M 'I Sd a irk m l 1m. iedingen I 1282. Woensdag 3 Januari 1917. Me Jaargang. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Telefoon Intern. 82. I Courant Feuilleton. ên kosten slechts «taling: Buiten de Stadspoorten. I ffl li ellen. No. AY ZONEN 1- 'f- Telefoon Jnterc. 82. -4---4- Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. f'Il XTïe-cuTrrs- ezx ^.d.“V®xt@sxtie‘bleud. voor Q-oixd-eu ezx Orra-strelcezx. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. ont ken. im aan BINNENLAND. «j W|l- (Wordt vervolgd.) to klootten. ece.. voor elke regel i de C. BIJ L, GEBAART Ia. Near het Duitsch van CLARA V1EBIG. Bewerkt door I. P. WESSEL1NK— VAN ROSSUM met autorisatie van de schrijfster. (Nadruk verboden.) d op de Amei1 f een tweede Igde Staten INGEZONDEN MRDEDRRLINGKN 1-4 raffel* f 1.05. alkc raffol aeer f 0.25. Op de voorpagina dubbel tarief. Gewone advartoatlin ea iegesoaden mededeelingea bij contract tot eeer gereduceerden prijs. Groote lener* en randen naar plaatsruimte. KLEINE ADVBBTKNTlftNaanvragen en aaabiediagea, betreffende dienatpenooeel. koop en verkoop, huur en verhuur, 1—5 regel* f 0.25 elke regel meer 5 cent bij vooruit- betaling. Maximum grootte 10 regel*. Bawijanummer* 5 cent. ukkerij ION Gouda. - M Het is bekend, qat de en een van de thie der dat zjj tónenden eervolle an wor- aan het Bureau. zoo rijk. aan de de New Staatssecretaris Ijansiug ■in.iv.iv matrozen, "i'rj van do Russian ramen, niet ate Amorika- EUN VAN tE3t. TEEÊN worden in verzegelde h vy/, twee en >n een Ned. ons ilding van Nom- gs, voorzien van id Merk, vol et gedeponeerd, b de uitvoering de orders aan- ^uts-departement en van den heer er Slechte 20.070 ton Hollandia 8 u. Dambond'. Réunie”. Ver. v. Sprekers mej. C. H. Boreï. wedstrijden Néd. j doet eenvoudig nota-stroom. J fft din b syrqpa iken en abinet een uitne de/ nuttige eri'j den vervolgd lig^ bladei). eui hij het die nu over het walletje gevangen to Duiteohers hun horloges en geld Een ge- ovïïf Een Duitecho het wer- tot dusvfer die de heeft Misschien zi plomatie het symj kunnen verbet niet mee aan •Pe Spaan sche Abonnementen worden £- onze agenten, den boekhandel ADVERTENTIEPRIJS i 1-5 regel* f 0.55. e&er—' deae tegen twee berel regel meer f 0.15. 1 onafhankelijkheid ge sen anderen neutralen Wilson’s oproep heb- goïinogu. Avu vn|rdt verklaard, dat de 1 Vereenigde Staten geeii tweede nota hebben I afgezonden, m^ar dat den AmerikaOnschen diplomaten in de hoofdsteden van onzijdige landen is opgedragen, mee te deelen, dat de, Vereenigde Staten indien de neutrale re geering het raadzaam mocht oordeelen om in zake den vjitede een stap te doen, den ttfd daarvoor gunstig achten. Eens voor al is verklaard, ’dat geen andere regeering wist, dat de Véteenigde Staten zonnen op een actie, dat geen andere regeering is ver zocht die bemoeiingen goed te keuren, voor dat de nota was afgezonden en dat niet» is beproefd om in gemeenschap met andere - naties op te treden.” Veel nieuws is dit niet. Het antwoord van de geallieerden op de nota van Wilson is nog niet bekend. Men heeft het passend geacht, dat er een redelijken tijd zou verloopen tusschen de overhandiging van het antwoord op de Duitsche nota en die van het antwoord aan den president