üG GOÖRAHT. merer KEN 54e Jaargang. \o 13005 Zaterdag 5 Februari 1910. Eerste Blad. sr nwater. n^ri.®“LX“W"s- oxx ^Êx.d.'v-exteaxta.eTolaucL ttoox Groixd.su ©xx Oxxxstxelcozx. i en PEN TID-A.. FEUILLETON. van Goud», vooruitbetaling. 5 UN's Inkï ijl- de BESTE 4 SCHADELIJK HOLLAND. W. L. voedingswaarde. Medaille». S>« tZaetling Groeiers. Verschijnt dagelijks Telefoon Inters. 82. Brieven uit de Hofstad. 4 Contrabande in oorlogstijd.! X*® Wt Uitgevers A. BRISKMAH EN ZOON. behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. uw. en dat de. (Wordt vervolgd.) bndergeteekende AG plegen tweede contra- vraag ca. 28 (NadruA vt^nbai* e w. Tilburg. BELONJEJr Gouda. niet bestand de Vijandelijke strijdkrachten, ^aarden, voor* be den niet» danken we voor een niet gering dedj de moeilijkheden die onze Scheep-j vaart en onze handel ondervinden. K. )U»w en Woningl- Openbare verga- aidscommiflrie. PROS VAN HET ABONNEMENT Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden Markt 31, by onre Agenten Dit nummer bestaat uit twee bladen. mooie, 9% i. BarbierS- 32) Vroeger had die geschaedenas een diepen indruk op haar gemaakt, en tooh had zij niet gevreesd, want zij wtet, dat allee goed afliep voor die dochter van den bosefo wachter, en dat ze „mekaar kregen". Maar hoe kon het ooit goed afloopen. voor haar zelf, voor de arme weeze, die de liefde in haar hart moert begraven Ep de arme Gurtta had wel reden om zwaarmoedig gestemd te wezen •—^CT^was iete geheel onvoorzien^ Dan morgen nadat de „mooie Wil- ly dien gflheimzinnagen brief gevon- den had, besteedde hij veel meer tijd en moeite aan zijn, kleeding en voor* komen dan hij anders wel deed. Hij had zijn mooiste halsboordje om, zijn hoed glinsterde als nieuw, en in zijn witte das stak een gouden borst* speld, dte hij eenfl ten geschenke had ontvangen van een Sportman. Toen hij gekleed de kamer binnen trad, had Gusta in. hare bewondering bijna het blad met koffie uit hare handen laten vallen. In dit kleine zelven en aan je kleeren. Maak u niet boos, moeder Waar ik vandaag heenga, is voo| mij wat te halen, denk ik. Het ii volstrekt niet ónmogelijk, dat ik bij mijn nieuwen vriend, die ik ga bet zoeken, in den smaak val, endlari is mijn fortuin gemaakt. Mteechie# acht hij me wel in staat om o# eigpn voeten te staan en geeft hij me, uit dankbaarheid voor het goeds dat ik hem doe, geld genoeg, omvooaf eigen rekening te beginnen. Als hij. dat doet, moeder, dan kom ik hiel aanötaandien Zondag met een jonge dame, die u wel spoedig zal bevrij* dien van zoo’n lastpost als ik ben. Wat Je zult tóch niet met een meisje gaan trouwen zonder me daarvan eerst iets te zeggen Wet, moeder, ik dacht, ik wil eerst eens vragen of zij me hebbed wil, en dan zal ik het u wel zeggen. Als je ooit aan trouwen dankt, hoop Ik dat je geen meisje neemt dat roet een praohtigen hoed met voe ren loopt en gaten in baar kousen heeft, en die... Guste, wat scheelt je? Onder ’t eten van een stuk bok* king had Gusta met aandacht naar het gesprek geluisterd. Toen haar neef echter had gesproken van zijn plan om naar een vrouw uit te zien, was zij hevig jaloeiwch geworden en met een Stuk vtedb had ze ook een graaf ingeslikt, die haar in de keel bleef Steken. Daardoor kreeg zij een vreeeelijke hoestbui en werd zij zo# donkerrood in het gelaat, dat Will helm opstond en haar op den rug klopte. Onder de gegeven omstaro digheden prikkelde deze vriéndleiykf hulp het