s SMITS, min 1 r I Miltnlll lede meubelen elen, Kasten, :rljen, Theeta- lameublemen- eluch, Boeken- soons onbesla- :ellen, Kapok- jkamermeube- i spotgoedkoop, irstoelen vanaf f20.-, Stijl- els f5.60, f7.50 20 I f; EEN. 1 ES VOOR biedingen No. 13145. 55e Jaargang Eerste Blad, iandel. Zaterdag 22 Juli 1916. Courant Feuilleton. De Geluksster. XTïe’o.-ws- en. -^.cLTrexteacxtieToleLcL voor Q-o-clcLs, exx Ozxxstre3x:©XL. PEN ff! -A - Gouda. <fe tién kosten slechts beuling: iJ •i lit Degelijkheid. en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. s Brieven uit ae Hotstad, uuuxxvm. Uitgever» A. BRINKMANEN ZOON. Verachijnt dagelijks behalve Zon- Telefoon Interc. 82. ven bedient. over- 1 aan het Bureau. «alon en (Nadruk verboden). hater (Wordt vervolgd laag, Dierentuin. ozententtoonHltelling uur. >ouw voor Bouw- cht. Ondereian.ie- mzorg. han- for- t 1.25 1.60 kot Drukkerij ZOON Goud». Maar uego- oogen op en z®g hom waar. Mj t 1879.) in de «rees. 5, voor elke regel gHiubllÉiMie- irdam. door NATHALY VON E8CH8TRUTH. Thana wie weet voor opvatting wel men op dé •Êr is misschien geen woord, dat dringen,(ter een nadere definitie PRIJS DER ADVERTENTIN: Van 1—5 gewone regels met bewtfsn emmer. f 0.55 Elke regel meer,0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bjj vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. wij geregeld tijdig l ontvangen vm ten, rerm^telljkbr an ta on«e •gend* Het Onverwachte aunerven van. den oiMb-miuJöter 'lalrna heelt, in ue re- siueutae, vooral in die wringen waar uien, zich met de be&ouuraaangeie- genheden bezig houut, diepen w nruk gemaakt. Aan uilen stond deze oawinuflinian voor den geest ais een groote forsbhe man, die nchatmeljjk ten volle was opgewassen tegen «e zwaarste taak, die ooit aan een mi nister werd geeteid. Van ziekte ot ongesteldheid1 viel nimmer een spoor te ontdekken. De laatste tweejaren van zijn ministerschap heelt hij een werk te verrichten gehad, dat alleen door een ijzersterk zemuwgeötel kan worden voigeihouden. Maandenlang diag-in dag<uit stond hij in de Twee- tegenover den staat. Maar heel vefef verder te men hier mee niet, o>mdat net brave, fatsoenlijk en. ernstige voor den een, een gansch anderen zin heeft dan voor den ander en Speci aal omtrent de plichten, die op iemand rusten, zeer velschillende opvattingen bestaan. Zeer algemeen gesproken kan men echter degelijkheid ondier die deugden, stehikken, die vooral iemand’» uiterHjke gedragingen betreffen, nrite men onder uiterlijke gedragingen niet zoozeer fateoeite- en beleefdheidsvor men verstaat als wel die gedragin gen, die niet het dieper innerlijk le ven van den mei^toh raken noch daaruit voortkomen. Degedtijkheidl toch _l aan ons Bureau: Boekhandel en de Postkantoren. bestaat nit twee "andiere beteekenis hebben dan' voor dan ander, ja, dét, waar toch ten 11 slotte ieder innerlijk leven een eigen geestelijke wereld beduidt, nooit ge heel gelijk aan die van anderen, in diepste wOzcn ieder menMi met be grippen, als lichte, haat en wat an- dier» bedoelt. Ook met het woord degeljijkhekl! ie d'at het geval en in zooverre ie dat dus geen bfeonderheid. Maar hier openbaart zich als ook bij akvmlmigein andere woorden dat verschil in be- teekente bi zonder duidelijk naar bui ten, omdat die beteekeni», die men aan dit begrip geeft en de waarde, die men dienovereenkomstig aan het begrip