van Amerika. Het concept van de nota is echter gereed. Men acht het nu waarschijnlijk, dat ze binnen enkele da gen zal worden afgezonden. Een diplomatiek medewerker van de D^ily Telegraph heeft reden te gelooven, dat de geallieerden in hun antwoord op de nota van president W.ilson hun vredesvoor waarden in bizonderheden zullen omschrij ven, met name hetgeen zij verstaan onder het nationaliteitsbeginsel, waarvan sprake was in hun antwoord aan de centralen. Reeds is bekend gemaakt, dat men niet verwacht, dat Nederland eenige actie zal ondernemen. Graaf Tisza heeft bij een nieuwjaarsont vangst gezegd: Dat onze tegenstanders de volslagen doellooze menschenslachting wil len voortzetten is een bericht, dat ons in strepende gang: kele hoogere nenstruiken I het was daar acht Geen Engetoche kblen. Een kolemimporteur te Stavanger ving gurtartnorgre een telegram van zijn vertegenwoordiger in Engeland, meldende dat alle ukvoervcrgtunningiemi voor Noor wegen op 31 December 1.1. zijn ingetrok- Geen Amerikanen. De Borl. Ztg. a. M. ontleent 1 Tribuna het, volgende bericht van York Herald): Stewïi*AOrw»rw besloot dat d» Amerikaanedie the bij de torpedrering om bet leven kwamen, neu zijn te besobouwen, want zij zijn, daar zij zich met bet transport voor een oorlogvoerende mogeudtwdd belastten, ge lijk te stollen met de Anwrikaansche bur- g«rs, die In vreemden krijgsdienst tra den en daardoor vrijwillig afstand deden van bescherming hunnar regeering. den, op bevel van een Fransch kapitein de kleuren van het lijf gerukt. Dit «Hes onder het gejod van burgen» en mili tairen. nationale zejfetanjligheld van NnhvftMMll en voor «im koloniaal laait. En stolt mou de vraag zóó, dan is bel met te tooohe- nra. dat stootte het grootste gevaar tv vrwzen te van die groote mogendheid, die ernaar wreefl, nog eenmaal de ge dachte van eon wereldrijk te verwezen lijken. Vraagt of zulk ectt wereld rijk ook thanal nog UM tte mogelijkheden behoort, dao te hiervoor wlvobte eên ant woord te geven, n.l. dat I» do Wdo eeuw niet op het Europeeeobe vasteland, maar op de uitgebruidlioidl der zeettn een dergelijk wereldrijk in werkelijkheid te ontstaan, n.l. het Briteche keizerrijk. Na Trafalgtur behtwsdrt. Engetend de zee. En etwtt do zaak zoo. wm iu Nederland kan dkut uigoniijk nog weuochen, da* dit allee beheerocheuda wereldrijk nog verder worde uitgehreid; en in kracht nogwigtl* Van RiMdaud kan ummx zeggen, dat de bevolking van dit gewtüldige land, die jaarlijks met 3% intlliom toeneemt, mis schien ua <wn miw reodw ganaoh Euro pa kan overweldigen. Hei opdringeu van ito Slaven in rauropa lijkt dr. Kuypw tinais niet Migevaarlijk. Nederland behoort tot de onzijdige Maten «n zal. gteijk van zelf «preekt, zoo mogelijk tol aau den vrede in zijn onzijdigheid blijven, volhar den. Onze regeering buboareu tv ij zeer veel dank te brengen, dat zij onze po sitie in het EuroiM***ehe conflict zoogoed beeft iMgiHtyeii «11 nret zooveel talent itei'tt verdedigd. Nationale ofwujdtghcid sluit ech ter geenezliiH uit, dat de bevolking blijk geeft van iraar sympathie of agtlpatfüe. Dit te nouh in 'Zwiteerland, noch in Amerika va dus inenuijn in Nederlaod liet geval. Dr. Kuyper aan ’t woord. Aan een opstel, getiteld!