IIGING.
SMITS,
Lindel.
m.
RS!
ar I
traaf 61,
ope
;ren, enz.
ren.
VRIES,
e Markt ALHIER.
B
M
'I
liedingen A.
I
iS VOOtt
N
Donderdag 23 November 1916.
Had.
7ü
Courant
Dthmar
welpijn.
7
Kf
De Oorlog.
11
il
I
35e Jaargang.
<0. 13249.
It
te.
Verschijnt dagelijks
behalve Zón-
-
r
si
M
I
l. Gouda.
Feuilleton.
Buiten de Stadspoorten.
Telefoon Iirterc. 82.
1
j
id
JIS
M
en Feestdagen.
Uitgevers A. BMMKMAN gj ZOON. Telefoon Interc. 82.
exx ^.d.“v®xtezxtxeToleud. ttoox G-oixcLsl ezx
Keizer Frans Joseph, f
o),
50
enland.
-I.
van
iga en bij Craiova.
van
aan het Bureau.
de
)e Bruiloft
in de
kkat.
Genoegen, 8 uur.
^vergadering der
f 1.25
1.50
i leden, 31) gevangenen en 2
;e weren.
penö was er van de zee tot
dan allee een
dan
jenoegen, 8 uur.
Beëindiging Bil-
ncourat,
s. de Réunie. Le-
a/tf. Qoudia Vrfjz.
enoegen, 7l/t uur.
kinderen vanLe-
i.
■ece».
tien kostea slechts
belaligg:
5, voor elke regel
een
Z.
jl
tl
.ouwburg. 8 uur,
- 't van
Julie knikte,
bouwen,
brekei
Gemengd Oorlogsnieuws.
In Duitöchla n-dl.
De Rijksdag bijeengeroepen.
Blijkend een Woiff-telegram is1
Rijksiclag bij Keizerlijk besluit van 22
November tegen dien 25en November
te Berlijn bijeengeroepen.
V redesivooruitzichten
Uit New York verneemt de Times,
lerde voor
(sectie. Ten
laai drongejn pa-
haltsche infante-
sohe poflitie deö keizers1 en een vol
komen persoonlijken band tuséChen
(ten staatsburger en zijn verheven
heer. Met kinderlijke’ liefde zagen ze
op naar den grooten vernieuwer van
den staat. Zijn naanr itf een onver
gankelijk bezit. Zijn aandenken zal
tot in d“e verste tijdep voortleven, de
herinnering aan zijn wijsheid en goed
heid, zijn grootmoedigheid en minne-
idderlijkheid en
trouwe volken
uur
en
i 2—5 n.ml. en
sar Arbeid Adelt
„de Réunie”.
t 1879.)
Naar het Duitsch van
CLARA VIEBIG.
Bewerkt door I. P. WE6SKLINK
VAN R06SUIM met autorisatie van de
schrijfster.
(Nadiruk verboden.)
liet Schaakbord”
vergadering afd.
iti-Uorlograad!.
aad Concordtta^
rg. Afd. Gouda
bescherming van
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Wem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
s Abonnementen worden
Markt 31, b(j onze Agenten
Drukkerij
ZOON - Gou*.
Aan het Balkan Front.
D u i t si c h legerbericht van 22 No
vembvT. In de Dobroedfltja hadden bij
de kust voorpostengevechten plaato,
aan den Donau hier en daar artille
rievuur.
Macedonisch front Tusöchen Qhri-
da en het Pret hameer en in die vlak
te van Monastir kwanten troepen dter’
geallieerden in het bereik (ter Duitechfi
Bulgaarskjhe stellingen.
Ten O. van Paralovo heroverde®
de DuiteChe gardOjagersi dto hoogte en
hield die tegen een aantal sterke aan
vallen.
Aan het Westelijk Front
het u u i ts c h e communiqué van
ü2 November luidt x
Mi'tig weer bele
groot ueel de gev<
van het La Basöée
tfouilles van het
rieregï-ment np. 93 en het 4e Maag-
dienburgische pioniergbataljon in de
Engel' che loopgraven en brachten na
vernieling der verdie^gingsdnriohtingen
20 gevangenen en eén machinegeweer
mee terug.
Ook in het SomtagL gebied bleet het
artillerievuur gedurende den dag van
weinig beteekeniö, maar versterkte
zich tegen den avoncl op beidle oevers
van de Ancre en aan het bofleh van
St. Pierre Vaast.
Een aanval der Engelschen toni N.
‘Terjfe *akte in het Duitsche
k ineen.
