:et
SMITS,
letamw
i’
'KENl
i
Verslag
d van Gouda.
löhikkingeJdaarop
i in boekf rmaat
ES VOOB
M.
Zaterdag 25 November 1916.
55e Jaargang.
r
No. 13231.
XTï©"vx"ws- ©zx -^.c9.Tr©xt©zi.,tïe“bl©-cH. voor O'O’vlcLsu ©xx Oxcxstx©lc:©xi-
behalve Zon- en Feestdagen.
PRIJS DER ADVERTENTIËN: 7
Van 1—5 gewone regain mat bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer.0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van t—5 regels 10.35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
handel.
SUS
Verschijnt dagelijks
dlN.
Uitgevers A.
A.
Gemengd Oorlognienws.
Feuilleton.
Buiten de Stadspoorten.
-
ende plaatsen
i ’s-öravenhage. 1
[o. 45). i
en Leerares.
MM- ii iniicniK
School, Oouwe 109.
ZELENDOORN.
Telefoon Interc’ 82.
Eerste Blad.
Twee leasen uifrde tijds
omstandigheden.
EN ZOÖBL Telefoon Interc. 82.
B. Gouda.
BRINKMAN
-r.
althans niet meer volledig. De vraag;
1_ JL-L- L_t aanbod ervan
A
135
f 1.25
1.50
i
hi
R.
kte van die oorloge-
I WaiL.,.
anotron
rerk.
J
Near het Duitsch van
CLARA V1EBIG.
Bewerkt door I. P. WE8SEL1NK—
VAN BO6SUM met autorisatie van de
schrijfster.
(Naidruk verboden.)
VTJES,
NESTJES,
pond,
gebeurd was. Een vijandelijk bataljon kreeg
tot zyn zichtbare ontzetting plotseling vuur
uit den rug, terwijl het nog met het front
naar het noorden op den aanval wachtte.
Den lOden November waren de toebe
reidselen tot den hoofdaanval in Het Vul
can en Czurduk gebied gereed. De eigen
lijke hoofdaanval vond den llden Novem
ber plaats, maar reeds den lOden werd er
scherp en met succes aangepakt. Men had
met zijn toebereidselen reeds in zoover on-
middelljjk succes gehad, dat de Roemenen
by de moeilijkheid vair het terrein niet meer
in staat waren zich naar den nieuwen toe
stand te groepeeren. Om te verhinderen, dat
uit de naburige passen versterkingen wer
den gehaald,vielen wy tegelijkertijd ook met
kracht aan in de passen by Kroonstadt. Den
12den November werd de taai verdedigde
stelling der Roemenen by Boembesi aan den
uitgang van de Czerduk-pas genomen. Hier
bij hebben evenals overal bij den strijd in
het gebergte onze zware mortieren het be
slissende woord gesproken. Een van de ge
pantserde koepeltorens der Roemenen werd
door een granaat getroffen en meer dan
tien meter ver weg geslingerd. Met snel
nadringen werd dan het voorterrein bezet.
Den 16den November reed ik door den
prachtigen pasweg naar Targu Jui, een rij
ke en aanzienlijke landstad ten zuiden van
de pas, de eerste groote plaats aah den weg
naar Crajowa, in vogelvluchthemels breed
ongeveer veertig kilometer ten zuiden van
de grens gelegen. Alle inwoners zijn ge
vlucht. De Roemenen maakten eerst aan
stalten de hoogten ten zuiden van de stad te
verdedigen, maar ook deze stelling hebben
zjj reeds lang moeten ontruimen.
Over dezen strijd schrijft de correspon
dentie Heer und Politik:
De verdediging der Roemenen had aan
hardnekkigheid niets te wenschen over ge
laten. Zy wisten welk een beteekenis de
stryd op dit breede grensfront moest heb
ben voor de onderwerping van hun land.
