fcZOON
no. 312.
Wafelen
LVER
t
No. 13156.
55e Jaargang
Verschijnt dagelijks
Vrijdag 4 Augustus 1916.
Feuilleton.
De Geluksster.
Eerste Blad.
BERICHT.
Telefoon Interc. 82.
Tusschen twee vuren.
Brieven uit de Hofstad.
cccxxx.
XTï@"cl“ws- ezx ^.d.-v-@3rtezi.tïeTolsucL voox Groixd.&. esx ©zxxstxelcezx.
behalve Zon- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
i
Ml,
in»
veidter-
KetmlbranidK-
in
op-
onder
uitge-
Drukkerij
ZOON —Gouda.
ie
onlangs verschenen Oranijeboek
dluideilijke herinnering. Het is'
efiglen
K..
f 1.25
1-50
door
NATHALY VON ESCHSTRUTH.
•uwe wegen, aldus «preekt God de
Heer.”
bloeiende roos afgeknakt ter
viel, nieuwe knoppen openen
aten dentfelfdtem tak, nieri|w
spruit overal, op dte puinhoopen van
het oude, te voorschijn.
Hoe zwak, hoe erbarmelijk Wletin
zou ook de macht zijn (ter lente,
wanneer een enkele Stormnacht die
ontluikende natuur vernietigen kon 1
En hoe zwak, hoe machtedooisl wa
re de liefdé in een menstehenhart, in
dien een storm van het lot haardkx)-
den kon voor imftner.
Benedlicta heft vpl vertrouwen het
hoofd omhoog en blikt hemelswaar fel,
terwijl zij fluistert
„Mijne gedachten zijn niet uwe ge
dachten. en mifrie wecen aiiin niwfc
tf
inw
•VER bakt, worden
)Oging aan huis
^stellingen worden
tg de kraam staat,
aren zal hij ook nu
pte /bediening, de
rouwen weten te
k hem nu reeds
door het Goudsche
oots is geschonken,
tafels zijn 7Va cent
Dit nummer bestaat uit twee
bladen.
Zaterdag 5 Augustus
zal dit blad
NIÉT VERSCHIJNEN
daar, wegens algemeene vacantie
van het drukkerij-personeel, de
drukkerij morgen gesloten is.
JJGT Het eerstvolgend nummer
verschijnt MAANDAG 7 AUG. a^.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden i
Markt 31, bij onze Agenten
icht de bestellingen
:nd aan de kraam.
35
i P. ZILVER.
eerde begunstigers,
ige jaren weder is
IARKT tegenover
(Nadiruk verboden).
103)
Dat treft uitstekend, want decomt-
presöen moeten een geheel en nacht
door hernieuwd' worden, dte Zustere
doen dit zoo handig en gemakkelijk
Benedicts’s oogten staan vol tra
nen. Hoe gaat het met dien prins,
dokter tó Zi>e Hoogheid zwaar
gekwetst vraagt zij met bevende
stem
O neen, ik geloof dat alles pog al
gelukkig zal afloopen. De vang ia
wat geschaafd, en dte «ohouder zal
ook wed, met een paar dagen', veflr
genezen zijp, dioch in den kroten
tijd nog wel wat stijf en pijnlijk blij
ven.
Zal zijne Hoogheid eenige da
gen het bed moeten houden 9
Ik hoop hem daartoe te kun
nen bewegen. Een kalme gemakke
lijke houding bespoedigt degenezirig.
Maar ik hoor voetstappen... ah, zus
ter Marie Nu zijn wij klaar
Hij trad op dte pleegzuster toe en
schudde haar hartelijk d’e hand'.
Fluisterend doolde hij haar een en
Den volgenden morgen treedt dok
ter Wachnita de kaqner Itinnen van
Margla Daja, om naar haar wdlistandl
te vernemen.
De jonge damte ziet iets1 bleeker
dan gewooniijfk, maar kalme vaslöbo-
ra<llenhéid spreekt uit hare trekken.
Met een licht bevende hand relikt
zij den oudlen heer een telegram
over.
Treurige tijding, dokter,
zegt zij zacht, mijn voogd ie
plotseling ziek geworden en verzoekt
mij, zoo mogelijk, .over te komen.
