J/
RM?
Maandag 1 Jtoiuari l917. ftfle Jaa
XT5-e\x*ws- o xx. ^cL-vertexutieTslei.dkTroor G-oixeLa. Qaacxstre:
L.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRIN
r
Feuilleton.
£1
I
Buiten de Stadspoorten.
io. 1
a. windrichtin-
-nog blijf ontvan-
«reeksmatig, maar
'I
Het Nieuwe daar.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- ^N FEESTDAGEN.
IAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
JI
H| «mum M
■an ona
Ki
HOOFDSTUK XIV.
(Wordt vervolgd.)
worton to*o vra-
I geoMi vdddi
m p&ht versuimt
hU staf lid tor
tot haar moertor-
alzoo ook mot den Senaat to
Een minister, die
on kortweg doet I
Tweede Kamer ware
heid behoort. hasdJ
MTWfF'ï».
Nur het Duiteeh v»n
CIARA VIEBIG.
I Bewerkt door I. P. WEÖSEL1NK-
VAN B0S8UM met autorUetie van de
schrijfster.
(Nadruk verboden.)
ran het gesprek
^bes, dat zij zoo-
ingen voor haar
|Ust of «U Bel
li harer bezoe-
het begin van
rtyze handleze-
adht. Ja inker,
l jDat ia nu m(jn
te'oud en te ge-
ülekenhuixen te
«gftjgagemea.
te werk ga naar
lijneit Som» leen
ndeA vreeMlüke
font e.t
zware
ie opr
zulle»
1, s
I
icel ook een
De Thèbes.
salon, dicht
reed» zoovele
si «bied den voet
>to’^ met opschrif-
M» hü sta
schoot bot
partement van Landbouw, den verbruiken^
er op wordt gewezen toch vooral zuinig te
z(jn. Dat ia een waarschuwend teeken, dat
niet bijzonder hoopvol stemt en van 1917
geen weldadige verwachtingen doet koeste
ren. En wat ten opzichte van het graan ia
gezegd, heeft evenzoo geklonken ten op
zichte van de steenkool. Ieder ervaart dat
w(j voor onze verlichting en voor brandstof!
geheel afhankelijk zijn van het buitenland,
vdat het in zijn macht h^ft, door
onthouding van kolen, industrie en verkeer
stop te zetten en ons voor verlichtingadoel-
einden terug te voeren tot den ttfd dat gas
en electriciteit nog niet bekend waren.
De bezwaren, verbonden aan de voorzie
ning van veevoeder, de grondstoffen voor
de melk- en zuivelproducten en het vleesch,
nemen gestaag toe, waardoor de veehouders
mondjesmat het veevoeder wordt toegeme
ten, hetgeen begrijpelijkerwijs groote onte
vredenheid wekt, waaraan onze Regeering
niettegenstaande haar ernstig pogen, niets
kan verhelpen.
Er is een immer stijgende lijn in de pro
ductiekosten van schier elk artikel te ont
dekken, waardoor in de economische ver
houdingen ingrijpende wijzigingen ont
staan, die niet bevorderlijk zijn voor de al-
gemeene welvaart. De nog nimmer voortdu
rende mobilisatie onzer weermacht, die in
1917 wordt voortgezet door oproepingen
'van nieuwe jaarklassen van volwassen
mannen, die voor het meerendeel aan hun
gezinsleven worden ontrukt, maakt den in
gezonden toestand nog moeilijken
De nieuwe jaarkring, die zich thans
heeft geopend biedt geen hoopvol aspect; er
is op dit oogenblik geen perspectief in te
ontdekken, dat wijst op spoedige vasbeta-
riug, op de wederkomst van normale tijden.
