fcZOON no. 312. Wafelen LVER t No. 13156. 55e Jaargang Verschijnt dagelijks Vrijdag 4 Augustus 1916. Feuilleton. De Geluksster. Eerste Blad. BERICHT. Telefoon Interc. 82. Tusschen twee vuren. Brieven uit de Hofstad. cccxxx. XTï@"cl“ws- ezx ^.d.-v-@3rtezi.tïeTolsucL voox Groixd.&. esx ©zxxstxelcezx. behalve Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. i Ml, in» veidter- KetmlbranidK- in op- onder uitge- Drukkerij ZOON —Gouda. ie onlangs verschenen Oranijeboek dluideilijke herinnering. Het is' efiglen K.. f 1.25 1-50 door NATHALY VON ESCHSTRUTH. •uwe wegen, aldus «preekt God de Heer.” bloeiende roos afgeknakt ter viel, nieuwe knoppen openen aten dentfelfdtem tak, nieri|w spruit overal, op dte puinhoopen van het oude, te voorschijn. Hoe zwak, hoe erbarmelijk Wletin zou ook de macht zijn (ter lente, wanneer een enkele Stormnacht die ontluikende natuur vernietigen kon 1 En hoe zwak, hoe machtedooisl wa re de liefdé in een menstehenhart, in dien een storm van het lot haardkx)- den kon voor imftner. Benedlicta heft vpl vertrouwen het hoofd omhoog en blikt hemelswaar fel, terwijl zij fluistert „Mijne gedachten zijn niet uwe ge dachten. en mifrie wecen aiiin niwfc tf inw •VER bakt, worden )Oging aan huis ^stellingen worden tg de kraam staat, aren zal hij ook nu pte /bediening, de rouwen weten te k hem nu reeds door het Goudsche oots is geschonken, tafels zijn 7Va cent Dit nummer bestaat uit twee bladen. Zaterdag 5 Augustus zal dit blad NIÉT VERSCHIJNEN daar, wegens algemeene vacantie van het drukkerij-personeel, de drukkerij morgen gesloten is. JJGT Het eerstvolgend nummer verschijnt MAANDAG 7 AUG. a^. PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden i Markt 31, bij onze Agenten icht de bestellingen :nd aan de kraam. 35 i P. ZILVER. eerde begunstigers, ige jaren weder is IARKT tegenover (Nadiruk verboden). 103) Dat treft uitstekend, want decomt- presöen moeten een geheel en nacht door hernieuwd' worden, dte Zustere doen dit zoo handig en gemakkelijk Benedicts’s oogten staan vol tra nen. Hoe gaat het met dien prins, dokter tó Zi>e Hoogheid zwaar gekwetst vraagt zij met bevende stem O neen, ik geloof dat alles pog al gelukkig zal afloopen. De vang ia wat geschaafd, en dte «ohouder zal ook wed, met een paar dagen', veflr genezen zijp, dioch in den kroten tijd nog wel wat stijf en pijnlijk blij ven. Zal zijne Hoogheid eenige da gen het bed moeten houden 9 Ik hoop hem daartoe te kun nen bewegen. Een kalme gemakke lijke houding bespoedigt degenezirig. Maar ik hoor voetstappen... ah, zus ter Marie Nu zijn wij klaar Hij trad op dte pleegzuster toe en schudde haar hartelijk d’e hand'. Fluisterend doolde hij haar een en Den volgenden morgen treedt dok ter Wachnita de kaqner Itinnen van Margla Daja, om naar haar wdlistandl te vernemen. De jonge damte ziet iets1 bleeker dan gewooniijfk, maar kalme vaslöbo- ra<llenhéid spreekt uit hare trekken. Met een licht bevende hand relikt zij den oudlen heer een telegram over. Treurige tijding, dokter, zegt zij zacht, mijn voogd ie plotseling ziek geworden en verzoekt mij, zoo mogelijk, .over te komen. Wachnita ziet even hei telegraph in. Zoo ernstig ongesteld vraagt hij deelnemend. En wtet gij daarvan niet» Mijn oom heeft reed» lang ge klaagd antwoordt Benedlicta met neergieslagien o ogen. maar hij «dhijnt onverwachte zooveel minder te zijn] geworden. Wilt 