KG s iiiii heF sbedrijf (biedingen Bericht. 7 No. 12440. Maandag 30 Maart 1914. 52e Jaargang. tentiën. en 00.000. 'BuiUnlandsch Nieuws. 4 Sxxxxxexxlaxxd.. Valentine. PEN f. er nwater. or» van ekend, dat 'hoogingen, verbetering lelijke act, ten Irijfskosten geving, de nredigheid, Telefoon Interc. 82. i Courant tucce*. eiii iên kosten slechte litbelaling: het Leven, HAAG. XTﮓcl"ws- en ^^.d.-’7'ex‘tezxt5.e"bla,cL voor QoncLa. ezx OMCXstxelceno- Verschijnt dagelijks k behalve Zon- en Feestdagen.^ Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. FEUILLETON (Wordt vervolgd.) PRIJS DER AD VERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. (Pres.), Dr. A. E. AB DEN, Dr. P.H. 'erzekering tegrn i Tilburg. BELONJEJr Gouda. Nederl. officieren in-Albanië. Naar aanleiding van het bericht in het ütr. Dbl., dat van de beide* Ned^t officiëren Snellen van Vollenhoven en Doorman, die op het einde van de vorige maand naar Koritza waren vertrokken, tot dusver geen bericht was ontvangen, schrijft de gep. kapi tein van het O.-I. leger H. K. Reimers aan de N. R. Ct.: Denemarken. Schipbreuk. Het Duitsche zeilschap Louise He lena, uit Newwarp in Dommeren af komstig, is buiten Svaeke op het eiland Bornholm gestrand en door de golven wrak geslagen. Van de bemanning heeft men tot nu toe niets gehoord, doch men gelooft, dat zij verdron ken is. tuigenverhoor voorter moesten nog twee getuigen gehoord worden Adolf Bauerlich en Constance Zier. Bauerlich werd’ eerst opgeroepen er ontstond onder het publiek een beweging en gedruisch, waaraan dui delijk te bemerken viel, dat men iets belangrijks verwachttedeze getuige was het voorwerp der algemeene aan dacht. Alle halzen werden uitgerekt, de binocles werden op hem gericht, men fluisterde elkander opmerkingen’ over zijn persoon toe en vergeleek hem met Koenraad Rechling: de ver gelijking viel bij de meesten ongunstig voor hem uit. Met ernstig gelaat en kalme hou ding trad hij naar voren en scheen niets te bemerken van Koenraads vijandige blikken, die hem overal volgden. DERTIENDE HOOFDSTUK. ik de tenten voor, een 200 man sir Carson’s lijfwacht. Mijn brief werd beroken en beslagen, alsof ér dyna miet in kon zitten, vóór besloten werd hem den leider te brengen. - En ’s avonds zag ik een afdeeling van 50Ö man door Belfast’s straten trekken, zonder uniform, maar met zeven Schotsche pijpers en acht tam boers voorop. En de bedwelmende doedelzak-muziek met haar eentonig motief ga$ een stille begeestering zóó groot, dat ik voelde hoe deze mannen the very minute den dood zouden zijn ingegaan.” Van 1—-5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekende Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Met zachte, maar duidelijke stem beantwoordde Bauerlich de gebruike lijke inleidende vragen, terwijl Lage- man ijverig aanteekeningen maakte en dit voortzette gedurend^hpt geheele verhoor van dezen getuigé. De president vroeg hem in welke betrekking hij had gestaan tot de familie der beschuldigde. Bauerlich beschreef die verhouding op zulk eene n in de .35, voor elke regel ld aan het Bureau. en "waar zou ik het vergift vandaan gehaald hebben ?u De president was niet geroepen om deze vraag te beantwoordenhet was te voorzien dat de openbare aankla ger en de verdedig» zioh daar later wel ernstig mee zouden bezig houden. Derhalve zette de president het ge- Zij, die zich met ingang van 1 April a.s. op de „G O U D S C H E COURANT” abonneeren, ont vangen de tot dien datum verschij nende nummers gratis. Exemplaren worden gaarne ter kennismaking toegezonden. DE ADMINISTRATIE. (iOIIDSCHE COURANT. PRIJS VAN HET ABONNEMENT: V Per kwartaal f 1.25 Idém franco per post1.50 E8a^B Met Geïllustreerd Zondagsblad .