s
min
11
I
VAN
ip’I MEBK Ie Win
55e Jaargang
Zaterdag 12 Augustus 1916.
No. 13162.
Eerste Blad.
1
De Geluksster.
mr Meobelei is
SSER
lede Meubelen,
jnde armen, 4
stoblen, 1 Tafel,
Theetafel f 10,—.
f 7.50, Kasten
je Stoelen vanaf
cs, Vouwstoelen
>pen Theetafels
)ls f 13.50. 20
XTi®“CL"ws- exx ©xtezxta.e'blSLdL voox Gt-oia-deu eix Oxxxstxölcoxx.
en Feestdagen.
Zon-
behalve
IP EN
Feuilleton.
01 -
Telefoon latere. 82.
AA Y ZONEN
Telefoon IM
Let op uwe sueck....
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Brieven uit de Hofstad,
cocxxxi.
bestaat uit twee
HAGENAAR.
go-
hulp
voet-
Wordt vervolgd.)
Dit nummer
bladen.
t 1 25
1.50
h«2t
beide
ge-
door
NATHALY VON E8CHSTRÜTH.
me-
eer-
heeft geslingerd, raap ik gretig op,
als müjn wettig eigendom.
Hij nam zacht hare hand in
zijne.
inSt ont-
ver-
we-
van
stekend gebleken propagandamiddel
het huirtbeeoek. Ie onzw zijde daarop
wel in voldoende mate gelet
Wij mogen in actie bij onze poli
tieke tegwwtandere niet ten achter
staan; integendeel, het meet van nu
af aan oüS ernstig streven zijn, hem
in onze actie te overtreffen
Vrijzinnigen, prent het u van de
zen dag in het geheugen: er te voor
oiw heel wat en gewichtig werk aan
den winkel.
Let du» op uwe Saeck
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer,0.10
Bjj drie achtereenvolgende plaatsingen warden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels 10.35 bjj vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Hang 74
RDAM
ÜLMAN,
tr. 5, Rotterdam,
jrteerd en goed-
•r de Snoeptafel.
liet mijn Prime
er bus en mijn
ider naam, maar
ran 1 ot. p. stuk,
‘elefoon 12292.
GAZIJN VAN
CBEM.
THEEËN words»
ird in verzegeld,
van vijf, twee en
f en een Ned. om
melding van Nom*
Prijs, voorzien van
aand Merk, vol-
Wet gedeponeerd-
tot de uitvoering
eerde orders aan-
a,
T. C. BIJL,
1REEBAART U
»ordeel ziet
ihrijven ziet,
gewis,
)opste is,
of bode het i«
,dé Réunte”, tyi
adéring afd. Gon*
tegen Drankmia*
Drukkerij
ZOON —Gouda.
kelijk
heeft
réchte, „het kind” genoemd,
oogen waren tartmens met blindheid
geslagen
Weet gij niet, dat menig kind
zich onnoodig een moeielijken weg
bereidt, dial ’t meestal eerst die hand
van ziéh stoot, waardoor het zich
later zijn leven lang leiden teat.
Zij verbleekte bij die woorden.
Dat zijn arme, veifbUnde kinderen,
met wie liefde en verstand geen re
kening mogen houden.
Eene korte pauze. De kleine Ada
vergaard», in overmoedige kinder
pret, bonte bloemen, wierp ze Ec
kert en Marga in den rtdhoot, als
wilde zij deze beide minnende har
ten met rozenketenen aan elkander
klinken.
Nu rijt gij voor altijd van Ro
man Ermonyi gescheiden, Mapgaretha
begon Adalbert plotseling.
God heeft daarvoor mijn dank.
Het kleinood, dat hij van zich
den en de vogeltje» zongen.
Eindelijk bleef hij staan, hij zag
haar' ctóep in de oogen.
Gij zingt weer, Maigoretha, gij
ziet er vroolijker uit dan ooit te
voren... iel er goede tijding geko
men
Zij drukt het kind vaster aanhaar
kloppend hart en knikt bevestigend:
Op uw schrijftafel liggen twee
brieven, één lieve, van vergeving!
«prekende brief van oom Dallbergen
een tweede van...
Gretel trok aan de japon.