Wachnita ziet even hei telegraph
in. Zoo ernstig ongesteld
vraagt hij deelnemend. En wtet
gij daarvan niet»
Mijn oom heeft reed» lang ge
klaagd antwoordt Benedlicta met
neergieslagien o ogen. maar hij «dhijnt
onverwachte zooveel minder te zijn]
geworden.
Wilt 68i vandaag vertrek
ken
AIS mijn dokter het goedvindt.
Zeker, juffrouw Daja, ik zal
er dadelijk met Zijne Hoogheid- over
spreken..
Benedicta verbleekte.
ander mee. In een paar sagen
zal alles wel geleden zijn, sprak
hij ten slotte, daarna verdwenen, bei
den in het vertrek van prim Percy.
Benedicta evenwel zit nog lang in
haar stille kamer en schrijft aan tante,
Lctzenburg. Zij zet haar de nood-
zokelijkheid uiteen van het verlangde
telegram, en gleet,t ate voorwovisel,
het huwelijksaanzoek van Dr. Ho-
brecht.
.Met het hoofd in dte hand, staan
zij peinzend1 voor zich uit.
Zij kan nu kalm afwachten, totdat
een telegram haar terugrolt eene
ontmoeting met den prinses,
de bestaande ontetandighJwn
«loten. Zijn ongeval zal haar een
persoonlijk afalcheid besparen en dok
ter Wachnita is wel over te halen
eerst na .haar vertrek dien vorst van
alles op db hoogte te snellen. Ate
eerst maar de deur der kliniek ach
ter Marga Daja is1 geflUoten, dan zal
haar spoor voor eeuwig zijn uiige-
wisteht. Zij wil met heldenmoed af
scheid nemen van haar levensfgieluk,
tot heil en zegen van dien prinst
„Waarom moet ik u liefhebben ?l”
Zou het de betoovering zijn van
het gehetimfzinnige waandbor hij zich!
tot haar voelt aangetrokken Maar
die betoovering z»l toch ondletribrokeu
worden, al« hij haar niet meer ziet,
haar beeld zal verbleeken en vani
lieverlede verdwijnen uit zijne ver
beelding, langzaam weftiéwaar, eoo-
ri.we Schouwburg!,
hap
al.
SchouwibungrLoge
Ter Halite R»
r blijven.
Nieuwv* Stehouiwb-
ubaansbhe.
Concordia” Voor-
été Faveur.
Nieuwe Schouwb.
T
Wij fitten hier in Holland), als
tusschen twee vuren met dte onaan
gename kans, one nu aan de eene
dan aan de andere zijde te brandten.
En het is dte kans niet alleen. Tel
kens wordteri wij het gewaar, diat Wi„
tusschen die twee strijdende partijen
in den grooten wereldoorlog van heb
oogenblik 'inzitten', en dat wij, al»
de zwakkere, die niemand behoeft te
ontzien, van beide kanten duwen en
stooten oploopen, wanneer wij of on
ze rechten den vechtenden in dien
weg staan. Voor wie een ooglemblik'
geneigd mocht zijn, te vergeten.,
het
een duidelijke herinnering. Het
niet alleen tegen dte Duitsche, maar
ook tegen de Engelsche regleering,
dat onze regeering onze rechten, heeft
moeten vergeten. De torpedleering van
de Tmbantia, het aanhouden On
beslag nemen onzer mails, het
brengen van de Benkelstroom' en het
ophnangen van onze vissklhdrsfekftkT'011
vormen een rij van feiten, waaruit
Schennis onzer rechten zoo. van Duit-
sche ale van Engelsche zjjdte blijkt.
