»s
JNGAS
mini
r”
inbiedingen
SOEPEN
serd.
blik
1.85
1,55
1,85
1,55
De Oorlog.
3NGAS
12656.
behalve
Zon-
Feeetdagen.
en
MPEN
Telefoon latere. 82.
FEUILLETON
ie Courant
raeee*.
erleniiên kosten slechts
oroitbelaling
Dinsdag 15 December 1914. 53e Jaargang.
jTie“CL"ws- en u^<^’v-ext©xxtï©-bl©.cL voor Q-o-vlcLsl ©ïx OxxxstrolïzeTX-
Versclrijnt dagelijks
chtig licht hebben?
KOOIJ Kz.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
^telefoon Interc. 82.
^ercoocs/c Juovsns.
te
),85
0,50
),50
0,30
n
Dec.
moet
van
die
Noorden dor Karpathcn
den
Ch. do Broqueville.
itend aan het Bureau
werkelijkheid.
dat
er
a
Brinkman Zn., Goo
n
n
loekenwtj geregeld tijdig
te mogen ontvangen vaa
n, concerten, vermakeljjk-
on dece dan in on»
snoeiden.
3,40
0,30
dat
het
be-
toe-
Helgroote
Op
0,26
0,20
ren
liet
richt,
diensten
heeft
ver-
de
rust
be-
dle
en
mee
non,
toon
ben in de
f 0.35, voor elke regel
besluiten:
Lau
den
GUI MIE COURANT
en
voorloopig
sturen. N’——
sen
Berooving van graad.
Het jongste nummer van do „Moniteur
Beige” bevat het volgende
AT D l.'Tjrp U On.n n Ilnli.!.,.
Onno had echtor haar uitroop niet ver
staan en herhaalde
„Ja, hij is reeds sedert jaren een
ik moest hom mijne levonsge-
1 vol-
met u in het hotel
ich tot JAC. KOOIJ Kb.
te Wieringerwaard,
e belast met het instal*
i lang is dit werk door
de met het grootste
►erd.
in kosteloos.
end,
WIERINGERWAARD
A.
ipanningszaal voor Mili*
-10 u.
Reunie 8% u. Vergadering
Vooruit14.
rstandscommissie Armen*
Aan het Oostelijk Front.
Het vernielingswerk in Polen.
Den correspondent van de Kölnische
Zeitung geeft een voorstelling van de
wijze, waarop de genie bij den terug
tocht van Von Hindenburg haar ver
nielingswerk gedaan heeft.
Donkere, bewolkte, vochtige nacht.
Ratelend rijden de Duitsche kanonnen
en caissons door het slechts hier en
daar verlichte L. met zijn vuile, hob-
beligejistraten. De vele branden, de
gullen
waarmede hij
voor een ieder
zijn de Duitsche vejdbakkerijen opgesla
gen, hetgeen niet aan een zoo spoedige
ontzetting der stad doet denken. Voor
eenige dagen heeft de overheid van het
gesticht pogingen ingespannen om de
klassen te herbeginnen, doch de tegenwoor
digheid van de soldaten maakte dit totaal
ónmogelijk. Er werd een verzoek ge
richt aan de plaatselijk o kommandanten,
weg te
weigering op.
40
V, blik
f 0.50
0,35
0,50
0,35
3)
De arme vrouw was t«> L* Lei JL/^-L
barer ziel getroffen door zooveel harte
lijkheid, en onder tranen beloofde zij hem
zijne beden gehoor te zullen geven
v naar de groote stad te verge-
„Ook al een kunstenaar luidde hot
mot een zuchtje, en de arme vrouw dacht
terug aan al hare vroegere bekenden en
vrienden, goedhartige, eenvoudige men-
schen, die altijd even hartelijk voor haar
en do haren waren geweest, maar zich
nooit om de kunst bekommerd hadden.