Ofschoon de Roemenen voortdurend ver-
sche troepen aanvoerden gelukte het het
front bij Jiul Gilert te breken en naar het
zuiden door te dringen. De gewichtige
spoorwegen DrsewaCrajowa, die' van
Thezievar over OrsowaCrajowaPitesci
naar Boekarest loopt hebben onze troepen
bereikt. In het midden tusschen Crsowa en
Crajowa, bij Filiasu is deze van west naar
oost loopende spoorv^g reeds 36 kilometer
ten zuiden van de Roemeensche grens gele
gen, een bewijs hoe diep de doorbraak ge
lukte. De Roemènen hebben weliswaar een
poging gedaan in den slag van Targu Jui
met behulp van snel aangevoerde reserves
onze troepen omtrekkend op den oosteljjken
vleugel aan te vallen, in de hoop ons front
hier door te breken en de aan de Jiu strij
dende linie te kunnen oprollen. Daardoor
hadden zij het gevaar van een doorbraak
van hun eigen front het best afgewend. De
poging mislukte volkomen. De buit van
SB-HHSB m», P-TVl... -
a. w. de handel niet meer functioneert op de
basis, waarop de kooplieden zich bij hunne
werkzaamheden stellen ,nu is er aan dit
artikel gebrek, nu is een andere handels-
waar minder deugdelijk, nu is er een derde
product veel te duur, nu is het economisch
leven ontwricht.
En nu ziet men tegelijk, dat ook de han
delaar een taak vervult, die voor de ge
meenschap in haar geheel van gewicht is,
nu begrijpen velen pas, dat de koopman niet
alleen voor eigen voordeel werkt, maar dat
hij in onze gemeenschap even onmisbaar
is als de ambtenaar of de geleerde.
Daarmede zal ook voor hen, die zich tot
dusverre geen rekenschap daarvan hadden
gegeven, vast staan, dat de handelaar, wel
verre van eene minderwaardige functie in
be-
sa-
)houWburg. 8 ufl
De Bruiloft vi
De doorbraak in Roemenië.
Over de doorbraak in het Jiu-gebied seint
mbtenaar, deri jmierw^Mr, deiM Zimmermann dd. 20 November aan de peut-
den medicus zooveel hooger dan» sche Tageszeitung:
Onze cavalerie veegt den vijand zuidelijk
en westelijk tot aan de hoofdspoorltjn naar
Crsowa voor zich uit. Waar nog krachtige
tegenstand geboden wordt, breken deze
onze marschcolonnes en zoo zijn we hier
midden in een succesvollen bewegingsoor
log. De afsperring van de Roemeensche pas
sen is grondig doorgebroken. Bij Crsowa
staat nog een kleine Roemeensche verde-
digingsgroep, waarvan men moet afwach
ten, wat zij nu doen zal.
De Roemenen hebben ook hier dapperen
tegenstand geboden. De Beieren en ook de
Wurtembergers hebben een groot aandeel
gehad in ons succes. In de troepen heerscht
overwinningsstemming. De overmoed is zoo
groot, dat zelfs de begeleidingsmanschap-
pen van de tros kleine vyandelyke troepen-
afdeelingen, die nog in het gebergte zitten,
voortdurend met succes gevechten leveren
en daarby gevangenen maken. Een van deze
colonne-afdeelingen had een botsing met
een vijandelijk bataljon en speelde het klaar
dit uit zijn stelling te schieten. De terug
tocht van de hoofdmacht van den vijand is
zoo snel in zyn werk gegaan, dat afdeelin-
gen, die het bevel tot den terugtocht niet
meer bereikt had, vaak niet wisten, wat er
ge vrouw Lictoow, die zij toevallig
bij de Haiteséhe poort had aangetrof
fen, toen zij op dien omnibue wacht
te. Op het laatste oogenblik was
vrouw Lietzow komen aan rennen,; en
nu zat zij in dén omnibus, buiten
adem, keek strak voor zich uit en
snakte naar, lucht.
„Zijt ge nog altijcii niet op adem?
3 voedingswaarde,
n Medailtea.
PRIJS VAN HÉT ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen wonlen dagelijks
Markt 31, bjj Onze! .Agentenden
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
iana ais nei onze, dat voor
halffabrikaten is aange-
men ziet ze nu
inkelen floor hoo-J
bouw en i® som-l
I voor de groote
an schier alle Ie-;
,lt wezen der zaak:
jkenen beschermende rechten niet an-<
«nuneruig, waar-!
ondervinden.
van den oorlog,!
i der oorzaken is,
vrijen handel!
^orlog zullen dus!
aangenomen aan ons Bureau:
Boekhandel en de Postkantoren.
vooruitl staling.
De prijs van levensmiddelen en industri
eel© waren zoo hebben wy het altijd ge
leerd wordt bepaald door vraag en aan- j
bod; minimum van den verkoopsprijs van-
zeker artikel wordt gevonden, door by de*
kosten van voortbrenging op te tellen; de
ondernemingswinst, en de. kosten van distri
butie.
