OR
it Blad.
iNGAS.
1
i
I
ME. Alter
mes.
mbiedingen'
1NGAS
8
i
SCHE
r
fb. 12535.
Donderdag 23 Juli 1914.
53e Jaargang.
oooooo.-.
.1:
-
ion Interc. 82.
Tele
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
Buitenlaudsch. Nieuws.
FEUILLETON
tóii
>p het Leven,
f HAAG.
Wed.E. ALTER.
ie Courant
JtTïe-ufws- ezx -^d."v-ertezxtie‘bla,d. voor G-o"0-cLa. en
Verschijnt dagelijks - behalve Zon- en Feestdagen.
a,
OOM Kz.(
iitig licht hebben?
)te Gracht 269'
HAAG,
E’M»,^AnS;
Leurinfsdienst van Waren.
Prinses of Gravin.
nsverzekering tegen
en
®r
40
"EK SUCCES.
2fi»‘
„Het zij mij vergund, mijn heer on ge-
Maar
zijn liefkoozingen
(Slot volgt.)
De toestand in Albanië.
Onder de groote mogendheden vindt
IXCELSIOR”
KSTERDAM,
■i hebben ge
lui» Bourbon
ft. DE JlOIifc
Oosthaven 31
rinkman Zn., Gone
ala «nze i
öp grond
Gracht
1 HAAG.
>n vergoed.
VAAM en ADRES'.
eenige
i be-
net Electr. droging
*te Salon.
alle soorten HAAR-
ien in de
tucce*.
rtendfin kosten slechts
riiitbeialing:
0.35, voor elke regel
end aan het Bureau
fiOlIDSCHE COURANT.
Amerika.
Hooge prijzen.
Op do duurte in de Vereonigde
Staten worden thans weder do aan
dacht gevestigd door de protestbowo-
was de
die
de
ang is dit werk door
i met het grootste
d.
kosteloos*.
i tot JAC. KOOI J Kz.
;e Wieringerwaard, j
belast met het instal- Een oogenblik slechts...
bieder hot allernieuwste paar verloofden
van onze
vrouw
rones
graaf
den
van
deUeiding daar-
tepotheker, in
die
ge
en i
ge-
lOOMftoreil,
CJoutfa.
>GSTE WAAK
dragen
eele of gedeelten
Is.
uiten de stad aan huil
I
tegenwoordig, naar van diplomatieke 1
zijde i door de Neue Freie Presse ver-
nomen wordt, een gedachtenwisseling
plaats over de quaestie, welke onder-
steuning aan Vorst Wilhelm van Al- 1
banië moet worden verleend, om zijn
heerschappij td verzekeren. 1
In den laatsten tijd waren do ka-
binetten deragroote mogendheden tot i
de opvattindvgekomen, dat Vorst Wil
helm niet do man was, dien Albanië j
noodig had, en dat men het land er i
geen dienst mee bewees, wannoor mon
het een vorst opdrong, van wien oen
groot deel der bevolking niets weten
wil-
Bij do gesprekkek die zich overïte" *1
opvolging ontsponnw^Msflen zich t
echter groote moeilijkheden voor.
Een Mohammodaansche voyst, zoo- i
als de opstandelingen wensch^n, kan 1
men het land met het oeg op de
Christelijke Balkanstaten niet geven, i
Onder de candidaten van Christelijke
confessie, die als opvolger van Vorst
Wilhelm in aanmerking gekomen wa- i
ren, bevond er zich geen, wiens be-
noeming alle groote mogendheden i
hadden kunnen goedkeuren. I
De candidatuur van prins Roland i
Bonaparte was spoedig ter zijde ge-
steld, omdat hij als schoonvader van
prins Constantijn van Griekenland
geen waarborg voor een zelfstandige
politiek van Albanië zpu
geven. Ook uit het Hu
meldden zich enkele candidaten. Deze
werden echter eveneens afgewezen.
Men is derhalve tot de overtuiging
gekomen, dat het onder deze omstan
digheden het beste zou zijn, den vorst
in Albanië te houden.
Dit is echter alleen mogelijk, wan
neer men hem geldmiddelen verstrekt
en hem in de gelegenheid stelt een
militie te vormen. Het schijnt, dat
men het eenige weken geleden geop
perde plan, om de miliciens door de
officieren van het internationale gar
nizoen te Skoetari te laten opleiden,
niet geschikt acht.
De oplossing van deze quaestie zal
nog eenigen tijd eischen, ’daar zij op
het oogenblik groote moeilijkheden
biedt.
