M
'I
Sd
a
irk
m l 1m.
iedingen
I
1282.
Woensdag 3 Januari 1917.
Me Jaargang.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon Intern. 82.
I
Courant
Feuilleton.
ên kosten slechts
«taling:
Buiten de Stadspoorten.
I ffl li ellen.
No.
AY ZONEN
1- 'f-
Telefoon Jnterc. 82.
-4---4-
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
f'Il
XTïe-cuTrrs- ezx ^.d.“V®xt@sxtie‘bleud. voor Q-oixd-eu ezx Orra-strelcezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
ont
ken.
im aan
BINNENLAND.
«j
W|l-
(Wordt vervolgd.)
to klootten.
ece..
voor elke regel
i de
C. BIJ L,
GEBAART Ia.
Near het Duitsch van
CLARA V1EBIG.
Bewerkt door I. P. WESSEL1NK—
VAN ROSSUM met autorisatie van de
schrijfster.
(Nadruk verboden.)
d op de Amei1
f een tweede
Igde Staten
INGEZONDEN MRDEDRRLINGKN 1-4 raffel* f 1.05. alkc raffol aeer f 0.25.
Op de voorpagina dubbel tarief.
Gewone advartoatlin ea iegesoaden mededeelingea bij contract tot eeer gereduceerden
prijs. Groote lener* en randen naar plaatsruimte.
KLEINE ADVBBTKNTlftNaanvragen en aaabiediagea, betreffende dienatpenooeel.
koop en verkoop, huur en verhuur, 1—5 regel* f 0.25 elke regel meer 5 cent bij vooruit-
betaling. Maximum grootte 10 regel*. Bawijanummer* 5 cent.
ukkerij
ION Gouda.
- M
Het is bekend, qat de
en
een
van de
thie der
dat zjj
tónenden
eervolle
an wor-
aan het Bureau.
zoo rijk.
aan de
de New
Staatssecretaris Ijansiug
■in.iv.iv matrozen,
"i'rj van do Russian
ramen, niet ate Amorika-
EUN VAN
tE3t.
TEEÊN worden
in verzegelde
h vy/, twee en
>n een Ned. ons
ilding van Nom-
gs, voorzien van
id Merk, vol
et gedeponeerd,
b de uitvoering
de orders aan-
^uts-departement
en van den heer
er Slechte
20.070 ton
Hollandia 8 u.
Dambond'.
Réunie”. Ver. v.
Sprekers mej. C.
H. Boreï.
wedstrijden Néd.
j doet eenvoudig
nota-stroom. J
fft din
b syrqpa
iken en
abinet een uitne
de/ nuttige eri'j
den vervolgd
lig^ bladei).
eui
hij het die nu over het walletje
gevangen to
Duiteohers
hun horloges en geld
Een
ge-
ovïïf
Een Duitecho
het
wer-
tot dusvfer die de
heeft Misschien zi
plomatie het symj
kunnen verbet
niet mee aan
•Pe
Spaan sche
Abonnementen worden £-
onze agenten, den boekhandel
ADVERTENTIEPRIJS i
1-5 regel* f 0.55. e&er—'
deae tegen twee berel
regel meer f 0.15.
1 onafhankelijkheid ge
sen anderen neutralen
Wilson’s oproep heb-
goïinogu. Avu vn|rdt verklaard, dat de 1
Vereenigde Staten geeii tweede nota hebben I
afgezonden, m^ar dat den AmerikaOnschen
diplomaten in de hoofdsteden van onzijdige
landen is opgedragen, mee te deelen, dat de,
Vereenigde Staten indien de neutrale re
geering het raadzaam mocht oordeelen om
in zake den vjitede een stap te doen, den
ttfd daarvoor gunstig achten. Eens voor al
is verklaard, ’dat geen andere regeering
wist, dat de Véteenigde Staten zonnen op
een actie, dat geen andere regeering is ver
zocht die bemoeiingen goed te keuren, voor
dat de nota was afgezonden en dat niet» is
beproefd om in gemeenschap met andere
- naties op te treden.”
Veel nieuws is dit niet. Het antwoord van
de geallieerden op de nota van Wilson is
nog niet bekend.