Maar wjj hebben ons te schikken in dezen
toestand, die weliswaar zeer ernstig is,
maar die wij hebben te aanvaarden als het.
niet te vermijden gevolg van den oorlog,
die dank zij het beleid onzer Regeering,
onze beemden niet tot zijn domein heeft ge
maakt. Wij willen hopen dat ook in 1917
ons land, indien de oorlog zou moeten voort
duren, zijn eigen positie te midden der strij
denden zal kunnen handhaven, dat aan het
eind de zorg onzer Regeering voor de weer
macht der natie, alleen een voorzorg
zal blijken te zijn geweest.
Gemengd Oorlogsnieuws.
Madame de Thèbes. t
De beroemde waarzegster, Madame de
Thèbes is te Parijs op 72-jarigen leeftijd
overleden. Haar eigenlijke naam was Anna
Victoria Savigny.
Dezer dagen nog had zij in haar „Alma
nak voor het jaar 1917” voorspeld, dat de
oorlog in 1917 zal eindigem
Zeer aardig is, zegt de Tel., Madame de,
Thèbes, de koningin der handlezeressen,
zooals Alexander Dumas haar noemde, ge-
eras weft- ocdfr to nmasdwn keasra
Maar Paul tang tast DM hta slot
gehouden van het kreegioopen. Ethel had
graegt» Drink niet zoo reft” r- Deen,
mi wikte hij ook niet.
Tom haakte vrouw Irantek uit haar
<toen kekhr cm bentovm fkwob Ie voor-
Zij ontkurkte haar era geur
nu HongaarwcbcB wijn octatapta
Zij «chook beu» e» vol glas
Jlng Mj hem zitten,
«naakt mij niet," acito
Het oude Jaar ligt achter ons: het nieuwe
is gekomen. 1917 doet zijn intrede evenala
zijn beide voorgangers met de oorlogsfakke)
lichtend yooruit. De dagen van vrede zijn
van de „Petit
itderzoek heeft
van het des
er Parijeche
aartlegaters,
r, glazen ko-
i, en andere
e praktijken
leefd uitgelaten. Wte was tot? Een ste
deling en nog al tamelijk aanzieolijk.
Toch geen vrijer, era vrijer voor Ma
rianne?! Een plotselinge schrik overviel
vrouw Lragnick.
Nu Ethel in het graf lag. waren oud»
plannen weer in haar opgekomen de
mHMoenwoduwe waa nog steeds vrij. I n
het ging toch tact wan., tot Paul altijd
en eeuwig de Engelsche betreurde. Het
wae nu recto et» half jaar geleden! Hij
moest er aan dftjkm zljti kindtaren een.
nieuwe moeder te geven ra zelf toch ook
let» van het leven te hebben. En daar
voor wae to milMoenwedtawe nu juist do
rechte to eeodg ware! Als nu een
ander haar Paul maar niet afkaapte.
Met ijverzuchtige blikken bewaakte vrouw
Lengnick to hulatour tor Batokows
maar dié heer, in wieu zij den vrijer be
speurde, liet zich niet meer zien. Maar
de milliorawetowe liet zich ook nift zien!
Dat was weer feta, hetwelk haar zorg
gaf. Wat had die ton voor gewichtige
om handen, tot zij niet ak» gewoonlijk
om to twee togen bij haar moeder kwam?
Hft werd hoog tijd to zaak ernstig ter
hand te nemen Paul moeft haar te
Britz gaan opzoeken. Maar dat zou moei-
JpwrLHKtM bracht «JJo <U««> 1»
toffe somberheid door. Zijn licht wawuit-
geblusoht; het werd niet meer helder lw
hem. Stem zat hij voor de groote foto
grafie, welke hij naar een klein vltate-
portret van Ethel had laten vergrooten.
De trekken, Wéren, harder er door ge
worden. bijna vreemd, to teere IteftalUg-
heid was er uit weggerukt, maar zijn
oogen hingen er toch aan het was
toch hei cftüge. wat hem van haarwas
overgebleven. Hij had voor ntete meer
oog: aan zijn kinderen dacht hij niet
Grootmoeder bad «en flinke kinderjuf
frouw voor ban gmaaim, stf warm boei
maar, al weet ik wel beter: „U|i
krijgsgevangene h(j komt na«ö
terug! U moet maar wat g<
h(j heeft het goed!” En dan
seltje getroost heen 'ai
slapen, leven!!
