MM tERK te letten IN TAN lYZONEN rin3 1EÊN worden in verzegelde vijf, twee en een Ned. one ing van Nom- voorzien van Mérk, vol gedeponeerd, ie uitvoering a orders aan- 1 M I u nisen I ihuis De Oorlog. No. 12777. Maandag IO Mei 1915. Telefoon Interc. 82. i prijzen. FEUILLETON JSevensetrijó. een groote. EK XTie-UL-ws- en ^.cL-vert®aa.tïeToleLd. vooï OoulcLsl ezx ©nexstrelce Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.Telefoon Interc. 82. É- g W// one Parlement. 54e Jaargang. het net meer dt® bet 118 reed» veel jo .kunt floor zijn Brokkenhni», l, Vice-Voora. )ORST, Penn. ‘lanten- deniers, looi- de tin 75, Hoofd- eeland Leuve- BIJL, AART U. toe gedra- 42 leisjes ultgebreld. RJURKEN ruwste mo- ze ter wer- En een Het oen» In to er opgaart en ialen zoo dik dagelijks aangenomen tenden Het leden, stollen. door de stad staat „Armen s’’. dd bij U aan- tem ontbieden tanden of per Schiller bezongen. In Brugge is het ovprigens bij De toestand 1» ru»tig; levensnrid* er vrijwel voldoende; werk is "et I GiinistiiE mum „Dat 1» mijn verklaarde PRIJS VAN HET ABONNEMENT; Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden Markt 31, bij onze Agenten, De indruk in Vlaanderen van de jongste gevechten aan het Yserfront. Lil iJrugge verneemt het Hbld. Gedurende den geheeieu winter was men in lirugge gewoon aan het zien van ge wonden, die binnen werden gebracht. i V erschiiiende klooster» en ook de Nor maalschool waren voor ambulance inge- ricitl. Den eenen tijd borgden zij er meer uan den anderen tijd, i-eu duizendtal ge wonden was evenwel het gemiddeld getal; /.ooals aan alles gewende men zich ook aan deze verschrikkelijkheidmen den, dan ge- ge- PRIJS DER AD VERTEN TIÉN: Van 1--5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer«0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Atrechl, is op beide plaatsen een vijaik- delijk vliegtuig tot landen gedwongen. Een met stinkbommen ondernomen aanval Westelijk van Perthes werd mot hand granaten afgeslagen. In Argonne, tusschen Maas en Moezel, zoowel als in de Vogezen, verliep de dag zonder bijzondere gebeurtenissen. M s' I Aan het Westelijk Front. Het officieele F r a n s o h e middagoom- niiiniqué van 9 Mei luidt De artillerie-gevechten hadden over het geheelo front plaats. Een Fransche batal jon heeft mei een handige» zet een ver sterking van de Duitschers Westelijk van lx-ns veroverd, waarbij een honderdtal ge vangenen werd gemaakt. In Argonne werden bij Bagatelle drie Duitsche aanvallen, waarvan één in den nacht van 7 op 8 mei en twee overdag op den 8n afgeslagen. Drie pogingen vajj de Duitschers in het Bois-le-Prétre werif den onmiddellijk afgeslagen. Op den recht tervlougel van de Fecht vorderden de l'ranschen een kilometer over een lengte van 1500 nieter in de richting van Met. zeral. lOfBOK s GELUK; - K NIET, VERDfflfT GE2IN NMIN; hij Tamow en Gorlitz doen zich nu ook gevotled op het Karpaihenfront. Uoatehjk vim Lupkow veroverden onze troepen, die ook hier tot den aanval overgingen s nachts een grenspunt Noordelijk van de uit den laatsten Karpathenstrijd bekende plaatsen Telepoer, Zelloe en Nagypolani. Gedurende de wmlcrmaanden hebben de Kussen onder zeer zware verliezen in wekenlange gevechten vasten voet gekre gen zuidelijk van de grens der Karpa- ttoen. Door aanvulling met alle beschik bare roserven hadden zij hun front in het Ondaun- en Labucza-dal naar het Zuiden verschoven. Trots alle stormaanvallen van den vij and, kon ons de Uszoo-pas niet ontnomen worden. Noordelijk en ter weerszijden van den pas hield onze groep, die hier maan denlang vocht, rotsvast stand. De terrein winst der Russen is nu in weinige dagen verloren gegaan. Onder groote verliezen, dié een overhaaste vlucht met zich brengt, ontruimde de vijand dit gedeelte van het Hongaarscho grondgebied, dat hij zoo moeitevol had veroverd. In West-GaJiciö hebben de gevechten aan het geheele front een verder succes vol