Men heeft het passend geacht, dat er een
redelijken tijd zou verloopen tusschen de
overhandiging van het antwoord op de
Duitsche nota en die van het antwoord aan
den president van Amerika. Het concept
van de nota is echter gereed. Men acht het
nu waarschijnlijk, dat ze binnen enkele da
gen zal worden afgezonden.
Een diplomatiek medewerker van de
D^ily Telegraph heeft reden te gelooven,
dat de geallieerden in hun antwoord op de
nota van president W.ilson hun vredesvoor
waarden in bizonderheden zullen omschrij
ven, met name hetgeen zij verstaan onder
het nationaliteitsbeginsel, waarvan sprake
was in hun antwoord aan de centralen.
Reeds is bekend gemaakt, dat men
niet verwacht, dat Nederland
eenige actie zal ondernemen.
Graaf Tisza heeft bij een nieuwjaarsont
vangst gezegd: Dat onze tegenstanders de
volslagen doellooze menschenslachting wil
len voortzetten is een bericht, dat ons in
strepende gang:
kele hoogere
nenstruiken I
het was
daar acht
Geen Engetoche kblen.
Een kolemimporteur te Stavanger
ving gurtartnorgre een telegram van zijn
vertegenwoordiger in Engeland, meldende
dat alle ukvoervcrgtunningiemi voor Noor
wegen op 31 December 1.1. zijn ingetrok-
Geen Amerikanen.
De Borl. Ztg. a. M. ontleent 1
Tribuna het, volgende bericht van
York Herald): Stewïi*AOrw»rw
besloot dat d» Amerikaanedie
the bij de torpedrering
om bet leven kwamen,
neu zijn te besobouwen, want zij zijn,
daar zij zich met bet transport voor een
oorlogvoerende mogeudtwdd belastten, ge
lijk te stollen met de Anwrikaansche bur-
g«rs, die In vreemden krijgsdienst tra
den en daardoor vrijwillig afstand deden
van bescherming hunnar regeering.
den, op bevel van een Fransch kapitein
de kleuren van het lijf gerukt. Dit «Hes
onder het gejod van burgen» en mili
tairen.
nationale zejfetanjligheld van NnhvftMMll
en voor «im koloniaal laait. En stolt mou
de vraag zóó, dan is bel met te tooohe-
nra. dat stootte het grootste gevaar tv
vrwzen te van die groote mogendheid,
die ernaar wreefl, nog eenmaal de ge
dachte van eon wereldrijk te verwezen
lijken. Vraagt of zulk ectt wereld
rijk ook thanal nog UM tte mogelijkheden
behoort, dao te hiervoor wlvobte eên ant
woord te geven, n.l. dat I» do Wdo
eeuw niet op het Europeeeobe vasteland,
maar op de uitgebruidlioidl der zeettn een
dergelijk wereldrijk in werkelijkheid te
ontstaan, n.l. het Briteche keizerrijk. Na
Trafalgtur behtwsdrt. Engetend de zee.
En etwtt do zaak zoo. wm iu Nederland
kan dkut uigoniijk nog weuochen, da* dit
allee beheerocheuda wereldrijk nog verder
worde uitgehreid; en in kracht nogwigtl*
Van RiMdaud kan ummx zeggen, dat de
bevolking van dit gewtüldige land, die
jaarlijks met 3% intlliom toeneemt, mis
schien ua <wn miw reodw ganaoh Euro
pa kan overweldigen. Hei opdringeu van
ito Slaven in rauropa lijkt dr. Kuypw
tinais niet Migevaarlijk. Nederland behoort
tot de onzijdige Maten «n zal. gteijk van
zelf «preekt, zoo mogelijk tol aau den
vrede in zijn onzijdigheid blijven, volhar
den. Onze regeering buboareu tv ij zeer
veel dank te brengen, dat zij onze po
sitie in het EuroiM***ehe conflict zoogoed
beeft iMgiHtyeii «11 nret zooveel talent itei'tt
verdedigd. Nationale ofwujdtghcid sluit ech
ter geenezliiH uit, dat de bevolking blijk
geeft van iraar sympathie of agtlpatfüe.
