SMITS,
taadel.
Gouda.
o
II
‘I
I
11
iwd adres
BS VOOR
m.
iedingea
JL
Courant
i
55e Jaargang.
0*0* I
behalve Zon-
Telefoon latere. 82.
Feuilleton.
TID-£u-
t
I
f
r i.s
Buiten de Stadspoorten.
ij'
ie# koste# sleekO
en Feestdagen.
UiigeverTA. BRDTOKAyEN ZOON.Telefoon latere. 82.
Buitenlandsch Nieuws.
^lit om ar loment.
Z'.
Dinsdag 19 December 1916.
ISTie'v.'ws- ©zx -^d."v"©ztezxti.©”61ei.cL voor GroxxcLeu easLOaacxstrelcezx-
Verschijnt dagelijks
M«t
nieuw
ernstige
in
aan het Bureau.
(Wordt vervolgd),
fried en keek tersluik» naar den vollen
m zijner schoonzuster. Het jeukte hem
vinger». Hy was de perste die er weer
teen was, zijn hart was ontvankelijk,
ztfn maag ook: Lene had uitmuntend
;ebeuir-
- ztgt
liet
t 1879.)
1.50
lade* i
zagen
N»ar het Duitsch van
CIxARA VIBB1G.
Bewerkt door I. P. WEBSEI.JNK-
VAN BOS8UM mei autorisatie va» de
schrijfster.
(Nadruk verboden.)
nsschen de HJI. 1
munitie
die nah
munitie
i de
WW.
eUÜBg:
,voor elke ragd
5V
i
ten einde te beletten, dat men te veel levens
middelen ineens koopt
Blijkens een bekendmaking van den pfe-
fect van Athene, zijn ten huize van Veni-
zelo» 66 geweren met 6000 patronen, 19
revolvers met 4500 patronen, 15 handgm-
naten, 15 kartetsen en 1QQ dynamietpatuo-
nen gevonden.
dpr rich met in
fer minsten» efen
i eer en, ontvangen
lijnende nummers
iunstmin, i--
Anti Oorlof
BERICHT.
NIEUWE ARONNE’s,
gang van 1 Jan 1917 W
kwartaal op dit blad abOnn
van tot dien datum verschi
GRATIS.
De abonnementsprijs bedraagt
f 1.25 per 3 maanden
of by wekeltfksche betaling
10 cents per week.
het geïllustreerd Zondagsblad (njet.
gratis verzekering tegen ongelukken
f 1.75 per kwartaal
of 14 cents per week.
Abonnementen worden aangenomen apn
het Bureau, door de agenten en de loopefs.
DE ADMINISTRATIE.
„One O~>«#£
PRUS DER AOVERTENTIÉN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer0.10
liy drie achtereenvolgende plaatsingen worden dele tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames fO.J5 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
ren en stoffa^
EN is by
SSING,
<- Gouda,
zen, prima mate*
e aan alle men-
ENGELAND.
Da l.ngoteche regeeriug hoopt hot Par-
leuioDt 22 December te kunnen vWrdagwi
en do nieuwe zitting in het begin van
hdbruari to beginnen.
Het ontwerp op dfe oorlogaieening, dat
het departement vau financiën machtigt,
de looting te gelegener tijd' uil le Se
ven, voor het geval het Hui» niet bijeen
is, behoort tot do maatregelen, die vóór
de verdaging moet wordai afgedaan.
73 inrichtingen worden, nog bij de reeds
bestaande munitiefabrieken gevoegd. Het
geheele aantal gecontroleerde fabrieken,
onder toezicht van het departement vau
aan den gang, bedraagt nu 4öttö,
tuur lijk een ontzaglijke hoeveelheid
kunnen leveren.
TWEEDE KAMER.
Varia.
Voor de derde maal had de Tweede
Kamer een ernorm bedrag te ieenen.
Thans was het weer honderd vijf en twin
tig mil Hoen gulden. En daarmede zullen
PREE 10 CENT
Beng.
o Schouwburg
liog „Die HM**’
frukkerij
,OON Geste-
wij(er«M SM
OatTMgWI n.
.ermekdljkM
I ts •»-*
0N8 OVERZICHT.
n zou van een Engelschman even
moeilijk afstand van zyn vloot kunnen
ejschen als van een Duitscher van zjjn legfr.