Hoe gaarne had zij wederom in die ne
derige kringen geleefd I Zelfs de geest
van haar zoon nam een vlucht waarin
zij hem niet volgen kon, en wanneer bij
haar met zooveel gloed' van Handel’s wer
ken vertelde, begreep zij niet hoe een
verstandig mensch oenïg geluk kon vin
den in zulke oude, lang vergeten schep
pingen.
en hem
zeilen.
Maar niet al hunne droomen kwamen
tot vervulling. Allereerst mochten zij er
niet in slagen het oude huis te verhu
ren, wat hen dwong zeer gematigd te
wezen in de eischen die zij aan hunne
nieuwe woning zouden stellen. Zij ein
digden met een klein bovenhuisje te be
trekken in een der drukste straten der
8tod, en juffrouw Holdius dacht niet zel-
d«n met weemoed terug aan haar vreed-
dorp, waar jong en oud haar ken-
d®n, waar zelfs de huisdieren der buren
°P hare roepstem tot haar kwamen om
^nc liefkoozing af te bedelen, en waar
z>j zoozeer genoten had van den zonni
ge»! tuin, met zijne door haarzelve ge
kweekte bloemen en planten. Hier ge-
P R IJ S D RA DVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels niet bewijsnummer. f 0.55
Elke regel meer0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
De Belgen zullen zien, dat ik een bo
venal rechtvaardig vijand ben en ik hoop,
dat de Belgen dit spoedig zullen erken
nen en mij zullen vertrouwen.
Do rust en orde wil ik handhaven in
dit land, dat tot basis door operaties van
de Duitsche troepen is geworden. Het
Duitsche leger woot weten, dat in zijn
rug orde heerscht, opdat het steeds den
blik slechts voorwaarts heeft te richten.
Dit hoop ik met zachtheid te bereiken,
doch wanneer dit niet zou gelukken, zal
ik met harde vuist ingrijpen.
Ik heb voor den algemeenen economi-
schen toestand steeds bijzondere belang
stelling gekoesterd. Daarom hoop ik ook
hand aan hand met het burgerlijk
stuur veel voor den economischen
stand te kunnen tot stand brengen.
Toen de Keizer mij tot gouverneur ge
neraal benoemde, beval hij mij nadrukke
lijk alles te doen om de zwakken in Bel
gië te helpen en op te richten.
WEEN EN, 14 Doe. Officieel. De
volging der Kussen in West-Galiclë werd
voortgezet, waarbij wij in kleinere on
grootcre
lijk»
wederom in
Von der Goltz’s vertrek uit België.
Naar de Lokal Anz. verneemt
maarschalk Von der Goltz bij zijn
trek uit België, met de volgende procla
matie afscheid genomen
„Bij mijn aftreden als generaal-gouver-
neur in België roep ik al degenen, die
mij tot dusver ondergeschikt waren, een
hartelijk vaarwel toe.
Ik breng hun dank voor de krachtige
wijze, waarop zij mij steeds hebben ge
steund; hun komt de verdienste toe, dat
het heeft mogen gelukken, in het vreem
de, door ons bezette land, zelfs in
van de grootste opwinding,
zonder bloedvergieten te
„Ja, hij is reeds sedert jaren een be-
ropmd schilder, Georges Renaud; eigen-
J lijk gezegd heet hij Reynaud, want hij is
een --
zag
was,
vaderland aan zijn oudste doch
ter willen doen kennen en zoo zijn zij
voor oen paar weken hierheen gekomen.
Ik ben overgelukkig hem ontmoet te heb
ben en schijn ook hem goed bevallen te
zijn, want in uiwo» —..juz 1^*—■—*'*-
schiedenis vertellen, en zij wilden
strekt dat ik morgen L. Lei
uitwerking van ons zwaar geschut
geven een gebrekkig licht. Nu komt
de infanterie, ten slotte de cavalerie.
Aan hot einde van de stad gaan de
troepen onder een geweldige viaduct
door. Daar staan reeds eenige genie
soldaten te wachten tot do laatste
troepen voorbij zijn. Nauwelijks is de
achterhoede der cavalerie vyfhonderd
meter weg, of daar dreunt reeds de
aarde. Overal rinkelen de ruiten.
