:ken
iR
i
DN
iVnm"
De Oorlog.
I
5o. 12665.
Maandag 28 December 1914.
53e Jaargang.
ff
Feestdagen.'
en
Telefoon Interc. 82.
BERICHT.
FEUILLETON
L.
*iï»rao<i8te JJevens.
XTieix-ws- ezx -^cL’Trextexx‘t5Le“bleud. voor G-onjucL®- exx OxxxstxeHsexx.
Verschijnt dagelijks behalve Zon-
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
TOïi
jargroei—
larwortelB
als
po
ver-
par flacon.
N. Brabant
te voedingswaarde.
sn Medaille*.
Het Duitsche communiqué luidt
Htt groote hoofdkwartier meldt dd. 27
December ’b voormiddags Op het Wes
telijke oorlogstooneel, in Vlaanderen, heeft
gisteren zich niets bepaalds voorgedaan.
uit
offi-
Een beeld der werkelijkheid
“KOKO” I* ZUIVER EN
HELDER OM TE
GEBRUIKEN EN HEER
"VERDIENITE?
i««k.
nda.
ge
ons
60UBSCHE <011(1 M.
n
tar bij den
iningen. M
12)
„Arme jongen Gij ook hebt haar dus
wel innig lief?”
„Sedert een jaar leef ik nog enkel
voort met haar beeld voor oogen.”
„En thans vroeg de grijsaard bijna
gestreng.
„Thans zal ik trachten haar te
geten.”
„Ja, doe dat, beproef het uit
macht. O het is geen wrok, die
aldus doet spreken, geloof mij, maar
Het officieel communiqué uit Wee
nen van 27 Dec. meldt: De toestand
in de Karpathen is onveranderd. Voor
het tusschen Rymanow en Tuchow
optredende Russische offensief, zijn
onze troepen in de uitloopers der Kar
pathen in Galicië eenigszins terugge
nomen. De vijandelijke aanvallen bij
de Beneden-Dunajec en de Beneden-
Nida mislukten. De gevechten in de
omgeving van Tonaszou duren voort.
van het
Duit-
Aan het Zuidelijk Front.
De strijd op den Balkan.
Van Oostenrijkscho zijde wordt
Weenen dd. 27 dezer het volgende
cieelo communiqué gepubliceerd
Op het Balkan-oorlogsterrein duurt de
kalmte voort. Het grondgebied der mo->
narchio is hier, met uitzondering van de
geheel onbeteekende grensstreek in Bos
nië— HerzegowinaZuid-Dalmatiö van vij
anden volkomen vrij. De smalle land-
slrook SpirzaBudua werd reeds bij den
aanvang van den oorlog door de* Monte-
negrijnen bezet; hun aanval op Bocchi
di Cattaro is volkomen mislukt. Reeds
D uitschors vielft
watervliegtuigen «A'./NKm
zeeërs aan, doch;4Mft®|
selio kruisers
jonge*
geruimen tijd geleden werden hunne en
de op de grenshoogten gebrachte Fran
sche kanonnen door het vuur van ons
fort en van de scheepsartillerie vernield.
Eveneens zonder succes verliepen do be
kende herhaaldelijke beschietingen van do
afzonderlijke kustverdedigingsplaatsen door
Fransche vlootafdeelingen. De oorlogsha-
Ven is alsmede bestendig in onze han
den. Ten Oosten van Trebinje bevinden
zich zwakke Montenegrijnsche troepenaf-
deelingen op het grensgebied van Herze
gowina; ten slotte staan ten Oosten van
de Drina en van do linio FoosVise
grad Servische troepen, die vandaar, ook
tijdens ons offensief, niet geweken zijn.
Krijgsverrichtingen ter Zee.
Engelsche aanval op Cuxhaven.
Engelsche oorlogsschepen en vliegma
chines hebben op Ion Kerstdag oen aan
val gedaan op Cuxhaven, gelegen aan
de monding van de Elbe, een voorhaven
van Hamburg, waar zich forten bevinden.
Omtrent dozen aanval zijn de berich
ten nog al tegenstrijdig wat het resul
taat aangaat.
Van Engelsche zijde wordt de volgen
de lezing gegeven
De Engelsche admiraliteit deelt mede
dat de Duitsche oorlogsschepen, die op
de reede van Cuxhaven liggenop 25
December aangevallen werden door krui
sers, torpedobootee en onderzeeërs. Do
D uitschors
terwijl \lo Öutlsclnr1 Onderzeeërs ongaar
gemaakt werden. Alle Duitsche bommen
misten hun doel. Zes Britsche vliegeniers
keerden behouden terug, doch oen bleef
vermist, wiens machine in vernielden toe
stand bij Helgoland gezien werd. Het lot
van den vliegenier is onbekend. De uit
gebreidheid van do schade door de bom
men der Britsche vliegeniers toegebracht,
kan niet worden geschat, doch alle bom
men zijn boven belangrijke militaire pun
ten geworpen.