In het verder verloop rvi
verklaarde madame de Tnèl
veel schoone en groote <jii
heerlijk Frankrijk zag, narden oorlog.
Dat is dus wanneer? vroeg Chancel
vlug. Maar aan dat oor jvas de beroemde
waarzegster doof. Z(j maakte een ontwij
kend gebaar en begon over het weer te pra
ten. De journalist maakte hieraan een einde,
door te wijzen op een foto van den Duit-
schen kroonprins, die voor het glas van den
spiegel was gestoken. Aan den achterkant
waren eenige regels met een zeer karakte
ristieke groote hand geschreven.
Chancel vroeg natuurlijk inlichtingen.
Waarop madame deThèbes antwoordde:
Ik verwachtte uw vraag. Ja, bewaar
nog niet gekomen en het heeft den schijn,
i al wordt de drang bij de volkeren daarnaar
ook steeds sterker, dat het bloedig conflict,
dat tot een wanhoopsrazernij is geworden,
nog niet zal worden beëindigd. Steeds meen
itoken e strijdenden alle hupbronnen I
waarover zij kunnen beschikken, dienstbaar
t aan den moloch van den oorlog; zjj oefenen
daardoor een invloed uit gp hunne volkeren
en op die der neutralen, die op den duuv
tot demoralisatie en inzinking moet lijdei^
en waarvan de gevolgen niet zijn te peilen;
i Hoe jn de oorlogvoerende landen het nieuw#1
T^jaar wordt ingezet, wij kunnen het wel gis
sen uit hetgeen vandaar wordt gemeld, uit
de maatregelen die genomen worden, die de
staten financieel en de volkeren physiek en
moreel doen verarmen. Maar binnen onze
grenzen ondervinden wy den invloed van
den oorlogstoestand op zoodanige wijze, dat
daaruit zonder veel verbeeldingskracht ge-
V makkelijk is af te leiden hoé het daar buh
«ten bij onze naburen wel is gesteld.
Bjj den aanvang van 1917 zit het neutrale
Nederland nog als een stootblok tusschen de
i twee geweldigen in dezen strijd: Duitsch-
j land en Engeland. En dan is het de1 een,
1 dan weer de andere, die door zyn maatrege-
- Ie» om zön tegenstander te treffen de klei-
ne neutrale bufferstaat een stoot toebrengt,
uit oorlogsn^dzak of bij ongeluk, zoo het
dan heet Zoodoende komen wij telkens in
het «drang, met het gevolg dat het gevaar
nrfïrlWéft Oorlog tè worden betrokken ons
steeds blijft omzweven. Ihtusschen onder
vinden alle categoriën van het bedrijfsleven,
den handel en den landbouw de gevolgen van
de steeds scherper getrokken bepalingen,
waardoor zoo goed als alle handelsverkeer
naar buiten 1b gestopt of langs bepaalde
enge banen wordt geleid, terwijl de Regee-
ring zich genoodzaakt heeft gezien tot het
in 't leven roepen van *ir staatszorg zooals
niemand zich heeft voorgesteld dat deze in
werkelijkheid ooit komen zou. En daardoor
is er ontstaan een gemeentebjmoeiing op
allerlei gebied, levensmiddelen, brandstof
fen; e.d., waarbij aan de burgemeesters de
taak van uitvoeringen der bepalingen
êdragen. Zoolang de voorraad strekt
Jwjj ons in 1917 tegoed kunnen doen
aan regeeringsbrood.regeeringsaardappelen
regeeringsgroenten en nog vele andere in
grediënten, die de regeering door haar naam
er aan te verbinden, onder ieders bereik
hééft gebracht. Waar het geldt de producten
van eigen bodem, daarvan zal op den duur
wel voldoende zijn; anders staat het met
die voedingsmiddelen, waarvan de grottto
stoffen moeten komen jan overzee en het
moet inderdaad als ee«waarschuwing wor
den opgevat dat officieel1 vanwege het De
von outoa
er aan. -
«Ha ww.
