KG
s
iiiii
heF
sbedrijf
(biedingen
Bericht.
7
No. 12440.
Maandag 30 Maart 1914.
52e Jaargang.
tentiën.
en
00.000.
'BuiUnlandsch Nieuws.
4
Sxxxxxexxlaxxd..
Valentine.
PEN
f.
er
nwater.
or»
van
ekend, dat
'hoogingen,
verbetering
lelijke
act, ten
Irijfskosten
geving, de
nredigheid,
Telefoon Interc. 82.
i Courant
tucce*.
eiii iên kosten slechte
litbelaling:
het Leven,
HAAG.
XTﮓcl"ws- en ^^.d.-’7'ex‘tezxt5.e"bla,cL voor QoncLa. ezx OMCXstxelceno-
Verschijnt dagelijks k behalve Zon- en Feestdagen.^
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
FEUILLETON
(Wordt vervolgd.)
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer.
(Pres.), Dr. A. E.
AB DEN, Dr. P.H.
'erzekering tegrn
i Tilburg.
BELONJEJr
Gouda.
Nederl. officieren in-Albanië.
Naar aanleiding van het bericht in
het ütr. Dbl., dat van de beide* Ned^t
officiëren Snellen van Vollenhoven en
Doorman, die op het einde van de
vorige maand naar Koritza waren
vertrokken, tot dusver geen bericht
was ontvangen, schrijft de gep. kapi
tein van het O.-I. leger H. K. Reimers
aan de N. R. Ct.:
Denemarken.
Schipbreuk.
Het Duitsche zeilschap Louise He
lena, uit Newwarp in Dommeren af
komstig, is buiten Svaeke op het eiland
Bornholm gestrand en door de golven
wrak geslagen. Van de bemanning
heeft men tot nu toe niets gehoord,
doch men gelooft, dat zij verdron
ken is.
tuigenverhoor voorter moesten nog
twee getuigen gehoord worden
Adolf Bauerlich en Constance Zier.
Bauerlich werd’ eerst opgeroepen
er ontstond onder het publiek een
beweging en gedruisch, waaraan dui
delijk te bemerken viel, dat men iets
belangrijks verwachttedeze getuige
was het voorwerp der algemeene aan
dacht. Alle halzen werden uitgerekt,
de binocles werden op hem gericht,
men fluisterde elkander opmerkingen’
over zijn persoon toe en vergeleek
hem met Koenraad Rechling: de ver
gelijking viel bij de meesten ongunstig
voor hem uit.
Met ernstig gelaat en kalme hou
ding trad hij naar voren en scheen
niets te bemerken van Koenraads
vijandige blikken, die hem overal
volgden.
DERTIENDE HOOFDSTUK.
ik de tenten voor, een 200 man
sir Carson’s lijfwacht. Mijn brief werd
beroken en beslagen, alsof ér dyna
miet in kon zitten, vóór besloten werd
hem den leider te brengen. -
En ’s avonds zag ik een afdeeling
van 50Ö man door Belfast’s straten
trekken, zonder uniform, maar met
zeven Schotsche pijpers en acht tam
boers voorop. En de bedwelmende
doedelzak-muziek met haar eentonig
motief ga$ een stille begeestering zóó
groot, dat ik voelde hoe deze mannen
the very minute den dood zouden zijn
ingegaan.”
Van 1—-5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekende
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Met zachte, maar duidelijke stem
beantwoordde Bauerlich de gebruike
lijke inleidende vragen, terwijl Lage-
man ijverig aanteekeningen maakte en
dit voortzette gedurend^hpt geheele
verhoor van dezen getuigé.
De president vroeg hem in welke
betrekking hij had gestaan tot de
familie der beschuldigde. Bauerlich
beschreef die verhouding op zulk eene
n in de
.35, voor elke regel
ld aan het Bureau.
en "waar zou ik het vergift vandaan
gehaald hebben ?u
De president was niet geroepen om
deze vraag te beantwoordenhet was
te voorzien dat de openbare aankla
ger en de verdedig» zioh daar later
wel ernstig mee zouden bezig houden.