verloop. Krosno is gisteren door onze troepen veroverd. Hoe groot de verwar ring is bij den terugtocht van het Russi sche leger van Radko Dimitriew, bewijst liet getal in Brzoeetek gemaakte gevan genen van de Russische divisies no. 5, 21, 31, 52, 63, 81. Gedeelten van de uit de Begkiden vluch tende Russische tróepen werden op ver schillende plaatsen omsingeld en gevan gen genomen. Het totaal aantal gevan genen bedroeg tot heden zeventigduizend. De vervolging wordt voortgezet. In Zuid-Oost-Gallciö op de hoogten ter weerszijden van het Lommica-dal, werden sterke Russische aanvallen afgeslagen. Het Russische steunpunt^ bij Zaleszozykl werd door ons bestormd. oude. delen er weinig en de ondersteunden zijn glimlachje beantwoordde door wagen met heel veel lawaai door de ka mer te sloepen on Albert vermaakte zioh met fluiten. Eindelijk was de tafd gedekt. De l<*eraar den uit school. Dat was iets zoo buiten- gewoons, dat moeder en vriendin beiden verwonderd naar de reden vroegen. Gretha wierp haar boeken, waar anders zoo zuinig op was, achteloos zijde. ,,Ik heb wat voor jou gevonden, Le na riep zij mot stralende oogen. „E«| leerlinge van mij maakte eenige opmer- derde zioh. Mevrouw Ankermans deed' I^ena eenige vragen en spoedig was men het geworden. Vooral op het dodelijk dienst treden schoen zij zeer gesteld zijn. Ja, zij vroeg haar dien middag zelfs ten eten. Ixsna haaide verruimd adem. Zij wan gelukkig, nu zo weer oen betrekking ge vonden had. Nu werden haar do belde kinderen Al bert en Dina voorgesteld. Zij hadden et® duister vermoeden, dat de nieuwe huis genoot» van orde on regel zou houden en trokken daarom lange gezichten. Eerst na veel ovverre<Mng werden zij er bewogen, zich naar liohooron te gen. moet het me niet kwalijk nemen, juffrouw Van Dommelen, als het eten u niet al te lx*t smaakt. Ik kan mij niet overal mee bemoeien en de keukenmeid is weinig te vertrouwen”, klaagde mevrouw n het tragische gebaren verleidt- zjj hoe zwaar haar lot wei was. Er tusschen door werd Dina geltoden Bef en stil te zijn, een bevel, dat zij met het vriendelijkste glimlachje beantwoordde door een kleine Het Oostenrijksche communiqué van 8 Mei luidt: De gevolgen van den slag oorlog moede was geworden, omdat hij niet langer de ellendé kon aanzien van de menschen, die nabij het front woon den. Met geestdrift Was hij België mede binnengevallen om voör het vaderland te strijden. Met woede had hij zich met ve len gekeerd tegen de Belgen bij hunne onverwachte verdediging. Maar daar aan het Yser front had hem de gedachte te moeten strijden tegen de Belgen, die zoo trouw en standvastig hup laatste stukje vrije vaderland verdédigden, of daar zoó moesten lijden van den oorlog, zóó aan gegrepen, dat hij niet langer Jcijn geweer vermocht te dragen. Zoo waren er meer. Daar komt bij de Dulteche soldaten weer iets boven van de gedachte aan dé broederschap dér volkeren, door hun aan allee gewende men deze verschrikkelijkheid sprak nog wel steeds over de gewonden, maar meer terloops-, öiechts nu en werd er grooter belangstelling aan wijd, omdat het getal aangebrachte kwetsten grooter dan gewoonlijk was. Maar in deze dagen is men er meer vol over. Het moet ontzettend zijn, zoo veel gewonden binnenkomen en door ge voerd worden, omdat Brugge ze niet al len kan opnamen. Het juiste getal is niet Ijekend. Want nog steeds wordt groote geheimzinnigheid in acht genomen bij het vervoer en de aankomst. Toch is algemeen bekend, dat er ont zettende verliezen zijn geleden in de laat ste dagen; vooral ook Zaterdag en Zon dag. r.r passeeren ook gesloten treinen, die naar men zegt, lijken vervoeren. De officieele overwinningsbulletins heb ben de inwoners van Brugge in de laat ste dagen veel van hun optimisme doen verliezen. Men gedoofde aan eene spoe dige doorbraak van de geallieerden, en prepareerde zich reeds op een algeheelen terugtocht der Duitschers. ,En nu ziet men iet» van