ZIJ .obool IM lm «wr im: „DHlk
uw «<w, du tKH Ja Bwut”
Tom <hmk it>> (fa» k> aas tra*
«o «IJ aohook lm ww In.
RHu> M Imr lavm Im,
«ooll lak. gHdroakm, durrar haMola
mannek In da luHBa Ie («4 mariA
maar nu draak al). ..Ik vind dat pru
il». aUeru te had Paul aa-
•qtd. Nu djeok al) met baar Mm HIJ
aou verrem, ht) name versHOl Eiken
iïTÜ’uU*-'’ xli
Nu meruaka HMte aardt, du Paul alH
merr rao treurt, we». Jill made taak
nM aMJd ma altijd wear Jat dwaue ^r-
IM aan. taa nu hAmt, hu anerkrar.
ala ut bra, vranMMa: „Oa toch «au
e»*-
neg Nat Je. Ge ataar aaan, ,ar j.
60ÜDSCHE COURANT!
KlCk INaiZONDBN MCDBDBBLlNaKN. 1-4 ra^b HM. alha ia«d uau i «M
op <k voorpuin» dubbel terief.
G«wom odvtrtMtiia lagwoaton
dflK'jir prij». Groote létter» rand»» «Mr plttrti
J MLK1NE ADVBBTBNTliN mbvi
kooP eo vcrkoop, huur verhuur, 1—S
EslpF bateling. Maximum grootte 10 ragala. Bi
UIT DE PEHS.
De Successiewet in de Eerste Kamer.
De Suceeuiewet, door de Eerste Kamer
verworpen en daarop door minister Ven
Gijn gewijzigd, zal binnenkort weer in den
Senaat worden behandeld.
Dr. Kuyper driestart erover in „Da
Standaard” en zegt:
Toto het conflict rees over de Succesaie-
bijdrage voor onzen financieelen nood, de--
den we wat doenlijk was, om dit conflict,
geheel buiten het constitutioneel vraagstuk
te laten afloopen.
Op zich zelf was het bedrag van 8 mil-
lioen, dat Financiën van de Successie meer
begeerde, niet soo groot, dat het ondoenlijk
scheen het prijs te geven; en niets zou im
mers beletten, na afloop van den oorlog,
wat nu feil ging, weer in de betere orde
terug te leiden. En dit scheen te minder
bedenkel(jk, daar het bedrag waarover het
verschil liep, ttoh vrel besten sepr wbidui-
dend was.
Er gaat thans uit ooriogsoverwegïng en in
den ijlenden spoed zooveel meer onder door,
wat straks toch om redres sou komen vra
gen, en zoodra, na vredesherstel, wederom
een Kabinet van Rechts to zaken in handen'
kreeg ,en in beide Kamers op steun zou
kunnen rekenen, zou het luttel moeite koe
ten, wat thans scheef werd «trokken, weer
recht te zetten.
Uit dien hoofde trok het on» selfs niet
sterk aan, dat In de Eerste Kamer de oppo
sitie het parlementair geding soo hoog
opzette.
Zeer is het echter de vraag, of het gere
zen conflict, gelijk thans de zaken loopen,
zonder constitutioneel protest zal kunnen
worden afgedaan.
Een minister is constitutioneel verplicht
te rekenen met het feit, dat we in Neder
land een Staten-Generaal hebben, die niet'
in één Kamer opgaat, maar uit twee gele-'
dingen bestaat
Of nu al in de Tweede Kamer de meerder-, '~i_~
heid, tort et i travers, haar eenzijdige’ heitowMa
begeerte doomt, kan derhalve in niets voor, 0,^
den minister de verplichting doen wegval- 8
len, om met de geheele Staten-Generaal toj
goed verzorgd.
