[GAS.
mui
II
I I
HTS,1
h and el.
adres:
8. Gouda.
ITEIT IN
en Henen
1478.
Vrijdag 15 Mei 1914.
ies.
IGAS
en
>r’
IP EN
OU Kz.,
RINGERWAARD.
--£-
i
M
i
1 ■■mi 53e Jaargang.
(Verschijnt dagelijks ®O11d* *,SL ©«aftxrteKa.
r*- prijs van het abonnement:”- behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
licht hebben? I
w2.™Ur
ast met het instj I
Buitenlandsch Nieuws.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
FEUILLETON
EfSELl De zonde dor vaderen.
itdoo«.
9
(«■Si
I 99
4
gansche dorpen
OoQ^EXs
Wordt vervolgd.
t
r
i 8 uur. I
emonstranl
meente.
téunie 8 u. EngW
I. Irwin Brown.
nkman AZh.,
»E JONG
Oosthaven 31.
en wij gereg
ogen ontval
acerten, ven
deze dan
den.
w- en Wonii
Onderstand
1 Het Schaakte
ering Vrijz. Stad»
laclub.
Electr. droging.
Salon.
e soorten HAAR.
Het verslag somt eenige gruwelen
op, door Martin bedreven.
In April 1912 gaat Martin wille*
ig van
kleur-
De negers slagen er in hun
In vorkrnVnn nn TrlnziUI* 4-za
ma-
bij
een
komen vandaag
go-
zoo
on-
hetzij in
K
4.
f>«i mhe oh ra vt.
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post. J
Abonnementen worden
Markt 31bij .onze Agenten
Dan wordt het hier vanavond
nog druk, voegde de kastelein er aan
toe. Dank je wel, hoor, Peter, en...
hier voor de boodschap, drink eens op
de gezondheid van de Condor” en
haar bemanning!
De matroos ledigde het glas in één
teug.
Ziezoo, dat warmt, zei hij, en
vroeg toen zacht: Zeg, Bohne,* wie is
die man daar bij de kachel? Hij ziet
er net als een landrot uit.
O, die, antwoordde do kastelein
vertrouwelijk, ja, dat is een landrot
en een magere ook, Peter. Ik heb
van ter-zijde zoo eens een blik ge
slagen, toen hij zijn avondboterham
betaalde, het was laag water bij hem.
Het schijnt een arme duivel te zijn,
die naar Amerika oversteekt om zijn
fortuin te maken of naar den drom
mel te gaan.
De gast, die daar alleen aan tafel
zat, onderscheidde zich werkelijk in
meer dan één opzicht van de andere
aanwezigen. Zijn kleeding was hier
en daar gescheurd; zijn linnengoed
was niet helder maar toch zag men
direct aan zijn kleeding en aan zijn
geheele persoon, dat hij niet gewoon
was met luidruchtige matrozen om
te gaan.
keurig over tot de aanhoudinj
een stamhoofd en van zeven
lingen. T w 1
g boeien te verbreken en dezvlucht te
i iwmpn. Martüi »tuqrt Zfln volk uit,
t qm ze in hechtenis te nemen.
I Ingehaald, worden ze teruggebracht
Mhiet ze
pistool.
is dit werk door
let het grootste
België.
Een wreedaard.
Tegen een vonnis, dat hem tot 12
jaar dwangarbeid veroordeelde, is door
den gewezen officier der openbare
macht in Congo, Hippoliet Martin,
beroep aangeteekend en de zaak wordt
thans door den hoogeren raad voor
Congo behandeld.
Nader wordt het volgende gemeld
Martin, geboortig van Gent, was
luitenant bij het Belgisch leger, toen
bij dienst nam in Congo. Hg Werd
sektor-overste te Diloli, aan de Por-
tngeesche grens en tevens aanvoerder
aldaar der openbare macht.
Uit het verslag, opgemaakt door
raadsheer Rollin zou blijken dat Martin
zich schuldig maakte aan gruweldaden,
die alle denkbeeld overtreffen.
