>s 08. makers! EIJER, O Alter e Gracht 269* Uzi AG, ;ste WAAR- ragën lameskleeding. >le of gedeelten ipnadiai n voor 15 Gulden, 15 MEULEN, Rotterdam. F IGAS. p M vul ij No. 12428. 52e Jaargang. 7* behalve Zon en Telefoon Interc. 82. Bnitenlandsch Nieuws. MP EN FEU1LLISTOX. Valentine. UIL Ved. HALTER jracht 269* HAAG. ig licht hebben? >OkJ Kz., ERINGERWAARD. togen. Perrin. Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Maandag 16 Maart 1914. Verschijnt dagelijks PRIJS VAN HET ABONNEMENT: 1 0 w JGEBODEN qenige of jsteloos. 27) niet mee kman 4 Zn., Good» 1 1 KI i de voor vergoed. 1AM en ADRES'. ot JAC. KOOIJKz. Wieringerwaard, ilast met het instal- bij GOUWE 135. wonen, mon or g is dit werk door met het grootste de ipiedingsdienst, „vice” ingevoerd. 1 van hen op allee, Valentine en Koen- Ten (Wordt vervolgd.) f Op donzelfden dag, zelfde uur, dat de heer Invaliedenkerkhof begraven kreeg ook mevrouw Rechling plaatsje naast haar echtgenoot in het familiegraf dat haar echtgenoot bij zijn leven op het kerkhof te Zeckta had aangekocht. Den dag na de be grafenis van Mevrouw Rechling was Knenraad haar Berlijn teruggekeerd hoe eenzaam hij zich ook voelde in de Victoriastraat, hij kon niet op de fabriek blijven. Het kwam hem voor «n de stad aan huis PRIJS DET AD VERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55' <lke regel meer B 0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen wordeirdeze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. hoorden wij ’t kommando„Allen naar buiten voor inspectie Wij werden naar buiten gedreven, moedernaakt uitgekleed en 50 minuten lang onder zocht. V elen, die koorts hadden, te ijlen of te reutelen begonnen, werden de barak weer binnen gedragen, ’t Was mij, of wij in een krankzinnigen-ge- sticht waren. Om zes uur kwam de assistent om te constateeren, dat ons nieuwe kleeren waren verstrekt, en vroeg ons met een grimmig lachje, of wij ’t ook koud hadden. Toen ik hem antwoordde, dat hij niet het recht had om zoo onmenschelyk met ons om te gaan, zei hijAls student behoort ge toch te weten, dat pest-microben des te sneller onschadelijk wordep, naarmate het kouder is.u Den volgenden morgen werden twee kameraden naar het hospitaal gebracht. Een van hen stierf. Dat was nog maar het begin. Belgie. n Vulgarisateurs Het tekort, door de Tentoonstelling van Gent gelaten, z naar het Hbld. v. Antw. meedeelt niet 3 millioen bedragen, maar volgens de jongste schatting meer dan 5 millioen. „De meeste inrichters, zegt het blad en de voornaamste kopstukken van de ten toonstelling waren vulgarisateurs, in wier geest de Expositie van Gent vooral een Fransche apotheose moest zijn. Zij hebben dan ook de Vlaamsche bevolking zoodanig getergd en voor den aap gehouden, dat zij weggeble ven is van Gent én het er eene op stapeling is geweest van ondergang en faillieten. Die Fransche apotheose zal aan de Gentsche stadskas 5 millioen kosten. De liefde der vulgarisateurs voor onze zuidelijke naburen zal aan de Gente naren een centje kosten Studenten rel lotjes De Belgische bladen bevatten heelo kolommen over onlusten, die zich on der de Katholieke studenten te Leu ven hebben voorgedaan. Leuven heeft in de laatste jaren al heel wat met de studeeronde jeugd moeten doorma ken, maar nooit zooals nu. Vroeger gold het de burgerij en de politie, maar thans de hoofden dor universi- teit. De studenten waren ontstemd over een spionneerdienst, die togen hen ingesteld was, en wilden mani- festeeren tegen verraders en verklik kers, wier daden de grenzen te bui- het andere oogenblik den geliefde van zich stootend en hem verweet, dat hij haar geheel vergeten had en vergiffe nis vroeg wat zij hem aangedaan had. „Zulk een gevangene heb ik nog nooit gehad,” verklaarde de vrouw; ik kan eenvoudig niet gelooven, dat dat een moordenares is.” Doch de rechter wees haar onzacht terecht over die meaning, misschien wel, om dat hij ook lang niet zeker was van zijn zaak. ,,Ik wilde dat hel voorloopig derzoek gesloten kon worden,’” hij brommend, „het is om het stand bij te verlic.