Laat on» nog niet naar hlute
gaan, laat onS nog wat in het park
blijven Smeekte zii nietwaar,
p<pa, gij blijft ook bij orte
Ik kom dadelijk weer terug 1
Wilt gij met de kleinen op de Speel
plaats wachten, Margaretha Ik zou
die brieven gaarne lozen en dan...
dan kom ik terug.
Hoe zacht, hoe innig klonk zijne
stem.
Hij keerde zich haastig ome» Sloeg
het pad in naar het slot.
Kórt daarna kraakten zijn voet
stappen weder op het kiezelpad.
Frite en Gretel stormden hém ju
belend tegemoet, de kleine Ada stak
hare anppjes naar hem uit.
Eckert nam naast Malrgn plaat»
op de bank, met een glimlach sloot
hij haar kind in zijn arm.
Wanneer gij komt, wordt ma
ma zelfs vergeten r— lachte de jon-
ge vrouw; maar geen jaloen*hfaeid
UIT HET LEVEN VAN EEN VELD
PREDIKER BIJ HET LEOER
TE VELDE.
LXXXXIV.
Sedert eenige weken is on» teger
een nieuwe reserve rijker geworuen
door de aanstelling van vier en twin
ing veldpredikers voor oorlogstijd
genomen uit de verschillende kerk
genootschappen en kerken. Het on-
ueiMcheid tustfehen veldprediker en
aalmoezenier maakte ik al vroeger
duidelijk. Den eersten naam koos
men voor den verzorger van de
godsdienstige behoeften der protestant-
sche, den anderen voor den geeete
lijke, die du» heeft te werken onder
de roomsche soldaten.
Al vroeger waren vier en twintig
hulpaalmoezeniers aangestemd, bestemd
om op te treden in het geval dat
Nederland betrokken mocht worden
in den oorlog. Dank zij de uitste
kende kerk olijk o organisatie der Room*
schen ging de aanwijzing zoowel ate
de regeling van verhoudingen en
Een volksoploop, Hoogheid, er
schijnt een ongeluk gebeurd te zijn.
Wacht op mij. Nog vóór
Waamuth van den bok kon Sprinr
gen, had de prins het portier
opend en was hij lütgcstegen.
Men kende den vorst, men week
tenstond eerbiedig uiteen, toen nij
zich onder de menigte bewoog».
In de goot lag een man, bij wien
twee, zeer verioopen uKriendé jonge
lieden, de wadht hielden.
Is die man riek, of is hean een
ongeluk overkomen vroeg de
prins.
Hij is dronken, Hoogheid
Peiw bukt zich, maar déit.„.
zet achteruit. Het Hauwachtige
wrongen gezicht, dat hem met
zenlooze blikken aaitetaart, te
Rpman Ermonjyl.
Een dienstman dringt door de
nigte heen, hij groet den prins
UWIf.
J" geneaskundlgio
grtiMld, Hoogheid - zoirte hi.
ii- <He man t
Smoordronken, en
hier in den kelder, naar die
anderen beweren, valsch kaart
Speel dl.
Bij herhaling en van alle zijden
is het gezegd: de orgianisiatie van de
vrijzinnigen i» niet wat zij kon en
moest wezen. Hoe vaak te ons het
voorbeeld van sociaal-democraten en
m'hteraijde, speciaal van die anti-re-
volutionairen, niet voor oogen ge
houden Na een geleden nederlaag
in zoovele gevallen een neder
laag, welke voorkomen had kunnen
worden nemen wij ons heilig en
vast voor, niet wederom in de oude
fouten te vervallen, maar het leven
gaat zijn gang en wij zijn die goe-
de voornemend vaak maar o zoo
gauw vergeten.
Het behoeft geen betoog, dat 1917
voor ons land een bij uitsték ge
wichtig jaar is.
Dr. Kuiyper heeft den zijnen reeds
bij voorbaat den raad' gtegeven, alles
in het werk te stellen, wat er toe
kan leiden om de organteatie voor
1917 te versterken. .Een grondige
herziening daarvan acht hij noodig
daarvoor gemaakte plannen moeten
door een extra-Deputatenvergadering
onderhanden worde» genomen. Alle
mannetjes moeten mobiel gemaakt
worden; dr. Kujyper is dé overtui
ging toégedaan dat er in het anti
revolutionaire kiezerscorps nog heel
wat meer zit, dan er tot nu toe
werd uitgehaaüd.
