s [GAS mui LAR, itarw" KEN izijn IGAS. IPEN Eerste Blad* dit Blad. op g licht hebben? t JAC. KOOI J Kz. Wifctingerwaard, ast met het instal- 3OIJ Kz. rinoerwaard. Maandschrift L. FEUILLETON MORKS Cz. De binnenlandsche vijand. ide vork 1450.'. lijk ee laag ie prijs I, GOUDA Moeder en Zoon. - -z- Verschijnt dagelijks Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Vordering van Trekhonden, XTxe-CL*wr^- Troor O-o-clcIsl exx Oirxxstxelcezx. behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. «5712833.^“ Zaterdag 17 Juli 1»».* Mf Jm tal' van van verre te geheel toe rijp ,BOL Amsterdam. 23) aan- en zei ze. kinderen iteloos. {Wordt vervplgd.) naar ELFDE HOOFDSTUK, man Zn., Gouda Op de terugreis naar haar villa Je - GEHEIMMID- HET VAN- LTEN EN is dit werk door iet het grootste maar opge- het zoo- woorden Dit nummer bestaat uit twee bladen. 'jl vr^dtsfcswaarde. i Medaillon. ;en nog als gratis jroductiesJacob 52 te verschaffen. N’aar Italië, mevrouw Dat is een verre reis en u is nog zeer zwak. Zou oen brief plet voldoende zijn Een brief kan verloren gaan. Maar de kinderen, mevrouw. Wil- dei u (Me zoo’n langen tijd alleen laten? Rogalla i Mar- er in «et helaas een aangroeiende van per sonen is, die zioh geroepen achten ptblioke opinie oorlogvoerende rij- van Een diepe zucht steeg uit Willy’s borst op en met een verwijtenden blik op zijn vrouw, zeide bij zacht Het in volbracht, RogallaGe hebt uw doel bereikt en mij eerloos gemaakt. Zijt ge tevreden Ja. Willy, ik ben tevreden. Laat die flauwhartige klaagliederen maar blij ven I Het telegram van Tirschner kwam juist van pas. Zij nam het telegram in de hand las luide De oorspronkelijke bewijzen zijn in Ik keer onmiddellijk terug j hi woord en geschrift er van te moeten getuigen, dat naar hunne meening de cone partij onzon moreelen steun ver diende en de andere slechte onze afschuw waard was. Wei is waar zijn «ij. die deze onver antwoordelijke daden doen. gelukkig nog klein in aantal en mag ook van de pers getuigd worden, dat zij zich op en kele zeer te laken uitsonderingen na tot op lieden op voortreffelijke wijze heeft ghkweten van haar laak tot neutrale voor lichting van het publiek. De gübeprteniasen wisselen elkander zoo «net af en de feiten, die «nee aandacht vragen zijn zoo talrijk, dat het gevaar groot is, dat onze herinnering niet allo v ast kan houden. Wat echter bij de meesten niet weggovaagd zal worden is de spanning, die In de Augustusdagen 1914 ons allen meer dan iets anders ver vuld heeft. De vraftg «Ponw neutraliteit geëerbiedigd) «ou warden, dlan wei of wij gedwongen zouden worden zelf' ook naar de wapenen te grijpen, was toen de alles ovorhweetovwïe. Met angstige oogen'blikte nietf naar het Oosten en Westen, speu ren** of en zoo ja van welke richting zie* een vijand zou opdoen, die ons vre dig iwHtaaji #»u komen vprstor<*n. ntainor liooft „held (ternaw zicg 7M duidelijk’ ‘gemanifesteerd als toen pat^jverschillen bestonden niet, militair!» ten en Btume tegenstanders streden titet, afkeuring over genomen ^besluiten of ge- iroffpn maatregelen werd nlqt vernomen; sleBts één wil bestond er door passen die g inZaln^-lon t den hpogtt mogelljken wagborg te verkrijgen, dat wij voor de d» voor of tegen een der voikerencombinaties op te zotten, is op zichzelf bedenkelijk genoeg op te wijzen en er tegen to waar- mijn bezit. Tirschner. De echtgenooteo keken elkaar aan. Wil ly’s blik was schuw en somber Rogalla hield het hoofd trotach richt, zij triomfeerde. Nu ben ik gerust, zeide zij. Alten brak is ons. orrijwlel. tl! lil” f.; >11) l Anpn, ik breng hier dit