IIGING. SMITS, Lindel. m. RS! ar I traaf 61, ope ;ren, enz. ren. VRIES, e Markt ALHIER. B M 'I liedingen A. I iS VOOtt N Donderdag 23 November 1916. Had. 7ü Courant Dthmar welpijn. 7 Kf De Oorlog. 11 il I 35e Jaargang. <0. 13249. It te. Verschijnt dagelijks behalve Zón- - r si M I l. Gouda. Feuilleton. Buiten de Stadspoorten. Telefoon Iirterc. 82. 1 j id JIS M en Feestdagen. Uitgevers A. BMMKMAN gj ZOON. Telefoon Interc. 82. exx ^.d.“v®xtezxtxeToleud. ttoox G-oixcLsl ezx Keizer Frans Joseph, f o), 50 enland. -I. van iga en bij Craiova. van aan het Bureau. de )e Bruiloft in de kkat. Genoegen, 8 uur. ^vergadering der f 1.25 1.50 i leden, 31) gevangenen en 2 ;e weren. penö was er van de zee tot dan allee een dan jenoegen, 8 uur. Beëindiging Bil- ncourat, s. de Réunie. Le- a/tf. Qoudia Vrfjz. enoegen, 7l/t uur. kinderen vanLe- i. ■ece». tien kostea slechts belaligg: 5, voor elke regel een Z. jl tl .ouwburg. 8 uur, - 't van Julie knikte, bouwen, brekei Gemengd Oorlogsnieuws. In Duitöchla n-dl. De Rijksdag bijeengeroepen. Blijkend een Woiff-telegram is1 Rijksiclag bij Keizerlijk besluit van 22 November tegen dien 25en November te Berlijn bijeengeroepen. V redesivooruitzichten Uit New York verneemt de Times, lerde voor (sectie. Ten laai drongejn pa- haltsche infante- sohe poflitie deö keizers1 en een vol komen persoonlijken band tuséChen (ten staatsburger en zijn verheven heer. Met kinderlijke’ liefde zagen ze op naar den grooten vernieuwer van den staat. Zijn naanr itf een onver gankelijk bezit. Zijn aandenken zal tot in d“e verste tijdep voortleven, de herinnering aan zijn wijsheid en goed heid, zijn grootmoedigheid en minne- idderlijkheid en trouwe volken uur en i 2—5 n.ml. en sar Arbeid Adelt „de Réunie”. t 1879.) Naar het Duitsch van CLARA VIEBIG. Bewerkt door I. P. WE6SKLINK VAN R06SUIM met autorisatie van de schrijfster. (Nadiruk verboden.) liet Schaakbord” vergadering afd. iti-Uorlograad!. aad Concordtta^ rg. Afd. Gouda bescherming van PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Wem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. s Abonnementen worden Markt 31, b(j onze Agenten Drukkerij ZOON - Gou*. Aan het Balkan Front. D u i t si c h legerbericht van 22 No vembvT. In de Dobroedfltja hadden bij de kust voorpostengevechten plaato, aan den Donau hier en daar artille rievuur. Macedonisch front Tusöchen Qhri- da en het Pret hameer en in die vlak te van Monastir kwanten troepen dter’ geallieerden in het bereik (ter Duitechfi Bulgaarskjhe stellingen. Ten O. van Paralovo heroverde® de DuiteChe gardOjagersi dto hoogte en hield die tegen een aantal sterke aan vallen. Aan het Westelijk Front het u u i ts c h e communiqué van ü2 November luidt x Mi'tig weer bele groot ueel de gev< van het La Basöée tfouilles van het rieregï-ment np. 93 en het 4e Maag- dienburgische pioniergbataljon in de Engel' che loopgraven en brachten na vernieling der verdie^gingsdnriohtingen 20 gevangenen en eén machinegeweer mee terug. Ook in het SomtagL gebied bleet het artillerievuur gedurende den dag van weinig beteekeniö, maar versterkte zich tegen den avoncl op beidle oevers van de Ancre en aan het bofleh van St. Pierre Vaast. Een aanval der Engelschen toni N. ‘Terjfe *akte in het Duitsche k ineen. ■jij I J la Aan het Z.