Van Duitsche zijde wordt het volgen
de geseind
De
brief af
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen
van den Boven-Weichsel hebben wij
in de omstreken van Sarnou, in den
loop van 25 Deo., de Oostenrijkers uit
de linie TuchouOlpini verdreven,
waarbij de vijimd 10 mitrailleurs, 43
officieren en meer dan 2000 soldaten
als krijgsgevangenen achterliet. Den
volgenden dag hebben wij de vervol
ging der Oostenrqkers voortgezet, die
zich in wanorde terugtrokken. Wij
hebben daarbij nog 8 mitrailleurs ver
overd en ongeveer 1000 krijgsgevan
genen gemaakt. Wij hebben de hoog
ten bij Siedlizka, op den linkeroever
van de Biala bezet. In de richting van
Duckla zijn bij de gevechten op 25
en 26 Dec. de Oostenrijkers van de
linie ZmigrodDockla af geslagen en
bevinden zich in vollen terugtocht.'
Bij de laatste gevechten in deze streek
hebben de Oostenrijkers reusachtige
verliezep geleden en meer dan 10.000
man achtergelaten.
Aan het Oostelijk Front
Omtrent hetgeen de laatste dagen
aan het Oostelijk front is voorgeval
len, melden de verschillende commu
niqué^ het volgende, waarin nog al
eenige tegenstrijdigheid is te ontdek
ken.
Het Russische groote hoofdkwartier
deelt d.d. 27 Dec. het volgende mede'1:
Gedurende 26 Dec. bepaalden zich de
gevechten lang^ de rivieren de Bzura
en de Rawka m het algemeen tot
artillerievuur. De verschillende Duit
sche aanvallpn werden door ons met
succes afgeslagen. Bij de Beneden-Nida
hebben wij tegen den avond van 25
Dec. de Oostenrijkers uit het dorp
Vislica, dat hardnekkig verdedigd
werd, verdreven, waarbij de Oostenrij
kers zich op den linkeroever van de
Nida trachten te versterken. Vervol
gens hebben wij de Oostenrijkers over
de rivier teruggeworpen. Ten Zuiden
paar keer
ian wryft
flink.
3ORRADI6
BRUIKERS
F. 0.75).
Engelsche schepen hebben zich hedenoch
tend vertoond. De vijand heeft, Noprd-
oostelijk van Albert, te vergeefs een uit
vallende beweging op La Boisselle ge
daan, die hedenochtend vroeg door een
succesvolle tegenbeweging van onze troe
pen gevolgd werd. Fransche aanvallen jn
de omstreken van Meurissons (Argon-
nen) en ten Zuidoosten van Verdun zijn
onder ons vuur bezweken. In den Boven-
Elzas hebben de Franschen onze stellin
gen ten Oosten van de linie Thann
Dammerkirch aangevallenalle aanvallen
werden afgeslagen. In de eerste nachte
lijke uren stelde^ de Franschen zich in
het bezit van een belangrijke hoogte ten
Oosten van Thannzij werden echter door
een kr^chtigen tegenaanval daaruit
worpen. De hoogte blééf vast in
bezit.
rordt vervolgd
onder zulke omstandigheden. In hoe-
vele loopgraven steeg het water niet
tot 20 of 30 centimeter.
De telegrafisten hier hebben het ook
niet beneden de markt. Onze ver
schansingen worden beschoten met
shrapnells, soms met brisants. Dan
kruipen we op onzen buik door het
slijk voort, naar de loopgraven die
verbonden moeten worden met ’t hoofd
kwartier. Dit is een sport om van
dikke menschen magere te maken.
Natuurlijk moet er één van onze man
nen bij het toestel dienst doen. Hij
wordt dan na één of twee dagen af
gelost. Zoo krijgt dan een ieder zijn
beurt om in den dans te treden. Van
daag of morgen is het mijn toer, op
de „post de combats” bij de telefoons.
De post de combat No. 1 ligt op 2’/2
uur gaans van hier, tegen den Yeer-
stroom. Men moet dakr ’s nachts af
gelost worden, anders.is men voor de
poes. Men riskeert daar zijn huid,
maar het is voor het vaderland.