telegram, kijk edns of er dadelijk op moet worden ge- Zij bot* zwijgoo* M j V*” «tog juist fc deur ran een lunge geaialte trad lag «nlrlom- wwode glimlach. Zil Wel4 tekgnM1 1,1 de hand. - x«rau mij niet kwalijk, al. Ik stoor. P »lj op hemlnwH^en to™ Llw, Hendrik kwam haar te gemoet. Een l.fik op haar gelaat zeide hem duidelijk wat haar was wedervaren. Hij wilde haar eenige woorden van deelneming toespre ken, doch zij wenkte hem te zwijgen steeg in hét rijtuig en bevalTerug naar het station. Toen sloeg zij den rouw- sgiior over haar gelaat en leunde in do knssens. De koetsier klip te met de zweep en voort ging liet. filet geratel van het vertrekkende tuig drong door tot in de kamer dtn baron. Een diepe zucht steeg op er schuwen.. I Zij zijn binaenlandBche vijanden van ons onafhankelijk volksbestaan, vijanden. di|e te ges aar lijker kunnen worden, otn- dit zich naast hen een groep gevormd liieft, die niet schroomt propaganda te maken tpor de stelling, dat neutraliteit niets is dan verkapte lafheid, uiting van eén Jan Saltegeest. Het groote gevaar vhn deze stelling sdhuilt hierin, dat het pjopageeren ervan gelijk staat met het ophitsen tot den oorlog. Wopneer in rui- ntep- -kling de meaning iSgang mocht vin- dat «e regecNng en zij, die tot nu er met nauwgezetheid naar getracht lebben, de evenaar noch naar de eene z|yk* noch naar de andere te doen over- wfaan, dit hebben gedaan uit een gevoel v|n zwakte, uit gebrek aan moed, dan wordt daarmede tegelijk do zucht gebo ren om ook daden van heldeniiwed te ver- rjchten en niet te lierusten in een toe- sfand, die (volgens de meening dier le- dfiij tot volksverslapping moet leiden. jHet mag nog wel eens gezegd worden, d«4, daargelaten het misdadige van hel opzi't om de groote massa, die nog maar al te gevoelig i» voor groote en dikke woorden, op te winden, deze beweringen op ouzuiveren grondslag rusten. .De taak van een leger, gelijk dat het welk wij thans op de l>een Itebhen, sterk e^ krachtig te maken en vooral te hou den in een semi-oorlogstocstand, als wij hllèven, is veel moeilijker dan dit zoude zgn. als het eene werkelijk oorlog ware, liet oefenen en weder oefenen heeft ook -Maw Mik. Ik - dat u erf hebben U edws of antwoord. Zij reikte haar echtgenoot het papier over, dat deao werktuigelijk aannam. Doch plotseling toonde zijn gelaat de grootste verrassing, zijn oog ontmm*tte den vragenden blik zijnen vrogw. Toen keerde Wj ch naar Margherita en zijn slem lonk eel vaster, toen hij zeide .Mevrouw Montelli, ik moet h« aan u overiaten om uwe maatregelen te no men» Ik heb tegenover u Jbijn plicht ge- u kuü< verder ndar uwe Iwlieven handelen. Wie is die dame vroeg mei g<*veinsdt verwondering, doch gherlta hoorde wel hoeveel spot haar stem lag. Mijn naann is Margherita von Al tenbrak, antwoordde zij trotsch. Daarop knikte zij evm met het hoofd en. verliet 4e kamér. Zij had wef luide kunnen »chrei(*u van bittere smart, van schaamte en va* teleurstelling. Maar zij drukte haar hand tegen haar hevig kloppend hart en beet zich op de lippen om niet onwillekeurig ©en smartkreet te laten ont glippen» Kon «ij al een. kreet onderdruk ken, haar tranen lieten zich dat niet doen, Langzaam «n onophoudelijk parel den die over haar wangen. Zoo schreed zij door de hoi klinkende gangen van het Fdot voort als een beeld van smart en rouw. De bediende opende beleefd de deuren voor haar; het schonk haar ver ademing teen «e wsor buiten stond. PRIJS VAN HET'ABONNEMENT Per kwartaal - f 1 25 Idem franco per post,1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad „1.50 Idem franco per