„1.50 Idem franco per post„1.90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: JL Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. mijn levenstaak mij oplegt uit te roeien”. Het was deze briaf die de sLand- I gravin aan kardinaal? Kopp- liet zien. Hoewel naar dr. Jager meent, de af schriften niet juist zjjn, is*hij er zeker van, dat de stemming van den oor- spronkelijken brief en van de afschrif ten 'gelijkluidend is. Daar men aan neemt, dat kardinaal Kopp den oor- spronkelijken brief, dien hij in bewa ring had, vernietigd heeft, zal het moeilijk zijn, nu nog den juisten tekst van dit schrijven van den Keizer vast te stellen. Rusland. Afscheid van. Beilis. Voordat hij Europe verliet om naar Palestina te trekken, waar hem door de zorgen van baron Rotschild een stukje grond verzekerd was, heeft Beilis, die te Kief' bijna twee en een half jaar gevangen zat, uit Triest aan het Joodsche blad Haint te Warschau de volgende dankbetuigiuggezonden, met verzoek die te'publiceefen „Van den flag mijner invrijheid stelling af, hAb ik van bekennen en onbekenden uil alle wereld’deelen dui zenden begroetingsbrieven en telegram men ontvangen,\He bewijzen, h/e groot de belangstelling die mim proces, dat eigenlijk een algemeerf Joodsch proces was, heeft opgewekt, en hoe groot ook de deelneming was die men overal in mijn lot heeft gekoesterd. Daar ik sedert mijn invrijheidstelling nog altijd geen ^gelegenheid had. tot rust te komen, 'en mijn toestand in het algemeen nog onzeker en vaag is, zoodat de mogelijkheid mij ontbreekt ieder in het bijzonder te antwoorden, gevoel ik mij thans, voordat ik Europa verlaat, verplicht door middel van de „Haint”, al diegenen, wien mijn lijden zoozeer ter harte ging en die ook deelnamen aan de vreugde over de herkrijging mijner vrijheid, mijn diep- sten, innigsten dank te betuigen. Ik kan slechts zeggen dat ik, zoo lang ik leef, niet zal vergeten de groote vreugde, die al deze brieven en begroetingen mij verschaft hebben. Zoodra ik door Gods hulp in het heilige land, gelijk ik hoop, een stil en vreedzaam tehuis gevonden zal hebben, zal ik trachten, voor zoover mij dat mogelijk is, al die brieven en telegrammen te beantwoorden en ieder een afzonderlijk daarvoor mijn dank te betuigen. Triest, 9 Schebat 5674, Mendel B ei 1 is.” toen stelde hij zijn rijtuig ter mijner beschikking? „En scheen hij aan de schuld dorv beklaagde te gelooven?u vroeg nude openbare aanklager. „Stellig zou ik dat niet durven be weren? antwoordde Kühnel, „maar toen ik in zijn bijzijn onder de goot steen de flesch met vergiftigd bessen sap vond, zag ik wel, dat hij aan haar schuld niet mee» twijfelde/ en nu vertelde de commissaris op zijn eigenaardige manier, hoe hij die flesch ontdekt had. Nu volgde de beëedigde scheikun dige, die het vergift in de tweede flesch gevonden had. Wat hij zeide, kon aangemerkt worden als eene aan vulling van hetgeen de commissaris getuigd had. „Wat hebt ge daar op te zeggen „Niets, dan dat ik,geen vergift in de flesch Ijeb gegoten en ook geen flesschen verwisseld heb,u antwoordde „Wil mij toestaan de verontruste familiën in te lichtende kapitein Reimers (mijn zoon) schrijft mij d.d. 9 Maart uit Berat Vrijdag 6 Maart zijn we om 7 uur op reis gegaan van Walona naar Fieri enz. enz. Hier kwamen wij om 3 */2 uur aan.. We werden ontvangen door den zoon van Omir Pacha enz. Toen we binnen kwamen, was er een mooie tafel gedekt en die bleek voor ons te zijn. U moet weten, dat majoor S. van Vollenhoven en Doorman met ons (majoor Verhuist en ik) meegin gen om morgen naar een andere plaats te gaan. Wij gingen toen (morgen) naar Berat. Dit ter geruststelling dier families. Majoor Verhuist en kapitein Reimers kwamen dienzelfden dag te Berat aan, S. van Vollenhoven en Doorman kot ten hun reis voort in andere richting; majoor Verhuist en Reimers gingen daarna naör Elbtjsèan.” mhoven, en ouifa. Engeland. De Ulster-crisis. Omtrent den toestand in Belfast wordt van daar aan de Dag. B. Crt. het volgende geschreven: „De „oorloge”-toebereidselen gaan hun rustigen gang. Gisteren was ik in een van de gebouwen van de Uni onisten, het oude Stadhuis. Ik sprak daar even met Hen Unionist Council mr. Anderson, die me uiteenzette, hoe deUlster-mannen werken. In de Town- hall alleen zitten een 100-tal klerken ter regeling van alle orders en werk zaamheden. Daar van uit gaan ook ontzaggelijke bergen