Inra BW. AN HEN j MM. rden i R’dam. I I No. 18093 55e Jaargang DA”. Telefoon Interc. 82. Eerste Blad. Feuilleton. teden op ant zult Zaterdag 20 Mei 1916. De Geluksster. UitgeversT. BRINKMAN EN ZOON. Brieven uit de Hofstad. XTieijL-ws- en -^dzv-ertexttiebleud. Troor G-©ijlcLs- Oxxxs'trolcezx. Vereohynt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. Nationaal gevoel. 18 n dagelijl ten, de l uit twee 68 de. e r b o d en). (Wordt vervolgd.X Dit nummer bestaat bladen. f 1.25 1.50 ’erken», welke 1 schreef een een So- tengc- maar W. L. voedingswaarde. Medaille ft. de de de een niet ge- door NATHALY VQN ESCHSTRUTH. 28 i ruiken Rl JT. I DHL 1. I Owyml tegen 1 Aug. een 10 'S, Wijdstraat 29 ELD Lnz. KG. 1, al ie cnx-, gevoel ge- 1. KIEVIT, Stolwja AMT. geheel Nederlaijj achtige Bolbegonirt lie direct op perkgl s kunnen worden nÜ* pakket slechts f 1A 75. Iedere bes^sltei ie Leliën gratis. Joord-Nederlandscbs aekerij en ZaadhsWR ININGIA”, Scheewte PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal -O«j Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. dit begrippen achtte, en gevoe- moderno leven. hadden. Niet rari^noejate een by Ju* ngüoiMto Jew» Anti. vuaU, A„.«r vont -f- ..ttcqxK, VV anjieer eerlijk de rekening1 wordt opgamaakt va® de goede zoowel als van de mindter goeue eigenwciiappen, van de aantrekkelijkheden zoowel al» v an de onaangenaamheden der resi dentie, dan zou op die balans aan die dcbelzyde vermeid moeten worden die hondenplaag. Den Haag is om den omivaug van deze plaag in one vaderland bekend. Zeer vdak ie daar op reeds gewezen en meermalen is uit den boezem der burgerij tot de overheid her verzoek gericht om toch strengere maatregelen te nemen opdat aan dit euvel een einde werd gemaakt. Het maakte altijd den indiruk als of het diagelijksbh bestuur onzer ge- nieeu.e weinig o o ren had naar al die verzoeken. Zoo vaak bij de bahande Ung der begroeting nog eens uit den raad dten aandfang werd geoefend vverd deze zacht afgewejzen of een verwezenlijking van de voorgestel de plannen op de lange baan geschoven. Nu echter de sehutkisltder gemeente metr geld' noodig heeft, kwam men op het denkbeeld ook de hondenbelasting brein een beminnelijkheid zijn Nu heeft iemand, die op zijn moadetr lijkt en die in heel zijn wezen de afstam ming van die moeder verraadt, dier dut» duidelijk een kind van zijn, moe der is, daarom die moeder toch niet' lief. En zoo heeft ook ieder, wiens aazen door en door Hollanctech ia, daarom dat Hollandsche, dat wil zeggen, zijn eigen nationaliteit nog niét lief. Maar die liefde achten" we een voorwaarde voor nationaal ge voel en nationaal bewustzijn, al kan zy dan mtetachien onbewust in iemand leven. Het te natuurlijk, zegt ook de schrijver van het besproken artikel, U allermeest zijn eigen land en eigen volk lief te hebben. Maar die lipfde zij als die van den man, niet ate die van het kleine kind voor zijne moeder. We moeten niet denken, dat onze nationaliteit verte- weg meerdierwiiardig is. J uist die ge dachte leeft in het enge nationalis me en openbaart zich ook in de oor logvoerende landlen van het oogen- blik. Zij is van al de ellende voor een niet gering deel de schuld!. K. oepaald, maar daarin ook de belangi- rijLiheid van. dat nationale leven zol- ven. Nationaal bewustzijn envader- iandlsueide zijn geen begrippen uit een verleden tijd'.