan
met eenigszins verraste gezichten.
Misschien kwamen sommige „Stan
daard "-driestarren over Pleijte-Iden-
burg in de gedachten; misschien
men kan slechts gissen zullen en
kelen niet begrepen hebben, waarom
dr. Kuyper dit niet in zijn „Stan
daard" schreef (zooals hij later
deed); misschien hoopten wéér ande
ren, dat dr. Kuyper de volgende week
alsnog in de gelegenheid zal zijn,
zijn voldoening over de houding van
de Regeering in de Kamer te uiten
(het debat wordt volgende week voort
gezet); misschien dachten andean
wéér iets anders.
Gedachten zijn immers tolvrij. - N
V
De eerste dag van het groote .''de
bat heeft, reeds doen zien, dttf de
Regeering haar moeilijkste uren -in
dit College zal doormaken.
De Eerste Kamer is rechts, zéér
Rechts en daaraan is voorloopig geen
verwrikken. En de „oppositie" (hier
de meerderheid) gevoelt dit maar al
te zeer; haar begroeting van het nieu-
toen als nu, aan de opheffing van het
volk uit onwetendheid en ellende in
den weg stelde. En als zoovele anderen
werd zij, door de onmogelijkheid van
iedere wettelijke actie, gedrongen tot
deelneming aan de onwettelijke, revo
lutionaire beweging der jaren zeventig,
die in de vereeniging „Grond en Vrij
heid" haar middelpunt vond. Ter wille
van haar beginsel breekt zij met haar
man en met de kringen, waarin zij
opgevoed isals boerenvrouw ver
kleed, zwerft zij van dorp tot dorp,
van gehucht tot gehucht om in de
boerenbevolking het zaad van het
verzet uit te strooien.
Na enkele maanden van onvermoeide
werkzaamheid wordt zij gearresteerd
en in het z.g. „proces der 193" tot
verbanning in woeste, ontoegankelijke
streken van Siberië veroordeeld. Dit
geschiedde in 1878. Na twee jaar pro
beert zij te vluchten, maar wordt weer
gepakt en het vonnis voor deze mis
lukte poging luidttuchthuisstraf en
veertig geeselslagen. Dit laatste deel
van de straf echter wordt haar in
naam, met het oog op haar gezond
heidstoestand kwijtgescholden. Licha
melijke tuchtiging der politieke gevan
genen kwam in het „oude" absolu
tisme zoo goed als niet voordeze
schandelijke straf op hen toe te passen,
was aan het „hervormde en parlemen-
.weivamuen. was Dipeeid- noen dreigend.
ueittugrijK was vooral tic oraio-
rison ^eer Knappe eu van veel zuak-
Kenuis geluigeuqe reüe van den neer
iiogoui, oüü-eoiipga vau miuilsier iai-
ma, over (dims **spciale wetgeving en
ue pianneflL van mr. 'ir$ub. Ue scüer-
pe cntiekj op dezen Minister was m
ueu vuriiff Keurig, cuarmant zelfs tuer
eu daar, /maai; o wee,wanneer de
•d gevoegd zal worden bij het
joord en üe neer üegout een meer-
•lieid achter zich zal weten te k rij/
iVatuurJijk, mr. Kegout nam niet
,n, dat nu-, Treub „gedjraaid was
[oor te|ij portefeuille; daarvoor stond
ize' fiewmasiilan veef té' hoog, maai
Kopmsche feider onderstreepte toch
(aar even hoe vreemd iedereen had
f gez|en van hét( ontreden ais Minis-
jfer vart den heer Treub en hoe hij zijn
'oudiflg niet laad kunnen verklaren
ionder.» j^fjn préBtige te schaden. Hn
dfefcép ultra-politiéken aanloop
Iwam'gi de betuiging fioe jammer t
ch|was, dat d$^ quaestieUder arbei-
}z^)Kering ,.zoo „verpolitiekt"
;oédat, na .^en kwart* eeuw mod-
er nu 'Wför kans bestond dat
lei wetfyilj 'dat einde)yk door
'ilmi was 'tot stand gebracht, met
èn pèinestreeh zou worden vernietigd.
Dit stemde mt j'Hegout di^of en hii
schijnt zich niertegen te willen vem'
zettén.
Edoch rijst hier terstond de vraag
^wat mr. Regout w^l. Ongewijzigde
invoering der Talma-welten is uitge
sloten, en wekt men, zooals hij
de Eerste Kamer op, om de ouder-
domsreote-Treub te verwerpen (ala
een „luttele en vernederende Slaats-
bedeeling"), dan juist staat opnieuw
uitstel te vreezen.
Een motie van afkeuring, thans
reeds, hoe eer hoe liever, zou dan
nog eerder doel treffen; wacht men
echter tot de ouderdomsrente den Se
naat zal hebben bereikt en gaat men
dan tot verwerping en dus tot omver
werping van het Kabinet over, dan
zal een kostbare tijd verloren zijn ge
gaan en voor de arbeidende klasse,
die men zegt lief te hebben, zal niets
bereikt zijn.
ik.
