s
[GAS
mui
LAR,
itarw"
KEN
izijn
IGAS.
IPEN
Eerste Blad*
dit Blad.
op
g licht hebben?
t JAC. KOOI J Kz.
Wifctingerwaard,
ast met het instal-
3OIJ Kz.
rinoerwaard.
Maandschrift
L.
FEUILLETON
MORKS Cz.
De binnenlandsche vijand.
ide vork 1450.'.
lijk ee laag ie prijs
I, GOUDA Moeder en Zoon.
- -z-
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Vordering van Trekhonden,
XTxe-CL*wr^- Troor O-o-clcIsl exx Oirxxstxelcezx.
behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
«5712833.^“ Zaterdag 17 Juli 1»».* Mf Jm
tal'
van
van
verre te
geheel
toe
rijp
,BOL Amsterdam.
23)
aan-
en
zei ze.
kinderen
iteloos.
{Wordt vervplgd.)
naar
ELFDE HOOFDSTUK,
man Zn., Gouda
Op de terugreis naar haar villa
Je
- GEHEIMMID-
HET VAN-
LTEN
EN
is dit werk door
iet het grootste
maar
opge-
het zoo-
woorden
Dit nummer bestaat uit twee
bladen.
'jl
vr^dtsfcswaarde.
i Medaillon.
;en nog als gratis
jroductiesJacob
52
te verschaffen.
N’aar Italië, mevrouw Dat is een
verre reis en u is nog zeer zwak. Zou
oen brief plet voldoende zijn
Een brief kan verloren gaan.
Maar de kinderen, mevrouw. Wil-
dei u (Me zoo’n langen tijd alleen laten?
Rogalla
i Mar-
er in
«et helaas een aangroeiende van per
sonen is, die zioh geroepen achten
ptblioke opinie
oorlogvoerende
rij-
van
Een diepe zucht steeg uit
Willy’s borst op en met een verwijtenden
blik op zijn vrouw, zeide bij zacht Het
in volbracht, RogallaGe hebt uw doel
bereikt en mij eerloos gemaakt. Zijt ge
tevreden
Ja. Willy, ik ben tevreden. Laat
die flauwhartige klaagliederen maar blij
ven I Het telegram van Tirschner kwam
juist van pas.
Zij nam het telegram in de hand
las luide
De oorspronkelijke bewijzen zijn in
Ik keer onmiddellijk terug j
hi woord en geschrift er van te
moeten getuigen, dat naar hunne meening
de cone partij onzon moreelen steun ver
diende en de andere slechte onze afschuw
waard was.
Wei is waar zijn «ij. die deze onver
antwoordelijke daden doen. gelukkig nog
klein in aantal en mag ook van de pers
getuigd worden, dat zij zich op en
kele zeer te laken uitsonderingen na
tot op lieden op voortreffelijke wijze heeft
ghkweten van haar laak tot neutrale voor
lichting van het publiek.
De gübeprteniasen wisselen elkander zoo
«net af en de feiten, die «nee aandacht
vragen zijn zoo talrijk, dat het gevaar
groot is, dat onze herinnering niet allo
v ast kan houden. Wat echter bij de
meesten niet weggovaagd zal worden is
de spanning, die In de Augustusdagen
1914 ons allen meer dan iets anders ver
vuld heeft. De vraftg «Ponw neutraliteit
geëerbiedigd) «ou warden, dlan wei of wij
gedwongen zouden worden zelf' ook naar
de wapenen te grijpen, was toen de alles
ovorhweetovwïe. Met angstige oogen'blikte
nietf naar het Oosten en Westen, speu
ren** of en zoo ja van welke richting
zie* een vijand zou opdoen, die ons vre
dig iwHtaaji #»u komen vprstor<*n.
ntainor liooft „held (ternaw
zicg 7M duidelijk’ ‘gemanifesteerd als toen
pat^jverschillen bestonden niet, militair!»
ten en Btume tegenstanders streden titet,
afkeuring over genomen ^besluiten of ge-
iroffpn maatregelen werd nlqt vernomen;
sleBts één wil bestond er door passen
die g inZaln^-lon t den hpogtt mogelljken
wagborg te verkrijgen, dat wij voor de
d»
voor of tegen een der
voikerencombinaties op te
zotten, is op zichzelf bedenkelijk genoeg
op te wijzen en er tegen to waar-
mijn bezit.
Tirschner.
De echtgenooteo keken elkaar aan. Wil
ly’s blik was schuw en somber
Rogalla hield het hoofd trotach
richt, zij triomfeerde.