De genie-soldaten hebben een groote
tramwagen onder de viaduct gereden
en de wielen er af laten springen.
Twee minuten later, een veel sterkere 1
knal. De zware staalconstructie van
het viaduct zelf is in de lucht gevlogen
De ijzeren binten dringen in de tram
wagen en in een grooten meubelwagen,
die eenige manschappen nog daarnaast
gereden hebben. Een ritmeester van
de Kurassiers, die belangstellend toe
schouwer is, maakt de opmerking
Hier komt geen Russische muis, die
toch stellig aan verwarring gewend
moet zijn, doorheen.
Het wordt tijd voor de gönie-solda-
ten om af te trekken. Want op eenige
honderden meters afstand komt een
sotnie Kozakken langzaam over het
veld gesjokt. Een van de manschappen
heeft echter een anderen tramwagen
gehaald om zijn kameraden te ver
voeren. Zingend stappen zij in, eenige
Berlijners klimmen zelfs op het dak
van den wagep. Spoedig is de infan
terie weer ingehaald. Nu komt een
ander werk. Een troepje van de ver
nielers heeft stroo uit een schuur ge
haald. Eenige anderen rollen groote
vaten petroleum naar een houten brag.
Vijf minuten verloopen. De infanterie
is over de brug. Onder de brug wordt
stroo en petroleum opgehoopt. Eenige
genie-soldaten buigen de rails ter zijde.
Nu is ook de cavalerie over de brug.
Een dynamietpatroon doet de rails
breken. Een bijzonder boosaardige
genist stuurt den tramwagen over de i
wonde plek van de rails, de knette
rende brug op, terwyl hij er wol voor
zorgt er op het juiste oogenblik af te
springen. Een geplomp en een gekolk
in het water, dan is het stil. Nu volgt
echter een ontzettende knal. De spoor
wegbrug zendt haar brokstukken de
rookgloeiende lucht in. Ook eenige
huizen hebben eveneens eeu duw ge
kregen. Men kan door de gaten naar
binnen kijken. De houten brug staat
in lichterlaaie. Een vat petroleum, dat
nog in reserve gehouden was, voedt
België's nieuwe Gouverneur-Generaal.
De nieuwbenoemde gouverncur-gcporaal
van België, Von Bissing, heeft zich te
genover den vertegenwoordiger van de
Hamburger Corr. als volgt uitgelated®*
Vele menschen meenen, dat met den
nieuwen gouverneur-generaal een nieuw
stelsel in België zal komen. Dit is een
dwaling. Mijn voorganger hoeft alles zoo
practisch en doelmatig ingericht, dat ik
jig slechts in zijn koers kan door-
Natuurlijk moet ik daarbij oppas-
alle klippen te vermijden.
BERLIJN, 14 Deo. Officieel. Het groote
hoofdkwartier meldt dd. 14 dezer v.m.
Naar aanleiding van de Russische en
Nederlander; maar als jong artist
hij in dat hier geen gold te maken
o...,, en vestigde zich te Parijs, waar hij
thans nog woont en ook getrouwd is. Hij
heeft zijn - -J-'-J—
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
per kwartaalf 1.25
Idem franco per post,1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad ,1.50
Idem franco per post. ,1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
Markt 31bij onze Agentenden Boekhandel en de Postkantoren.
Aan het Westelijk Front.
PARIJS, 14 Dec. In het middag-com-
mnniqiié wordt gezegd; Een hevig bom-
luntemeiit in de omgeving van de Aisne
werd door ons beantwoord met den vij
and in morde op zijn loopgraven terug
te wefpea. Wij zijn in Argonne met suc-
cm venter gekomen en hebben in den
1.IU8 iteunerkelijke vorderingen gemaakt.
BaBLIJN, 14 Dec. Officieel. Het groote
toofdkw&rlier meldt van 14 Dec. ’s voor-
■iddags
„Ten N.O. van Vailly werd een Duit-
iche batterij geheel vernietigd. Te Deux
Kouds ten' W. van Vigneullee les Haton-
chatel werden twee Duitsche batterijen
vernield; een van groot kaliber en eén
die voor vliegtuigen was bestemd. In de-
lellde streek werd door de Eranscheu
etn blokhuis vernield en verscheiden loop
graven vernield.”