Maar daarboven gaat toch een gemeen
schappelijk belang om een toekomstige uit
barsting van een nieuwen vreeset ijken oor
log te verhinderen en een verder stijgen der
militaire lasten, wélke door de oorlogsscha
den en renten daarvan reeds nu ontzaglik
zijn toegenomen, te voorkomen. Daarom
ligt de vraag voor de hand of niet een ge
deelte van de beveiliging, welke de volkeren
tot dusverre uitsluitend in'hun weermacht
zochten, door andere middelen is te ver
vangen en of niet door overeenkomsten het
wantrouwen kan werden getemperd en een
ernstige verlichting van de toerustingen kan
worden vrfArégen. Vroegere pogingen ble
ven door onmiskenbare moeilijkheden
vruchteloos, maar de gebeurtenissen toonen
aan, dat de toestand zooals die tot dusverre
was, tot de chaos van Hoed en vernieling
leidde. Verdere toeneming van de bewape
ning zou zelfs de krachten van den sterk
ste te boven gaan.”
Dit is het betoog van de „Frankf. Emi
tting”, een invloedrijk Duitsch blad, dat fle
mogelijkheid van beperking der bewapening
bepleit en tot de conclusie komt, dat deze
zeer wel mogelijk is. „Wanneer”, zegt ten
slotte het blad, „de Entente thans de vre
desvoorstellen zou afslaan, zou zij een risi,-
co op zich nemen, omdat zij den nu fnogeifj-
ken vrede door overeenkomst niet wil. Tup-
schen de oorlogvoerenden beslaan, naast
tegenstellingen, ook gemeenschappelijke be
langen ,in de eerste plaats wel het belang
óm Europa niet te laten vernietigen.
Wanneer de vrede eerst na verderen
strijd wordt bevochten en dan zonder erbar
men wordt opgelegd, zet de baat zich vafet
en wordt bij de verliezende partij het ver
langen naar wftpak geboren. Het gevolg
daarvan zal zijn ,dat juist datgene, wat 4e
Entente als oorlogsdoel noemt, niet zal be
reikt worden, n.1. een duurzame vrede.”
Deze hadT^eds willen mokken: neen, het
koken loonde werkelijk de moeite niet, moe
der en Marianne namen in het geheel niet»
nu straalde zij echter van blijdschap.
Grete had ook niet met haar gewonen eet
lust toegetast. Op het laatste oogénblik was
zij hoogrood komen aanstormen. Zij had
zich zeer geërgerd over ipieke. Die wist
toch, dat zij op de tweelingen zou passen,
als moeder uitging anders gingen ze als
wilden te keer, gooiden elkaar met de kus
sens van het bed, - maar het werd zeven
uur, half acht sloeg het rirods, kwart voor
acht werd het en Mieke had zich nog niet
laten zien. Eindelijk was z(j komen aanslof-
fen, die Buffert! By den dag werd zij dikker
van louter luiheid. Grete had zfeh niet
kunnen bedwingen. Zjj had haar een oor
veeg gegeven; zy beefde nog van torn. „Zeg
haar toch een» duchtig de waarheid viel
zü tegen haar schoonmoeder uit. „Gtf ztft
veel te toegevend tegen haar. Die moest
mijn dochter zjjn, nu!”
»Je kinderen zijn nu nog klein, wacht
maar eerst af,” zeide vrouw Badekow.
Zjj had het zonder eenige geraaktheid ge
zegd, maar Johann meende toch, dat hij zy
vrouw moest bijvallen.
ven te trouwen zijn dienstbode!” Kj
krabde zich het hoofd.
M)
Wat weet jij er van, Friedrichstrasse is
een goede stand!” Hoe meer Jacob voelde,
dat Johann’s opmerking niet zoo heel onge
grond was, te ontstemder werd hy. „Em
boer bljjft een boer? Zamel jp talers toch
liever in een kous en verstop die-in den
stroozak!”
Jacob, Jacob!” Marianne leunde zich
tegen hem aan met haar gansche, zachte
volheid. „Waarom ben je zoo opgewonden?"
„Iemand zou niet opgewonden zijn. Daar
komt men dat eind naar hier en krijgt niets
dan verwijten te hooren.” Haar broeder
wilde haar wegduwen.