Nu ben ik gerust, zeide zij. Alten
brak is ons.
orrijwlel.
tl! lil” f.; >11) l
Anpn, ik breng hier dit telegram, kijk
edns of er dadelijk op moet worden ge-
Zij bot* zwijgoo* M j
V*” «tog juist fc deur
ran een lunge geaialte trad
lag «nlrlom-
wwode glimlach. Zil Wel4 tekgnM1
1,1 de hand.
- x«rau mij niet kwalijk, al. Ik stoor.
P »lj op hemlnwH^en to™ Llw,
Hendrik kwam haar te gemoet. Een
l.fik op haar gelaat zeide hem duidelijk
wat haar was wedervaren. Hij wilde haar
eenige woorden van deelneming toespre
ken, doch zij wenkte hem te zwijgen
steeg in hét rijtuig en bevalTerug naar
het station. Toen sloeg zij den rouw-
sgiior over haar gelaat en leunde in do
knssens. De koetsier klip te met de
zweep en voort ging liet.
filet geratel van het vertrekkende
tuig drong door tot in de kamer
dtn baron. Een diepe zucht steeg
op er
schuwen..
I Zij zijn binaenlandBche vijanden van
ons onafhankelijk volksbestaan, vijanden.
di|e te ges aar lijker kunnen worden, otn-
dit zich naast hen een groep gevormd
liieft, die niet schroomt propaganda te
maken tpor de stelling, dat neutraliteit
niets is dan verkapte lafheid, uiting van
eén Jan Saltegeest. Het groote gevaar
vhn deze stelling sdhuilt hierin, dat het
pjopageeren ervan gelijk staat met het
ophitsen tot den oorlog. Wopneer in rui-
ntep- -kling de meaning iSgang mocht vin-
dat «e regecNng en zij, die tot nu
er met nauwgezetheid naar getracht
lebben, de evenaar noch naar de eene
z|yk* noch naar de andere te doen over-
wfaan, dit hebben gedaan uit een gevoel
v|n zwakte, uit gebrek aan moed, dan
wordt daarmede tegelijk do zucht gebo
ren om ook daden van heldeniiwed te ver-
rjchten en niet te lierusten in een toe-
sfand, die (volgens de meening dier le-
dfiij tot volksverslapping moet leiden.
jHet mag nog wel eens gezegd worden,
d«4, daargelaten het misdadige van hel
opzi't om de groote massa, die nog maar
al te gevoelig i» voor groote en dikke
woorden, op te winden, deze beweringen
op ouzuiveren grondslag rusten.
.De taak van een leger, gelijk dat het
welk wij thans op de l>een Itebhen, sterk
e^ krachtig te maken en vooral te hou
den in een semi-oorlogstocstand, als wij
hllèven, is veel moeilijker dan dit zoude
zgn. als het eene werkelijk oorlog ware,
liet oefenen en weder oefenen heeft ook
-Maw
Mik. Ik -
dat u erf
hebben
U
edws of
antwoord.
Zij reikte haar echtgenoot het papier
over, dat deao werktuigelijk aannam.
Doch plotseling toonde zijn gelaat de
grootste verrassing, zijn oog ontmm*tte
den vragenden blik zijnen vrogw. Toen
keerde Wj ch naar Margherita en zijn
slem lonk eel vaster, toen hij zeide
.Mevrouw Montelli, ik moet h« aan u
overiaten om uwe maatregelen te no
men» Ik heb tegenover u Jbijn plicht ge-
u
kuü< verder ndar uwe Iwlieven handelen.
Wie is die dame vroeg
mei g<*veinsdt verwondering, doch
gherlta hoorde wel hoeveel spot
haar stem lag.
Mijn naann is Margherita von Al
tenbrak, antwoordde zij trotsch. Daarop
knikte zij evm met het hoofd en. verliet
4e kamér. Zij had wef luide kunnen
»chrei(*u van bittere smart, van schaamte
en va* teleurstelling. Maar zij drukte
haar hand tegen haar hevig kloppend
hart en beet zich op de lippen om niet
onwillekeurig ©en smartkreet te laten ont
glippen» Kon «ij al een. kreet onderdruk
ken, haar tranen lieten zich dat niet
doen, Langzaam «n onophoudelijk parel
den die over haar wangen. Zoo schreed
zij door de hoi klinkende gangen van
het Fdot voort als een beeld van smart
en rouw. De bediende opende beleefd de
deuren voor haar; het schonk haar ver
ademing teen «e wsor buiten stond.