-Oostel. Front. Benoorden Monastlr. Het F randoh e condmiuniqué 22 Nov. luidt: Een dikke mist hangt in de streek van Monastir en belem mert dé krijgsverrichtingen. De Bul garen bieden krach tigen tegenstand op dé linie van die hoogten, die loopt van Snegovo, 4 K.M. ten Noorden van Monastir, tot aan hoogte 1050, ten ZuidlwCsten van ^inkovo. De gto- allleerdlent maakten Opnieuw 500 ge vangenen. Aan dien Westelijken, oéver van het Presba-meer bezetten de troe pen (ter geallieerden Leskovec en ruk ten verder in Noordelijke richting op. Krijgsverrichtingen ter Zee. BritsCh hotlpitaalschip verloren. Een Reuter-telegram uit Lone ton irieloJt: Het Britsfche hoepitaalsChip „Britanic” isl gisterochtend in een kanaal van dto EgefisChe Zee door een mijn of een torpedo tot zinken ge bracht. Er zijn lliOtfï mensChen gered', van wie er 28 gewond werdén. Naar schatting verdronken er vijftig. W. van afweervum Aan het Oosteiyk Front bij Jftig-a en bij Craiova. pet Dzu i t d o h e legerbericht 22 Novstnlber Ten /Z. W. van Riga haalden Du'-oac .i? ling dbr Russen zonder dat zij zelf verliezer ,~11oo machina ■Overig de Karpathen en bij Kroonstad* geen gevechtflactie van beteekenfo. Ten^N. van Campolung herhaald* vergeefeche aanvallen dter RoemtoniönB tegen het Duitsich-Oostenrijksch'-Hon- gaarsche front. Aan den Rooden Torenpas1 en in de zijdlalen van de Alt werd' door de verbondenen al strijdende terrein ge wonnen. dagelijks aangenomen aan ons Bureau: ten, den Boekhandel en de Postkantoren. - i de ie aanvalstroepen uit de stel- volgeiiA een Reuter-telegraun aan eeni- ge blautou: De New York Tinnes be pleit vandaag de theorie, dat de tijd bijna rijp voor vrede isl. Zij bevat het eerste van een reexs van artikelen vajj een zijde, „wier bevoegdheid en, gewag op beidle halfronden erkend zot worden.’ De schrijver, die zichzelf Cot'mori toekent, betoogt, dat de tijd gekomen is1, om te overwegen, of de oorlog niet binnenkort kan worden beëindigd' door eeni internationale over eenkomst, waaraan' ito Vereenigdie Sta ten deel zullen nemen. In het artikel van heden wordt eerst uiteengezet, dat DuitSdhland meet weten, dat het niet kan winnen, en de geallieerden dat zij alleen kunnen winnen ten koste van een prijsl, die nauwelijks minder noodlottig zou zijn dan een nederlaag. Ten tweede, dat de gelijkheid tusschen de jongste uit latingen van Gre(y en BethmanniHoll- weg bewijst, „dtot het niet ónmogelijk zal zijn, om' een formule voor de vrije ontwikkeling van alle staten, groote en kleine, ais een enkel gezin van natiën te vindlen, welke zoowel den Engelsichen minister van Buiten- landislche Zaken als dien Dultstohen RijkUkanstolier zou bevredigen. Op de Vereenigde Staten rust, zoo zegt Cosmes, de taak om bovenge noemde en diergelijke uitlatingen van Ce leidtonde stoatelieden met elkaar in verband te brengen. Er kan geen twijfel zijn, dat de ÜMforie, volgend welke de oorlog on- ^slist zal eindigen, h^er veldi wint. Graan gebrek in Londen. hen W olfi-telegram uit Stockholm mekt Laar otficietl is vastgecteld, dat de voorraden tarwe en rogge voor de behoeften van dit oogstjaar niet toereikend zijn, en dut voor broodgebrek wordt gevreesd, ais niet dadehjK maatregelen worden getroilen heeft de regeering berloten tot het nemen van eenige voorloopige maat regelen totdat meer omwangrijke in het begin van 191.7 zijn genomen n.l. maximumJ-prijzen voor tarwe, rog ge en tarwe, rogge- en tarwemeel. Een etaatsCoimjmiaUie zal maatrege len nemen voor de organisatie van den inkoop en verkoop van staats wege van koren en meel. De comlmlislsie tfi/dt verdtor gemach tigd om in het JaiaiJcofen te koopen en kreeg voor <:il< <|(’l uit de staats middelen vootïmAv 5 millioen kro nen. 30) Het ïolle haar lag verward om haar hoofd, links1 en rechts als lan ge inanen over het kuslsen. De blon de Julie moest vroeger heel knap zijn geweest, nu