uzem
ndera kosten en
'if
waren.
Zaterdag 28 Maart 1914.
52e Jaargang.
behalve
Zon
en
i
Valentine.
u wonder.
I
rl
i
De Belastingvoorstellen van
Minister Bertling.
rERDAM.
en te
den opgc-
TAM1N1AUS
JAM
d_e BESTE.
ELST BIJ ARNHEM.
Eerste Blad.
XTï©vl^X7"s- ezx voox G-otjlcLsl, ©n. Oasx^shxeHszezx-
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82.
LTE2^
Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
FEUILLETON
Wij, revolutionairen.
bestaat uit drie
i
- 4.000.000
- 1.400.000
zou er
ommitMa-
dokter
;de
UIS. Onze Betimme-
b. v. Timmert enz. met
n, in Band f7.50, nu
lTTHES. De Lucht ea
f3.50, nu fo.8o.
IA BOS. Het Leven
it gekl, Platen, f 1.25,
T. Leer der Gelaat-
Platen, nu f0.48.
RWALD. Toepassing
en Schaarbeweging»
et Afb., in Band f 2.90,
t ver-
f 4.000.000
Dit nummer
Naden.
fo .55
,0.10
tegen twee berekend.
■Is fO.35 l>y vooruit-
per regel.
ING. Gezondheidsleer,
f 3.—, nu f 0.61.
De Schoone Bouw-
c met 154 illustraties.^
ELIS. Leerboek der
it afb. f 2.—,, nu
(ii)iiisiiiE uiifuxr.
- PRIJS VAN HEfTTBbNNElTEÏÏÏ:
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per post,1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad,1.50
Idem franco per post1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
zekeringen zwaar
der worden getrof
fen - 4.000.000
5° een wijziging der
zegelbelasting - 1.000.000
6° een tabaksbelasting - 2-000.000
jrven zooals:
«alm Ansjovis
lik TunaVisch
lei Sardine.
se prijzen.
a Gruyère en
lembert.
eren enz. enz.
tams en Znuren.
BLBPH. ixl
indl. tot Pastelteekenen
m Aquarellen, 2 dln. i
Y en JOLLY. Handl
eren in Sap- en Dek-
Schilderen met Water-
10.74.
US. De lof derZoÜdi
0.18.
ollandaise en Olèogra.- j
ist. Repr. in gr. form.
Jchilderyen, in Portaf.
ing geschiedt
wat sympathieker handelen dan met
een peuterige veihooging van den
bieraccijns en een tabaksbelasting,
waartegen 'terecht van alle kanten ver
zet zal rijzen.
Wij geven aan de plannen van de
zen minister verre de voorkeur boven
die van den heer Kolkman. Terwijl
deze het leeuwenaandeel haalde uit
indirecte heffingen en door zijn tarief
den belastingdruk onevenredig legde
op de zwakste schouders, haalt de
heer Bertling 12 millioen van de 16
millioen 4 ton uit directe heffingen.
Vervangt hij alsnog zijn bieraccijns
en zijn tabaksbelasting, door een beurs
belasting, dan zal hij ongetwijfeld op
den steun van nagenoeg de geheele
linkerzijde kunnen rekenen.
De minister van finantiön vergote
niet, dat ook in dezen de stembus van
1913 ondubbelzinnig heeft gesproken 1
,Ik had geen rust, ik kun het in
do kamer niet langer uithoudeu, ik
moest iets to doen hebben.”
Do president knikte alsof bij dat
hoe! natuurlijk vond.
„Wat deedt ge in den tijd die ver
liep tusschen het heengaan van den
huisknecht en do komst vim den
commissaris? Ik denk dat go toon de
flesschen verruild hebt.”
„Lk heb ze niet verruild; ik
geen tijd voor gehad hebban!”
„Zoo spoedig is toch do «om;
ris niet gekomen
Valentino zweeg.
„Antwoord dan toch!” riep do ad
vocaat Lageman haar toe.
„Ik bezweer u, verzwijg niete."
„Ik... ik... ik had een onderhoud
met den heer Bauerlich.
„In het bijzijn uwer tante?”
„Noen, alleen; hij deed de deur op
slot?’ 1
„En wat wilde hij van .ui*
Weer zweeg zij, doch aangespoord
i door Lageman vervolgde zij: „Hij
bood mij aan mij te redden, als ik
met hem vluchtte.”