Dit te nouh in 'Zwiteerland, noch in
Amerika va dus inenuijn in Nederlaod
liet geval.
Dr. Kuyper aan ’t woord.
Aan een opstel, getiteld!„Die N teder -
lande" geschreven dkx/r dr. Abraham/
Kuyper in Die Woobe, is het volgen
de ontleend!M«i moet twee vragen goed
uit elkaar houden.ten eerste of de geest
verwantschap van bet Ntxterlandeolio volk'
er ééno te, dte irtecr naar het westen of
naar het oosten neigt, en ten tweede welk
eindresultaat van den tegienwoordigen oor
log van Nodratand^ standpunt bwdxniwd
het moest gawinsoht te. Dr Kuyper be
spreekt dan uitvoerig de geeolitedkundigc
en geognafteöhe punteüvaiu nandakhigi vmu
Nedorlrtad met beid!» groopen van mo
gendheden en komt tot da conclusie, dat
wij bij onze westelijke en oostelijkc na
buren dingen aantreffen, die on« aan
trekken, maar ook dingen, die ons afmoe
ten. Wij zijn in Nederland! niet van Ro-
maanschen, maar van Germaan seliuu stam,
doch wij blijven in deze» Germaauechen. I
stam den W'ert-Eunopeesobo variatie. Om
kort te ga&n, wij voeten ons tegenover
de Komanen als Germanen, en tegenover
do HoogdWtechers als Nedurdkritecheni.
Bij do beantwoording van de tweede
vraag, te hot do eerste waarschuwing, dite
mem hoort, dat men op zijn, hoede moet
zijn voor het Pamgerroaniame. Dr. Kuy-
(Mir is editor niet bezorgd over dit Pan-
Germanistisch drijven. Wij weten, zegt
hij, dat onze eigenaardlhedleiL eerdttr te
sterk dan. te zwak tot uitdrukking ko
men. Wie hot zou wagen, óns te am
nexeeren, zou spoedig slechte één. wunsdi
hebben, nul. ons zoo aipoedig mogelijk
weer kwijt te raken. De vraag, uit po-
litiekdnjteavuüttonaal oogpunt Hwtóliouwd,
moet men echter ander» stelten.
Voor ons te het liet voornaauwk', van
welke zijde, van hei oosten of van het
weatete, het meeste gevaar dteeigt voor ik'
ONS OVERZICHT.
De Spaansche diplomatie heeft triomfen
gevierd. Haait* nota aan Wilson is de eenige
- jedk^uring. der Entente
onze Nederlandsche di-
thie-record gemakkelyk
sterenj Maar zy
-dezert nota-’stre...
„Echo de Pari*" zegt
che hota, dat zy op de
b mkg aanspraak maken
Mibdrilêensche
„Spanje’s ahtwooi
vredesnota, dje nadl
ling van del vereeri
heeft opzienjdebaar/
Vereenigde Staten c
geleverde politiek vt
handeld hebben en
staat om steun voo
ben gevraagd. Nu w
Gewelddadigheden.
Een Beiersch rcwerve-onderofficicr van
het 23ste regiment, die uit FranBCho
krijgagevangeoschaip ontvluchtte, ver -
klaarde, volgens Wolff, onder cedtei op 12
Augustus 1916 bij Maurepas -
zijn genomen. Hij en andere
waren geslagen; t;X ï:r*2„
werden, hen met geweid ontnomen,
soldlaat, die zijn horlogig niet wilde
ven, werd doodgeschoten ondier het
van Franache officieren, die ook
gene zeer ruw optraden. 2__ T
kapitein dier 1ste compagnie van
eerste Iteiersche reserve-regiuiCnt
ABONNEMENTSPRIJS 1 per kwartaal f 1.25, |per week IQ cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1.75, per week 14. cent, overal waar de bexorjing per looper geachiedtr Franco
per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad f 2.X. j
a dagelijks aangenomen aan ons bureau: MarkT^31, GoupA, bij L'j
.adel en de postkantoren. j
IS t Uit Gouda en omkreken (behoorende tót den bezorgkking)
eikejegel meer f 0.10. Bij ^ric achtereenvolgende plaatsingen wprden
skend. Van bulten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels f 0.80| elke ZlL
-i-LiL-_U-- ff
kraag hadl zij een koreroocte, zijden das
geknoopt. Dte stond goed bij het matgele
wit van. haar zachte huid, bij de bruine
glanzende opgen. Zij had lang voor den,
spiegel geetaan, wad lang bezig geweest
met kappen, heden was het de moeite
waard.
