lllllllll inbiedingei 'f De zonde der vaderen. mes. 12484. 10- ampen TAMIMAL’S JAM cLe ZBZESTZE- ELST BIJ ARNHEM. Eerste Blad. Telefoon Interc. 82. Zaterdag 23 Mei 1914. 33e Jaargang. Verscliijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. ie Courant Napleiten. De Gemeenteraadsverkiezing in district I. FEUILLETON i ra ons bestaat uit twee hooger tarief vondst! Welk •XI. druk haar ze nkmin &Zn., Good*- I>K JIOÜC1 Oosthaven net Electr. droging. ■te Salon. alle soorten HAAR- Dit nummer bladen. de Zalm* 8 u. Verf, i Maatschij. van l*!J**c. ycestt*^ PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post Abonnementen worden dagelijks aangenomen Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel ei )ns Genoegen*, 8 Leden vergadering d* ‘i* I. fiOl MIE Uil RAM. ^^.d.“vex,tezi.'tïeloleLci vocx Gkyii A en. PRIJS DER ADVERTENtTëN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf U.55 Elke regel meer„0.10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per .plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. jen in de tuccei. ■rteniiên kosten sMt iruitbelaliog 0.35, vóór elke regel tend aan het Buren 32) Tot universeele erfgenamen werden benoemd de beide kinderen van den graaf, namelijk Maximiliaan, geboren uit het wettig huwelijk met gravin Laura von Rothenburg en de dochter van Elise Leonore, weduwe van den ter dood gebrachten landeigenaar Al bert van Thalau. Een commissie van vijf leden uit de voornaamste aristo cratische famili&n zou het toezicht bobben op Vollmar’s nasporingen en bon met raad en daad bijstaan. In- dien na drie jaren de universeele erf genamen niet gevonden waren, ver viel het groote kapitaal aan de stad die daarvoor een zieken- en een weeshuis moest laten bouwen volgens f^eds uitgewerkte plannen en teeke- mngen, waaraan verbonden werd een inrichting tot verzorging *van He te bij de k§uze van vertegenwoordi gers daarin als hoofdfactor geldt dat de te verkiezen mannen zijn dragers van het beginsel, van de toepassing waarvan wij verwachten 'geleidelijke ontwikkeling van het maatschappe lijk leven. Het komt er op aan, dat wij in hen weten vrijzinnigen, die waar het geldt de vraagstukken van principieelen aard, deze onbevangen beoordeelen en van hun meening daarover doen blijken, die, zonder te kort te willen doen aan de rechten van hen, die niet dezelfde levensop vatting huldigen, pal zullen staan, wanneer pogingen worden aangewend tot het tot stand brengen van za ken of in het leven roepen van toe standen, welke indruischen tegen ge zag en orde, tegen beperking van het individu tegen belemmering van de ontwikkeling van het economisch leven, tegen de eenheid van het volk. De toestanden zyn er niet naar dat een' verkiezing als deze ook maar eenigszins luchtig zou mogen worden beschouwd. Voor wie geen vreemde ling is in hetgeen in het leven der gemeente voorvalt, cjio heeft in de maanden, die achter ons liggen, meer malen kennis kunnen nemen van het te betreuren feit, dat de verfoeilijke politieke constellatie ter rechterzijde ook in den Raad van Gouda tot uiting komt. De pogingen, welke zijn aange wend tot het voeren van een specifiek- rechtsche partij-politiek, bepalen zich niet tot enkele malen. Herhaaldelijk komt het voor, zelfs bij zaken van vrij onbelangrijken aard, dat plotseling op duikt het politieke duiveltje, dat trach ten wil zijn slag te slaan. Voor hen, die met open oogen het leven der gemeente beschouwen, is het duidelijk, dat in een vrijzinnige ver tegenwoordiging in den Raad alleen ligt de waarborg dat de persoonlijke rechten en vrijheden van de burgerij zullen worden gehandhaafd, dat zal worden‘gestreefd naar bevordering van de belangen der gemeenschap in zijn geheel. Bij een verkiezing voor den gemeen teraad worden zoo dikwijls kleinig heden aangevoerd op grond waarvan lijn altijd menschen, die het na een verloren ecHT^s. - rtahnstsm aan de een of de andere candi- daat de voorkeur wordt geschonken, pietluttigheden zooals de volksmond het zegt. Ook leggen persoonlijke sympathiën of antipathiën zoo dik wijls gewicht in de schaal. Laten de vrijzinnigen begrijpen dat bij verkiezingen het standpunt van persoonlijke welwillendheid een stand punt is, waarmede men zich zelf om den tuin leidt. Men moge