■jij
I J
la
Aan het Z.-Oostel. Front.
Benoorden Monastlr.
Het F randoh e condmiuniqué
22 Nov. luidt: Een dikke mist hangt
in de streek van Monastir en belem
mert dé krijgsverrichtingen. De Bul
garen bieden krach tigen tegenstand op
dé linie van die hoogten, die loopt
van Snegovo, 4 K.M. ten Noorden
van Monastir, tot aan hoogte 1050,
ten ZuidlwCsten van ^inkovo. De gto-
allleerdlent maakten Opnieuw 500 ge
vangenen. Aan dien Westelijken, oéver
van het Presba-meer bezetten de troe
pen (ter geallieerden Leskovec en ruk
ten verder in Noordelijke richting op.
Krijgsverrichtingen ter Zee.
BritsCh hotlpitaalschip verloren.
Een Reuter-telegram uit Lone ton
irieloJt: Het Britsfche hoepitaalsChip
„Britanic” isl gisterochtend in een
kanaal van dto EgefisChe Zee door een
mijn of een torpedo tot zinken ge
bracht. Er zijn lliOtfï mensChen gered',
van wie er 28 gewond werdén. Naar
schatting verdronken er vijftig.
W. van
afweervum
Aan het Oosteiyk Front
bij Jftig-a en bij Craiova.
pet Dzu i t d o h e legerbericht
22 Novstnlber
Ten /Z. W. van Riga haalden
Du'-oac .i?
ling dbr Russen zonder dat zij zelf
verliezer ,~11oo
machina
■Overig
de Karpathen en bij Kroonstad* geen
gevechtflactie van beteekenfo.
Ten^N. van Campolung herhaald*
vergeefeche aanvallen dter RoemtoniönB
tegen het Duitsich-Oostenrijksch'-Hon-
gaarsche front.
Aan den Rooden Torenpas1 en in
de zijdlalen van de Alt werd' door de
verbondenen al strijdende terrein ge
wonnen.
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
- i de
ie aanvalstroepen uit de stel-
volgeiiA een Reuter-telegraun aan eeni-
ge blautou: De New York Tinnes be
pleit vandaag de theorie, dat de tijd
bijna rijp voor vrede isl. Zij bevat het
eerste van een reexs van artikelen
vajj een zijde, „wier bevoegdheid en,
gewag op beidle halfronden erkend zot
worden.’ De schrijver, die zichzelf
Cot'mori toekent, betoogt, dat de tijd
gekomen is1, om te overwegen, of de
oorlog niet binnenkort kan worden
beëindigd' door eeni internationale over
eenkomst, waaraan' ito Vereenigdie Sta
ten deel zullen nemen.
In het artikel van heden wordt
eerst uiteengezet, dat DuitSdhland meet
weten, dat het niet kan winnen, en
de geallieerden dat zij alleen kunnen
winnen ten koste van een prijsl, die
nauwelijks minder noodlottig zou zijn
dan een nederlaag. Ten tweede, dat
de gelijkheid tusschen de jongste uit
latingen van Gre(y en BethmanniHoll-
weg bewijst, „dtot het niet ónmogelijk
zal zijn, om' een formule voor de
vrije ontwikkeling van alle staten,
groote en kleine, ais een enkel gezin
van natiën te vindlen, welke zoowel
den Engelsichen minister van Buiten-
landislche Zaken als dien Dultstohen
RijkUkanstolier zou bevredigen.
Op de Vereenigde Staten rust, zoo
zegt Cosmes, de taak om bovenge
noemde en diergelijke uitlatingen van
Ce leidtonde stoatelieden met elkaar in
verband te brengen.
Er kan geen twijfel zijn, dat de
ÜMforie, volgend welke de oorlog on-
^slist zal eindigen, h^er veldi wint.
Graan gebrek in Londen.
hen W olfi-telegram uit Stockholm
mekt Laar otficietl is vastgecteld,
dat de voorraden tarwe en rogge
voor de behoeften van dit oogstjaar
niet toereikend zijn, en dut voor
broodgebrek wordt gevreesd, ais niet
dadehjK maatregelen worden getroilen
heeft de regeering berloten tot het
nemen van eenige voorloopige maat
regelen totdat meer omwangrijke in
het begin van 191.7 zijn genomen
n.l. maximumJ-prijzen voor tarwe, rog
ge en tarwe, rogge- en tarwemeel.
Een etaatsCoimjmiaUie zal maatrege
len nemen voor de organisatie van
den inkoop en verkoop van staats
wege van koren en meel.