Hoe koo zij hem uit dit zwijgend sta
ren loenütoanrl
Vrouw l^ognick luuj hrt lid» Io4t««k
gesteld haar zoon> te oontroteeren; hij
wist het niet, hij merkte het niet, maar
haar oogen waakten, altijd over b«n.
Want ook nu zij dood was, de waMten-
pop, het spichtige dtag, zelf» nu zijweg
wae, nliiD zij nog geheel Paul in be-
slag?!
Vrouw I.A»gnick balto to vuistenate
zij door het sleutelgat zag hoe 1m< oog
van haar zoon aan to fotografie hing,
hoe hij er naar keek, zonder zich te be
wegen halve uw», heete uren, uur
na uur —1 en ton eindelijk weende. A1h
een klein kind. Zcdte nachts, als de
vurige wensoh, hem ook ton nog teoon-
troleoren, als zorg, angst, liefde en haat
haar niet lieten slapen en haar naar zijn
katnentour Joegen, zeife dan sliep hij
daar niet. Zij zag een lichtstraal door
bet sleutelgat, hij stond op, hij sloop to
mooie kamer In, zij sloop lien» daar na.
Daar hing de groote fotograft.* in de
breeto vergvèto lijst, hij vM op een
stoel voor den vteugri neer, steugtomot
beide dlebogen op bet bsatovx» politoer
en staarde naar bet .portret.
Dan werd hrt harde gelaat tor vrouw
waaromheen to grijze baren ondtr to
nachtmuts uit fisdtorden, vaal bleek. De
gedaante, die blootsvoet», in korten on
derrok. io katoenen jak, reeto soo lang
luisterend stond, beefde: de dooto op
het kerkhof toarbuiten, die had toch nog
steeds meer, ton to levende hier in
huis. Zoo kon bet eo zou bet niet bun
gee gaan.
Het was to moeder, die den zoon aan-
spoorde toch weer «en» naar Ktakebuach
te gaan. Daar satan slj nu aUen en
wachtten op bem en zouden rteh soo ver
heugen haan waar te sten; MJ onsnl teeb
BINNBNLAND.
Arbatewrerlkandingea na dan aattog.
Een van to erbote vragen «sto En.
Stat. B«r. dto to oorlog Ihaaa 1» to
meeste oortogvoermto landen doft rtysna.
te toze. boe sta in to toekoanta ia tal
van bedrijven to verhoudtag sto vwa
werkgever en wwknemft? Zal talg» we»
der gebeft worton gelijk voorbeen of sta
uit den teeatand van thana Hijvento wij.
riging voorts-tor*»? Zta «L nasae to
ftata, dte thans in naarste Wtottw» dl*
reet of itaMreft ingrijpt en rSftlin taftt-
voogden s>Wd en bet Maalto teen,
siclFwedw gtoeri ttrugérekkM», stak kun
nen terugtrekken? Hoe sta to issstssHp
pij reateeeren op to oaveraütotljlte wQ-
zlgtag in bet huicl« totmAreau, wan
neer to vraag naar indu-tri<m arbeéd
luw» nxrr du p<uset onflfrviMi van net
oogonbMk en bet aanbed deor toa fty
kwr van aoovetan van het front wetor
stijgen sal, vergroot bovendien toorwta
van don huidMpên mastelm vronwsnar-
btad in to toekomst em blijvend karakter
sta drogen? Zta to toonveratag nekton
«beft overgriaten blijven aa» bet vrU»
spel tor maatechappell>e krataton?''