waren haar wangen in- gevall n; zij had enkele tanden ver loren, geheel de weeke ronding barer mei jetjaren wtos vei'dlwenen. Zij was1 uitgeput dtoor de veie bevallingen; zwak lag zij neer. „Kijk toch eerst eend naar den jongen,” zeide zij, toen haar Schoon moeder vroeg hoe zij voer. En toen Jaoob haar niet dadelijk het kind aan gaf dat in de wieg achter toegesla gen gordijnen lag naast haar in een wagen sliep het nog niet twee jaren oude, dto anderft Vijf waren met het (lieijflitineisie naar ’dé banken van de Wilhelimisplatz zeidb ze ongedul dig: „geef hem' toch aani.C- Met trots, met zegoviereiidc vreug de, toonde zij de oudö vrouw het kind: „HeC zevende! Het lijkt op mij wij geregeld tijdig ontvangen ya* en, vermakelijkhe m b mm agenda u. wa!rMa— D weerstand van den verslagen tegenstander door ectn bajonetaanval en cavaleriestorm Snel brekend,'- dron gen des voQruJiddags uit het Noorden WefeltpruteisChe en Oostpruisis>che in fanterie uit het Westen eskadrons' van het kuraslderdregiment stormdle als' eerste Duitsche troepen in Craiova binnen. Belgische Kloosterbroeders. Van de Belgische grens wordt aan de Telegraaf gemeld, dat hier verze- rok vast er bij Auguste nog steecv niets' gaande? Vertel toch eenu.” „Neen-.” De kraamvrouw Sloeg haar gloei ende hanctotn ineen, een minachtend lachje trok haar mondhoeken omlaag „Neen Welk een ongeluk f Hoe zal een vrouw haar man vast hou den, alS zij geen kindereai krijgt Voor?’ zoo’n windbuil. Maar anderen ook zij slprak niet verder, haar wenkbrauwen trok zij samen, zij staarde naar een hoek der kamer, alsof zi» spoken zag. Daarna glin sterde een vuur in haar o ogen, iete* fanatieks kwam in haar blik „Een vrouw, die geen kinderen heeft, heeft geen recht. Goddanki” zij zeide het diep ademhalend, „ik heb kinde ren Geheefl uitgeput viel zij terug op haar kuefclens. „Nu, wat niet is kan toch nogko. men,” zeidto vrouw Badekow'geërgerd. Zij wist zelf niet goed, waarom zij zich zoo ergerde. Alleen om Augus te Zij maakte haar rok uit dto nu slap geworoen hand harer Schlodhdochter los en dwong zich kalmeerend te zeggen „Zoo, slaap nu maar een beetje Je hebt veel te veel gepraat. Vaarwel Wordt vervolgd.) een mooie, groote winkel in. Maar ik geloof, zij haalde diep adem „d'at er iemand met uurwerken in komt.” Neen dat zou ook niemand doen, hier in de nabijheid nog een dieljca- teSseinhandetl openen). Paaromtrent was moeder Badlekow volkomen gerust; iets andeiv verontrustte haar. „Zou Ja cob ook willen bouwen? vroeg zij. Wat had zij dat dadelijk geraden, akte, „ifij wil niet opnieuw Maar tot do eerste etage at- Er^drie verdiepingen opzet ten er. beneden (ten winkel doorbre ken tot hier en de andere kamer ben enen wordt het groot verkooplokaal. Wij gaan boven wonen.” „Zoo, zeidto de oude vrouw. „Maar dat kost alle» veel gelo.” Nu barstte dto vrouw van Jaoob boos loS; haar man wisto^wel, wat hij deed1, o, oie was zoo**krap. Het geld lag tegenwoordig zoo te zeggen op Straat, men behoefde he* slechts op te rapen-. Zij zelf had van zoo iets geen venstand’, maar hij deel temeer. En bovendien „hij mbeBt altijd ieto anders- bedenken, andtors was hij niet tm reden Het moest een veront schuldiging zijn, maar onbewust voor clé ipreekster zftlf, klonk het ala een klacht. Moeder Badlekow had uitge pakt tot bijna op dten bodem', nu stond zij op, dit wilde zij nu naar Auguste brengen. Maar Jtlle hield haar nog bij haar PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55 Elke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende nlaatsjpgen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 