Wij zijn dr. Kuyper dfA'baar voor
deze opwekking aan het adres dier
zijnen; een gewaarschuwd man-geldt
in de praktijk voor twee te tellen.
Willen de vrijzinnigen in. 1917 de
nederlaag lijden, dan moeten zij voor
al den strijd licht tellen. Vier jaar
geleden hebben wij met een zeer ge
ringe meerderheid van stemmen op
de rechtenzijde districten veroiverd
Amersfoort, Lalden, Beverwijk, Rid
derkerk, Middelburg, ZwoMe. Daarte
genover staat, dat de recSjitmijdfe
Sléchts met geringe stemmen-meerder-
lag opgesloten in dat woord. Adal
bert’s oog rustte op bet lieve ge
zichtje van Ada. Zij weet wei,
dat er géén heter plekje op de we
raid is, dan de arm een» vadieiS,
zei hij aangedaan - en nu dé hare
haar zoo gewetenloos heeft verlaten,
zoekt zij een ander, die het beter
en eerlijkor met haar meent.
Maiga-’s hoofdje zonk diep op de
borSt.
Kinderoogen lozen zoo gemak-
in een menSchenhart; waarom
men mij toch altijd, ten on-
_1 Mijne
de
Deze dag heeft uw kind den
natuurlijken verzorger ontnomen, en
u zélve den steun, die de vrouw in
het leven behoeft, onvenaldhillig of
haar pad leidt langs roezen of met
doornen te bezaaid. Zoolang gij nog
niet vrij waart, kon ik u slechte
mijn hui» aanbieden,' maar nu niets
meer u bindt aan dien man, nu bied
ik u een hart vol Mefdte aan, een
gelukkig tehuis... nu wil ik een va
der zijn voor uw kind.
Zij boog niet meer het hoofd, zij
ontweek zijn blik niet meer, 4*j glim
lachte door haar tranen heen, en
strekte hem beidé handén tegen.
God, Adalbert, moge uwe lief
de en trouw vergelden, fluisterde
rij. Ada en haar moeder zullen
u eeuwig dankbaar zijn.
Hoe eeiwoudig en oprecht luidden
deze woorden niets dat meer herin
nerde aan de een» zoo gevierde, met
lauweren bekranste tooneelheddin. De
ze stem loog niet meer, «le waarheid
zegevierde over alle», wat weleer
schijn was en bedrog.
Prins Percy ging voor korte» tijd
op reis. Toen de equipage naar het
station reed, moest de koetsier eens
klaps de teugels inbonden, omdat
een dichte menigte den wég verwante.
Waarom staan wij stil
GOÜDSCHE COURANT.
PRUS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per poet-
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau
Markt 31, by onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
- ---MMMMneneaMimMMBSiMMMSMMb--SsywwuigMggg
agent verialue ons van oen „Kamer
vol toen, er een hengelaar gwam
brutaler dhn het gemoedelijke soort
van deze vteohverschatkers. Hij hief
de vuist dreigend op en vroeg met
welk recht <te politie hier optrad!
terwijl het niet wa» uitgemaakt wie
de eigenaar ié van het vteebwater.
De beduusde agent rapporteerde uit
verzet aan zi^n chef met één witten
band op den arm, deae bracht het
over aan dien met twee witte ban
den enzoovoort totdat het bericht alle
trappen en banden van de hiërarchie
was opgeklauterd. Toen het eindelijk
ter plaatse wa» aangeland waar het
denkende deel van de gezaghebbers
zich pleegt te.bevinden, hoordé men
de hersenen knarsen vanwege het
zware dénken.
Op het oogenblik (Buurt het ge
knars nog voort. Naar wij vernemen
is de algemeens opinie, dat men zich
liever aan het water van den Hof
vijver niet wik.. brandén»en datuus
ernwtng zal worden overwogen of het
hengieldepöt maar weer niet terugge
geven zal wtxrdien.
De langzame afdoening van de za
ken bij onze rechterlijke macht zal
waaiwOhijnlijk pernicieus worden voor
de visbenen in den hofvijver.
In déze troebele tijden wordt nu
eenmaal niemand met rust gelaten.