Dit, schijnt tegenwoordig niet meer te
gelden, althans niet meer vollel„ Z-
naar alle artikelen schijnt het r"“’
te overtreffen; d<«prijzen van alle waren.
fsrtijging
iep dan,i
orzaken,}
ten van'
«worden1
Oor een
n ander
sen een
g waren
i nemen, i 1D i
len: ook zonder onze
Jouden we hooge, zeer#
hooge prijzen zien.’jOp rekening v|n den
willekeur ten eigen /bate van die oorloge-1
winstmakers komt slechts een gedeelte van J
de prijsstijging. j als
Zy, die luide klagen over de regeering,*t et
die maar niet kan beletten of, naar som-P geve
migen durven zeggen, niet wTl beletten, Van
dat alles zoo duur wondt, zien voorbij dat
de prijsstijging^van onze dagen deze twee,;
wel te onderscheiden, oorzaken heeft; de*
natuurlijke pr^verhooging van kost- en
distributieprijs eenerzyds en de willekeu
rige verhooging, van den verkoopsprijs door
de voortbrengers en de handelaren ander-
Alleen tegen deze tweede oorzaak van
de prijsstijging van de levensmiddelen kam
de regeering maatregelen nemen, door
zij het met behulp van den tusschenhan-
del of niet de distributie zelf ter hand,
te nemen.
Tegen de natuurlijke prijsstijging kan de!
regeering niets doen. Wel kan zjj, als zij
de goederen goedkooper verkoopt, dan zij
ze inkoopt, den consument aan levenmidde
len helpen tegen lage prijzen, maar dan
past de belastingbetalende burger het ver
schil en de kosten van distributie by.
Dat is dus eene wyze van doen, die al
leen ten gunste van de min of meer be-
hoeftigen behoort te worden gevolgd en dan
nog slechts ten aanzien van de allereerste?
noodzakelijke levensbehoeften.
De natuurlijke prijsstijging van alle ar
tikelen de index-cyfers van de econo-
De tegenwoordige tijdsomstandigheden
zullen de menschen veel lessen geven; de
meeste van die lessen zijn nu nog niet te
formuleeren. Maar twee van die lessen ken
nen wij reeds: de eene is, dat de vrijhandel
de eerste voorwaarde is voor de volkswel
vaart; de tweede, dat de handel en zjj, die
hem uitoefenen, meer waardeering verdie
nen, dan velen ten onrechte hebben ge
meend.
GOUBSCHE (DlIRANT
oc. de Réunie. Le
afdl Gouda Vrije.
Ichouwburg. 8 u.
ned. Dir. Royaante.
Genoegen, 7% uur.
kinderen van Be
at.
Genoegen, 8 uur.
len vergadering
dervinden en die leiden tot de zoo veel
zorg barende prijsverhooging van levens-?
middelen, van kleeren, van steenkool, van
hout en anderewbouM-L.
de huishuren, zullen naar wij hopen voor
goed een einde maken aim de protectionisti
sche neigingen, die in ons land af en toe
boven komen. Nu ondervindt elk Nederlan
der aan den lijve, wat de gevolgen zijn van
een kunstmatige bemoeilijking van het ver
keer. Wat de vryhandelaren hebben voor
speld als gevolgen van beschermende rech-
wel dat ik wat te doen heb!”
„Hm biped je ook nog' piano?”
„Neen, neen.” Af werend hief Au-
giiste beide handenr op. Al het bloed
stroomde naar het bleek gezicht en
kleurde het rood.
„Nu 8hn ben ik tevreden. Dan zal
allee wel goed glaan. Een man na-
loopen is altijd slecht Maar mtokkeK
moet je ook niet tegen hetm in
het gehoed niet{ Guste!” Haar moe
der hid vermanend den vinger op.
Augnfite wafl» zeer dil. Ternauwer
nood vroeg zij naar huid. Zij dp rak
ook niet, over haar man. „Juliuö ie
altijd zoo kieeieh jegene mij,” dat was
het eenige, wat zij van hem? zeide.