Stexxfe vlugger werd! de anders zoo
-J" g: duur staken reedW en-
kruinen der donkere den
hoven een aarden wal
de beschuttende haagi
ater was zand, zacht zand,
stil water -en en hij!
Waa
tuurde?!
„Julius, ‘Julius". Zij riep bride,
wenkte.
Het hoofd verdween.
Hij moest haar niet bobben gezien I
Nog eens riep zij: „JuUual"
Gelukkig hoorde hier niemand Lear.
Maar toen zij d» plaats van het rendez
vous bereikt had, torn zij den zandigen
Imran opsnekte mei het plan, dan in het
losse zand omlaag te glijden, en> hem
dte daar beneden stondl te wachten
lachend ïn de armen te gllijden, was hij
er nog niet. Niemand wan er. Juist nu
kwa«n Padbhke pas uit dte tegenoverge
stelde richting langmaui aan. Toen hij
haar zag wenken vereneldb hij zijn schre
den. Maar hij wae niet in dezelfde étem-
ming ate zij; bij was slecht geluimd.
„Ztdcep” zeute hij en draaide met de
beringde hand zesuiwacditig aan den goed
geboratelden, blonden knevel. Maar gaan
deweg stak haar liddeWiust hem aan. Zij
gingen zitten. Ia den verborgen kuil had
heden de ndddagzou gdschenen, geen
koeltje had de warmte weggedreven. Het
was hier heerlijk behaaglijk oiu te lig
gen.
Ij geregeld tijdig
mtvangei) van
t vermakelijk be
In enze ageuua
het geheel niet onvoorbereid vindt of I ver-
banat. 1
Wij zullen dep strijd voortzetten, tótdat
heft1 gelukt; onz^. tegenstander* te overtuig
gén dat de voortzetting van den oorlog vol-
kMnen doelloos en hopeloos ia, of totdat de
naging tot zelfbehoud van de naties, die 1
nahr de slachtbank worden gebracht zich te
gen hun regeéringen wendt en een eind
miakt aan dpn oorlog.
T Wonderlijk' is het dat alles kan worden
teruggebracht tot het reinste altruïsme. Zoo
blijkt het Hu weer dat de begeerte^van Rus
land naai Xonstantinopel op zuivere m^n-
.^chenliefdte’berust De Westminster Gazette
schrijft hierover: „Het ontzag voos Je ha-
tionalitelkn is Ivoor ons een beweegreden
om de rdyen, di,4 Turkije bjj den keel houdt,
te bevrijden en wjj kunnen voor dat doel
keen beter waarborg vinden dan Konstan-
tinopel en de zeeengten onder Russisch be
duur te brengen.’’
---- - Nu zijn we er opk jneteen achter waarom
:reenkomstig d^ over-11 de geallieerden pressie op Griekenland
oefenen. Ook weer voor de zielerust van de
Grieken natuurlijk; het blad zegt:
„Wij hebben de voornaamste Grieksche
ipatriotten op oAze hand en ons/optredèn
|zal voorkomen dat Griekenland, waaraan de
beschermende mogendheden een constitutio-
neele regeering hebben gewaarborgd, een
vazal van Dultschland wordt onder een ab
solute monarchie.”
Wat Turkye betreft, de onrust in dat
land uit zich wel. Het maakt aanspraak op
volkomen gélykstelling met Duitschland en
Oostenrijk en op onafhankelijkheid van de
suzereiniteit der groote Europeesche mo
gendheden. Turkije deelt m.a.w. mede, dat
het plaats neemt in de groep van de Euro-
peesehe mogendheden met alle rechten op
praerogatieven van een volstrekt onafhan
kelijke regeering.