waardeering, groote waar- deering zelfs hebben voorden persoon van den politieken tegenstander, dat juichen wij gaarne toe, maar de be strijder van het eigen beginsel blijft een tegenstander, tegen wien men zich te weer heeft te stellen. Daarom moeten de vrijzinnigen telkens waar het zich voordoet, met uitschakeling van den persoon, aan den vrijzinnigen candidaat, niet alleen de voorkeur geven, maar alle kracht inspannen om hem de overwinning in den stem busstrijd te doen behalen. Op den dag der candidaatstelling hebben wij in ’t kort vermeld de loopbaan, die de heer I. A. van Rijn van Alkemdde, don door de Vrijzin nige Kiesvereeniging Gouda voor deze raadsvacature gestelde candidaat achter zich heeft, een schitterende carrière, die wijst op bijzondere capaciteiten. Wanneer de kjesvereeniging-een can didaat aanbeveelt, die op zulk een staat van dienst kan .bogen, een man, die in bestuursaangelegenheden zijn sporen heeft verdiend, die bovendien in commercieele en financieele zaken als op eigen terrein thuis is, dan heb ben de vrijzinnigen te beseffen dat zij het aan zich zelf en aan de ge meente verplicht zijn dien man in den Raad van Gouda een zetel te ver schaffen, opdat van zijn kennis en kundigheden de gemeenschap kan profiteered De stembus van Woensdag brenge in het belang van Gouda den ge- wenschten uitslag, dat gekozen is 1.1. tan lijn ian lltaade. f 1 25 1.50 150 1.90 i aan ons Bureau en de Postkantoren. „Qni benb distinguit, bene docet" zegt het oude spreekwoord. Om goed te kunnen onderwijzen, moet men de dingen goed kunnen onderscheiden. En aan onderscheidingsvermogen ontbreekt het den voorstanders van beschermende rechten klaarblijkelijk in hooge mate. Bij de actie tegen de tariefwet had men tweeërlei strooming: de politieke groepen Links keerden zich tegen Kolkman’s ontwerp, omdat zij van een verhoogd tarief groote schade voor de welvaart van het Noderland- sche volk vreezon. Daarnaast was er een groep van belanghebbenden, fa brikanten en kooplieden, dio zich togen het tarief-Kolkman verzetten, wijl dit tarief-ontworp in’strijd wasmot hun belang. Precies als tor Rechterzijdede po litieke groepen Rechts zagon .in eon verhoogd tarief van invoer goen of weinig kwaadenkelo Rechtscte po litici zagon er zelfs een bevordering in van Neerland's industrie. Die Rechtsche politici streden dus ten gunste van Kolkman’s ontwerp. Daarnaast evenwel was er oen pro-ta- riefwet-comitó een zwak lichaampje wel is waar, maar het was er dan toch dat in hoofdzaak bestond uit be- langhcbbendön bij een van invoerrechten. Nu gaat het niet aan, dat wij, man nen van Links, botoogen, dat do actie vóór het tarief een actie was van fa brikanten en kooplieden, die uit eigen belang een beschermond tarief willon. Wy botoogen dat ook niet en we hebben het nooit betoogd. Maar dan past het oiqgekoerd, den heeren van Rechts ovenmin om do Linkache politieke actie te vereenzel vigen met de actie van het anti-tarief- wet-comité. uw- en Woningto*’ Onderstandwo®* ren wij geregeld tijdt logen ontvangen ■ncerten, vermakeljk' deze dan i» ld en. gangers; het bruikt, want de sneeuwstorm mogelijk in huis gehouden. Ook .de dorpsherberg miste bezoekers; de gelagkamer zou ledig gestaan hebben, als de kastelein met vrouw en kinderen er niet hun huis kamer van gemaakt hadden. Martin Schuier was juist ijverig in zijn courant aan het studeeren en lieknorde af en toe zijn kinderen als zij wat te veel spektakel maken. Zijn vrouw deed juist een nieuwe hoeveel heid brandstof in de kachel, die een aangename warmte verspreidt. Intusschon is het gejuich over do ontdekking van „de (a. r.) „Rotter dammer” in do Rechtscho pers slochts een gevolg van gebrek aan inzicht in Schuier, dat de vreemdeling de slaap kamer van hem en zijn vrouw zou den afslaan, want er was wel een lo geerkamer, maar daar stond goen ka chel of haard. Hij zou zich wel zoo lang met zijn vrouw ergens anders kunnen, behelpen. De vreemdeling vond dit goed en liet zijn koffer direct op zijn kamer brengen. Intusschon zetje de waar din het beste op tafel, wat er te vin den' was, waarbij zij telkens ter vèr- ontschifldiging aanvoerde, dat zij niet' op zulk hoog bezoek gerekend had. Zij schoen bij den reiziger nogal in den smaak te vallen, want hij