„In den laatete» tig
gen vooral in Engetai
gnuakkeiyk verklaren
grijpen in het eoonontoob tam» an aft
name in to verbouftag van ton werk*
£aver eu werkn^ter, was fat kort voor
■are wette» beperkt. Eerst met Uuta
Gew^ kw«| es» nieuwe tatoftntag. Ban
groter JcEuii, wsJta^aakto1*2n tof dus
ver in Dtatocktend ntet aasgvdurM taal-
■ei van ovvshirklMrersekeftng te«n werk-
tooftktad braakt, toamaaft tal m Max-
regeten voer afxontoriijke grteMn van
Indrijven, waaronder ün to eerste pteata
een na to groote mljstonk ft ant airing van
1912 la hft teven gerMpni s*y mark*
waaidlgo loonregeling voor bft mijnbe
drijf, waren bewijzen, tot Engatandta»
dit^opaksht >vw»Mierfagtoorwnaktej
Met étotaag sijn to spoorwegen Mto
Hjk genatfonatoeerd en to steoaam van
hen, dte terugkrer tot bft vroegkre stel*
•ei wesMMta». site gfting in aetata. Over
natonaiisteta van het mi>betolX wordt
greproken ook in kringen waarin araa
dit niet sou hebben verwacht. De arata-
tiewft beeft tal van betoijveo aan regeo-
ringscontrole ootorworpen en era belaag-
rijk tool van to arbettonto bevftkiag
gewenj_aan staaft waarbij de vestatel.
,l— arbeétovoorwnarden van over-
-w.i et althans in overleg met en
onder goedkeuring van overheidsorganen
geschiedt. Thans te era nieuw aafafatarte
opgetietoa, waarin denetMa Ltejd Geer*
ABONNEMENTSPRIJS 1 p«r kwartaal f 1.2S, por wmIc 10 cent, mat Zondageblad par
j£r*po»t pet 5Q4 ctn'^0*er,t waar de bteorging par looper («Khiedt. Franco
Abonoèmanten worden dagelijka aangenomen aan on» bureau: Ma*KT 31, Gouda, hij
°n*® dtD l>oekh,ndel en d« po»ttenioreo.
ADVERTENTIEPRIJSUit Gouda en omatreken (behoorende tot den besorftkring)
1—5 regel» f 0.55. elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaataingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en den besorgkring: 1—5 regel» f 0.80, elke
Rieke Lingnick had haar spionnetje
weer te voorschijn gehaald. Zij had het
roede geworpen tuaschra bet outo ijzer
de haken> de Schroeven, de groote spij
kers. to gebroken werktuigen, twtachen
al ton. verborgen, verroesten, onnutten
rommft welken zij in, het achterhuis, in
hft vertrek, waar men vroeger to> vruch
ten uitlegde, zorgvuldig in een groote
kift bewaarde. Nu kou zij haar spion
netje weer gtfcruikra, nu woonde zij weer-
aan ton voorkant.
Na den dood der Jonge vrouw was
to moeder hij haar zooc to de villa ge
trokken: het was noodig voor hen», hij
kon toch niet zoo geheel alktan zijn.
Loerend gingen to oogen van vrouw
Izmgnick naar to Badekows wat ge
beurde daar?! Nu was er reeto tweemaal
«ft» vreeftto heer geweest. Den eersten
keer waa hij nta Jobaan in het rijtuig
gekomen; an teilwns «wd h|j mo be
schilderd, door Jules Chs
Journal”, die in Mei U.
ingesteld naar de uitwe:
tjjds uitgevaardigde vei
politie aan alle waarzeg»
juffer» die met eieren, k<
gels, dooie-kinderen-vin_
ingrediënten werken, om BMÏ
nog langer voort te zetten. Vr’
Bij die gelegenheid heeft
bezoek gebracht aan mevx
Hij vond de waarzegster in I
bij de Place de l’Etojle, wa
beroemdheden op allerlei
hadden gezet, zooals de fot
ten van George Sand, la Duw, Emma Calvé,
den hertog van Aumaïe aantoonden.
De zieneres, groote dame als zü was,
glimlachte nederbuigend, torn de bezoeker
haar oordeel vroeg omtrent to gestrengheid
van de wet, op hare indicate gelegen-
heids-collega’s toegepaft.
