m i Sli lo. 12403 Zaterdag 14 Februari 1014. 52e Jaargang. IXTïeuL-ws- exx "voox C3-©"clcLs- ©xx Oxxxs"t:relx©xx- Verschijnt dagelijks Telefoon Interc. 82. behalve Zon- en Feestdagen. prijs der" ad ver"tentië¥! Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Tweede lilad. i;iv\isi.i\i\<.. HINDEHWË %Cit ons (Parlement. Catherina Bresjkofskaja. Telefoon Interc. 82. if I i a m In Si i(' (iOKHE COURANT. PRIJS VAR HET ABONRfMENT: Per kwartaal'-f f 1.25 Idem franco per post50 Met Geïllustreerd ZondagsbladMv 1,50 Idem franco per postlil 1.90 Abonnementen worden dagelijks aangenon Markt 31, bij onze Agenten, den Bockhandel n aan ons Bureau: en de Postkantoren. Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer«0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. BURGEMEESTER en WETHOU- van Gouda; fczien arfc. 228 der! Gemeentewet •rengen ter kennis van delngeze- dat de termijnen voor'de vor- jngen ten laste van het Rijk bij IWet bepaald of te bepaleq, op die 1 laste der Gemeente vap toepassing efi! dat ndpidienyalfe zo leringen ov* r den diefist v li of uiterlijk op dqn pUö Jj te vncjhten in] [FelSh&i li lanige "913, lande behoort Oouda, den Burgem. en feth.ntvoorno' R. L, MA] De 1 Secreta i: v. h BURGEMEESTER en WÉfROU i DERS van Gouda makep tbsyfend, Hit bij Koninklijk besluit van Fe bruari 1914 n°. 37 vernietigd is hun besluit van 14 'Mei 1912 n°. 5, waarbij de aan' W. Woldering te Veendam m 'f_ verleende vergunning tot het oprich- I ten van eeiï inrichting tot het mengen van moes, gedreven' dooreene stoom machine van 15 P.K. op de perceelen aan het Jaagpad, kadastraal bekend gemeente Gouda in sectie G n°. 901, I 1090, 1091, 1092, 1093, 1098, 1099, 11103 is ingetrokken. Gouda, 13 Februari 1914. Burgem. en Weth. van Gouda, R. L. MARTENS. De Secretaris, J. v. HEUSDE. EERSTE KAMER. Algemeene beschouwingen. Het begon met het gebruikelijke ^avondzittinkje om goed te keuren, wat Voorzitter voorstelt om de volgen- dagen te doen. En toch gaat men I er dikwijls niet voor niets heen. Zoo Pook ditmaal. Reeds bij onze entrée a een verrassing: een kroon met elec- i trisch licht, heel alleen (vermoedelijk als proef want men is voorzichtig in onzen Senaat) tusschen de gaskronen en nog meer contrasteerend met de bosjes kaarsen, die nog steeds in de- m> Kamer 's avonds de tafels van den den Voorzitter en de Regeering sie ren en een heel apart cachet geven De meu kwam wel onderwerp Voorzitter stiger toohjy aanwezigen Var den. /{H* lngekom^ dent - per.... De i^ena Unverstojj voort: „El roept mij den ernstijj familielede •mogelijk zaan^eden Dl Ses naar| hunv de Vbor?itter „er komt mj Verder luist En tlam hc z'ugèdwongé dafjri hij J hadj 1 hoe dd geerïng, datt te 'geven den7| Gd het vèrmdfëdei deze zijn'beginselei gegeven, kroon, die ons voor- oldoen, was nog het aller geëprek, toen limmeJpenninck een orn- aansioeg en alrAs alle :h om hem heenopstel- aldus de,) Preai- :hrijven van dr.i Kuy- spitsen ie' ooren. gaaf de Voorzitter ilegram uitl Lausanne arts uit hoofd? van Joeatand va* ebn mijner jjet zal mij Jftwu-Qm» niett week aan (Je werk4 ir deel tje nept willen I zi(| begev0n, wanneer t met een blik- vai ieer", waarop flh< rjj* hetgeen er vëlg men, dat 'dr, KftVpi afvtozigheidjteriiiter sp: .rne| publi«£ ye ledejleeling va^'HeRi, iet mag worden aangé- iswr Pleijte door blijft zijn ingenomenheid met air/Generaal Idenburg, hebben gewekt dat zou hebben prijs- Kuyper vol (Een levensbericht.) Zonder twijfel een van de meest