“. „Tante Constance dan, vertelde de commissaris verder, „zeide, dat ze behalve do flesch, die haar nicht had opengetrokkon, meende hog een an dere te hebben. Zij had er echter niet van durven spreken, omdat ze niet wist, wat daarmee gebeurd kon< zijn. „Én dan verzekeren de menschen nog, dat ze de waarheid en niets dan de waarheid zeggen!” riep de rech ter uit. „Men kan tegenwoordig nie mand meer gelooven, iedereen ver draait de waarheid als het in zijn kraam te pas komt. Neen, dan nog liever de oude tijd, toen men de duim schroeven kon aanleggen.” „Jawel, maar geen betere tijd,” zei de schrijver. v? „Ik heb de flesch verzegeld met den zegelring van mijhheer Bauerlich cn een relaas opgesteld, dat door de oude dame en door hem ondertee- kend is. Zij kon nauwelijks de pen vasthouden, zoodat haar neef .kaar hand moest vasthouden. Zij twijfelen geen van beiden of er is vergift in de flesch en juffrouw Valentine heeft die daar verborgen, dat kon ik dub «t Duitsohland. Bet nieuwe jaar is goed begonnen, jje 226 spaarbanken, die hun uitkom sten aan heb tijdschrift „Spaarkasse” ©Bedeelden, hadden in Januari 1914 aan stortingen 273 millioen Mark en 213 millioen aan terugbetalingen, dus een toename van 60 millioen Mark te noteeren, tegen '46.7 millioen in Jan. van het vorige jaar. Daar de betreffende spaarbanken over een totaal van 7.1 milliard Mark aan inlagen beschikken, dus ongeveer een derde van de gezamenlijke spaar gelden in Duitschland uitmakem kan de totale vermeerdering voor Januari 1914 op ongeveer 150 millioen Mark worden geschat. Servie. Cycloon. Een vreeselijke cycloon richtte in het Zuiden van Nieuw-Servië groote schade aan en eischte verschillende afachtoffers. In Bitolj werden vatteen^ groot aantal huizen de daken weg gerukt. De triomfpoort Beschidm Rechidia, die voor den intocht van Sultan Meh med is ingericht is omgevallen. In Schopljë zijn verschillende huizen ingestort. Het straatverkeeb .is ge stremd. Een man werd van de War- darbrug in de rivier geworpen. Amerika. George Westinghouse George Westinghouse, de uitvinder van de luchtrem is na een langdu rige ziekte te New-York overleden. Hij was de zoon van een fabrikant van landbouwwerktuigen en wijdde zich reeds vroeg aan de techniek. Op jeugdigen leeftijd, hij was nauwelijks twintig jaar oud, kwam hij op het denk beeld, om gecomprimeerde lucht te gebruiken voor een spoorwegrem. Maar zijn vrienden, die hij over zijn uitvinding sprak lachten hem uit. Westinghouse liet zich niet afschrik ken en begaf zich op zekeren dag, hij was toen 22, naar Commodore Vander bilt, de spoorwegmagnaat. Maar ook hier had hij geen succes. Wou je een trein met lucht tot stilstand brengen, zei de spoorwegkoning. Loop heen, ik heb geen tijd om aan zulke dwaas heden te verspillen. Eindelijk echter was een bevriend ambtenaar van een dezen gedenkwaardigen nacht wees de^hermometer buiten 48 graden onder ’t vriespunt. Wij verstijfden haast en van slapen was natuurlijk geen sprake. Om 4 uur in den morgen