meisje zoodanig, dat 4j op» sprong en na*r die keuken Hep. Dg visohgraat kwam daar gelukkig weet te voorschijn, maar de prikkel der jaloerechheid bleef in haar hart Stel ken. Toen Wilhelm in de Diergaarde) straat kwam en naar mijnheer Wal» ter vroeg wend hem gezegd, dat dead nog niet was aangekomen, en pas over eenige dagen werd verwacht. Dit kwam Wilhelm vreemd voor, eri nadat hij er nog eens met zijn va» der over gesproken had, werden zij allebei onzeker, of de heer, die den brief In het rijtuig had verloren, wel inderdaad mijnheer Walter geweest was. Het was toch zonderling iemand die in d*e Diergaandestraat zijne woning heeft en in. <te stad rond rijdt niet aangekomen is. Wilhelm beSloot eenige dagen te wachten en er dan weer heen te gaan; den brief bewaarde hij, zorgvuldig weggebor* gen in zijne Slaapkamer. Doch Guöta was door den duivel der jaloenSchheid bezeten. Zij Stortte haar hart utt bij een vriendin - een .jonge dame, die in den kelder van haar vader, op den hoek der Skalit- zerStraat, handel dreef in groenten CCCIV. bij ons weteu heeit uwe getrou-l we Aiugenaar uiinmer aanieg gabad ioi zeuepreoken. tlij mist daarvoon met oneen ue gave, doch hygevoeuj 4ivu zeil in zeer veel te korisehie->’ lend dan uat hij het zou durven wut gen tegenover zijn meóemenschen aec| preekstoel te bestijgen. Wanneer hij nu en dan de snoodheid begaat vau| Z41O1 op ietwat hooger voetstuk ia reilen dan is het alleen om dood nwcuaei van zijn woord aan anderen» ie Kunnen vertrtien wat zij zeit ooto zouden kunnen waarnemen ais zij in| ue gelegenheid waren van af dat po* a'ium de dingen om hen heen waan ie nemen. Lenigen tijd geleden waren wij zooi gelukkig de niet uitgesproken rede van een asplrant-raadslid te kunned mediedeeiön. De inhoud daarvan wag niet vleiend voor de zittende raad®* leden, doch de rede was niet be doeld ais een zedepreek, maar slechte als een waarschuwing, die hij kan laten, dlie buiten de aangelegenheid staat en objectiever de zaken ka# gadeslaan dan degene die in het ge» *woel zeiif verkeert. De raadsleden hadden zelf beslist dat zij allen op kosten der gemeen!# een teletoon-aanrtuiting zouden krijt gen. Op zich zelf was deze daad niet zoo verschrikkelijk, doch wijza» gen de consequenties van deze daad duidelijk. Het is de vloek van het verkeer^ de, alduft het bekendie Duiteche ver# dat het steeds weer nieuw kwaad noodzakelijk maakt. De raadsleden weiden belust op een gratis tram» kaart en zij aarzelden niet in het openbaar datgene te doen wat men in het dagedijksefa leven noemt „schooien" om een gunst bij de Hl T. M. De pers ging flink te keer) doch zij heeft haar stoutigheid1 Maan dag j.l. moeten boeten met eenigé harde woorden, die tot haar werde# gericht. Natuurlijk lachen wij oi# deze boetpredikatie®. Zelden of noo-if wondt de pers in het geding betrok» ken en het mag wel heel curieu# herten, dat zij er hierin wendl betrok* ken nu het een daad gold, die op z’n minst genomen een vies kantj< had. Natuurlijk ie in de dtecusede ovet 1 deze zaak weer absoluut niet aam geraakt hetgeen in deze de hoofdtaak gemeen ook volgens de daarvoor er-j kende regelen, vrij in het vervoer) van In de lijst van goederen, jfietotj conditioneele contrabande gerekendi kunnen worden, opg«nomen artikelen^ zooate rteenkolenJWGnSmiddrten enz mlte deee maar niet, bestemd zijn, voor 2--^-* of, onder zekere voofw» de vijandtalijke overhad. Graan, »temd voor dia bevolking