„Geloofde hij dan aan uw schuld
„Ja, hij nam er tenminste den
«a schijn van aan."
„Waarom wilde hij dat doen, als
hij u toch voor schuldig hield?"
Wordt vervolgd.
e Titels uitverkocht
PRIJS DER ADVERTÈNTDfijC X
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer.
Elke regel meer
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regel
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames fö.25
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Het is merkwaardig hoe in de bladen
der rechterzijde sinds het bekend wor
den van de belastingplannen van Mi
nister Bertling een heftige campagne
wordt gevoerd tegen den Minister van
Financiën die de zeer ondankbare taak
heeft willen aanvaarden om orde te
brengen in den ontredderden staat der
hndsfinanciën, zooals diejdoor den af-
gotreden Minister Kolkman is achter
gelaten.
In verschillende toonaarden wordt
deze financiën-minister door de groote
en kleine bladen bestookt, alsof deze
minister het is, die het land op den
weg naar het staatsbankroet heeft
geleid. Men wil het doen voorkomen
alsof al de uitgaven door het kabinet-
Heemskerk veroorzaakt, gemakkelijk
konden worden gedekt door de Tarief-
wet, die Minister Kolkman had voor
gesteld, hoewel de rechterzijde zeer
goed weet, dat, indien deze Tariefwet
zou zijn aangenomen, er nog sprake
van zou zijn, dat daardoor de kosten
zouden zijn gedekt. De rechtsche pers,
die thans zooveel stof opjaagt over
de financieele plannen van den nieu
wen minister, maakt zich door haar
optreden toch wel wat belachelijk.
In de Memorie van antwoord, die
de heer Bertling de Vorige week heeft
laten verschijnen naar aanleiding van
het voorloopig verslag betreffende de
nota van wijziging van de voorge-
«telde inkomstenbelasting, zet de Mi
nister uiteen, op welke wijze hij in de
kosten der sociale hervormingen denkt
te voorzien. De minister geeft daar
voor de volgende bronnen aan
1° de inkomstenbelasting, waarvan
een hoogere opbrengst wordt
wacht van
2° de hoogere aanslag
der naamloQze ven
nootschappen en de
inkomstenbelasting
3* een hoogere bier
accijns
4°. een gewijzigde suc
cessiebelasting,
waarbij ook schen
kingen en levensver-
Maar zij die zich met dezen naam
tooien, willen ''met dien naam ook niet
uitdrukken, dat zij alleen zijn tegen
•ene revolutie, die men nu-of in de
toekomst zou willen uitlokkenzij
bedoelen met dezen naam, dat zij tegen
de beginselen zijn, die door de Fran
sche revolutie van 1789 ten grondslag
zijn gelegd aai) de verhoudingen in
staat en maatschappij.
De naam anti-revolutionairen mag
der partij, die dezen naam draagt, en
kele elementen, bevreesd voor vuur-
ïoode gevaren, toevoeren en helaas
blijven de speculaties op de angst van
de kleurloozen voor hot vuurroode niet
achterwege die partij bedoeld met
haar naam slechts oen principieel ver
zet tegen de grondslagen van de mo
derne samenleving, die door de Fran
sche revolutie zijn gelegd.
Men weet, hoe in Frankrijk, vóór
do groote revolutie, naast de buiten-
sporigste weelde voor onkelen, voor
do massa, slechts droevige ellende be
stond.
Daarin lag do eigenlijke oorzaak van
de revolutie, en dat men bij de mid
delen om het vermolmde rogeorings-
stelsel weg te vagen zich weinig kies
keurig heeft betoond, is wel is waar
niet te verdedigen, maar zeer verklaar
baar.
Van de massa, die zijn ketenen ver
brak, kon men geen égards verwach
ten voor hen, die de ketenen hadden
gesmeed en vastgeklonken.
Reeds aanstonds bracht de revo
lutie naast den voorbygaanden bur
geroorlog de „rechten van den
monsch”, n.l.Souvereiniteit van hot
volk; Gelijkheid van- allen voor de
wetVeiligheid van persoon en van
eigendomGeloofsvrijheid en Recht
van tegenstand tegen onderdrukking.
Do afkondiging van deze „rechten
van den meusch bedoelde natuurlijk
hot onrecht en de inac|rt Vftn het K°‘
weid, tot op dit oogeublik heerschen-
de, voor goed ónmogelijk te maken.