het tegenovergestelde ge- beuren, hetgeen bij het bewegelijk en voor indrukken zoo vatbare volk eene groote teleurstelling heeft verwekt, ook al wordt het niet al te zwaar ingezien. De Duitsche soldaten laten zich over het algemeen ook niet in een overwin ningsroes meesleepen. Zij weten ook wel, dat het slechts een partieel succes was; en die er het gunstigst over oordéelen gelooven, dat ’t toch nog minsten» twee maanden duren zai, voor zij geheel zijn doorgebroken. Merkwaardig is, hetgeen wij van ver schillende zijden vernamen, ook persoon lijk uit den mond van Duitsche soldaten, dat er onder hen, l%eer dan vóór dén oorlog zelfs, een geest van internationa lisme wordt aangetroffen. Zij hebben nu, de ineesten meer dén een half jaar, ken nis gemaakt met den Vlaming. En déze kennismaking is vooral in West-Vlaandte- kidgen, en daarom ben ik met de ouders zelf gaan spreken. Wel, Lena, heb je zin Aan het Oostelijk Front Het Duitsche communiqué van 8 Mei luidt Hei groote hoof dk wart Ier meldt van het Oostelijk front: Onze tegen Libau op- rnkkondé troepen kwamen in het bezit van deze stad. Hierbij vielen 1800 gevan genen, 5 kanonnen en 4 machinegeweren in onze hand*®. Op het zuidoosteiijk front bleef de ver volging van den geslagen vijand door dé legergroepen van Mackenzen en den troe pen van onzen bondgenoot ook gisteren, afgezien van eenige gelukkige achter- hoedsgevech-ten, voortdurend gaande. Onze voorste troepen kwamen avonds in dén Wisloksheek. Het totale aantal van de sinds 2 Mei op het zuidoostelijk oorlogstooneel ge maakte gevangenen kan thans tot onge veer 70.000 gestegen zijn. Den Russen werden 38 kanonnen, daaronder 9 zware; ontnomen. 14) Haar bleef niets anders over dan nog maals te trachten ia, betrekking te gaan, 1- n dit viel haar nu nog moeilijker dan den eersten keer. I^ona was moedeloos geworden. Zij haakte en naaide nu voor een groote zaak, om wat geld te verdienen, maar dat bracht haar zoo weinig op, en de zitten^ de bezigheid Was zoo vermoeiend voot haar verzwakt gestel, dat zij met bijna «lekdijken ijver alle pogingen in ’t werk stelde, een nieuwe betrekking te vindem Op zekeren dag kwam Greta opgewon- niet ver van ons vandaan, het salaris ia wel niet hoog, maar vast en er terstond in dienst treden.” Gretha had snel en levendig gesproken, haar wangen gloeiden en haar oogt® flikkerden. Lena zag haar vriendin ge roerd aan. Zij was toch gelukkig, want zij bezat vriendinnen, die haar welzijn zochten te behartigen. was juist als eenige maanden go- toen zij zich ook ergens ging voor- Nu was ze niet zoo hoopvol ge stemd als toen. Zij was nu lichamelijk «i geestelijk zoo verzwakt, dat alleen de gedachte aan alles wat haar nu weer te wachten stond, haar als een centenaars- last drukte. Toen zij aanbeide, deed een meisje van ongeveer zes jaar open ert lachte haar met groote blAuwe oogen vriendelijk tegen. Lena's schroom was al» bij tooverslag verdwenen. Het bekoorlijke, blonde krullekopje scheen haar een en geltje toe, dat haar geluk en voorspoed beloofde. Liefkoozend streek zij het over het zijdenhaar. „Ik zou mevrouw Ankermans gaarne willen spreken. Is dét je mama vroeg Lens. De kleine knikte, stak den Vinger In den mond en bleef zoo bij de deur staan. I.ena glimlachte. „Breng mij toch bij mama, kleine. Hoe wijze, die 't al heel gemakkelijk maakte over de brug te komen. Het heeft niet mogen baten. Niemand van de opposanten nam zich zelfs de moeite om te antwoorden; om te zeggen dót en waarom men niet bevredigd wad De heele coalitie stond eenvoudig in b« gelid, gereed om tegen te stemmen. In het debat was Treub de sterkere tegen de guillotine legde hij ’t af. De antiquiteit in onze finanoieele wet geving, dat dé multiplicator bij het on roerend goed is, blijft dus bestaan, dank zij de Eerste Kamer. I n al moge de slag, dien mr. Treub trof, niet doodelijk zijn, het was een waar schuwing en een, die zoo duidelijk