orst-Ulevidlerivan S. IVIaas Zonen Voorjaars-Seizoe „De Kleine Winst" Op«H rektÉj-Mil ti Éqoe-rekÉnp; tal pita I dpi; liassen eo Mi Automobielhandel A. Brinkman Zoon Fotografisch-Atelier VAN ZANEN, Opening Zomerseizoen 1915. BLAUW KEPER WERKPAKKEN Verhuurinrichting. IJITNöODIGÏNG. Aanvang van liet Portretten - Interieurs - Groepen enz. GOODSCHE COURAST A. DE RAADT. De Oorlog. Dames-en Kinderhoeden H. DE GKOOT, Wijdstraat 12. ROTTERDAM. waschechte kleur. met ongeëvenaarde collecties in ©.lie eu:fcLeeli:ra.g,e:n.. Gouda-Boskoop. SAFE-DEPOSIT. Ridder van Catsweg - GOUDA. Automobiel gestationneerd aan het station voor het vervoer in de stad 35 Cents per persoon. f hoek Heerenstraat. Grootst Speciaalhuis voor Heeren en Kinderkleeding. Ge Orukkerij Markt 31 Oosthaven 20. alle drukwerken Derde Blad. bekendmaking. DRANKWET, Vanaf heden groote keuze GEGARNEERDE Aparte sorteering' voor de a.s. Belijdenis. Beleefd aanbevelend, 40 HET BESTE MIDDEL TEGEN VERKOUDHEID BIJ DE MEESTE WINKELIERS VERKRIJGBAAR 50 Telefoon-Intercommunaal 384. Speciaal adres voor gegarandeerde Onze speciale binnenbewerking, die in normale tijden reeds het bewijs leverde van grooten invloed te zijn op de duurzaamheid onzer kleeding, legt tlians haar volle gewicht in de schaal. Wij kunnen dan ook niet genoeg aansporen tot een gang naar onze magazijnen en door het bezichtigen van onze etalages zich te overtuigen van de OROOTE VOORDKELEN WELKE WIJ IN DIT SEIZOEN AANBIEDEN. en - Telefoon 400. - 40 Het Bestuur van het BROKKEN- HUIS afd. van Armenzorg noodigt U beleefd uit eens een kijkje te komen nemen in zijn magazijn ïtozendaal 22. U kant dan zien hoe de voorwer pen, die U afstond, zooveel mogelijk opgeknapt zijn, en daar voor kleine bedragen aan de minder bedeelden worden verkocht. Dan kunt U tevens zien, dat de vraag naar pnde kleeren en schoenen groot is, zoodat wij nogmaals een beroep doen op owe offervaardigheid om ons alles te zenden, wat voor U geen waarde meer heeft. Wij hebben overal liefhebbers voor. Het Bestuur: W. GOL, Voorz. 1. VAN DANTZIG, Vice-Voorz. W. DE VEN, Secr. B. D. GROOTENDORST, Penn. van Foto, Aquarel, Pastel en Olieverf. TELEFOON 188. GEOPEND VAN 9-6. i.vart spoedig tot nor male pril». voor don HilldBl en voor parti- eullar gokruik. ZATERDAG 20 MAART 1915. BURGEMEESTER eo WETHOUDERS der Gemeente GOUDA brengen ter open bare konnis, dat op d™ I8en Maart 1915, bij hen is ingekomen een verzoekschrift van E. Wannet, van beroep buffetchef, wo nende te Amsterdam', on» verlof voor den verkoop van alcoholhoudende drank, an deren dan sterken drank In de navol gende localifeit voorlocaliteit van liet perceel, kadastraal bekend Gemeente Gou da, Boctie C., No. 1955, plaatselijk ge merkt no. 58, en gelegen aan do 8t. Anthoniestraat aldaair. Binnen twee weken na de dagteekening dezer liekendmaking kan een ieder tegen het verleen en van dlit verlof schriftelijk liezwaren bij Burgemeester en Wethou ders inbrengen. GOUDA, den 3D Maart 1915. Uurgem. en Weth. voornoemd, De Burgemeeeter, R. L. MARTENS. De Secretaris, J. v. HEUSDE WAAROM NEDERLAHD ONZIJDIG BLIJFT. Aan een artikel in de New-Vork Ti me© van Wells hebben wij een enkel woord! ontleend' waarin de schrijver ons Nederlanders aanepoort de zijde van En geland te kiezen, met de bondgenooten ten oorlog te gaan en door aantasting van DuitsohlancC den vrede te verhaasten. Do lieer