MM
tERK te letten
IN TAN
lYZONEN
rin3
1EÊN worden
in verzegelde
vijf, twee en
een Ned. one
ing van Nom-
voorzien van
Mérk, vol
gedeponeerd,
ie uitvoering
a orders aan-
1
M
I
u
nisen
I
ihuis
De Oorlog.
No. 12777.
Maandag IO Mei 1915.
Telefoon Interc. 82.
i prijzen.
FEUILLETON
JSevensetrijó.
een groote.
EK
XTie-UL-ws- en ^.cL-vert®aa.tïeToleLd. vooï OoulcLsl ezx ©nexstrelce
Verschijnt dagelijks
behalve Zon- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.Telefoon Interc. 82.
É-
g
W// one Parlement.
54e Jaargang.
het
net
meer
dt®
bet
118
reed»
veel
jo .kunt
floor
zijn
Brokkenhni»,
l, Vice-Voora.
)ORST, Penn.
‘lanten-
deniers,
looi- de
tin 75,
Hoofd-
eeland
Leuve-
BIJL,
AART U.
toe
gedra-
42
leisjes
ultgebreld.
RJURKEN
ruwste mo-
ze
ter
wer-
En
een
Het
oen»
In
to
er opgaart en
ialen zoo dik
dagelijks aangenomen
tenden
Het
leden,
stollen.
door de stad
staat „Armen
s’’.
dd bij U aan-
tem ontbieden
tanden of per
Schiller bezongen.
In Brugge is het ovprigens bij
De toestand 1» ru»tig; levensnrid*
er vrijwel voldoende; werk is
"et
I
GiinistiiE mum
„Dat 1» mijn
verklaarde
PRIJS VAN HET ABONNEMENT;
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden
Markt 31, bij onze Agenten,
De indruk in Vlaanderen van de jongste
gevechten aan het Yserfront.
Lil iJrugge verneemt het Hbld.
Gedurende den geheeieu winter was men
in lirugge gewoon aan het zien van ge
wonden, die binnen werden gebracht.
i V erschiiiende klooster» en ook de Nor
maalschool waren voor ambulance inge-
ricitl. Den eenen tijd borgden zij er meer
uan den anderen tijd, i-eu duizendtal ge
wonden was evenwel het gemiddeld getal;
/.ooals aan alles gewende men zich
ook aan deze verschrikkelijkheidmen
den,
dan
ge-
ge-
PRIJS DER AD VERTEN TIÉN:
Van 1--5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer«0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Atrechl, is op beide plaatsen een vijaik-
delijk vliegtuig tot landen gedwongen.
Een met stinkbommen ondernomen aanval
Westelijk van Perthes werd mot hand
granaten afgeslagen.
In Argonne, tusschen Maas en Moezel,
zoowel als in de Vogezen, verliep de dag
zonder bijzondere gebeurtenissen.
M
s' I
Aan het Westelijk Front.
Het officieele F r a n s o h e middagoom-
niiiniqué van 9 Mei luidt
De artillerie-gevechten hadden over het
geheelo front plaats. Een Fransche batal
jon heeft mei een handige» zet een ver
sterking van de Duitschers Westelijk van
lx-ns veroverd, waarbij een honderdtal ge
vangenen werd gemaakt.
In Argonne werden bij Bagatelle drie
Duitsche aanvallen, waarvan één in den
nacht van 7 op 8 mei en twee overdag
op den 8n afgeslagen. Drie pogingen vajj
de Duitschers in het Bois-le-Prétre werif
den onmiddellijk afgeslagen. Op den recht
tervlougel van de Fecht vorderden de
l'ranschen een kilometer over een lengte
van 1500 nieter in de richting van Met.
zeral.
lOfBOK s
GELUK; -
K NIET,
VERDfflfT
GE2IN
NMIN;
hij Tamow en Gorlitz doen zich nu ook
gevotled op het Karpaihenfront. Uoatehjk
vim Lupkow veroverden onze troepen, die
ook hier tot den aanval overgingen
s nachts een grenspunt Noordelijk van de
uit den laatsten Karpathenstrijd bekende
plaatsen Telepoer, Zelloe en Nagypolani.