aantrekkelijke en nobele figuren uit Russische vrijheids-beweging is de nu zeventigjarige Catherina Bresjkofs kaja. In haar komt op bijzonder tref fende wijze aan 't lioht het samengaan van oneindige opofferende liefde voor de verdrukten en lijdenden met held- H haftige onverzettelijkheid tegenover de verdrukkers, dat in die heroïsch-wor- sfcelende gestalten geest en gemoed van den vrijheid-lievenden westerling ^leeer boeit en bekoort. Catherina Bresjkofskaja is uit een rijk en adellijk geslacht geboren en fin glans en weelde opgevoed. Reeds vroeg werd zij aangegrepen door de I liberale en humanitaire denkbeelden, I die na de opheffing der lijfeigenschap in Rusland velen der besten uit de Bevoorrechte klassen vervulden. Ken- jfis en beschaving verspreiden onder (I* boeren, medewerken tot de stoffe- I en geestelijke verheffing dier legende massaas door het stichten i-scholen, bibliotheken en hospita- lendat werd haar levensdoel. Maar, als zoovele anderen, stuitte zij bij eiken t stap van haar menschlievenden arbeid lp op de hinderpalen, die het tzarisme, komen bevredigt dn volkomen beant woordt aan wat hij gewenscht had te vernemen De stemming veranderde toen plot seling. Het medelijden met dr. Kuy- pecr's droeve familieomstandigheden verdween en men keek elkaar aan met eenigszins verraste gezichten. Misschien kwamen sommige „Stan daard "-driestarren over Pleijte-Iden- burg in de gedachten; misschien men kan slechts gissen zullen en kelen niet begrepen hebben, waarom dr. Kuyper dit niet in zijn „Stan daard" schreef (zooals hij later deed); misschien hoopten wéér ande ren, dat dr. Kuyper de volgende week alsnog in de gelegenheid zal zijn, zijn voldoening over de houding van de Regeering in de Kamer te uiten (het debat wordt volgende week voort gezet); misschien dachten andean wéér iets anders. Gedachten zijn immers tolvrij. - N V De eerste dag van het groote .''de bat heeft, reeds doen zien, dttf de Regeering haar moeilijkste uren -in dit College zal doormaken. De Eerste Kamer is rechts, zéér Rechts en daaraan is voorloopig geen verwrikken. En de „oppositie" (hier de meerderheid) gevoelt dit maar al te zeer; haar begroeting van het nieu- toen als nu, aan de opheffing van het volk uit onwetendheid en ellende in den weg stelde. En als zoovele anderen werd zij, door de onmogelijkheid van iedere wettelijke actie, gedrongen tot deelneming aan de onwettelijke, revo lutionaire beweging der jaren zeventig, die in de vereeniging „Grond en Vrij heid" haar middelpunt vond. Ter wille van haar beginsel breekt zij met haar man en met de kringen, waarin zij opgevoed isals boerenvrouw ver kleed, zwerft zij van dorp tot dorp, van gehucht tot gehucht om in de boerenbevolking het zaad van het verzet uit te strooien. Na enkele maanden van onvermoeide werkzaamheid wordt zij gearresteerd en in het z.g. „proces der 193" tot verbanning in woeste, ontoegankelijke streken van Siberië veroordeeld. Dit geschiedde in 1878. Na twee jaar pro beert zij te vluchten, maar wordt weer gepakt en het vonnis voor deze mis lukte poging luidttuchthuisstraf en veertig geeselslagen. Dit laatste deel van de straf echter wordt haar in naam, met het oog op haar gezond heidstoestand kwijtgescholden. Licha melijke tuchtiging der politieke gevan genen kwam in het „oude" absolu tisme zoo goed als niet voordeze schandelijke straf op hen toe te passen, was aan het „hervormde en parlemen- .weivamuen. was Dipeeid- noen dreigend. ueittugrijK was vooral tic oraio- rison ^eer Knappe eu van veel zuak- Kenuis geluigeuqe reüe van den neer iiogoui, oüü-eoiipga vau miuilsier iai- ma, over (dims **spciale wetgeving en ue pianneflL van mr. 