Hendrik Willem van Loon heelt; daarop in datzelfde blad volgens de N. li. Ct. het volgende geantwoord, hetwelk volgens hem door de meerderheid van ons volk zou worden geantwoord „Nooit is een twist door een enkel persoon ontstaan. Voor een gevecht moe ten er twee zijn. Engeland en Duitsoh- land vechten om den voorrang in den handel. Het doet ons ten zeerste leed. Wij hebben onze grenzen geopend voor al onze zuidelijke broeders. Zij mochten met ai hun hebben en houden hun toe vlucht bij ons komen nemen. Wij zullen voor hen zorgen zoolang zij verkiezen te blijven. Onze positie is niet altijd ge makkelijk. Het karakter van Nederlan ders en Belgen is zeer verschillend. Wij begrijpen elkander niet altijd. Maar over het geheel weten de Beigen, dat wij ons voedsel tot het laatste met hen zullen deelen on dat wij het hun op alle manie ren zoo geriefelijk mogelijk zullen ma ken. Wij zijn niet een erg beminnelijk volk. Het mangelt one dikwijls aan aan gename manieren. De kteiu© potentaten, die burgemeester zijn in onze kleine grensplaatsen, treden niet altijd met be leid op. Maar dit zijn bijzaken. Neder land is het natuurlijke toevluohtsoord voor zijn zuidelijke buren, en zoo lang als zij onder de Duitsche ovorheerscbing lijden, weten zij dat zij bij- ons veilig zijn. Maar zouden wij ons bij de Bondgenoo- ten hebben moeten aansluiten, toen de Belgen buiten hun eigen schuld moesten lijden „Voor Frankrijk is er in Nederland do grootste persoonlijke sympathie. Maar het ligt ver van Nederland1 af. De strijd in de buurt gaat tusschen Engeland en Durteobland. De Hollander houdt van I ngeland, richt zijn leven zooveel moge lijk naar lOnjpelsch voorbeeld in, doet het liefst zaken met Engelschen. Maar is er reden, waarom Nederland misschien zijn eigen bestaan zou opofferen ten bat© van 1 n gel and „Wil de hoer Wells zoo goed zijn even zijn geschiedenis door te Joópen en zien wat wij als volk van de zijde van En- Medische praktijk in China. Dr. II. Vortisch van Vloten heeft lan gen tijd als zendingsarts in China' ver toefd, en daar allerlei eigenaardige ont moetingen gehad. In een Duitsch me disch weekblad vertelt hij een en ander van zijn ervaringen, speciaal van het geen hij op zijn spreekuur beleefde. Do medische wetenschap komt voortdurend in botsing met het bijgeloof van het Chi- neesclio volk. Een typisch staaltje daar van was het antwoord, dat de dokter kreeg op de vraag, wat een patiënt scheelde. „Och, inijn hnisvloo heeft de mazelen gehad en nu hoost hij nog al tijd; kunt U hem geen drankje geven?" üe doktor vernam na oen vraag om na- dero verklaring, dat do „huiavloo" 's mans oudBte zoon was, wien hij dien naam gaf, om de booze geesten, die op den ziel van den jongen loerden, te mis leiden. De dokter wilde den patiënt zelf zien, doch de vader zei, dat dit onmo gelijk was: de waarzegger had verboden, den jongen binnen zee weken buiten te laten. „De booze geesten zouden bern zijn ziel ontnemen." Juist is de zorgza me vader vertrokken, of er wordt luid aan do dour gerommeld en een stem roept door do lange gang „yi sang tsbol nai li genezer van het leven waar, in goed Hollandsch, „dokter waar is u". Ik roep „lok" (binnen). Doch de Chi nees kan niet met de ingewikkelds Euro- peesehe sloten overweg, egt ik moest te geland hebben geleden „Drie eeuwen lang hebben wij met En geland gevochten over een