0 25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. over de bijzonderheden der Regeering een zeer wezenlqke contróle uit te oefenen. De verantwoordelijkheid voor de Oostenrijksche politiek sedert de 2de helft der vorige eeuw berust dan ook voor het allergrootste deel alleen en uitsluitend bij den afgestorvene. Door die politiek zijn aan de Donau-mon- archie groote en (volkrijke provin ciën toegevoegd, maar de geest die de doelen onderling verbond was zwak en de oppervlakkige eenheid kon meermalen alleen door geweld worden gehandhaafd. In het bijzonder zijne politiek ten opzichte van de niet-Duiteche Russen in de veelkleu rige monarchie heeft in het overige Europa weinig instemming gevonden. In den grond der zaak is de moord te Serajewo een uitbarsting van den geest van ontevredenheid en verzet die daardoor bij de Zuid-Slavische rassen was ontstaan, en ’t uitvloeisel daarvan is deze oorlog geweest, waarvan nog niet te overzien is, #at de gevolgen zullen wezen voor de toekomst der nu van haar leiding beroofde monarchie. grootanloedigh( lijKe deugden, zijn ri(l< zachtzinnigheid!. De scharen zich in dit noodlottig dichter dan ooit om den troon hernieuwen den eed ‘voor het door- luchte keizershuis. Cto wrikbaar ver- eenigd, zuilen ze na em altoos1 in - staan voor dton roem en (te grootheid van het vaderland. Oostenrijksche pérsstemimen. De Wiener zeitung sdarijit: Le vreeselijke werKehjKiieid doet aar. als een verdoovende slag. De boven alles' geliefde heerscher ging heen te midden, van de zware beproe ving, die in weerwil van zqn vrede lievende gezindneia1 hem en zijp vol- Keren besCnoren was.- Het was hem niet vergund', den tei-ugikeer, van den vrede te begroeten, maar wel de ver wonderlijke machtsontplooiing van het rijk te zie-n, de verjonging van de eerwaardige monarchie in den ont- zetlenden wereldbrand te beleven en daarmee het hoogste loon voor zijn werken te ontvangen, leder voor zich heeft den indlruk, als ware het beste stuk van zichzelf hem ontroofd, want als pens'oonlijk geluk en bezit ervoer ieder den zegen, die van dit heer- scherslbee'taan uitging. Dè gevoelens van* warmen dank paarden zich aan een eerbiedige bewondering voor den Godlgezant, die meer dan 65 iaar zijn roeping in dlaxten heeft omgezet en wienc leven rijk was aan gebeur tenissen, die dien meeaten, welke ze mede beleefden, reeds' lang tot ge- êtohieotenis geworden waren. De over geërfde trouw -aan de d|ynaeltie van zijn volken ging hand aan hand met het besef van dé gewichtige hietori- te het niet? Een mooi kind! O, ik was ook mooi!” Haar onrustige blik zocht den man, die aan hef voeten- ein<Je stond en in gedachten ver diept, door het ingebouwde venster op de plaats tegen den hoogen muur staarde. „Moeder vindt, dat het, nu echter uit moet zijn/’ zeide hij lachend maar zijn lach was' niet alé te vo ren. Hij klonk verlegen, gedrukt. „Wat?!” Julie richtte zach op, haar wangen gloeiden, met een ruk wierp zij dé haren over haar schou ders', nu scheen zij opeens1 niet zwak en uitgeput meer. „Dat gaat nie mand ietei aan,” zeide zij ru-w. Daar na legde zij hqt kind aan de borst: ,Jk heb hen alle zeven gevoed- - en als wij er nog1 meer krijgen zou het ons1 niet te veel worden, is het niet, Jacob?” Hij ontweek haar vraag; „Je moet stil liggen, Jultje. Je weet toch, wat de dokter heeft gezegd'. Bijna zou het weer...” „Ach, wat weet die er van,” viel zij hem1 haastig in dte rede. Haar schoonmoeder, die er heel stil bijzat en haar oogen slechts1 liet gaan tus- scheu man ep -.vrouw, haar verhit ge laat toekeerend, zeide zij: „u heeft toch ook zeven kinderen gehad zoudt u er niet meer gehad willen hebbem?