Deze berichten, door het Eransche hoofd
kwartier gepubliceerd, zijn onwaar.
Te Kortrijk on Brugge.
Aan de „Tijd” wordt uil Sluis gemold;
De Duitschers hebben hun gewonden,
die te Brugge verpleegd werden, in alle
haast per auto en extra-treinen diep ia
België vervoerd. Do Brugsche bevol
king, die den veroveraar met tegenzin
binnen haar muren ziet heerscheube-
schouwde dit zelfs als een goed voortee-
ken, en men praatte van eeu fabelachtige
zegepraal der verbondenen en een spoe-
dtoeu Duilschen aftocht. Doch in waar-
W hebben de Duitschers de plaats ont
ruimd voor de andere gewonden, die alle
©ogenblikken van het front komen.
Ook Kortnjk, waar zooveel Duitschers
verpleegd werden en waar reeds lange
rijen Duitsche kruisen op het kerkhof ver
rijzen, raakte door het plotse wegvoeren
der Duitsche gewonden geheel in de war,
te meer, daar er sinds de laatste dagen
talrijke versterkingen, kanonnen, mitrail
leur*, lange treinen met munitie enz. door
trekken. Belangrijke troepenconcentraties
hadden er plaats rond Crerue, op een
uur afstand van Kortrijk, welke stad haar
optimiste stemming behoudt, omdat er
sinds enkele dagen Engelsche patrouilles
gezien zijn in den omtrek van Roeselaere
en rond de bosschen van Heule, 't eer
ste station boven Kortrijk op de spoor-
linie Brugge—Kortrijk.
Te Kortrijk, evenals te Brugge on el
ders, beginnen eenige artikelen, zout o.
m-, te ontbreken. Duurt de bezetting der
Duitschers nog lang, dan zou do bevol
king ernstig kunnen verontrust worden,
daar zij zooveel willekeurige requisites
doen en het vooral op het vee en de le-
vaumiddeleu gemunt hebben.
In het Bisschoppelijk College van Kort-
rijk heerscht oen bijzondere drukte. Daar
om die moeilijkheden uit den
ruimen, doch men liep een o
Zoo blijven de leeraren en studenten
gedwongen staking.
de vlammen en geeft zê een donkere
kleur. Andere wagens brengen de ver
nielers naar een nieuw arbeidsveld.
Het station en het depot van de elec-
trische tram moeten het nu ontgelden.
Met de bylen worden de isolatoren en
oontacten in de telegraafstations stuk
geslagen. De telegraafpalen vallen om.
Wissels worden vernield. Eenige pio
nieren maken intusschen twee loco
motieven en mobiel. Van alle kanten
hoort men roepen opgepasten dan
een korte knal. Wissels met wissel-
tongen en hartstukken moeten het
ontgelden. Vier manschappen wentelen
met groote inspanning een heel nieuw
hartstuk in een beek. Eenige minuten
stilte dan worden de twee locomotieven
op grootenafstand op elkaar los ge
laten. Hun strijd is kort. Een onder
officier heeft intusschen ontplofbare
stof in een groot waterreservoir ge
worpen. De ontploffing is zoo gewel
dig, dat alle vensters in de plaats stuk
gaan, eenige stukken van het yzeren re
servoir dringen zelfs in de wachtzaal
en boren daar gaten in de vloer. Nu
wijden alle manschappen hun aandacht
aan het stationsgebouw. Spoedig is
daar alles vernield. Nog slechts eenige
naakte muren van het gebouw staan
gebarsten overeind.
Eea beold der
denkt gij aan Hebt gij u dan niet her
innerd, dat ik eene onwetende ziol ben
en nooit een vreemde taal heb geleerd
„Dat komt er niet op aan. Juffrouw
Renaud spreekt heel aardig Hollandsch
en wil van baar verblijf in Nederland
gebruik maken om onze taal zooveel mo
gelijk machtig to worden.”