teekent, vrij markant; iemand)’» houding tegenover het maataloha|ppe- lijk leven teekent en daardoor te ven» tegenover zijn medeanenèohen en tegenover tal van begrippen, die met dat maatschappelijk leven öamenhan- gen en tal van plichten, die eruit voortepruiten. Uit de houding tegen over dit woord1 blijkt vaak, diat de een een dteugd vindt, wat de" ander een ondeugd acht. Deze ondfenalciheid'ene befteekenteteén aan het woord1 degelijkheid gehecht, maken een nadere algetmeene ontechrij- 92) w«* «ij, wie het ig f Zijne stem heeft een tigenaardigen klank. Benedacta slaat de oogen op en ziet hem openhartig aan. Prinses Jo- ZG& zucht, en we derom bedekt een gloeiende bloflhaar wangen. l'eixy keert 4eh af, echukt een paar boeken terecht, die op een klein tafeltje liggen. Hoe kent gij de prinse» f vraagt hdj kortaf. Zij güiimlacht. Men, hoeft in den laateten tijd veel in de couranten over haar geschreven, haar portret prijkt In de meeste boekwinkete, ik heb het, Hoogheid, reed» eerder, vol vereering en warme betwondering, be schouwd. Hij werpt het 'boek, dat hij inde hand houdt, op het marmeren tafel tje neer. Zoo, zoo, knikt hij, en opeen» gaat hij voort, op geheel anderen toon: Eindelijk deöoep! Mijn honger te geducht op de proef gesteld- Mag ik u verzoeken, me juffrouw Daja Gij weet, dat in déze jonggezellunrwoning eetzaal één zijn. Ik weet, dat dit in ij n e atehiuldl te, Hoogheid. Hij gaat tegenover haar zitten., en vouwt de handen. Geheel ate thute verzoekt hij met zachte stem. Een regenbui hing over het veld. De droppel» kletterden tegen <te glroote ruiten, de ranken der rietmatte en klhnrozen, die tegen het Ibafkon groeiden, werden heen en weer ge zwiept. Een zwaluw fladderde ang stig tegen het venster, de prins zag het. - Wél haar, die veilig en ge borgen in haar nestje te, wanneer dé storm opsteekt, zeide hij peinzend. Benedicta boog het hoofd. U hebt hier een veilig verblijf gebouwd, voor vele armen en ongelukkigen antwoordde zij zacht, zelfó de zwaluw zoekt bescherming onder dit dak. Hij zag haar aan, roet een vroam- den glans in het oog. Er te zooveel leed', mejuffrouw Daja. Op dit oogonblik décht ik wel allerminst aan de «mart, <ÏÏe door een stuk brood, een dek om onder te slapen, en door de hand* van den geneesheer kan gelenigd wonden. Er te een voél groóter leedl, waartegen metosehen niets vermogen. Wanneer het hart eenzaam te en verlateta, den zwervenden vogel gelijk, wanneer het bedoelen en zuiverheid van daad en woord. Natuurlijk zal het d'an weer van de eigen houding tegenover het inaate'ohappel'ijk leven aflhAngeffx,. walt men met flinkheid), doortastendheid en», bedoelt. Maar blijft die niet al tijd1 de beteekenia veler woorden voor ons bepalen en bepaalt zij ook naet veelal de plichten, die wij erkennen en de deugden die wij vereeren^ Ik siprak onlang» met een dhme, over het nakomen van financieel© ver plichtingen. Toen bleek, dat ik, hoe wel dit natuurlijk een beöltet ver- etatehte achtende, toch ook wol an- .dere en hoogere plichten kende vroeg zij zeer verwonderd „Maar wat dan Wat, noemt u dan plich ten 'De loop van het gesprek ver hinderde mij uaarop verder in te gaan. Maar den volgenden dag heb uk haar de volgende tekst gestuurd1 „Strooi vandaag een enk’le bloem up uws naaeten pad, blrijK hem van t bezorgd gelaat Enkele rimpels glad, benig -turnant en droog een traan, Breng