In 1912 zou hij binnen enkele weken,
niet minder dan 17 personen, mannen,
vrouwen en kinderen, hebben doen
om ’t leven brengen.
van het vonnis, te Colmar uitgespro
ken, tegen generaal Keim, waarbij
deze tot 200 mk. geldboete of 20 dagen
hechtenis veroordeeld werd. In Januari
jl. had de oud-generaal, die voorzitter
is van de Duitsche Algemeene Weer-
baarheidsvereeniging in hetBerlijnsche
blad „Der Tagu een artikel ggpubli-
ceerd van ongewone scherpte, welk
artikel getiteld was„Schwob und
Elsasser Men was toen in de dagen,
voorafgaande aan het proces tegen
kolonel Von Reuter in verband met
de Zabern-zaak, en blijkbaar meende
generaal Keim ziek" onder deze om
standigheden meer te mogen veroor
loven dan hij anders allicht zelf zou
hebben goedgekeurd. Zoo doende sprak
hij in zijn artikel over de Elsassers
alrf gedegenereerden en bastaards, die
het zich als een heldhaftige daad toe
rekenden hun Duitsche origine te ver
loochenen. Elzas-zelf, schreef generaal
Keim, was niet anders dan neen veile
vrouw, die zich werpt aan den hals
van een vreemdeling”. Ook de jour
nalisten in Elzas-Lotharingen kregen
er ongemakkelijk van langs. Hun pers
was een schandaai-pers en het gezag,
dat de afgevaardigde, de geestelijke
Wetterié, in het Rijksland had, was
een laagheid. Wetterié, directeur der
„Novelliste d’Alsace-Lorraine11, bene
vens de redacteur Auguste Sidel, dien
den daarop tegen dezen leider der
pangermanisten een klacht in. De be
handeling van het proces had.Woens
dag plaats en duurde 6 uur generaal
Keim was niet verschenen, doch zijn
houding werd uitvoerig verdedigd door
den advocaat Class, voorzitter van cf»n
Pangermanisten Bond. Niettemin werd
de generaal veroordeeldhij komt
echter in Kooger beroep.
Albanië.
Staking van ambtenaren.
De correspondent te Durazzo van
de Voss. Zeitung geeft in een op 5
Mei gedateerden brief een merkwaar
dig verhaal van een algemeene staking
van.... Albaneesche ambtenaren; een
staking, waarbij men volkomen soli
dair optrad en waarbij de stakers een
volledige overwinning behaalden.
Het verloop van het conflict wordt
door den correspondent als volgt ver
haald
Eenige hooge ambtenaren hadden
door den Minister van Openbare
Werken, Moefid-Bey-Liboehowa daar
toe heimelijk aangespoord een
volksmanifestatie voor het paleis van
„Lichttoren” werd buitensporig
dronken, gevloekt, gespeeld en
noodig met messen gevochten,
danks het politietoezicht, b"*
uniform, hetzij in burgerkleeren. De
eigenaar John Bohne leefde weldra
in goeden doen en terecht noemde hij
zijn spelonk een goudmijn. Ook dezen
avond waren alle stoelen en banken
bezet; de gasten rookten en babbel
den, en ledigden menig glas. Achter
een lange, breeds tafel stonden John
Bohne en zijn vrouw, bij een stapel
eetwaren van allerlei soort. Zij had
den het druk met aan de eischen der
gasten te voldoen, en daarbij stonden
er soms zooveel om het echtpaar dal
zij soms behoefte aan hulp gevoel
den. Maanden lang hadden zij er dan
ook over gedacht en gesproken een
vertrouwbaren knecht te nemen, maar
de uitvoering van het voornemen liet
nog steeds op zich wachten.
Ahoi, oud wrak, riep een
troos, wat zeil je langzaam als
mistig weer. Kom,vooruit, zet
vroolijk gezicht, er I-
nog flinke gasten aan boord!
’t Zal wel wat flinks wezen
bromde de kastelein terug.
De matroos stond op, en kwam bij
de tafel staan, alsof hij Bohne al
leen iets te zeggen had.
De Condor is een half uur ge
leden binnengeloopenzei hij zacht.
