lllllllll
inbiedingei
'f
De zonde der vaderen.
mes.
12484.
10-
ampen
TAMIMAL’S
JAM
cLe ZBZESTZE-
ELST BIJ ARNHEM.
Eerste Blad.
Telefoon Interc. 82.
Zaterdag 23 Mei 1914. 33e Jaargang.
Verscliijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
ie Courant
Napleiten.
De Gemeenteraadsverkiezing
in district I.
FEUILLETON
i ra
ons
bestaat uit twee
hooger tarief
vondst! Welk
•XI.
druk
haar
ze
nkmin &Zn., Good*-
I>K JIOÜC1
Oosthaven
net Electr. droging.
■te Salon.
alle soorten HAAR-
Dit nummer
bladen.
de Zalm* 8 u. Verf,
i Maatschij. van
l*!J**c.
ycestt*^
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden dagelijks aangenomen
Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel ei
)ns Genoegen*, 8
Leden vergadering d*
‘i*
I. fiOl MIE Uil RAM.
^^.d.“vex,tezi.'tïeloleLci vocx Gkyii A en.
PRIJS DER ADVERTENtTëN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf U.55
Elke regel meer„0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per .plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
jen in de
tuccei.
■rteniiên kosten sMt
iruitbelaliog
0.35, vóór elke regel
tend aan het Buren
32)
Tot universeele erfgenamen werden
benoemd de beide kinderen van den
graaf, namelijk Maximiliaan, geboren
uit het wettig huwelijk met gravin
Laura von Rothenburg en de dochter
van Elise Leonore, weduwe van den
ter dood gebrachten landeigenaar Al
bert van Thalau. Een commissie van
vijf leden uit de voornaamste aristo
cratische famili&n zou het toezicht
bobben op Vollmar’s nasporingen en
bon met raad en daad bijstaan. In-
dien na drie jaren de universeele erf
genamen niet gevonden waren, ver
viel het groote kapitaal aan de stad
die daarvoor een zieken- en een
weeshuis moest laten bouwen volgens
f^eds uitgewerkte plannen en teeke-
mngen, waaraan verbonden werd
een inrichting tot verzorging *van He
te bij de k§uze van vertegenwoordi
gers daarin als hoofdfactor geldt dat
de te verkiezen mannen zijn dragers
van het beginsel, van de toepassing
waarvan wij verwachten 'geleidelijke
ontwikkeling van het maatschappe
lijk leven. Het komt er op aan, dat
wij in hen weten vrijzinnigen, die
waar het geldt de vraagstukken van
principieelen aard, deze onbevangen
beoordeelen en van hun meening
daarover doen blijken, die, zonder te
kort te willen doen aan de rechten
van hen, die niet dezelfde levensop
vatting huldigen, pal zullen staan,
wanneer pogingen worden aangewend
tot het tot stand brengen van za
ken of in het leven roepen van toe
standen, welke indruischen tegen ge
zag en orde, tegen beperking van
het individu tegen belemmering van
de ontwikkeling van het economisch
leven, tegen de eenheid van het volk.
De toestanden zyn er niet naar dat
een' verkiezing als deze ook maar
eenigszins luchtig zou mogen worden
beschouwd. Voor wie geen vreemde
ling is in hetgeen in het leven der
gemeente voorvalt, cjio heeft in de
maanden, die achter ons liggen, meer
malen kennis kunnen nemen van het
te betreuren feit, dat de verfoeilijke
politieke constellatie ter rechterzijde
ook in den Raad van Gouda tot uiting
komt. De pogingen, welke zijn aange
wend tot het voeren van een specifiek-
rechtsche partij-politiek, bepalen zich
niet tot enkele malen. Herhaaldelijk
komt het voor, zelfs bij zaken van vrij
onbelangrijken aard, dat plotseling op
duikt het politieke duiveltje, dat trach
ten wil zijn slag te slaan.
Voor hen, die met open oogen het
leven der gemeente beschouwen, is het
duidelijk, dat in een vrijzinnige ver
tegenwoordiging in den Raad alleen
ligt de waarborg dat de persoonlijke
rechten en vrijheden van de burgerij
zullen worden gehandhaafd, dat zal
worden‘gestreefd naar bevordering van
de belangen der gemeenschap in zijn
geheel.