beginsel, door den Delftschen G roti us neergelegd. Wij hielden staande, dat de zee een open weg is, vrij voor al wie voer. Engeland aette zijn beste rechtskundigen aan de taak (nu het tegendeel te bewijzen. In dien strijd putten wij ons uit en bet slot was, dad wij het verloren. Inmiddels za gen wij omze rijkste koloniën in het be zit van Engeland overgaan. De eigen kolonie, waarin ik dezen brief zit te schrijven, werd ons in vredestijd ontno men. Natuurlijk is dlit alles gebeurd en voorbij, en geen Hollander zal een En- gelsohuian beschuldigen van daden, die zijn overgrootvader heeft bedreven. Maar ons volk zal zich al die dingen vagelijk herinneren eo zal het land wantrouwen dat het voortdurend heeft benadeeld. Wij liebhen (als wij Maoaulay mogen gelooven) Ingeland zijn besten koning geschonken. Maar om de macht van Lodewijk XIV te vernietigen, en daardoor grootelijks ten voordeele van Engeland, heeft Willem III het land van zijn afkomst do grootste schade gedaan. Na 1775 moesten wij, ten eenen male uitgeput, zien, hoe Engeland ons voorbijstreefde. „Er zijn nog eenige andere kleinighe den. Ik doe maar een keus. Terwijl de liertog van Wellington te Brussel de polka danste, hield de prins van Oranje met een klein Nedorlandach leger Napoleon's opmarsch bij Quatro-Bras tegen, en door de bevelen van den Engelscheo bevelheb ber in den wind te slaan redde hij het leger der bondgenoot™ en maakte hij de overwinning van Waterloo mogelijk. De dank, dien wij voor die zelfopoffering verwierven, was de bespotting van Thac keray on andere lieeren, die sindsdien niet hebben opgehouden te lachen over die stumperige Nederlandsche troepen, die echter inderdaad do Engelschen on Prui sen zoo dapper hebben bijgestaan. In deze zaak zou een weinig moer edelmoe digheid bij de Engelsche geschiedschrij vers ons tegenover onze Engelsche bu ren hartelijker hebben gestemd. Zoo is het altijd gegaan. Als men de geschiede nis van do Armade leeet, zou men inee- nen dat de Engelschen die gevaarlijke Spaan8ohe vloot vernietigden. Maar be voegde historici weten, dat zeker de helft van den roem' daarvan de Hollandsche zeelui toekomt, die de Spanjaarden be letten hun toevoer, hun loodsen en hun hulptroepen te krijgen. Dat zijn slechts voorbeelden. Het zijl alle kleinigheden. Maar er zijn er zooveel, ze keeren met zoo'n vaste regelmaat terug, dat we aeer weinig geneigdheid zouden voelen om ons nationaal bestaan te wagen voor een land, dat naar ons gevoelen (te recht of ten onrechte, ik begeef me daar niet In) ons nooit schappelijk heeft behandeld en waar mee we ruim drie eeuwen hebben moe ten vecl^eq. yoor het die algeineone be ginselen van volkenrecht der 17o eeuw heeft neergelegd. „Bedienk echter, dat hierin geen de min ste vijandigheid tegen Engeland legt. De heer Wells weet ongetwijfeld, dat onze schepen steeds edel werk hebben gedaan met het redden van de slachtoffers van duikbooten. Hij zal weten, dat onze re geering (tot grooten toorn van Duitsch- land) de bepalingen van verschillende in ternationale verdragen in den ruiniBten zin uitgelegd en onmiddellijk alle Engel sche onderdanen, die door het oorlogslot op onze kust waren geworpen, vrijgela ten heelt. Hij zal ook weten, als hij de krant leest, dat ons heele land hulde heeft gebracht aan do dapperheid van die man nen. Het gevaar voor den Engelschen oorlogsmatroos, die in Nederland