üG
GOÖRAHT.
merer
KEN
54e Jaargang.
\o 13005
Zaterdag 5 Februari 1910.
Eerste Blad.
sr
nwater.
n^ri.®“LX“W"s- oxx ^Êx.d.'v-exteaxta.eTolaucL ttoox Groixd.su ©xx Oxxxstxelcozx.
i
en
PEN
TID-A..
FEUILLETON.
van Goud»,
vooruitbetaling.
5
UN's Inkï
ijl- de BESTE
4 SCHADELIJK
HOLLAND.
W. L.
voedingswaarde.
Medaille».
S>« tZaetling Groeiers.
Verschijnt dagelijks
Telefoon Inters. 82.
Brieven uit de Hofstad.
4
Contrabande in oorlogstijd.!
X*® Wt
Uitgevers A. BRISKMAH EN ZOON.
behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
uw.
en
dat
de.
(Wordt vervolgd.)
bndergeteekende
AG
plegen
tweede
contra-
vraag
ca.
28
(NadruA vt^nbai* e
w.
Tilburg.
BELONJEJr
Gouda.
niet bestand
de Vijandelijke strijdkrachten,
^aarden, voor*
be
den
niet»
danken we voor een niet gering dedj
de moeilijkheden die onze Scheep-j
vaart en onze handel ondervinden.
K.
)U»w en Woningl-
Openbare verga-
aidscommiflrie.
PROS VAN HET ABONNEMENT
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden
Markt 31, by onre Agenten
Dit nummer bestaat uit twee
bladen.
mooie, 9%
i. BarbierS-
32)
Vroeger had die geschaedenas een
diepen indruk op haar gemaakt, en
tooh had zij niet gevreesd, want zij
wtet, dat allee goed afliep voor die
dochter van den bosefo wachter, en dat
ze „mekaar kregen". Maar hoe kon
het ooit goed afloopen. voor haar zelf,
voor de arme weeze, die de liefde in
haar hart moert begraven
Ep de arme Gurtta had wel reden
om zwaarmoedig gestemd te wezen
•—^CT^was iete geheel onvoorzien^
Dan morgen nadat de „mooie Wil-
ly dien gflheimzinnagen brief gevon-
den had, besteedde hij veel meer tijd
en moeite aan zijn, kleeding en voor*
komen dan hij anders wel deed. Hij
had zijn mooiste halsboordje om, zijn
hoed glinsterde als nieuw, en in zijn
witte das stak een gouden borst*
speld, dte hij eenfl ten geschenke had
ontvangen van een Sportman.
Toen hij gekleed de kamer binnen
trad, had Gusta in. hare bewondering
bijna het blad met koffie uit hare
handen laten vallen. In dit kleine
zelven en aan je kleeren.
Maak u niet boos, moeder
Waar ik vandaag heenga, is voo|
mij wat te halen, denk ik. Het ii
volstrekt niet ónmogelijk, dat ik bij
mijn nieuwen vriend, die ik ga bet
zoeken, in den smaak val, endlari
is mijn fortuin gemaakt. Mteechie#
acht hij me wel in staat om o#
eigpn voeten te staan en geeft hij
me, uit dankbaarheid voor het goeds
dat ik hem doe, geld genoeg, omvooaf
eigen rekening te beginnen. Als hij.
dat doet, moeder, dan kom ik hiel
aanötaandien Zondag met een jonge
dame, die u wel spoedig zal bevrij*
dien van zoo’n lastpost als ik ben.
Wat Je zult tóch niet met
een meisje gaan trouwen zonder me
daarvan eerst iets te zeggen
Wet, moeder, ik dacht, ik wil
eerst eens vragen of zij me hebbed
wil, en dan zal ik het u wel zeggen.
Als je ooit aan trouwen dankt,
hoop Ik dat je geen meisje neemt
dat roet een praohtigen hoed met voe
ren loopt en gaten in baar kousen
heeft, en die... Guste, wat scheelt je?