68i vandaag vertrek ken AIS mijn dokter het goedvindt. Zeker, juffrouw Daja, ik zal er dadelijk met Zijne Hoogheid- over spreken.. Benedicta verbleekte. ander mee. In een paar sagen zal alles wel geleden zijn, sprak hij ten slotte, daarna verdwenen, bei den in het vertrek van prim Percy. Benedicta evenwel zit nog lang in haar stille kamer en schrijft aan tante, Lctzenburg. Zij zet haar de nood- zokelijkheid uiteen van het verlangde telegram, en gleet,t ate voorwovisel, het huwelijksaanzoek van Dr. Ho- brecht. .Met het hoofd in dte hand, staan zij peinzend1 voor zich uit. Zij kan nu kalm afwachten, totdat een telegram haar terugrolt eene ontmoeting met den prinses, de bestaande ontetandighJwn «loten. Zijn ongeval zal haar een persoonlijk afalcheid besparen en dok ter Wachnita is wel over te halen eerst na .haar vertrek dien vorst van alles op db hoogte te snellen. Ate eerst maar de deur der kliniek ach ter Marga Daja is1 geflUoten, dan zal haar spoor voor eeuwig zijn uiige- wisteht. Zij wil met heldenmoed af scheid nemen van haar levensfgieluk, tot heil en zegen van dien prinst „Waarom moet ik u liefhebben ?l” Zou het de betoovering zijn van het gehetimfzinnige waandbor hij zich! tot haar voelt aangetrokken Maar die betoovering z»l toch ondletribrokeu worden, al« hij haar niet meer ziet, haar beeld zal verbleeken en vani lieverlede verdwijnen uit zijne ver beelding, langzaam weftiéwaar, eoo- ri.we Schouwburg!, hap al. SchouwibungrLoge Ter Halite R» r blijven. Nieuwv* Stehouiwb- ubaansbhe. Concordia” Voor- été Faveur. Nieuwe Schouwb. T Wij fitten hier in Holland), als tusschen twee vuren met dte onaan gename kans, one nu aan de eene dan aan de andere zijde te brandten. En het is dte kans niet alleen. Tel kens wordteri wij het gewaar, diat Wi„ tusschen die twee strijdende partijen in den grooten wereldoorlog van heb oogenblik 'inzitten', en dat wij, al» de zwakkere, die niemand behoeft te ontzien, van beide kanten duwen en stooten oploopen, wanneer wij of on ze rechten den vechtenden in dien weg staan. Voor wie een ooglemblik' geneigd mocht zijn, te vergeten., het een duidelijke herinnering. Het niet alleen tegen dte Duitsche, maar ook tegen de Engelsche regleering, dat onze regeering onze rechten, heeft moeten vergeten. De torpedleering van de Tmbantia, het aanhouden On beslag nemen onzer mails, het brengen van de Benkelstroom' en het ophnangen van onze vissklhdrsfekftkT'011 vormen een rij van feiten, waaruit Schennis onzer rechten zoo. van Duit- sche ale van Engelsche zjjdte blijkt. Maar lest heugt beet. En nu Enge land, op onze haringloggerS beslag leggend', ons als ’t ware verbiedt, op de Noordzee te vistechen, de Noord zee, die toch werkelijk geen Engelsch territoir is, en zoodoende grove in breuk op onze rechten maakt, voe len we die Schadte en het onrecht, ons door Engeland aangedaan, weer Men zegt, dat org^iseerend talent een afzonderlijke gave is die slechts zeer weinige menschen bezitten. Spe ciaal zou dit in Hollahd zeer schaarsch aanwezig zijn en zij, I die de nadeelen en de onaangenaamheden ondervinden van dit volksgebrek zijn licht geneigd booze woorden te uiten aan het adres van hen, aan wie de organisatie van welken tak van openbaar leven is opgedragen, j t Dit is wel een feit dat sedert het geheele leven zich vervormd heeft en is uitgebreid, de noodzakelijkheid