De Condor! riepen Bohne en
zijn vrouw gelijktijdig;
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1-t5 gewone'regels met bewijsnummer. f 0.55
Elke regel meer0,10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen pen- plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling elke regel meer ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.*
kleurlingen gevangen, die hij meedoo-
genloos deed neerschieten.
De rechtbank in tweeden aanleg van
Elizabethstad verklaarde Martin toe
rekenbaar. Hij zal thans opnieuw door
drie artsen worden onderzocht.
In het klooster met kostschool, door
de Fransche paters Camelianen te
Exaerde opgericht, is gisterennacht
brand uitgebroken.
Het was ongeveer half vier toen de
patere gewekt werden door rook en
een geknetter in de groote beneden
zaal. Veertig leerlingen en 30 paters
bevonden zich in de zalen boven deze
plaats. Het noodsein werd gegeven
en zoo kon nog iedereen paters,
bedienden en leerlingen de vlucht
nemen. Twee studenten kregen brand
wonden aan het gezicht en de handen.
De brand had intusschen een grootë
uitbreiding gekregen en weldra was
het groote, 20 meter hooge hoofdge
bouw één vlammenzee.
Aan blusschen viel niet te denken
met het materiaal, waarover Exaerde
beschikt. Er werd getelefoneerd naar
Lokeren om de pompiers en deze kwa
men toen met den trein van halfzes.
Zij konden echter niets meer doen, dan
de belendende gebouwen te vrijwaren.
De kapel en een magazgn konden ge
red worden, maar het overige is met
den inboedel totaal uitgebrand.
-De 'leerlingen, meerendeels Fran-
schen, zijn reeds naar het noviciaat
der paters, te Doornik verzonden. De
kloosterlingen namen hun intrek in
het oude'klooster en bij de inwoners
der gemeente.
De schade is zeer aanzienlijk. Over
de oorzaak van den brand heeft men
niet het minste vermoeden.
Rusland.
Boertzeff, bekend door zijn ontmas
kering van een aantal agents-provo-
cateurs der Russische politie, schrijft
thans in de Roeskoje Slowo, dat de
onthulling der waarheid over den
moord op den knaap Joestsjinski bin
nenkort is te wachten, daar de detec
tive Krassowski de hoofdgetuige Adèle
Rawitsj, die vóór den aanvang van
het proces Rusland verliet, in Amerika
op het spoor was gekomen. De ónder-
zoekingsrechter, Fenenko had reeds in
1911 aan Samyslowski geschreven,
dat er tegen de Joden geen grond tot
verdenking bestond. Samysloski had
zgnerzijds aan een overleden hoogen
ambtenaar wiens naam Boertzeff
openbaar belooft te zullen maken
1 ten zijn gasten hun bewondering uit.
Het geratel der wielen waarschuwde
allen, dat het rijtuig was voorgeko
men. Na een hartelijk afscheid stap
ten Reichenau en Dora in en Golins-
ki nam op de bok plaats om zijn
gasten zelt naar het spoorwegstation
te rijden. Na een half uur waren zij
aan het station en vijf minuten later
floot de locomotief, die hen naar B.
zou terugbrengen.
Reichenau reikte Golinski de hand.
Neem onzen hartelijken dank aan
voor uw vriendelijke gastvrijheid,
zei hij. Wij hopen op goede buur
schap, als wij terugkeeren.
Tot weerziens! fluisterde Dora,
zijn hand vast in de hare drukkend,
tot weerziens!
De trein was reeds lang weg en
nog stond Golinskt in gedachten op
het perron. Eindelijk had hij de rech
te gevonden .maar... te laat!
IX.
den Vorst georganiseerd, om uiting
te geven aan de algemeen gevoelde
ergernis der openbare meening over
de laksheid waarvan de rögeering zou
hebben blijk gegeven in haar optreden
tegenover den opstand in Epirus.