propaganda- lectqur. De regimenten zijn op democrati- schen grondslag gevormd. Iedere sec tie, iedere compagnie, ieder bataljon en regiment kiest zijn eigen leiders. *8 Avonds komen de mannen van hrln werkplaatsen* en kantoren om geza menlijk te oefenen. Tot dusver nog in bnrgerkleeren, doch langzaam aan wor- den ze allen gestoken in militaire kleedij. Naar Captain Graig’s buitenplaats, even buiten Belfast, waar sir Carson voor een paar dagen verblijf houdt, wordt regelmatig door de Belfasters een bedevaart ondernomen. Ik ging er gisteren even heen om sir Carson te spreken en mijn brief werd aan den ingang van het buitengoed aan genomen door een van de Ulstersol- daten volkomen in oorlogstenue met de kogelpunten komend uit zijn bandelier en zijn zwaard hangend aan een wit-leeren koppel. De uniform zelf is van reseda-kleurige stof gemaakt als die van de lersche infanterie met omwonden beénen. Aan iederen ingang van de buiten- gjaats stonden 12 gewapende Ulster- soldaten en op de zacht-glooiende heuvelhellingen van het landgoed zag verdragen. Ik wilde liever gevangen schap, ellende en den dood lijden, dan mij over te geven in de handen van dien man? De reden, die het meest voor de hand lag, nl. haar onschuld, die vluch ten onnoodig maakte, voerde zij niet aan. De rechters en gezworenen be merkten dit zeer goed en legden het in haar nadeel uit. „Verdergebood de president. „Wat moet ik verder nog zeggen? Ik bleef standvastig te^en zijn smee- kingen en zjjn dreigen? „Waarmede dreigde hij ?u Hii wilde en kon mij ten verderve J u brengen. „Met welke middelen? „Dat weet ik niet? Nu werd de commissaris Kühnel verhoord. Hg verhaalde eerst, hoe hij bg zijn komst te Wilmersdorf Valen- eo, tine, haar tante en Bauerlich samen kJ? gehan- had^7iï"wisï zS niet, dat er nog een klaagde niet onverwacht voorkwam, tweede flesch bessensap m huis was, „Hoe deden de beide andere aan- wezigen zich dan voor?u vroeg de verdediger nu. „De oude dame was geheel buiten zichzelve; mijnheer Bauerlich was zeer teruggetrokken en trad eerst meer op den voorgrond, toen ik de beklaagde verzocht mij te volgen Duitsohland. Keizer Wilhelm en het Katholicisme. Indertijd hoeft, bij haar overgang tot het Katholicisme, de Duitsche Keizer aan de Landgravin van Hessen een langen brief gezonden, waarin niet veel vriendelijks aan het adres van het geloof harer keuze stond. Deze brief van den Keizer werd, gelijk men weet, door de Landgravin aan kardi naal Kopp getoond; deze nam den brief in bewaring, omdat hij vreesde dat, „zoo dit schrijven bekend wordt, veler Katholieken hun hoogachting voor den Keizer zouden verliezen.” De oorspronkelijke brief is echter waarschijnlijk vernietigd, althans de Nordd. AUg. Ztg. verklaarde, dat de navorschingen tot geen resultaat ge leid hebben. Inmiddels zijn indertijd eenige afschriften van het schrijven gemaakt, en thans komt in de Allge- meine Rundschau de afgevaardigde dr. Eugen Jager, mededeelen, dat hij van dr. Arnim Kause, de oprichter van het tijdschrift, indertijd een afschrift van dien brief heeft gekregen, met verzoek dezen bij voorkomende gele genheid te, publiaeeren. Die gelegen heid is thans, naar dr. Jager meent, gekomen. Bij haar overgang tot de Roomsche kerk, aldus verklaart dr. Jager, kreeg de Landgravin een tele gram van den Keizer, waarin haar, zoo zij volhardde bij haar plan, werd medegedeeld, dfit de Keizer haar uit sloot uit het Huis Hohenzollern en haar alle verkeer met alle andere leden van dat Huis verbood. Dit telegram werd gevolgd door een vele pagina’s langen, eigenhandig geschreven brief, waarin vele toornige uitdrukkingen over Paus, bisschoppen en priesters voorkwamen, en waarin over de Ka tholieke kerk werd gezegd„Gij treedt dus over tot een bijgeloof, dat Amerika. De gevolgen van de tango. Dat de zooveel besproken1 tango aan sommigen groot voordeel brengt blijkt wel uit een rapport van den secretaris der Amerikaansche „Silk Association”, Donderdag op een bijeen komst te New-York uitgebracht. De secretaris deelt, naar wij aan het Hbld. ontleenen, daarin