Dit klopt met een bericht uit Washing
ton, volgens welk dè Amerikaansche ge
zant te Konstantinopel het ministerie" van
buitenlandsche zaken te Washington een
artikel zond uit een officieus blad te Kon-
stantjnopel. Daarin stond de tekst van de
verklaring, .waarmee Turkije zich heeft ont
trokken aan de hoede van de groote mo
gendheden, zooals de verdragen van Rarijs
in 1856 en van Berlijn in 1878 die geregeld
hebben.
De bedoeling is duidelijk. Turkije wensdht
niet dat de groote mogenheden de zaken
onder elkaar regelen. Het wil ±elf meedoen,
en deelnemen aan een mogelijke vredescon
ferentie. Men kan dit, waar Konstantinopel
en de Dardenellen op het spel staan, mo
gelijk wel billijken.
Engeland heeft zijn bondgenooten al een
aardig duitje geleend.
Bij een maaltijd van de Engelsche kolonie
te St. Petersburg op Nieuwjaarsdag heeft
Buchanan, de Engelsche gezant, eèn rede
gehouden, waarin hij o.a. meedeelde, dat
Engeland reeds 600 millioen* pond sterling
aan zijn bondgenooten heeft voorgeschoten.
Da invoer van graan.
De „Tel.” bwpmekt den graaoAbvoer
in 1916 cn zeg* bet daommste
gedurende <te afgeloope» elf maanden, van
dit jaar ntet voor den windt te gegaan.
Vooral voor rogge is een groot tekort
te ooualateeren, want dó ingevoerde hoe
veelheid godureudt! do eerste eU maanden
van 1916 Indirot^ slechte 11.726 tou te
gen 55.032 ton in dezeifde periode vau
1915. De maand November waa daaraan
ook voor een groot dbe>| do «tehuld, want
gedurende die maand kwam
3254 top rogge binnen tegen
in November 1915.
Met den invoer van tarwe Is 't eenigs-
rins beter gegaan, want tot November
1916 kwam ew» hoovlintei van 686.952
ton binnen, tegen 6088.808 ton geduren
de Jan.-Nov. 1915.
Toch wad in November 1916 minder
ingevoerd en wel 88.486 ton tegen 51.069
ton in November 1915.
Dok do geratipvocr waw gedurende No-
vember minder dan iu November 1915 en
bedroog rawpeoüeveiijk 6.329 ew 16.327 torn;
in de maanden Jan.—Nov. 1916 kwato
eer 119.722 ton binnm togen 93.937 ton
gedurende deaelfde periode van 1916.
Na ogling komt hkmi voor de maand
November 1916 tot een invoer van 48.339
ton aan broodgranen tegen 88.356v tou in
November 1915. Voor de«o maand dus
eon belangrijk tekort.
Voor de eerste elf maanden tezamen
den weg kwam! „Zij komt!" had1 het
kleine dSenetmeioje tot den huisjongen,
gefluisterd, «n> schijnbaar vol-ijverig buk
ten zij zioh over bun werk. „Zij komt”
had Karl gemimnpeld en zich in zijn
kroeg teruggetrokken. „Zij komt!" zich
bukkend, was Huldb haar stiefmoeder
voorbij geetopen.
Maar nu, nu! Ida’s hart, dat van on
geduld was verteerd geworden., huppelde
heden: Zij ging1 hom inimers tegemoet
Ate een heel joarg medsjp sprong zij
over de plassen, welke hier en daar nog
iu de kuiltjes waren blijven staan. Haar
gesloten mond opende zich, *zij neuriede?
iete, luister, de vogels zongen ook!
Een leeuwerik steeg tdrilierend dicht
bij de vrouw omhoog en viel een eindje
verder in een dicht stukje gras, als een
rond balletje wóer neer.
En nu schoot een tweede vogel omhoog
en viel ook dkar neer, waar de eerste
was verdwenen Aha, die zochten elkaar!
Vroeger had Ida de natuur nooit gade
geslagen, zij had er in. het geheel geen
oog, voor gehad; heden zag «ij opeens,
dat hét hier nog zoo lecljjk niet was.
Het verlaten veld1 was veranderd. Ach
God,' wat was da hemel blauw!