Straks zal hier en daar dé édele
snoek en de koninklijke karper uit
den residentieelen vijver verdwijnen
in dé maag eener Haagöche familie.
Wellicht dftt bij deze gelegenheid een
glas wordt geledigd op dé ongeeond-
heid van onze rechterlijke macht aan
wiens indolentie dét heerlijke maal
valt te danken.
Strijd is er nu eenmaal overal.
Zélfs tusachen naburige gemeenten.
Het aangrenzende Voorburg1, dat op
de nominatie Staat van door den
Haag te worden opgeslokt, is boos,
omdat die groote nabuur zich ver
stout op haar territoir de mooiste
buitenplaats aan te koopen.
Voorburg te één va» die plaateen,
die trachteft te profiteeren van dén
Haag. Vele 'buitenplaatsen vielen
reeds in handen van de boiuwspeeu-
lanten die er villa’tjeS op deden ver
rijzen. Op het uitbreidingsplan van
het dorp kwam ook dé buitenplaats
„Vreugd en Rust", eenmaal toefte-
hoorend aan de famiMe von Wied,
voor bijkan» twee derde deel ais toe
komstig bouwterrein voor. De ge
meente den Haag, die Spoedig hoopt
haar moederlijke bezorgdheid voor
het menSchdom ook te zullen uit
strekken tot de nijvere burger» van
Voorburg, wensfchte dat gevaar tij
dig af te wenden en ze begoot de
praciiuge óuiienpiuais te aoopen. valt
v oonburg strak» de eer te beurt
zich tot de Hagenaars te mugen re
kenen dan zal Vreugd en Kust een
openbaar park woruen waar de be
woners van dit gedeelte van den Haag
veel vreugde zullen smaken en zul
len genieten van dé rust die het
lommennijke bosschage hun biedt, ria-
tuurlijk zal de annexatie niet zoo ge-
mekkelijk gaan waait de dorpSpoten-
taatjes scheiden zeer noode van hun
gezagsumlmie, doch het laat zich aan
zien, dat het einde toch ten gunste
van de» Haag zal zijn.
Inmiddels te het dé vraag of dé
Gedeputeerde Staten den aankoop wel
zuilen goedkeuren aangezien het ver
band met het algemeen belang dier ge
meente den Haag voor het oogenblik
nogal zwak te'. Indien echter dit col
lege een evenzeer vooruitzienden blik
heeft als het dagelijkSch bestuur on
zer gemeente, zal het geen bezwaar
vitoden in goedkeuring. De rekening
der gemeente zal voor dezen aan
koop jaarlijks worden bezwaard met
2500 gld. voor onderhoud terwijl de
koopsom twee honderdklluizemd gul
den bedraagt, hetgeen ee» jaarlijMrh
bedrog van tien mille beteekent: te
zamen dus een huwelijksgift aan
Voorburg zoodra deze gemeente be
reid te hart en hand, te bieden aan
’»-G.ravenhage. Mariage d’amour zal
het wel nooit zijn, maar gelukkig
dreigen hier geen verschrikkelijke ge
varen bij een huwelijk uit auivere
berekening.
Een uur geleden was hij terugge
keerd.
Zij had hem, met dé kinderen, bij
den boschweg opgewacht, en hij
ging te voet met hen terug.
Zij stond op dezelfde plek, als
destijds, toen zij hem voor het eerst
van haar leven ontmoette, toen rij
wet lachenden mond had gejubeld!
„AA, wie war’s moglich dann I”
Ook heden heeft rij gezongen, voor
de eerste maal, sedert dien vervio-
g^n ^tijd; de kinderen naast haar
stemden, met zilverheldere atemimetjes
wee in de van-oudtf bekende wijs, en
de kleine op haar arm kraaide van
uitbundige pret
Hoe «ehitterdén Eekert’e oogen» Van
geluk. Hoe lang en innig had hij
h*re hand gedrukt en de kinderen
geliefkoosd, ate moest hij toch aan
wts of aa» iemand de vreugde opm-
wxrvwi zij» tartoverrloeHa
OmgtaMi waren. «»j «Mrh«hoM
gewaïuMd, waar de bloemen geur-
nij geregeld U«
a ontrugm I
rten, varaakalijkW
Ha te re»
heid eenige districten wist te behou
den: Kampen, HontenisȎ, Goee^ Tie-
tjerkSteradeei, Steenwijk. Bij toeval
wend, bij een tusschentijdsche verkie
zing, Rotterdam I haar in handen
gespeeld, en op he< behoud daarvan
zal de rechterzijde zeer zeker wel
niet rekenen.