De comlmlislsie tfi/dt verdtor gemach
tigd om in het JaiaiJcofen te koopen
en kreeg voor <:il< <|(’l uit de staats
middelen vootïmAv 5 millioen kro
nen.
30)
Het ïolle haar lag verward om
haar hoofd, links1 en rechts als lan
ge inanen over het kuslsen. De blon
de Julie moest vroeger heel knap zijn
geweest, nu waren haar wangen in-
gevall n; zij had enkele tanden ver
loren, geheel de weeke ronding barer
mei jetjaren wtos vei'dlwenen. Zij was1
uitgeput dtoor de veie bevallingen;
zwak lag zij neer.
„Kijk toch eerst eend naar den
jongen,” zeide zij, toen haar Schoon
moeder vroeg hoe zij voer. En toen
Jaoob haar niet dadelijk het kind aan
gaf dat in de wieg achter toegesla
gen gordijnen lag naast haar in
een wagen sliep het nog niet twee
jaren oude, dto anderft Vijf waren met
het (lieijflitineisie naar ’dé banken van
de Wilhelimisplatz zeidb ze ongedul
dig: „geef hem' toch aani.C-
Met trots, met zegoviereiidc vreug
de, toonde zij de oudö vrouw het
kind: „HeC zevende! Het lijkt op mij
wij geregeld tijdig
ontvangen ya*
en, vermakelijkhe
m b mm agenda
u. wa!rMa—
D weerstand van den verslagen
tegenstander door ectn bajonetaanval
en cavaleriestorm Snel brekend,'- dron
gen des voQruJiddags uit het Noorden
WefeltpruteisChe en Oostpruisis>che in
fanterie uit het Westen eskadrons' van
het kuraslderdregiment stormdle als'
eerste Duitsche troepen in Craiova
binnen.
Belgische Kloosterbroeders.
Van de Belgische grens wordt aan
de Telegraaf gemeld, dat hier verze-
rok vast er bij Auguste nog
steecv niets' gaande? Vertel toch
eenu.”
„Neen-.”
De kraamvrouw Sloeg haar gloei
ende hanctotn ineen, een minachtend
lachje trok haar mondhoeken omlaag
„Neen Welk een ongeluk f Hoe
zal een vrouw haar man vast hou
den, alS zij geen kindereai krijgt
Voor?’ zoo’n windbuil. Maar anderen
ook zij slprak niet verder, haar
wenkbrauwen trok zij samen, zij
staarde naar een hoek der kamer,
alsof zi» spoken zag. Daarna glin
sterde een vuur in haar o ogen, iete*
fanatieks kwam in haar blik „Een
vrouw, die geen kinderen heeft, heeft
geen recht. Goddanki” zij zeide
het diep ademhalend, „ik heb kinde
ren Geheefl uitgeput viel zij terug
op haar kuefclens.
„Nu, wat niet is kan toch nogko.
men,” zeidto vrouw Badekow'geërgerd.
Zij wist zelf niet goed, waarom zij
zich zoo ergerde. Alleen om Augus
te
Zij maakte haar rok uit dto nu slap
geworoen hand harer Schlodhdochter
los en dwong zich kalmeerend te
zeggen „Zoo, slaap nu maar een
beetje Je hebt veel te veel gepraat.
Vaarwel
Wordt vervolgd.)
een mooie, groote winkel in. Maar ik
geloof, zij haalde diep adem
„d'at er iemand met uurwerken in
komt.”
Neen dat zou ook niemand doen,
hier in de nabijheid nog een dieljca-
teSseinhandetl openen). Paaromtrent was
moeder Badlekow volkomen gerust; iets
andeiv verontrustte haar. „Zou Ja
cob ook willen bouwen? vroeg zij.
Wat had zij dat dadelijk geraden,
akte, „ifij wil niet opnieuw
Maar tot do eerste etage at-
Er^drie verdiepingen opzet
ten er. beneden (ten winkel doorbre
ken tot hier en de andere kamer
ben enen wordt het
groot verkooplokaal. Wij gaan
boven wonen.”
„Zoo, zeidto de oude vrouw.
„Maar dat kost alle» veel gelo.”
Nu barstte dto vrouw van Jaoob
boos loS; haar man wisto^wel, wat
hij deed1, o, oie was zoo**krap. Het
geld lag tegenwoordig zoo te zeggen
op Straat, men behoefde he* slechts op
te rapen-. Zij zelf had van zoo iets
geen venstand’, maar hij deel temeer.