Maar lest heugt beet. En nu Enge
land, op onze haringloggerS beslag
leggend', ons als ’t ware verbiedt, op
de Noordzee te vistechen, de Noord
zee, die toch werkelijk geen Engelsch
territoir is, en zoodoende grove in
breuk op onze rechten maakt, voe
len we die Schadte en het onrecht,
ons door Engeland aangedaan, weer
Men zegt, dat org^iseerend talent
een afzonderlijke gave is die slechts
zeer weinige menschen bezitten. Spe
ciaal zou dit in Hollahd zeer schaarsch
aanwezig zijn en zij, I die de nadeelen
en de onaangenaamheden ondervinden
van dit volksgebrek zijn licht geneigd
booze woorden te uiten aan het adres
van hen, aan wie de organisatie van
welken tak van openbaar leven is
opgedragen, j t
Dit is wel een feit dat sedert het
geheele leven zich vervormd heeft en
is uitgebreid, de noodzakelijkheid
eener goede organisatie hoe langer
hoe grooter wordt. Nu doet zich in
ons kleine land menig typisch ver
schijnsel voor, dat kenmerkend is voor
den volksaard waar het geldt de or-
ganiseerende beslommeringen in het
openbare leven. Wie daarvan eens
een aardig kijkje wil nemen, gunne
zich de moeite nu er dan een uurtje
op onze groote stations te vertoeven,
op die oogenblikken waarop het ver
keer het drukst is.
Al aanstonds valt dit merkwaardige
verschynsel te constateeren dat de in
richting van den verkeerdienst geheel
en al geleid wordt van uit een oog
punt van den dienst en niet van het
publiek. Verschillende zoogenaamde
overal zijn sporen heeft achterè'eia-
ten. Verwedkt ligt die bloeeiem gk>
knakt op haar «tengels hangen die
bloemen het teedere, jonge groen,
de afgeruikt, als' met ruwe banidi
duizenden knoppen ligigen verfitrooid
gebrokeni, vóór zij ziicth korudlen
iteihfc- het nestje van dien naidh-
li^ vernield1 in het vochtagle
■en
ontpUooi'»
tegaa.1 l_o. -
grate Zadht klinkt zijn klaaglied' uit
de struiken, hij treurt om hetgeen
hij mislsen moet, maar den' moed1 en
het vertrouwen in betere tijdlen heeft
hij niet verloren. Zie... hij rept weer
de vleugelte, met halmen en vedler-
tjegl in dien sïwel hij zal een, nieuw
neeftjdbouwen, nu de «tormtwind! het
oude heeft verwoest.
En hier... en daar... of ook al de
aarde
zioh
leven
het levendligst en zien oogenblil-kc-
lijk in Engeland weer dien grooten
aanrander onzer rechten.
Het feit zdf, de verhindlering <n-
ier haringlvislslcheyij, verklaart trou
wens dat oogenblikkelijik gevoel wel.
Want immens dletze nieuwe Engel«cne
maatregel brengt een enorme schade
toe aan ohze beftangen, maar js1 bo
vendien zoo onrechtmatig dat ook
de de scherp2)i'nnig«te redeneering er
niet dien schijn van een rechtsgrond
aan kan geven.
De haring, do >r onsi gevangen,
gaat hoofdizakalijk naar Duiteohland',
zoo redeneert de Engelöche regeering
en onze haringVisstberij dfient dlusl om
Duitöehlanldi van voedsel te voorzien.
Derhalve zijn we verplicht die vite
echerij «top te zetten. Maar hierte
genover dient allereerst van onvien
kant ate ononteto o telijke waarheid
vooropgesteld te wordlen, dat al wat
Engelandlte belangen schade toebrengt
daarom .nog niet onrechtmatig te en
dat wij niet kunnen, verplicht wor
den iets na te laten, otedlat dlat na
laten de Engelsche belangen zou
dienen. Daarnaast kunnen we dan.
aanvöeren, dlat wij niet slpeciaa.1 aan
Duitschland leveren, maar aan ieder
een die van onfii koopen wil en dat
d'us de haring, door one gevangen,
langs geen enkelen weg tot voor
waardelijke of absolute contra/ba^ndte*
kan wordlen verklaard'. Zoo die En-
gelschen delzen voedöeltoevoer naar
Duitschland' willeh verhinderen,, staat
hun een royaler weg open dan die
verhindering onzer viascherijiname
lijk het opkoopen van de gevangen
haring. Dit aides! is ook der Enged-
sche regeering onder het oog ge
bracht in de eerste plaaitsl door die be
trokkenen de reedierijeni en die vis-
schers1, en zeker ook door onze re
geering. Maar Engeland heeft daar
van al heel weinig notitie genomen.