„Die N teder - lande" geschreven dkx/r dr. Abraham/ Kuyper in Die Woobe, is het volgen de ontleend!M«i moet twee vragen goed uit elkaar houden.ten eerste of de geest verwantschap van bet Ntxterlandeolio volk' er ééno te, dte irtecr naar het westen of naar het oosten neigt, en ten tweede welk eindresultaat van den tegienwoordigen oor log van Nodratand^ standpunt bwdxniwd het moest gawinsoht te. Dr Kuyper be spreekt dan uitvoerig de geeolitedkundigc en geognafteöhe punteüvaiu nandakhigi vmu Nedorlrtad met beid!» groopen van mo gendheden en komt tot da conclusie, dat wij bij onze westelijke en oostelijkc na buren dingen aantreffen, die on« aan trekken, maar ook dingen, die ons afmoe ten. Wij zijn in Nederland! niet van Ro- maanschen, maar van Germaan seliuu stam, doch wij blijven in deze» Germaauechen. I stam den W'ert-Eunopeesobo variatie. Om kort te ga&n, wij voeten ons tegenover de Komanen als Germanen, en tegenover do HoogdWtechers als Nedurdkritecheni. Bij do beantwoording van de tweede vraag, te hot do eerste waarschuwing, dite mem hoort, dat men op zijn, hoede moet zijn voor het Pamgerroaniame. Dr. Kuy- (Mir is editor niet bezorgd over dit Pan- Germanistisch drijven. Wij weten, zegt hij, dat onze eigenaardlhedleiL eerdttr te sterk dan. te zwak tot uitdrukking ko men. Wie hot zou wagen, óns te am nexeeren, zou spoedig slechte één. wunsdi hebben, nul. ons zoo aipoedig mogelijk weer kwijt te raken. De vraag, uit po- litiekdnjteavuüttonaal oogpunt Hwtóliouwd, moet men echter ander» stelten. Voor ons te het liet voornaauwk', van welke zijde, van hei oosten of van het weatete, het meeste gevaar dteeigt voor ik' ONS OVERZICHT. De Spaansche diplomatie heeft triomfen gevierd. Haait* nota aan Wilson is de eenige - jedk^uring. der Entente onze Nederlandsche di- thie-record gemakkelyk sterenj Maar zy -dezert nota-’stre... „Echo de Pari*" zegt che hota, dat zy op de b mkg aanspraak maken Mibdrilêensche „Spanje’s ahtwooi vredesnota, dje nadl ling van del vereeri heeft opzienjdebaar/ Vereenigde Staten c geleverde politiek vt handeld hebben en staat om steun voo ben gevraagd. Nu w Gewelddadigheden. Een Beiersch rcwerve-onderofficicr van het 23ste regiment, die uit FranBCho krijgagevangeoschaip ontvluchtte, ver - klaarde, volgens Wolff, onder cedtei op 12 Augustus 1916 bij Maurepas - zijn genomen. Hij en andere waren geslagen; t;X ï:r*2„ werden, hen met geweid ontnomen, soldlaat, die zijn horlogig niet wilde ven, werd doodgeschoten ondier het van Franache officieren, die ook gene zeer ruw optraden. 2__ T kapitein dier 1ste compagnie van eerste Iteiersche reserve-regiuiCnt ABONNEMENTSPRIJS 1 per kwartaal f 1.25, |per week IQ cent, met Zondagsblad per kwartaal f 1.75, per week 14. cent, overal waar de bexorjing per looper geachiedtr Franco per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad f 2.X. j a dagelijks aangenomen aan ons bureau: MarkT^31, GoupA, bij L'j .adel en de postkantoren. j IS t Uit Gouda en omkreken (behoorende tót den bezorgkking) eikejegel meer f 0.10. Bij ^ric achtereenvolgende plaatsingen wprden skend. Van bulten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels f 0.80| elke ZlL -i-LiL-_U-- ff kraag hadl zij een koreroocte, zijden das geknoopt. Dte stond goed bij het