Nochtans wordt er bij ons niet ge
vochten om die eerepla^tsen te betrek
ken, wel integendeel...» ’t is zoo, maar
2,/a uur ver door het sljjk te baggeren,
tot over de enkels, in een wind om
omver te waaien, in een regen die
plast, om ginder, op gevaar af, reeds
onderweg getroffen te-worden, 24 uur
bij de telefoon te zittefl, ineengedoken
als een opgejaagde muis, in een loop
graaf, welke voor vloer slijkmassa,
voor plafond wat aarde op eenige
balkjes vertoont, waar het slijkwater
voortdurend doorzijpelt.”
Het groote Duitsche hoofdkwartier
meldt uit Berlijn d.d. 27 Dec.: In
Oost- en West-Pruisen deed zich geen
verandering voor. In Polen maakten
onze aanvallen in het gebied aan de
Bsura en de Rawka gaandeweg ver
deren voortgang. Ten Zuidoosten van
Tomaszow werd het offensief met suc
ces voortgezet. De Russische aanval
len uit Zuidelijke richting op Inowlodz
werden met zware verliezen voor de1
Russen af geslagen.
Zij, die zich met ingang van I JAN.
1815 op dit blad weneohen te abon-
neeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratie.
DE ADMINISTRATIE.
al uw
mij
oen
kel en alleen uw belang en dd'ftéerbied
.voor uwe kunst.
Gij ziet wat er wordt van den meest
begaafden man die een wezen zonder
hart of ziel heeft. Op zekeren dag doet
die vrouw hem al zijne plichten, zijn eer
en tot zelfs het geloof zijner kinderjaren
vergeten. Hare liefde is even wrèed als
hare onverschilligheid en maakt niet
minder rampzalig. Zoo gij ér niet in,
slaagt haar beeld uit uw boezen Je ruk
ken, welnu, ontvlucht haar dan ten min
ste, vermijd de gelegenheid haar weer te
zien; niets zal u zoo gemakkelijk val
len, want zij zal niet licht naar Holland
wederkeeren, en gij zelf hebt de keuze
der landen die gij door zult reizen. Na
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bew^snummerf 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
f 1.25
„1.50
1.50
1.90
aan ons Bureau:
Markt" 3*f, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
De strijd aan de Yser.
.Vlaamsche Gazet” drukt een
van een Belgisch soldaat, die
als telegrafist bij het leger in Veurne-
Ambacht werkzaam is. Het volgende
is er aan ontleend:
„Dixmuiden, Peijsse, Yperen liggen
alle verguisd. De lijken zijn op het
kerkhof uit den grond geschoten. In
de omliggende streken vindt ge in al
de weiden alle 5 A 6 M. eene „mar-
mit”, d. i. een door een granaat ge
ploegde put, welke voor de 12 cM.
kanonnen ongeveer 1.5 meter diep is
en 2.5 meter doorsnee heeft, en voor
de stukken van 28 cM. zooiets van
3 meter diepte en 4 meter doó'rsnee.
In deze putten worden onze dooden
begraven. De .aarde is hier letterlijk
omgeploegd door de granaten en de
huizen worden nu nederig vertegen
woordigd door een steenhoop.
Onze divisies lossen beurtelings de
eerste vuurlijn af na een tiental dagen
loopgraafleven (in dit seizoen) om in
de tweede Ign wat uit te rusten. On-
noodig u te melden, hoe onaangenaam
het is, in die kille aarde, ineengedo
ken en onbeweeglijk dagen en nachten
bij het gure winterweder door te bren
gen, en dan rollen de „brisants” en
„shrapnells” boven uw hoofd door de
luchtruimte en ontploffen als een zand-
hoos jn den grond.
Wee! als de loopgraven ontdekt zijn,
want de dood wordt met oorverdoo-
vend gekraak in het ronde gezaaid.
Van de gekwetsten wil ik niet spre
ken. Dit is onmenschelijk. Het komt
dikwijls voor, dat de loopgraven niet
voorzien kunnen worden van mond
behoeften, aangezien zij door de obus
senregen niet genaakbaar zijn. Begrijp
dan het lot dier heldhaftige jongens
zich daarvoor zooveel mogelijk schade
loos, waarin hij haar, lot in de ^minste
bijzonderheden, .zijn wedervaren mede
deelde.
i ngeland wierp niet zooveel af
zijn tochtgenoot en hij aanvankelijk wel
godroomd hadden, inaar hij hoopte toch
weder te keeren met een paar duizend
gulden winst en zij zouden aan die
som de bestemming geven die zij zelve
slechts verkoos, nadat zij er eerst een
honderdtal guldens afgenomen hadden om
een reisje naar hunne geboorteplaats te
maken.