Moeizaam werd zoo het gedprek
‘voortgefeleept Zij raten in Auguste’d
mooie kamer, ofdchoon moeder Bade-
kow liever in de keuken wae geb!e-_
ven. Daar was het gezelliger; ver
scheiden blauwgestreepte potten en
potjea stonden op tfe lijat rondoom den
rookvangen K«nt met blauwe linten
doorregen vereierdé de planken langs
den muur,i waarop koperen pannen
glinsterden- AUee zoo aardig en
nieuw. Maar het gemelijke geeicht
der jonge vrouw jverd niet andere';
de moeder beetude&de hét: het was
eigenlijk niet eemö gjemeiijk, hetwa»
meer treurig. Maar zij klaagde niet.
Zij wad heel kalmi, haar kalmte viel
dubbel op, na de opgewondenheid
van Jacob’d vrouw; maar dat deed
do moederr daarom toch niet aangena
mer aan. Aid men Auguste aankeek,
ht 1879.)
ten voor 'n klein land als net onze,
grondstoffen en 1--
weten op het buitenland
optreden. Voordeel voor
gere winsten in den lan
migje industrieën, nade
mr0sa door prijsstijging
vehfibenoodigdheden. In 1
bet^J^..^.. L1-- - -
ders dan eene verkeersbdemmering,
va» wij nu de zegeni^gc^
Zoo wijzen de gevolg»
waarvan de protectie éi
o|f?)de noodzakelijkheid
ert vry verkeer en na dfl
dd protection!8ten wef toontje lager
®e handel kan in dit gevolg van den oor- T
lag^een troost vinden voor de groote bezwa-onze maatschappij te verrichten, een
refil die hij in dezen tijd ondervindt. langrijke rol speelt in het ingewikkelde
van ue pryaen. Maar nog in een ander opzicht mag de< menstel van het gemeenschapsleven,
moesten, ook al was er» handel tevreden zijn over de leering, die de' -
--- v-j tegenwoordige levensomstandigheden ons
gullen hebben gebracht.
Ontkend kan niet wordén, dat in de krin-l
gen van geleerden en ambtenaren, van»
allen, die buiteif den handel staan, het ge-|
voel bestaat, dat de handel feitelijk een?
minderwaardig beroep is. Men weet er over»
"“filgemeen veel te weinig van wat er aan
leldrijven vastzit. Men denkt er dat dei
Jelaar koopt tegen eeè zekeren pry's
vérkoopt tegen een hoogeren prijs, een;
kunstje, dat al heel eenvoudig schijnt en?
dat’ dus iedereen zou kunnen verrichten.
Bovendien ziet men in het eigen ambt of»
beroep wel het middel om den kost te ver-i
dienen, doch ook en vooral den arbeid teni
algemeenen nutte. Men aeht dus de taak,
van den ambtenaar, dw jmderwiji
rechter en
die van den industrieel of van den handels-?
man, omdat de arbeid van nijveren en han-s
delaren alleen gericht is op eigen voordeel»
en geen altruïstische zijde heeft.
Dit zal nu anders Worden. JNu de regee-?
ring ten aanzien van sommige artikeleii in|
het vrije handelsverkeer ingrijpt, nu blijkt»
telkens, dat bij alleen goeden wil, die bij?
haar voorzit, en ondanks alle adviezen van?
hare deskundigen, haar koopmansschep tet
wenschen overlaat. Iedereen klaagt. Zijn:
vele klachten ook overdreven of onbillijk, j
dat er reden tot klagen is, ontkent niemand.;
De oud-Minister Treub heeft zelfs van tel
voren ingezien en voorspeld, dat de over-»
wij geregeld Üjd
m ontvangen r
trien, vernjtkeltfki
tal h SMi Jf*
-
’Drukkerij
ZOON -Goud*.
ten niet zou kunnen vermijden.
Maar, zoo blijkt nu, dan is het koopman-»
zijn ook niet zoo gemakkelyk, als velen wel i
mwmaterialen, en dus van hebben gemeend; dan hebben tallooze niet-i
kooplieden de moeilijkheden, aan de uitoefe-»
ning van den handel verbonden, toch welf
wat al te geringschattend bezien.
Dit zal den handel ongetwijfeld relevee-f
ren in de oogen der buitenstaanders.