van vijandelijken staat te derhalve neembaar, ook al wordt het recht-) streeks daaiheen gevoerd. Het tweede belangrijke verschil punt betreft de leer der zoogenaamd de „voortgeaette rrtsf’. Absolute conH trabande te volgens de Declaratie» neembaar, onverschillig of het ver< voer dezer goederen rechtstreeks plaate vindt naar het vijandeiijk gebied o| dat hiertoe nog eene overlading! dlan) wed een veirvoèr over land noodig te. Wapenen en oorlogstuig op weg naar een onssijdiige haven, om, het^’ zij daar te worden overgeladen eq naar een der oorlogvoerende stated te worden vervoerd, hetzij over land daarheente worden gedirigeerd, zijd derhalve steeds neembaar. Stetchte op deeindbestemming f wordt£<etot. Voor condWioneete conta-qbandq daarentegen geldt die Jgfir der voort) gezette reds niet, zoooitf b.v. graan* zelfs indien het tenslotte bestemd ia voor de vijandeitjke Strijdkrachten wanneer het vervoerd wordt naaf een onzijdige haven om daad* te wor» den overgeladen, op reis naar dlif onzijdige haven volgens de Londen) ache Declaratie niet neembaar te. Deze beginselen van zeeoorlogs* reeht zijn echter tijdens dezen oorlof opzij geschoven. Engeland, dat d$ Londensche Declaratie bij hel uitbrei ken van den oorlog nog niet had bekrachtigd, heeit bij Order in Conl cil van 2Ü Aug. en later bij proclM jpatie van 21 Sept. 1914 daarvooi andere beginselen in de plaats gei ateldl. Het verschil tGfischen abso* lute en conditioneele contrabande 4 daardoor feitelijk opgeheven, terwijl goedleren, die volgens de Londenseite Declaratie geen contrabande kondeij zijn, door Engeland toch tot oonfxaf bande zijn verklaard. En hieraaii ouw- enWoningj- d. Onderstaiwte- enzorg. wij geregeld tijdig ontvangen van ;en, vermakelljrhe* m te onze agenda er aan de ate door de bij het vervoer over zee meest belanghebbende staten o’*- -del vraag, welke goederen onder contra bande mogen worden gebracht. Tot op den huidigen dag te ge handhaafd gebleven de reeds dooit Hugo de Groot gemaakte onderschei ding van alle goederen in drie soor ten le. die, welke alleen in den oorlog plegen te worden gebruikt zooate wapenen ens.; ‘2e. die, welke geschikt zijn om zoowel voor oor loge- als voor vredesdoeleinden te worden gebezigd, ate tevenssnkidelen en dergelijke; 3e. goederen, die in den oorlog van» geenerlei nut zijn, meubeleïi e«z. De eerwte soort goederen met den naam absolute, de met dben van conditioneele bande te worden aangeduid. Nadat jarenlang over de welke artikelen onder elk dezer tegoriën morton gebracht worden, en nog meer over de vraag, welke ben handelipg aan absolute, welke aan conditioneele contrabande behoort ten deel te vallen, verschil van meening had geheersebt, werd eindelijk beeio* ten deze materjöp afdoeude te rege len. In de Zeerecht-DeclarAtie van, Londen (1909) werd getracht, zooveel mogelijk date en andere punten, die zoolang tot verdeelitfbeid aanleiding hadkk-n gegeven, afdobnde te regelen* Twee belangrijke verftehftpunten tusschen de behandeling van absolute en van condMonerte' contrabande tra» den daacbij op den voorgrond. In de eerste plaats te absolute contrabande neombaar, wanneer vaststaat, dat zij bestemd te voor het vijandelijk ge» bied of voor een door den vijand bezet gebied of voor de vijandelijke strijdkrachten. Conditioneele contra bande daareiitegen «te slechts neem baar, wanneer vastetaat, dat zij be stemd te voor het gebruik van vij* andwlijke strijdkrachten