De onderhandelingen over de Al
baneesche Staatsbank, die onlangs
bleven steken, zyn in de laatste dagen
voortgezet. En het laat zich aanzien,
dat deze quaestie nu spoedig definitief
zal worden geregeld.
Het betreft alleen nog eenige by-
al-
waren. Het
de storm hunner gevoe-
tot bedaren gekomen was,
kring, verzekeren, dat de voorraden,
die zij kunnen koopen, belachelijk
gering zijn.
De vrouwen van de grootste steden
organiseeren thans boycots, en de sla
gers beginnen reeds de gevolgen van
de nvleeschstaking” te gevoelen.
Engeland.
Er komen altijd nog gelden in voor
de lersche nationalisten. De lersche
Bond in Amerika heeft een som van
240.000 gulden voor de nationalistische
vrijwilligers ingezameld, en de bedoe
ling is een actie op touw te zetten
om binnen een maand 2 Va millioen
gulden bijeön te brengen. Vier en
twintig duizend gulden zouden onmid-
delijk aan Redmond overgemaakt
worden.
De jaarlijksohe vergadering van den
Bond zal in September te Philadelphia
worden gehouden en men verwacht,
dat John Redmond daarbij tegenwoor
dig zal zijn.
De vlootschouw.
Koning George heeft, de vloot bij
Spithead uitgeleide gedaan naar do zee.
Het was een geweldige en statige
optocht, met geen versieringen om
den ernst er van op te vroolijken.
Geen muziek, geen wapperende vlag
gen. Ni^ts dan het gejuich der ma
trozen, als zij voorbij voeren.
Z. M., als admiraal van de vloot,
stond op de brug van zijn groot jacht,
elk schip inspecteerend en groetend.
Telkens herhaalde zioh hetzelfde
schouwspelde mariniers presenteer
den het geweer, waarbij het zonlicht
de bajonetten der karabijnen blauw
en zilver deed glanzen en flikkeren.
Op den vlootschouw volgden evo
luties der watervliegtuigen. Hot was
of zij den Koning wilden toonen, dat
zij evengoed lichte blijspolrollen kon
den vervullen als de sombere rollen
der tragedie. Zij dansten en pirouet
teerden hoog in de lucht, dat hot een
lust was om te zien.
Zij kwamen aan in paren, in eon
soort van lucht-dans, terwyl elk vlug
paar een smallen stroom van licht
blauwer! rook achter zich liet, als een
los fladderende sjerp van dunne zijde.
Op verschillende hoogten boven het
Koninklijk jacht draaiden zij half om
en daalden dan in snello spiralen, om
weer op te vliegen en met ongelooflijke
snelheid te verdwijnen ovor de witte
hoogten van Culver’s historische rotsen.
Voor zijn vertrek betuigde do Ko-
en Het
Else toe, dat Waldenburg haar de handen
kuste en haar de beschermengel van hun
liefde noemde. Op dat oogenblik trad von
Stasch binnen en bleef als versteend van
ontsteltenis staan.
Katharina’s bezoek had Else verhinderd
naar de opera te gaan De dames wa
ren in den salon gegaan, en hom was
beduid geworden, dat hij naar verkiezing
over zijn avond kon beschikken. Hij had
nu geen lust meer naar de opera te gaan
want wat zou hij daar doen zonder Else?
Hij had nauwelijks genoeg muziekkennis
om te kunnen hooren, of een orgel val-
sche geluiden gaf.
In een kwaden luim had hij naar Wal
denburg gezocht, om met hem den avond
door te brengen. Van Waldenburg’s huis
was hij naar de officieren-socicteit ge
gaan, vandaar naar Ferroni en ten slot
te toch naar de opera, steeds hopende
zijn vriend te zullen vinden. Dat was
hem niet gelukt, maar hij had von Tres-
kow aangetroffen en deze had hem den
tijd gekort met het verhalen van allerlei
pikante nieuwtjes. En nu hij thuis kwam
moest hij dit tooneel ziefl.
Daar stond dc nieuwmodische graaf
von Gieichen voor zijn Else, kuste haar
de handen en noemde haar een engel, en
een fee
En die mevrouw von Saltenl Hoe koel
bloedig zag die dit*tooneel aan f
Hem bemerkte men volstrekt niet!
Zijn hoofd duizelde; hij balde de vuist,
en zette een gezicht als Othello op het
oogenblik, dat zijn schurkachtige luite
nant van den onheilspellenden zakdoek
spreekt. Hij hoestte daarom even.
Met lachende gezichten, die volstrekt
geen kwaad geweten verrieden, keken ze
alle drie naar hem om.