Gedurende de wmlcrmaanden hebben de
Kussen onder zeer zware verliezen in
wekenlange gevechten vasten voet gekre
gen zuidelijk van de grens der Karpa-
ttoen. Door aanvulling met alle beschik
bare roserven hadden zij hun front in het
Ondaun- en Labucza-dal naar het Zuiden
verschoven.
Trots alle stormaanvallen van den vij
and, kon ons de Uszoo-pas niet ontnomen
worden. Noordelijk en ter weerszijden van
den pas hield onze groep, die hier maan
denlang vocht, rotsvast stand. De terrein
winst der Russen is nu in weinige dagen
verloren gegaan. Onder groote verliezen,
dié een overhaaste vlucht met zich brengt,
ontruimde de vijand dit gedeelte van het
Hongaarscho grondgebied, dat hij zoo
moeitevol had veroverd.
In West-GaJiciö hebben de gevechten
aan het geheele front een verder succes
vol verloop. Krosno is gisteren door onze
troepen veroverd. Hoe groot de verwar
ring is bij den terugtocht van het Russi
sche leger van Radko Dimitriew, bewijst
liet getal in Brzoeetek gemaakte gevan
genen van de Russische divisies no. 5,
21, 31, 52, 63, 81.
Gedeelten van de uit de Begkiden vluch
tende Russische tróepen werden op ver
schillende plaatsen omsingeld en gevan
gen genomen. Het totaal aantal gevan
genen bedroeg tot heden zeventigduizend.
De vervolging wordt voortgezet.
In Zuid-Oost-Gallciö op de hoogten ter
weerszijden van het Lommica-dal, werden
sterke Russische aanvallen afgeslagen. Het
Russische steunpunt^ bij Zaleszozykl werd
door ons bestormd.
oude.
delen
er weinig en de ondersteunden zijn
glimlachje beantwoordde door
wagen met heel veel lawaai door de ka
mer te sloepen on Albert vermaakte zioh
met fluiten.
Eindelijk was de tafd gedekt. De l<*eraar
den uit school. Dat was iets zoo buiten-
gewoons, dat moeder en vriendin beiden
verwonderd naar de reden vroegen.
Gretha wierp haar boeken, waar
anders zoo zuinig op was, achteloos
zijde.
,,Ik heb wat voor jou gevonden, Le
na riep zij mot stralende oogen. „E«|
leerlinge van mij maakte eenige opmer-
derde zioh.
Mevrouw Ankermans deed' I^ena eenige
vragen en spoedig was men het
geworden. Vooral op het dodelijk
dienst treden schoen zij zeer gesteld
zijn. Ja, zij vroeg haar dien middag zelfs
ten eten.
Ixsna haaide verruimd adem. Zij wan
gelukkig, nu zo weer oen betrekking ge
vonden had.
Nu werden haar do belde kinderen Al
bert en Dina voorgesteld. Zij hadden et®
duister vermoeden, dat de nieuwe huis
genoot» van orde on regel zou houden
en trokken daarom lange gezichten. Eerst
na veel ovverre<Mng werden zij er
bewogen, zich naar liohooron te
gen.
moet het me niet kwalijk nemen,
juffrouw Van Dommelen, als het eten u
niet al te lx*t smaakt. Ik kan mij niet
overal mee bemoeien en de keukenmeid
is weinig te vertrouwen”, klaagde mevrouw
n het tragische gebaren verleidt- zjj hoe
zwaar haar lot wei was. Er tusschen door
werd Dina geltoden Bef en stil te zijn,
een bevel, dat zij met het vriendelijkste
glimlachje beantwoordde door een kleine
Het Oostenrijksche communiqué
van 8 Mei luidt: De gevolgen van den slag
oorlog moede was geworden, omdat hij
niet langer de ellendé kon aanzien van
de menschen, die nabij het front woon
den. Met geestdrift Was hij België mede
binnengevallen om voör het vaderland te
strijden. Met woede had hij zich met ve
len gekeerd tegen de Belgen bij hunne
onverwachte verdediging. Maar daar aan
het Yser front had hem de gedachte te
moeten strijden tegen de Belgen, die zoo
trouw en standvastig hup laatste stukje
vrije vaderland verdédigden, of daar zoó
moesten lijden van den oorlog, zóó aan
gegrepen, dat hij niet langer Jcijn geweer
vermocht te dragen. Zoo waren er meer.