Maar er is meer. Nu de handel zyn wegem
ziet versperd, nu hy veelal van boven af im
zijne bewegingen wordt belemmerd, nu, m.i
zou mien wnreimpel niet dlenken, dat 1
zij uit liefde getrouwd was, alleens
uif Hefflie! Men moeet haar de woor-f
den letterlijk uit de keel tfekken en-
hoe meest zoo ioinand eigenlijk tinten
kul J
„Ik wa» zoo pa» bij Jacob,” zei
de baar mbedér eindelijk; zij wiet
niet veel meer te zeggen. „Ach, dat
weet je nog in het geheel niet Ziji ^Hemel neen!”
hebben gisteren een kleinen jongen s T,1la lr
gekregen. Alweer
Als antwoord een zucht. Auguste
was. nog bleeker geworden, haar oo-'
gen werdén groot. Zij zat naaet moe
der op de pluchen sofa atetof zij geen
adem kon halen. „Zoo... dat doet
mij genoegen... ik wilde... ifcwendch-
te... ik... meer zpidé zij niet, haaï
lippen trilden...
Wa» Auguste op het punt geweest
te weenen? Daarover brak moeder
Badekow zich het hoofd, toen zij in
dien avondWchetmer naar hui» reed.
Wat werd het nu reed» vroeg don
ker! En vochtig! Vochtige nevelen
legden zich als spookachtige gestal
ten over het veld. Ze kropen naajr.
Hanné Badekow vouwde de handen
in haar öchoot. Droeve voorgevoe
len overvielen haar, zij slopen na
der al» gindsiche sbhimtoen, niet her
kenbaar zij weerde ze af. Zooals
het kwam, mioeet men het wel ne
men, maar voordat het er wad, be
hoefde men er toch gteen angstvoor
te hebben!
Zij begon een gedprek met dejon-
m i s t spreken duidelijk voor wie nog‘mocht
meenen, dat het zöo erg niet is heeft al-
lerlei oorzaken, die met den öorlog nauw sa- i
menhangen, al liepen dan reeds vóór Au
gustus 1914 de prijzen sterk op.
Laat-ons enkele van die oorzaken nagaan.
Uit den aard der saak is de produètie van i
schier alle artikelen verminderd; 'de mil-
lioenen werklieden, die nu tegen elkaar?
vechten, nemen geen deel aan de productie 1
van landbouw- en i^dustrieele producten.
De strijdende legers consumeeren veel 1
meier eet- en drinkwaren dan de gezamenlij-
ke Bijrijders in vredestijd doen en de traag;
niar levensmiddelen is dus gestegen.
Hier blijkt nu, dat de wet van vraag en
aApbod geenszins buiten werking is gesteld?
al^chynt dit in sommige opzichten het ge-J
val te zijn. Verminderde productie en ver-
meerderde vraag werken samen tot eene
Stérke verhoötog van de prijzen.
Maar bovendien i
meer evenwicht tusschen vraag en aanbod,!
de prijzerf lwel óploopen. Bij ftt verminder--
de aantal ‘beschikbare werklieden immers
Roesten fcte loonen wel stijgen; daarbij be-
reikten de vrachten een ongekende hoogte
en reeds deze beide oorzaken: de hoogere
loonen en de teer hooge vrachten hadden!
groote prjjsverhooging als natuurlijk ge-i
ivolg.
.1 Dé sterk opgeloopen vracht en in nog;
‘meerdere mate de aan het internationaal!
verkeer gestelde möeilijkheden en het ge-»
heel stop zetten van het verkeer tusschen,
de beide groepen der oorlogvoerende mo
gendheden zyn er oorzaak van, dat niet zoo-
als in normale tijden de prijsstijging van
een of ander artikel onmiddUlijk wordt’
jvolgd door den aanvoer van dat artikel
i elders en de prijs hier te lande kan niet
hooger zyn dan de prijs elders, verhoogd
met den vnchtprys.