Derhalve zette de president het ge-
Zij, die zich met ingang van 1
April a.s. op de „G O U D S C H E
COURANT” abonneeren, ont
vangen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
Exemplaren worden gaarne ter
kennismaking toegezonden.
DE ADMINISTRATIE.
(iOIIDSCHE COURANT.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
V Per kwartaal f 1.25
Idém franco per post1.50 E8a^B
Met Geïllustreerd Zondagsblad .„1.50
Idem franco per post„1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: JL
Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
mijn levenstaak mij oplegt uit te
roeien”.
Het was deze briaf die de sLand- I
gravin aan kardinaal? Kopp- liet zien.
Hoewel naar dr. Jager meent, de af
schriften niet juist zjjn, is*hij er zeker
van, dat de stemming van den oor-
spronkelijken brief en van de afschrif
ten 'gelijkluidend is. Daar men aan
neemt, dat kardinaal Kopp den oor-
spronkelijken brief, dien hij in bewa
ring had, vernietigd heeft, zal het
moeilijk zijn, nu nog den juisten tekst
van dit schrijven van den Keizer vast
te stellen.
Rusland.
Afscheid van. Beilis.
Voordat hij Europe verliet om naar
Palestina te trekken, waar hem door
de zorgen van baron Rotschild een
stukje grond verzekerd was, heeft
Beilis, die te Kief' bijna twee en een
half jaar gevangen zat, uit Triest aan
het Joodsche blad Haint te Warschau
de volgende dankbetuigiuggezonden,
met verzoek die te'publiceefen
„Van den flag mijner invrijheid
stelling af, hAb ik van bekennen en
onbekenden uil alle wereld’deelen dui
zenden begroetingsbrieven en telegram
men ontvangen,\He bewijzen, h/e groot
de belangstelling die mim proces,
dat eigenlijk een algemeerf Joodsch
proces was, heeft opgewekt, en hoe
groot ook de deelneming was die men
overal in mijn lot heeft gekoesterd.
Daar ik sedert mijn invrijheidstelling
nog altijd geen ^gelegenheid had. tot
rust te komen, 'en mijn toestand in
het algemeen nog onzeker en vaag is,
zoodat de mogelijkheid mij ontbreekt
ieder in het bijzonder te antwoorden,
gevoel ik mij thans, voordat ik Europa
verlaat, verplicht door middel van de
„Haint”, al diegenen, wien mijn lijden
zoozeer ter harte ging en die ook
deelnamen aan de vreugde over de
herkrijging mijner vrijheid, mijn diep-
sten, innigsten dank te betuigen.
Ik kan slechts zeggen dat ik, zoo
lang ik leef, niet zal vergeten de
groote vreugde, die al deze brieven
en begroetingen mij verschaft hebben.
Zoodra ik door Gods hulp in het
heilige land, gelijk ik hoop, een stil
en vreedzaam tehuis gevonden zal
hebben, zal ik trachten, voor zoover
mij dat mogelijk is, al die brieven en
telegrammen te beantwoorden en ieder
een afzonderlijk daarvoor mijn dank
te betuigen.
Triest, 9 Schebat 5674,
Mendel B ei 1 is.”
toen stelde hij zijn rijtuig ter mijner
beschikking?
„En scheen hij aan de schuld dorv
beklaagde te gelooven?u vroeg nude
openbare aanklager.
„Stellig zou ik dat niet durven be
weren? antwoordde Kühnel, „maar
toen ik in zijn bijzijn onder de goot
steen de flesch met vergiftigd bessen
sap vond, zag ik wel, dat hij aan
haar schuld niet mee» twijfelde/ en
nu vertelde de commissaris op zijn
eigenaardige manier, hoe hij die flesch
ontdekt had.
Nu volgde de beëedigde scheikun
dige, die het vergift in de tweede
flesch gevonden had. Wat hij zeide,
kon aangemerkt worden als eene aan
vulling van hetgeen de commissaris
getuigd had.