Het was nog koel, een dag In het
vEocge voorjaar, maar de MfWrieohe
sneeüw was gesmolten, de plassAn, Wel
ke hier en daar nog waren gjebleffen,
weerspiegeklen allen het lachend blauw
des hemels. Eep zachte geur steeg op,
nieuwe graisjed ontsproten, de schapen
hadden ze nog niet afgegraasd.
Diep ademhalend, met uitgezette borst,
met kloppende polsen, met geprikkelde
leden, liep de vrouw steeds sneller. Zij
had het warm door liet haastig loopoi,
door het onstuimig jagend bloed.
Heden had Ida zich mooi gemaakt, eep.
goede japon aangetrokken; onder den
65)
Erger kon., het daar ook niet zijn; men
was van alles afgesneden. Diepe
stilte had over Tempelhof gedegen; een
slaperigheid om wanhopig te wordéu.
Met tegenzin was men. opgestaan; men
had van den dag niets te verwachten,
met tegenzin was men naar bed gegaan,
ook de nacht bracht niets dan een lood-
zwaren slaap. Zelfs de slaap was in
.Tempelhof vervelend. Ach, wat was bet
toch anders in Berlijn! Door waren de
straten den halven nacht verlicht,- daar
kon men zioh amusöeren en geen rnensch
lette er op. Ha, daar was leven, leven!
Met stille tranen had de op het dorp
aangeöpoedde gedurende den langen win
ter aan; haar Berlijn gedacht. Met ver
beten woede had zij in huis rond geloo-
Pon, het loonde de moeite niet, hier op
te ruimen, iete uit te richten; het loonde
de moeite hier niet ééns, zich mooi aan
te klecden. Hier was naets de moeite
teaard. Al de donkere winterdagen had
fe Ida in denzeifden ouden rok roerigeloo-
I P®’ platgetrapte pantoffel» stoften,
verstoven veertjes op haar ha-
j TCT^ lagen. En wee dengene, dte haar in
1 Gemengd Oorkfuleuw».
T Vredespraatje*.
D$| „New Statesman" bestrijdt de al
geméén ver^preido meening, dat de oor
log totliUair op een dood punt ie geko
men,! hetgeen dte oorzaak schijnt te we
zen Ivan het aandringen op vrede door
do Onzijdige staten. Da generale staven,
het nest de Duiteehe generale staf, weten
beter. Op bepaakte oogenbHkken ea> plaat
sen zijn toestanden gawhapén, die inder
daad tijdolijk een dood' punt konden wor
den genoemd, maar de oorlog in zijn ge
heel is nooit verder geweest van een
dood punt dan op Iwt huidige oogen-blik.
Overal wordt gevoeld en in sommige
kringen wordt geweten^ dat wij staan
vóór grootar militaire geljeurientesen dan
nog zijn vóórgekomen. Er zijn redenen,
te nwenen dut het Dutteolie opperbevel
klaar begrijpt in het Voorjaar gavaarte
kunnen loopen, van een ernstige militai
re raimp en dit gevaar is zoo groot, dat
het deze liever vermijdt eni het kund ge
slagen erkent door honger, indien daar
bij vrede kan worden Varkregeu op dlra-
galijke voorwaarden, «a W mttitoke pres
tige kin worden geredl. Dit te, mag men
vermoeden, du réden., waarom dte wereld
wordt vergund, zoo onverwacht nauwkeu
rige inlichtingen te verkrijgenwelke al
leen door de Duitsche regeering kunnen
worden verschaft, betreffende, het faJen
van de aardappeloogst on het ernstige
tekort aan alle levensmiddelen in diaMld-
densltaten. Het is alsof Duitechlandl zegt:
Gij kunt een gunetigen vrede krijgen we^
gens onzen lu>ng(?r, maar ge moet dien
thans nemen; wij zullen ndót meer hon
gerig zijn in den zomer, noch in dteu
volgenden winter, naar wij hopen» Haast
u dus.
ze kleeren, had luuu* om bet lichaam go-
va* Hij drukte liaor met ruw geweid te
gen Aon a»n; hij reide haar ren laag
heid In liet gezicht, hij wildé haar neer
werpen.