mede, dat de invoering van de tango en andere Zuid-Amerikaansche dansen de oor zaak is van een grooten vooruitgang in de zijde-industrie. Het gevolg van de gewoonte, die nu bijna in elke stad bestaat om ’s middags, na het diner en na een bezoek aan den schouwburg te dansen, is dat zelfs vrouwen die over bescheiden middelen beschikken, veel meer toilletten noodig hebben dan vroeger. Geheel Midden- en Zuid- Amerika worden afgereisd, om oude boeken en oude gravures, manuscrip ten, oude vazen en kunstvoorwerpen op te zoeken, waaruit weer nieuwe ideeën voor dessins kunnen worden verkregen. In de laatste 15 maanden heeft deze vooruitgang in de industrie geleid tot de installatie in de Vereenigde Staten en Canada van 250.000 nieuwe weef getouwen en spoelen. De invoer van ruwe zijde in de Ver eenigde Staten gedurende 1913 verte- genwoordigt een waarde van ruim 90 millioen dollars, een vooruitgang van bijna 15% in vergelijking met 1912. van vele onkundig gelaten hadden. „Wilde u daar niet op ingaan ?u Valentine schudde het hoofd. „Waarom niet?u „Omdat ikzij bleef steken en f wierp een steelschen blik op Koen raad Rechling, die gretig zat te luis teren, „omdat ik een afschuw van hem had en zijn nabijheid niet kon Dö ®é^terbosschen. Naar het DJ)1? meldt is in de Vrijdag gehouden zitting van den ge meenteraad van Zeist de quaestie van de Zeisterbosschon met een héél enkel woord even aan de orde geweest. Bij de behandeling van de ingeko men stukken deed de burgemeester aan de vergadering mededeeling van een telegrafisch verzoek van de firma Mul ler te Amsterdam, om een perceel grond van de gemeente te mogen koo- pen. Deze aanvraag werd,’evenals het voorstel van de Naaml. Vennootschap Schaerwijder Park, met betrekking tot de Zeisterbosschen naar de afdeelingen van den Raad gerenvoyeerd. Wat het verzoek der firma Mqller precieè in hield, werd door den burgemeester niet medegedeeld wij begrepen uit de niet zeer duidelijke vermelding tijdens de voorlezing, dat de firma Muller met een nieuv»- plan is gekomen, nu het oude plan aangaande den koop der Zeisterboschen is afgesprbngen, zooals’ men weet. Hoe het zij, al deze stukken werden naar de afdeelingen gezonden ter be handeling. Deze afdeelingen vergade ren Woensdag en Donderdag van deze week. De volgende raadszitting zal dus wel de verdere afdoening dezer zaak brengen. 100-jarig bestaan van de Ned. Bank te Amsterdam. Ter gelegenheid van het 100-jarig wijze, dat hij daarbij in een gunstig licht werd geplaatst. Hij bekende, dat hij wegens eenige jeugdige dwaas heden Duitsohland verjaten had, in Amerika een veelbewogen leven had geleid en verzweeg ook niet, dat de heer Zier hem na zijn terugkeer uit Amerika met groote terughouding behandeld had. „Hij zag mij aan voor een gelukzoeker/ voegde hij er lachend bij. „Kwam daar geen verandering in „Spoedig, zeer spoedig. Ik durf zeg gen, dat tusschen ons een betrekking bestond als tusschen vader en zoon? Hier maakte VaTenéke eene bewe ging, alsof zij iets wilde zeggendoch zij ging weer zitten zonder den mond geopend te hebben. „U kwam dus veel ten huize van wijlen den heer Zier vroeg de pre- t sident weder. „Ik kwam er dagelijks? „En daar ontmoette u dan zijn dochter „Zoo dikwijls slechts mogelijk was? Bauerlich richtte een blik/op Va lentine, die kleurde van schaamte en boosheid. Rechling gaf zijn toorn zoo luid te kennen, dat een gerechtsdienaar hem tot stilte moest aanmanen. 39) „Omdatomdat hij een waan zinnige liefde voor mij koesterde? Zij sprak zoo zacht, dat alleen de naaste personen dit konden verstaan; doch Koenraad Rechling, die op de bank der getuigen zat, had het toch gehoord. Hij sprong op, balde de vuisten en nam een houding aan, alsof hij iemand wilde aanvallen. Het -was goed, dat Bauerlich niet in zijn nabijheid was, anders waren er zeker handtastelijkheden voorgevallen. Bliksemsnel wisselden Lageman en f Agnes von Beeren een blik met elkander; zij rekenden zich gelukkig, l”i deld en Koenraad geh dingen

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1