Else maakte een ceremonieuse buiging
en zeide met bevallige deftigheid:
PHUS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal f 1.25
Idem franco per post,1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad...„1.50
Idem franco per post ...,1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
Markt onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer«0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit
betaling, elke regel meer (i ets. Reclames fO.fc per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Toch gelooven wij dat, wanneer de
goede resultaten van de keuring bekend
worden, na korter of langer tijd aanslui
ting door de kleine gemeenten zal komen,
waardoor de kosten van den dienst voor
Gouda minder zullen worden.
In het dezer dagen gepubliceerde Rap
port van de Raadscommissie inzake de
Waterleiding is in een der voorgeetelde
arfikelen der concessievoorwaarden de
noodzakelijkheid aangegeven van een la
boratorium, waarin het voor de distribu
tie bestemde water scheikundig en bacte
riologisch kan worden onderzocht. Waar
deze voorwaarden bedoelen de verlenging
der copcessie en aan den concessionaris
daarin de verplichting tot inrichting van
een laboratorium wordt opgelegd, daar
zal voor het geval de waterleiding in
handen der gemeente mocht ovefgaan,
evenzeer zulk een laboratorium noodig
worden geacht. In d i t geval zou het wa-
ter-onderzoek een onderdeel kunnen zijn
van den keuringsdienst, in het andere
geval zal van gemeentewege toch con-
tróle noodig zijn op het wateronderzoek,
hetwelk vanwege den concessionaris wordt
gedaan. In beide gevallen komt het dus
hierop neer, dat in opdracht van het ge
meentebestuur het water geregeld moet
worden onderzocht.
Waar dit vaststaat, waar mede uit de
inleiding tot het voorstel van B. en W.
blijkt dat in 1907 bij de eerste behande
ling van deze zaak door B. en W. reeds
er aan is gedacht aan den keuringsdienst
de bezwaren, die tegen de ver-- te verbinden de leiding van de scheikun-
jjge on photometrische onderzoekingen,
welke voor de gasfabriek mochten noo
dig zijn, daar komt het ons voor dat het
terrein van werkzaamheden wel zoodanig
is dat daarvoor de instelling van een
zelfstandigen dienst gewettigd is. Een zoo-
danigen dienst zal naar onze meening in
de toekomst voor de gemeente van groot
belang blijken te zijn.
Wil een keuringsdienst volkomen tot
zijn recht komen, dan moet hij den steun
en het volle vertrouwen hebben van hen,
wier waren worden onderzocht. Wij
meenen dat zulks niet in alle opzichten
mogelijk is, wanneer die dienst wordt op
gedragen aan een apotheker, die apothe
ker blijft, zooals thans de bedoeling is.
Zulk een dienst vordert een geheelen per--
soon, een directeur, die niet alleen onder
zoekt, maar die het als een levenstaak
beschouwt om in zijn positie te kunnen
medewerken ter bevordering van de volks
gezondheid en de hygiëne.
De Raad besluite daarom morgen tot de
instelling van een gemeentelijken dienst.
„Je hadt toch een andere moeten kie
zen,” zeide zij zacht, „ik ben op lange
na niet goed genoeg voor je.”
Daar lachte hij hartelijk om.
„Niet goed genoeg voor met
liefste, denk toch v9oral niet, dat ik een
engel ben; dan zou je bitter teleurgesteld
worden. Onder ons gezegd, lieveling, wij
zullen dikwijls genoeg onweer in huis
hebben, ook ik heb mijn booze streken
en jij bent een driftkopje. Als het booze
weer komt, zullen we ons er wel door
slaan, hoor. Wij hebben immers onze
innige liefde om alle wolkjes aan onzen
echtelijken hemel spoedig te verdrijven.
O, liefste, wij zullen gelukkig zijn.”
Daar opende Else de deur en snelde
in Katharina’s armen. „Mag ik?” vroeg
ze met een schelmsch lachje. „O, lieve,
je moest eens weten, hoe verheugd ik
ben. Je neemt me toch niet kwalijk, dat
ik ook in gezelschap van hem „je” zeg,
dat stijve „u” kan niet meer over mijn
lippen. Het is toch goed, waar?”
Katharina streelde haar zacht over de
blonde lokken en antwoordde: „Ik heb
nooit een zuster en nooit een vriendin
gehadvan dit oogenblik Zal je het hei
den voor mij zijn.”
Nogmaals omhelsden zij elkaar
ging in de geheeio Unie togen do
overdreven eischen van do Vleosch-
trust.
De prys van het rundvloesch is in
het laatste jaar met 5 stuivers per
pond opgeslagen en verbruikers doen
de ervaring op, dat de slagers overal
klagen, dat zij de noodige voorraden
niet kunnen inslaan.