De souvereiniteit vau het volk wordt
gesteld in plaats van de soevereini
teit van den koning; do gelijkheid
van allen voor do wot beteekende t
eind o van de voorrechten van adel on
geestelijkheid. De veiligheid van per
soon maakte een eind aan lijfeigen
schap en hoerendiensten. Do geloofs
vrijheid word vaalgelegd. Het recht
van verzet bedoelde naast de eer
ste plicht van gehoorzaamheid aan do
bevelen der overheid het recht zich
op wettige wijze te verzetten togen
Totaal f 16.400.000
Wij begroeten in het algemeen deze
plannen met instenlming. Doch wij
betreuren het zeer, dat de heer Bert
ling meent te moeten komen met den
bieraccijns en een tabaksbelasting. Zoo
wel toen de heer de Meester als de
de heer Kolkman een debietrecht op
tabak en sigaren voorstelde hebben
wij daartegen verzet aangeteekend en
wij moeten evenmin iets hebben van
de tabaksbelasting van den heer Bert
ling. Even weinig zijn wij ingenomen
met de nieuwe uitvinding van een
verhoogden bieraccijns. De minister zal
uit deze twee middelen 31/] millioen
halen. Dit plan wordt te onsympa
thieker, als men ziet, dat uitdeheele
verhooging der successierechten^ met
inbegrip van belasting der schenmngen
en de levensverzekeringen slechts 4
millioen wordt gehaald. Waaróm
neemt de minister niet het voor de
hand liggende middel te (baateen
beursbelasting? Alleen in de laatste
tien jaren zijn eenige malen duizend
millioen gulden Nederlandsch kapitaal
geplaatst in buitenlandsche fondsen.
Duitschland en Frankrijk heffen bij de
toelating der buitenlandsche leeningen
sinds jaren een beursbelasting, Frank
rijk vraagt van buitenlandsche fondsen
3°/o der nominale waard, een beurs
belasting over alle omzetton van V20
procent der werkelijke waarde, een
jaarlijksche belasting van ’/s procent
over de waarde der stukken en nog
een interestheffing van 5%. Duitsch
land vraagt 1% van staatsfondsen,
2°/o van andere obligatie’s en 3% van
aandeelen. Waarom haalt de heer
Bertling ten onzent uit, zoodanige be
lasting niet eenige millioenen Van
weinig belastingen zou men zoo naar
waarheid kunnen getuigen dat het bui
tenland ze betaalt. Sloeg de heer Bert
ling dezen weg in, dan zou hij heel
hij ziel
Zijn
druk g
38)
Op een vraag van den president,
verhaalde Rechling hoe hij Valentine
twi huize zijner moeder had leeren
kennen en liefhebben, hoe zijn moeder
hen gescheiden en hoe zij Valentine
uit haar huis verwijderd had. Hoe
hij daarbij moeite deed zijn overleden
®oeder te verschoonen, toch werd
haar beeld nog ongunstiger dan het
reeds was.
„Ik zou nooit van haar afgezien
hebben,” vervolgde hij. „Dat wist
mijn moeder ook wel en den volgen-
dag zou ik naar haar vader ge-
zijn om haar hand te vragen,
«fi Valentine mij daarvan niet had
^Uggrfiouden, om hem elke aandoe-
umg te besparen. Ik wenschte dat ,zij
®>j niet toruggehouden had,” voegde
hij er met een zucht aan toe. „Mis
tten zou dan allee anders gegaan
«ijn- Ik verliet toen Berlijn voor een
P*»r dagen, en toen ik teruggeroepen
*t>rd, vond ik mijn moeder dood en
®ljne reine, edele geliefde aange
klaagd wegens moord!”
■»De groote, flinkgebouwde jonkman
•ebeen een onmacht nabij. Snel zette
onwettige eisohen der regeermachten.
Afzonderlijke besluiten werden nog
genomen tot opheffing van alle lijf
eigenschap, van hoerendiensten en
van de heerlijke rechtspraak: do ver
koop van ambten werd afgeschaft, de
bijzondere rechten van provinciën en
steden eveneens; vrijdom van belas
ting zou niet moer bestaan, evenmin
als voorrechten vooroonigen stand.