Op waarlijk geniale wijze wij
aarzelen geen oogenblik dit te erken
nen heeft mr. Regout betoogd, dat
het motief voor mr, Treub's optre
den (het feit, dat een stuk staatspen
sioen reeds is ingevoerd) onjuist zou
zijn. Hij ziet nog steeds in artikel
369 niets dan een „overgangsbepa
ling" en juist deze vroegere invoe
ring zou een middel geweest zijn om
de verdere invoering der wet-Talma
taire" tzarisme onzer dagen voorbe
houden.
Eerst in 1896 kon Catherina Bresj
kofskaja naar Rusland terugkeepen,
waar zij trouwens ook verder onder
politietoezicht stond. Haar lichaam
is verouderd en verzwakt^^tnaar haar
moed bleef ongebroken Vrijheidsliefde
en liefde-tot-de-verdrukten brandden
evenlicht en warm in haar borst als
in de dagen van haar jeugd. Zes jaar
lang voert zij nog onophoudelijk poli
tieke propaganda zij kent geen rast
voortdurend houdt zij nachtelijke sa
menkomsten van boeren of intellec-
tueelensoms in een bootje op den
stroom, soms in een ellendigen hut,
soms in de diepte van een bosch ko
men zij samen.
~teeds door de politie achtervolgd,
weet zij, dank de waakzaamheid van
haar vrienden en haar eigen flinkheid
en tegenwoordigheid van geest, tel
kens te ontkomen. Eindelijk geeft zij
gehoor aan het smeeken van haar
vrienden en stemt er in toe, om voor
een poos Rusland te verlaten
mear niet om te rusten neen, zij ge
bruikt dien rusttijd om in de Ver-
eenigde Staten voordrachten te houden
over de |Russische vrijheidsbeweging.
In tal van steden van de machtige
republiek klinkt haar bezielend woord
het gelukt haar de publieke opinie
vaai ie ïeggen. AJ,eraaruigst naü mr.
itegout zijn sieuiug uiige werkt: mr.
ireub leeiue ais t ware van de ont
stemming üoor Het misbruik van art.
bpy gemaakt en hij Uad niets gedaan
om dit misbruik te stuiten, „odlang-
nebbende ais de Minister was dij
<lat misbruik-maken, ja zelfs was ae
Minister z.i. onder de hypnose van
dat misbruik geraakt. En natuurlijk
wasdit gevaartijk voor de Rechter
zijde, die zoodoende ook wel eens on
der die hypnose kon komen en die
volgens mr. Regout niet mag mee
doen aanj de verboden staatspensionee-
i'ing, wMtrvan i het ougeluk echter wil
dat het 'Kabindt, Waarin hij zelf zit
ting «hads bedoeld of onbedoeld de
eerste staatspensi^neering in ons
land invoerde. Dit ?is ook van Rechts
needs tyrjeend, o.a. door, den antirev.
hoogletóiar mi' .Fabius en' mr. van
dei- FfUz onderstreepte dit nog eens,
door uiteen te zetten, hoe de invoe
ring alftén van art. 369 dezer rente
van del verzekering had losgehaakt
en hoe ft er nu slechts op aankomt,
de regeling uit te breiden en haar
feilen te corrigeeren.
In theorie wij geven 't gaarne
toe $loot hét betoog van den heer
Regout als een bus.
Het spot echter met de werkelijk
heid.
De realiteit is immers, dat de vele
tienduizenden oudjes, die thans hun
2 gulden genieten en de evenveel toe
kijkers er niets van begrijpen, hoe
deze rente géén staatspensioen zou
zijn, maar een soort gratis-voorlooper
van een later, veel later, door hun
ne inede-arbeidera op te brengen ver
zekeringspremie voor het pensioen,
dat de thans begiftigden geheel g r a-
t i s krijgen.
En daarom hebben we nog eenige
hoop, dat men zich Rechts driewerf
bedenken zal, alvorens men Regout's
advies zal volgen en dusdoende de
staatspensioneering voor langen tijd
van de baan zal werken.
Wij moeten dit eerst zien gebeuren
voor 't te gelooven.
Intusschen zijn de vrijzinnigen en
is de Regeering gewaarschuwd en
kan men de gevolgen van zulk een
mogelijkheid reeds gaan overwegen.
Bij de rede van mr .Regout, van
eene welsprekendheid welke men in
steeds mindere mate in ons Parlement
kan genieten, staken de andere spre
kers uit oratorisch oogpunt bezien af.
Wel hield de heer van der Feltz
een echt-vrijzmnige rede, waarin hij
het Kabinet zeer welwillend tegemoet
trad, maar deze voorgelezen speech
vermocht niet te boeien.
Een anderen, voor een maiden-
warm te maken en aanzienlijke geld
sommen voor de strijders daar ginds
te verzamelen.