klonk, dat wij geen oogenblik meer de illusie koesteren, dat het mr. Treub beter dan wie ook geschikt om in ons belas tingstelsel het mes te zetten gegeven zal zijn met deze Iterate Kamer zijn taak tot een goed einde te brengen. De financieelo toekom®t-politiek is door het laatste veto der Eerste Kamer op nieuw vager en dreigender geworden. Het Duitsche communiqué Mol luidt In Libau namen wij een groote menigte krijgsvoorraad. Voor de sterke krachten van alle wapenen, die zich in de richting van Mlttaii verzameld hadden, moesten on ze tegen dé stad vooruitgeschoven at- deelingen langzaam wijken. Noordoostelijk van Kowno werd na ver nietiging van een Rusfdsch bataljon de baan van Wilna—Schawli totaal vernield, Aan de Njcmen bij Sdreduky vielen wij de verstrooide overblijfselen aan van vier Russische bataljon», die waarschijnlijk tot de op 6 f® 7 Mei bij Rossini verslag»® troe]Hii Iw’liooren. Herbaalde Rüssische aanvallen tegen onze stellingen bij de Pilitza werden onder groote verliepen voor den vijand afgeslagen. Op het Zuldoostelljk krijgstooneel over schreden de troepen Van generaal Macken «en. die den vijand vervolgden, na he- vigen strijd dé Wistoka tusschen Besko, f 1.25 „1.50 1-50 1.90 -aan ons Bureau: Boekhandel en de Postkantoren. Een waarschuwing voor Minister Treub. Het wordt er voor de mannen in 1 bewind niet prettiger op. Zij hebben -*• wordt gui door vriend en vijand er kend het land in den moeilijkst-denk- baren tijd: gediend op een wijze, die met gewonen loi niet kan worden gewaar» ueerd. Men kon, in de angstige maan den na Juli 1914 overal in den Lande, zoo Rechts als Links, t hooren wat een geiuk, dat we zulke goede mannen aan net roer hebben De Godsvrede kwam niet alleen als vanzèlf, wie van Rechts of Rood scherp tegenover Cort van dor Linden, Treub en dé hunnen had durven, optreden, zou bij het volk geen grijntje sympathie gevonden hebben, r.en ieder die publiek-meeleefde, gevoélde ’t. Is dit alles al zoo veranderd Blijkbaar wel. waar zij aanklopte. „Binnen I” Blijkbaar wond dit| oen man geroepen. Zij trad binnen. Het was een goed ge meubileerd vertrek. Fen tamelijk oud heer trad haar tegemoetzijn kortzichtige oogen, hoewel door een bril versterkt hield hij onzeker er» vragend op haar ge richt. Hij wa» zoo onbeholpen en verlegen, dat Lena hem, toen hij zich als heer de» huizee had bekimd gemaakt, slecht» kort vertelde, waarom' zij kwam, en henl verzocht haar bij zijn vrouw te brengen. Dankbaar en verheugd over dezen uit weg zag de heer haar aan. „U hebt gelijk, juffrouw. Ik weet kei ijk niet, wat mijn vrouw...” hij haastte zich naar een andere kamer, mot luider stem roependé „Ida” Maar Ida was or niet. „Dat Is mijn vrouw moot u weten,” verklaarde hij, terugkee- reftd. Lena glimlachte; men was echter nog niets verder. Plotseling hoorde men lawaai, alsof de wereld verging, kleine meisje !van straks stormde In ge zelschap van een ouderen jongen dé kamer binnen. De knaap had z|jn zusje als een paard Ingespannen en joeg haar met luid geschreeuw om tafel pn stoeien heen. ren... meegevallen. Mt® erkent, dat de Vlaming een heel ander mensch is dap de Duitsoher. Maar daarom niet min derwaardig. E*r komt meer waardeering voor den rustigen burger; meer begrip van de verontwaardiging bij het Belgi sche volk over dun inval van het Duit- acho leger in hun land, welke inval lang niet door alle Duitsche militairen wordt goedgepraat. 1 en déserteur verleide, dat hij Het officieele Duitsche communiqué van 9 Mei luidt Bij onze voortgezetto aanvallen op Ype» ren wierpen wij den vijand uit zijn steri ke stellingen tusschen Fortuin, Wieltje en Gheluvelt. Bij Yperen veroverden wij de plaatsen i'rezenberg en Verlorenhoek, waardoor wij in het bezit kwamen van de voornaam ste punten, die de Oostelijke omgeving beheerschen. 