Hoewel nu de betooging geschiedde
op initiatief van een lid van het Ka-
binet-zelf, werden de deelnemende
ambtenaren twee dagen daarna onder
politiegeleide naar de wacht gevoerd,
waar hun wapens overhandigd wer
den met het bevel onmiddellijk naar
het gebied van den opstand te trek-
ken, aangezien ze toch den oorlog
wenschten. t
Hoewel een aantal dezer ambtenaren
menschen van gevorderden leeftijd en
meest allen huisvaders waren, ver
klaarden zij zich tot den tocht bereid,
op vooRvaarde, dat gedurende hun
afwezigheid, hun salaris aan hun ge
zinnen zou worden uitbetaald en zij
zelf na hun terugkeer in hun ambt
hersteld zouden worden.
Als antwoord werd nog eenmaal
verklaard dat zij onmiddellijk en zon
der voorwaarden op te trekken had
den, en anders zonder meer ontslagen
zouden zijn.
Toen verklaarden zij eenstemmig,
dat ze hiertegen op kwamen, en dan
liever de gevolgen van hun ontslag
wilden dragen.
Toen ze daarna op vrije voeten
gesteld met andere ambtenaren het
geval bespraken, besloten deze, tegen
over deze boleediging, die den heelen
ambtenaarstand trof, gemeene zaak
met hun collega’s te maken.
Zoo zijn dan eergisteren alle be
ambten, van den Isten staatssecretaris,
tot den laatsten telegrafist, van hun
post weggebleven.
En zij verklaarden, dat zij eerst
dan den arbeid hervatten wildfch
wanneer het ministerie hun voldoe
ning gegeven had.
Dinsdagavond nu verscheen de
*nieuwe minister van justitie Hassan
Bey Prisjtina in opdracht van het
ministerie bij de leiders der ambtena
ren en verzekerde dat het ministerie
het gebeurde (dat op een misverstand
berust had) oprécht betreurde. De
ambtenaren eischten daarop de ont
zetting van den gouverneur van Du-
razza, Wedschat Effendi, wat hen dan
ook beloofd werd, en gisteren werd
de arbeid weder hervat.
■Wij bevinden ons te Hamburg in
een der straten, welke in de nabij
heid der haven liggen en daarom
meestal door handeldrijven den be
woond, die de matrozen, landverhui
zers en scheepsarbeiders van koop
waren en levensbehoeften voorzien.
Het was laat in den avond en *er
heesschte een groote drukte in dat
gedeelte der stad. De winkels waren
verlicht, geïllumineerde transparanten
f 1.25
9 1.50
1.50
1.90
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
geschreven, dat het ritueele moord-
proces deniettemin moest worden door
gezet, daar „tegen de Joden elk strijd?
middel geoorloofd” was, en de zaak
bij de toenmaals v<^orf, de deur staande
Doema-verkiezingen een uitstekend
agitatiemiddef zou zijn.
t Amebika.
Mexico en de Ver. Staten.
Hoezeer de verovering van Tampico
door de constitutionalisten nog niet
definitief bevestigd is, wordt uit Tor-
reom gemeld, dat de inname een nieu
wen strijdkreet heeft doen ontstaan:
„op tegen de hoofdstadGeneraal
Villa wordt gezegd thans ben reus
achtig aantal troepen in het veld te
hebben gebracht, terwijl het aantal
nog grooter had kunnen zijn, wanneer
hij zich niet had moeten beperken met
het oog op de betrekkelijk geringe
beschikbare hoeveelheid geweren, pa
tronen en andere oorlogstoerustingen.
De verliezen, door de bondstroepen in
Tampico geleden, worden buitenge
woon groot genoemd, Ook de’ schade
aan have en goed teweeggebracht, zou
reusachtig zijn. Het ^ordt bovendien
thans voor mogelijk gehouden, dat de
constitutionalisten den bondstroepen
den terugtocht afsngden.
China.
D“
Aan de Times wordt uit Shanghai
dd. storen geseind, dat in de laatste
week in Hongkong 215 pestgevallen
zijn vastgesteld, waarvan 173 met doo-
delijken afloop. Sedert het begin van
dit jaar kwamen in het geheel 1228
pestgevallen voor, waarvan 1725 doo-
delrjk verliepen.
Frankrijk.