* Het zijn drijven de krachten in het heden en krach ten van buitengewone waarde voor’ het menduhetiyk cultuurleven, ondanks de afdwalingen waartoe deze eigen schappen de menöchen nu blijken te voeren en het' niaSbruik, dat van deze woorden gemaakt wordt. Nationaal voelt ieder zoo begint het besproken gidsartikel, ,,die al hunkert hy misschien vele zijner dagen naar andere, verre volken en landen en al beschimpt hij soms, zijn guaoortegrond toch in 'zijn diepst bewustzijn wei beseit tenslotte t lie.st m zijn eigen land' en onder zijn eigen voU te willen wonen. Deze defe- nitie IS, als men wed gevoelt, al vrij ruim genomen. 'joch Verruimt ide ny weet wat bei begeert, mj nedt- uiM urn goed gezien; de jonge zan geres kan, het lok vogeltje worden, uat volle zalen zal trekken. Hoewel, bij ule gedachte aan het bekoorlijk® meis je, het bloed hem wild door de anc ien Stroomt, dwingt hij zich kalmte- blijven en eerst nog te berekenen hoe hij verder te werk zal gaan. Zal hij haar vasthouden of laten Schie ten Hij had den hartstocht in haar kinderlijk gemoed opgewekt, had' haar beloofd de zijne te worden. Zou hij nu woord hóuden, of zou hij behen dig hot hoofd uit den strik trekken, nu zij haar werk had gedaan. Dat etechle bedaard overleg. Het Siioces, dat dé kleine van avond heeft, te buitengewoon; de dftrectcur te in die wokken, en verheft haar tot len rang van prima donna. Haar .contract voor déze opera te afgeloo- pen, de niéuwe aanbiedingen in het v erschiet zullen Schitterend zijn. En Roman Ennonyi weet wat eene pri ma donna e tech en mag. Het wil wat zeggen, eene vrouw te bezitten, die miliiioenen draagt in hare keel, Roman Erroonyi zal nooit auderSl 'eene Schatrijke vrouw huwen, hem een behagedijke retraite kan be zorgen, wanneer hij afstand do«i inoet van de lauweren a!s componist. Daar dteize lauweren, voor hem al tijd, een twijfelachtig genot op leve- 'ren, zijnde door inspanning en af mattenden arbeid verkregen, hecht hij er nooit veel waarde aan en. ziet hij reik- hem regel, en daaraan wil hij zdch houuen. Niets vindt hij vervelender dan het lang vertoeven op eentzeltde plaats is er iets meer opwekkends te be denken, dian zulk een reizend leven, zonder eenige inspanning, als de re cette te incasseer en, wanneer de vrouw voor volle zalen zingt. Dat is iets heerlijks, dht te inentJchwaardlig bestaan. Maar alleen dit stoffelijk belang legt wicht in de schaal, Margja Daja te bovendien eene bekoorlijke verSöhi,- ning, in Staat een mannenhart in gloed eu vlam te zetten. Én Roman, in zijn teugel looze hartstochtelijkheid, schept behagen in de geduchte, ook eenmaal zulk eene elfenkoningin als gade in zijn ar men te sluiten. Zeer amusant en boeiend ih zij niet op den duur, maar daarom te zij dbn ook gieen huisbakken burgerdochter die sleetfe van hare waardigheid bö- wust, met de Sleutels rammelt aan haar ceinliuur. Hij zal zijne vrouw in veie opzichten de vrije hand' laten „leven en laten leven zal zijne leuze rijn. Marga schijnt in (fit opzicht ook nog sl hed verstandig, zij heeft het hem nog nooit Jatetig gemaakt; bij zal haar wel naar zijne hand weten te zetten. Beantwoordt zij aan de ver wachtingen, die haar echtgenoot van haar koestert, dan zal zij een prin- Ses&eieventje bij hem hebben. Mocht 1.01 BSIIIE (OllRANT. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 J Elke regel meer.0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel. f Groote letters en randen naar plaatsruimte. heid plotseling overtuigd, dat het na-* lionaal gevoel een geweldige kracht in het leven dter menschen en der vol ken vertegienwoordigde en dat hier uit ook ten duidelijkste bleek, dat- onze nationaliteit niet maar een los oniihafigend kleed was, maar integieiir deel een belangrijk bestanddeel van on» wezen. Ik geloof niet, dat de schrijver van hot Gids-arlikel, dat ik boven bedoel de tot deze velen behoord heeft. Het werk van dezen fijnizinnigen enraguet slaat er borg voor, dat* hij ook zon-, der een prikkel van dozen oorlog zich reréentXJhap zal hebben gegeven van de waardte en de beteekennS van het1 nationale leven en van het na tionale bewustzijn. Maar ik veron derstel, diat de gebeurtenissen om hem henen hom hebben gedwongen zich van ailed wat het nationale zijn en het nationale leven betreft een dlui-< del ijker voorstelling te maken en> zich omtrent dlit zoo belangrijk verschijn sel’ in het meitechelijk leven zich een klaarcter begrip en klaarder defkni- lies te vorméii. En ate zodbamg heelt zijn artikel, dat ook om za&i zjelt waarde heeft, nog een (bijzon dere beteekenis. Het toont onS niet al leen, hoe sterk de oorlog de schrijver ze nog in ren tweede zin, waarin het heet „Maar wetzenlijk nkionaal voelde óók de NoorSche auüttr, die mij eene zeide Slechte iu den vreemde zij» va- aerlandlsabe kunst te kunnen schrij ven, of de Nederlandactoe schrijfster, die 'tten onzent haa# niet harden kon, maajr die in dé^'werk ze onder den. Zuideiitemel zich even Hoüandsch toont als Jan Steen en Van (ftyen. mi we deze j Iemand, die ia ook, niet in 90 o beslist In het algemeen ktihnei verruiming aanvaarde^, liever om wenken redty zijn eigen land woonh kan uaarom' nog wel nationaal voaen, getwijfeld zijp, nationaal wooniijk minder sterkf dan van hem, ui® toch ten slotte i helst in zyn eigen laiufc en onder *'zijn eigen volk wootut. .Maar de schrijver tan, het artikel is hier toch, dunkt nuj, op den ver keerden weg, in zoo' erre hij het in geschapen nationale van iemands we-' zen verwart met dte liefde of het ge voel voor zijft nationaliteit. Wanneer een schrijver of kunstenaar zich in zijn werk door en duor HolknaSch loont, dan bewijst dat hog in geen enkel opzicht, dat hij hationaal ge r uaiiowttkGtt liefde of aanhankelijkheid yoett. Het h&n zed Is heel goed zijn, dat hij zijn eigen nationaliteit haat. En dan blyri uit zijn werk, dat hij ondank» aillee het kind' Van zijn moeder blijl't. Zijn wezen is Hollandsch, omdat hij van ilGllandWchen bloede te en ia Hol land te opgqgroeid/ en Hollandsch heeft gesproken. Maar hij bdhoeft daarom voor Holland en het Holland! sche nog geen liefde te voelen. En alleen toch wanneer hij dat hoeft j heeft hij nationaal gevoel. De schrijver van het artikel noemt hot verderop natuujhjk nationaal te Voelen en natuurlijk 'l allermeest van zijn eigen land en volk te houden. h.n hij ve'rdüd'igt daze bewering met vtngolijKing „Natuurlijk te t zijn moeder Lief te hebben maar meitecnhedd te onderscheiden in lallooze menigte om één godin: moeder, dlat kan alleen in 't kindei - ieta te v'erhoogen. Daarmede werd dan tevens voldaan aan de verzoeken om de hondenplaag tegen te gaan. IntnerS men redeneert daarbij aldus: naarmate de liefhebbers van honden meer moeten betalen, zullen zij ineer belang in hun hond stellen en zul len zij hun hondje opruimen, die minder vreugde scheppen in dezen huisvriend. Edacy, B. en W. hebben zich wed zeer veigttet in de honden-mentaliteit van de raadsleden. Het resultaat toch van de discussie over de ver hoogde belasting is dit geweest dat ze in plaats