aan wal komt, Is dat hij bezwijkt aan een zwa- ren aanval van nicotine-vergiftiging, ten gevolge van de sigaren dSe menschen, in bun verlangen om hun gevoelens te too- nen en niet in staat om do strikte wet ten van de onzijdigheid te verbreken, uit stoften over den Engelschman, die onze trolders en onze stoomschepen uit die Noordzee opviseclien. „Maar diep onder die sterke persoon lijke sympathie voor Engeland en met alle oprechte bewondering voor den En- hulp komen. .Eindelijk is de man bin nen. Met diepe buiging en samengevou wen handen, doch zelfs met een „kotan" begroet de man mij, roept hierop zijn zoon, en beveelt hen», zich eveneens voor mij tot den grond te buigen. Eindelijk zit do heer, een bij uitzondering zinde lijk gekleede Chinees, in mooie, lange, blauwe rok, geie broek, violette over- broek het is winter witte kousen maken, omdat een gekocht hemd altijd' mij naar mijn „hooggeslacht", en ik noen» hem mijn naam „Fo", dien ik mij in Chinees heb moeten geven. Hij vraagt naar het aantal mijner zonen en naar de „duizend goudbtukken" (dochteren). Hij vraagt, hoeveel mijn jas gekost heeft en hoelang ik in het „Bloemenrijk" ver toef, hoe oud ik ben eo of er ook zulke ziekenhuizen als hier in mijn „geëerd rijk" zijn. Eindelijk verneem ik, dat zijn zoon een zieke tand hoeft. De tand zit al los, dus is gauw en zonder pijn ge trokken. Plotseling loopt de gelukkigeva- der de deur uit en hoor ik buiten een hevig gekraak. De dankbare vader stak een soort vuurwerk af mij ter eere. Liever had ik het geld in het zieken fonds gestort gezien Eens is het den dokter overkomen, dat een patiënt, die na de bewering, geen geld te hebben om het consult te beta len, op het kostbaar bezit van de twaalf rokken, die hij droeg, was gewezen, een zijner vele broeken uHtrok, en daarmee de schuld wilde vereffenen. „Neemt dit als betaling, groote man." gelachen rogeeringwvoruakan het Neder- landwche volk niet licht loskomen van een vaag gevoel van wantrouwen; het vreest er niet volkomen staat op te kun nen waken, dat het land, dat 'het in het verleden zoo dikwijls heeft dwars geze ten, het deze maal billijk zal behande len. In het voorbijgaan mag ik zeggen, dat het gedoe van den heer Churchill te Antwerpen, waar wij veel meer van we ten dan de menschen in Engeland, nog een reden la, waarom we e™ weinig bang zijn voor liet eiland over de Noord zee. „Wij verkeoren eigenlijk in den toe stand van een hond, die dikwijls onver diend slaag heeft gehad! en die nu met e™ glimlach wordt uitgenoodigd' om lief te zijn en iemand aan te vallen die houi nooit kwaad heeft gedaan. De vergelij king moge voor ons niet vlei™d zijn maar de heer Wells zal begrijpen wat ik bedoel. Wij zijn altijd met de Duitschers in aanraking geweest. Bij elkaar geno men, houden wij niet van ze. Hun we gen zijn niet onssb weg™, ünze ongedis ciplineerde stam heeft een afschuw van hun stelsol. Wij hebben van naderbij meer dan iemand' anders de ellende ge zien die zij in België hebb™ veroor zaakt De eindeloozc brieven en pam fletten, waarmede de Duitschers ons land hebben overstroomd) om de rechtvaardig heid van hun zaak te bewijzen, liebben niet den minsten indruk gemaakt. Wij hebben met onze eigen oogen do slacht offers gezien van hun zoo stipte uitleg ging van afdceling 58, artikel 1 van het Duitsche militaire strafrecht. Wij hebben de Belgen aan hun