Daar komt bij de Dulteche soldaten
weer iets boven van de gedachte aan dé
broederschap dér volkeren, door hun
aan allee gewende men
deze verschrikkelijkheid
sprak nog wel steeds over de gewonden,
maar meer terloops-, öiechts nu en
werd er grooter belangstelling aan
wijd, omdat het getal aangebrachte
kwetsten grooter dan gewoonlijk was.
Maar in deze dagen is men er meer
vol over. Het moet ontzettend zijn, zoo
veel gewonden binnenkomen en door ge
voerd worden, omdat Brugge ze niet al
len kan opnamen. Het juiste getal is niet
Ijekend. Want nog steeds wordt groote
geheimzinnigheid in acht genomen bij het
vervoer en de aankomst.
Toch is algemeen bekend, dat er ont
zettende verliezen zijn geleden in de laat
ste dagen; vooral ook Zaterdag en Zon
dag. r.r passeeren ook gesloten treinen,
die naar men zegt, lijken vervoeren.
De officieele overwinningsbulletins heb
ben de inwoners van Brugge in de laat
ste dagen veel van hun optimisme doen
verliezen. Men gedoofde aan eene spoe
dige doorbraak van de geallieerden, en
prepareerde zich reeds op een algeheelen
terugtocht der Duitschers. ,En nu ziet
men iet» van het tegenovergestelde ge-
beuren, hetgeen bij het bewegelijk en voor
indrukken zoo vatbare volk eene groote
teleurstelling heeft verwekt, ook al wordt
het niet al te zwaar ingezien.
De Duitsche soldaten laten zich over
het algemeen ook niet in een overwin
ningsroes meesleepen. Zij weten ook wel,
dat het slechts een partieel succes was;
en die er het gunstigst over oordéelen
gelooven, dat ’t toch nog minsten» twee
maanden duren zai, voor zij geheel zijn
doorgebroken.
Merkwaardig is, hetgeen wij van ver
schillende zijden vernamen, ook persoon
lijk uit den mond van Duitsche soldaten,
dat er onder hen, l%eer dan vóór dén
oorlog zelfs, een geest van internationa
lisme wordt aangetroffen. Zij hebben nu,
de ineesten meer dén een half jaar, ken
nis gemaakt met den Vlaming. En déze
kennismaking is vooral in West-Vlaandte-
kidgen, en daarom ben ik met de ouders
zelf gaan spreken. Wel, Lena, heb je zin
Aan het Oostelijk Front
Het Duitsche communiqué van 8 Mei
luidt Hei groote hoof dk wart Ier meldt van
het Oostelijk front: Onze tegen Libau op-
rnkkondé troepen kwamen in het bezit
van deze stad. Hierbij vielen 1800 gevan
genen, 5 kanonnen en 4 machinegeweren
in onze hand*®.
Op het zuidoosteiijk front bleef de ver
volging van den geslagen vijand door dé
legergroepen van Mackenzen en den troe
pen van onzen bondgenoot ook gisteren,
afgezien van eenige gelukkige achter-
hoedsgevech-ten, voortdurend gaande.
Onze voorste troepen kwamen
avonds in dén Wisloksheek.
Het totale aantal van de sinds 2 Mei
op het zuidoostelijk oorlogstooneel ge
maakte gevangenen kan thans tot onge
veer 70.000 gestegen zijn. Den Russen
werden 38 kanonnen, daaronder 9 zware;
ontnomen.
14)
Haar bleef niets anders over dan nog
maals te trachten ia, betrekking te gaan,
1- n dit viel haar nu nog moeilijker dan
den eersten keer.