de daarop het hoofd, en maakte een beweging als wilde zij iets zeggen doch de half geopende mond sloot zich weer en na- een poos van stil, zwijgen, mompelde zij dof: „Ik weet het niet, ik weet het niet!” Doch daarmee was de rechter niet voldaan. Hij bracht haar onder hel oog, dat het opbergen van de flesch en het omspoelen van het glas op een tijd, dat zij door smart en droef heid over haars vaders dood overwel digd moest zijn, haar onder sterke verdenking brachten. Telkens weer herhaalde hij, dat zij stellig in drift gehandeld moest hebben, dat de ont dekking niet lang meer zou uitblijven en om haar een bekentenis gemakkelijk te maken, wees hij er op, dat ze bij- n® ontoerekenbaar was, toen ze de daad pleegde; hij kon haar echter niet tot een bekentenis brengen. Met angstige zorgvuldigheid vermeed zij Koenraad Rechling in het gesprek te nemen, doch toen de rechter, dit be- mèrkend, het opzettelijk ging doen, week zij terug, alsof ze een spook zag en riep uit: „Stil, stil toch, laat de dooden toch rusten. Duistere scha duwen scheiden ons. Was dat geen verdekte bekentenis van haar schuld? Daarentegen be richtte de opzichteres, die haar de« nachts bewaakte, dat Valentine vele uren van den nacht slapeloos door bracht, den naam van haar geliefde telkens riep, hem zacht vleide, en breken.” Doch er zouden nog heengaan voor die wensch vulling zou gaan. Negende Hoofdstuk. bijna op het- Zier op het werd, een spoorweglijntje bereid, eens een proef met de uitvinding te doen nemen en toen bleek de groote waarde er van. Westinghouse’s naam was gemaakt en de sedert nog verbeterde rem is thans door de geheele wereld op de spoor wegen ingevoerd. Westinghouse richt te te Pittsburg een fabriek op voor de vervaardiging van de rem de eerste van een reeks industrieele in richtingen, waarin thans duizenden arbeiders werk vinden. Want Westing house zette zijn arbeid als uitvinder voort daar zijn financieele en admini stratieve bekwaamheden niet minder groot waren dan zijn technische, werd hij tot een der eerste industrieelen van Amerika. Ook in Europa werden ver- schilllende fabrieken door .hem ge sticht. Westinghouse is in 1846 geboren en is dus 68 jaren oud geworden. (Hbld.) gelegenheid gebruik om de gevan genen hun reis^^Jaten vervolgen. In twee dagen zouden wij, 80 man sterk, 75 werst moeten afleggen. Maar nau welijks waren wij 5 werst van Irkoetsk verwijderd of de kou begon ons te pijnigen. Op de wagep, voor de zieken bestemd was geen plaats, omdat alle plaatsen waren ingenomen door trans- portsoldaten. Wij werden door hun Collega’s met de kolf van ’t geweer voortgedreven en ontvingen als troost de belofte dat wg thee zouden krijgen, als wij 35 werst hadden afgelegd. De kou werd zoo erg, dat als het ware, de gedachten in de hersens bevroren Er waren oogenblikken, dat men lie- ve? dadelijk wilde sterven, dan nog verder voortstrompelen langs den ijzigen weg. Jn den avond van den volgenden dag kwamen wij te Aleksan- drowsk aan. Nauwelijks konden wij ons beenen nog voortsleepen. Honger kwelde ons. Onze gezichten waren bevroren. De handboeien waren aan de huid vast gesteld. Ons scheen de gevangenis, die wij in de verte konden zien, als een paradijs. Erger ‘dan laügs den afgelegden weg kan huzaar toch niet zijn, dacht ieder van qj$V\En wat de gevangenis ons ook Wag- brengen, hoofdzaak is, dat het er warin zal zijn. Hoe bitter was de ontgoocheling.. Men dreef ons iir.een koude barak daar hoorde wij plotseling ’t bevel- woord „naakt uitkleeden r En toen die onmenschelijke