eigen rood© zakdoe ken opgehangen gezi™ en wij hebben met eigen hand de menigte gevoed, die van alles was beroofd. Aan den andoren kant is Duitsohland tot op dez™ dag in zijn gedTag tegenover ons zeer nauwgezet ge weest. In het verleden heeft het ons nooit kwaad1 gedaan. Wij mogen niet van Duitsohland houden, het heeft zorgvuldig alle wrijving verineden en ons met groote onderscheiding behandeld. „Zou het, om dit allee, om do zeer sobere beschouwing van ons volk aan gaande al de dingen van het (lagelijk- sche lev™, om die historische overden kingen, die een zeer bepaalden invloed hebben, zou het wel heel fraai zijn, zonder uittarting van de zijde van Duitschland, op te gaan en het in den rug te vallen, terwijl het in zoo'n haclie- lijketi toestand verkeert Ik herhaal dit moge niet precies het gevoelen zijn van al mijn landgooooten, maar ik ge loof dat zeer velen het zoo opvatten. Misschien zijn wij het in kleine blzon- derlieden oneens, maar wij zijn het in de hoofdzaak met elkaar eens. „Wij hebben ons land lief. Eeuwen lang hebben wij gevocht™ om onze In- dividueele beschaving te handhaven te gen de groote naburen* om ons heen. W ij trachten den goeden nftam van ons land als liet tehuis voor al wie lijd™ gestand te do™. Hot volk, dat door Duitsohland) zonder tehuis is geworden, is tot ons gekomen en wij trachten het te voeden met het graan, voor zoover de Engel sche regeering het door het Kanaal toe laat. Wij trachten onzen plicht tegen over al onze buren trouw te blijven zelfs wanneer zij dè geheele Noordzee (waarbij wij ook eonig belang hebben) tot oorlogsgebied verklaren en onze sche pen met hun mijnen opblazen. Wij vor- nietigen geduldig de mijnen, die uit de territoriale watoren van ouzo buren weg drijven op onze kust landen. Om kort te gaan, wij volvoeren zoo goed als wo kunnen oen moeilijk werk om de schal™ gelijk te houden. MaOF hot komt ons voor, dat wij onder moeilijke omstandig heden den oenigen rechten weg volgen, die kan leiden naar het einddoel dat wij willen bereiken, de blijvende achting van al wie ons zonder vooroordeel zon der erg willen beoordeelen. „Het is heel vriendelijk van den lieer Wells Mn ons grondgebied als schade vergoeding aan te bied™, maar wij slaan met allen eerbied zoodanige belooning at voor een soort aanval, die zeer in don smaak was in do dag™ van don oudon Maohiavolli". Een beroemd goword™ honid. Alexander Dumas, de beroemde Fran- sohe roman-schrijver, was oven zorgeloos in zijn levensopvattingen als bij corpu lent was, dikwijls geraakte hij daar door in moeilijke omstandigheden. Het gebeurde herhaaldelijk, dat hij bijv. oeno uilnoodiging had1 aangenom™ voor een galadiner, vijf minut™ vóórdat hij er zich heen zou laten rijd™, pas bemerkte, dat hij geen schoon overhemd had om aan te trekk™. Op een avond zou hij zich naar do receptie van den Russi- schen ambassadeur begeven, en ontdekte op 't laatste moment, dat zijn linnen kast In zóó betreurenswaardig™ toe stand verkeerde, dat er geen smetteloos hemd meer te zijner dispositie was een .vriend in d™ nood, die bij hem was, bood aan, gedurende d™ tijd1, dat Dumas verder zijn uiterlijk soigneerde, een hornd te gaan opduik™ hij rende winkel in, winkel uit, maar nerg™« was iets te vind™, dat groot genoeg was mii des romanschrijvers machtigen nek m schouders te „omsingelen". Eindelijk stond de vriend tog™over e™ boorden- en das- s™winkel, waar 'n hemd, model „Her cules" genaamd, te koop werd aange- bod™. Dat gaf moed 1 Do vri™d stapte den winkel in, er weer uit, met het eenige hemd, zelfs 't Hercules- hemd was te klein gebleken, dat de vereisohte grootte had, maar dat door den winkelier niet zonder tegenstribbel™ was afgestaan, omdat het t«™ model was, Wells izJmi n.l. Oost-Friesland, deOoat- Friescho eilanden nog meer Duitsoh land, zuidelijker, bij ons land willen voe gen- Oorlogs-Varia. I-'autasiè-unl f ormen DO oorlogscorrespondent van het Ber liner Tageblatt in het Oost™ houdt een beschouwing over de vrijheid, dio de Duit- scho soldaten zich thaus ten opzichte van zijn uniform veroorloven mag, terwijl vroe ger zoo uiterst streng op het eerbiedi gen van de voorschriften werd toegezien. De soldaat te veld© ziet er heel anders uit dan de officieren en manschappen die nu nog in velduniform door de stra ten van de garnizoensteden wandelen. Het veldgrijzo laken blijkt al te zeer aan de aardsohe vergankelijkheid ondorworpon, is nu eens parelgrijs, dau weer muisgrauw, dan weer leemkleurig, soms is het haast groen geword™ eu de op zich zelf zoo weinig aantrekkelijke kleur toont in het void variaties, tüe het oog van d™ sohil- der zouden verheugen. Tooli is men zeer tevreden met het laken, ziju kleur heeft reeds duizenden het lev™ gered en de schrijver heeft zelf gezien, hoe manschap pen, die uit de loopgraven te voorschijn kropen op vijftig, zeotig meter afstand zonder dekking plat op het veld lagen in oen niet e™s bijzonder donker™ nacht niet meer te onderscheid™ waren. De officieren laten hun glinsterende soliouderstukken liefst thuis. De sporen die de jonge luitenants zoo gaarne laten kletterenheeft uien reeds lang ai- gelegd. In de loopgraven hinderd™ zo slechts. Do sabel wordt nauwelijks meer gedragenBuiten dienst zeker niet. Do officier gespt haar meestal aan zijn za del vast. Wie zijn degen of sabel in den slag verloren heeft, en dit komt vaker voor dan m™ zou denken, wapent aich mot een Russisch© sabel, waaraan geen gebrek is. Hoogo schoenen ziet men zeer zelden. Zwarte bijna nooit. In plaats van de leder™ slobkous ziet meu nu veel be™omwikkeling van wollen stof, die zeer practisch is. Om zich voor de scherpschutters v»n den vijand' onherkenbaar te maken, dra gen de officieren in liet gevocht meestal gewone soldatenjass™. De Kussen bob ben echter goede kijkers. Ondanks sol datenjas of schapenvaoht herkenden zij du officier™ aan hun kaar ten tasschen. Deze zijn nu ook verdwenen. Mc'n ziet de merkwaardigste modellen van jassen. Eq hoe kouder het wordt des te zonderlinger hun vorm. Niemand wil ter wille van de voorschriften een ziekte op zijn hals hal™. Men ziet de grappigste combinaties vau uniform en burgerkleeding. Gisteren zag ik oen of- fioier van den staf, die in een lange boute jas van een burger liep. En daar over hoen, om er als soldaat uit to zien, e™ grijze ruitermantel. Onlangs trof ik een drag onderluitenant, dio in «m korte, donker grijze pelsjas liep op d© wijza van de Pooisohc jasson. Zeer in trek is de hier inheemsche jas van schapmbont. Vaak met het zwart geverfde leer naar buiten. Bij de soldaten ziet men dergelijke vrije uniform™ veel minder. Opvallend is ech ter groote aantal Russische jaes™ bij do colonne©. Deze moeten zoor waterdicht zijn. Ik heb een onderofficier van d)u