Maar zij liet hem niet los. Zij streek hem
over de wangen rechts en links met de hand,
waaraan de beide trouwringen breed glin
sterden; zy had een mooie hand met kuil
tjes welke door geen harden arbeid wfs
ontsierd. „Beste broer, wy maken je todh
geen verwijten. Wij houden toch allen veel
van je. Wtf zijn slechts bezorgd over jef
i Haar stem klonk week; al de harteltfkheM
welke de weduwe aan niemand ken seben-
Toen stond de oude vrouw Badekt
van de sofa; tot zoo lang had zij onbè
Ijjk gezeten, de handen gevouwen in den
schoot en geen woord had z(j gesproken.
Nu zeide zij: „Dat Jacob haar heeft ge
trouwd, dat vind ik nog het fatsoenlijkste.
Maar dat hij haar geen klap op den mond
heeft gegeven, op den juisten tijd, dat neem
ik hem kwalijk. Ieder is de maker van zijn
eigen geluk, ach ja, mijn arme jongenf*
Een plotselinge smart trilde in haar stem;
zij had het nog nooit zoo gevoeld als heden,
als juist nu, hoe lief zij Jacob wel had.
„Ik zal hem naloopen, ik haal hem nofc
terug,” riep Gottfried. „De madam neem Sc
voor mijn rekening, het is wel een zware
post, maar ik kom wel met haar klaar, fc
smeer haar stroop om dm mond!”
Lene wilde hem terughouden. „Meng ér
je niet in” maar hij zou zich niet hebben
laten weerhouden als Boeder zelf niet mét
kracht te kennen had gegeven: „Nu wil 1c
hem niet zien. Ik kan niet. Hij zou zich ook
te erg moeten schamen. Neen, neen, laét
hem!Waar blijft Grete toch’ Nu willen
we toch gaan eten.”.
In den beginne heerschte er een gedrukte
stemming. Steeds weer wischte Marianne
de tranen af; het waren niet de tot haar ge
richte beleedigende woorden, waarom z|j
weende zoo’n vrouw als Julie kon haar
in het geheel niet beleedigen. Hoéwel ztf
moeder toefluisterde: „Eet maar ik zal hem
niet in den steek laten,” vond zij zelf de
aal vandaag toch te vet, ofschoon zij anders
een goede maag had.
„Een hart als goud," meesmuilde Gott*
I GOIWHEÈÖURANT.
PRUS VAN ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden
Markt 31bij onze Agenten
FKANKRUK.
De „Lmvrnationaiu" zal weer
leven wordieti ingeblazen.
Het congres dier tfooialloien in hel Je-
parU.'jnent Seine heeft na een uitvoerige
bespreking mei 10.028 tegen 408 steia-
men een mótte aangenomen ten gunste
van de hervatting der iirtarnattonaic be
trekkingen tusuchen <ie socialisten dor
ooi logvoerende staten en der onzijdigon,
onder voorwaarde dal Duitsehland en
zijn hondgenooten duidoiljk onwehroveh
vredesvoorstellen doen.
„Ge behoeft hem niet te beklagen,”
schreeuwde zij en richtte zich tot haar
schoonzuster. „Hy heeft het heel goed
vee! te goed, je broertje, je lievelings-
broertje! Myn man heeft je liefde niét
noodig, di eheeft zijn vrouw. En zijne kin
deren, zeven kinderen, dié ik, ikZy
sloeg heftig met haar hand op haar in
gevallen borst, zoodat zij er van schok
te,Jc hem gebaard heb! Daar heeft
hij zich om te bekommeren. En jy foei
schaam 'je, zich zoo te dringen tusschai
man en vrouw zorg maar voor je geld
zakken, of schaf je een man aan ais je hst
niet kunt uithouden. Mijn man
Julie!” Nu was het Jacob die zijn vrouw
meetrok. Juist kwam Lene de deur binnea,
tot nu toe was zy in de keuken bezig ge
weest ,nu wilde zy juist zeggen: „Zoodra
Grete komt kunnen wij beginnen te eten.”...
het paar rende haar bijna onderste boven.
Met verbluft gelaat bleef zij staan, mét
open mond keek zü de twee na, die in het
portaal hoed en mantel van den kapstok
trokken en de straat opstormden.
„Wat is er dan gaande?" Niemand gaf
Lene antwoord. Doodsche stilte heerschte ita
de mooie kamer. Over de wangen van Ma
rianne biggelden een paar tranen.
Eindelijk schraapte Gottfried zich de
keet Hü zeide alsof h(j zich ook met moeite
goed hield: „Arme duivel!”