eener goede organisatie hoe langer hoe grooter wordt. Nu doet zich in ons kleine land menig typisch ver schijnsel voor, dat kenmerkend is voor den volksaard waar het geldt de or- ganiseerende beslommeringen in het openbare leven. Wie daarvan eens een aardig kijkje wil nemen, gunne zich de moeite nu er dan een uurtje op onze groote stations te vertoeven, op die oogenblikken waarop het ver keer het drukst is. Al aanstonds valt dit merkwaardige verschynsel te constateeren dat de in richting van den verkeerdienst geheel en al geleid wordt van uit een oog punt van den dienst en niet van het publiek. Verschillende zoogenaamde overal zijn sporen heeft achterè'eia- ten. Verwedkt ligt die bloeeiem gk> knakt op haar «tengels hangen die bloemen het teedere, jonge groen, de afgeruikt, als' met ruwe banidi duizenden knoppen ligigen verfitrooid gebrokeni, vóór zij ziicth korudlen iteihfc- het nestje van dien naidh- li^ vernield1 in het vochtagle ■en ontpUooi'» tegaa.1 l_o. - grate Zadht klinkt zijn klaaglied' uit de struiken, hij treurt om hetgeen hij mislsen moet, maar den' moed1 en het vertrouwen in betere tijdlen heeft hij niet verloren. Zie... hij rept weer de vleugelte, met halmen en vedler- tjegl in dien sïwel hij zal een, nieuw neeftjdbouwen, nu de «tormtwind! het oude heeft verwoest. En hier... en daar... of ook al de aarde zioh leven het levendligst en zien oogenblil-kc- lijk in Engeland weer dien grooten aanrander onzer rechten. Het feit zdf, de verhindlering <n- ier haringlvislslcheyij, verklaart trou wens dat oogenblikkelijik gevoel wel. Want immens dletze nieuwe Engel«cne maatregel brengt een enorme schade toe aan ohze beftangen, maar js1 bo vendien zoo onrechtmatig dat ook de de scherp2)i'nnig«te redeneering er niet dien schijn van een rechtsgrond aan kan geven. De haring, do >r onsi gevangen, gaat hoofdizakalijk naar Duiteohland', zoo redeneert de Engelöche regeering en onze haringVisstberij dfient dlusl om Duitöehlanldi van voedsel te voorzien. Derhalve zijn we verplicht die vite echerij «top te zetten. Maar hierte genover dient allereerst van onvien kant ate ononteto o telijke waarheid vooropgesteld te wordlen, dat al wat Engelandlte belangen schade toebrengt daarom .nog niet onrechtmatig te en dat wij niet kunnen, verplicht wor den iets na te laten, otedlat dlat na laten de Engelsche belangen zou dienen. Daarnaast kunnen we dan. aanvöeren, dlat wij niet slpeciaa.1 aan Duitschland leveren, maar aan ieder een die van onfii koopen wil en dat d'us de haring, door one gevangen, langs geen enkelen weg tot voor waardelijke of absolute contra/ba^ndte* kan wordlen verklaard'. Zoo die En- gelschen delzen voedöeltoevoer naar Duitschland' willeh verhinderen,, staat hun een royaler weg open dan die verhindering onzer viascherijiname lijk het opkoopen van de gevangen haring. Dit aides! is ook der Enged- sche regeering onder het oog ge bracht in de eerste plaaitsl door die be trokkenen de reedierijeni en die vis- schers1, en zeker ook door onze re geering. Maar Engeland heeft daar van al heel weinig notitie genomen. Het heelt alleen aangeboden eene zekere söht^devergoeding te betalen vpor het g|e|dwong|en oplegglen' dtelr vloot. Maar afgezien nog van de omstandigheid, dat die aanname hier van een erkenning zou zijn vatt En- geland’s reeht om onzè visöcherij te beletten, maakte' ook de geringheid als