Onder ’t eten van een stuk bok*
king had Gusta met aandacht naar
het gesprek geluisterd. Toen haar
neef echter had gesproken van zijn
plan om naar een vrouw uit te zien,
was zij hevig jaloeiwch geworden en
met een Stuk vtedb had ze ook een
graaf ingeslikt, die haar in de keel
bleef Steken. Daardoor kreeg zij een
vreeeelijke hoestbui en werd zij zo#
donkerrood in het gelaat, dat Will
helm opstond en haar op den rug
klopte. Onder de gegeven omstaro
digheden prikkelde deze vriéndleiykf
hulp het meisje zoodanig, dat 4j op»
sprong en na*r die keuken Hep. Dg
visohgraat kwam daar gelukkig weet
te voorschijn, maar de prikkel der
jaloerechheid bleef in haar hart Stel
ken.
Toen Wilhelm in de Diergaarde)
straat kwam en naar mijnheer Wal»
ter vroeg wend hem gezegd, dat dead
nog niet was aangekomen, en pas
over eenige dagen werd verwacht.
Dit kwam Wilhelm vreemd voor, eri
nadat hij er nog eens met zijn va»
der over gesproken had, werden zij
allebei onzeker, of de heer, die den
brief In het rijtuig had verloren, wel
inderdaad mijnheer Walter geweest
was.
Het was toch zonderling
iemand die in d*e Diergaandestraat
zijne woning heeft en in. <te stad rond
rijdt niet aangekomen is. Wilhelm
beSloot eenige dagen te wachten en
er dan weer heen te gaan; den brief
bewaarde hij, zorgvuldig weggebor*
gen in zijne Slaapkamer.
Doch Guöta was door den duivel
der jaloenSchheid bezeten. Zij Stortte
haar hart utt bij een vriendin - een
.jonge dame, die in den kelder van
haar vader, op den hoek der Skalit-
zerStraat, handel dreef in groenten
CCCIV.
bij ons weteu heeit uwe getrou-l
we Aiugenaar uiinmer aanieg gabad
ioi zeuepreoken. tlij mist daarvoon
met oneen ue gave, doch hygevoeuj
4ivu zeil in zeer veel te korisehie->’
lend dan uat hij het zou durven wut
gen tegenover zijn meóemenschen aec|
preekstoel te bestijgen. Wanneer hij
nu en dan de snoodheid begaat vau|
Z41O1 op ietwat hooger voetstuk ia
reilen dan is het alleen om dood
nwcuaei van zijn woord aan anderen»
ie Kunnen vertrtien wat zij zeit ooto
zouden kunnen waarnemen ais zij in|
ue gelegenheid waren van af dat po*
a'ium de dingen om hen heen waan
ie nemen.
Lenigen tijd geleden waren wij zooi
gelukkig de niet uitgesproken rede
van een asplrant-raadslid te kunned
mediedeeiön. De inhoud daarvan wag
niet vleiend voor de zittende raad®*
leden, doch de rede was niet be
doeld ais een zedepreek, maar slechte
als een waarschuwing, die hij kan
laten, dlie buiten de aangelegenheid
staat en objectiever de zaken ka#
gadeslaan dan degene die in het ge»
*woel zeiif verkeert.
De raadsleden hadden zelf beslist
dat zij allen op kosten der gemeen!#
een teletoon-aanrtuiting zouden krijt
gen. Op zich zelf was deze daad
niet zoo verschrikkelijk, doch wijza»
gen de consequenties van deze daad
duidelijk.
Het is de vloek van het verkeer^
de, alduft het bekendie Duiteche ver#
dat het steeds weer nieuw kwaad
noodzakelijk maakt. De raadsleden
weiden belust op een gratis tram»
kaart en zij aarzelden niet in het
openbaar datgene te doen wat men
in het dagedijksefa leven noemt
„schooien" om een gunst bij de Hl
T. M. De pers ging flink te keer)
doch zij heeft haar stoutigheid1 Maan
dag j.l. moeten boeten met eenigé
harde woorden, die tot haar werde#
gericht. Natuurlijk lachen wij oi#
deze boetpredikatie®. Zelden of noo-if
wondt de pers in het geding betrok»
ken en het mag wel heel curieu#
herten, dat zij er hierin wendl betrok*
ken nu het een daad gold, die op
z’n minst genomen een vies kantj<
had.