Bij een verkiezing voor den gemeen
teraad worden zoo dikwijls kleinig
heden aangevoerd op grond waarvan
lijn altijd menschen, die het
na een verloren
ecHT^s. -
rtahnstsm
aan de een of de andere candi-
daat de voorkeur wordt geschonken,
pietluttigheden zooals de volksmond
het zegt. Ook leggen persoonlijke
sympathiën of antipathiën zoo dik
wijls gewicht in de schaal.
Laten de vrijzinnigen begrijpen dat
bij verkiezingen het standpunt van
persoonlijke welwillendheid een stand
punt is, waarmede men zich zelf om
den tuin leidt.
Men moge waardeering, groote waar-
deering zelfs hebben voorden persoon
van den politieken tegenstander, dat
juichen wij gaarne toe, maar de be
strijder van het eigen beginsel blijft
een tegenstander, tegen wien men
zich te weer heeft te stellen. Daarom
moeten de vrijzinnigen telkens waar
het zich voordoet, met uitschakeling
van den persoon, aan den vrijzinnigen
candidaat, niet alleen de voorkeur
geven, maar alle kracht inspannen
om hem de overwinning in den stem
busstrijd te doen behalen.
Op den dag der candidaatstelling
hebben wij in ’t kort vermeld de
loopbaan, die de heer I. A. van Rijn
van Alkemdde, don door de Vrijzin
nige Kiesvereeniging Gouda voor deze
raadsvacature gestelde candidaat achter
zich heeft, een schitterende carrière,
die wijst op bijzondere capaciteiten.
Wanneer de kjesvereeniging-een can
didaat aanbeveelt, die op zulk een
staat van dienst kan .bogen, een man,
die in bestuursaangelegenheden zijn
sporen heeft verdiend, die bovendien
in commercieele en financieele zaken
als op eigen terrein thuis is, dan heb
ben de vrijzinnigen te beseffen dat
zij het aan zich zelf en aan de ge
meente verplicht zijn dien man in den
Raad van Gouda een zetel te ver
schaffen, opdat van zijn kennis en
kundigheden de gemeenschap kan
profiteered
De stembus van Woensdag brenge
in het belang van Gouda den ge-
wenschten uitslag, dat gekozen is
1.1. tan lijn ian lltaade.
f 1 25
1.50
150
1.90
i aan ons Bureau
en de Postkantoren.
„Qni benb distinguit, bene docet"
zegt het oude spreekwoord. Om goed
te kunnen onderwijzen, moet men de
dingen goed kunnen onderscheiden.
En aan onderscheidingsvermogen
ontbreekt het den voorstanders van
beschermende rechten klaarblijkelijk
in hooge mate.
Bij de actie tegen de tariefwet had
men tweeërlei strooming: de politieke
groepen Links keerden zich tegen
Kolkman’s ontwerp, omdat zij van
een verhoogd tarief groote schade
voor de welvaart van het Noderland-
sche volk vreezon. Daarnaast was er
een groep van belanghebbenden, fa
brikanten en kooplieden, dio zich togen
het tarief-Kolkman verzetten, wijl dit
tarief-ontworp in’strijd wasmot hun
belang.
Precies als tor Rechterzijdede po
litieke groepen Rechts zagon .in eon
verhoogd tarief van invoer goen of
weinig kwaadenkelo Rechtscte po
litici zagon er zelfs een bevordering
in van Neerland's industrie.
Die Rechtsche politici streden dus
ten gunste van Kolkman’s ontwerp.
Daarnaast evenwel was er oen pro-ta-
riefwet-comitó een zwak lichaampje
wel is waar, maar het was er dan toch
dat in hoofdzaak bestond uit be-
langhcbbendön bij een
van invoerrechten.
Nu gaat het niet aan, dat wij, man
nen van Links, botoogen, dat do actie
vóór het tarief een actie was van fa
brikanten en kooplieden, die uit eigen
belang een beschermond tarief willon.