I^ona was moedeloos geworden. Zij
haakte en naaide nu voor een groote
zaak, om wat geld te verdienen, maar dat
bracht haar zoo weinig op, en de zitten^
de bezigheid Was zoo vermoeiend voot
haar verzwakt gestel, dat zij met bijna
«lekdijken ijver alle pogingen in ’t werk
stelde, een nieuwe betrekking te vindem
Op zekeren dag kwam Greta opgewon-
niet ver van ons vandaan, het salaris ia
wel niet hoog, maar vast en
er terstond in dienst treden.”
Gretha had snel en levendig gesproken,
haar wangen gloeiden en haar oogt®
flikkerden. Lena zag haar vriendin ge
roerd aan. Zij was toch gelukkig, want
zij bezat vriendinnen, die haar welzijn
zochten te behartigen.
was juist als eenige maanden go-
toen zij zich ook ergens ging voor-
Nu was ze niet zoo hoopvol ge
stemd als toen. Zij was nu lichamelijk
«i geestelijk zoo verzwakt, dat alleen de
gedachte aan alles wat haar nu weer te
wachten stond, haar als een centenaars-
last drukte. Toen zij aanbeide, deed een
meisje van ongeveer zes jaar open ert
lachte haar met groote blAuwe oogen
vriendelijk tegen. Lena's schroom was al»
bij tooverslag verdwenen. Het bekoorlijke,
blonde krullekopje scheen haar een en
geltje toe, dat haar geluk en voorspoed
beloofde. Liefkoozend streek zij het over
het zijdenhaar.
„Ik zou mevrouw Ankermans gaarne
willen spreken. Is dét je mama vroeg
Lens.
De kleine knikte, stak den Vinger In
den mond en bleef zoo bij de deur staan.
I.ena glimlachte.
„Breng mij toch bij mama, kleine. Hoe
wijze, die 't al heel gemakkelijk maakte
over de brug te komen.
Het heeft niet mogen baten. Niemand
van de opposanten nam zich zelfs de
moeite om te antwoorden; om te zeggen
dót en waarom men niet bevredigd wad
De heele coalitie stond eenvoudig in b«
gelid, gereed om tegen te stemmen.
In het debat was Treub de sterkere
tegen de guillotine legde hij ’t af.
De antiquiteit in onze finanoieele wet
geving, dat dé multiplicator bij het on
roerend goed is, blijft dus bestaan, dank
zij de Eerste Kamer.
I n al moge de slag, dien mr. Treub
trof, niet doodelijk zijn, het was een waar
schuwing en een, die zoo duidelijk klonk,
dat wij geen oogenblik meer de illusie
koesteren, dat het mr. Treub beter
dan wie ook geschikt om in ons belas
tingstelsel het mes te zetten gegeven
zal zijn met deze Iterate Kamer zijn
taak tot een goed einde te brengen.
De financieelo toekom®t-politiek is door
het laatste veto der Eerste Kamer op
nieuw vager en dreigender geworden.
Het Duitsche communiqué
Mol luidt
In Libau namen wij een groote menigte
krijgsvoorraad. Voor de sterke krachten
van alle wapenen, die zich in de richting
van Mlttaii verzameld hadden, moesten on
ze tegen dé stad vooruitgeschoven at-
deelingen langzaam wijken.
Noordoostelijk van Kowno werd na ver
nietiging van een Rusfdsch bataljon de
baan van Wilna—Schawli totaal vernield,
Aan de Njcmen bij Sdreduky vielen wij
de verstrooide overblijfselen aan van vier
Russische bataljon», die waarschijnlijk tot
de op 6 f® 7 Mei bij Rossini verslag»®
troe]Hii Iw’liooren. Herbaalde Rüssische
aanvallen tegen onze stellingen bij de
Pilitza werden onder groote verliepen voor
den vijand afgeslagen.
Op het Zuldoostelljk krijgstooneel over
schreden de troepen Van generaal Macken
«en. die den vijand vervolgden, na he-
vigen strijd dé Wistoka tusschen Besko,
f 1.25
„1.50
1-50
1.90
-aan ons Bureau:
Boekhandel en de Postkantoren.
