>s
mini
lOD’s:
i
I
r”
►D,
r
bericht.
1
[2886.
Me Jaargang.
r
Verschijnt dagelijks
MP EN
i
t
I
J
i
H
DB STEM DER LIEFDE.
f’
Telefoon latere. 82.
Zaterdag 18 September 1915.
^qletx-ws- vez?tezxtie“blsuc3. voor G-o-o.c3.a- en. Qxxxstrelcezx.
behalve Zon- en Feestdagen.
WERKEN.
FEU ILL Kit)ft
Telefoon Interc. 82.
Brieven uit de Hofstad.
Eerste Blad»
lR
Uitgever» A. BRINKMAN EN ZOON.
V.
ge-
en
68
In
i
kman Zn., Goud®
in
n
n
n
n
de
te
liefde
van
van
een
ons
heeft
van
wil
con-
be-
ge-
3 dit
arbeid
moor-
even-
men
men
dat
PS, Wijdstrwt 29
N.
'ELD Lnz.
ING.
blik
0,90
1-
0,75
0,80
1-
aan-
ont-
wa-
benoe-
Ifaar het Engelseh,
door
PAUL URQUHART.
nierr
kwam van den plan
de handelwijze der
.cdcr gewoon mensch
*/8 blik
f 0.50
0,55
0,45
0.45
0,55
,,Ik vrees dat U een .eigenaardige
zei
en
me-
„Het Schaakbord",
envergadering Pr°‘
iw- en Woniiwo0’
Onderstandscomww-
bezoek zoolang
een der dames
hij eigenlijk het bezoek bracht,
er kwam
XI,, «I. »ioh mH 1 0<4
m *h •*>•"-
<MrM, ontolftg*" d» tot dien datum
Hnohijnende nummer, gratia.
DE ADMINISTRATIE.
f 1.25
1.50
1.50
K. 1.90
dageljks aangenomen aan ons Bureau:
teh, (kn Boekhandel en de Postkantoren.
-pjTlJ S VAN HÉT ABONNEMENT:
- Per kwartaal
M™Geniustreerd1Zon:dagsblad
Idem franco per post .f
Abonnementen worden
Markt 31, bij onze Agenten,
bestaat uit twee
GOIDSÈHËCÖÜRANT.
bijna onmogelijk zou maken. En
hij niet het eenige middel om
leed te vergelen, nieh
len te denken, en vap
ven door de verschuif
slechte arbeidsomstandigheden. Er be
staat een hygiëne voor geestes- en
spierarbeid, ’tën er zijn aan hen, die
arbeiden vele raadgevingen te doen
om hen te leeren, zich voor over
spanning te vrijwaren. Maar men
moet beginnen met tot de nalatigen.
te zeggen, dat een orgaan, hetwelk
te veel rust, zichzelf vernietigt,, terwijl
een orgaan, dat geregeld werkt, zich
onderhoudt, ontwikkelt eij volmaakt.
Liet ploegijzer dat., rust, roest.
29)
uP^..een blaadje uit een zakboekje
8 hij de volgende woorden, die in
naa«t geschreven schenen
■•Zijt ge overtuigd, dat ge U be-
Uj! /TV. dingen die ge toch niet
V hebt vele waarschuwing
7iin gdot*h lftat deze voldoende
U stop met Uw pogingen. Ge doet
*Lh"ie,na,M! goed mede. Ze kunnen
.>a‘8 ontdekkingen tengevolge heb-
maken’’ het leven onverdraaglijk
w” ,°nderteekening ontbrak.
bl diTlnh ,.twiife|de geen oogenblik,
tuvetX" kWam Van 'i8n PÖS"-
en .d® handelwijze der vrou-
j n 011 -JG^er gewoon mensch vol-
Wwui Zl n’ Om °P te bonden, doèh
tjr,oin. WAS goen gowoon mensch.
Innti ^enstand deed zijn strijd-
joelen.
toet \2einde zijn adre® aan poolefc
net verzoek gewaarschuwd te
Een zakdoek was onvoldoende. Daar
om wendde hij zich tot de omstan
ders met het verzoek om een sluier.