post,1.90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. zfcte grenzen en wanneer dit het „bezig houden'gaat naderen, ontstaat het ge vaar, dat bij velen, de vraag rijst; waar- tqc dh alles. En r deze vraag wordt te luider en met te •meer aandrang gesteld, naar mate th* economische belangen door hpt onder de wapenen houden van zoo- vMen meer geschaad worden. iToch behoeft hot nog betoog zqn de meest zware lasten en zijn de grootste moeilijkheden en economische be zwaren in alle opzichten nog varkiezen boven een oorlog. .Daargelaten nog de gevolgen, welke dfze voor ons volksbestaan zou kuunen hébben, spreekt uit het streven bij hen, di<- bewést of onbewifst op oen opheffing d«r neutraliteit aaasliitan, óf het meeat denkbare gemis van inzicht óf het meest tastbare gebrek aan. vaiterlandeliefdc. Een \|n. beiden óf men weet niet wat oorlog bêteekent, welke onoverzienbare rampen déze op elk gebied met zich brengt óf in dien men het wel weet, verdient men niel gèrekend te worden ouder hen, die het niet Nederland goed meen en. Het is daarom, dat ook zij, wien de tegenwoordige toestand een doorn in hel oog is, hetzij zij dan bewust of wel uit gebrek aan inzicht de opheffing van onze onzijdigheid bepleiten en \oorstaan, gere kend moHen worden tot de binnenland- sche \ijaoden van ons Vaderland, ilelidd afgescheiden van de opvattingen dezer gfoepcu is er in dl-n laateten tijd een strooining ontelaau, die geheel ongewild ia de kaart speelt van de zooev en ge noemde catcgoriön van personen. f Het is de beweging tot het op de been brengen van een aanzienlijke groote tfoe- pénmoebt. Aangevangen met enkele bro chures van militairen en oud-gediend^n hébben deze steun gevonden in genaamde adres der 22 en in door enkele afgevaardigden in de Twee- ilt Kamer onlangs gesproken. Deze allen hielden zich daarbij niet aan liet goede beginsel, dat in Augustus gold. d| regeoring niets in den wig loggen doch haar ook niets opdringen, haar niets sagger wren. Zeker, men mag aannomen, dat zij de 14ste bedoeling^ hebben met hunne plan- n<Mi, dat zij in geen en deefc beoogen; den oorlog een schrede dichter nabij te doen komen of zelfs maar do mogelijkheid er van tc vergemakkelijken. ■r .1 1 - j -ugg Ejriedrichshagcik had Margherita getracht e|n helder inzicht tc krijgen van wol Itear nu te doen stond. Had zij weinige wfeken nog het voornemen gekoesterd in haar stille eenzaamheid te blijven voort leven, het stond thans bij haar vast, dal z.1,1 verplicht was den strijd voor de rech ten van haar kinderen te aanvaarden. In den laatsten lijd was haar lichaam vfecr sterker, en daardoor haar geest ook kj-aolitiger geworden. Het bijzijn van Hendrik, die te FriedrichsUagen zijn vast vtrblijf had gevestigd en haar op zijn riiwgoedhartige manier trachtte te trooa- ton, werkte ook mede om haar gi-dachten weer op het practiacbe leven te richten. Gedurende de spoorweg reis naar Ber- lün was tufusobcn Marglierita en Hen»* (frik weinig gesproken. Het was reeds nacht toen zij in Friedrtehwhagen kwamen. De oude Dorothea opende de deur eii geleidde haar meesteres naar de huiskamer. Hendrik wilde dadelijk afscheid nemen, rgaar Margherita hield hem terug. Blijf nog een oogenblikje, H<*«d>rik, Ik heb nog wat met je to pra- ton. Wel Dorothea, slapen de r«ds Ja, mevrouw. Zij slapen al meer dan een uur. Goed, ga dan hij ben. Van avond heb ik je niet meer ncodig, De oude trouwe ziet ging heen, men .hoorde haar (te trap op gaan naar de slaapkamer. Margherita legde hoed en mantel De BURGEME1 8T1- R' van GOUDA, brengt ter kennis van de eigenaars van trekhonden in deze gemeente, dat op