Het heelt alleen aangeboden eene
zekere söht^devergoeding te betalen
vpor het g|e|dwong|en oplegglen' dtelr
vloot. Maar afgezien nog van de
omstandigheid, dat die aanname hier
van een erkenning zou zijn vatt En-
geland’s reeht om onzè visöcherij te
beletten, maakte' ook de geringheid
als die sneeuw weg smelt voor‘de stra
len der koesterende lentezon.
Dan zal hij de zangeres vergieten,
en die liefdevlam gebluacht zijn i-
zijn hart.
Benedicta drukt de beide handen
tegen' het bleeke gelaat.
Stil en, eentonig gaat de vollgende
dag voorbij). Benedicta zit alleen, aan
de tafel, dlie zij anders met priite
Percy deelt.
Zal hij later deze ontzettende leegs
te en eenzaamheid even, pijnlijk ge
voelen als zij, in dit uur Zeer
zeker, maar hij zal het eenzaam sa
lon ontvlildhten en onder de men-
sichen vergetelheid zoeken. Hij te
een man, een vorst, wien alle aflei
ding te gegrind. Benedicta evenwel
zal de eenzaamheid opzoeken, trouw
zal zfij het bleeks bloempje k wecken
dhr zichzelf vergietende liefde, de
bloem, die kracht en voedstel trekt
uit de tranen van innig ztieteverlan
gen
Nogbens wandelt zij het park door,
om afscheid te netmen van alle be
koorlijke plekjeö, geheiligd doorde
herinnering* aan den geliefde. Om)
haar heen echter heertecht verwoes
ting al« in, haar hart. Waar gltateren
nog de volle bloastepte prijkten, toen
elke plant vol vreugde zich opende
voor de koesterende «talen dier lente
zon, daar te in den afgteloopen nacht
een varnielendten «trijd gevoerdl die
I.OIIkMll E COURANT
i
PRIJS DER ADVERTENTilÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55
Elke regel meeri 0.10
B|j drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze teven twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betalingelke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
gemakken zgn ingesteld, die ten gerieve
van het publijek zijn, dooh die door de
vasthoudendheid aan de eischen van
den dienst, (absoluten mislukkingen
zijn. Neem i|iaar eens een voorbeeld
de kilometerböekjes. Zijn het niet de
ongelukkigste* uitvindingen, die er be
staan? Het èysteem reeds van een
afgepaste hoeveelheid reislengte is een
dwaasheid. Njemand reist precies dit
aantalhet fe altijd te groot of te
klein. Passend is het voor niemand.
Daarnaast dej hieroglyphische inrich
ting van het |oekje, dat een toonbeeld
van onhandigheid is. De bepalingen
zijn duister gesteld, verward en om
slachtig. Het invullen, afteekenen en
afstempelen zijn drie bronnen van
oponthoud. En dat alles is totaal
overbodig. Het gros van het reizend
publiek heeft bij niets anders belang
dan bij den prijs en den tijd. Gesteld,
ik wil van uit den Haag naar Arnhem,
om een uitstapje te maken. Ik wensch
dus te koopen van de speorweg-maat-
schappij het recht om o^ een bepaal
den tijd vervoerd te worden van den
Haag naar Arnhem. Het is voor mij
slechts de vraag wat dit kost en dat
het vervoer plaats heeft op den vast-
gestelden tijd. Wat heb ik maling aan
allerlei bepalingen en allerlei instel
lingen van goedkoop, goedkooper of
goedkoopst tarief waar het vaststaat
dat ieder de laatste soort kiest. Voor
den administratieven rompslomp heeft
het publiek altijd wrevel gevoeld.
Men overwint dien aan de goed
koopte. Maar dat is geen systeem.
Er is maar één afdoend middel:
afschaffing van al die papier-rommel.
De maatschappij overwege wat het
vervoer van den reiziger van den
Haag naar Arnhem moet kostenzij
verkoope enkel reisbiljetten en daar
mede uit. De rest is allemaal knoei-
rommel.