voet-artillerie geeproken, die e™ gewone soldatenjas droeg daar op trossen ge maakt had van lampenkatoen. Een offi cier, die hot tot eerst™ luitenant ge bracht had, kon aau de Bsoera geen ster ren krijgen. Hij nam daarom e™ paar glimmende spijkertjes uit o™ lederen stoel en zoo werd' zijn nieuwe waardigheid aan hem kenbaar. Aan het Westelijk Front In het Fransohe communiqué wordt gezegd In Argonne zijn wij tusschen Bolante en Four de Paris, na een zeer hevig gevecht, 150 M. vooruitgekomen. Slat speciaal was vervaardigd voor den grootst™, dikst™ student uit het Quar- tier Latin, die zijn hemd™ steeds liet waren maatregelen genomen alerlei rondom hem ploegde te barsten, als een eierschaal rondom o™ gezet kuik™tje. Het Iwmd was langs (hm kraag rijk ge borduurd met rood© duiveltjes, die to mid den, van vlammen dansten. Geen hemd voor een statige ambassade-receptie v edoch wat trekt men niet aan, als d© klok reeds oen kwartier over den aan- gogeven tijd wijst t Duma* gingmet zijn hoofd l>ov™ de rood-katoencn duivel tjes <m zietDon volgenden dag doedi hij verslag aan zijn vriend, zijn costuum was een succes, ik verzeker Tje, Ik geloof zelfs dat ik oen nieuwe mode ge creëerd heb. Duiveltjes-hemden bij gala- costuum des avonds De generaal in angst. To™ verleden jaar generaal von Pod- hielski, van Danzig naar Berlijn reisde, met den nachttrein, verscheen op het middernachtelijk *uur de getrouwe kamer dienaar, Hein rich, met „Pod's nachtmuts nachtgewaad". Nadat d« generaal zijn dag-t™uo liad afgelegd, verdween Hein- rich met zijns meesters bov™- eo on- derkloeren in d™ aangrenzend™ wagon van d™ D-lrein, de meester zelve stapte in zijn oouchotte. Toen „Pod" d™ volgenden morgen ontwaakte om Heinrieh schelde, moest hij tot zijne ont vetting bemerk™, dat gedurende den nacht, de „bolcnd™de" wagon was afg© Bg Eparges hebben wip ons meester gemaakt van een vooruitstekend punt ten Oosten v^n de positie, waarin de vijand zich sedert de gevechteq van de laatste maand gehandhaafd had. Gisteren hebben wij twee tegenaanval len afgeslagen en een derde in den loop van den nacht. Van Engelsche zijde. Maarschalk French meldt d.d. 19 Maart, dat de algemeene toestand on veranderd is. De loopgraven ten Zui den van St. Eloi, die slechts gedeel telik heroverd werden, zijn door geen van beide partijen bezet. In de om geving van Neuve Chapelle hebben de Duitschers een groote hoeveelheid mu nitie verbruikt zonder eenig bepaald resultaat. Do Belgen in het voordeel. Kr is in Je laatst© dagen heel wat aan de Belgisch© strijdlinie geschied, aldus meldt de Belgische corr. van Do Tijd, waarvan men in Holland weinig meer zal wet™ dan hetgeen de officieelo me- dcdevKingetk ioRl&teu. Want de postver binding is geschorst geweest eo uiet zorg waren maatregel™ genoom™ allerlei uieuwslieriohten van het front niet via neutrale land™, onbedoeld, maar ook on- gewenscht, den vijand in handen te doen komen. Er ziju groote dingen op hand™, ver zekert de corr. De Koning zolf heeft don nieuwen aanval geleid. Hij is overal d© troepen nagegaan, hoeft de soldaten toe gesproken. Ziju eenvoudig, op zich zelf niet geestdriftig woord krijgt groote be zieling door zijn mannelijke daad om overal onder zijn strijders to willen zijn. i.n op deze wijze gaat or van zijn woor den oen ongekend© kracht uil, die won derbaarlijk ieder eleetriceert. Men begrijpt, dat de