Een waarschuwing voor
Minister Treub.
Het wordt er voor de mannen in 1
bewind niet prettiger op. Zij hebben -*•
wordt gui door vriend en vijand er
kend het land in den moeilijkst-denk-
baren tijd: gediend op een wijze, die met
gewonen loi niet kan worden gewaar»
ueerd. Men kon, in de angstige maan
den na Juli 1914 overal in den Lande,
zoo Rechts als Links, t hooren wat een
geiuk, dat we zulke goede mannen aan
net roer hebben De Godsvrede kwam
niet alleen als vanzèlf, wie van Rechts
of Rood scherp tegenover Cort van dor
Linden, Treub en dé hunnen had durven,
optreden, zou bij het volk geen grijntje
sympathie gevonden hebben, r.en ieder
die publiek-meeleefde, gevoélde ’t.
Is dit alles al zoo veranderd
Blijkbaar wel.
waar zij aanklopte.
„Binnen I” Blijkbaar wond dit|
oen man geroepen.
Zij trad binnen. Het was een goed ge
meubileerd vertrek. Fen tamelijk oud heer
trad haar tegemoetzijn kortzichtige
oogen, hoewel door een bril versterkt
hield hij onzeker er» vragend op haar ge
richt.
Hij wa» zoo onbeholpen en verlegen,
dat Lena hem, toen hij zich als heer
de» huizee had bekimd gemaakt, slecht»
kort vertelde, waarom' zij kwam, en henl
verzocht haar bij zijn vrouw te brengen.
Dankbaar en verheugd over dezen uit
weg zag de heer haar aan.
„U hebt gelijk, juffrouw. Ik weet
kei ijk niet, wat mijn vrouw...”
hij haastte zich naar een andere kamer,
mot luider stem roependé „Ida” Maar
Ida was or niet. „Dat Is mijn vrouw
moot u weten,” verklaarde hij, terugkee-
reftd.
Lena glimlachte; men was echter nog
niets verder. Plotseling hoorde men
lawaai, alsof de wereld verging,
kleine meisje !van straks stormde In ge
zelschap van een ouderen jongen dé
kamer binnen. De knaap had z|jn zusje
als een paard Ingespannen en joeg haar
met luid geschreeuw om tafel pn stoeien
heen.
ren... meegevallen. Mt® erkent, dat de
Vlaming een heel ander mensch is dap
de Duitsoher. Maar daarom niet min
derwaardig. E*r komt meer waardeering
voor den rustigen burger; meer begrip
van de verontwaardiging bij het Belgi
sche volk over dun inval van het Duit-
acho leger in hun land, welke inval lang
niet door alle Duitsche militairen
wordt goedgepraat.
1 en déserteur verleide, dat hij
Het officieele Duitsche communiqué
van 9 Mei luidt
Bij onze voortgezetto aanvallen op Ype»
ren wierpen wij den vijand uit zijn steri
ke stellingen tusschen Fortuin, Wieltje
en Gheluvelt.
Bij Yperen veroverden wij de plaatsen
i'rezenberg en Verlorenhoek, waardoor wij
in het bezit kwamen van de voornaam
ste punten, die de Oostelijke omgeving
beheerschen. 800 Engelschen, waaronder
16 officien® werden tot nu toe gevangeq
genomen.
Fransche aanvallen' Westelijk van Lie»
vin, ten Z.W. van Lens, Noordoostelijk
van do Loretto-hnogte, mislukten onder
zware verliezen voor den vijand.
Bij La Basseé en Vitry, Oostelijk van
Want het votum, door de Eerste Kar
mer op zoo scherpe wijze, door heel de
Rechterzijde in dat college over Treub’s
wijziging van de Vermogensbelasting uit
gebracht, laat geen twijfel meer de Se
naat staat weer in zijn meerderheid t e-
genover de RegeeHng. Met de buiten
gewoon moeilijke omstandigheden rekent
ons Hoogerhuis niet meer dan wanneaf
't zijn meerderheid convenieertzijn meen
derheid erkent niet, dat Links recht heeft
thans te regeereo en dés recht heeft op
medewerking van de Kamer van revisie,
wier taak zekerlijk remmen kan zijn^
maar nooit een tegenhouden van alles wal
vrijzinnig riekt en zij dus door haar
numerieke meerderheid tegenhouden kAn.