rij dag 23 J u 1 i e.k. des namiddags ton 1 ure op het SèhletterriHn aan den lloogen ^diielandschón Zeedijk alhier ten behoeve van hei Ix*ger een voedering Van trokhdnden zal plaota hebben, Eigenaars moeten hunne trekhonden voor zoover die honden van het man nelijk geslacht en een sclioffhoqgte heb* ben. van minstens 65 c.i4.,_ pp bovenaan- gogeven tijd en plaats jer keuring aan bieden. De goedgekeurde honden zullen op een later to bepalen (tytunr górden afge* haald on bij de aflevering!' tegen indie ning van, een bij de keuring af te geven lorklaring onmidddlijk worden heiaald door do zorgen van. de betrokken Regi meiEte-tJomutendanten. n JjfrH 191& j- d c Do Burgemeester voornoémd’, R. L. MARTENS. j bloedige niets ontziende rampen van een oprlog bespaard bleven. t Men prees, van alle zijden het kabinet, dat onder de panische omstandigheden, die menigeen zijn gewone kalmte deden vèrliozcn, ru-stig voortarbeidde in derich- ting door allen gewild en zulks deed op een bewmidering-afdiwingende wijze. De weneeh van hot volk was die mannen déor niets in hun werk te storen, hen niets op te dringen en hen niets te weigeren. I n nftar dien wensch gedroeg ecu ieder zmh ui elk opzicht.' .Maar het feit, dat er eene categorie Maar zoOate geleden prjtten dtkwijta s-poedig vergeten worden, is hei ook ge gaan met de angstige spanning cn toen da eerste schrik voorbij was on mem te recht of ten onrechte na eenige maanden in de meening was gaan verkeeren, dat do waarschjjnly^heid, dat ook wij tot oor logvoeren gedwongen kondm worden, met dén dag afnam, verdween do bovenge- bohetete stemming «in gelijke mate. IDe oorlog, die aan nagenopg alle zij den om ons heen woedt, Weidcte op on- dirscheidm gemoederen ook op verschillende Wijze ih. Men had zich niet kunnem dqriken, dal <*èn zoo geweldige strijd, zoowel ouj de rausochljgp verliezen aau menschenlevene, als om de vernietigende ^cononusclie ge- volgen langer dun sfcchts enkele maan den, hoogstens een half jaar zou kunnen duren. De overschrijding van die grenzen op eene wijze, die het na een jaar nog ón mogelijk maken te Vóórspellen of het eihdie eerst na ettelijke maanden of wel-, licht jaren zal komen, heeft op soimuiger geest os toesjand een hedenkelijken invloed ukgeoefend. Zij zijn hunne sympathieën nie< langer machtig gebleven. Zij hebben hij krenkingen van hun rechtsgevoel uil het oog verloren, dat waar om eene zaclUe uitdrukking te bezigen on- rechtmatige, ongerecht vaardiigde handelin gen aan beide zijden der oorlogvoeren den plaats vind, diat het onmogelijk wordt (vooral ook omdat niemand in slaat is de juistheid on groepeering van het feiten materiaal op dit oogenblik te beoordeelen) «net eenige kans op een rechtvaardig oor- deel, uitspraak te doen over de vraag '»an welke zijde het recht en aan welke %ijde het onrecht ie. Zij hebben gemeend, dat de lijd KQl PRIJS DER ADVEHTENfl ËN: Van t—5 gewone regels met bewysnuiimerf 0.55 Elke regel meer 4 i. 0.10 drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit- [jSvryW betalingelke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel. €roote letters en randen naar plaatsruimte. ,f me niet k.wa- jc vragon, wat er nu gedaan meet worden. Maar, mevrouw, ik weel volstrekt niet Wat er eigenlijk gebeurd is. Men erkent mij niet als de oehlge- ijoote van Eduard von Altenbrak. Dat moet, mevrouw, antwoordde H(*ndrik op vaoten toon. Hot is toch zoo (jpnvoudig. een werkelijk geeloten hu welijk te bewijzen. Het kantoor Van dien burgerlijken Maiul geeft hnipers hel ze kerste bewijs. Natuurlijk. Reeds morgen ver- trek ik naar Italië om