PRIJS VAN HET'ABONNEMENT
Per kwartaal - f 1 25
Idem franco per post,1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50
Idem franco per post,1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau
Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
zfcte grenzen en wanneer dit het „bezig
houden'gaat naderen, ontstaat het ge
vaar, dat bij velen, de vraag rijst; waar-
tqc dh alles. En r deze vraag wordt te
luider en met te •meer aandrang gesteld,
naar mate th* economische belangen door
hpt onder de wapenen houden van zoo-
vMen meer geschaad worden.
iToch behoeft hot nog betoog
zqn de meest zware lasten en zijn de
grootste moeilijkheden en economische be
zwaren in alle opzichten nog
varkiezen boven een oorlog.
.Daargelaten nog de gevolgen, welke
dfze voor ons volksbestaan zou kuunen
hébben, spreekt uit het streven bij hen,
di<- bewést of onbewifst op oen opheffing
d«r neutraliteit aaasliitan, óf het meeat
denkbare gemis van inzicht óf het meest
tastbare gebrek aan. vaiterlandeliefdc. Een
\|n. beiden óf men weet niet wat oorlog
bêteekent, welke onoverzienbare rampen
déze op elk gebied met zich brengt óf in
dien men het wel weet, verdient men niel
gèrekend te worden ouder hen, die het
niet Nederland goed meen en.
Het is daarom, dat ook zij, wien de
tegenwoordige toestand een doorn in hel
oog is, hetzij zij dan bewust of wel uit
gebrek aan inzicht de opheffing van onze
onzijdigheid bepleiten en \oorstaan, gere
kend moHen worden tot de binnenland-
sche \ijaoden van ons Vaderland, ilelidd
afgescheiden van de opvattingen dezer
gfoepcu is er in dl-n laateten tijd een
strooining ontelaau, die geheel ongewild
ia de kaart speelt van de zooev en ge
noemde catcgoriön van personen.
f Het is de beweging tot het op de been
brengen van een aanzienlijke groote tfoe-
pénmoebt. Aangevangen met enkele bro
chures van militairen en oud-gediend^n
hébben deze steun gevonden in
genaamde adres der 22 en in
door enkele afgevaardigden in de Twee-
ilt Kamer onlangs gesproken.
Deze allen hielden zich daarbij niet aan
liet goede beginsel, dat in Augustus gold.
d| regeoring niets in den wig loggen
doch haar ook niets opdringen, haar niets
sagger wren.
Zeker, men mag aannomen, dat zij de
14ste bedoeling^ hebben met hunne plan-
n<Mi, dat zij in geen en deefc beoogen; den
oorlog een schrede dichter nabij te doen
komen of zelfs maar do mogelijkheid er
van tc vergemakkelijken.
■r .1 1 - j -ugg
Ejriedrichshagcik had Margherita getracht
e|n helder inzicht tc krijgen van wol
Itear nu te doen stond. Had zij weinige
wfeken nog het voornemen gekoesterd in
haar stille eenzaamheid te blijven voort
leven, het stond thans bij haar vast, dal
z.1,1 verplicht was den strijd voor de rech
ten van haar kinderen te aanvaarden.
In den laatsten lijd was haar lichaam
vfecr sterker, en daardoor haar geest ook
kj-aolitiger geworden. Het bijzijn van
Hendrik, die te FriedrichsUagen zijn vast
vtrblijf had gevestigd en haar op zijn
riiwgoedhartige manier trachtte te trooa-
ton, werkte ook mede om haar gi-dachten
weer op het practiacbe leven te richten.
Gedurende de spoorweg reis naar Ber-
lün was tufusobcn Marglierita en Hen»*
(frik weinig gesproken. Het was reeds
nacht toen zij in Friedrtehwhagen
kwamen. De oude Dorothea opende de
deur eii geleidde haar meesteres naar de
huiskamer.
Hendrik wilde dadelijk afscheid nemen,
rgaar Margherita hield hem terug.
Blijf nog een oogenblikje, H<*«d>rik,
Ik heb nog wat met je to pra-
ton. Wel Dorothea, slapen de
r«ds
Ja, mevrouw. Zij slapen al meer
dan een uur.
Goed, ga dan hij ben. Van avond
heb ik je niet meer ncodig,
De oude trouwe ziet ging heen, men
.hoorde haar (te trap op gaan naar de
slaapkamer.