„Wat hebt ge daar op te zeggen
„Niets, dan dat ik,geen vergift in
de flesch Ijeb gegoten en ook geen
flesschen verwisseld heb,u antwoordde
„Wil mij toestaan de verontruste
familiën in te lichtende kapitein
Reimers (mijn zoon) schrijft mij d.d.
9 Maart uit Berat
Vrijdag 6 Maart zijn we om 7
uur op reis gegaan van Walona naar
Fieri enz. enz. Hier kwamen wij om
3 */2 uur aan.. We werden ontvangen
door den zoon van Omir Pacha enz.
Toen we binnen kwamen, was er een
mooie tafel gedekt en die bleek voor
ons te zijn. U moet weten, dat majoor
S. van Vollenhoven en Doorman met
ons (majoor Verhuist en ik) meegin
gen om morgen naar een andere
plaats te gaan. Wij gingen toen
(morgen) naar Berat.
Dit ter geruststelling dier families.
Majoor Verhuist en kapitein Reimers
kwamen dienzelfden dag te Berat aan,
S. van Vollenhoven en Doorman kot
ten hun reis voort in andere richting;
majoor Verhuist en Reimers gingen
daarna naör Elbtjsèan.”
mhoven, en
ouifa.
Engeland.
De Ulster-crisis.
Omtrent den toestand in Belfast
wordt van daar aan de Dag. B. Crt.
het volgende geschreven:
„De „oorloge”-toebereidselen gaan
hun rustigen gang. Gisteren was ik
in een van de gebouwen van de Uni
onisten, het oude Stadhuis. Ik sprak
daar even met Hen Unionist Council
mr. Anderson, die me uiteenzette, hoe
deUlster-mannen werken. In de Town-
hall alleen zitten een 100-tal klerken
ter regeling van alle orders en werk
zaamheden. Daar van uit gaan ook
ontzaggelijke bergen propaganda-
lectqur.
De regimenten zijn op democrati-
schen grondslag gevormd. Iedere sec
tie, iedere compagnie, ieder bataljon
en regiment kiest zijn eigen leiders.
*8 Avonds komen de mannen van hrln
werkplaatsen* en kantoren om geza
menlijk te oefenen. Tot dusver nog in
bnrgerkleeren, doch langzaam aan wor-
den ze allen gestoken in militaire
kleedij.
Naar Captain Graig’s buitenplaats,
even buiten Belfast, waar sir Carson
voor een paar dagen verblijf houdt,
wordt regelmatig door de Belfasters
een bedevaart ondernomen. Ik ging
er gisteren even heen om sir Carson
te spreken en mijn brief werd aan
den ingang van het buitengoed aan
genomen door een van de Ulstersol-
daten volkomen in oorlogstenue
met de kogelpunten komend uit zijn
bandelier en zijn zwaard hangend aan
een wit-leeren koppel. De uniform zelf
is van reseda-kleurige stof gemaakt
als die van de lersche infanterie met
omwonden beénen.
Aan iederen ingang van de buiten-
gjaats stonden 12 gewapende Ulster-
soldaten en op de zacht-glooiende
heuvelhellingen van het landgoed zag
verdragen. Ik wilde liever gevangen
schap, ellende en den dood lijden, dan
mij over te geven in de handen van
dien man?
De reden, die het meest voor de
hand lag, nl. haar onschuld, die vluch
ten onnoodig maakte, voerde zij niet
aan. De rechters en gezworenen be
merkten dit zeer goed en legden het
in haar nadeel uit.
„Verdergebood de president.
„Wat moet ik verder nog zeggen?
Ik bleef standvastig te^en zijn smee-
kingen en zjjn dreigen?
„Waarmede dreigde hij ?u
Hii wilde en kon mij ten verderve
J u
brengen.
„Met welke middelen?
„Dat weet ik niet?