aanval der Bel gen onderdeel waa van ©eu algemeen plan. De Engelschen hebben dan ook bet hunne gedaan, om onze Voordeel™ te bestendigen. Hun aanval op deu weg van Neuve Chapelle steunden de bowe- ging der Belgen, terwijl de Fransobe ar tillerie zwaar woord meesprak. Woensdagochtend begon de aanval daar. Terwijl de Engolsohen bij Nieuwka- pelle (Neuve Chapelle) op Fransch ge bied zegevierend voortdrongen en aan merkelijk terrein wonnen, plantte zioh deze beweging ook voort langs de Bel gische Y zer-liuie. De Belgen drong™ hier e™ goud eind naar voren, juist in de bocht, waar dt> Duitschers sinds ge ruim™ tijd vasten voet hadden gekre gen. Zeer eigenaardige terrein-moeilijkhe den moesten overwonnen worden, maar onze officierenzijn sinds October met het terrein hier vertrouwd geraakt. Donderdag (16 dezer) was de aanval der Belgen geweldig en taai. Hardnek kig drong™ zij voort, ai maar voort, meter na meter schier. De Duitschers moesten terug. De vijand ondernam meer malen geduchte tegenaanvallen, maar kou blijkbaar niet de noodige versterking krijgen, daar D ui tech© hulptroop™ reeds zuidelijker tegen do Kngeisch™ moesten wordeu aangewend'. De zoo goed gelukte opschuiving van dozen Donderdag had moed en vertrou wen gegeven en geestdrift gewekt zoo bracht de dag van Vrijdag een sclioone voortzrtting van don Btrijd. Alle be haalde voordooien werd™ bestendigd, do terreinwinst werd gehandhaafd on uitge breid en inderhaast werd de vooruitge schoven linie duchtig versterkt, zoodat alles in onzo hand™ bleef. Ten Oosten de Ste™straat, zuidelijk van Dixmuiden, hebb™ de Duitschers oen hevjgen aan val gedaan, maar wij hebben hein met welgülukkon afgeslagen. En onzo artil lerie slaagde er in een Duitsche batte rij, op het kerkhof te Dixmuiden opge steld, tot zwijgen te br™g™. Rond Nieuw poort en leper™ duurt in tussolien het hevig artilleriegevecht voort. Te Weelende verniel den wij Duitsche bat terij™ en middelerwijl ondersteunden de l.ngwlsohe oor logst wdeum ter zee onze koppold, en ergens, mot Ilelurich èm de kleeren In de richting van de Rus sische grens, tweehonderd mijlen ver, was weggeetoomdr. Goede raad was duur wat te doen De conducteur van den slaapwagen, stond met d*> hand™ in het haar, want wel poogde de man, den ge- neraal aan kleeren te helpen, wol ver scheen hij dank zij de bereidwillig heid van ©en aantal medepassagier», met 'n aantal met erbarming afgestane cos- tnumdétalls edoch, overwegend be zwaar „Pod" kon nerg™« in, zijn taille, zijnd© van een omvang van pl.m. 1 meter .'101 Maar e™ besluit moest ge nomen worden want in Berlijn zou dn generaal met de noodige eerebewijzen ontvangen word™. Aan een der stations vóór Berlijn, Hot de reiziger naar het Babnhof Friedrichstrasee, te Berlijn, to- legrafeer™ om o™ Rood© Kruiswa gen. Doze was pres™t toen do trein aankwam; gewikkeld in «*n dek™, liet „Pod" zioh uit d™ wagen transporteeren rijd™ naar een hotel, en vandaar uit deed hij met groot™ spoed oen kleer maker o.a. aanrukken, die ijlings d™ krijgsman herschiepen in o™ wei-aange daan burgerheer. Fabel. Twoe duiven ontmoetten oen vliegtoestel. Do vlieg™d© rmmsch dreef zijn machine met wonderbare zekerheid door de lucht deed zijn bost de duiv™ voorbij to vlieg™. Lang schoon het of hem dat niet -40U gclokk™. Eindelijk een koene

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1915 | | pagina 5