Natuurlijk ie in de dtecusede ovet
1 deze zaak weer absoluut niet aam
geraakt hetgeen in deze de hoofdtaak
gemeen ook volgens de daarvoor er-j
kende regelen, vrij in het vervoer)
van In de lijst van goederen, jfietotj
conditioneele contrabande gerekendi
kunnen worden, opg«nomen artikelen^
zooate rteenkolenJWGnSmiddrten enz
mlte deee maar niet, bestemd zijn,
voor 2--^-*
of, onder zekere voofw»
de vijandtalijke overhad. Graan,
»temd voor dia bevolking van
vijandelijken staat te derhalve
neembaar, ook al wordt het recht-)
streeks daaiheen gevoerd.
Het tweede belangrijke verschil
punt betreft de leer der zoogenaamd
de „voortgeaette rrtsf’. Absolute conH
trabande te volgens de Declaratie»
neembaar, onverschillig of het ver<
voer dezer goederen rechtstreeks plaate
vindt naar het vijandeiijk gebied o|
dat hiertoe nog eene overlading! dlan)
wed een veirvoèr over land noodig
te. Wapenen en oorlogstuig op weg
naar een onssijdiige haven, om, het^’
zij daar te worden overgeladen eq
naar een der oorlogvoerende stated
te worden vervoerd, hetzij over land
daarheente worden gedirigeerd, zijd
derhalve steeds neembaar. Stetchte
op deeindbestemming f wordt£<etot.
Voor condWioneete conta-qbandq
daarentegen geldt die Jgfir der voort)
gezette reds niet, zoooitf b.v. graan*
zelfs indien het tenslotte bestemd ia
voor de vijandeitjke Strijdkrachten
wanneer het vervoerd wordt naaf
een onzijdige haven om daad* te wor»
den overgeladen, op reis naar dlif
onzijdige haven volgens de Londen)
ache Declaratie niet neembaar te.
Deze beginselen van zeeoorlogs*
reeht zijn echter tijdens dezen oorlof
opzij geschoven. Engeland, dat d$
Londensche Declaratie bij hel uitbrei
ken van den oorlog nog niet had
bekrachtigd, heeit bij Order in Conl
cil van 2Ü Aug. en later bij proclM
jpatie van 21 Sept. 1914 daarvooi
andere beginselen in de plaats gei
ateldl. Het verschil tGfischen abso*
lute en conditioneele contrabande 4
daardoor feitelijk opgeheven, terwijl
goedleren, die volgens de Londenseite
Declaratie geen contrabande kondeij
zijn, door Engeland toch tot oonfxaf
bande zijn verklaard. En hieraaii
ouw- enWoningj-
d. Onderstaiwte-
enzorg.
wij geregeld tijdig
ontvangen van
;en, vermakelljrhe*
m te onze agenda
er aan de
ate door de bij het vervoer over zee
meest belanghebbende staten o’*- -del
vraag, welke goederen onder contra
bande mogen worden gebracht.
Tot op den huidigen dag te ge
handhaafd gebleven de reeds dooit
Hugo de Groot gemaakte onderschei
ding van alle goederen in drie soor
ten le. die, welke alleen in den
oorlog plegen te worden gebruikt
zooate wapenen ens.; ‘2e. die, welke
geschikt zijn om zoowel voor oor
loge- als voor vredesdoeleinden te
worden gebezigd, ate tevenssnkidelen
en dergelijke; 3e. goederen, die in
den oorlog van» geenerlei nut zijn,
meubeleïi e«z.
De eerwte soort goederen
met den naam absolute, de
met dben van conditioneele
bande te worden aangeduid.
Nadat jarenlang over de
welke artikelen onder elk dezer
tegoriën morton gebracht worden, en
nog meer over de vraag, welke ben
handelipg aan absolute, welke aan
conditioneele contrabande behoort ten
deel te vallen, verschil van meening
had geheersebt, werd eindelijk beeio*
ten deze materjöp afdoeude te rege
len. In de Zeerecht-DeclarAtie van,
Londen (1909) werd getracht, zooveel
mogelijk date en andere punten, die
zoolang tot verdeelitfbeid aanleiding
hadkk-n gegeven, afdobnde te regelen*
Twee belangrijke verftehftpunten
tusschen de behandeling van absolute
en van condMonerte' contrabande tra»
den daacbij op den voorgrond. In de
eerste plaats te absolute contrabande
neombaar, wanneer vaststaat, dat zij
bestemd te voor het vijandelijk ge»
bied of voor een door den vijand
bezet gebied of voor de vijandelijke
strijdkrachten. Conditioneele contra
bande daareiitegen «te slechts neem
baar, wanneer vastetaat, dat zij be
stemd te voor het gebruik van vij*
andwlijke strijdkrachten of voor een
regceringsiichaain van den vijjande*
iijlken staak, behalve in dlit laatste ge
val, wanneer de omstandigheden aan-
ioonen, dat inderdaad de goederen
niet voor den gevoerd wordende oor
log gebruikt kunnen worden. De
neutrale zeehandel te dus, volgens de
Londensche Declaratie en in het al»
eenvoudige vertrek zag- hij er wer
kelijk vóórnaam uit; zoodat zij voo<
hem een stoei bij de tafel schoof.