*’ „Neen,” zeide de oude vrouw. „Destijds niet. Nu wel is waar nu zou ik graag -tenminste een meer hébben!” GOOSCHE COBRANTT Meldden wij gisteren reeds een en ander over den levensloop van Keizer Frans Joseph, over zijn regeering thans nog het volgende De jonge keizer stond in de eerste jaren van zyn regeering onder den invloed van prins Felix Schwarzen berg, aan wien het, naast Wiodisch- griitz en Radetzky, te danken was, dat Oostenrijk na de revolutie blijk baar sterker was, dan te voren. Zijn eerste taak was, Hongarije tot gehoor zaamheid te brengen, want deMagy- aren weigerden de abdicatie te er kennen, voor zooven deze Hongarije betrof. Op grond dat zulk een daad alleen geldig was met de toestem ming van het Hongaarsche -Parle ment. Een andere oorzaak van han hou ding was, dat Frans Jozef, in tegen stelling met zijn voorganger, den eed niet afgelegd had, om de Hongaarsche constitutie te eerbiedigen, welke Schwarzenberg wilde te niet doen. Aan den oorlog, welke volgde, nam de keizer zelf deel. De strijd werd niet tot een goed einde gebracht, dan nadat do hulp der Russen inge roepen was. Hongarije, van zijn onde constitutie verstoken, werd een inte- greerend deel van het Oostenrijksche Keizerrijk. t De nieuwe régeering begon aldus onder ongunstige voorteekenen. Met de onderdrukking van de vryheid in Italië, Hongarije en Duitschland. In 1853 deed de Hongaar Lebenyi een aanslag op het leven van den Keizer en braChtohem met een mes, een ernstige woneRtoe. Met den dood van Schwarzenberg in 1852 begon de persoonlijke regee ring van den keizer inderdaad, en daarmede de lange proefnemingen, waaraan Oostenrijk onderworpen werd. In het algemeen kan gezegd wor den, dat de keizer gedurende zijn lange regeering verder de werkelijke heerscher over zijn gebied bleef. Bij hem berustte niet slechts de benoe ming en het ontslag van zijn Minis ters, maar hij leidde zelf hun politiek. En door zijn groote kennis van zaken, zijn vöortdurenden ijver en helder- heid van oordeel waarvan allen, die met hem in aanraking kwamen, getuigden was hij in staat om zelf „Nu ziet u wel! Julie lachte luid'. Triomfanteilijk keek zij haar man aan: „Heb je gdhoorul, wat je moeder fegt?” 'Hij antwoord/dle er niete op. „Ik zal moeders mand eens haten, Bedde hij, „dan kan ze die uitpakken. Ik geloof, olat er iemand in den winkel is.” Hij ging, zette dé mand voor het bedi en verliet de kamer toen weer. „Zoo is1 het altijd, klaagdle dé vrouw: „Ik zou hem toch zoo graag meer bij mij hebben..” Zij werdl vev- trouwelijk. Het beviel haar, dlathaar échoonmioedér, zooveel had nnecige- bracht. Ja, zij waai tooh gletzien bij de familie, al wasl zij vroeger slechts dienstmaagd bij hem geweest, hierin huis. Dat zou ook wat mlooisi zijn, een vrouw die qen man zeven kin deren had geschonken, niet te achten- Zij vertelde haar sthoonimioedjer meer dan zij ooit had gézegd1. De zaak ging nu heel goed', beter dlan vroe-_ ger. Alsl zij een flinken jongenman hadden-, zou het zelfs zeer goed gaan. Dat zij boven in het hui^i twee wo ningen leeg “hadden staan waö niet zoo erg. Jacob zeide dat de mton- achen tegenwoordig allen nieuw, mo dern wildén wohen, en dlaarom' de vrouw zweeg. In haar koorts- afchtige oogen schemerde een geheime onrust, zij vestigde ze vast op haar schoonmoeder en zeidehaaétlg:-,,Heeft u het gezien,n aan d'en overkant bot wt iemand ook een nieuw huist. Er tó

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1916 | | pagina 1