matgele wit van. haar zachte huid, bij de bruine glanzende opgen. Zij had lang voor den, spiegel geetaan, wad lang bezig geweest met kappen, heden was het de moeite waard. Stexxfe vlugger werd! de anders zoo -J" g: duur staken reedW en- kruinen der donkere den hoven een aarden wal de beschuttende haagi ater was zand, zacht zand, stil water -en en hij! Waa tuurde?! „Julius, ‘Julius". Zij riep bride, wenkte. Het hoofd verdween. Hij moest haar niet bobben gezien I Nog eens riep zij: „JuUual" Gelukkig hoorde hier niemand Lear. Maar toen zij d» plaats van het rendez vous bereikt had, torn zij den zandigen Imran opsnekte mei het plan, dan in het losse zand omlaag te glijden, en> hem dte daar beneden stondl te wachten lachend ïn de armen te gllijden, was hij er nog niet. Niemand wan er. Juist nu kwa«n Padbhke pas uit dte tegenoverge stelde richting langmaui aan. Toen hij haar zag wenken vereneldb hij zijn schre den. Maar hij wae niet in dezelfde étem- ming ate zij; bij was slecht geluimd. „Ztdcep” zeute hij en draaide met de beringde hand zesuiwacditig aan den goed geboratelden, blonden knevel. Maar gaan deweg stak haar liddeWiust hem aan. Zij gingen zitten. Ia den verborgen kuil had heden de ndddagzou gdschenen, geen koeltje had de warmte weggedreven. Het was hier heerlijk behaaglijk oiu te lig gen. Ij geregeld tijdig mtvangei) van t vermakelijk be In enze ageuua het geheel niet onvoorbereid vindt of I ver- banat. 1 Wij zullen dep strijd voortzetten, tótdat heft1 gelukt; onz^. tegenstander* te overtuig gén dat de voortzetting van den oorlog vol- kMnen doelloos en hopeloos ia, of totdat de naging tot zelfbehoud van de naties, die 1 nahr de slachtbank worden gebracht zich te gen hun regeéringen wendt en een eind miakt aan dpn oorlog. T Wonderlijk' is het dat alles kan worden teruggebracht tot het reinste altruïsme. Zoo blijkt het Hu weer dat de begeerte^van Rus land naai Xonstantinopel op zuivere m^n- .^chenliefdte’berust De Westminster Gazette schrijft hierover: „Het ontzag voos Je ha- tionalitelkn is Ivoor ons een beweegreden om de rdyen, di,4 Turkije bjj den keel houdt, te bevrijden en wjj kunnen voor dat doel keen beter waarborg vinden dan Konstan- tinopel en de zeeengten onder Russisch be duur te brengen.’’ ---- - Nu zijn we er opk jneteen achter waarom :reenkomstig d^ over-11 de geallieerden pressie op Griekenland oefenen. Ook weer voor de zielerust van de Grieken natuurlijk; het blad zegt: „Wij hebben de voornaamste Grieksche ipatriotten op oAze hand en ons/optredèn |zal voorkomen dat Griekenland, waaraan de beschermende mogendheden een constitutio- neele regeering hebben gewaarborgd, een vazal van Dultschland wordt onder een ab solute monarchie.” Wat Turkye betreft, de onrust in dat land uit zich wel. Het maakt aanspraak op volkomen gélykstelling met Duitschland en Oostenrijk en op onafhankelijkheid van de suzereiniteit der groote Europeesche mo gendheden. Turkije deelt m.a.w. mede, dat het plaats neemt in de groep van de Euro- peesehe mogendheden met alle rechten op praerogatieven van een volstrekt onafhan kelijke regeering. Dit klopt met een bericht uit Washing ton, volgens welk dè Amerikaansche ge zant te Konstantinopel het ministerie" van buitenlandsche zaken te