„En mijne kleeding, die zoo achterlijk
bij de hare zal zijn
„Gij ziot er altijd even goed uit,” ver
zekerde hij, den arm oiu haar hals slaan
de. „Och, toe, moedertje, doe mij het ge
noegen hun voorstel aan te nemen.
Hoe zou zij hem iets hebben kunnen
weigeren Had zij hem niet haar gan
ache leven ten offer gebracht En wat
lieteekende dan een middag van verve-
dagen 5
en orde
waren.
Op roemvolle wijze heeft een aanmer
kelijk deel van de in het- gouvernement
ontboden troepen aan de zijde der kame
raden van het veldleger voor Antwer
pen, aan Schelde en Yser gevochten en
getoond1, dat de geest der vaderen in hun
leeft, de geest, die naar de zege
voeren.
Zij, -die onverschrokken den Vaak zwa-
en gevaarvollen dienst in het, achter
leger liggend gebied hebben ver-
hebben zich daarmede gelijke ver-
jegens het onder zwaren druk
verkeerend vaderland verworven, als dat
leger zelf.
De groote tijd, dien ik op Belgischen
bodem verbleef, zal ik nimmer vergeten.
Mijn hart blijft in trouwe herinnering bij
mijn oude medewerkers en wapenbroe
ders. Moge het krijgsgeluk en goede uit
komsten hun ook verder beschoren zijn,
tot heil van Duitschland en tot roem
van zijn Keizer.’’
gebracht t
middag van
ling, van verootmoediging zelfs, ala het
1 op aankwam hem gelukkig te zien'?
Van Georges Renaud had zij nooit te
voren hooren spreken, maar dat betce-
kendo niets; zij was in het geheel niet
op de hoogte van hetgeen er in de kunst
wereld omging en zij twijfelde niet of het
was gelijk Onno zeide, maar dat maakte
hare verlegenheid niet minder; als hij zoo
beroemd was, moest hij ook met medelij
den op haar neerzien, op haar,
slechts verstand had van bloemen
planten, en over geen geleerdheid
kon praten.
Zij werd dus aangenaam verrast, toen
zij waarlijk vol hartelijkheid werd ont-
ALBERT, Koning der Belgen,
Aan allen tegenwoordigon en toeko
menden. Heil.
Op voordracht van Onzen Minister van
Oorlog,
Wij hebben besloten en Wij
Art. 1. Reserve-genoraal-majoor
were, H.-L.-W., wordt beroofd van
graad dien hij in het leger bekleedt, om
zonder noodzakelijkheid de standplaats
van ziju commando te hebben verlaten al
hoewel hij zich niet rechtstreeks in ’s vij-
ands tegenwoordigheid beVond, en zon
der toelating (machtiging, Red.) eenheden
te hebben geleid naar plaatsen die door
de bevoegde militaire overheid nirt wa
ren aangewezen.
Art. 2. Onze Minister van Oorlog is
belast met de uitvoering van onderha
vig bosluit.
Uitgegeven in Ons hoofdkwartior,
30en November 1914.
ALBERT.
Van 's Konings woge: De Minister van
Oorlog,
PETROGRAD, 14
hoofdkwartter meldt dd. 13 Doe.:
alle fronton heeft geen enkel gevecht van
listoekenis plaats gehad. In do richting
Mlavs zijn wij voortgegaan, mot du
Duitsche troepèn terug to worpun,
zich op don terugtocht bevinden. Op dun
linker-Weichseloever heeft geen enkele
verandering plaats gegrepen, lu de om
streken van de Duukla-hoogten zijn do
Oostenrijkscho colonnes langs de hellin
gen ten Noorden dor Karpathen afg<’-
daald.