Wy botoogen dat ook niet en we
hebben het nooit betoogd.
Maar dan past het oiqgekoerd, den
heeren van Rechts ovenmin om do
Linkache politieke actie te vereenzel
vigen met de actie van het anti-tarief-
wet-comité.
uw- en Woningto*’
Onderstandwo®*
ren wij geregeld tijdt
logen ontvangen
■ncerten, vermakeljk'
deze dan i»
ld en.
gangers; het
bruikt, want
de sneeuwstorm
mogelijk in huis gehouden.
Ook .de dorpsherberg miste
bezoekers; de gelagkamer zou ledig
gestaan hebben, als de kastelein met
vrouw en kinderen er niet hun huis
kamer van gemaakt hadden.
Martin Schuier was juist ijverig in
zijn courant aan het studeeren en
lieknorde af en toe zijn kinderen als
zij wat te veel spektakel maken. Zijn
vrouw deed juist een nieuwe hoeveel
heid brandstof in de kachel, die een
aangename warmte verspreidt.
Intusschon is het gejuich over do
ontdekking van „de (a. r.) „Rotter
dammer” in do Rechtscho pers slochts
een gevolg van gebrek aan inzicht in
Schuier, dat de vreemdeling de slaap
kamer van hem en zijn vrouw zou
den afslaan, want er was wel een lo
geerkamer, maar daar stond goen ka
chel of haard. Hij zou zich wel zoo
lang met zijn vrouw ergens anders
kunnen, behelpen.
De vreemdeling vond dit goed en
liet zijn koffer direct op zijn kamer
brengen. Intusschon zetje de waar
din het beste op tafel, wat er te vin
den' was, waarbij zij telkens ter vèr-
ontschifldiging aanvoerde, dat zij niet'
op zulk hoog bezoek gerekend had.
Zij schoen bij den reiziger nogal in
den smaak te vallen, want hij ver
zocht haar hem gedurende zijn eten
gezelschap te houden on stelde haar
*zoo nu en dan eens een vraag, ter
wijl hij de spijzen alle eer aandeed.
Hij vroeg «aar den toestand in het
dorp en of er veel armen waren. En
toen mj hoorde, dat er juist weinig
arme lieden' waren, scheen hij in zijn
schik te zijn. Ook vroeg ‘hij hoe de
geestelijke en het schoolhoofd jn het
dorp stonden aangeschreven, en of
do zaken in de herberg goed gingeij.
Eindelijk prees hij de heerlijke lig
ging van het slot Drakenstein, dat
Het is nog maar enkelo maanden
geleden dat door den dood aan Gou
da's Raad vier leden ontvielen. In
de door dit verscheiden opengevallen
pbalsen Werd tot heden nog niet ge-
fol voorzien. Voor drie vacatures
werden nieuwe leden gekozen, doch
de plaats, welke gedurende een reeks
ran jaren door den heer Herman be
set was, is nog ledig.' Thans zal
daarin worden voorzien door de
stemming, welke zal plaats hebben op
Woensdag 27 dezer, of indien dit
Doodig mocht blijken door de her
stemming op Woensdag 3 Juni a.s.
De heer Herman had zitting Voor
bet eerste district, het district, het
welk men gaarne het vaste vrijzinni
ge district wil noemen. Deze aandui
ding heeft wel eenige reden van be
staan, wanneer wij weten, dat van
de zeven leden, die door dat district
gekozen zijn, er zes beboeren tot
de vrijzinnigen en één tot de groep
der coalitie. Deze verhouding nagaand
zou men ook werkelijk tot de over
tuiging komen, dat het eerste dis
trict, bij een nieuwe vacature, als bij
voorbaat opnieuw vrijzinnig moet
worden bestempeld. Toch ligt in die
aanduiding iets heel gevaarlijks. Er
11 niets wat zooveel verrassingen
biedt als een stembus. De verwachtin
gen, die daarvan worden gekoesterd,
blijken meermalen tegenovergesteld te
zijn aan wat de uitslag brengt en
daarom is het zeer onvoorzichtig om,
wanneer, zooals in het onderhavige
geval, geen zekerheid omtrent den
uitslag der stemming bestaat, als
een vaststaande meeni
schuiven, dat de
thans aanstaande i
vrijzinnigen gunstig
hebben.