Zij worstelde met hem. Do wanhoop
gaf baar de kracht zich te ve*rsetteu; zij
stiet ren gillenden angstkreet uit.
Paoohke draalde zich nog een» om
mocht hij haar zoo in den strek laten.?
Daar kreeg hij een slag op het hoofd,
welke hem deed tuimelen. Met buide han
den greep lüj naar zijn schedel, zijn
hoed was iugiwlagen. Voordat hij zioh
kon bezinnen, wat er eigenlijk gebeur
de, kreeg hij een slag over zijn neu»,
zoodat het bloed er uit spatte; het werd
Itoiu groen en geel voor de oogeo. Daar
na werd hij op den grond geworpen.
Ida’s krachten dretedm haar te Lege-
ven. Zij krabde, zij beet, zij trapte, zij
spuwde maar wat vermoeid <nt tegen
de kracht weike haar onwrerstaanbaar
omlaag drukte. Wanhopende hulpkreten
stle| zij uit, wrtkever over het »tred»
meer en meer in grijze .aahemering ge
hulde vdd kri>ehten.
„Wil je stil zijn!" De jongeman,
dte haar den mond dicht houden.
„Gooi baar in gtottechen plea,” aai
ruw lachend <te andere, die zich van
l'w*k» had gmaakt, ,.<Ua ul
zc Ihwii wel houden!”
„Hulp, hulp!"
(iOUDSCHE COURANT.
Was er hier nog iemand buiten hen?
Een schaduw was op het, den hemel
weerspiegelend water gevallen, zachtjw
iMgon het zand te vloeien.
Paschke werd onrudtig. „Het wordt
koel," zefcte bij, ofschoon Ida hem met
haar armen hield ometrengeld. Hij greep
naar 4ijn hoed: het was hoog tijd, zij
moeaten nu gaan! Opren» gevoeklê hij
zioh onbehaaglijk. Men had reeds zoo
veel gehoord over het Tempelhofer veld.
Sedert in <l<-n onrtrek werd! geisjuwd,
kwam al het gespute hierheen!
Hij sprong op; hij meende iets ge
hoord te hebben achter den zandheuvel
in hun rug „Wie te daar," wilde hij
juist vragen en zich omkeeren, toen hij
voor zich, slechte tien, ttclrreden verwij
derd, een kerel zag staan, die ben* bru
taal aankeek. En achter do struiken
kwam nog een tweodte te voorschijn. Bei
den lachten uitbundig.
Wat wilden zij?! Paschke beproefde
onverschillig te doen, maar liet gelukte
hem niet. De sidderende Ida hing ate
lood aan zijn, arm, en gij had niets1 tot
verweer da® een zijden parapluie. „Die
kan ik Juist gebruik.»," reide de eerste
kerel en steeg Paschke de tot verweer
opgeheven parapluis met zijn stok uit
de hand. De beide kerete hadden stok
ken, mokken wrike er uit zagen, alsof
zij lootten knoppen hadden.
Varvtaoktl Was hii maar ntet op Ida’s
krankzinnigen wensen ingegaan om el
kaar hier weer te ontmoeten! Woede te
gen de vrouw, d|e hem Wee heen ge
lokt had, overviel Paschke eensklaps.
Wat moert hij nu beginnen? Blilnemfmei
overwoog hij allo mngeiijteheden. „Loop!"
fluisterde hij Ida toe en snelde zeP weg
met ren hantKgen sprong.
Maar fate kon ntet wegtooprtT. Eaader
landtoopers, een fondw vent in havelOQ-
BUITgNLANDSCai NIEUWS.
ft Broodovervfoed in Rusland.
If Terwijl in «unuég» vervrewijdeida plaat -
sediin Rusland de bakkarswtakete door
heW^publiek belegerd worden, heerschtin
andrtre steden ren groote overvloed' vau
brood. De „Asteakanoohe Bode" tórelt uit
hetyiwöuveHieiueot Astrakan mee, 'wat het
bróód daar bijna gren waarde heeft. De
oogst in het district 'PoOhempjarsk was
dat het koren er zelfs gédeeL
HCluMweche veevoeder kan ver-
hjk-