Met hare xachte en toch zoo doordringen
de stem antwoordde madame d« Thèbes, dat
die vervolgingen naar hare^ pieening ver
diend waren, daar zjj een fa^toeniyk beroep
onteerden.
Op de vraag van den jom
ve een toeneming in het aai
kers had waargenomen sedt
den oorlog, antwoordde de
res melancholiek:
Mijn clientèle is 1
gen verstrooid! Jn al«
gen, dan is dat niet
omdat ik het mijn plicht a
mijnheer, mijn plicht!
oorlogswerk, daar ik toch
brekkig ben, om naar de ’j
gaan en troost te giften in
deren. U weet, dat ik alleen I
het handschrift en de hatoflj
ik in kleine, sidderende har
dingen voor dengene, die ze mij'voorhoudt.
En dan lieg ik maar, mjjnhe*r! Ik zeg
’Tw man i&
den oorlog
hebben
faat het schep-
kan tenminste
m aatatodtofM. boMtakato RiaW»maa»l
1 f 0.25 alk» regai s»«er 10 ceal bl| voortat-
lusnassra 5 ceat. t
zucht van vwtóchfing: Ja, ala Mleke
buiten hij Marianne kon zijn! Nu hoor
de zij niet meer, waé de anderen tot
haar zftdfti. Zij kondfti zeggen, wat
zij wilden!
Zij schreeuwden gewridlg- Nu ja.‘ ala
'het don kon. dat( Mkke bij Marianne on
der dak kwant en niemand1 er iets van
merkte, maar wat moeft er dan mftjta
kind gebeuren? Dat kon toch ntet bij
Marianne blijven? Die zou een moofon
naam krijg*», wat zou men wri zeggen?
Fn bovendien het kind het kind,
wat daar mede
Toen zeito Hanne Badekow: ..Als die
kleine zijn veretand maar krijgt! Dan
zal alles zich wel vinden!” «n zij vouw
de to handen!
68)
■Vroeger was het haar nooit onversohil-
lig geweest. Maar heden. Zij zag er heel
opgarulmd uit.
„Ik zal zo wft van to hoeve krijgen
ta» zo willen snuffelen!” Zij tacMte nog,
«ens, alsof zij vroolijk werd geteemd bij
dte gedachte. ..Mijn Fasean ta er op ge
dresseerd. Ik hoef maar te zeggen „pas
•p" «u hij laat niemand op dé hoeve
toe. Dan vliegen er flarden'.” Haar vroo-
lijkbeid nam toe. Zij zag den ernftigen
dokter lachen, dte vond zij grappig; hij
“g er veel sympoXhieker uit, als hij
vriéndelijk was. werkelijk eetagezius
ftbtaka
Ja, to statoman zou nu wel denken:
•.Voor ton drommel era verstandige
vrouw van het land!” Ja, dat wa» zij
•sit.
„Mkke komt bij mij” zeito zij scer
“’Hst- „Ik neem haar vandaag nog mo
to. moetor!”
1A „Nu dan nu ja ato je dan wilt!
Ata u bft ook tonkt, doktor?”
De outo vrouw keft van to dktohter
Iftaar den' tokter ra vra hem weer naar
Mta. Da tokter krtkte. Zij staakte mu
vlak voor mjin oogen, goed zichtbaar, dat
portret van den vijand als een kostbaar do
cument Hft is mjj ternauwernood een paar
maanden voor den oorlog door een mageren
gebogen man met een clownsgexicht en dart
slingerenden gang van een staljongen geJ
bracht de kroonprins in eigen persoon^
Ik heb zijn hand genomen en hem voor*
speld
Verdun? vroeg de rapporter gretig.
Bijna: edn zware val op een harden
grond, en waarvan hjj zich voor het levenj
gekneusd sou verheffen; hy meende, dat ik,
een val van het paard bedoelde.
En het i» misschien wel een val van den
troon 1