een enk’ten zegen aan, Doe een woord van liefde hooren En mw dag te niet verloren.” Ik wildte hiermede niet zeggen, dat oiniyen deze regetg,. alle verplichtiur gen liggen opgeölötbn, die wij te genover onze naasten hebben, het z|jn wel die, die veie als iijae meitechen o, zoo gamakkehjk. vergelen.. K- koud te en toch geen liefde ontmoet, die het verwarmt wanneer het een nestje zoekt en er geen vindt, dan is iedere storm een (Dubbele beproeving, omdat het eerst dén gevoelt, hoeveel het moet ontberen. De steun van den spreker klonk anders dan, gewoonlijk. Het hart van Benedacta klopte tot in de keel. Toch beproefde zij glimlachend het ge sprek eene andere wending te geven, hoewel zij wel allee? had willen (Doen, om te weten, hoe het nnogelijk waö dat een man, die zooeven het beeld' zijner bekoorlijke bruid aaniskJhouw'- de, dergefijke zwaarmoedige gedach ten kon uiten. De regen houdt op, de arme zwa luw heeft haar neöt gevonden, waar in zij zich, na al het doorgestane leed*, dubbel behaaglijk zal gevoelen. Mij duukt, ook elk menöohenhart vindt ter rechter tijd rust en vrede, wanneer het niet eigenzinnig een an deren weg opgaat, dan door God» wil te afgeibakend. Er zijn drie vra gen, waarop ik dezen nacht tever geefs antwoord zocht te vinden. Ik décht, wat wel het ergste zou züjn, honger te hebben, zonder dien te kunnen stillen, dorst zonder deze te kunnen l«tefch«n, of moede te zijnen niet te kunnen rusten. Ik kon maar tot geen bestuit komen. De prin» lachte. Natuurlijk te dat het ergste, wat iemand óver komt Laten wij het maar niet be den gden. En, dit verzet maakt, dat velen aan degelijkheid! een beteeke- nte gaan hechten, die deze eigen schap tot iets als1 een ondeugd om keert. Men verstaat er onder een saamvo'eging van uiterlijkie braafheid, vormelijk fateoen, een de meitedhen naar d© oogen kijken en een digheid om aijn eigen zaakje» tuinlijk te beredderen. Maar het te toch, ook wanneer men de degelijk heid' niet ató de hoogste deugd ver- eeren wil, nog niet noodig ze tot diergelijke mteïnaakthéid te vervor men. Men kan er toch flinkheidl on der verstaan en doortastendheid en correctheid van gedragingen, ernstig dringendietr een nadere definitie be hoeft van hem die het gtibruikt, dan het woord degelijkheid. De meeste woorden, misschien wel alle, helbbén een versfchillende beteekente, naar ge lang van dengene die ze in den mond neemt. Zelf» bij woorden die zakelijke voorwerpen aanduiden, zal de voorstelling die bij het uit spreken ervan in de geJdadhten van den eenen leeft afwi|kem, van het beeld, waaraan een ander uitdrukking geeft. Zoo zal, om een voorbeeld te noemen, bij eep arme, die het woord stoel gebruikt een heel andere voor» stelling aanwezig zijn dén bij den darte'rijke, wanneer hij er zich van Maar vooral' bij woorden, die geen materieele zaken, maar pn- sloffelijke begrippen aandjuiden zou dit vensichil uitkomen, wanneer ieder eens de bekeek ente, die hij aan een gébruikt woord hecht, nader moest ijtefiiiiöere» en. de voorstellingen naoe<~wei ónmogelijk. ledereoro- aand/uiden, die het wooajd' bij hes» opwekt. De oorzaak van dit zich vormen van verschillende voorstellingien bij het hooren van hetzelfdte woord, dit «itdrukken van geheel andere ge- dteidhiein en gevoelens met dteeffdé Wnamingen, al naa/ gelang demenr dchen, die sipreken of hooren, te in wezen dezelfde, ate