PS T INGAS I NGAS. Zaterdag 25 September 1915. Eerste Blad. No.’12892. Zaterdag 25 September 1915. 54e Jaargang. XTiewws- exx -^.c3--v"extezxtïe'bla,d. ttoot G-o-ctd.su ezx ÖxxxstreUseao- I I Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. AM PEN [plaatjes DE STEM DER LIEFDE. Verse! lijnt klagelijks behalve Zon- eh ^Feestdagen. p rTj S ÏÏFraFmE R f E N fj Rjï: Van 1—5 gewone regels met bewysputurnerf 0.55 Telefoon Interc. 82. KOOIJ Kz. htig licht hebbea? Telefoon Interc. 82. BERICHT. Brieven uit de Hofstad. CCLXXXV. Onze Rijksfinanciën. f 1.25 TEH. :ra bestaat uit drie én om- te nalaten, «leze beantwoorden,' rei hem en gewaar- vreemde (Wordt vervolgd.) GoU» „Ik inkman Zn. Soit Christensen, ky. mij ra naar dank Maar is kolonel naar een te de ver- dat he- aan ge toch., helaas i zijn.” AAT iSTJES ÏDE ets. ULDENS ARTJES .TEN ets. ets. 55 ets. Naar het F. ngelsch, door PAUL URQUHART. Dit nummer Maden. 35) ..Ik aonft „Laten iouw- en Woningg Onderstandscoimu f. dagelijks ten4«» GOURSCHE COURANT. Elke regel meer„0.10 By drie achtereenvolgende ülaataingeil worden «leze letten twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing vin 15 regels 10.35 bij vooruit* betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames 10 25 per regel. Groote letters en randen naar plaat^niimte. lang ia dit werk door met het grootste d. kosteloos. i, V1ERIN0ERWAAJ® h tot JAC. KOOI J Ki te Wieringerwurd, belast met hetinitil' PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Hem franco per post. gel Geïllustreerd Zondagsblad Mem franco per post. Abonnementen worden Markt 31bij onze Agenten aj. «i. «ioh mat Oct- Uit blad WweoMa te aben- HWW, aateaauaa da tot dlaa datam MMldjaaada auatatera gratia. OE ADMINISTRATIE. willen en moeten medewerken: een gezonden staat onzer Rijksfinanciën. 3»RIAWj»^S\ Jeriahnstem J1.50 (.50 1.90 aangenomen aan ons Bureau: Boekhandel en de Postkantoren. -t-----U wljgereg^ W* «ogen ontvang*® ttcerten, vertnalwrT se dan in oaaa „Gij moest er komen voor de pa tiënt, doch ze wilden tevens ontdek ken, wat er (usschen one voorgeval len was.” „Ze hadden weinig succes, zij «w tijdige waarschuwing. wie is de patiënt, wie U Bloomer „Deze vragen kan ik op het oogpn- blik niet beantwoorden,” antwoord de zij. „Bovendien heeft het geen nut hel ii te vertellen, het zou ons niets hel pen.” „Ik werd zorgvuldig bewaakt,” vervolgde zij, „en om redenen die ik nu begrijp, kreeg ik geen enkel dag blad in handen. Ik had echter reeds aan mevrouw Marcello geseind. Ik vond (<en deel van het telegram waar in ze haar adres mededeelde. Dat wan mij in handen gespeoM en ik ver scheurde het. No<*b ik, noch de an deren hadden gelegenheid de snippers op te «teken. Zij maakten haastig tad’in ‘Uar ik daehl, daf V toeboAmlen to< het vertrek en het ÏJ.. éa n. gelukte mij, te ontsnappen. Na eeni ge #ren in Londen rond geloop en te helilen. meesde ik, dat zij het spoor bijdler waren en ging naar ('haring t'roaa. De rest weet u, vermoedelijk weet u ook, dat ze mij naar Versail les tuigden. Ik misleidde ifen door me te vermommen als Indische. De echte zwarte werd een anderen kant uitgeetmird. Doch toen ze ontdekten, dat ik niet te Versailles was, volg- Hei eenige feit van betcekenis dat er 's jaarlijks plaats heeft ten aan schouw* van het publiek, voor zoo ver het betreft het contact tusschen het Hoofd van Staat en de Staten- Generaal, heeft