of voor een regceringsiichaain van den vijjande* iijlken staak, behalve in dlit laatste ge val, wanneer de omstandigheden aan- ioonen, dat inderdaad de goederen niet voor den gevoerd wordende oor log gebruikt kunnen worden. De neutrale zeehandel te dus, volgens de Londensche Declaratie en in het al» eenvoudige vertrek zag- hij er wer kelijk vóórnaam uit; zoodat zij voo< hem een stoei bij de tafel schoof. Half verwonderd, half medelijdend keek de oude Kobitz zijn zoon aan. In die kleeding wd ie toch niet op den bok gaan zitten bromde hij» Dai zou niet kwaad' zijn, ant woordde Wilhelm lachend, terwijl hij zijn hoed en overjas zorgvuldig o? ^e canapé legde, den stoel roet een zakdoek afetofte en daarmee aan ta» lel plaats nam. Daar kwam juffrouw Kobitz de ka mer binnen. Ei, d Wat* te hand? Niets bijzonders, moeder H( moet vroegtijdig een beaoek afleggen ik ga naar de Diergaardartraat. Ah zoo, naar mijnheer... Wilhelm gaf zijn vader een heime- lijken wenk,’en deze Slikte den. naanj in, die hem reeds op de lippen zweef* de- i I HUM Wat heb jelui voor geheimen Zeg Willy, je hebt toch geen malie streken begaan, of ben je bezig om je vader te bepraten, dat hij zijn zuurverdiend grtd bij een wedren zal wagen Neen, Moeder, dezen keer te het een zaak, die rnT alleen betreft; maar ik heb vadert raad gevraagd. Och wat, gij brengt het toch nooit ver in de wereld, s>rak zijne moeder. Jij denkt veel te veel aan je Den laateten tijd gaan er in En-i geland weer herhaaldelijk stemmen op, om het toenicht op d® Scheep vaart der neutralen nog meer te var* acherpen, ten einde de toevoer vaij goederen naar Duitsbhland lang» neu* trale havens, dïe nog heet plaate M hebben, geheel te verhinderen. Mén vraagt zette om een blokkade niet ah leen van de vijandelijke maar ool$ van de neutrale havens», waarbijdan onze havens in de eerste plaats iri .aanmerking zouden komen. Gelukkig blijkt de Engelöche regeering naaf die wentechen niet veel ooren te heb» ben. Want ai wie bij zeehandel en scheepvaart betrokken is, weet, weflU een geweldige last zij nu reediSvaij England’s maatregelen tot verhindel ring van toevoer naar Duiteohland ondervinden. Een ieder van on» weet» hoe zelfs de mails aan boord van onze in- en uitgaande schepen niet meer veilig zijn voor Engeldeheq -ipeunin. Ongetwijfeld zijn er vejen dié nirt goed begrijpen met welk recht Enge* land onze schepen doorzoekt en an« deren, die niet weten, hoever dlat recht gaat en in hoeverre Engeland de grenzen van dat recht heeft overt bVhr^jden. En met het oog daarop 18 het zeker niet ondienstig, nu er kans Is dat Engeland zijn maatregelen nog gaat vereüherpen, over de rechte# der oorlogvoerende ten opzichte van de neutrale scheepvaart en over het begrip contrabande, jvaarvan nu zo# talkoia gesproken wordt, eens wat mee te doelen. e Het te1 een door meer dan drie eeuwen erkend gebruik, dat elke oor* togwowende partij de oorlogWmhMe- len, die aan de tegenpartij worde# toegevoerd, door wlen ook, du» ook door onderdanen van een neutralen staat, mag wegnemen. Over de# grondslag van dit recht is door de vol(ke®ir«hlJeeraars evenveel ge^wte'f vormt. Daarin heeft onze gemeente raad lui eenmaal een zeldzaam ta lent, dat hij geen greintje beset heelt van hetgeen het „groote publiek over hem heeft te klagen. Wij heb ben nog nooit iemand gesproken, die zich welwillend over onzen gemeen teraad uitliet. En opmerkelijk is het, hoe jutet door