Washington een artikel zond uit een officieus blad te Kon- stantjnopel. Daarin stond de tekst van de verklaring, .waarmee Turkije zich heeft ont trokken aan de hoede van de groote mo gendheden, zooals de verdragen van Rarijs in 1856 en van Berlijn in 1878 die geregeld hebben. De bedoeling is duidelijk. Turkije wensdht niet dat de groote mogenheden de zaken onder elkaar regelen. Het wil ±elf meedoen, en deelnemen aan een mogelijke vredescon ferentie. Men kan dit, waar Konstantinopel en de Dardenellen op het spel staan, mo gelijk wel billijken. Engeland heeft zijn bondgenooten al een aardig duitje geleend. Bij een maaltijd van de Engelsche kolonie te St. Petersburg op Nieuwjaarsdag heeft Buchanan, de Engelsche gezant, eèn rede gehouden, waarin hij o.a. meedeelde, dat Engeland reeds 600 millioen* pond sterling aan zijn bondgenooten heeft voorgeschoten. Da invoer van graan. De „Tel.” bwpmekt den graaoAbvoer in 1916 cn zeg* bet daommste gedurende <te afgeloope» elf maanden, van dit jaar ntet voor den windt te gegaan. Vooral voor rogge is een groot tekort te ooualateeren, want dó ingevoerde hoe veelheid godureudt! do eerste eU maanden van 1916 Indirot^ slechte 11.726 tou te gen 55.032 ton in dezeifde periode vau 1915. De maand November waa daaraan ook voor een groot dbe>| do «tehuld, want gedurende die maand kwam 3254 top rogge binnen tegen in November 1915. Met den invoer van tarwe Is 't eenigs- rins beter gegaan, want tot November 1916 kwam ew» hoovlintei van 686.952 ton binnen, tegen 6088.808 ton geduren de Jan.-Nov. 1915. Toch wad in November 1916 minder ingevoerd en wel 88.486 ton tegen 51.069 ton in November 1915. Dok do geratipvocr waw gedurende No- vember minder dan iu November 1915 en bedroog rawpeoüeveiijk 6.329 ew 16.327 torn; in de maanden Jan.—Nov. 1916 kwato eer 119.722 ton binnm togen 93.937 ton gedurende deaelfde periode van 1916. Na ogling komt hkmi voor de maand November 1916 tot een invoer van 48.339 ton aan broodgranen tegen 88.356v tou in November 1915. Voor de«o maand dus eon belangrijk tekort. Voor de eerste elf maanden tezamen den weg kwam! „Zij komt!" had1 het kleine dSenetmeioje tot den huisjongen, gefluisterd, «n> schijnbaar vol-ijverig buk ten zij zioh over bun werk. „Zij komt” had Karl gemimnpeld en zich in zijn kroeg teruggetrokken. „Zij komt!" zich bukkend, was Huldb haar stiefmoeder voorbij geetopen. Maar nu, nu! Ida’s hart, dat van on geduld was verteerd geworden., huppelde heden: Zij ging1 hom inimers tegemoet Ate een heel joarg medsjp sprong zij over de plassen, welke hier en daar nog iu de kuiltjes waren blijven staan. Haar gesloten mond opende zich, *zij neuriede? iete, luister, de vogels zongen ook! Een leeuwerik steeg tdrilierend dicht bij de vrouw omhoog en viel een eindje verder in een dicht stukje gras, als een rond balletje wóer neer. En nu schoot een tweede vogel omhoog en viel ook dkar neer, waar de eerste was verdwenen Aha, die zochten elkaar! Vroeger had Ida de natuur nooit gade geslagen, zij had er in. het geheel geen oog, voor gehad; heden zag «ij opeens, dat hét hier nog zoo lecljjk niet was. Het verlaten veld1 was veranderd. Ach God,' wat was da hemel blauw! Het was nog koel, een dag In het vEocge voorjaar, maar de MfWrieohe