dit jaar wederom plaats gehad met het weinige cere monieel en ‘Ie gewone drukte op de straat. Het weer hield zich zeer goed en dat maakte dan ook, dat het bij zonder vol wan. Eigenlijk heb je er geen idéé van of het aantal kijklije- tlgen groot is te noemen. Niemand kan het getal schatten en dus Ie ook niet te zeggen welk percentage van de Haagsehe burgerij dien dag er op uiltrekt om het vele goud te bewon deren. Het aantal vreemdelingen, dat dien dag naar de residentie komt en er een uitgaansdaagje van maakt, wordt er niet grooter op. Vroeger stond deze dag als een onherroepelijk vast gestelde feestdag op het repertoire van duizenden In de omliggende ge meenten. Het Westland liep bijna ge heel leeg. Wat Plnkster-drle in het voorjaar was, was de derde Dinsdag van September voor het najaar. Heeft de Pinksterdag zich weten te hand haven, het lijkt ons toe «lat de slui tingsdag van het seizoen minder sterk zijn reputatie weet te bewaren. Waar in dat zijn oorzaak vindt, vermogen wij niet uit te maken. Overigens week «leze dag In geen onkel opzicht van al zijn voorgan gers af. liet eigenlijk vermaak, waar duizenden nog behagen in scheppen, duurt o zoo kort. Alles te zamen is de geheele plechtigheid in een drie kwartier afgeloopen. Om het schouw spel te kunnen genieten dient men wel een paar uur eerder van huis te gaan. Niet alleen dat reeds zeer vroeg velen hun plaatsje opzoeken, waar zij zich nestelen, men dient er ook re kening mee te houden, dat reeds te half twaalf een gedeelte der straten wordt afgesloten. Na afloop kan men ook niet dadelijk naar huis terug aangezien dan op een» de drukte zeer groot wordt; de trams worden be stormd en do cafés loopen vol. Een ongelukkig ding is na afloop altijd de cavalerie en de bereden politie. Die* slaan afschuwriljk in den weg. Wen gedeelte van den weg wordt af gezet door „paardevolk”. Waarvoor dit nnodig is. begrijpen we ni«M- De paarden zijn er niet aan gewend en zijn dus niet op hun gemak. Na af- de politie bevreesd om voor zijn Weedom kon niet raag tc stellen. Nog leefde in hem de ge lm hllat er in de woorden van den man, die zich voor Ixwerington had uitgege ven, misschien wel iets waars «lag. Ik begrijp niet, wat u bedoelt,” antwoordde zij. ,,Ik zal eerlijk zijn. Er is mij ge zegd de man die het vertelde, was dezelfde die te Anwdde ontvluchtte dat gij met de anderen in een soort misdadigerffverbond vereenigd waart,” „U bedoelt, dat wij behulpzaam zouden zijn bij het berooven en ver leiden van personen Welk een leu genaar, welk een doortrapte leuge naar 1 Wat zou zijn doel geweest zijn, ii dal te vertellen „Zijn doel was, mij van u te ver vreemden. Het was goed voorbereid. Hij gaf zich uit voor detective en deed voor mij deze „ontdekkingen”, ik geloofde hem, en dit zal enkele woorden, die ik te Versailles tot u sprak verklaren.” „En terwijl ge dit geloofde, hebt ge toch „Ja, ik koesterde wenschen, die niet te vervullen blijken te ■IJ I stilstand van zaken, het opgeven eener betrekking, het teniet gaan van bestaaiis-vooniftzichten tjuz., dat het onbillijk zou zijn, hem nog meer te treffen, door een nieuwen belasting druk. De gemobiliseerden derhalve zouden wij gaarne van nieuwe ver plichtingen ontheven zien. Doch des te meer eiseht de billijkheid, dat zij, die vaak grove, ja reusachtige win sten uit den oorlogstoestand weten te halen, winsten waarvan zij in