'ir$ub. Ue scüer- pe cntiekj op dezen Minister was m ueu vuriiff Keurig, cuarmant zelfs tuer eu daar, /maai; o wee,wanneer de •d gevoegd zal worden bij het joord en üe neer üegout een meer- •lieid achter zich zal weten te k rij/ iVatuurJijk, mr. Kegout nam niet ,n, dat nu-, Treub „gedjraaid was [oor te|ij portefeuille; daarvoor stond ize' fiewmasiilan veef té' hoog, maai Kopmsche feider onderstreepte toch (aar even hoe vreemd iedereen had f gez|en van hét( ontreden ais Minis- jfer vart den heer Treub en hoe hij zijn 'oudiflg niet laad kunnen verklaren ionder.» j^fjn préBtige te schaden. Hn dfefcép ultra-politiéken aanloop Iwam'gi de betuiging fioe jammer t ch|was, dat d$^ quaestieUder arbei- }z^)Kering ,.zoo „verpolitiekt" ;oédat, na .^en kwart* eeuw mod- er nu 'Wför kans bestond dat lei wetfyilj 'dat einde)yk door 'ilmi was 'tot stand gebracht, met èn pèinestreeh zou worden vernietigd. Dit stemde mt j'Hegout di^of en hii schijnt zich niertegen te willen vem' zettén. Edoch rijst hier terstond de vraag ^wat mr. Regout w^l. Ongewijzigde invoering der Talma-welten is uitge sloten, en wekt men, zooals hij de Eerste Kamer op, om de ouder- domsreote-Treub te verwerpen (ala een „luttele en vernederende Slaats- bedeeling"), dan juist staat opnieuw uitstel te vreezen. Een motie van afkeuring, thans reeds, hoe eer hoe liever, zou dan nog eerder doel treffen; wacht men echter tot de ouderdomsrente den Se naat zal hebben bereikt en gaat men dan tot verwerping en dus tot omver werping van het Kabinet over, dan zal een kostbare tijd verloren zijn ge gaan en voor de arbeidende klasse, die men zegt lief te hebben, zal niets bereikt zijn. ik. Op waarlijk geniale wijze wij aarzelen geen oogenblik dit te erken nen heeft mr. Regout betoogd, dat het motief voor mr, Treub's optre den (het feit, dat een stuk staatspen sioen reeds is ingevoerd) onjuist zou zijn. Hij ziet nog steeds in artikel 369 niets dan een „overgangsbepa ling" en juist deze vroegere invoe ring zou een middel geweest zijn om de verdere invoering der wet-Talma taire" tzarisme onzer dagen voorbe houden. Eerst in 1896 kon Catherina Bresj kofskaja naar Rusland terugkeepen, waar zij trouwens ook verder onder politietoezicht stond. Haar lichaam is verouderd en verzwakt^^tnaar haar moed bleef ongebroken Vrijheidsliefde en liefde-tot-de-verdrukten brandden evenlicht en warm in haar borst als in de dagen van haar jeugd. Zes jaar lang voert zij nog onophoudelijk poli tieke propaganda zij kent geen rast voortdurend houdt zij nachtelijke sa menkomsten van boeren of intellec- tueelensoms in een bootje op den stroom, soms in een ellendigen hut, soms in de diepte van een bosch ko men zij samen. ~teeds door de politie achtervolgd, weet zij, dank de waakzaamheid van haar vrienden en haar eigen flinkheid en tegenwoordigheid van geest, tel kens te ontkomen. Eindelijk geeft zij gehoor aan het smeeken van haar vrienden en stemt er in toe, om voor een poos Rusland te verlaten mear niet om te rusten neen, zij ge bruikt dien rusttijd om in de Ver- eenigde Staten voordrachten te houden over de |Russische vrijheidsbeweging. In tal van steden van de machtige republiek klinkt haar bezielend woord het gelukt haar de publieke opinie vaai ie ïeggen. AJ,eraaruigst naü mr. itegout zijn sieuiug uiige werkt: mr. ireub leeiue ais