Toen brachten een paar woorden
plotseling een episode terug in Wee-
dom’s gedachten, welke,van den groot-
sten invloed was geweest op geheel
zijn leven.
HOOFDSTUK XXVII.
De sluier werd hem aangereikt en
Weedom verbond er den voet mede.
Deze werd er door gesteund en recht
gehouden.
„Neem nu rust en loop de eerste
dagen zoo weinig nwgelijk,” zei Wee
dom. „Dan komt alles vanzelf in
orde.’*
Hij hoorde nauwelijks de hartelijke
dankbetuigingen, doch verwijderde
zich vlug van het veld'.
Die enkele woorden brachten hem
weder den avond voor den geest,
toen er door een kleine operatie zoo’n
totale verandering in zijn leven was
gekomen.
Dit was dezelfde stem, die hem
had toegesproken op den namiddag,
toen hij neerknielde bij de oude vrouw
in een der Londensche volksstraten.
Dus was ze hier. Daarom kon me
vrouw Marcello zoo overtuigd spreken
over haar veiligheid.
Maar hoe zou
En wanneer
ze gekomen zijn
Wanneer van iemand wordt gezegd:
„hij werkt zich dood”, dan is
geen juiste uitdrukking. De
op zichzelf is zekerlijk niet
(lend; integendeel, hij is een
wicht voor onze gezondheid.
Een der ijverigste en ongetwijfeld
een der meest-oprechte apostelen der
collectfvistische leerstelling kondigde
onlangs de komst eener gouden eeu^v
aan, waarin het voor ieder voldoen
de ?zou zijn, één uur en twintig mi
nuten daags te werken om aan
eischen van het algemeen belang
voldoen. Dit is een treurig vooruit
zicht. Twee-en-twintig uren en veer
tig minuten van ledigheid die im-
toere des duivels oorkussen is
ziedaar genoeg om de menschheid tót
het treurigst physfek verval en de
meest dompige bekrompenheid te drij
ven -* indien die overmaat van on
gebruikte kracht ons al niet terug
voert naar de vermoedelijke wreed
heid onzer oudste voorvaderen.
De langdurige dagelijksche,
dwongen arbeid is een noodzakelijke
verzadiging voor onze krachten, een
bff^onderenswaardige regulator voor
ons zenuwleven. Laten wij ons toch
wachten, dien arbeid onbedachtzaam
ie verminderen,
Sedert twintig jaren hebben eeni
ge Amerikaansche Staten den „acht-
uren-dag” aangenomen en de Ver-
eenigde Staten hebben er niet onder
geleden. Doch men dient daarbij wel
in loog te houden, dat in dfc Amê-
rikaansche werkplaatsen he/ werk is
v»n een doorzetting, een ijver en een
intensiteit, zooals trien bij ons niet
kent Een Amerikaansch werkman
worden, wanneer er iets bijzonders
voorviel en besloot te blijven. j
De zon scheen over de lachende
velden, toen Weedom den volgenden
morgen ontwaakte en hij kon nau
welijks gelooven, dat in deze vreed
zame omgeving een acte speelde uit
het- groote drama, waarin hij een der
hoofdrolHen vervulde.)
Voorzichtig begon hij informaties
in te winnen, die echter op niets uit
liepen. Het huis was eigendom van
een heer en dame, die het naar ’t
scheen, gedurende de zomermaanden
betrokken. Hij had zaken gedaan en
genoot een uitmuntende reputatie.
Weedom zwierf rond in de nabij
heid van het huis, doch zag noch
mevrouw Marcelle, noch haar Indi
sche dienstbode.
Tegen de middag kwamen de heer
en dame, die het huis bewoonden.
Hij geleek niet het minst op Bloo
mer, Fritzgerald of een der mannen,
die Weedom als leden der bende ont
moet had.
Hij liep doelloos rond en kwam ten
slotte terecht bij een meisjes-hockey-
wedistrijd.
Spoedig was hij verdiept i« Ahun
enthousiast spel.
Even later werd er gestaakt een
de?meisjes had een voet verzwikt.