Margherita legde hoed en mantel
De BURGEME1 8T1- R' van GOUDA,
brengt ter kennis van de eigenaars
van trekhonden in deze gemeente, dat op
rij dag 23 J u 1 i e.k. des namiddags
ton 1 ure op het SèhletterriHn aan den
lloogen ^diielandschón Zeedijk alhier ten
behoeve van hei Ix*ger een voedering Van
trokhdnden zal plaota hebben,
Eigenaars moeten hunne trekhonden
voor zoover die honden van het man
nelijk geslacht en een sclioffhoqgte heb*
ben. van minstens 65 c.i4.,_ pp bovenaan-
gogeven tijd en plaats jer keuring aan
bieden.
De goedgekeurde honden zullen op een
later to bepalen (tytunr górden afge*
haald on bij de aflevering!' tegen indie
ning van, een bij de keuring af te geven
lorklaring onmidddlijk worden heiaald
door do zorgen van. de betrokken Regi
meiEte-tJomutendanten.
n JjfrH 191& j- d c
Do Burgemeester voornoémd’,
R. L. MARTENS.
j bloedige niets ontziende rampen van een
oprlog bespaard bleven.
t Men prees, van alle zijden het kabinet,
dat onder de panische omstandigheden,
die menigeen zijn gewone kalmte deden
vèrliozcn, ru-stig voortarbeidde in derich-
ting door allen gewild en zulks deed op
een bewmidering-afdiwingende wijze. De
weneeh van hot volk was die mannen
déor niets in hun werk te storen, hen
niets op te dringen en hen niets te
weigeren.
I n nftar dien wensch gedroeg ecu ieder
zmh ui elk opzicht.' .Maar het feit, dat er eene categorie
Maar zoOate geleden prjtten dtkwijta
s-poedig vergeten worden, is hei ook ge
gaan met de angstige spanning cn toen
da eerste schrik voorbij was on mem te
recht of ten onrechte na eenige maanden
in de meening was gaan verkeeren, dat
do waarschjjnly^heid, dat ook wij tot oor
logvoeren gedwongen kondm worden, met
dén dag afnam, verdween do bovenge-
bohetete stemming «in gelijke mate.
IDe oorlog, die aan nagenopg alle zij
den om ons heen woedt, Weidcte op on-
dirscheidm gemoederen ook op
verschillende Wijze ih.
Men had zich niet kunnem dqriken, dal
<*èn zoo geweldige strijd, zoowel ouj de
rausochljgp verliezen aau menschenlevene,
als om de vernietigende ^cononusclie ge-
volgen langer dun sfcchts enkele maan
den, hoogstens een half jaar zou kunnen
duren.
De overschrijding van die grenzen op
eene wijze, die het na een jaar nog ón
mogelijk maken te Vóórspellen of het
eihdie eerst na ettelijke maanden of wel-,
licht jaren zal komen, heeft op soimuiger
geest os toesjand een hedenkelijken invloed
ukgeoefend. Zij zijn hunne sympathieën
nie< langer machtig gebleven. Zij hebben
hij krenkingen van hun rechtsgevoel uil
het oog verloren, dat waar om eene
zaclUe uitdrukking te bezigen on-
rechtmatige, ongerecht vaardiigde handelin
gen aan beide zijden der oorlogvoeren
den plaats vind, diat het onmogelijk wordt
(vooral ook omdat niemand in slaat is
de juistheid on groepeering van het feiten
materiaal op dit oogenblik te beoordeelen)
«net eenige kans op een rechtvaardig oor-
deel, uitspraak te doen over de vraag
'»an welke zijde het recht en aan welke
%ijde het onrecht ie.
Zij hebben gemeend, dat de lijd
KQl PRIJS DER ADVEHTENfl ËN:
Van t—5 gewone regels met bewysnuiimerf 0.55
Elke regel meer 4 i. 0.10
drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit-
[jSvryW betalingelke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
€roote letters en randen naar plaatsruimte. ,f
me niet k.wa-
jc vragon,
wat er nu gedaan meet worden.
Maar, mevrouw, ik weel volstrekt niet
Wat er eigenlijk gebeurd is.
Men erkent mij niet als de oehlge-
ijoote van Eduard von Altenbrak.
Dat moet, mevrouw, antwoordde
H(*ndrik op vaoten toon. Hot is toch
zoo (jpnvoudig. een werkelijk geeloten hu
welijk te bewijzen. Het kantoor Van dien
burgerlijken Maiul geeft hnipers hel ze
kerste bewijs.