Nu werd de commissaris Kühnel
verhoord. Hg verhaalde eerst, hoe hij
bg zijn komst te Wilmersdorf Valen-
eo, tine, haar tante en Bauerlich samen
kJ? gehan- had^7iï"wisï zS niet, dat er nog een
klaagde niet onverwacht voorkwam, tweede flesch bessensap m huis was,
„Hoe deden de beide andere aan-
wezigen zich dan voor?u vroeg de
verdediger nu.
„De oude dame was geheel buiten
zichzelve; mijnheer Bauerlich was
zeer teruggetrokken en trad eerst
meer op den voorgrond, toen ik de
beklaagde verzocht mij te volgen
Duitsohland.
Keizer Wilhelm en het Katholicisme.
Indertijd hoeft, bij haar overgang
tot het Katholicisme, de Duitsche
Keizer aan de Landgravin van Hessen
een langen brief gezonden, waarin niet
veel vriendelijks aan het adres van
het geloof harer keuze stond. Deze
brief van den Keizer werd, gelijk men
weet, door de Landgravin aan kardi
naal Kopp getoond; deze nam den
brief in bewaring, omdat hij vreesde
dat, „zoo dit schrijven bekend wordt,
veler Katholieken hun hoogachting
voor den Keizer zouden verliezen.”
De oorspronkelijke brief is echter
waarschijnlijk vernietigd, althans de
Nordd. AUg. Ztg. verklaarde, dat de
navorschingen tot geen resultaat ge
leid hebben. Inmiddels zijn indertijd
eenige afschriften van het schrijven
gemaakt, en thans komt in de Allge-
meine Rundschau de afgevaardigde
dr. Eugen Jager, mededeelen, dat hij
van dr. Arnim Kause, de oprichter van
het tijdschrift, indertijd een afschrift
van dien brief heeft gekregen, met
verzoek dezen bij voorkomende gele
genheid te, publiaeeren. Die gelegen
heid is thans, naar dr. Jager meent,
gekomen. Bij haar overgang tot de
Roomsche kerk, aldus verklaart dr.
Jager, kreeg de Landgravin een tele
gram van den Keizer, waarin haar,
zoo zij volhardde bij haar plan, werd
medegedeeld, dfit de Keizer haar uit
sloot uit het Huis Hohenzollern en
haar alle verkeer met alle andere leden
van dat Huis verbood. Dit telegram
werd gevolgd door een vele pagina’s
langen, eigenhandig geschreven brief,
waarin vele toornige uitdrukkingen
over Paus, bisschoppen en priesters
voorkwamen, en waarin over de Ka
tholieke kerk werd gezegd„Gij
treedt dus over tot een bijgeloof, dat
Amerika.
De gevolgen van de tango.
Dat de zooveel besproken1 tango
aan sommigen groot voordeel brengt
blijkt wel uit een rapport van den
secretaris der Amerikaansche „Silk
Association”, Donderdag op een bijeen
komst te New-York uitgebracht.
De secretaris deelt, naar wij aan het
Hbld. ontleenen, daarin mede, dat de
invoering van de tango en andere
Zuid-Amerikaansche dansen de oor
zaak is van een grooten vooruitgang
in de zijde-industrie. Het gevolg van
de gewoonte, die nu bijna in elke stad
bestaat om ’s middags, na het diner
en na een bezoek aan den schouwburg
te dansen, is dat zelfs vrouwen die
over bescheiden middelen beschikken,
veel meer toilletten noodig hebben dan
vroeger. Geheel Midden- en Zuid-
Amerika worden afgereisd, om oude
boeken en oude gravures, manuscrip
ten, oude vazen en kunstvoorwerpen
op te zoeken, waaruit weer nieuwe
ideeën voor dessins kunnen worden
verkregen.
In de laatste 15 maanden heeft deze
vooruitgang in de industrie geleid tot
de installatie in de Vereenigde Staten
en Canada van 250.000 nieuwe weef
getouwen en spoelen.