W'êèdom ging naar het groepje toe
en knielde bij de patiënte neer. Hoe
wel het.erg leek, was het niet van'
ernstige aard. Er was een steup »oo-“
PR IJ S D E R ADVERTENTIÊN
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55
Elke regel meer «0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
a wij geregeld tijdig
jen ontvangen V*B
ïerten, wmakelijkw’
dan in onze age»*
Hij deelde de rede van zijn bezoek
mede en overhandigde haar de sluier,
nadat zij hom verzekerd had, dat hij
het goede adres gevonden had, want
Weedom had nog niet zeker geweten
of de sluier w-tn het eigendom van een
dor bewoners van het huis was.
Zij spraken over allerlei dingen.
Weedom rekte het
mogelijk in de hoop
waarom b”
te zien verschijnen. Doch
niemand.
Weedom durfde niet langer blijven,
alleen wilde hij nog onderzoeken, wat
deze dame van hem en de zaak, waar
in hij gemengd was, afwist.
„Ik vree» imi U een eigennu.
gedachte van mij zult hebben,”
hij. „Ik was hiel op een avond
werd wat driftig. Ik hoop, dat
vrouw Marcelle niet boos is
„Ik heb gehoord dat mevrouw Mar
cello bezoek ontving,” antwoordde de
dame onbevangen. „Helaas waren wij
niet thuis. Wij zijn hier niet geregeld
en vinden het prettig, nu en dan ken
nissen te logeeren. Mevrouw Mar
cello is hier eenige dagen. Zij heeft
haar eigen bediende en is meestal op
haar kamers.”
Dat is een Indische, nietwaar
vroeg Weedom/' „Een flinke dienst
bode geloof ik
Er volgde geen ^antwoord.
(Wordt vervolgd.)
GCLXXXIV.
Niet minder dan negen nieuwe
raadsleden hebben hun intocht ge
daan ih den gemeenteraad en het
zonderlinge geval heeft zich j.l. Maan
dag voorgedaan dat de vergadering
van den raad in plaats van te zes
uur a hall zeven reeds te half vier
geëindigd was. Zoo iets was sinds
menschenheugenis niet meer voorge
komen. Bijna altijd wordt om de
andere week vergaderd; de vergade
ring vangt dan te half twee aan en
eindigt dan óp z’n vroegst om zes
uur. Natuurlijk zijn het maar zelden
belangrijke onderwerpen die op de
agenda staan meestal zijn het de
gewone gomeentezaakjes die afgedrian
moeten worden. Het is echter de ge
wone uitdrukking van de journalis
ten o, er staal niets bijzonders op
de agenda, d u s, let wel d u s, zal
het wel laat weiden, ’t Wasij.l. Maan-
((ag inderdaad iets zeer extra-ordi-
nairs dat deze paradoxale waarheid
niet bevestigd Werd. Die thans nog
besteede twee uur waren natuurlijk
een uur en drie kwartier te veel
want er was nu waarlijk geen enkel
puntje waarover iels anders dan on
benulligheden vielen te zeggen.
In hoeverre de nieuwe raadsleden
oorzaak waren van dezen ongeleen
den snpllen gang, zullen wij niet be
is ideelen. Indien er werkelijk ver
band bestaat tusschen het optreden
van deze nieuwe leden en deze snel-
heid, zouden ^wij de nieuwelingen
gaarne zegenen.
In den laatslen tijd hebben eenige
benoemingen van den raad de
dacht getrokken. Het kan niet
kend worden da) ze zonderling
ren. Allereerst is daar de
ming van een hoofd aan een der uit
gebreide scholen. Men zou zoo den
ken, dat er onder de hoofden van de
gewone lagere scholen wel geschikte
personen zijn te vinden, die aan het
hoofd van een uitgebreide school
kunnen staan. Volgens detn school-
dachte het onderwerp heeft gegre
pen, moet de wil de aandacht dwin
gen en dat is een inspanning; maar
heeft de aandacht zich samengetrolfc
ken op het onderwerp dan gaat hot
werk vanzelf.
Het komt er dus op aan, volhar
dend te werken en zich te wachtep
voor de krachtsverspilling, die ont
staat door het voortdurend overgaan
van het eene voorwerp op het andere.