wreedheid werd ge protesteerd, hoorden wij afschuwelijke scheldwoorden, welke de opzichters met de geweerkolven begeleidden. Wij ontkleedden ons, rilden van kouen wachtten. Toen kwam de assistent- Directeur, inspecteerde de naakten, oordeelde ons gezond, beval, dat ons nieuwe kleeren moest geyen, en liet ons naar een andere barak drijven. Daar zouden wij zeven dagen lang in quarantaine moeten blijven, omdat hij meende, dat wij de pest meebrachten. Maar toen die assistent weg was, worden geen nieuwe kleeren onder ons uitgedeeld maar onze oude, welke wij bij aankomst aan hadden, teruggegeven. In de tweede barak was het, als ’t kon, nog kouder dan in de eewtèï alsof hij ontrouw pleegde tegenover Valentine, als hij zich ver van haar verwijderd hield. In zijn vertwijfeling zocht hij den rechter Hliusler weer op en kreeg daar de verpletterende me dedeel ing dat er een tweede flesch ge vonden was op een Verborgen plaats in de keuken, en dat die bessensap een groote hoeveelheid atropine be vatte. Had de rechter verwacht, dat deze mededeeling Koenraads vertrou wen in zijn geliefde zou schokken, dan had hij zich vergist, want geen enkel oogenblik wantrouwde hij haar doch zeide alleen: „Arm, arm kind, welke booze machten hebben toch te gen je samengespannen!” De rechter wees hem nu wat de verdenking tegen zou kunnen rechtvaardigen, raad luisterde aandachtig toe. antwoordde zei hij toen: „Dat klinkt nu allemaal wel ge loofwaardig, doch alleen voor iemand die Valentino niet kent, zooals ik haar ken. Het is eenvoudig onmoge lijk,dat zij het gedaan heeft.” „Maar als het nu toch eens in drift gebeurd is?” Een oogenblik zweeg Koenraad, on peinsde even over die mogelijkheid doch toen antwoordde hij beslist, dat zij het zelfs in drift niet had kunnen doen. GOUDSfflE COURANT ezx voor G-ovtcLo. exx Per kwartaalf 1.25 Hem franco per post.1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad 41 50 Hem franco per post.1.90 Abonnementen wordep dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. Telefoon Interc. 82. Rusland. Uit de Katorga-gevangenis te Aleksandrowsk door Alexander Lekich. Langzaam, zeer langzaam drin gende berichten over de martelingen wharaan de politieke gevangenen in Rusland en Siberië blootstaan, tot Europa door. Hetgeen hieronder volgt, is/gedagteekend op 22 Febr. 1912 het behandelt gebeurtenissen, welke in ƒ910 plaats vinden. Men vindt het 'verhaal in de brochure „Echo aus der Katorga, Notschrei en die'Menschheit”, een maand geleden uitgegeven te Zu rich door Stanislaus Wicher, in op dracht van het Zwitsersch Comité voor de Politieke gevangenen, te Win- therthur. In het Najaar van 1910 heerschte in Mandsjoerije een pest-epidemie. Daarom moesten alle gevangenen transporten, die in de richting van den Baikal-spoorweg moesten gaan, te Ir koetsk blijven. Het gevolg was, dat de Katorga-gevangenis (gevangenis, waarin de menschen, die tot verban ning zijn veroordeeld, bijeen warden gehouden totdat zij naar de plaats van hun bestemming kunnen worden ge bracht) te Irkoetsk overvol was met menschen, vlooien en luizen, ’t Was 40 Graden kou. Het gevangenis-be stuur wilde gaarne zoo spoedig moge lijk van onsde gevangenen, die voor Aleksandrowsk .bestemd waren, ont slagen raken. Toen op den 20sten No vember de koude buiten „slechts1* 20 Graden was, maakte men van deze delijk merken.” „Wij zullen het spoedig weten, antwoordde de rechter en las vluch tig het relaas door. De flesch werd nog dienzelfden dag onderzocht, en toen bleek, dat daai- in een groote hoeveelheid atropine op gelost was, völdoendc om hog ver scheidene menschen mee om het le ven te brengen. Nu was Valentine’s schuld zoo ze ker bewezen als maar mogelijk was. De rechter toonde haar bij het vec\ hoor de gevonden flesch on vorklaar- de dat langer ontkennen nutteloos Wa,!