Vrouw was tot in het diepst
Onno was ook het meest van den tijd
afwezighij volgde trouw de lessen aan
do muziekschool, en des avonds woonde
hij concerten bij, waar zij zich om haar
rouw niet heen kon begeven, en zich
trouwens ook ongelukkig zou hebben ge-
I voeld. Zij was dus bijna altijd alleen
en dat was eene kwelling voor de vrouw,
I die nooit geleerd had genoegen in boe-
I ken te vinden. Maar er was één ding
dat haar over dit alles vertroostte; zij
1 zag dat haar kind gelukkig was. Als hij
te huis kwam, hoorde zij zijne steeds
klimmende droomen voor de toekomst aan,
on hij sprak met zulk een geestdrift,
zij bij oogenblikken geloofde, dat
zijn moest gelijk hij zeide.
Op een zomeravond keerde hij huis
waarts met een van vreugde stralend
gelaat.
,,Ik heb eene uitnoodiging voor
moeder,” riep hij uit.
„Eene uitnoodiging herhaalde zij on-
geloovig. „Zijn er dap vrienden uit het
dorp over Maar dan zouden zij wel
terstond hier gekomen zijn.”
„Neen, het zijn nieuwe vrienden. Ik
maakte van morgen toevallig kennis met
hen en mocht hen de verschillende mu
seums door geleiden.”
.Vrienden van één dag mompelde
de oude vrouw hoofdschuddend.
„Zü zullen nog vele jaren onzevrien-
Du kunstschilder was een breedge
schouderd man. van hoogo gestuite, bruine
oogeu. Zijn lange knevols waren opge
draaid, en verhoogden geenszins zijne
schoonheid; maar men behoeft niet mooi
te zijn om de harten voor zich to win-
en dat deed hij, door ziju
on de oprechtheid
niet aarzelde zijne zaken
bloot te leggen.
Wat zijne dochter betreft; zij was eene
bekoorlijke verschijning, ofschoon hare
trekken niet regelmatig of fraai mochten
liceten.
Hoogblond, met lachende blauwe oogen,
een wipneusje en een kleinen, welge-
ivormden mond, trok zij vooral de aan
dacht door hare schitterende gelaats
kleur en haar slankewelgevormde
figuur. Men had geen moeite te zien
welk een zorg zij aan hare kleeding be
steedde, en toch scheen zij niet aan haar
toilet te denken, en zou men gezegd heb
ben dat de bevalligheid harer manieren
ongekunsteld en aangeboren was.
„Zij is mijn trouwe, kleine bondge-
noote,” sprak do vader tot juffrouw Hol
dius „Mijn vrouw is een waar huis
moedertje, wij hebben dan ook twaalf
kinderen, zoodat er voor haar niet veel
tijd ovorschiet; doch Marcelle helpt mij
mijne bezoeken te ontvangen, en weet op
alleraardigste wijze de dames bezig te
houden die haar portret door mij laten
waarbij wij in kleinere
gevechten allerwegp in Zuiiki-
richting terrein wonnen. Doek la is
ons bezit. Onze over de
Karpatiion voorlgerukte colonnes hebben
gisteren eu eergistenm 9000 krijgsgevan
genen gemaakt en 10 mitrailleurs ver
overd. De toestand aan het front van
Eajbrot tot ton Oosten vau Krakau en
in Zuid-Polen onveranderd. Ten Noor
den van Lowicz zijn onze liondgenooten
tegen de Beneden-Bzoera voortgedrongen.
aangenamer lieden voorstellen, en daar
bij la de vader groot kunstenaar.
schilderen. Zij houdt ook mijne boeken
bij, wat een heel ding ia.”
(Wordt vervolgd
vader en dochter zich om
den zijn, daarvan ben uc overnugu,
zokorde Onno: „Gij knnt onmop-lljk
lieden voorstellen, en daar-
vangen, en
het zeerst beijverden haar den avond te
veraatfgeoaiDjm. J
niemand, en nooit ontmoette zij een ster
veling die haar goeden dag wenschte. Dit
ytol haar hard; het scheen haar tofe dat
I de dagen er minder goed om moesten zijn.
Een donkere blos bedekte het gelaat
der moeder.
„Maar, beste jongen,” zeide zij; „waar