En bovendien „hij mbeBt altijd ieto
anders- bedenken, andtors was hij niet
tm reden Het moest een veront
schuldiging zijn, maar onbewust voor
clé ipreekster zftlf, klonk het ala een
klacht. Moeder Badlekow had uitge
pakt tot bijna op dten bodem', nu
stond zij op, dit wilde zij nu naar
Auguste brengen.
Maar Jtlle hield haar nog bij haar
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende nlaatsjpgen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 0 25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
over de bijzonderheden der Regeering
een zeer wezenlqke contróle uit te
oefenen.
De verantwoordelijkheid voor de
Oostenrijksche politiek sedert de 2de
helft der vorige eeuw berust dan ook
voor het allergrootste deel alleen en
uitsluitend bij den afgestorvene. Door
die politiek zijn aan de Donau-mon-
archie groote en (volkrijke provin
ciën toegevoegd, maar de geest die
de doelen onderling verbond was
zwak en de oppervlakkige eenheid
kon meermalen alleen door geweld
worden gehandhaafd. In het bijzonder
zijne politiek ten opzichte van de
niet-Duiteche Russen in de veelkleu
rige monarchie heeft in het overige
Europa weinig instemming gevonden.
In den grond der zaak is de moord
te Serajewo een uitbarsting van den
geest van ontevredenheid en verzet
die daardoor bij de Zuid-Slavische
rassen was ontstaan, en ’t uitvloeisel
daarvan is deze oorlog geweest,
waarvan nog niet te overzien is, #at
de gevolgen zullen wezen voor de
toekomst der nu van haar leiding
beroofde monarchie.
grootanloedigh(
lijKe deugden, zijn ri(l<
zachtzinnigheid!. De
scharen zich in dit noodlottig
dichter dan ooit om den troon
hernieuwen den eed ‘voor het door-
luchte keizershuis. Cto wrikbaar ver-
eenigd, zuilen ze na em altoos1 in -
staan voor dton roem en (te grootheid
van het vaderland.
Oostenrijksche pérsstemimen.
De Wiener zeitung sdarijit:
Le vreeselijke werKehjKiieid doet
aar. als een verdoovende slag. De
boven alles' geliefde heerscher ging
heen te midden, van de zware beproe
ving, die in weerwil van zqn vrede
lievende gezindneia1 hem en zijp vol-
Keren besCnoren was.- Het was hem
niet vergund', den tei-ugikeer, van den
vrede te begroeten, maar wel de ver
wonderlijke machtsontplooiing van het
rijk te zie-n, de verjonging van de
eerwaardige monarchie in den ont-
zetlenden wereldbrand te beleven en
daarmee het hoogste loon voor zijn
werken te ontvangen, leder voor zich
heeft den indlruk, als ware het beste
stuk van zichzelf hem ontroofd, want
als pens'oonlijk geluk en bezit ervoer
ieder den zegen, die van dit heer-
scherslbee'taan uitging. Dè gevoelens
van* warmen dank paarden zich aan
een eerbiedige bewondering voor den
Godlgezant, die meer dan 65 iaar
zijn roeping in dlaxten heeft omgezet
en wienc leven rijk was aan gebeur
tenissen, die dien meeaten, welke ze
mede beleefden, reeds' lang tot ge-
êtohieotenis geworden waren. De over
geërfde trouw -aan de d|ynaeltie van
zijn volken ging hand aan hand met
het besef van dé gewichtige hietori-
te het niet? Een mooi kind! O, ik
was ook mooi!” Haar onrustige blik
zocht den man, die aan hef voeten-
ein<Je stond en in gedachten ver
diept, door het ingebouwde venster
op de plaats tegen den hoogen muur
staarde.
„Moeder vindt, dat het, nu echter
uit moet zijn/’ zeide hij lachend
maar zijn lach was' niet alé te vo
ren. Hij klonk verlegen, gedrukt.
„Wat?!” Julie richtte zach op,
haar wangen gloeiden, met een ruk
wierp zij dé haren over haar schou
ders', nu scheen zij opeens1 niet zwak
en uitgeput meer. „Dat gaat nie
mand ietei aan,” zeide zij ru-w. Daar
na legde zij hqt kind aan de borst:
,Jk heb hen alle zeven gevoed- - en
als wij er nog1 meer krijgen zou het
ons1 niet te veel worden, is het niet,
Jacob?”
Hij ontweek haar vraag; „Je moet
stil liggen, Jultje. Je weet toch, wat
de dokter heeft gezegd'. Bijna zou het
weer...”