„Hm” Johann knikte toestemmend. Maar
daarna sprak hy met al de waardigheid
welke paste aan het hoofd der familie en
den altijd onberispelyken man: „Waarom
heeft Jacob haar getrouwd! Nu zit hü
mee. Al» hü al wat met haar bad nu ja
maar daarom had hü haar toch niet hov-
De waarde van dit betoog ligt niet in ide
strekking. Het een oude waarheid dat al
leen door beperking van bewapening de
vrede werkelyk duurzaam kan zijn. Maar
dat een invloedrijk blad al» de „Frankf.” tot
het militairistische Duitschland durft zog
gen: „wü zyn overtuigd dat beperking vhn
bewapening noodig is”, geeft het bewys dat
de pratheid op oorlogsdaden alleen maar
leeft by de regeering, niet by het volk; ligt
de erkenning dat het Duitsche leger, on
danks zijn kwaliteiten toch in de toekomst
zal blijken niet onoverwinbaar te zyn.
De Duitsche sociaal-democratische afge
vaardigde Scheidemann heeft te Keulen een
rede gehouden, en daarin ook over het vre
desaanbod en de vredes-vooruitzichten ge
sproken. Hü meende, dat het aanbod op de
sociaal-democraten in het vijandelyke bui
tenland niet zonder invloed zal blyvan.
Mocht het aanbod worden afgewezen, dan
zou Duitschland zyn laatste krachten op de
been brengen, ten einde overwinnaar te
blyven, want indien het oorlogsdoel van den
vijand verwezenlijkt wordt, dan wee den
Duitschen handel, wee de Duitsche industrie
en driedubbel wee de Duitsche arbeidets.
Duitschland zou dan voor onafzienbaren tijd
de bedelaar van Europa worden. Gevaarlek
en verderfelyk is dan ook de wensch naiir
vrede tegen iederen prijs. Hü noemde het
ook een onjuiste gedachte, dat men spoe*
diget tot vrede zou kunnen geraken door
byv- afstand te doen van Elxua-L°thaiih-
gen. De sociaal-democraten zullen zich te
gen iedere annexatie-gedachte verzetten,
niet alleen van Duitschland, doch ook van
den vÜand, daar iedere verovering de kie
men voor een nieuwen oorlog medebrengt.
Mocht de eerste Februari een vrede bren
gen, die ons van een provincie berooft, dan
zal op 2 Februari reeds aangevangen wa
den mei toerustigen voor een nieuwen oor
log, om de verloren provincies weer terug
te krygen. Het Duitsche volk wil den vrede.
Wil de vüand dien echter niet, dan hebban
wij door de wet op den vaderlandschen hulp
dienst de wapenen reeds bereid. Deze wfct
was noodzakelijk, om de soldaten niet weer
loos te laten. Indien men van de soldaten
in het veld verlangt, dat zü alles, ook hun
leven zullen offeren, dan moet men van 4e
burgers ook de noodige arbeidskracht
eischen, om den soldaten te geven wat noo
dig is, om hun leven zoo duur mogelijk te
verkoopen. Deze laatste passage werd door
de vergadering met luiden by val begroet.
Vandaag zullen Briand èn Lloyd George
spreken ,de een in de Fransche, de ander
in de Engelsche volksvertegenwoordiging.
Misschien dat vandaag reeds telegrammen
iets uit hun rede’» brehgen. Men vindt dit
dan onder „laatste berichten”.
De paus zal, naar bericht wordt, op gee-
nerlei wyze tusschenbeide komen, noch ia-
vloed oefenen ten gunste van aanneming
van de Duitsche vredesvoorstellen. De pao»
vreest, dat een verwerping der voorstellen
door de geallieerden aan zün bemoeiingen
zou kunnen worden geweten.
ken, legde zy er in.
De rimpels verdwenen va nhet voorhoofd
m Jacob. .Ja, jij Jaani»je, dat weet Ik
wel!" zeide hü en wilde den arm om haar
middel slaan.
Maar hü kromp in elkaar. De schrille stem
ztfner vrouw verschrikte hem. Julie was van
de sofa opgestaan, zy sprong letterlük naar
de kachel, hartstochtelyk rukte zü haar man
wa gvan zyn zuster?Dat behoef je je todh
niet te laten doen. Kom, kom, *y gaan!”
Zy had hem onder den arm genomen, en
schoof den slechte onwillig volgende, dje
echter de kracht miste hier het juiste te
doen, naar de kamerdeur.