Half verwonderd, half medelijdend
keek de oude Kobitz zijn zoon aan.
In die kleeding wd ie toch niet
op den bok gaan zitten bromde hij»
Dai zou niet kwaad' zijn, ant
woordde Wilhelm lachend, terwijl hij
zijn hoed en overjas zorgvuldig o?
^e canapé legde, den stoel roet een
zakdoek afetofte en daarmee aan ta»
lel plaats nam.
Daar kwam juffrouw Kobitz de ka
mer binnen.
Ei, d Wat* te
hand?
Niets bijzonders, moeder H(
moet vroegtijdig een beaoek afleggen
ik ga naar de Diergaardartraat.
Ah zoo, naar mijnheer...
Wilhelm gaf zijn vader een heime-
lijken wenk,’en deze Slikte den. naanj
in, die hem reeds op de lippen zweef*
de- i I HUM
Wat heb jelui voor geheimen
Zeg Willy, je hebt toch geen malie
streken begaan, of ben je bezig om
je vader te bepraten, dat hij zijn
zuurverdiend grtd bij een wedren zal
wagen
Neen, Moeder, dezen keer te het
een zaak, die rnT alleen betreft; maar
ik heb vadert raad gevraagd.
Och wat, gij brengt het toch
nooit ver in de wereld, s>rak zijne
moeder. Jij denkt veel te veel aan je
Den laateten tijd gaan er in En-i
geland weer herhaaldelijk stemmen
op, om het toenicht op d® Scheep
vaart der neutralen nog meer te var*
acherpen, ten einde de toevoer vaij
goederen naar Duitsbhland lang» neu*
trale havens, dïe nog heet plaate M
hebben, geheel te verhinderen. Mén
vraagt zette om een blokkade niet ah
leen van de vijandelijke maar ool$
van de neutrale havens», waarbijdan
onze havens in de eerste plaats iri
.aanmerking zouden komen. Gelukkig
blijkt de Engelöche regeering naaf
die wentechen niet veel ooren te heb»
ben. Want ai wie bij zeehandel en
scheepvaart betrokken is, weet, weflU
een geweldige last zij nu reediSvaij
England’s maatregelen tot verhindel
ring van toevoer naar Duiteohland
ondervinden. Een ieder van on» weet»
hoe zelfs de mails aan boord van
onze in- en uitgaande schepen niet
meer veilig zijn voor Engeldeheq
-ipeunin.
Ongetwijfeld zijn er vejen dié nirt
goed begrijpen met welk recht Enge*
land onze schepen doorzoekt en an«
deren, die niet weten, hoever dlat
recht gaat en in hoeverre Engeland
de grenzen van dat recht heeft overt
bVhr^jden. En met het oog daarop 18
het zeker niet ondienstig, nu er kans
Is dat Engeland zijn maatregelen nog
gaat vereüherpen, over de rechte#
der oorlogvoerende ten opzichte van
de neutrale scheepvaart en over het
begrip contrabande, jvaarvan nu zo#
talkoia gesproken wordt, eens wat
mee te doelen. e
Het te1 een door meer dan drie
eeuwen erkend gebruik, dat elke oor*
togwowende partij de oorlogWmhMe-
len, die aan de tegenpartij worde#
toegevoerd, door wlen ook, du» ook
door onderdanen van een neutralen
staat, mag wegnemen. Over de#
grondslag van dit recht is door de
vol(ke®ir«hlJeeraars evenveel ge^wte'f
vormt. Daarin heeft onze gemeente
raad lui eenmaal een zeldzaam ta
lent, dat hij geen greintje beset heelt
van hetgeen het „groote publiek
over hem heeft te klagen. Wij heb
ben nog nooit iemand gesproken, die
zich welwillend over onzen gemeen
teraad uitliet. En opmerkelijk is het,
hoe jutet door velen de handelingen
van die vroede vriendschap wordt
gekwalificeerd.