„Ach, wat weet die er van,” viel
zij hem1 haastig in dte rede. Haar
schoonmoeder, die er heel stil bijzat
en haar oogen slechts1 liet gaan tus-
scheu man ep -.vrouw, haar verhit ge
laat toekeerend, zeide zij: „u heeft
toch ook zeven kinderen gehad
zoudt u er niet meer gehad willen
hebbem?*’ „Neen,” zeide de oude
vrouw. „Destijds niet. Nu wel is
waar nu zou ik graag -tenminste
een meer hébben!”
GOOSCHE COBRANTT
Meldden wij gisteren reeds een en
ander over den levensloop van Keizer
Frans Joseph, over zijn regeering thans
nog het volgende
De jonge keizer stond in de eerste
jaren van zyn regeering onder den
invloed van prins Felix Schwarzen
berg, aan wien het, naast Wiodisch-
griitz en Radetzky, te danken was,
dat Oostenrijk na de revolutie blijk
baar sterker was, dan te voren. Zijn
eerste taak was, Hongarije tot gehoor
zaamheid te brengen, want deMagy-
aren weigerden de abdicatie te er
kennen, voor zooven deze Hongarije
betrof. Op grond dat zulk een daad
alleen geldig was met de toestem
ming van het Hongaarsche -Parle
ment.
Een andere oorzaak van han hou
ding was, dat Frans Jozef, in tegen
stelling met zijn voorganger, den eed
niet afgelegd had, om de Hongaarsche
constitutie te eerbiedigen, welke
Schwarzenberg wilde te niet doen.
Aan den oorlog, welke volgde, nam
de keizer zelf deel. De strijd werd
niet tot een goed einde gebracht,
dan nadat do hulp der Russen inge
roepen was. Hongarije, van zijn onde
constitutie verstoken, werd een inte-
greerend deel van het Oostenrijksche
Keizerrijk. t
De nieuwe régeering begon aldus
onder ongunstige voorteekenen. Met
de onderdrukking van de vryheid in
Italië, Hongarije en Duitschland.
In 1853 deed de Hongaar Lebenyi
een aanslag op het leven van den
Keizer en braChtohem met een mes,
een ernstige woneRtoe.
Met den dood van Schwarzenberg
in 1852 begon de persoonlijke regee
ring van den keizer inderdaad, en
daarmede de lange proefnemingen,
waaraan Oostenrijk onderworpen
werd.
In het algemeen kan gezegd wor
den, dat de keizer gedurende zijn
lange regeering verder de werkelijke
heerscher over zijn gebied bleef. Bij
hem berustte niet slechts de benoe
ming en het ontslag van zijn Minis
ters, maar hij leidde zelf hun politiek.
En door zijn groote kennis van zaken,
zijn vöortdurenden ijver en helder-
heid van oordeel waarvan allen,
die met hem in aanraking kwamen,
getuigden was hij in staat om zelf
„Nu ziet u wel! Julie lachte luid'.
Triomfanteilijk keek zij haar man aan:
„Heb je gdhoorul, wat je moeder
fegt?”
'Hij antwoord/dle er niete op. „Ik
zal moeders mand eens haten, Bedde
hij, „dan kan ze die uitpakken. Ik
geloof, olat er iemand in den winkel
is.” Hij ging, zette dé mand voor
het bedi en verliet de kamer toen
weer.
„Zoo is1 het altijd, klaagdle dé
vrouw: „Ik zou hem toch zoo graag
meer bij mij hebben..” Zij werdl vev-
trouwelijk. Het beviel haar, dlathaar
échoonmioedér, zooveel had nnecige-
bracht. Ja, zij waai tooh gletzien bij
de familie, al wasl zij vroeger slechts
dienstmaagd bij hem geweest, hierin
huis. Dat zou ook wat mlooisi zijn,
een vrouw die qen man zeven kin
deren had geschonken, niet te achten-
Zij vertelde haar sthoonimioedjer meer
dan zij ooit had gézegd1. De zaak
ging nu heel goed', beter dlan vroe-_
ger. Alsl zij een flinken jongenman
hadden-, zou het zelfs zeer goed gaan.
Dat zij boven in het hui^i twee wo
ningen leeg “hadden staan waö niet
zoo erg. Jacob zeide dat de mton-
achen tegenwoordig allen nieuw, mo
dern wildén wohen, en dlaarom'
de vrouw zweeg. In haar koorts-
afchtige oogen schemerde een geheime
onrust, zij vestigde ze vast op haar
schoonmoeder en zeidehaaétlg:-,,Heeft
u het gezien,n aan d'en overkant bot wt
iemand ook een nieuw huist. Er tó