die sneeuw weg smelt voor‘de stra len der koesterende lentezon. Dan zal hij de zangeres vergieten, en die liefdevlam gebluacht zijn i- zijn hart. Benedicta drukt de beide handen tegen' het bleeke gelaat. Stil en, eentonig gaat de vollgende dag voorbij). Benedicta zit alleen, aan de tafel, dlie zij anders met priite Percy deelt. Zal hij later deze ontzettende leegs te en eenzaamheid even, pijnlijk ge voelen als zij, in dit uur Zeer zeker, maar hij zal het eenzaam sa lon ontvlildhten en onder de men- sichen vergetelheid zoeken. Hij te een man, een vorst, wien alle aflei ding te gegrind. Benedicta evenwel zal de eenzaamheid opzoeken, trouw zal zfij het bleeks bloempje k wecken dhr zichzelf vergietende liefde, de bloem, die kracht en voedstel trekt uit de tranen van innig ztieteverlan gen Nogbens wandelt zij het park door, om afscheid te netmen van alle be koorlijke plekjeö, geheiligd doorde herinnering* aan den geliefde. Om) haar heen echter heertecht verwoes ting al« in, haar hart. Waar gltateren nog de volle bloastepte prijkten, toen elke plant vol vreugde zich opende voor de koesterende «talen dier lente zon, daar te in den afgteloopen nacht een varnielendten «trijd gevoerdl die I.OIIkMll E COURANT i PRIJS DER ADVERTENTilÊN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55 Elke regel meeri 0.10 B|j drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze teven twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betalingelke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. gemakken zgn ingesteld, die ten gerieve van het publijek zijn, dooh die door de vasthoudendheid aan de eischen van den dienst, (absoluten mislukkingen zijn. Neem i|iaar eens een voorbeeld de kilometerböekjes. Zijn het niet de ongelukkigste* uitvindingen, die er be staan? Het èysteem reeds van een afgepaste hoeveelheid reislengte is een dwaasheid. Njemand reist precies dit aantalhet fe altijd te groot of te klein. Passend is het voor niemand. Daarnaast dej hieroglyphische inrich ting van het |oekje, dat een toonbeeld van onhandigheid is. De bepalingen zijn duister gesteld, verward en om slachtig. Het invullen, afteekenen en afstempelen zijn drie bronnen van oponthoud. En dat alles is totaal overbodig. Het gros van het reizend publiek heeft bij niets anders belang dan bij den prijs en den tijd. Gesteld, ik wil van uit den Haag naar Arnhem, om een uitstapje te maken. Ik wensch dus te koopen van de speorweg-maat- schappij het recht om o^ een bepaal den tijd vervoerd te worden van den Haag naar Arnhem. Het is voor mij slechts de vraag wat dit kost en dat het vervoer plaats heeft op den vast- gestelden tijd. Wat heb ik maling aan allerlei bepalingen en allerlei instel lingen van goedkoop, goedkooper of goedkoopst tarief waar het vaststaat dat ieder de laatste soort kiest. Voor den administratieven rompslomp heeft het publiek altijd wrevel gevoeld. Men overwint dien aan de goed koopte. Maar dat is geen systeem. Er is maar één afdoend middel: afschaffing van al die papier-rommel. De maatschappij overwege wat het vervoer van den reiziger van den Haag naar Arnhem moet kostenzij verkoope enkel reisbiljetten en daar mede uit. De rest is allemaal knoei- rommel. Wanneer men eens een typisch staaltje van paperasserij en admini stratieve rompslomp wil zien, be- schouwe men de wijze waarop rijwielen worden vervoerd en