Wat i» de zaak
De Haagöche Tramwegmaatechappij
exploiteert de tram op conoeasievoor-
waarden. Zooate altijd het geval te,
zijn deae voorwaapden zeer vaag,
zeer onvolledig en niet berekend op
de wijzigingen die zich in den loop
der concessie kunnen voordoen. In
dien de concessionaris echter een fat
soenlijk man te, zal hij uit eigen
oeweging trachten zijn bedrijf aan te
passen aan de behoefte. Hij zal zich
met een goede winst tevreden «tellen
en Ioonen dat, nu de concurrentie is
vervallen, het zijn plicht is zich de
zelfstandigheid waardig te maken.
Van de H. T. M. kan niet alleen
gezegd worden dat zij op alle wij
zen getoond heeft die onwaardiig te
zijn, maar teveps, dat zij alles in
het werk stelt om zich te bevoordee-
ien, met voorbijzien van ieder ge
meentelijk belang. Haar belang te
gebleken te schuilen in een zoo slertit
mogelijken dienst. Wij hebben ai
eens eerder uitééngezet hoe dat mo-
gelijk is. Het publiek haat de tram,
vervloekt ze. lijdens de staking in
1914 bleek dat duidelijk. Men ver
kneukelde zich er in, dat de auto-
eratteche maatschappij eens een ge
voeiige klap werd toegebriicht.
D# gemeenteraad, op wien een deel
der schuld valt, omdat hij de con
cessie heeft geschonken, deed niin-
mer iete, dat den toestand kon ver
beteren.
En nu gaan de raadsleden Sclnxüen
om een gunst. Het feit alleen reeds
dat de H. T. M. uit eigen beweging
een gunst aanbiedt, te «reeds een be
wijs dnt there te something rotten.
Wie de sluwheden kent waarmede de
maatschappij zich een houdingi tracht
te geven ateof zij het publiek be
lang eerlijk wil dienen, weet d.U het
aanbieden van een gunst door deze
maatschappij een luchtje heeft dut
ieder verstandig mensch moet weer
houden om deze te aanvaarden.
Onder de journalisten te één ge
val bekend dat dit duidelijk aanwijst.
Aan de dhgbJaden worden jaarlijks
twee vrijkaarten op de tram aange
boden. Wij hebben het altijd ver
keerd gevonden dat deze werden ge-
aceepteerd, hoewel hier andere over
wegingen gelden ate bij de raadsle
den- Weinu, toen een jaar of vijf
brandhout, steenkolen, vruchten
snoepgoed'.
Gusta bekende aan hare vriendin
Lie#je Muller, dat zij liefst maar een
einde aan haar teven wilde maken,
sedert zij wist dat haar neef weldra
een vreemde in hute wilde brengen.
De gedachte, dat zij zou hooren hoe
Wilhelm dat meisje bij den voor
naam noemde die gedachte kwam
haar soo vreeslijk voor, datziiliefet
een handfvol Lucifers in een kopje
water zou koken en dan het vergif
opdrinken; den volgenden morgen zou
men haar dan dood te bed vinden
«wdreweerd: „Aan
W» WiJtolm” nwA het bl>*ri«
„Eigenhandigl1’.
Liertje Muller stemde zóó geheel in
met de gekrenkte gevoelens van hare
vriendin, dat zij het kolenstof van
hare hand' aan haar Schort afveeg
de, in een wijde rtopflasch greep en
haar ongelukkige vriendin troostte
mrt een paar Suikerballetje®.
Guste nam de zoetigheid dankbaar
aan en zeide toen met een diepen
zucht
- Dank je wel, LtaJje f Je bent
helpen al
>2 <e wereW een meisje,
ZL J"*’ ™n 1“rer keuze
f 1.25
1.50
I 50
1-90
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
(lOIIIMHE COURANT.
PRIJS DER ADTERTENTltN:
Van 1—5 gewone regela met bewyanummer 10 55
Elke regel meer 0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels 10.35 by vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.