sneeüw was gesmolten, de plassAn, Wel ke hier en daar nog waren gjebleffen, weerspiegeklen allen het lachend blauw des hemels. Eep zachte geur steeg op, nieuwe graisjed ontsproten, de schapen hadden ze nog niet afgegraasd. Diep ademhalend, met uitgezette borst, met kloppende polsen, met geprikkelde leden, liep de vrouw steeds sneller. Zij had het warm door liet haastig loopoi, door het onstuimig jagend bloed. Heden had Ida zich mooi gemaakt, eep. goede japon aangetrokken; onder den 65) Erger kon., het daar ook niet zijn; men was van alles afgesneden. Diepe stilte had over Tempelhof gedegen; een slaperigheid om wanhopig te wordéu. Met tegenzin was men. opgestaan; men had van den dag niets te verwachten, met tegenzin was men naar bed gegaan, ook de nacht bracht niets dan een lood- zwaren slaap. Zelfs de slaap was in .Tempelhof vervelend. Ach, wat was bet toch anders in Berlijn! Door waren de straten den halven nacht verlicht,- daar kon men zioh amusöeren en geen rnensch lette er op. Ha, daar was leven, leven! Met stille tranen had de op het dorp aangeöpoedde gedurende den langen win ter aan; haar Berlijn gedacht. Met ver beten woede had zij in huis rond geloo- Pon, het loonde de moeite niet, hier op te ruimen, iete uit te richten; het loonde de moeite hier niet ééns, zich mooi aan te klecden. Hier was naets de moeite teaard. Al de donkere winterdagen had fe Ida in denzeifden ouden rok roerigeloo- I P®’ platgetrapte pantoffel» stoften, verstoven veertjes op haar ha- j TCT^ lagen. En wee dengene, dte haar in 1 Gemengd Oorkfuleuw». T Vredespraatje*. D$| „New Statesman" bestrijdt de al geméén ver^preido meening, dat de oor log totliUair op een dood punt ie geko men,! hetgeen dte oorzaak schijnt te we zen Ivan het aandringen op vrede door do Onzijdige staten. Da generale staven, het nest de Duiteehe generale staf, weten beter. Op bepaakte oogenbHkken ea> plaat sen zijn toestanden gawhapén, die inder daad tijdolijk een dood' punt konden wor den genoemd, maar de oorlog in zijn ge heel is nooit verder geweest van een dood punt dan op Iwt huidige oogen-blik. Overal wordt gevoeld en in sommige kringen wordt geweten^ dat wij staan vóór grootar militaire geljeurientesen dan nog zijn vóórgekomen. Er zijn redenen, te nwenen dut het Dutteolie opperbevel klaar begrijpt in het Voorjaar gavaarte kunnen loopen, van een ernstige militai re raimp en dit gevaar is zoo groot, dat het deze liever vermijdt eni het kund ge slagen erkent door honger, indien daar bij vrede kan worden Varkregeu op dlra- galijke voorwaarden, «a W mttitoke pres tige kin worden geredl. Dit te, mag men vermoeden, du réden., waarom dte wereld wordt vergund, zoo onverwacht nauwkeu rige inlichtingen te verkrijgenwelke al leen door de Duitsche regeering kunnen worden verschaft, betreffende, het faJen van de aardappeloogst on het ernstige tekort aan alle levensmiddelen in diaMld- densltaten. Het is alsof Duitechlandl zegt: Gij kunt een gunetigen vrede krijgen we^ gens onzen lu>ng(?r, maar ge moet dien thans nemen; wij zullen ndót meer hon gerig zijn in den zomer, noch in dteu volgenden winter, naar wij hopen» Haast u dus. ze kleeren, had luuu* om bet lichaam go- va* Hij drukte liaor met ruw geweid te gen Aon a»n; hij reide