van verhoogd, verlaagd m geworden. Voor enkele categoriOn van personen te de belasting iets verhoogd, maar juist voor de <ate>- gonie, welke de niinste zorg aan. hun honden besteden, welke bovendien het meest het stiraat-honden-type in e<.ire houden, te de belasting van drie op iwee gulden per jaar gebracht. liier heelt wéér eens eon zeer valsch sentiment de overwinning be haald op hetgeen billijk, rechtvaar dig en hygiënisch te. Zij, die een rashond boude®., zullen het dier niet mngs ue straat laten slenteren; zij die hei Screet-terrier-roa protegceren. staan deö te meer schuldig aan de vergroeiing van de hondenplaag'. V ersChuleiule vermakelijge ui|Di- denten zijn uit de ditecussie te reeren en het is inderdaad niet on aardig déze eens in breeder kring be- uend te maken. In de® raad heeft zitting daiti-dleiwjcraltteiche arts, die volge van zijn drukke praktijk zeer zelden aanwezig te. Ditmaal wak hij aanwezig en deed hij zijn 1 genecskundiig licht schijnen. De hond te een conwnies-voyageur in besmet ting, aldus vertddte hij ons en in dien hij dé macht daartoe had zou hij het houden van een hond verbie- den in alle gezinnen waar kinderen beneden veertien jaar vertoeven. Hoeb wal hij begreep eenig genot aan het arbeidersgezin te onthouden, meende hij toch ate arte te moeten verklaren dlat het gewensCht te dht de hond) het arbeidersgezin uit gaat. Daar hadden wij nu dlus eens oen medisch ad vies. Bij verkiezingen beveelt men zoo gaarne een dokter voor het lid- maa(schap van den naad aan., oandiai de zoig voor de hygiëne ateedls meer een gemeentebelang van de eerste ord'e wordt. De Haagsche Raad heeft nu eens het voorrecht een demóera- tiSdhen dokter onder zijne lo dén te tellen en de eerste maal dat 1 deze een technisch advies geeft, lapt de raad het aan zijn edelachtbare 'airs. En dan nog hoe ^Jartijge- het engeltje echter, na de bruiloft, légen verwachting in, een duiveltje i verkeeren, welnu, dan te Roman Er- monyi wel in staat het duiveltje te Ijozwerm. Alles wed beschouwd, is Marga Daja voor' hem eene goede en ge- wenschte party, en naar mensChelij- ke berekening kan hij zich niet in haar vergissen. Zal hij er durf ern stig werk van maken en de kledne, reexfe heden avond, dén bruidkrirtg i aan eten vinger steken Of zal hij haar nog een poosje in twijfel la ten, om haar daardoor het bewijs* te leveren zijner meerderheidMen moot .zelfs de betndnde niet al te veel i verheffen op een troon, die zij, na i het huwelijk, toch zal moeten rui men voor haar heer en gebieder. Het bleek gelaat, met de scherpe trekken, werd bezield, de oomponiet k luisterde met Schitterende oogen naar den stormaditigen bijval, dien Marga Daja oogstte. i Eene uitdrukking, half van tevre- i denheid, half van onrust, vertoonde zich op zijne gelaatstrekken. Ja, de j kleine werd danig over het paard ge beurd, en te verwonderen ware het niet, ate de geur der lauweren' het t naïeve kind te zeer naar het hoofd mocht Stijgen». iuitetiMi un naar den tiju, uiai. nij voor zyn v erderen levensloop er op rus- tui mug. vi^wyte ie het denkbeeld bij hem opg< nomen, een rijk® erfgename die zijne te mogen noemen, maar t meest Schrikt de aauhang der uitver- aorone hem af. Hau was hei een eerzaam burger of een man van za ken, die een stem mee zoh willen kteboen in het kapittel, dan weer ten schoonnaama, die de koorden der beurs strak hield geregen, en Roman haatte van kindsbeen dergelijke aile- daagische maaisehappelijke verhoudin