Laat ons daarom zorgvuldig ons
leven regelen en ons neerzetten aan
den arbeid, iederen dag op hetzelfde
uur, opdat onze hersens, uil eigen
beweging werkend, zich gereed- ma
ken lot de laak, evenals de maag
ons het oogenblik van den maaltijd
aankondigt. De gewoonte is werke
lijk een tweede natuur; zij is de
kracht van alle zwakken en zelfs het
geheim van de sterken, want wij zien
bij alle sterke, alle machtige geesten,
alte genieën, dat zij zich aan haar
onderwerpen, zdodra zij een werk
van langen Vduur willen scheppen.
De ycMrtzetting der gedachte op een
zelfde onderwerp vermeerdert de waar
de van den tijd.
Wie zittend werkt, moet iederen
dag spierbeweging nemen, wandelen
fiets rijden, gymnastiseeren, doch od
der voorwaarde, dat deze spierinspan
ning de geestelijke vermoeidheid niet
vermeerdert. De spierbeweging jnoét
automatisch zijn, zonder noodzakelijk
heid van bewust willen. Men ga
bijvoorbeeld niet wandelen om bood
schappen te doen of iels dergelijks.
De groote werkers sterven niet
jonger dan de ergste loegloopers
besmettelijke ziekten sparen evenmin
gedecolleteerde vrouwen als de bedrij-
vigsle mannen; een rentenier, dfe
niets doet dan zijn courant lezen on
den sneltrein van 3 uur zien voor
bijgaan, veroudert even spoedig als
de man die ’s ochtends om 7 uur op
staat, zijn dienst in hel ziekenhuis
vervult, een college aan de llooge-
school geeft, candidalen voor het exa
men ondervraagt, met zorg twintig
zieken bezoekt, tien brieven schrijft,
de onderzoekingen in een laborato
rium leidt, vergaderingen presideert
en alle (wee of drie jaren een door
werkt boek uitgeeft.
Er zijn ongezonde beroepen
Dit nummer
bladen.
=5=
wijst al hetgeen
met eenige zekerheid van het
schel ijk organisme weet, er op,
alle arbeid, waarin het organisme ge
noegzaam verdiept, geen noemens-
waardige zenuwuitputting veroorzaakt,
omdat hij wordt vervuld bijna auto
matisch en zonder hernieuwende in
werking op de bewuste aandacht. Al
leen een onverwacht beletsel, een on
gewone moeilijkheid vermoeien, om
dat een hernieuwde aanpassing van
krachten daardoor noodzakelijk wordt,
voor een doel, dat onvoorzien op
komt. De Wet op den kinderarbeid
is uitnemend; maar een volwassen
jongeling, die zijn ambacht kent en
zich niet door drank verzwakt, ver
moeit zich blinder, naarmate zijn ar
beid geregelder is.
Arbeid is in werkelijkheid vreugde
en gezondheid; hij onderhoudt in ons
het leven, matigt tot algemeen wel
zijn de zenuwwerking, die zonder
hem het bestaan'in de samenleving
is
ons
aan onze kwa-
fzachting te ge-
door de verech/iffing van eeni-
gen wblsland
De mensehelijke kracht in ons wil
niet op haar plaats blijven vibree-
ren, maar wil van ons uitgaan en tot
vervulling en werkelijkheid komen
in daden. Werkloosheid kan slechts
leiden, door razernij heen, tot on
macht.
Laat ons vooral prediken
voor den apheid; zij is bron
hernieuwde, toenemende kracht,
tevredenheid over zichzelf, van
veilige zekerheid; maar laat
openlijk bestrijden de leugenachtige
leerstelling, in den arbeid een ont-
eering, een moderne slavernij te zien.
Over het geheel genomen, is het
zoogenaamd geestelijk werk, dat
slechte weinig inspanning der spie-
gebruiken "V-
•t ia.
'ORTELS. I
VET. I
)FDHUJD. I
ÏUR.
Ih” Ontjltel *a I
ren vordert, minder hygaënisch en ge
zond, dan de arbeid op het land of
in de werkplaats. Het leven in de
studeerkamer en op het kantoor heeft
tegen, dat het organisme went aan
een zekere traagheid der spieren.