haar ren laag heid In liet gezicht, hij wildé haar neer werpen. Zij worstelde met hem. Do wanhoop gaf baar de kracht zich te ve*rsetteu; zij stiet ren gillenden angstkreet uit. Paoohke draalde zich nog een» om mocht hij haar zoo in den strek laten.? Daar kreeg hij een slag op het hoofd, welke hem deed tuimelen. Met buide han den greep lüj naar zijn schedel, zijn hoed was iugiwlagen. Voordat hij zioh kon bezinnen, wat er eigenlijk gebeur de, kreeg hij een slag over zijn neu», zoodat het bloed er uit spatte; het werd Itoiu groen en geel voor de oogeo. Daar na werd hij op den grond geworpen. Ida’s krachten dretedm haar te Lege- ven. Zij krabde, zij beet, zij trapte, zij spuwde maar wat vermoeid <nt tegen de kracht weike haar onwrerstaanbaar omlaag drukte. Wanhopende hulpkreten stle| zij uit, wrtkever over het »tred» meer en meer in grijze .aahemering ge hulde vdd kri>ehten. „Wil je stil zijn!" De jongeman, dte haar den mond dicht houden. „Gooi baar in gtottechen plea,” aai ruw lachend <te andere, die zich van l'w*k» had gmaakt, ,.<Ua ul zc Ihwii wel houden!” „Hulp, hulp!" (iOUDSCHE COURANT. Was er hier nog iemand buiten hen? Een schaduw was op het, den hemel weerspiegelend water gevallen, zachtjw iMgon het zand te vloeien. Paschke werd onrudtig. „Het wordt koel," zefcte bij, ofschoon Ida hem met haar armen hield ometrengeld. Hij greep naar 4ijn hoed: het was hoog tijd, zij moeaten nu gaan! Opren» gevoeklê hij zioh onbehaaglijk. Men had reeds zoo veel gehoord over het Tempelhofer veld. Sedert in <l<-n onrtrek werd! geisjuwd, kwam al het gespute hierheen! Hij sprong op; hij meende iets ge hoord te hebben achter den zandheuvel in hun rug „Wie te daar," wilde hij juist vragen en zich omkeeren, toen hij voor zich, slechte tien, ttclrreden verwij derd, een kerel zag staan, die ben* bru taal aankeek. En achter do struiken kwam nog een tweodte te voorschijn. Bei den lachten uitbundig. Wat wilden zij?! Paschke beproefde onverschillig te doen, maar liet gelukte hem niet. De sidderende Ida hing ate lood aan zijn, arm, en gij had niets1 tot verweer da® een zijden parapluie. „Die kan ik Juist gebruik.»," reide de eerste kerel en steeg Paschke de tot verweer opgeheven parapluis met zijn stok uit de hand. De beide kerete hadden stok ken, mokken wrike er uit zagen, alsof zij lootten knoppen hadden. Varvtaoktl Was hii maar ntet op Ida’s krankzinnigen wensen ingegaan om el kaar hier weer te ontmoeten! Woede te gen de vrouw, d|e hem Wee heen ge lokt had, overviel Paschke eensklaps. Wat moert hij nu beginnen? Blilnemfmei overwoog hij allo mngeiijteheden. „Loop!" fluisterde hij Ida toe en snelde zeP weg met ren hantKgen sprong. Maar fate kon ntet wegtooprtT. Eaader landtoopers, een fondw vent in havelOQ- BUITgNLANDSCai NIEUWS. ft Broodovervfoed in Rusland. If Terwijl in «unuég» vervrewijdeida plaat - sediin Rusland de bakkarswtakete door heW^publiek belegerd worden, heerschtin andrtre steden ren groote overvloed' vau brood. De „Asteakanoohe Bode" tórelt uit hetyiwöuveHieiueot Astrakan mee, 'wat het bróód daar bijna gren waarde heeft. De oogst in het district 'PoOhempjarsk was dat het koren er zelfs gédeeL HCluMweche veevoeder kan ver- hjk-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1