De geschiedschrijver G. Weber, die
niet hoog met de revolutie was inge
nomen, getuigt van den nacht, waarin
deze besluiten zijn genomen
„Groote schatten droeg die nacht
van den vierden Augustus in haar
schoot die niet voor óón tijdperk
noch voor Frankrijk alleen, maar
voor alle tijden en voor alle volken
gewonnen werdenvryheid van ar
beid, gelijkheid van alle rechten,
éénheid des volks, van wat rang of
stand. Uit dat oogpunt beschouwd
mochten de vereerders der omwen
teling hem zeker een goddelyken
nacht noemen?'
Zulk een lofspraak kan ons niet
verwonderen. Wy vinden dien lof over
de gevolgen der Fransche revolutie
zelfs” terug bijde antirevolutio
naire leiders.
Dr. Kuyper schreef in „Het calvi
nisme oorsprong en waarborg onzer
constitutioneelo vryheden”
„Van het zondig beginsel dier
revolutie en haar misdaden blijft
'natuurlijk aan haar bewerken de
schuld. God zal ze oordeolen, maar
niettemin, door schuld en oordeel
hen, had Europa een zegen ont
vangen.”
terwijl in „de (Christ. Hist.) Neder
lander” in Juni 1910, naar aanleiding
van do Borromeus oncykliok, geschre
ven werd, dat in Frankrijk, waar do
katholieke kerk oppermachtig bleef, hot
„zedolük peil bij ieder tydvak ver
der oen lager cijfer aanwees on dat
onder de Lodewyken zoo schromelijk
verrotting en ontaarding deed zien,
dat geen restauratie vermocht te
herstellen, wat alleen door den wer
velstorm dor revolutie finaal kon
worden woggevaagd.”
Dezo leiders, der èanti-rovol'utie moe
ten derhalve den zegen dor revolutie
van '89 erkennen.
En wy, die onomwonden verklaren,
te steunen op de beginselen, door de
Fransche revolutie gebracht, wat zou
den wy beter doen dan op het
voorbeeld der Geuzen ook dezen
naam van revolutionairen als eere-
neder.
jetuigenis had een diepen in
naakt. Hoewel hij niete ge
zegd Jad ,dat de beschuldigde recht
streek! ontlastte, had hij velen gun
stig voor haar gestemd. Immers, het
zou onnatuurlijk zijn, wanneer eeu
zoon op zulk een wijze ten gunste
der moordenares van zijn moeder op
trad, en Koenraads houding boezem
de vertrouwen in door zijn kalmte en
bezadigdheid.
De volgende getuige was de koet
sier van het huurrijtuig, waarin me
vrouw Rechling naar Wilmersdorf en
terug naar huis gereden was. De
man verklaarde alleen, dat de dame
onderweg nergens was uitgeetapt -en
dus ook niets gebruikt had.
Vervolgens kwam dr. Schmidtlein,
die een beschrijving gaf van me
vrouw Rechlein’s doodsstrijd en ver
klaarde dat zij gestorven was met de
beschuldiging op de lippen, dat Va
lentine Zier haar vermoord had.
De verklaring van den
werd bevestigd door de drie dienst
boden, die ook nog vertelden, hoe
haar meesteres thuisgekomen was en
elk oogenblik haar ongesteldheid er
ger voelde worden. Zij hadden hair
te bed gebracht, den dokter gehaald
en haar sterven bijgewoond. Zij be
schreven den gewonen loop van het
dageliiksche leven in mevrouw Rech-
lings huis en ook het heftige tooneel
tusschen haar en Valentine, waarvan
k Bekn. Vaderl. Kerk-
.10, nu f 0.48.
JLARD. Bijbel en
ARREBOMMÈE. Be-
idit werk, 2 dln. f3.50,
en COOPS. Concor
almen. Zwaar Boek In
f f.70.
TA. Bijbellezingen, 6
nu f 2.2$.
RT. De Zoogdieren,
nu f 0.48.
Meetkunde, 2deehn
nü f 0.86.
ENHUIS. Handb. der
dln. met Afb. f7.20,
•ne Prijsverminderfeg
1RINK. Oost-Indischs
>ren. Roman, 2 dln., M
MULLER. Verapr. Qe-
Geschriften f 6.50, m
SPEARE. Cymbeline.
ijk f 1.50, nu f 0.28.