Dit vooruitzicht alleen reeds deed de
oud© vrouw schreien van vreugde. Hoe
goed herkende zij haar kind aan dit ra
den van haar hartewensch. Neen, de we
reld had hem niet veranderd, zijn hart
even teeder gelaten als het altijd geweest
was, en zij zou ondankbaar wezen in
dien zij zich niet do gelukkigste moeder
ter wereld achtte.
Hij keerde inderdaad'weder, alsof hij
nooit van haar verwijderd ware geweest,
en hun uitstapje naar Friesland behoor
de tot de onvergetelijkste dagen haars le
vens. Hoe gaarne ware zij daar niet
voor altijd gebleven; en toch had zij er
vele ledige woningen, vele pas gedolven
graven gevonden; haar zelve maakte het
echter jonger haar eigen huisje te heb
ben weergezien en opnieuw die frissche
onbedorven buitenlucht te hebben inge
ademd.
„Wij zullen er voortaan ieder jaar we
derkeeren”, zeide Onno, ziende met welk
Van den Engolschen aanval op. Cux
haven kregen de Hamhurgsche bladen
eerst in de avonduren van den tweedon
Kerstdag kennis. Het bericht werd met
volkomen kalmte opgenomen. De Neuo*
Hamburger Zcitung zegt: Ons Hamburg-
sene Cuxhaven was geen slaperig Scar
borough. Iedereen was op zijn post on
daar de vijand zijn vliegeniers had voor-
uitgezonden, werd hun bij ons een waar
dige ontvangst bereid. Het onderscheid
bestond1 daarin, dat onze vliegeniers en
Zeppelins treffers wierpen en dat de En-
gelschen er naast gooiden. De gashou
der van Cuxhaven staat er nog onbe
schadigd bij. Doch het is de vraag of
de Engelsche torpedobooten, waarop do
plek
eene moeite zij van die dierbare
scheidde.
Hij -had haar wel voorgèsteld er op
nieuw voor goed haar intrek te nemen,
maar zij zag in dat zij hem dan minder
bij zich zou hebben en dus wilde zij er
niets van hooren, en hervatte zij weder
haar leven te Amsterdam, waar hij zorg
droeg eene woning voor haar te zoeken
in de nabijheid hunner vrienden.
Ook in verschillende groote steden
van het land trad de jonge kunstenaar
op; overal den meesten bijval inoogsten
de; maar zoo hij geen armoede leerde
kennen, dan was dit toch hoofdzakelijk
te danken aan het inkomen zijner moe
der, want dergelijko concerten leverden
niet veel op, en in het volgende jaar
ging hij over tot een tocht door Ameri
ka, waarvan hij vrij wat meer hoopte.
Hij maakte (‘ene reis van zes maan
den door de Vereenigde Staten,,; en keer
de met eene ditmaal vrij aanzienlijke som
naar het vaderland terug. Zijn vriend
zette de kunstreis nog voort met een
violoncellist. Wat Onno betreft, hij had
zijne moeder niet langer dan noodig was
alleen willen laten, en reeds verheugd bij
het vooruitzicht op hun wederzien be
trad hij het stoomschip, dat hem naar
Europa moest voeren, toen hij eene hand
op zijn schouder voelde leggen, en eene
„Wel wel Dat Is eene verrassing!
Wij zullen dus de reis/samen maken!”
Aan het Westelijk Front
Sinds ons jongste nummer' verscheen,
hebben de krijgsverrichtingen weinig
voortgang gemaakt. Wel heeft niettegen
staande het Kerstfeest, de strijd met klei
ne tusschenpoozen over het geheele front
van Verdun tot aan den Yser voortge
duurd, van belangrijke resultaten kan
niet worden gesproken. Hier en daar
werd door de bondgenooten eenig terrein
gewonnen, op andere gedeelten
groote gevechtsfront behaalde de
sobers weer eenige voordeelen.
Uit de berichten 'blijkt dat de strijd
met groote verbittering wordt voortge
streden en dat elke duimbreed1 gronde, die
door een der partijen wordt gewonnen,
met aanzienlijke verliezen gepaard gaat.