Wanneer men eens een typisch
staaltje van paperasserij en admini
stratieve rompslomp wil zien, be-
schouwe men de wijze waarop rijwielen
worden vervoerd en behandeld.
Aan het Staatsspoorstation in den
Haag is dat vervoer wel het meest
humoritisch geregeld. Vandaag is het
loket hier en morgen daar gevestigd.
Men koopt een vervoer-kaart. Aan de
stations kosten die dertig cents, buiten
de stations twintig cents. Waarom
dit zoo is weet niemand, ook niet van
het persooneel. Die kaart bestaat uit
drie stukken. Eén stuk gaat aan de
En het te dteze fierheid1, lie wij
Hollanders', maar al te vaak missen,
een gemis, dat zich jiyst tijdente de
zen oorlog telken» weer zoo pijnlijk
openbaart. „Net gteedi”. zei me
iemandi, toen wij over Jen jongMten
maatregel dter Engtelistehe regeering*
tpn opzichte onzer zeevis» merij spra
ken. „net goed, ze moesten het al
vetel eerder gedlaan hebben, we le
veren toch maar aan de Duitöcher».”
Het was een uiting van dte anti-Duit-
sche gezindheid, dfie bij veie over-
heersfchend te. Ze gunnen, den Duit-
»chersi alle kwaad, den Engletechen
enA Fraitechen niet» dan goeidi. Zij
zijn geweldig Engelsch en Frameteh
en pro-Entente. Maar zij dijn nooit
Nedlerlandach. Een s9ag, een bteleeldii-
ging, den Fran&chen en Engtelstehen
aangedaan), voeden zé, maar ze voe
len niet dten slag dien hiun
vodk in het gtelaat krijgt.
van het Aangeboden bedrag, waar
door dte stehadte in geen enkel op
zicht vetgoed zou I worden, die aan
neming omriogeMjik. zWaair Engeland
echter niet bereid' blijkt een apdlere
gedragslijn te volgen, en we on» du»
wel builen moeten schikken, doen we
zeker het beöt dieze vergoeding af te
wijzen ©n ondier protest d’e atehafieem
hef onrecht te dragen. Onfte klein
heid! en militaire zwakte maakt het
ons ónmogelijk one ,Tn Enigiedand
te verzetten. En datzelfde Engteland,
dat voor dte onafhankelijkheid en
zelfstamdligheid! dter kleine natie» heet
te strijden, maakt hiervan gtebruik.
Het gebiedt one en jaagt one ais
kwagongente van dte Noordlzee. Dat
hindert orte mistechien nog meter dten
de schade, die wij te dragen hebben
en dlie, waar ook tal van aanver
wante vakken, alö kuiperijen,, wor
den getroffen en meer dan 10.000
arbeidtere hierbij rechtstreeks betrok
ken zijn, zeer aanzienlijk zal zijn.
En daarom jutet in het te» wenstehen,
dat onze reedlerijen hij hun aangeno
men houding volharden en die aange-
bodién atehadtevergoeding blijven wei
geren. Zoo we al n^et altijd in staat
zijn one gloed recht te verdtedigen,
niemand' moet on» kÓhnen dwingen
do stehennis van ons recht Stilzwij
gend als gerechtvaardfigd te erken
nen, ons. te buigen voor dien schen
der.
Onze eigen regeering heeft on® ten
dezten aan zien het goedte voorbeeld
gegeven. Toen op de protesten eh
eistehen om schadevergoeding die En-
gelstehe regeering ten ellotte aanbood'
voor de vernieling vai^ het Neder-
landteidlite co-nsiulaat en dte bezittingen
der firma Muller en Co., Nedierland-
stehe ondeirdlanien, te Durban stehade-
vergioeldliing te verjednen. aJö eene
daad van welwillendheid, heeft onze
regeering dit aanbod' van dte hand
geweien, omdat zij van oordeel wts>,
dat op de regeering dier Zuid Afn-
kaamcihe Unie die verplichting ruftte,
de stehade te veirgoeden. Ean dierge
lijke afwijzing getuigt van een ge
voel van eigenwaarde en eon fier
heid, die oen regeering en oen volk
sieren.
dagelijks aangenomen aan ons Bureao:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
280
(Wordt vervolgd).)