die we boven al aanduidden., toetn we op de verschil lende beteekenis we»en, die het woord stoel voor den arme en voor den rij ke heeft. De arme en de rijke leven ipder in een andere stoffelijke we reld, voor zoover bun naaste omge ving betreft. De een heeft zijn le ven door met gebed andere Stoelen omlgegaan en bijna uitsluitend ge heel andere «Stoelen gezien dan de andier. Maar eveneens leeft demjeitech in een geheel andere geestelijke we reld dén die andtor. En dit ma4kt dat de begrippen voor den een gansbh proeven - zei de hij Seherteendi haar zijn glas toereikend of wilt gij miasenten met" mij dé proef eens ne men. Zij verheugde zich over aijnvroo- lijkheid en vuldte den fijn geslepen roemer. Uwe Hoogheid beval zooöven „geheel al» thute”, daarom Schonk ik niet te dikwijle in, ik heb mijn armen grootvader altijd zeer krap gehouden. En heeft de oude heer zich goed bevonden bij die stiefmoederlijke behandeling De jeugld te echter dik wijls orfoeeiöheiden en veeletetoheindf geeft men haar dten vinger, zoo neemt zij de hand. Gij hebt mij nog zoo weinig van „thute” verteld en toch zo<u het m&j bijzonder veel genoegen doen, icte déarvan te hooren. Waar woonde uw grootvader eigenlijk Wederom bloosde Benetficta achter de ooren. Zi; weifelde hand die op het tafellaken lag, beef de. Zonder hem aén te zien, ant woordde zfj: -— Ik verloor mijne moeder, toen. ik> twee jaar oud wa», en etedert den oorlog ben ik wees. Mijn groot vader woonde in de residentie, nam mij tot zich en droeg zorg voor «rijn, opvoeding, buiten hem héb ik geen andere bloedverwanten gekend). Welk beroep oefende uw groot vader uit Zij aarzelde wederom; toen luidde gei- omdat de denkbeelden die Talma in zijn wetsontwerpen den belichaamd), tot voor kort door de linkerzijde werden, gehuldigd). Een harde slag te voor Talma ge weest de val van de bakkeretwet Daarbij kwam dat deze slag geheel onverwacht kwam. Het aantal leden van die rechterzijde dat zich tegen die wet verklaarde wa» aajwnierke- lijk grooter dan zich tijden» dè be handeling dééd vermoeden. Ongetwij feld was dfie wet een zeer belangrij ke Sociale maatregel geweest, waar van de zegenende gevolgen nu reeds' gevoeld zouden zijn. Than» rust deze aangelegenheid', hoeveel tientallen jaren. Veel rerfultaa* heeft Taibna van zijn werk niet beleefd. Hij heeft nog beleefd dat de Tweede Kamer (te wet aannam om de invoering zijner groote wetten dirie jaar uit te stellen., waarbij hef de bedoeling is ze grom- dig te herzien zóó niet ze geheel en .al, zelfs principieel te wijizigen. Het J eenige dat van hem afkomstig te, te ;<9e ouderdomsrente krachtens art. 369, en deze rente te nog een gevolg van een amendement der sociaal-democra ten, dat door den Minister werd) over genomen. A te Kamerlid deed Talma veel van zich verwachten. Met een geweldig élan te hij in het politieke tourtioob veld getreden en menig mflnteter heeft het hard te verdtaren gehad van de beeklhedden redevoeringen van dézen Jupiter Tonansi; De eerste Minister van Landbouw, Mr. Vecgems1, ook reeds ter ziele had menig warm de batje met hem. Meestal ^vallen d'er- gelijke stoere strijders zeer tegen wanneer zij eindleiijk zelf voor de taak gesteld worden, te regeeren. Tal ma i» niet tegengevallen. Het Isl helm zeer tegengeloopen en vandaar het weinige resultaat van zijn gnooten arbeid/. het zftcht van hare lippen