ver zocht haar hem gedurende zijn eten gezelschap te houden on stelde haar *zoo nu en dan eens een vraag, ter wijl hij de spijzen alle eer aandeed. Hij vroeg «aar den toestand in het dorp en of er veel armen waren. En toen mj hoorde, dat er juist weinig arme lieden' waren, scheen hij in zijn schik te zijn. Ook vroeg ‘hij hoe de geestelijke en het schoolhoofd jn het dorp stonden aangeschreven, en of do zaken in de herberg goed gingeij. Eindelijk prees hij de heerlijke lig ging van het slot Drakenstein, dat Het is nog maar enkelo maanden geleden dat door den dood aan Gou da's Raad vier leden ontvielen. In de door dit verscheiden opengevallen pbalsen Werd tot heden nog niet ge- fol voorzien. Voor drie vacatures werden nieuwe leden gekozen, doch de plaats, welke gedurende een reeks ran jaren door den heer Herman be set was, is nog ledig.' Thans zal daarin worden voorzien door de stemming, welke zal plaats hebben op Woensdag 27 dezer, of indien dit Doodig mocht blijken door de her stemming op Woensdag 3 Juni a.s. De heer Herman had zitting Voor bet eerste district, het district, het welk men gaarne het vaste vrijzinni ge district wil noemen. Deze aandui ding heeft wel eenige reden van be staan, wanneer wij weten, dat van de zeven leden, die door dat district gekozen zijn, er zes beboeren tot de vrijzinnigen en één tot de groep der coalitie. Deze verhouding nagaand zou men ook werkelijk tot de over tuiging komen, dat het eerste dis trict, bij een nieuwe vacature, als bij voorbaat opnieuw vrijzinnig moet worden bestempeld. Toch ligt in die aanduiding iets heel gevaarlijks. Er 11 niets wat zooveel verrassingen biedt als een stembus. De verwachtin gen, die daarvan worden gekoesterd, blijken meermalen tegenovergesteld te zijn aan wat de uitslag brengt en daarom is het zeer onvoorzichtig om, wanneer, zooals in het onderhavige geval, geen zekerheid omtrent den uitslag der stemming bestaat, als een vaststaande meeni schuiven, dat de thans aanstaande i vrijzinnigen gunstig hebben. Echter, al moge voor ons het feit van een gunstigen uitslag allerminst vast staan, wij koesteren de hoop daarvoor en spreken den wensch uit dat de candidaat, die van vrijzinnige zijde is aangewezen voor den gemeen teraad, gekozen zal worden. Wij uiten dezen wensch op grond van principieels redenen. Bij de ver kiezingen, die in de afgeloopen maan den hebben plaats gehad, hebben wij er telkens op gewezen, dat in de be sturende lichamen, hetzij zij dan zijn de staat, de provincie of de gemeen- verlies niet verkroppen en telkens en telkens weer komt ze betoogen, dat ze toch eigenlijk had moeten winnen. Vo^al nu het verhoogde tarief van invoerrechten het struikelblok was, waarover de coalitie gevallen is, nu kent de zucht tot napraten bij de broederen van Rechts geen grenzen. Al heeft dan dr. K u y p e r het tarief als programpunt over boord geworpen, zijn orgaan, „De Stan daard’’ blijft napraten en verkondigt af en toe, hoe het tarief toch maar je ware is en hoe alleen de leugens der Vrijzinnigheid en het buitenland- sche geld den strijd tegen het tarief hebben gewonnen. Hebben we vóór oenigen tijd een staaltje gegeven van de nobele wijze, waarop het hoofdorgaan der a. r. partij, den leugen van het buitendsche geld blijft colporteeren, we moeten ditmaal eon stukje uit de (A. R.) „Rotte r- damme r”, dat zijn wqg vindt in icregen wij inzage den Interna- van**V oreenigi ngen handels-agenten die te Amster- ling voorop te verkiezing welke is een voor de resultaat zal Er si, niet kunnen laten, spel na te pleiten. De anti-revolutie vertoont deze in derdaad zeer menschel ij ko eigenschap. En na 1905 èn na 1913 kon zij haar de tafel met zijn vuist en riep: Oh, zoo, vrouwtje, hier hebben wij het nu al, wat de schoolmeester ons ver telde, hierzoo staat het gedrukt. De graaf, onze vorige heer, wordt overal gezocht. De oude graaf is gestorven en heeft het sommetje van twaalf mil- lioen mark nagelaten, waarvan de jonge graaf erfgenaam is. Twaalf millioen, riep de vrouw uit; daar zou men ons heele huis wel mee kunnen vullen. Met het dui zendste deel ervan waren wij al ge holpen. -r- Dat is alles goed en wel, ant woordde haar man, maar de moei lijkheid bestaat hierin, dat geen en kel inensch weet, waar die