De invoer van ruwe zijde in de Ver
eenigde Staten gedurende 1913 verte-
genwoordigt een waarde van ruim 90
millioen dollars, een vooruitgang van
bijna 15% in vergelijking met 1912.
van vele
onkundig gelaten hadden.
„Wilde u daar niet op ingaan ?u
Valentine schudde het hoofd.
„Waarom niet?u
„Omdat ikzij bleef steken en
f wierp een steelschen blik op Koen
raad Rechling, die gretig zat te luis
teren, „omdat ik een afschuw van
hem had en zijn nabijheid niet kon
Dö ®é^terbosschen.
Naar het DJ)1? meldt is in de
Vrijdag gehouden zitting van den ge
meenteraad van Zeist de quaestie van
de Zeisterbosschon met een héél enkel
woord even aan de orde geweest.
Bij de behandeling van de ingeko
men stukken deed de burgemeester aan
de vergadering mededeeling van een
telegrafisch verzoek van de firma Mul
ler te Amsterdam, om een perceel
grond van de gemeente te mogen koo-
pen. Deze aanvraag werd,’evenals het
voorstel van de Naaml. Vennootschap
Schaerwijder Park, met betrekking tot
de Zeisterbosschen naar de afdeelingen
van den Raad gerenvoyeerd. Wat het
verzoek der firma Mqller precieè in
hield, werd door den burgemeester niet
medegedeeld wij begrepen uit de niet
zeer duidelijke vermelding tijdens de
voorlezing, dat de firma Muller met
een nieuv»- plan is gekomen, nu het
oude plan aangaande den koop der
Zeisterboschen is afgesprbngen, zooals’
men weet.
Hoe het zij, al deze stukken werden
naar de afdeelingen gezonden ter be
handeling. Deze afdeelingen vergade
ren Woensdag en Donderdag van deze
week. De volgende raadszitting zal dus
wel de verdere afdoening dezer zaak
brengen.
100-jarig bestaan van de Ned. Bank
te Amsterdam.
Ter gelegenheid van het 100-jarig
wijze, dat hij daarbij in een gunstig
licht werd geplaatst. Hij bekende, dat
hij wegens eenige jeugdige dwaas
heden Duitsohland verjaten had, in
Amerika een veelbewogen leven had
geleid en verzweeg ook niet, dat de
heer Zier hem na zijn terugkeer uit
Amerika met groote terughouding
behandeld had. „Hij zag mij aan voor
een gelukzoeker/ voegde hij er
lachend bij.
„Kwam daar geen verandering in
„Spoedig, zeer spoedig. Ik durf zeg
gen, dat tusschen ons een betrekking
bestond als tusschen vader en zoon?
Hier maakte VaTenéke eene bewe
ging, alsof zij iets wilde zeggendoch
zij ging weer zitten zonder den mond
geopend te hebben.
„U kwam dus veel ten huize van
wijlen den heer Zier vroeg de pre- t
sident weder.
„Ik kwam er dagelijks?
„En daar ontmoette u dan zijn
dochter
„Zoo dikwijls slechts mogelijk was?
Bauerlich richtte een blik/op Va
lentine, die kleurde van schaamte en
boosheid. Rechling gaf zijn toorn zoo
luid te kennen, dat een gerechtsdienaar
hem tot stilte moest aanmanen.
39)
„Omdatomdat hij een waan
zinnige liefde voor mij koesterde?
Zij sprak zoo zacht, dat alleen de
naaste personen dit konden verstaan;
doch Koenraad Rechling, die op de
bank der getuigen zat, had het toch
gehoord. Hij sprong op, balde de
vuisten en nam een houding aan,
alsof hij iemand wilde aanvallen. Het
-was goed, dat Bauerlich niet in zijn
nabijheid was, anders waren er zeker
handtastelijkheden voorgevallen.
Bliksemsnel wisselden Lageman en
f Agnes von Beeren een blik met
elkander; zij rekenden zich gelukkig,
l”i
deld en Koenraad
geh
dingen