800 Engelschen, waaronder 16 officien® werden tot nu toe gevangeq genomen. Fransche aanvallen' Westelijk van Lie» vin, ten Z.W. van Lens, Noordoostelijk van do Loretto-hnogte, mislukten onder zware verliezen voor den vijand. Bij La Basseé en Vitry, Oostelijk van Want het votum, door de Eerste Kar mer op zoo scherpe wijze, door heel de Rechterzijde in dat college over Treub’s wijziging van de Vermogensbelasting uit gebracht, laat geen twijfel meer de Se naat staat weer in zijn meerderheid t e- genover de RegeeHng. Met de buiten gewoon moeilijke omstandigheden rekent ons Hoogerhuis niet meer dan wanneaf 't zijn meerderheid convenieertzijn meen derheid erkent niet, dat Links recht heeft thans te regeereo en dés recht heeft op medewerking van de Kamer van revisie, wier taak zekerlijk remmen kan zijn^ maar nooit een tegenhouden van alles wal vrijzinnig riekt en zij dus door haar numerieke meerderheid tegenhouden kAn. Wij achten vooral na de vroegere aanvallen der oppositie in dit college deze afstemming zeer eïnstig. Niet, dat Minister Treub er om heen zal gaan. Hij zal, naar wij vertrouwen, zijn post than* niet verlaten. Ja, wij zoudrni de hoop willen uiten, dat geen der Ministers, om welke afstemming ook, gedurende den oorlogstoestand heen zou gaan, maar dit alles kan voor on» niet wegnemen den indruk, dat ’t op den duur geen wer» ken 1» voor een man al» Treub met een Kamer (beter: tegen een Kamer) die hém al meer en meer wil voorschrijven, hoe alles moet, die niet alleen terecht verlangt, dat hare beginselen in tijden van Godsvrede ontzien worden maar die, zooals thans weer wetten af- stemt, die een algemeen afgekeurde rege ling komen Vbrvangen, alleen wijl men bij de uitvoering bezwaren vreest. De Minister fareft zijn ontwerp prachtig verdédigd hij heeft aangetoond', dat de regeling zuiver een fiiiancieel-techniBch4 i», hij heeft de bezwaren (zwaardere be» lasting van den grond en de taxatie naar de werkelijke waarde van onroerend goed1) met ernstige argumenten weerlegd op een gen, en daar hadden zij natuurlijk schik in Ankermans stond het zweet op voorhoofd. Met samengeklemdé lippen trachtte hij her- en derwaarts loopend, vergeefsch zijn kinderen lot ophouden te bewegen. „Mijn nieuwste werk” jammerde hij daar raak ik vast wat van kwijt, juf- 1 fropw U-na moest ingrijpen. Het gelukte haar ook werkelijk deze jonge lawaaima kers tot stilstand te brengen, een daad, die haar van den kant van den lecraar warme woorden van dank bracht, van de zijdé der jeugdige deugnieten oen kwaden blik. „Zoo zijn ze nu”, zeide Ankermans klagend. „Wat moet men er mee begin nen lx®a behoefde deze moeilijke vraag niet te beantwoorden, want juist trad mevrouw* binnen. Het was een teere verschijning, wat slordig gekleed', en met een afge matte gelaatsuitdrukking. „Ik word döor het geschreeuw van dio kinderen heelemaal van streek gebracht.” klaagde zij, „wat ben ik toch oen arme, gekwelde vrouw.” Zij hrak plotseling af, want nu eerst werd zij Lena gewaar. „De juffrouw komt zich aanbieden als 5&ijn velen. 1 en pas naar Nederland Is er zoo goed als niet te bekoinen. Hollander», die tot nu toe af en toe nog eens naar hun Va derland konden gaan, zijn nu verplicht daar te blijven. Het toezicht aan de gren zen is scherper dan ooit, en aan deze zijde komt er zoo goed als geen koerier meer door. (Wordt vervolgd.) dat hij nu van verdere klaagliederen Ver schoond zou blijven. Hij stelde beid» dames aan elkaar voor, maakte een llnkscbe buiging en verwlj- Het kind antwoordde niet en zag Lena maar aan. Zoo schoot zij niet op. Zij sloot daarom de deur achter zioh en wendde zich naar de eerste de beste deur „Niet hier, kinderen, niet hier 1” Maar het hielp hem niets. Zij sprongen zoo woest In het rond dat de losse blaadjes papier van zijn schrijftafel vlo- Hij is een aangenaam mensch, zijn vrouw schijnt wat zenuwachtig te zijn; zij heeft hulp noodng en dé belde kinderen een toeziend oog. Het is hier in Amsterdam,

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1915 | | pagina 1