mij die bewijzen r ipwrouw, -toef nog een oogen- wil volstrtkt ntet ontkenn«i uwe kinderen een zeker «echt op mijn gevoel als bloedverwant. zult geen gebrek lljtten, ik herhaal ,.o mijn voorstag, dien ik daar straks deed, daaa, u %ebt mijne hulp 'afgewezen, kwalijk, .baron, ik: hier niet om te bedelen. Ik dank 11 voor uw hnlp, ik zal u het bewijs le- vofen dat ik het recht heb hier te ver- 'oeven. Het is veldbode, dat ik uit Frail o» trouwacte laat komen, die bewijs le- 'wt van de geldigheid van mijn huwelijk uw broeder. Willy beefde. Als dat gelukte, don had “b te vergeefs gelogen, bedrogen en zijn '*r geschonden. ónmogelijk mevrouw, dat jen bewijs bestaat, sprak hij. zich geweld aandoende. Ik - ik wacht met ,)ewdheld af. wat u zult doen. Wilde heengaan, r opep en een bin- Maar toch is hun stre\ en koren op d«n molen van beide eerst vermelde groe- pèn en verdient dharom geen aanbeve ling. Naarmate wij ons sterker, meer on genaakbaar gaan wanen,, zullen wij ons eerder geneigd gevoelen den vuist te bal lens met het zwaard te rammelen. '•Het is met volkeren in dit opzicht als nfrt den enkeling. De sterke man <fte, zich van zijn kracht wol bewust misschien ztlte overbewust, langs dc straat gaai, i< veel eer geneigd tegen iemand welke htm tegen het lijf loopt van zijn kracht tij doen blijken, dau de zwakken’, die de ujogelijkheidi voor oogen heeft, del hij liet oèderspit zal kunnen moeten dolven. (Worden wij zoo sterk door groote op- vocring van onze strijdkrachten, ais hoh»- HNgeti wenschta. dop >s liet gevaar, mot- denkbeeldig dat meo zal gaan verlangen, d<t de regeering met het zwaard ant- woordt in plaats van met een schrilte- lijk protest, gelijk tot dusverre geschiudr dé op aantasting van ons goed recht of oize neutraliteit. Ata van zelf worth men op (Men weg verder gestuurd, het een is het onver mijdelijk gevolg van het ander. Zoodra die zelfde personen en de beid» andere groepen, wier streven hierboven geschetst werden hun pogingen bekroond zien door een aanzienlijke uitbreiding van opze <4fo0tieve weermacht, zal de «liereerste vfaag bij elke luMHe krenking van een oizer rechten zijn ..waartoe dient Ons Idfccr, wat hebben wij aan onze bewape ning, indien wij bet toch ni<*t gebruiken, indien wij het toch niet gebruiken, in- dlcn wij ons alles laten welgcvaHen? Em bet stollen van’ dezC eerste vragen is itexls de eerste schrede tot den oorlog. Het is inderdaad! geen gebrek aau moed noch bewijs voor het bestaan van oen Jan .SaHegeeat, indien men voor het een ca ander waarschuwt. Evenmin als het v|n hclikmmoed of dapperheid getuigt om a«n te dringen op vergroeiing cn uil- bf-iding van onze strijdkrachten. Do waarheid ligt ook hier in het mid den. De boven geyoerdte red<*neerlng hoeft allerminst ten doel elke bewapening af 1 te keuren of iu welke mate ook tc^en te werken, dat onao militaire toestand oen ié. dte deugdelijke waarborgen oplevort, d«l wij ons onafhankelijk volksbestaan met taaiheid cn energie zullen kunm-n verde digen. Zij wil slechterv voorkomen. dat sphonk zich een kop thee In, dronk <Ne haastig leeg en zonk toen op wn stoel ifrer, waar zij in gedachten verzonken voor zich heen bleef staren. Hendrik ■doiul bij 3c deur en draaide verlegen zijn hoed in de handen. Hij scbwn ge- lus 1 vergeten. I 1 nd el ijk kucbtto hij even. Mevrouw lipd mij nog iets te zeggen Marglmrita keek op. Ach ja. daar dn oh t ik niet meer aan... neem Itjk, Hendrik. JK, ik wilde GOUDStHE COIRAM evLWS- ezrx ^.cLTrertezx-Ö.e“bla,Ql voor G-o-o-da. en. f! b' J rta

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1915 | | pagina 1