ü heeft niet gehandeld met koele berekening, doch zoo onverstandig mogelijk in uw drift. In plaats van uw vijandin een paar droppels in t glas toe te dienen, hebt gij uw ge- heelen voorraad vergift in de flesch gedaan. Toen ge tot kalmte waart ge- komen en de gevolgen van uw daad kondt overzien, hebt gij de flesch in het hokje onder den gootsteen verbor gen om die later weer weg te rui men en er een andere flesch voor in de plaats te zetten’’ Tevergeefs antwoordde Valentine dat ze nooit een droppel zaten had, .en met wist, dat er nog een tweede flesch was, dat er nog ren bergplaatsje zou kunnen zijn, onder den gootsteen, waarop de rechter de Xigg“tolde, hoe die flesch dan gZnmn moest zij». Valentine scW ten gingen en daarvan nog winstge vende zaakjes trachtten te maken. Men kan echter, merkt hot Hbld. v. Antw. op, evengoed zijn veront waardiging luchten, zonder daarom tot buitensporigheden over te gaan. Zoowel te Leuven als te Mechelen hebben deze plaats gehad. Te Mechelen word betoogd voor het huis van den Kardinaal Mercjer. Zijn woord ver mocht niet hen tot bedaren te bren gen. De geestelijkheid van het pen sionaat ''op den Bruul werd uitgeflo ten. Jl De «oorzaak van dit optreden ligt in he® spionnagewerk van den on derrector te Leuven, waartegen do studenten zich thans allen verzetten. Naar bericht wordt, deelt de bur- gf^ij van Leuven in deze quaestie ten pfile de moening dor studenten over de bedenkelijke praktijken door den „vice” in het werk gesteld. Ook moet de huidige beweging er aigemeene goedkeuring vinden. Do studenten, al dus zegt de VI. Gazet, worden door do hoogeschooloverheid behandeld als waren het kinderen. Te 10 uur moeten zothuis zijn; zonde/toestemming mo gen zij kringen noch bonden oprich ten, geen feesten geven, geen belon ging in richten, geen dansfeest bij wo nen, noch naar den schouwburg gaan. Wat de studenten vooral tegen borst stuit, is de vers] door den nieuwen „vi Dagelijks worden tal van hen bij Mgr. van Cauwenbergh tngeroepen waar hun verweten wordt: men heeft u toen in zulk oen huis gezien „men” zag u praten met oen jong meisje; „men” heeft u op een bal ge zien; „men” heeft u op zulk oen uur thuis zien komen. De studenten mo gen in geen koffiehuizen gaan, waar liberale burgers vergaderen, of waar meisjes als kellnerin dienen. Doch men geeft de lijst van deze huizen niet op; onnoodig te zeggen, dat mei het verbod niet veel rekening wordt gehouden, doch hier juisljfcomt spion van den „vice” oö, /ni grond. j k De studenten, die niewWiw paeda- giën wonen en bij burgfew'ifigokwar- vierd zijn, moeten aanyden „vice” nauwkeurig opgeven der/ naam, hot beroep en het adres van den Leuvon- schen burger, vooraleer zij het „kwar tier” huren. De „vice” stelt daijt een nauwkeu rig onderzoek in ove^ do personen, vraagt of zo hunne godsdienstplich ten vervullen, of ze Voor de kerk ge huwd zijn, of er meisjes in huis zijn, enz. Bevallen de antwoorden niet, dan wordt de toelating daar te gaan niet verleend. Zelfs wanneer reeds in huis is, mag de „vi- zijn zaak. „ik wiid- d-i 1»- derzoek gesloten kon on- zei i „uei ib om net ver- - 'eriiezen. Laten anderen ej zïc|i ook maar eens hot hoofd ni^e weken in ver- '11

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1