De Nationale Huisvróuwonbond, die
afdeelingen in alle deelen dós lands be
zit, heeft zich tot Houston, secretaris
van landbouw, gewend om aan te
dringen op een onderzoek van regee-
ringswege van de practyken der „Beef
Barpus” te Chicago, die, naar ver
klaard wordt, elke beschikbare scheeps
lading Argentijnsch vleesch koopen,
ten einde de vleeschprijzen op te
dryven.
Uit officieele rapporten blijkt, dat
groote hoeveelheden vleesch uit Ar
gentinië worden ingevoerd. Maar
handelaars buiten den bevoorrechten
In ons 1 lad van 9 Juli j.l. hebben wij
mening geuit, dat de motieven
\waarvan B. W. aan
B Baad voorsteden een keuringsdienst
varen in te sltelJen en
van op te drageh aan een
At geval aan den\heer E. Grendel,
Sbans het melkonderzoek voor de
I *eente verricht, nier a/doende zijn
I heblxTi wij onze voorkeur kenbaar
I naakt voor een gemeentelijken dienst, on-
I ier leiding van een directeur.
I Waar morgen dit voorstel in den Raad
I aan de orde komt, meenen wij aan het-
I geen wij schreven, nog iets te moeten
I toevoegen.
I In de inleiding tot het voorstel spre-
I ken B. en W. er hun leedwezen over
I Bit, dat alle gemeentebesturen uit den
fómtrek, behalve Boskoop, ontkennend
[hebben beantwoord de vraag of deze in
[beginsel liereid waren tot aansluiting aan
I een door de gemeente Gouda in te rich-
I ten keuringsdienst. Daaruit hebben B.
W. geconcludeerd, dat de kosten van den
keuringsdienst zoo goed als geheel door
GouU zouden moeten worden gedragen.
Het komt ons voor, dat deze uitspraak,
I ze moge voor het, oogenblik juist zijn,
I toch niet mag gelden voor de toekomst.
I De ervaring leert, dat de plattelandsge-
I meenten niet zoo gemakkelijk en niet zoo
I vlug tot het inzicht te brengen zijn dat
I «e met den tijd mede moeten. Wij herip-
I weren aan
I lichting door gas en electriciteit zijn in-
I gebracht, aan den tegenstand, die een
goede drinkwatervoorziening thans in
■onze directe omgeving- nog ondervindt,
terwijl toch langzamerhand de noodzake-
I lijkhoid wordt gevoeld, dat het er toch
VM komen moet dat deze voorzieningen
worden getroffen. De keuringsdienst is
voor de kleinere gemeenten een nieuwig
heid, waar ze nog niet aan willen; ze
vinden dat nog niet direct noodig. In
Jen naburige gemeente werd zelfs in den
Raad betoogd dat het heel voldoende was
als Gouda maar een keuringsdienst had,
dan konden de bewoners hunne wa
ren vandaar betrekken. Op die
wijze werkt de contröle dan ook plaat-
selijk voor die kleine gemeenten; alleen
zullen de kleine leveranciers ter plaatse
5 het niet toejuichen dat er nog meer di
rect contact komt tusschen de consumen
ten in de kleine gemeente en de leveran
ciers te Gouda. De Goudsche leveran
ciers zullen dat natuurlijk best vinden,'
*en het zal hen een prikkel zijn om hun-
kj«e waren als onder goede contrOle staan
de, aan te bevelen.
I De niet-aansluiting der kleine omlig-
’gende gemeenten maakt, het daarom in het
belang der neringdoenden dat hier een
wo goed mogelijk ingerichten keurings
dienst wordt gevestigd.
I „Ik zou je nu liever willen dooden dan
k nogmaals verliezen,” fluisterde Wal
enburg, terwijl hij haar harts toch tel ijk
koste. „O, mijn liefste, wat heb ik om
Jt geleden!”
Zij had zijn liefkoozingen en kussen
VIEWNGERWAkRPlg- X.*”
-- „Laat mij, Erik”, sprak»! hem on-
Ataimig atwerend, „laat mij. hier aan je
Meta ia mijn plaats; hier smeek ik je,
k-b geduld met mij en vergeef mij alles
wt ik misdaan heb. Ik zal trachten je
Wde waardig te zijn. Vergeef me, Erik.
Hij richtte haar weer op, haar hoofd
.natte weer aan zijn borst en hij over-
fndde zingen en
I vleiende woordjes, zooals alleen innig
F IWhelilwnden kunnen doen. Eindelijk had
l hij haar dan weer opgebeurd en zij richt-
I te haar betraande oogen tot hem op.