Nu is dat anders. Als de beperkte voor
raad van een handelsartikel tot prijsstij
ging leidt, kan de handel niet, zooals hij dat
pleegt te doen, voor onmiddellijken aanvoer
van elders zorgen; hooge vrachten, ja, een
groot tekort aan scheepsruimte en dus dik-s
wijls de onmogelijkheid van vervoer, het
oorlogsrisico en alle verdere belemmerin
gen, die het ruilverkeer ondervindt, maken»
dat de natuurlijke wegen, waarop prijsstij
ging wordt bestreden, zijn afgesloten al-'
thans zeer moeilijk begaanbaar zyn gewor
den. -
De bezwaren, die handel en verkeer on-? heid bij hare economische maatregelen fou->
Idla schrok op: een blik vol at-
keer trof de vraagater, dat zij nu
jui»t die had1 moeten treffen! Het was
haar recht onaangenaam'. Oïiwillig gaf
zij antwoord. Al» die daar wist, dat
August»’»1 man haar had' gekust! Dat
hij haar toen de winkelueur helde,
snel in het kleine kamertje had ge
duwd, dht achter dien winkel lag
Geen venster was daarin en er
brandde ook geen licht. En uat hij
toen bij haar was gekomen en dai
hij haar daftr. maar wat gingen
haar anoéren aan?! Ida’» strakke
blik werd levendiger, haar ademha
ling kalmer, een atil lachje opende
haar vastgeöloten iriond: zij wilde le
ven, leven. Zij had! Julius lief -
het wa» toch geen leVen in Tempel
hof!
Zij »prak nu vriéndelijker met de
oudte vrouw, maar onderwijl Keek zij
door het venster naar het duistere
veld: het wad weirkdijk niet zoo hui
veringwekkend, al» zij het zich al
tijd had' voorgwteld. Het was alleen
maar eenzaam en dat wa» goed ook.
Op klaarlichten dag wad het ook
eenzaam. Overal elders wa» men niet
zeker, maar hier zou geen bespieder
zijn. Een bittere trek maakte het
mooie gezicht der jonge vrouw lee-
lijker: Karl Die liet zich niet
meer aan haar gelegen liggen. Die
zat altijd! in zijn kroeg. En de klei
ne?! Iets al»1 haat kwam in het fon
kelende licht harer oogen. „Zwijg!”
zou zij haar bevelend toefluisteren,
wanneer zij het hui» verliet. En die
wae verstandig genoeg, die zou zwij
gen.
„Hoe maakt het uwe Huidla. I» zij
nog altijd zoo klein en handigl?!”
vroeg vrouw Badtekow.
Vrouw Lietzow söhrok zoo, dat zij
32)
„Hoe zou het mij gaan?!” Het
klonk wanhopend. Maar daarna ver
mand» Auguate zich en wierp het
hoofri in den nek. „Het gaat mij heel
goed!”
„Zoo, dat i» móói."
De oude vrouw Badekow begon uit
te pakken. „Daar heb jevleedcil voor*
Zontlag^. Eergisteren, heeft Johann ge-
elach* het ram1 i» fijn?, maar hij
had helaas1 rijn poot gebroken,
hV pacest weg!”
Bedrijvig wa» zij in de weer in
de mand, maar dhaa-bij keek zij ter
sluik» naar het gelaat harer doch
ter. Die wa» nog steeds' bleek. „Wat
voer je eigenlijk zoo’n ganrishendag
uit?”
„Ik kook, ik naai, ik haak, ik
ik” zij haperde.
i,Nu? En wet nog meer?”
„God moedér, ik ben toch geen
kind meer, flat u irij zoo Uitvraagt!”
Augutte werd ongeduldig. „Ik zorg
verbleekte: Waarom moest die oude
nu juist aan haar denken?!
„Zij eet en drinkt genoeg, maar
worrt toch niet groot,” antwoordde
zij kortaf.
Zoo, vrouw Lietzow ateheen niet
graag te hébben, dat men naar haar
stiefdochter vroeg! Ifanne Badekow
begon aan een ander ondlerwerp: Zij
wist zelf niet waarom', maar heden
had zij groote behoefte om te praten.
„Wat zegt ge van de nieuwe vil
la, welke Paul Lengnick voor zijn
jong<e vrouw heeft gebouwd? Ven
sters, bijna zoo hoog al» in dé kerk,
en boven elk een fraaie versiering
van verguld étuftwörk.
-,r, J,,,:" - .un jllr-
ftijgep tennünste onrustbarend.
Bij nadere analyse van de priji
worden we wel wa| wijzer. We rii
dat; dóór aanstonds jte bespreken ck>
de’productte- en d|i dffetributieko^
de (meeste artikelen grooter zyn M?
<en dat de prijsstijging hierdoor
deel' wordt Gemotiveerd. Maar ee$
deel van die, jrijsv^rhooging is alft
gevolg hiervan, datde bezitters de$
buitensporig* winst*
Met andere worn
oorlogswinstraakers
fWordt vervolgd.)