nor male tijden zelfs niet gedroomd zou den hebben, tenminste een deel daar van aan den fiscus uitkeeren, ten einde de lasten hunner untlere mede burgers naar vermogen te verlichten. Ut hierbij sprake moet zijn van een periodieke helling, dan wei van eeu hehing-in-eens laten wij aan de be trokken regeeringsautoriteiten over zij toch zuilen en kunnen nagaan, zij het ook niet in alle gevallen, hoe groot de omvangxder bedoelde oor logswinsten is. Zijn deze vastgesteld, dan dient de iiscus onverwijld en on verbiddelijk tot aanslag over gaan. Wanneer men weet, dal oorlo^ewinet in onu land door onder nemingen en particulieren behaald rond geschat een milliard gulden be draagt, dan dunkt ons, is er geiee- de aanleiding om van deze lu'uend* miilioen gulden extra-winst, de ge heele gemeenschap te laten made-pro- iiteeren, en Vooral de zooveel econo misch zwakkere medeburgers den uruk der tijden te helpen verlichten. Hel spreekt vanzelf, dal hel vraagstuk van evenredige draagkracht nog tal van moeilijkheden oplevert, zoo wat aangaai bel Masten van particulier kapitaal <|jit niet door de crisis ge leden heeft, alsmede van de teer groote inkomens enz. Wij wiiien ech ter met het bovenstaande volstaan otn te doen zien hoe voor alley de billijkheid bij den nieuwen druk, die ons ongetwijfeld zal worden opgelegd, niet «it het <»«g mag worden verlo ren. Wij hebben daarbij genoegzaam vertrouwen in het beleid en «Ie wijs heid onzer regeering, dat zij «ener zijds de zwakken zal weten te spa ren, anderzijds de sterkeren zich niet te laten ontglippen, ten einde te ver krijgen, waartoe wij overigens allen De wereldoorlog, die op eenmaal aan zoovele verhoudingen in. het le* rea der volken een ganseb ander aanschijn schonk, en die zooveel wat recht stond onderstboven keerde, heeft ook In economisch opzicht een ge weldigen omkeer in den st^at van zaken gebracht. Terwijl aan den eenen kant het geheele bedrijfsleven van tal van rijken stilstaat of grootendeeis belemmerd wordt, waardoor men de normale economkehedraagkracht aan zienlijk ziet inkrimpen, hebben de financieele eisrhen, doof de oorlogs- uitgaven gesteld, een reusachtigen druk op datzelfde verzwakte draag vermogen der naties gelegd. Het ia d«M wanverhouding tusschen „kun- mn" en „moeten” in het economisch leven der verschillende landen, die tot uïtdiukking kqmt in het aanmef- Mljk iarlftagd crediot dice lande» hetgeen op zijire beurt met het sterk verlaagde koerspeil der betrokken staatsfondsen aan den dag treedt. Waar blijkens de jongste opgaven de oorlog aan, de Engelsche schatkist per dag een uitgave van 42 miilioen gul den, van de schatkist van Duitsch- laad in dezelfde 21 uur 40 miilioen pMen vordert, terwijl de oorlogson- koaten der andere krijgsvoerende lan den alle naar verhouding zijn daar ■preekt het vanzelf dat het normale evenwicht tusschen de ontvangsten en <k uitgaven van al die rijken gan- ■chelijk verstoord is. Slechts door het aangaan van milliarden-leeningen kan aan dien van dag tot dag hoo- RPr «tijgenden gehlnood, althans voor het oogenhlik, tegemoet gekomen wor- rm’ lerw‘‘* aan lftter 9jd de zorg ^FEVÏLLËTOÏf die ik vreesde. Mijn zuster, die dit en andere bijzonderheden hoorde, in formeerde naar Uw adres, om c" komen waarschuwen. „En toe» niemand thuis vond, ging zij ‘Stanley Po'óle’s kamers.” „Ja, dal is mij uit informatie ge bleken. Want ik heb haar nooitweer