Een bewijs van de hardnekkigen strijd
is wel de Zondag jl. verschenen offi
cieels mededeeling van het Fransche
hoofdkwartier, waarin wordt gezegd
Onder het op 24 December in de Duit
sche loopgraven veroverde, bevinden zich
2 mitrailleursverscheidene stukken be
legeringsgeschut op wagens gemonteerd;
eeg.. mijneftwerper van 245.* mm.; een 50-
mm. kanon met gepantserden koepel en
een reyolverkanon van 37 mm. Uit deze
opsomming kan eenig denkbeeld worden
gevormd op welke wijze de Duitschers
hun verdediging hebben ingericht.
Gedurende de Kerstdagen heeft de En-
gelsche vloot aan de Belgische kust de
aanvallen der bondgenooten in Zuid'-West-
Belgiö ondersteund.
Ter kennismaking van den toestand zoo-
als die gisteren was, laten wij hier do
laatste officieelo communiqué’s volgen
In het Fransche communiqué van 27
Dec. wordt gezegdDoor de geallieer
den worden voortdurend geringe vorde
ringen gemaakt. Een Duitsche bestuur
bare luchtballon heeft 10 bommen boven
Nancy geworpen, zonder dat hiervoor
militaire redenen bestonden; in antwoord
hierop is door Fransche vliegeniers een
der stations van Metz gebombardeerd
waar, naar gemeld werd, zich treinen be
wogen; ook zijn op de kazernes van St.
Prlvas bij Metz bommen geworpen.
verloop van jaren zal die eerste liefde
geheel voor u op den achtergrond zijn
getreden en u nog slechts voorkomen als
een nevelachtig landschap dat in den
avondmist verdwijnt. Volg mijn raad op,
vriend, en eenmaal, ik weet het zeker,
zult gij mij zegenen voor de pijn van
dit uur.”
„Belooft gij mij het stilzwijgen tegen
over mijne moeder te blijven bewaren
„Zeer stellig.”
„Heb dan nogmaals dank. Ik beloof u
van mijne zijde dat ik geen enkele
ging zal aanwenden om Marcello ooit we
der te zien.”
En hij nam afscheid van zijn nieuwen
vriend, ten prooi aan eene wanhoop, die
hij te vergeefs poogde te bedwingen; liet
was hem eene afschuwelijke pijn het ide
aal zijner eerste droomen plotseling al
dus beroofd te zien van hare grootste
aantrekkelijkheid: de goedheid en zacht
heid waarmede zijn verbeelding haar ge
tooid had. Was zij waarlijk in staat
geweest aldus te spelen met een hart dat
haar vergoodde en om harentwil zijne
gansche toekomst ten offer zou hebben
gebracht Dat zij Eduard Helmveld niet
lief had' gehad1, was hare schuld niet ge
weest. Over dergelijke gevoelens kan men
niet gebieden; maar zij had hem mede
lijdend kunnen behandelen; hem in plaats
van hare liefde, die zoete vertroosteres
de vriendschap kunnen aanbieden, en de
jonge schilder ware gered geweest! Maar
beoordeelde men haar niet te gestreng
Was do stervende wel rechtvaardig te
genover haar geweest in zijne laatste
bekentenis; en had zijn ongelukkige va
der zich niet alles onder te donkere kleu
ren voorgesteld Het was zoo begrijpe
lijk dat men zich een monster afbeeld©
van de persoon die zijn kind in het
.graf had gebracht.
Ja, maar Eduard Helmveld had zich
niet voor een© nietigheid, eene valsche
voorstelling kunnen doodenwanneer men
zich op dien leeftijd en met zijne voor-,
uitzichten het leven beneemt, moet de ver
twijfeling wel volkomen zijn, en de oor
zaak daarvan wel overwegend zijn ge
weest.
Uren lang zwierf Onno rond aleer hij
.zijne zelfboheersching genoegzaam her
wonnen had, om den vragenden blik zijner
moeder te kunnen doorstaan, en toen hij
haar eindelijk weerzag, sprak hij haar en
kel van ’s grijsaards indrukwekkend ta
lent, en van zijne eigene blijdschap dat
zij, juist op het oogenblik dat hij haar
voor ©enigen tijd ging verlaten, vrienden,
gevonden had, die haar zeker zouden ver
hinderen zich al te eenzaam te^gevoelen.
Therese kwam haar werkelijk nog dien
zelfden dag opzoeken en vroeg haar eens
naar hare moeder te komen zien, wat
juffrouw Holdius zich haastte te doen
ten nog eer dat Onno op reis ging was
er een vertrouwlijken omgang tusschen
de beide gezinnen ontstaan, die de we
duwe alles waard was.
Voor den jongeling was het ©ene groote
zaak haar, voor het eerst na zooveje ja
ren, weder te verlaten; maar hij stelde