„Maar neen, neen, gü «uit ons dat toch
niet aandoen, schoonzuster?! Jacob blijf
toch!” Gottfried kwam tusschenbeide, hy
wilde de vertoornde Juli by den arm vatte»,
mar zy rukte zich zoo heftig los, zoo, dat hy
een stuk van haar ingeregen kant in de
hand hield
Dat maakte haar nog woedender: „Wat?
Mijn kant ook no gstuk trekken!! Wü heb
ben Her ntete te doen, jü hebt by ons niet»
te doen. Ik en myn man hebben jouw wijs
heid, niet noodig. Mijn man is tweemaal zoo
verstandig als jelui allen bü elkaar. Hét
raakt onze koude kleeren niet Wat jelui zeg
gen!” Zü trok een gezicht, dat aan haar ge
laat plotseling iets gemeens gaf.
Allen zagen hst Marianne sprong letter
lük terug ;met groot medelijden warai
plotseling hear oogen op haar broer ge
vestigd: ,Ame toerol!” Ach je het w*
rorochrikkottjk getrouwd U zijn, als m«
niet bü elkaar paste! Een diepe zucht ont
wrong zich aan haar bont.
Ook dat nam Julie ate een beleediging op.
Meer dén 16 meolüncgeweren, die zich
in de ruines bevonden, werden vernield
of buitgemaakt.
Aan den zoom van hot HonHtageboach
werd een batterij van 210 m.M. intact
aangelroffen. De kanonnier» lagen dood
naast hunne kanonnen- Daar' waren de
Zouaven aan het werk geweest. Qp geen
enkel punt van het front wa» de vijand
in staal lang tegunstaad1 te bieden. Do
kelders van Bézonvaux waren nog «vol
munitie, die de Duitscher» niet hadden
kunnen wegvoeren. Een Duitsche com
mandant met zijn goheelen atg/ wwdl ge
vangen genomen. De gevangenen maken
den indruk ten zeerste gedemorali*»rd te
zijn en de officieren zijn zeer terneerge
slagen.
Gemengd Oorlogsnieuw*.
De strüd om den Peperhenvel.
De verovering van d» Cöte-de-poivw*
(Peperhenvel) wa» de beolis»ende geb
tenia, die tot de overwinning leidde,
een oorrespondent, schrijvend over
jongste Fransche offensief. Dg Duitschets
boden als wanhopigen tegenstand op den
heuvel en «treden verwoed, toen zij -zich
plotseling in de flank aan lievige fu41-
en etm gewddig maHiinegeweervutr
i blootgesteld. Een regiment van 4e
divisie van generaal Muteeii wau langs
het kanaal gekropen in. Oostelijke rich
ting en er in geslaagd, door een nauw
ravijn achter de Cöte-de-poivre te komen,
waar het de Dultnchecs in den rug aan
viel. Dat was ecu dóbacle voor deDult-
schers, die, mrt in de steek fating van
hunne wapenen, munitie en uitrustingstuk
ken, op de vlucht sloegen. Onze troo-
pen Hndden den linkerkant van het dorp
Louveniont binnen en sneden den Duil-
Hcher» d<ai terugtocht af, die zich daar
op bij honderden overgaven
Verder Oostelyk werd de boerderij van
('hambettes, ofschoon krachtig versterft,
in minder dan een kwartier stormender
hand veroverd.
Intusschen hebben de Franschen bewezen
dat de vyandeiyke fronten niet zoo vast
staan als de Duitschers het volk willen doen
gelooven.
Aan den rechteroever van de Maas héb
ben de Duitscher» na een bombardement de
nieuwe Fransche stellingen verwoed aange
vallen. Ze wisten alleen maar op een punt
in de Chambrette-hoeve vwt te krygen en
werden later weer verjaagd.
Het aantal gevangenen, door de Fran-
schen sinds 15 December aan het front van
Verdun gemaakt en dat thans is opgeteld,
bedraagt 11,887 man onder wie 284 officie
ren. Het buitgemaakte ef vernielde oorlogs
tuig bestaat o.a. uit 115 kanonnen, 44 mijn
werpers en 107 machinegeweren.
De Duitschers troosten zich dat ze niet
meer verloren hebben.
De Centralen zullen in Roemenië spoedig
Rumnicul Sarat bereiken, een belangrijk
punt aan de Moldavië-spoorweg.