Echter, al moge voor ons het feit
van een gunstigen uitslag allerminst
vast staan, wij koesteren de hoop
daarvoor en spreken den wensch uit
dat de candidaat, die van vrijzinnige
zijde is aangewezen voor den gemeen
teraad, gekozen zal worden.
Wij uiten dezen wensch op grond
van principieels redenen. Bij de ver
kiezingen, die in de afgeloopen maan
den hebben plaats gehad, hebben wij
er telkens op gewezen, dat in de be
sturende lichamen, hetzij zij dan zijn
de staat, de provincie of de gemeen-
verlies niet verkroppen en telkens en
telkens weer komt ze betoogen, dat
ze toch eigenlijk had moeten winnen.
Vo^al nu het verhoogde tarief van
invoerrechten het struikelblok was,
waarover de coalitie gevallen is, nu
kent de zucht tot napraten bij de
broederen van Rechts geen grenzen.
Al heeft dan dr. K u y p e r het
tarief als programpunt over boord
geworpen, zijn orgaan, „De Stan
daard’’ blijft napraten en verkondigt
af en toe, hoe het tarief toch maar
je ware is en hoe alleen de leugens
der Vrijzinnigheid en het buitenland-
sche geld den strijd tegen het tarief
hebben gewonnen.
Hebben we vóór oenigen tijd een
staaltje gegeven van de nobele wijze,
waarop het hoofdorgaan der a. r. partij,
den leugen van het buitendsche geld
blijft colporteeren, we moeten ditmaal
eon stukje uit de (A. R.) „Rotte r-
damme r”, dat zijn wqg vindt in
icregen wij inzage
den Interna-
van**V oreenigi ngen
handels-agenten die te Amster-
ling voorop te
verkiezing welke
is een voor de
resultaat zal
Er si,
niet kunnen laten,
spel na te pleiten.
De anti-revolutie vertoont deze in
derdaad zeer menschel ij ko eigenschap.
En na 1905 èn na 1913 kon zij haar
de tafel met zijn vuist en riep: Oh,
zoo, vrouwtje, hier hebben wij het nu
al, wat de schoolmeester ons ver
telde, hierzoo staat het gedrukt. De
graaf, onze vorige heer, wordt overal
gezocht. De oude graaf is gestorven
en heeft het sommetje van twaalf mil-
lioen mark nagelaten, waarvan de
jonge graaf erfgenaam is.
Twaalf millioen, riep de vrouw
uit; daar zou men ons heele huis
wel mee kunnen vullen. Met het dui
zendste deel ervan waren wij al ge
holpen.
-r- Dat is alles goed en wel, ant
woordde haar man, maar de moei
lijkheid bestaat hierin, dat geen en
kel inensch weet, waar die deksel-
sche graaf gevlogai is. Het was,
ook een zeldzame mop. Op een goe-
‘den dag gaat hij weg, verkoopt het
slot, zijn heerlijkheid, en alles, en
laat niets meer van zich hooren. Men
dacht, dat hem een ongeluk was over
kómen, maar hoe er ook naar on
derzocht is, alles bleef vruchteloos.
Eindelijk zijn ze op de gedachte ge
komen, dat de graaf weggegaan is,
met het geld, dat bij voor de heer
lijkheid ontvangen heeft, om zoodoen-
een stof tot naploitenDe clericale
heeren zijn er verrukt van„D o Ne
il e r 1 a n d e r” voegt er aan toe
„Dit is inderdaad een kostelijke
ontdekking, waarbij de pertinente
verzekering dat het Anti-Tariefwet-
Comité geen cent uit het buitenland
kreeg, ook al is zij volkomen juist,
toch aan waarde aanmerkelijk in
boet.”