Ware Nar, metAant,
AN. Voor Koning en i
0-1831). Gr. Boek met C
nd f 2.90, nu f 0.72.
lans, Aardig Prentenb.,
SEN. Uit het TAnd dy
1. Kinderb. met Platen
„Anti-revolutionair” noemen zich de
voorstanders van „Christelijke” politiek
en deze politieke naam is practisch al
even dubbelzinnig als het epitheton
„Christelyk”, waarmee zij hunne poli
tiek, hunne scholen, hunne vereenigin-
gen en hunne gedragingen zoo gaarne
sieren.
Anti-revolutionair zijn wij Neder
landers bijna allen; ojk zy, die zich
revolutionair noemen, willen de
machtsverhoudingen niet veranderen
door ge weldadige middelen, en zij
denken er niet aan op een goeden dag
de overheidspersonen gevangen te
te zetten, de grondwet op zij te schui
ven on een nieuwen staat van zaken
af te kondigen.
De roode. broederen zijn zelfs niet
revolutionair in dezen zin, dat zij op
een omwenteling aansturen. Zij trach
ten zooals zij steeds verzekeren
het evolutie-proces, dat onso maat
schappij langzamerhand wyzigt, te^
verhaasten. Ook al zal daardooi^ten
slotte een maatschappij ontstaan waarin
de tegenwoordig bestaande verhoudin
gen geheel zijn vervangen door gansch
andere, dan nog is dit bereikt langs
evolutionairon weg!
Revolutie beteekent een knik, eene
plotselinge richtingsverandoring inde
lijn der maatschappelijke ontwikkeling.
Op zulk een revolutie stuurt geen
partij in ons land aan en zulk eene
revolutie wil bijna niemand.
Anti-revolutionair zyn wij dus allen,
zij door de onbeschaafde handelwijze
barer meesteres getuige waren ge-
weeet. En weer viel het licht ongun
stig op de doode, gunstig op de be
schuldigde.
Terwijl Louise en Mina onuitputte
lijk waren in verzekeringen van Va
lentine’s onschuld, was Hendrik ech
ter zoo teruggetrokken, dat de presi
dent hem opmerkzaam maakte op zijn
houding, die zooveel van die der bei
de meisjes verschilde, en naar de
reden daarvan vroeg. De eerlijke
knecht geraakte in verlegenheid en
zweeg; natuurlijk dreef de president
hem nu nog meer in de engte, on
herinnerde hem aan den afgelegden
eed.
Deze woorden brachten nu Hen
drik tot de volgende bekentenis
„Toen do dokter de politie gewaar
schuwd had en wij in verhoor geno
men waren, werd mij gevraagd waar
juffrouw Zier woonde, en toen be
greep ik. dat de commissaris naar de
woning van de juffrouw in Wilmers
dorf wiilde gaan. Van schrik blijft ze
misschien dood, dacht ik, en toen ik
weinige oogenblikken later met ver
scheidene boodschappen werd Wfegge-
stuurd, nam ik de gelegenheid waar,
ging met de stoomtram naar Wilmers
dorf en kwam nog bijtijds om haar te
waarschuwen.”
„Ga voort?’ beval de rechter toen
Hendrik zweeg.
„Zij verschrikte wel,
scheen het inij toe of ik haar geen
nieuws vertelde; juist alsof zij reeds
wist, dat er iets verschrikkelijks ge
beurd was.
„Wat hebt ge daarop te antwoor
den?” vroeg de president, zich tel
Valentine wendend.
Zij sloeg de oogén neer en zeide
„Niete!”
„Waarom hebt go mij niet gezegd,
dat de huisknecht u reeds gewaar
schuwd had.”
„Hij had mij verzocht dat niet te,
doen en het te verzwijgen, en ik had
geen reden om mijn gegeven woord te
breken.” v A
„Door dit verzwijgen, zljt ge aan
den commiBsaris, die u gevangen ge
nomen heeft, ook zeer verdacht voor
gekomen; hij vond ook, dat ge voor
bereid waart."
Zij zweeg.
„Hebt ge na het heengaan van dén
huisknecht het gifts omgespoeld 'en
de flesschen verruild?” vroeg ste pre
sident onmiddellijk. Doch ze Ifetzich
niet vangen maar antwoordde onmid
dellijk: „Ik heb de flesch niet ver
ruild.”
„En ook geen tleseh heimelijk ver
borgen?’
„Neen! De fleech zette ik in de
keukengast en het glas spoelde lk
om, nog voordat Hendrik kwam."
„Zoo onmiddellijk na het sterven
van uw vader? Toch vreemd, dat ge