deksel- sche graaf gevlogai is. Het was, ook een zeldzame mop. Op een goe- ‘den dag gaat hij weg, verkoopt het slot, zijn heerlijkheid, en alles, en laat niets meer van zich hooren. Men dacht, dat hem een ongeluk was over kómen, maar hoe er ook naar on derzocht is, alles bleef vruchteloos. Eindelijk zijn ze op de gedachte ge komen, dat de graaf weggegaan is, met het geld, dat bij voor de heer lijkheid ontvangen heeft, om zoodoen- een stof tot naploitenDe clericale heeren zijn er verrukt van„D o Ne il e r 1 a n d e r” voegt er aan toe „Dit is inderdaad een kostelijke ontdekking, waarbij de pertinente verzekering dat het Anti-Tariefwet- Comité geen cent uit het buitenland kreeg, ook al is zij volkomen juist, toch aan waarde aanmerkelijk in boet.” Het is winter. Sneeuw bedekt de boomen en struiken, velden en we gen, ook de vier torens van Draken stein. Het winterlandschap dat zich aan het oog vertoonty is waard door het penceel van een kunstschilder vereeuwigd te worden. Het dorp aan den voet van den berg is bijna inge sneeuwd. In de nauwe straten is slechts een smal paadje voor de voet- wordt niet druk ge- sedert twee dagen heeft de bewoners zooveel waarop het hoofdorgaan der a. r. partij, stukje uit de (A. R.) „Rotte r- - heel de Rechtsche pers, eens nader bezien. Hier is het f „Dezer dagen van het Verslag tionalen Bond van^Vereenigingen van dam vergaderde. Welnu, de voorzitter van de Nederlandsche agentenvereeniging deelde aan de vergaderden mee, dat van deze veroeniging het initiatief tot het Anti-tariefwet-comité was uitgegaan. De handelsagenten voelden, dat zij in hun bestaan bedreigd werden en daarom sloten zij zich nauw aan een. Door hun onvermoeide actie viel de Tariefwet zoo werd juichend uitgeroepen. Mr. Bekker, de secretaris vah het Anti-tariefwet-comitó, was tevens secretaris van de Nederlandsche handelsagentenvereeniging. Is nu nog meerder bewys noodig voor de uitlandsche invloeden, die gewerkt hebben? Dat deze agenten van buiten?- landsche huizen voor hun broodje gestreden hebben het is begrij pelijk en vergeeflijk. Maar niet vergeeflijk is, dat zoo velen zich geleend hebben voorben leugencampagne, die, onder het mom van bevoordeeling van den binnen- landschen verbruiker, de belangen van den buitenlandschen fabrikant behartigde.” Alweer: welk een niet gevonden wordt I... Staat het Zoo in de krant! zei zijn vrouw nieuwsgierig. Schuier wees zijn vrouw aan, - op welke plaats het stond. Hierzoo, hier staat het, voegde hij er aan toe, vanaf het nieuwe jaor M rekenen drie jaar. En heeft hij zich dan’ niet dhngemeld, dan wordt hij als dood beschouwd en zijn erf deel wordt gebruikt voor eon ge sticht!' Hoofdschuddend ging de vrouw aan haar huiselijken Arbeid, waarbij de kinderen haar altijd op de hielen waren. Daar klonken de heldere to nen van schelletjes, die aan het tuig der paarden worden gehangen, als er sneeuw ligt. In een wip was Schu ier erbij en hielp de heer uitstappen. De koetsier reed het erf op en bracht met behulp van den stalknecht de paarden in den stal. In de goed verwarmde gelagkamer troh de heer zijn pelsjas uit en nam bij de kacheT aan een groote. ronde tafel plaats. Hij zal ongeveer veer tig jaar zijn geweest en met zijn fraaien blonden baard had hij een in drukwekkend voorkomen. Duidelijk Wordt vervolgd. De geheele stichting dragen: Hardenberg- schoonheld overal geroemd werd. Zoo was hij vanzelf tot het slot gekomen en zijn bewoners, vooral de heer. uai ib UIV wu tot Sluiter. Men zou er geen hond door jagen. Een kwade winter voor de arme menschen. Aan de steenko len en het brandhout is het ook te merken, hoe er gestookt moet worden. De man echter scheen niet naar zijn vrouw te luisteren, doch sloeg op voornamen stand behoorde. De gast vroeg den waard, of hij hem niet voor een paar dagen een kamer kon inruimen; het„ zou goed betaald worden. Na eenig been en weer gepraat met zijn vrouw besloot werk konden vinden. De opna- in deze gestichten mocht niet af- Angen van ouderdom, geloofsbOTjde- nw of kunne. *°u den naam Asyle. <10 Zijn W-nuiucnw- Het spijt mij voor den jongen heer. Hij wel lichtzinnig, dat is zoo, maar toch goed voor ’t dorp en de arme menschen en voor zijn dienst-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1