gezieu. „Maar zij droeg uw mantel, Weedom. „Neen, wij hadden de gewoonte soms in een ouden mantel uit te gaan, om iets van het gewone leven Ie zien en die mantels waren het zelfde. ,Nu had er een vreselijke vergis sing plaats, <We noodlottig werd voor mijn zuster, üw huis zal bewaakt geweest zijn en toen zij buiten kwam. Is zij gevolgd in de meening dat ik <le bezoekster was^ Den volgenden morgen werd fmjj verleiddat mtjn mi«- tfr té logeeren was bij vrienden. Ik begon te vermo«ien, dat men mij ge- ieffc gebeuren zou, heb ik u schil wd.” „Ik herinnér me uw telefonische Waarschuwing.*’ zei Weedom. „Zelfs ik wa» toen bedrogen. Ik had uw vermoorde snater voor u gdioudem.” „En later, toen ik paar kolonel Bloomer’s huis gebracht werd 1 Was het foevalHg of met een voor opge zet doel,’dat ik werd opgelicht?” gedrongen bij neder te Idggen, denkende hoe wij, tot dusver, nog veel zwaardere rampen zijn mo gen ontkomen. Ten einde den staat der rijks in komsten in overeenstemming te bren gen met dien der rijks-uitgaven, kan het niet «miers o! de eerste moeien aanzienlijk toenemen, en daarvoor is slechts één uitkomst mogelijk j be- iasting-verhooghig. Ook hiertegen kan redelijkerwijze weinig ingebracht wor den. Alleen hebben wij recht daarop, dal door de gestelde machten de nieuwe, zoo goed mogelijk over allen verdeeld wordt. Daar zijn toch on telbaar velen, die waarlijk geen stij ver aandraaien van de belasiting- schroef meer zouden kunnen ver dragen, zonder zich ernstig in hun bestaansvoorwaarden bedreigt! te zien. Bij tienduizenden immers zijn zij te tellen, die tengevolge der mobilisatie, on de heerschende werkeloosheid, reeds zëer in hun economisch weer standsvermogen geschokt zijn. Reeds zullen tal van «lezen in gebreke moe ten blijven aan hun gewone verplich- liragen jegens den fiscus .te voldoen; door die verplichtingen nog grooter te maken zou de fiscus dus èn zich zelf én hen bovendien niet anders dan een kwaden dieuat bereiden. Het zal daarom een vraagstuk van vattende en verre strekking zijn, dat opgelosl «pent te worden, wil de nieuwe belaslingdruk naar behooren over de schouders verdAteld worden 1 van hen, die daartoe het hftst in staat zijn. Een belasting derhalve draagkracht en toeumdSUÏg met Ifreute omzichügh«id\en kennis van zaken, zij «Ie leuze, ^>il men de cri sis niet nog meerdere slachtoffers zien maken. Zonder nu in bijzonderheden om trent hei vaststellen «Ier verschillende categoriën. te willen afdalen, zouden wij nochtans reeds omtrent een twee tal categoriën burgers bepaalde voor schriften Willen zimt vaslgclegd: eonerzijda zij, die behooren tot de ge mold liseerden, amlerzljds zij, die van de huidige omslapdigheden uitermate profiteerden, en nog een» profiieeren. De eerste categorie dunkt ons reeds zoo zwaar belast te zijn, door den den ze mevrouw Marcelle. „En nu hebt ge hen opnieuw hel spoor doen verliezen vroeg Wee dom. „Ik hoop het, doch zeker weel ik het niet. Als ik maar wist, wal zij doen, of wat zij van plan zijn, zou ik weten, hoe te handelen.” „En ge wenscht, dat ik dit zal uit vinden zei Weedom. „Geef me eenige aanwijzing en ik zal down wpt in mijn verumgen is.” „Zij strijden onverbiddelijk,” zei ze. „Tot op heden hebben zij met meer hardheid opgetreden, dan eigen lijk noodig was. Zij geven niet om het leven van anderen, als die hen in den weg staan, doch hel is hel gevolg van hun - voortdurend leven van intriges en valschheld.” „Zeg me, wat ik doen kan hw* niet lievrwsd voor gevaren,” zei Weedom. „Voor mij is hel beter, de meest gevaarlijke ondernemingen op touw ie zetten, dan de wanhopige gedachte te hebben, dal ge hier levend begraven zljt.” Zij wachtte nog. „Ik herinner n er aan,” zei Wee dom, „dat ge groot gevaar loopt door met de anderen nog langer in verbinding te blijven. De politie on derzoekt de zaak reeds.” „Ja, antwoordde zij. „ik weet dat de publiciteit mijn plan zou ver hinderen." „En ge hebt geen andere redenen, zegen dien dag en zal vergeten,” zei Weedom. t we niet afdwalen.” We ze treurig. „Ik meende aai 2» kleme operatie en weinige dogen een einde zou zijn, en dat ik n bij een gunstige gelegenheid zou «Hineii verdwijnen, om te midden ’■hJinderen onbekend voort te leven, verder te wor<|pu lastig g^val- u Hanht niet, dat er zooveel Voortv!oeien. Ik schreef dien gt,oe» ge bij het ongeval uw I aan den agent opgaaft, even- iS*1 heJ Adres op, hoewel ik me het 2iUteZeer.. goed wi*‘t herinneren. M. rn,Jn lachje zonder denken *tegen. Mijn echtgenoot de m - ”U,H’ tes het briefje en volg- «HIJ. 'TklMrt hel vreemde be lk krei*- "Mm U bij mij •™«st waart,” zei Weedom. werd gevolgd door iemand wordt overgelaten, hoe uit dien ont- zaggelijken schuldenlast te geraken. Hot is alleszins begrijpelijk, dat te midden dier reusachtige verwoesting v an wereld-kapitaal, ook de economi sche gesteldheid der onzijdig geble- ven landen den weerslag in meerdere of mindere mate ondervindt der alom ingetreden verlaging van de v.olks? Wolkaart. 0ók ons land heeft, al aanstonds bij het uitbreken van het wereldconflict, zijn deel in de alg«- meene malaise ernstig ondervonden en naar male de oorlog voortgang had, nog zien toenemen. De uitgaven ten behoeve van het Rijk zijn ontzettend geslagen tengevolge van den langdu rige» mobiiisaüe-toemand, welke uit gaven deels rechtstreek» dienen veor militaire doeleinden, onderdeks wor den aangewend ter beatryding va» de maatschappelijke gevolgen uit den »o- bilisatiotöesland voortvloeiend. Wordt door het ministerie van Oorlog op rensaehüge bedragen, uit 's lands mid delen beslag gelegd voor het te vel- 'de ön oP voet van oorlog houden dier honderdduizenden manschappen, ook door het ministerie van Landbouw Handel en Nijverheid wordt aan spraak gemaakt op millioenen ter be strijding van den druk, waaronder de bevolking voor een zeer gróót deel zucht ajs gevolg van de groote eco nomische crisis, tweeiiug-zuater van den Europeesche» oorlog. Onze re- géeriftg tracht daarbij het economisch leven in bns land zoovepl mogelijk in rechte baneh te voeren <»f te houden, en steunt in velerlei opzicht den han del en de industrie. Daarnevens wordt zoo goed als doenlijk is te gemoet gekomen in de reusachtige stijging van tal van levensbehoeften, terwijl ook de omvangrijke moeilijkheden uit een wijd om zich heen grijpende werk loosheid bestreden worden en h»re gpyoigen worden verzacht. DattMles gaat gepaard met reusachtige uitga ven, die naar mafe de ellendig® toe stand in de geheele wereld thitiMi in- gelredmi Voertduurt, eer loe- dan af nemen zullen. Dat aan de schat kist daardoor zeer zware eischen wor den gestéld, ligt voor de hand, en hoe beU'ëurenswaard dal alles ook moge zijn, wij hebben er ons, nood-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1915 | | pagina 1