In het Noorden van de Dobroedzja heb
ben de verbonden troepen de linie Baba-
dagh—Pecinmeaga (ongeveer evenwijdig
met de Mjn TulceaBraPa, en 25 K.M. ten
Zuiden daarvan) overschreden.
De Russen deden nieuwe aanvallen in het
Uzul-dal en bij Augustof. j
De Duitsche U-booten hebben 11 Decem
ber ten Z.O. van het eiland Pantalleria het
Fransche troepentransportschip „Maghlan”
(6720 t.) met meer dan 1000 man blanke
en kleurlingen-troepen aan boord, door een
torpedoschot doen zinken. Of de menschen
verdronken zyn wordt niet gemeld. Dat zün
van die ergerlüke oorlogsgruwelen, waar
tegen men geen maatregelen kan nemen.
Wel kan men dat doen op ander gebied.
En Amerika, die van de onzijdigen de eenige
is welke ter afwisseling van de nota’s af en
toe met maatregelen dreigt,heeft bekend ge
maakt, dat Turkije’» optreden tegen de Ar
meniër» en Syriër» aan de extra-territoride
overeenkomsten met de Ver. Staten plotse
ling een einde heeft gemaakt en een toe
stand heeft geschapen die de goedkeuring
door de Ver. Staten, van Foead bei’» be
noeming tot gezant te Washington, ver
traagt.
Dat duidt dus op een gespannen verhoo-
ding tusschen Amerika en Turküe.
In Athene worden de volgelingen van
Venizelos, de Venizelisten, bizonder be
waakt.
Refi^8 z>jn tusschen de 200 en 300 Veni-
zelisten doodgeschoten en ongeveer 8000
zitten in de gevangenis, beschuldigd van
hoogverraad, meldt een Engelsch corres
pondent.
Verscheidene honderden worden beschul
digd van andere vergrijpen als het verkoo
pen van insignes met het portret van Veni-
zelos en het uitstoken van de Fransche vlag.
Tal van personen zün in de gevangenis
geworpen alleen omdat zy er verdacht wor
den zich vüandig over den koning te hebben
uitgelaten.
De bevolking i» op broodrantsoen gesteld
en de autoriteiten laten de winkel» bewaken,
D« InvaUtdéR.
Do corr. van di* N. R. Crt to I’arij»
schrijft
lh Maart 1917 .zal er te Parijs oeno
conferentie van vertogenwoortiülger» der
geallieerde londrti plaat» hebben ter be
handeling van alles wat het lot der in
validen van den oorlog betreft, inaar bij
zonderlijk hot boteugrijko punt dw „ré-
ódueation” dezer slachtoffers, <tat wil zegt
gen het weder opleiden deaer mannen,
hetzij tot een nieuw vak, hetzij tot hun
vroeger vak met hun kuwrtlodleniaten en
bijzondere instrumenten.
Er wordt Op dit gebied in do oorlog
voerend» landen romls veel gedaan. In
Frankrijk ook. Een'algemeene, praotisohe
HtaatsorganiHatie 1» hier iirinHctiieii op <ül
gebied irng niet zoozeer bereikt. Maar on
der de particuliere organisatie», die zich
op dit gebied verdienstelijk maken,
mag zeker ven veroenighig van vreem
delingen gonoenid, namelijk de „Imi-
on des Colonie» Et rangeren en France”,
waarvan Ik u indertijd de oprichting
meldde. De arbeid diezer veroenlglng moge
te "moor hier vermeld, otndnt do reeds
thans door deze „Unlmi” bereikte prac-
(Ischo resultaten* voor het overgroot# deel
te danken zijn aan dem onvermoeidon
ijver, de doortastendheid on de toewijding
van een onzer landgenootcn alhier, den
heer Louis Asscher, die wal do ziel van
den arbeid der vereenlging mag heeten.
Ik neem er <10 vorantwoonlolijklu-ld van
op mij den heer Louis Amcher In dozen
al» zoodanig te noemens omdat ik gele
genheid had, on* in liet Grand Palais to
Parüs, en in do „Maison Blanche”, to
NeulJIe wr Marne persoonlijk te oonsta-
teeren on uit den mond van militaire ge-
neeoheeren te hooren bevestigen, wat doze
onze .andgenool voor de verwezenlijking,
voor het welslagen en voor do uitbrei
ding van den practischcn hellzamen ar
beid dier „Union dot Colonies Etrangère»’*
deed en blijft doen.
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
1UA