Dan breekt in 1905 de Rus
sische revolutie uit en zij haast zich
terug om, naar zij hoopt, de dageraad
der vrijheid in haar Vaderland te zien
opgaan. Zij neemt deel aan de heroïsche
worsteling dier jaren, de worsteling
van de krachten van den vooruitgang
tegen die van behoud en reactievan
het levende tegen het afstervende
Rusland. Maar de reactionaire mach
ten blijken nog te sterkde revolutie
wordt neergeworpen en Catherina
Bresjkofskaja nu een oude vrouw
met witten haren „grootmoedertje"
noemea de strijdmakkers haar
draagt mede het droevig lot der over
wonnenen. Op een propagandatocht
aan de |Wolga wordt zij gearresteerd
en zwaar geketend, onder militair ge
leide, naar St. Petersburg overgebracht.
Bijna twee jaar blijft zij ia^e Peter
en Paul's vesting in voorarrest, afge
sneden van |elk verkeer met de bui
tenwereld, wachtend op haar vonnis.
Het luidt: levenslange deportatie naar
Siberië.
Zeven-en-zestig jaar oud, lichamelijk
gebroken door inspanning, ontbering
en lijden, legt zij ten tweede male den
langen weg af, dien zij, dertig jaar
te voren, gegaan was, vol bloeiende
speech wel wat forsehen toon sloeg
de heer van der Lande aan. Hij sprak
druk over volksmisleiding e.d. en gaf
uiterst bedenkelijke economie ten
beste, toen hij zijn matige bescher
ming aanprees (in tegenstelling z. i.
met protectie en te keer ging te
gen allen, die voor den vrijhandel
igevoelen, een overigens onbeduidend
speechje, waarvan we nog willen no-
teeren, dat ook deze Roomsche sena
tor verklaarde weinig te gevoelen
voor het Tarief-Kolkman, een ver-
klarihg, die een anderen toon had
doen verwachten jegens hen, die den
heer van der Lande afgeholpen heb
ben van de moeilijkheid om tegen
dien Minister te moeten optreden.
En ten slotte de politieke mie van
den heer van der Biesen, die hel de
bat opende en niets naliet om het be
neden peil te brengen. Deze oolijke
eu vaak schampere Brabanter is pre
cies de man om ons bij langgerekte
beschouwingen over de begrooting
van Indië of Binnenlandsche Aak en,
met een aifti-opium- of Woningwetre
de op te vroolijken. Iets anders is
de inzet van een eerste politieke ont
moeting tusschen een hoog college
als de Senaat en eene R«geering!
De heer vAn der Biesen zag bij de
vrijzinnigen in 1913 slechts één doel,
het ministerie-Heemskerk weg te krij
gen. De beteekenis van dien strijd
begrijpt hij niet of wil hij niet waar-
deeren en hij geeft een voorstelling
alsof de vrijzinnige leiders slechts
aasden op de ministersportefeuillee,
terwijl het verloop der crisis juist
het tegendeel zoo glashelder bewees.
De heer van der Biesen hoont het
samengaan tusschen vrijzinnigen en
de S.D.A.P., praat van zeer „verne
derende eischen", die de S.D.A.P. bij
de herslemmingen aan de vrijzinni
gen zou hebben gesteld, terwijl do
waarheid is, dat de S.D.A.P.' het pro
gram der vrijzinnigen uls 't ware
overnam. Verder redeneert hij gewich
tig over het revolutionaire der socia
listen; reden waarom bij hen geen
Minister wil maken, stelt de Eerste
Kamer, die hm., hm. nog nooit
zoo'n gewichtige rol speelde als thans
voor als de steun voor de JLinui-
gin en „je" middel om de roodefr»te
bestrijden, becijfert opnieuw, dat
Rechts is bons in den lande (een
stelling die o.i. aeer aanvechtbaar is)
en tracht bovenal aardig te zijn, waar
door hij vaak in 't boertige vervalt.
Het aardigste was de komische re
clame, die de heer van der Biesen
voor „Do Maasbode" maakte. Even
als dit veelbesproken Roomsche blad
in de Tweede Kamer in den heer van
jeugd en levenskracht
Ver, ver weg in het onherbergzame
land, op de uiterste grenzen van het
leven, bij het verloren plaatsje Kirensk,
wordt de oude grootmoeder onderge
bracht. Soldaten bewaken dag en nacht
haar hut.
Zij is bedlegerig en hulpbehoevend,
maar het jonge meisje, dat haar een
poos verpleegd heeft, wordt gearres
teerd en naar nog ontoegankelijker
woestijnen verbannende oude
zieke vrouw blijft alleen achter, zon
der gezelschap, zonder medische hulp,
zonder verzorging, in den vreeselijken
Sibérishen winter, in de naakte, ar
moedige hutIn Rusland begint
zelfs de conservat. pers te protesteeren
tegen deze behandeling, eener zeven
tigjarige
Van uit Engeland, waar zij vele
invloedrijke vrienden heeft, worden
herhaaldelijk verzoeken en vertoogen
tot de Russische regeering gericht.
Allés vergeefscn.
In de afzondering, de kwellende be
waking, de ondragelijke omstandig
heden van haar verbanning drijven
de oude vrfiuw tot een wanhopige
onderneming; zij besluit te vluchten.
Dacht zij, oud en zwak als zij was,
te kunnen volbrengen, wat haar voor
dertig jaar, in de volheid van haar
kracht, niet gelukte.