Het is winter. Sneeuw bedekt de
boomen en struiken, velden en we
gen, ook de vier torens van Draken
stein. Het winterlandschap dat zich
aan het oog vertoonty is waard door
het penceel van een kunstschilder
vereeuwigd te worden. Het dorp aan
den voet van den berg is bijna inge
sneeuwd. In de nauwe straten is
slechts een smal paadje voor de voet-
wordt niet druk ge-
sedert twee dagen heeft
de bewoners zooveel
waarop het hoofdorgaan der a. r. partij,
stukje uit de (A. R.) „Rotte r-
-
heel de Rechtsche pers, eens nader
bezien. Hier is het f
„Dezer dagen
van het Verslag
tionalen Bond van^Vereenigingen
van
dam vergaderde.
Welnu, de voorzitter van de
Nederlandsche agentenvereeniging
deelde aan de vergaderden mee, dat
van deze veroeniging het initiatief
tot het Anti-tariefwet-comité was
uitgegaan.
De handelsagenten voelden, dat
zij in hun bestaan bedreigd werden
en daarom sloten zij zich nauw aan
een.
Door hun onvermoeide actie viel
de Tariefwet zoo werd juichend
uitgeroepen.
Mr. Bekker, de secretaris vah het
Anti-tariefwet-comitó, was tevens
secretaris van de Nederlandsche
handelsagentenvereeniging.
Is nu nog meerder bewys noodig
voor de uitlandsche invloeden, die
gewerkt hebben?
Dat deze agenten van buiten?-
landsche huizen voor hun broodje
gestreden hebben het is begrij
pelijk en vergeeflijk.
Maar niet vergeeflijk is, dat zoo
velen zich geleend hebben voorben
leugencampagne, die, onder het mom
van bevoordeeling van den binnen-
landschen verbruiker, de belangen
van den buitenlandschen fabrikant
behartigde.”
Alweer: welk een
niet gevonden wordt I...
Staat het Zoo in de krant! zei
zijn vrouw nieuwsgierig.
Schuier wees zijn vrouw aan, - op
welke plaats het stond.
Hierzoo, hier staat het, voegde
hij er aan toe, vanaf het nieuwe jaor
M rekenen drie jaar. En heeft hij
zich dan’ niet dhngemeld, dan wordt
hij als dood beschouwd en zijn erf
deel wordt gebruikt voor eon ge
sticht!'
Hoofdschuddend ging de vrouw
aan haar huiselijken Arbeid, waarbij
de kinderen haar altijd op de hielen
waren. Daar klonken de heldere to
nen van schelletjes, die aan het tuig
der paarden worden gehangen, als
er sneeuw ligt. In een wip was Schu
ier erbij en hielp de heer uitstappen.
De koetsier reed het erf op en bracht
met behulp van den stalknecht de
paarden in den stal.
In de goed verwarmde gelagkamer
troh de heer zijn pelsjas uit en nam
bij de kacheT aan een groote. ronde
tafel plaats. Hij zal ongeveer veer
tig jaar zijn geweest en met zijn
fraaien blonden baard had hij een in
drukwekkend voorkomen. Duidelijk
Wordt vervolgd.
De geheele stichting
dragen: Hardenberg-
schoonheld overal geroemd werd. Zoo
was hij vanzelf tot het slot gekomen
en zijn bewoners, vooral de heer.
uai ib UIV wu
tot Sluiter. Men zou er geen hond
door jagen. Een kwade winter voor
de arme menschen. Aan de steenko
len en het brandhout is het ook te
merken, hoe er gestookt moet worden.
De man echter scheen niet naar zijn
vrouw te luisteren, doch sloeg op
voornamen stand behoorde.
De gast vroeg den waard, of hij
hem niet voor een paar dagen een
kamer kon inruimen; het„ zou goed
betaald worden. Na eenig been en
weer gepraat met zijn vrouw besloot
werk konden vinden. De opna-
in deze gestichten mocht niet af-
Angen van ouderdom, geloofsbOTjde-
nw of kunne.
*°u den naam
Asyle.
<10 Zijn W-nuiucnw-
Het spijt mij voor den jongen heer.
Hij wel lichtzinnig, dat is zoo,
maar toch goed voor ’t dorp en de
arme menschen en voor zijn dienst-