behandeld. Aan het Staatsspoorstation in den Haag is dat vervoer wel het meest humoritisch geregeld. Vandaag is het loket hier en morgen daar gevestigd. Men koopt een vervoer-kaart. Aan de stations kosten die dertig cents, buiten de stations twintig cents. Waarom dit zoo is weet niemand, ook niet van het persooneel. Die kaart bestaat uit drie stukken. Eén stuk gaat aan de En het te dteze fierheid1, lie wij Hollanders', maar al te vaak missen, een gemis, dat zich jiyst tijdente de zen oorlog telken» weer zoo pijnlijk openbaart. „Net gteedi”. zei me iemandi, toen wij over Jen jongMten maatregel dter Engtelistehe regeering* tpn opzichte onzer zeevis» merij spra ken. „net goed, ze moesten het al vetel eerder gedlaan hebben, we le veren toch maar aan de Duitöcher».” Het was een uiting van dte anti-Duit- sche gezindheid, dfie bij veie over- heersfchend te. Ze gunnen, den Duit- »chersi alle kwaad, den Engletechen enA Fraitechen niet» dan goeidi. Zij zijn geweldig Engelsch en Frameteh en pro-Entente. Maar zij dijn nooit Nedlerlandach. Een s9ag, een bteleeldii- ging, den Fran&chen en Engtelstehen aangedaan), voeden zé, maar ze voe len niet dten slag dien hiun vodk in het gtelaat krijgt. van het Aangeboden bedrag, waar door dte stehadte in geen enkel op zicht vetgoed zou I worden, die aan neming omriogeMjik. zWaair Engeland echter niet bereid' blijkt een apdlere gedragslijn te volgen, en we on» du» wel builen moeten schikken, doen we zeker het beöt dieze vergoeding af te wijzen ©n ondier protest d’e atehafieem hef onrecht te dragen. Onfte klein heid! en militaire zwakte maakt het ons ónmogelijk one ,Tn Enigiedand te verzetten. En datzelfde Engteland, dat voor dte onafhankelijkheid en zelfstamdligheid! dter kleine natie» heet te strijden, maakt hiervan gtebruik. Het gebiedt one en jaagt one ais kwagongente van dte Noordlzee. Dat hindert orte mistechien nog meter dten de schade, die wij te dragen hebben en dlie, waar ook tal van aanver wante vakken, alö kuiperijen,, wor den getroffen en meer dan 10.000 arbeidtere hierbij rechtstreeks betrok ken zijn, zeer aanzienlijk zal zijn. En daarom jutet in het te» wenstehen, dat onze reedlerijen hij hun aangeno men houding volharden en die aange- bodién atehadtevergoeding blijven wei geren. Zoo we al n^et altijd in staat zijn one gloed recht te verdtedigen, niemand' moet on» kÓhnen dwingen do stehennis van ons recht Stilzwij gend als gerechtvaardfigd te erken nen, ons. te buigen voor dien schen der. Onze eigen regeering heeft on® ten dezten aan zien het goedte voorbeeld gegeven. Toen op de protesten eh eistehen om schadevergoeding die En- gelstehe regeering ten ellotte aanbood' voor de vernieling vai^ het Neder- landteidlite co-nsiulaat en dte bezittingen der firma Muller en Co., Nedierland- stehe ondeirdlanien, te Durban stehade- vergioeldliing te verjednen. aJö eene daad van welwillendheid, heeft onze regeering dit aanbod' van dte hand geweien, omdat zij van oordeel wts>, dat op de regeering dier Zuid Afn- kaamcihe Unie die verplichting ruftte, de stehade te veirgoeden. Ean dierge lijke afwijzing getuigt van een ge voel van eigenwaarde en eon fier heid, die oen regeering en oen volk sieren. dagelijks aangenomen aan ons Bureao: ten, den Boekhandel en de Postkantoren. 280 (Wordt vervolgd).)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1916 | | pagina 1