t ware van de ont stemming üoor Het misbruik van art. bpy gemaakt en hij Uad niets gedaan om dit misbruik te stuiten, „odlang- nebbende ais de Minister was dij <lat misbruik-maken, ja zelfs was ae Minister z.i. onder de hypnose van dat misbruik geraakt. En natuurlijk wasdit gevaartijk voor de Rechter zijde, die zoodoende ook wel eens on der die hypnose kon komen en die volgens mr. Regout niet mag mee doen aanj de verboden staatspensionee- i'ing, wMtrvan i het ougeluk echter wil dat het 'Kabindt, Waarin hij zelf zit ting «hads bedoeld of onbedoeld de eerste staatspensi^neering in ons land invoerde. Dit ?is ook van Rechts needs tyrjeend, o.a. door, den antirev. hoogletóiar mi' .Fabius en' mr. van dei- FfUz onderstreepte dit nog eens, door uiteen te zetten, hoe de invoe ring alftén van art. 369 dezer rente van del verzekering had losgehaakt en hoe ft er nu slechts op aankomt, de regeling uit te breiden en haar feilen te corrigeeren. In theorie wij geven 't gaarne toe $loot hét betoog van den heer Regout als een bus. Het spot echter met de werkelijk heid. De realiteit is immers, dat de vele tienduizenden oudjes, die thans hun 2 gulden genieten en de evenveel toe kijkers er niets van begrijpen, hoe deze rente géén staatspensioen zou zijn, maar een soort gratis-voorlooper van een later, veel later, door hun ne inede-arbeidera op te brengen ver zekeringspremie voor het pensioen, dat de thans begiftigden geheel g r a- t i s krijgen. En daarom hebben we nog eenige hoop, dat men zich Rechts driewerf bedenken zal, alvorens men Regout's advies zal volgen en dusdoende de staatspensioneering voor langen tijd van de baan zal werken. Wij moeten dit eerst zien gebeuren voor 't te gelooven. Intusschen zijn de vrijzinnigen en is de Regeering gewaarschuwd en kan men de gevolgen van zulk een mogelijkheid reeds gaan overwegen. Bij de rede van mr .Regout, van eene welsprekendheid welke men in steeds mindere mate in ons Parlement kan genieten, staken de andere spre kers uit oratorisch oogpunt bezien af. Wel hield de heer van der Feltz een echt-vrijzmnige rede, waarin hij het Kabinet zeer welwillend tegemoet trad, maar deze voorgelezen speech vermocht niet te boeien. Een anderen, voor een maiden- warm te maken en aanzienlijke geld sommen voor de strijders daar ginds te verzamelen. Dan breekt in 1905 de Rus sische revolutie uit en zij haast zich terug om, naar zij hoopt, de dageraad der vrijheid in haar Vaderland te zien opgaan. Zij neemt deel aan de heroïsche worsteling dier jaren, de worsteling van de krachten van den vooruitgang tegen die van behoud en reactievan het levende tegen het afstervende Rusland. Maar de reactionaire mach ten blijken nog te sterkde revolutie wordt neergeworpen en Catherina Bresjkofskaja nu een oude vrouw met witten haren „grootmoedertje" noemea de strijdmakkers haar draagt mede het droevig lot der over wonnenen. Op een propagandatocht aan de |Wolga wordt zij gearresteerd en zwaar geketend, onder militair ge leide, naar St. Petersburg overgebracht. Bijna twee jaar blijft zij ia^e Peter en Paul's vesting in voorarrest, afge sneden van |elk verkeer met de bui tenwereld, wachtend op haar vonnis. Het luidt: levenslange deportatie naar Siberië. Zeven-en-zestig jaar oud, lichamelijk gebroken door inspanning, ontbering en lijden, legt zij ten tweede male den langen weg af, dien zij, dertig jaar te voren, gegaan was, vol bloeiende speech wel wat forsehen toon sloeg de heer van der Lande aan. Hij sprak druk over