velen de handelingen van die vroede vriendschap wordt gekwalificeerd. Wat i» de zaak De Haagöche Tramwegmaatechappij exploiteert de tram op conoeasievoor- waarden. Zooate altijd het geval te, zijn deae voorwaapden zeer vaag, zeer onvolledig en niet berekend op de wijzigingen die zich in den loop der concessie kunnen voordoen. In dien de concessionaris echter een fat soenlijk man te, zal hij uit eigen oeweging trachten zijn bedrijf aan te passen aan de behoefte. Hij zal zich met een goede winst tevreden «tellen en Ioonen dat, nu de concurrentie is vervallen, het zijn plicht is zich de zelfstandigheid waardig te maken. Van de H. T. M. kan niet alleen gezegd worden dat zij op alle wij zen getoond heeft die onwaardiig te zijn, maar teveps, dat zij alles in het werk stelt om zich te bevoordee- ien, met voorbijzien van ieder ge meentelijk belang. Haar belang te gebleken te schuilen in een zoo slertit mogelijken dienst. Wij hebben ai eens eerder uitééngezet hoe dat mo- gelijk is. Het publiek haat de tram, vervloekt ze. lijdens de staking in 1914 bleek dat duidelijk. Men ver kneukelde zich er in, dat de auto- eratteche maatschappij eens een ge voeiige klap werd toegebriicht. D# gemeenteraad, op wien een deel der schuld valt, omdat hij de con cessie heeft geschonken, deed niin- mer iete, dat den toestand kon ver beteren. En nu gaan de raadsleden Sclnxüen om een gunst. Het feit alleen reeds dat de H. T. M. uit eigen beweging een gunst aanbiedt, te «reeds een be wijs dnt there te something rotten. Wie de sluwheden kent waarmede de maatschappij zich een houdingi tracht te geven ateof zij het publiek be lang eerlijk wil dienen, weet d.U het aanbieden van een gunst door deze maatschappij een luchtje heeft dut ieder verstandig mensch moet weer houden om deze te aanvaarden. Onder de journalisten te één ge val bekend dat dit duidelijk aanwijst. Aan de dhgbJaden worden jaarlijks twee vrijkaarten op de tram aange boden. Wij hebben het altijd ver keerd gevonden dat deze werden ge- aceepteerd, hoewel hier andere over wegingen gelden ate bij de raadsle den- Weinu, toen een jaar of vijf brandhout, steenkolen, vruchten snoepgoed'. Gusta bekende aan hare vriendin Lie#je Muller, dat zij liefst maar een einde aan haar teven wilde maken, sedert zij wist dat haar neef weldra een vreemde in hute wilde brengen. De gedachte, dat zij zou hooren hoe Wilhelm dat meisje bij den voor naam noemde die gedachte kwam haar soo vreeslijk voor, datziiliefet een handfvol Lucifers in een kopje water zou koken en dan het vergif opdrinken; den volgenden morgen zou men haar dan dood te bed vinden «wdreweerd: „Aan W» WiJtolm” nwA het bl>*ri« „Eigenhandigl1’. Liertje Muller stemde zóó geheel in met de gekrenkte gevoelens van hare vriendin, dat zij het kolenstof van hare hand' aan haar Schort afveeg de, in een wijde rtopflasch greep en haar ongelukkige vriendin troostte mrt een paar Suikerballetje®. Guste nam de zoetigheid dankbaar aan en zeide toen met een diepen zucht - Dank je wel, LtaJje f Je bent helpen al >2 <e wereW een meisje, ZL J"*’ ™n 1“rer keuze f 1.25 1.50 I 50 1-90 dagelijks aangenomen aan ons Bureau: ten, den Boekhandel en de Postkantoren. (lOIIIMHE COURANT. PRIJS DER ADTERTENTltN: Van 1—5 gewone regela met bewyanummer 10 55 Elke regel meer 0.10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels 10.35 by vooruit betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1916 | | pagina 1