Wij achten vooral na de vroegere
aanvallen der oppositie in dit college
deze afstemming zeer eïnstig. Niet, dat
Minister Treub er om heen zal gaan. Hij
zal, naar wij vertrouwen, zijn post than*
niet verlaten. Ja, wij zoudrni de hoop
willen uiten, dat geen der Ministers, om
welke afstemming ook, gedurende den
oorlogstoestand heen zou gaan, maar dit
alles kan voor on» niet wegnemen den
indruk, dat ’t op den duur geen wer»
ken 1» voor een man al» Treub met een
Kamer (beter: tegen een Kamer) die
hém al meer en meer wil voorschrijven,
hoe alles moet, die niet alleen terecht
verlangt, dat hare beginselen in
tijden van Godsvrede ontzien worden
maar die, zooals thans weer wetten af-
stemt, die een algemeen afgekeurde rege
ling komen Vbrvangen, alleen wijl men
bij de uitvoering bezwaren vreest.
De Minister fareft zijn ontwerp prachtig
verdédigd hij heeft aangetoond', dat de
regeling zuiver een fiiiancieel-techniBch4
i», hij heeft de bezwaren (zwaardere be»
lasting van den grond en de taxatie naar
de werkelijke waarde van onroerend goed1)
met ernstige argumenten weerlegd op een
gen, en daar hadden zij natuurlijk
schik in
Ankermans stond het zweet op
voorhoofd.
Met samengeklemdé lippen trachtte hij
her- en derwaarts loopend, vergeefsch zijn
kinderen lot ophouden te bewegen.
„Mijn nieuwste werk” jammerde hij
daar raak ik vast wat van kwijt, juf-
1 fropw
U-na moest ingrijpen. Het gelukte haar
ook werkelijk deze jonge lawaaima
kers tot stilstand te brengen, een daad,
die haar van den kant van den lecraar
warme woorden van dank bracht, van
de zijdé der jeugdige deugnieten oen
kwaden blik.
„Zoo zijn ze nu”, zeide Ankermans
klagend. „Wat moet men er mee begin
nen
lx®a behoefde deze moeilijke vraag niet
te beantwoorden, want juist trad mevrouw*
binnen. Het was een teere verschijning,
wat slordig gekleed', en met een afge
matte gelaatsuitdrukking.
„Ik word döor het geschreeuw van dio
kinderen heelemaal van streek gebracht.”
klaagde zij, „wat ben ik toch oen arme,
gekwelde vrouw.”
Zij hrak plotseling af, want nu eerst
werd zij Lena gewaar.
„De juffrouw komt zich aanbieden als
5&ijn
velen.
1 en pas naar Nederland Is er zoo goed
als niet te bekoinen. Hollander», die tot
nu toe af en toe nog eens naar hun Va
derland konden gaan, zijn nu verplicht
daar te blijven. Het toezicht aan de gren
zen is scherper dan ooit, en aan deze
zijde komt er zoo goed als geen koerier
meer door.
(Wordt vervolgd.)
dat hij nu van verdere klaagliederen Ver
schoond zou blijven.
Hij stelde beid» dames aan elkaar voor,
maakte een llnkscbe buiging en verwlj-
Het kind antwoordde niet en zag Lena
maar aan. Zoo schoot zij niet op. Zij
sloot daarom de deur achter zioh en
wendde zich naar de eerste de beste deur
„Niet hier, kinderen, niet hier 1”
Maar het hielp hem niets. Zij sprongen
zoo woest In het rond dat de losse
blaadjes papier van zijn schrijftafel vlo-
Hij is een aangenaam mensch, zijn vrouw
schijnt wat zenuwachtig te zijn; zij heeft
hulp noodng en dé belde kinderen een
toeziend oog. Het is hier in Amsterdam,