volksmisleiding e.d. en gaf uiterst bedenkelijke economie ten beste, toen hij zijn matige bescher ming aanprees (in tegenstelling z. i. met protectie en te keer ging te gen allen, die voor den vrijhandel igevoelen, een overigens onbeduidend speechje, waarvan we nog willen no- teeren, dat ook deze Roomsche sena tor verklaarde weinig te gevoelen voor het Tarief-Kolkman, een ver- klarihg, die een anderen toon had doen verwachten jegens hen, die den heer van der Lande afgeholpen heb ben van de moeilijkheid om tegen dien Minister te moeten optreden. En ten slotte de politieke mie van den heer van der Biesen, die hel de bat opende en niets naliet om het be neden peil te brengen. Deze oolijke eu vaak schampere Brabanter is pre cies de man om ons bij langgerekte beschouwingen over de begrooting van Indië of Binnenlandsche Aak en, met een aifti-opium- of Woningwetre de op te vroolijken. Iets anders is de inzet van een eerste politieke ont moeting tusschen een hoog college als de Senaat en eene R«geering! De heer vAn der Biesen zag bij de vrijzinnigen in 1913 slechts één doel, het ministerie-Heemskerk weg te krij gen. De beteekenis van dien strijd begrijpt hij niet of wil hij niet waar- deeren en hij geeft een voorstelling alsof de vrijzinnige leiders slechts aasden op de ministersportefeuillee, terwijl het verloop der crisis juist het tegendeel zoo glashelder bewees. De heer van der Biesen hoont het samengaan tusschen vrijzinnigen en de S.D.A.P., praat van zeer „verne derende eischen", die de S.D.A.P. bij de herslemmingen aan de vrijzinni gen zou hebben gesteld, terwijl do waarheid is, dat de S.D.A.P.' het pro gram der vrijzinnigen uls 't ware overnam. Verder redeneert hij gewich tig over het revolutionaire der socia listen; reden waarom bij hen geen Minister wil maken, stelt de Eerste Kamer, die hm., hm. nog nooit zoo'n gewichtige rol speelde als thans voor als de steun voor de JLinui- gin en „je" middel om de roodefr»te bestrijden, becijfert opnieuw, dat Rechts is bons in den lande (een stelling die o.i. aeer aanvechtbaar is) en tracht bovenal aardig te zijn, waar door hij vaak in 't boertige vervalt. Het aardigste was de komische re clame, die de heer van der Biesen voor „Do Maasbode" maakte. Even als dit veelbesproken Roomsche blad in de Tweede Kamer in den heer van jeugd en levenskracht Ver, ver weg in het onherbergzame land, op de uiterste grenzen van het leven, bij het verloren plaatsje Kirensk, wordt de oude grootmoeder onderge bracht. Soldaten bewaken dag en nacht haar hut. Zij is bedlegerig en hulpbehoevend, maar het jonge meisje, dat haar een poos verpleegd heeft, wordt gearres teerd en naar nog ontoegankelijker woestijnen verbannende oude zieke vrouw blijft alleen achter, zon der gezelschap, zonder medische hulp, zonder verzorging, in den vreeselijken Sibérishen winter, in de naakte, ar moedige hutIn Rusland begint zelfs de conservat. pers te protesteeren tegen deze behandeling, eener zeven tigjarige Van uit Engeland, waar zij vele invloedrijke vrienden heeft, worden herhaaldelijk verzoeken en vertoogen tot de Russische regeering gericht. Allés vergeefscn. In de afzondering, de kwellende be waking, de ondragelijke omstandig heden van haar verbanning drijven de oude vrfiuw tot een wanhopige onderneming; zij besluit te vluchten. Dacht zij, oud en zwak als zij was, te kunnen volbrengen, wat haar voor dertig jaar, in de volheid van haar kracht, niet gelukte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 4