amb tenaar bij het mrtnisterie van Buiiten- landeche. Zaken-. liij droeg toch een and eren naam Marga Daja is wel uw too- neelnaam Juist, Hoogheid. Vol verwachting zag hij haar aan; maar toen zij zweeg, vond hij het onbescheiden op haar waren naam aan te dringen. Waart g$j reeds -bij ’t leven van 'uwen grootvader zangeres' Neen, Hoogheid. Het wak toch altijd uw wensbh geweest, u aan de kunst te wijden? Volstrekt niet, HooghetdlIk heb nooit bijzonder veel neiging g)e- had1, om bij het tooneel te gham. Zij zweeg een oogemblik en ging toen zachtjes voort Alleen de noodk zakelijkheid' heeft mij gedlwontfemi den naam „Marga Dajaf’ aan te ne men, en ik verzeker u, Hoogheid! dat ik dien ongaarne, zeer ongaarne dlraagi Zij ffloeg dé ceg— oprecht in het geiaat; aan dé heid harer woordfen twijfelde omvat tal van goede eigenschappen die zuiver maatechappelijk zijn, maar men zal er nooit deugden mee be doelen als naastenliefde, heldenmoed), opofferinglsfeeaindheid! «n dergelijke. Het -bqgrip h§eft altijd betrekking op het uiterlijk letven, -Jtooals dat voor iedlereen dluidelïjk blijkt en op iemand"» houding in bepaalde maat schappelijke verhoudingen. Dit op zich zelf maakt reeds, dat velen het betitelen van iémand ate een degelijk men irtaar een zeer twijfelachtfge of althans nieteibeteekende lofspraak ach ten. Niet op diergelijke uiterlijke maatschappelijke deugdten komt het aan, zoo redeneeren zé,' maar op het diepere wezen van dfen meitedhi, dat zijn waarde bepaalt. Mij lijkt deze laatste ^t eenzijdig. Waniteer waarde vaji dergelijke deugden maar niet te sterke nadruk gaat leggen zal het goed zijn, die waardé te blij- erkenuen. Men mioet zich ook in het maatebhappefijk leven gedragen zooals het behoort. Maar het is* dén ook juist, naar ik meen, die dreven waarde, die mepigeen ergert. Ze zeggen, dat er wei beter dingen zijn dén degelijk wwrt. «n dat dit een lofspraak te vb&Ê'1W zeer mid delmatige, van, wien mén niets beter» te zeggen weet. Wie zoo dpreekt vergeet, dét de meesten onzer mid- delmatigen zrijn en miskent 'boven dien dé waarde van alle maatechap- pelijke deugden. Het is het verzet stohrijving hééft noodzakedykerwy^ iete individueel». Men kan wed zeg}- gen, dat men ondier een d)egielij|k mensich ovér ’t algemeen iennandi ver staat, die braaf, fatsoenlijk en em- stig leeft en 2^jn plichten nakomt zoo tegenover zijn medemenwehen ate, tegen de overdreven waardeeringjdiier de Kamer achter de groene tafel, waar hij bijna voortdurend bestookt werd en waar hij de heftigste aam vallen op zijn 'beleid en zijn begin»- selen had te verduren. Nooit iö wei zicht de politieke strijdt zóó hevig geweest aite in de jaren 1912 en 1913 en van dien strijd ia Talma steeds het middelpunt geweest. Hij stond op een zeer moeilijke post, die gelegen waa titeséhon de beide groote groepen van dé Kamer in. Zijn eigen vrienden gingen lang niet van harte met hém mede; voor •velen was Talma veel te ver naar linka afgedlwaald en slechte Schoor voetend volgden zij hem. De oppo sitie die door dé linkerzijde tegen hem gevoerd werd, waai des* te hefti- door wer- ook GOIDSCHE COURANT. PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post Abonnementen worden dagelijks aangenomen Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel er Dit nummer bladen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1916 | | pagina 1