Natuurlijk. Reeds morgen ver-
trek ik naar Italië om mij die bewijzen
r ipwrouw, -toef nog een oogen-
wil volstrtkt ntet ontkenn«i
uwe kinderen een zeker «echt
op mijn gevoel als bloedverwant.
zult geen gebrek lljtten, ik herhaal ,.o
mijn voorstag, dien ik daar straks deed, daaa, u %ebt mijne hulp 'afgewezen,
kwalijk, .baron, ik:
hier niet om te bedelen. Ik dank
11 voor uw hnlp, ik zal u het bewijs le-
vofen dat ik het recht heb hier te ver-
'oeven. Het is veldbode, dat ik uit Frail
o» trouwacte laat komen, die bewijs le-
'wt van de geldigheid van mijn huwelijk
uw broeder.
Willy beefde. Als dat gelukte, don had
“b te vergeefs gelogen, bedrogen en zijn
'*r geschonden.
ónmogelijk mevrouw, dat
jen bewijs bestaat, sprak hij. zich
geweld aandoende. Ik - ik wacht met
,)ewdheld af. wat u zult doen.
Wilde heengaan,
r opep en een
bin-
Maar toch is hun stre\ en koren op
d«n molen van beide eerst vermelde groe-
pèn en verdient dharom geen aanbeve
ling. Naarmate wij ons sterker, meer on
genaakbaar gaan wanen,, zullen wij ons
eerder geneigd gevoelen den vuist te bal
lens met het zwaard te rammelen.
'•Het is met volkeren in dit opzicht als
nfrt den enkeling. De sterke man <fte,
zich van zijn kracht wol bewust misschien
ztlte overbewust, langs dc straat gaai,
i< veel eer geneigd tegen iemand welke
htm tegen het lijf loopt van zijn kracht
tij doen blijken, dau de zwakken’, die de
ujogelijkheidi voor oogen heeft, del hij liet
oèderspit zal kunnen moeten dolven.
(Worden wij zoo sterk door groote op-
vocring van onze strijdkrachten, ais hoh»-
HNgeti wenschta. dop >s liet gevaar, mot-
denkbeeldig dat meo zal gaan verlangen,
d<t de regeering met het zwaard ant-
woordt in plaats van met een schrilte-
lijk protest, gelijk tot dusverre geschiudr
dé op aantasting van ons goed recht of
oize neutraliteit.
Ata van zelf worth men op (Men weg
verder gestuurd, het een is het onver
mijdelijk gevolg van het ander. Zoodra
die zelfde personen en de beid» andere
groepen, wier streven hierboven geschetst
werden hun pogingen bekroond zien
door een aanzienlijke uitbreiding van opze
<4fo0tieve weermacht, zal de «liereerste
vfaag bij elke luMHe krenking van een
oizer rechten zijn ..waartoe dient Ons
Idfccr, wat hebben wij aan onze bewape
ning, indien wij bet toch ni<*t gebruiken,
indien wij het toch niet gebruiken, in-
dlcn wij ons alles laten welgcvaHen? Em
bet stollen van’ dezC eerste vragen is
itexls de eerste schrede tot den oorlog.
Het is inderdaad! geen gebrek aau moed
noch bewijs voor het bestaan van oen
Jan .SaHegeeat, indien men voor het een
ca ander waarschuwt. Evenmin als het
v|n hclikmmoed of dapperheid getuigt om
a«n te dringen op vergroeiing cn uil-
bf-iding van onze strijdkrachten.
Do waarheid ligt ook hier in het mid
den. De boven geyoerdte red<*neerlng hoeft
allerminst ten doel elke bewapening af
1 te keuren of iu welke mate ook tc^en te
werken, dat onao militaire toestand oen
ié. dte deugdelijke waarborgen oplevort,
d«l wij ons onafhankelijk volksbestaan met
taaiheid cn energie zullen kunm-n verde
digen. Zij wil slechterv voorkomen. dat
sphonk zich een kop thee In, dronk <Ne
haastig leeg en zonk toen op wn stoel
ifrer, waar zij in gedachten verzonken
voor zich heen bleef staren. Hendrik
■doiul bij 3c deur en draaide verlegen
zijn hoed in de handen. Hij scbwn ge-
lus 1 vergeten.
I 1 nd el ijk kucbtto hij even. Mevrouw
lipd mij nog iets te zeggen
Marglmrita keek op. Ach ja. daar dn oh t
ik niet meer aan... neem
Itjk, Hendrik. JK, ik wilde
GOUDStHE COIRAM
evLWS- ezrx ^.cLTrertezx-Ö.e“bla,Ql voor G-o-o-da. en.
f!
b' J rta