gen, gewend als hij wa« aan een zwervend leven, aan een op lease scihroeven rustend bestaan. Hij zette zich schrap tegen alle wetten van orde en regel, ate een in vrijheddl op gegroeid ros, dat ontembaar het juk van de schouders sjingert en zich niet in het gareel laat slaan. Ook in dit opzicht is Marga voor hem een met te versmaden levensge zellin,. De zangeres te vrij, onafhan kelijk, en thans geheel een werktuig en in zijne hand. Haar geld behoort Jiaar dus ook hem. Zij heeft geen die- -lastige bloedverwanten, zij te hulpe- 1 loos cvergeleverd aan de willekeur van haar echtgenoot. Ook zangeres sen hcblien geen vaste woonplaats, en zulk een zwervend, afwisselend leven trekt ham aan. Geen orde en regelmaat Van den eenen dag op den anderen leven, van de hand in den tand Dat waS bjj (N a d r k 40) M'ite men het juiste licht daarop liet vallen, moest men zeker zijn. van. een zeldzaam Succes. Men zag im mens, dat de kleine, als Mignon, al ler harten in gloed zette. Kon niet een dërgclijke rol worden gedacht,, waarin Marga, met vochtige dwepende kindéroogen, i,4 het publiek Daartoe moest dte omgeving mee werken.... een tooverland nog nooit aanschouwd. Zal de NijLzijn golven sluiten boven het hoofd eenér Uar- dn Zal het offervuur de ten dood gewijde zuster van Afrika verteren? Daar zal hij wel iets op vinden.. En die gedachte werd werkelijkheid. Hij vond den jongen onbekenden ffyiETMisliast, den aankomenden dich ter, die vol gloeiendê geestdrift zijn fantasieën aan h«t papier toevertrouw- de, om den gévierden componist te dienen; hij vond' een tekst geheel ge knipt voor Marga Daja. Roman Ermonyi kent rijn publiek In ons bekend, letterkundig en al- gemeen tijdisChritt, de Gids, stond» de zer dagen een artikel, dat ongetwij feld onder den invloed der tegen woordige wereldgebeurtenissen ont staan, onh wel duidelijk toonen kan,' hoe dde gebeurtenissen de gedachten van v elen sturen in een richting, tot nu toe veelal vermeden en hoe zij er o nis allen ate ’t ware toe dlwin- gen, ons' beter rekenschap te geven, van onze eigene verhouding tot ons land en one volk en van het natio- naliteitögevoel en d'e vaderlandsliefde, die beide in d*e jongste wereldgebeur tenissen zoo geweldig hun kracht en hun jnvloed laten blyke». Er ia een tijd geweest, dat men, meer bizon- der in intellectueel© kringen, over va- derlandiSliefde en nationaal béwuSt- zijn liever maar niet Sprak, ja, dlat men lens, die voor het i geen beleekends meer lang voor den --y,— onzer jonge schildfer», ^inet wien ik toevallig over nationaal bewustzijn te Spreken kwam, het verschil der nationaliteiten niet gróoter dan het verschil tusschen inertechen met een grijze en andere met een bruine pan talon. Op mijn tegenwerping dat in tegendeel onze nationaliteit voor een belangrijk deel ons1 eigen individlueele wezen hielp vormen en dus in de eigenheid onzer persoonlijkheid die nationale k racht tot uitd rukking k wam, haalde hij, ongeloovig glimlachend' de Schouders op en herhaalde rijn go ringschatting van den invloed, die het nationaal bewustzijn feitelijk nog In het leven der volkeren uitoefen- De feilen van enkele weken la ter hebben, wat hij toen nog moei lijk vermoedeu kon, zijn beschouwin gen alleruitdlrukkeiijkst weersproken en hebben ongetwijfeld velen» die dach ten ate hij, met onteteüende zeker- er uit haar vzou werken op de sentimenteele rijde van d( Marga, i lz a

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1916 | | pagina 1