Tnsschen het bestuur der Parijsome
ziekenhuizen en de verplegers en ver
pleegsters is een conflict uitgebroken
deze laatsten weigeren, in weerwil van
de door het bestuur herhaalde oproe
ping zich met het anti-typhusserum
te laten inenten, daar, naar beweerd
wordt, dit serum aan twee ingeënten
het leven heeft gekost en verscheidene
ernstig ziek zijn geworden. De vak
vereniging der ziekenverplegers en
-verpleegsters besloot de zaak bij de
vereeniging der Parijsohe artsen aan
hangig te maken.
Duitsohland.
Een Duitsche generaal veroordeeld.
In een telegram is melding gemaakt
hingen boven de deuren en noodig-
den tot koopen uit. Vooral echter de
kelders en herbergen trokken de
aandacht mot hun helder verlichte
lantaarns.
In een nauwe, vuile straat prijkte
aan den ingang van een kelder een
roode lantaarn, in den vorm van een
lichttoren.
De ruimte van. den kelder had la
ren geleden als bergplaats voor oen
vischhandelaar dienst gedaan, maar
de berekenende eigfflmar was op de
gedachte gekomen, er een matrozem-
herberg van te maken. Hij zei den
vischhandelaar de huur op, liet oen
houten vloer in den kelder leggen en
- de muren beschilderen met tafereelen
I nit het zeemansleven, waarna stoelen,
banken en tafels als ameublement
hun intocht deden.
Nu was do zaak gereed en de gas
ten bleven niet uit. De voormalige
zeeman werd door zijn kameraden met
vergeten; hij wist de grog goed klaar
te maken en zijn vrouw kon lekker
koken De mannen der wet echter
schonken aan ..den Lichttoren’ meer
opmerkzaamheid dan den kastelein
wel lief was. Mei voorliefde zonden
zij een hunner in lompen gekleed ini
den kelder. Hij mengde zich dan on
der de bezoekers en wierp hl) vecht
partijen of verboden hazardsttelen het
masker af om de hoofdschuldlgen te
arreeteeren. Dat sehadde John Bohne
en Zijn zaak echter met; in den
een koord vastgebonden. Martin
allen neer met zijn brownin^-
Een weinig later worden nog twee
kleurlingen door Martin gedood. Hij
liet ze bp een eenzame plaats brengen,
waar hij ze zelf neerschoot.
Kort daarop gaf Martin bevel aqn
het stamhoofd Makata, drie vrouwqn
en een knaap te dooden. De lijken
werden in ver gevorderden staat van
ontbinding ontdekt door Amerikaan-
sche‘ prospektors. Een onderzoek
wordt ingesteld en Martin zelf be
last zich hiermede.
Hij maakt een valsch proces-verbaal
op, ■jeggend dat die vrouwen zijn ge
dood tijdens een gevecht in het dorp.
Een onderzoek wees uit, dat Martin
zonder de minste reden, bevel had ge
geven de vrouwen te dooden.
Verder bleek dat Martin militaire
expedities op touw zette, om zich op
zekere stamhoofden te wreken. Hij
brandde gansche dorpen plat, nam
1 zekeren dag een stamhoofd en drie
26)-
r, Zoo was ik door het venster
1 gekomen, vertelde hij; een verstik
kende rook kwam mij dadelijk tege-
nioet zoodat ik er over dacht terug
I te keeren. Maar onwillekeurig stapte
ik voorwaarts en vond toevallig de
klink van een deur. Deze deur is
van een kamer, waarin de oude heks
slaapt, dacht ik. Daarom drukte ik op
de klink en kwam door een smalle
opening door een vertrek, waar nog
weinig rook was. Ik bevond mij wer
kelijk in een zolderkamertje zonder
venster. Overal zag ik rond, ik be
merkte niets. Maar onverwachts hoor-
da ik een waanzinnig lachen, dat mii
door merg en been ging; ik werd er
koud van. Maar ook keerde mijn
geestkracht terug .De oude zat op een
'dwarsbalk gehurkt. Ik trok haar er
af, maar verloor daarbij mijn even
wicht en viel voorover. De waanzin
nige
was spoediger op de been dan I
ïk- Ik naar de deur, die ik open
stiet. Ik vervolgde haar tot aan het
1 venster en bracht haar naar beneden
*n veiligheid.
Golinski zweeg en nogmaals druk-