„Ik zal jv beter zeggen, hoe de zaken
eigenlijk gelegen zijn,” zei Else. „Wij
winden jullie mannen om onze vinger,
kijk zoo! Natuurlijk, als wij een knap
voorkomen hebben. En als je het nog
eens wangt over Katharina’s donkere
oogen of behoorlijken glimlach te spre
ken, dan word lk‘echt kwaad, pasop!”
Max beweerde later menigmaal, dat zijn
Else dien avond jaloersch geweest is en
te gelegener tijd kon hij haar daar nog
wel eens mee plagen. Dat hij zelf ja-
loersch was, bewees hij eenige maanden
later, toen hij Else met een -krief in de
hand vond, dien ze bij zijn nadering zeer
haastig dichtsloeg en trachtte weg to
liergen. Nadrukkelijk vroeg hij'haar dien
brief te lezen, eerst verzocht hij er om,
maar ten laatste werd hij heftig en eisch
ic het. Met een arm zondaarsgezlcht reik
te zij hem den brief over; zij glimlachte
toen zij zag hoe hij den brief haastig
doorlas.
Geestig zag hij er dan ook niet uit.
„Wat drommel moet dat lieduiden? Oude
vriendschap... mijn geluk is verzekerd...
oprechte dankbaarheid... hoop op oen we
derzien... en ten laatste de onderteeke-
nlng; je Hofhehbende vriendin Aglaja v.
Goldberg.”
Aglaja von Goldberg? Dat
Inuid van Iserstein Hoe kon Else
dan kennen! En... hij begreep van
hrelen raadselftchtigon brief niets... alleen
was hom zijn domme jaloorschheM dui
delijk.
W)
■ffien oogenblik steents... toen lagen ze
k| elkanders armen en vergaten daarbij
•fles, wat hen omringde. Zij wisten
teen, dat zij bij elkander
Huurde lang eer
tens zoover U» --
dat zij spreken konden.
komstige zaken, waarover de een of
de andere groote mogendheden tot
een beslissing moet komen. Wanneer
dit geschied is, zullen do Europeesche
banken, die aan de oprichting van de
Staatsbank deelnemen, de statuten der
bank vaststellen en men hoopt, dat
de Albaneesche bank spoedig zal kun
nen functionneeren.
Haar werkzaamheid zal, behalve de
gewone bankzaken, ook omvatten de
administratie der belastingen, alsmede
die van de geldmiddelen, door de
groote mogendheden ter beschikking
gesteld. Als do bank eenmaal op dreef
is, zal het gemakkelijk zijn, de Alba
neesche regeering het noodige kapitaal
terhand te stellen.
yDo heele geldquaestio zal echter,
naar de groote mogendheden bepaald
hebben, gedurende de eerste tien jaren
door de internationale contröle-com-
missie nagegaan worden.
Hoewel deze, volgens het beginsel
om zich niet in de binnenlandsche
aangelegenheden van Albanië te men
gen, financieel geen gezag over de
regeering heeft, zal zij toch door do
bij haar berustende contróle over de
inkomsten en uitgaven een heilzamen
invloed op de Albaneesche regeering
kunnen oefenen.
residentie voor te stellen. Mc-
Katharina von Batten, geboren ba-
von Hohenfels-Alsingen en rijks-
von Waldenburg zu Waldenburg,
erfheer van Tauern en Mollnitz, Komman
deur en Ridder van verschillende orden
en bezitter
„...Van deze schoone vrouw, naar wie
mijn hart verlangd heeft, sedert ik haar
voor de eerste maal gezien heb,” viel
Waldenburg haar in de rede. „Felici
teer me, oude jongen, want nog weinig
uren geleden was ik de ongelukkigste
mensch der wereld en thans... nu ik be
hoef het je niet te zeggen, hoe geluk
kig iemand is, die de vrouw van zijn
kfiize gevonden heeft.”
Veiflegcn stamelde von Stasch
woorden van gelukwensch. Hij was
schaamt!, te meer omdat een steelsche bilk
van Else hem bewees, dat zijn jalocrsch-
lieid haar weer niet ontgaan was.
Zijn bedenkingen togen „die overspan
nen romantische minnarij, die toch geen
goed einde kon nemen,” waren evenwel
spoedig vervlogen.
Had hij vroeger ooit in ernst beweerd,
dat deze twee menschen niet bij elkaar
pasten. Had hij deze beminnelijke vrouw
ooit voor een coquette gehouden? Van
tegenstander werd hij plotseling partijge-
rrootj en toen hij met zijn vroaw alleen
was, durfde hij zelfs beweren, dat hij al
tijd voor Waldenburg’s liefdehandel ge
weest was. Maar daar kwam hij slecht af.