Het te d«i zaak, dé grootst mo
gelijke krachten op deze zwakke,
twijfe-lachtige districten te concentree-
ren. I
**De Sociaal-democraten hebben in
1913 een onverwacht-rijken oogst ge
had. Er zijn onzerzijds fouten ge
maakt, wedko geleid hebben tot het
verlies van Utrecht II, Amsterdam
VIII, Leeuwarden; Veendam, Rotter
dam II, Rotterdam V. Zeker:.rij ga
ven geen versterking van de rech
terzijde, maar onze strijd dient op
twee fronten gestreden te worden
zoowel tegen rechte ate tegen de so-
ciaal-diemocratie. Het spel van 1913
mag niét herhaald worden.
De actie ikan in November begin
nen. Dan liggen ruim zeven maan
den voor ons. Zeven maanden I 1»
het ieder vrijzinnige niet duidelijk
dat tijd zeer krap te toegemeten
en dat van stonde aan moet wor
den aangepakt Er mag in 1947 op
onze kiezerslijsten geen, mannetje ont
breken, en aan dazen gewichtiger ar
beid moet heel wat meer aandacht
worden geschonken, dan tot heden
toe het geval was. Welk leger kan
met eenige hóóp op succes ten strij
de trekken, al» het niet behoorlijk is
toegerust Wij moeten materiaal
hebben, ook mensehen-meteriaal.
Daarop komt het in de allereerste
plaats aan.
En dan verdfer de propaganda.
De wintertijd eigent zich bij uit
stek tot dé mondelinge en sehrifie-
lijke propaganda. Dan heett men op
het platte land, veel meer dan in
voorjaar en zomer, gelegenheid, ver
gaderingen te bezoeken en kleine
eenvoudige \<liugSchriftjes te lezen.
Wij moeten er voor zong dragen, dat
het zaad vadt in een zorgvuldig toe
bereiden bodem; anders zal ons oog
sten tevergeefs zijn.
Voor de grootere Steden teoenuit-
(Nadruk verboden).
109)
Al sincte jaren betwisten de Staat
der Neuer landen en de Gemeente
s-G ravenhage elkaar het bezit van
een der fraaiste gedeeken van de
Kesiuentie, n.i. den vijver die net
Dinnenhot bespeelt en het laatste ge
deelte te van de voormalige hoi-
gracht, die stukje bij beetje is ge
dempt. Een snoode poging van het
gemeentöbestuur van (ten Haag om
nogmaals een strook aan te plem
pen, bracht het twistgeding aan de»
gang waarover reeds iu twee instan
tie» uitspraak te gedaan «n waar
voor thans1 de laatste 1» ingegaan.
Jnmiddete te nu te» aanzien van
dezen vijver een edgienaarddgè kwes
tie gerezen. Zooate mén weet heeft
het gemeentebestuur sinds menschen-
heugenis zorg gedragen voor het on
derhoud, hetgeen ook met zich bracht
het handhaven van de „orde”. Op
verstohillende punten staan bordjes1
die dé» hengel-luatigen het uitoefenen
van hun geliefd vermaak verbieden.
Nu Schijnt in den laatsten tijd deze
en gene op het lumineuze denkbeeld
gekomen te zijn dat, aangezien niet
is uitgemaakt wie dé Jbaa» van
den vijver ié, ook niét te uitgemaakt
of die verbodsbepaling wed wettig ié.
Ergo maakten verschillende henge
laars zich op ten Vljverbergé om
daar hun dobber té doen drijven in
dén betwisten waterplas, waarin
naar de faam verhaalt, zeer veel
vtech zit. De Haagsche Hermandad
die zooveel jaren voor het heil van
snoek en baars in dén vijver heeft
gewaakt, liet rich zoo maar niet op
rij duwen. Hij nam hengel, dobber
en kante1 in beslag en bleef zijnbé-
schermende hand over het water-
volk uitstrekken. Reeds) was een
groote menigte hengel» aldus (Hoorde
politie in beslag genomen een