Iemand, die'“een groot deel van den
dag doorbrengt in een besloten ver
trek, geen andere beweging
dan van huis naar kantoor en
kantoor naar huis te wandelen, zal
bijna zeker een aantal kwalen leeren
kennen. Met warm hoofd en koude
voeten, trage maag, slappe spieren
zwakke boenen, zal de bureauwerker
zeker onderhevig zijn aan meer on
gesteldheden dan de handwerkslieden.
Voor hen, die hun eigen meester zijn,
die aan ’t hoofd staan en voor wie
de uitkomsten evenredig zijn naai
de vermeerdering en het vernuft hun
ner pogingen, moet men hier nog de
grootste broti van krachtsverbruik
aan toevoegen, namelijk de spanning
van hel altijd hérikieuwd willen, de
vrees om te falen, de angst voor de
toekomst. Dat geeft onder zakenmen-
schen, ingenieurs, staatMieden en do
jonge menschen, die ziclh voor exa
mens voorbereiden, zoo’n ^groot aan
tal neurasthenische cliënten.
Het is niet het werk, dat de over
spanning veroorzaakt^ maar hel is de
wijze waarop wordt gewerkt. De En-
gelschen, die zich niet overgeven aan
uiterlijk vertoon hunner gevoelens
hebben hierdoor veel voor op andere
volken, omdat zij door dit niet-ten-
toonstellen een innerlijke kalmte ver
krijgen. 5
Personen, die het minst werken
putten dikwijls het meest hun zenu
wen uit, juist omdat hun traagheid
hun een ^zekerheid geeft, die kwelt.
Wie de overtuiging heeft, gedaan te
hebben wat hij kon, wacht altijd met
zekere rust de uitkomst van zijn po-
genaf.dat niet geheel verloren kan gaan.
Het is met den geestesarbeid als
met handenarbeid en met alle daden
des levens; hij vermoeit slechts wan
neer hij zeldzaam voorkomt, onge
woon, toevallig en zonder gevolg is.
Wat bij lichaams- of geestesarbeid
vermoeit, is het beginnen, dat
zeggen de bewuste poging tot
centratie van den geest op een
paald onderwerp. Wanneer de
dig en dan moest 2e wat rust houden.
Hij herinnerde zich flauw een.paar
dames gezien te hebben, doch zij wa
ren met haren rug naar hem toege
keerd.
Hij liep naar het huis, doch zag
niemand meer.
In het hotel gekomen, trachtte hij
na te gaan, hoe juffrouw Fritzgerald
gereisd kon zijn. Zij moest kort na
mevrouw Marcelle gevolgd zijn en was
waarschijnlijk over Arnaide gegaan,
terwijl hij het Mid doorreed.
Door met 1 de Indische vooruit -te
gaan, had mevrouw Marcelle hem en
de anderen van de wijs gebracht.
Het was een stout stukje geweest,
doch Weedom was nu overtuigd van
mevrouw Marcelle’s doorzicht en han
digheid.
Den volgenden morgen was Weedom
reeds vroeg op pad. Nu hij wist dat
zij in de nabijheid was, had het bui
tenleven nog grooter bekoring voor
hem.
Hij bezocht zijn patiënte en con
stateerde geen achteruitgang. De sluier
werd vervangen dooi* een verband.
Weedom greep met beide handen
de gelegenheid aan, om een bezoek
te brengen aan het huis, dat zijn ge
liefde herbergde.
Toen hij er aan kwam, was de deur
geopend door een frisch buitenmeisje.
Hij vroeg naar de vrouw des huizes
wier naam hkj bij informatie te weten
was gekomen. De dame kwam en
ontving Weedom hartelijk.
brengt in acht uren meel handen-*
arbeid voor dan een Europeesch werk
man in tien uren. En men mag be
twijfelen of acht uren van eenigszins
nalatig werken voldoende zijn tot het
slagen' der industrie, waaraan de
'concurrentie reeds het leven moeilijk
maakt.
Bovendien
SjW’CRiïP
