IIGING.
Donderdag 4 Januari 1017.
55e Jaargang.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Feuilleton.
Buiten de Stadspoorten.
XTï@-ultxts- exx ^ucL-rrextezxtïe'bleud. voor Q-oin.cLeu OzxxstxelEeaa.-
Telefoon Interc. 82.
■ol.iiul
on» bureau: Markt 31, Gouda, bij
Zie Etalage.
en
Zie Etalage.
BINNENLAND.
voi-
BU1TENLANDBCH NIEUWS.
oen
30 172
Haar tan-
wolven
geheel
zij had zooveel
(Wordt varvolgd.)
ail-
i de
Nuta-dapartement
iten van den heer
’t zij
op?
te zien
i van
swaar
SCHOENEN enz.
f”.
igtoezicht. 2 uur.
unissie.
rige
do
EOO-
ri Holland*» 8 u.
1 Dambond.
!«n”, 11% u. Kring
dbouw.
ie Réunie". Ver. v.
Sprekers mej. C.
ir H. Borel.
iewecWrijden Ned.
«Naar het Duitach van
CLARA VIEBIG.
Bewerkt door I. P. WESSEL1.NK-
VAN R1O88UM met autorisatie van de
schrijfster.
(Nadruk verboden.)
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 1-4 regelt f LOS. elke regel meer f 0.25.
Op de voorpagina dubbel tarief.
Gewone advertentita en ingezonden mededeeUngen bij contract tot «eer gereduceerde»
prijt. Grooie letten en randen naar plaataruimte.
KLEINE ADVERTENTlftNaanvragen en aanbiedingen, betreffende dienetpertoneel.
koop en verkoop, huur en Verhuur, 1—5 regelt f 0.25 elke regel meer 5 cent bij vooruit*
betaling. Maximum grootte 10 regelt. Betviitnummert 5 cent.
GOUDSCHE (DURANT.
Schipbreuk.
Een telegram uit Sjanghai meldt, dat het
Japansche stoomschip Hankata Maroe, van
Tsjifoe naar Dalny onderweg, in een
sneeuwstorm wrak ia geslagen. Slechts 50
van de 400 opvarenden zjjn gered. Kapitein
Stampe van de Nederlandsche havenwerken
heeft met behulp van Chineezen in een
sleepboot kranig reddingswerk gedaan.
gescheurd
zij in den
En haar
Tukkerij
«OON Goud*.
dat de departementale plaatsingdm-
reaux de organisatie dezer arbeidalyachten
op zich nemen. Hij meent, dat toepas
sing van zjjn voorstel het mogeljjk zal ma
ken aan ,het leger mannen terug te geven,
die nu in fabrieken en elders werkzaam
zjjn in beroepen, waarin ze door minder
krachtige, voor den militairen dienst afge
keurde of oude mannen vervangen kunnen
worden. Bérenger zet voofts uiteen, dat zijn
voorstel zoowel de versterking van het leger
aan het front als de versterking van het
economische leger verzekert zooveel als het
Frankrijk mogelijk is. Het beantwoordt te
vens aan den wensch van hen, die billijker
wijze willen, dat het schoone, heldhaftige,
werkzame Frankrijk op het oogenblik van
den vrede in staat is onmiddelljjk het ge-
heele economische leven te hervatten.
De kolennood.
Herriot, de Fransche minister van open
bare werken en levensmiddelenvoorziening
heeft aan vertegenwoordigers van de Fran
sche pers mededeeling gedaan omtrent de
middelen, waarmede hij verbetering zal
trachten te brengen in het tekort aan steen
kolen, dat zich in Frankrijk hoe langer hoe
meer doet gevoelen. Dit tekort is ontstaan
tengevolge van het ontbreken van arbeids
krachten in de Fransche mijnen en tengevol
ge van de kosten van het aanvoergn
Engelsche kolen. Aan het eerste bez«
in Herriot tegemoet gekomen door den mi
nisterraad te doen besluiten de mijnwerkers
van de lichtingen 1900, 1901 en 1902 en de
hoofden van talrijke gezinnen van de lich
ting 1903 van hét front naar de mijnen te
rug te zenden. Voorts zullen er van de genie
en uit Marokko nog mijnwerkers bijkomen,
waardoor men in het geheel de beschikking
krijgt over 2000 ta*W00 mijnwerkers.
Daarbij komen dan nog 6000 Duitsche
krijgsgevangenen, die mijnwerkers van be
roep zijn. Deze arbeidskrachten zullen per
maand 100,000 ton steenkool opleveren.
Deze hoeveelheid is natuurlijk onvoldoende;
de productie der Fransche mijnen bedraagt
1,700,000 ton; het verbruik is 2,800,000 ton.
Maar Herriot zeide te hopen, dat invoer van
Engelsche kolen verder in het tekort zou
voorzien. Ingevolge een overeenkomst met
de Engelsche regeering verwacht men, dat
er voor het vervolg kolen uit Engeland aan
gevoerd kunnen worden.
Het gebeurt rtcobte zekte», ijat bewo
ners van «licht bij het front gelegen ge
meenten over du grens komen. Ook ne
men de Dultechers zeer strenge maatre
gelen wil te beletten dat iulichtingen over
troepenbewegingen verstrekt worden. Per
sonen, die vergunning hebben bekomen,
ziah naar Holland te Iwgeven, ntorteu 14
dagen in Gent blijven.
Braila,een stad van 60.000 inwoners, welke
niet bizonder sterke vestingwerken b€zit. De
Russen zullen ze echter niet dan na een
hardnekkigen strijd prijsgeven, om dan op
Galatz terug te trekken. Galatz ligt tegen
over Braila, en is door de Roemeniërs tot
een uitstekende vesting gemaakt. De stratè-
gische ligging is voor de verdedigers gun
stig: in het zuiden is het de Sereth, in het
oosten de Donau en in het noorden een
groot meer welke de stad met zijn 75.000
inwoners beschermt. Zij heeft in alle Turk-
sche oorlogen een grooté rol gespeeld.
Barsesci en Topesci zijn eveneens geno
men. Het arme Griekenland heeft een ulti
matum van de Entente gekregen. Honger
lijden of toegeven, een van de twee moet
de Grieksche regeering kiezen.
Inmiddels heeft Griekenland, naar de
„Corrière della Sera” uit Athene ver
neemt aan de mogendheden een nota gezon
den waarin de intrekking der blokkade ge
vraagd wordt Deze nota is in gematigde
termen gesteld en bevat geen enkele bedrei
ging met represaillemaatregelen in geval
van weigering. Zij stelt geen termijn vast,
waarbinnen antwoord verwacht wordt, maar
stelt zich tevreden met te betoogen, dat de
toestand der bevolking door de blokkade hoe
langer hoe ondraaglijker wordt.
In de nota wordt niet, zooals velen on
derstelden, gedreigd, dat een weigering het
transporteeren van troepen naar den Pe-
loponesus zou doen ophouden; deze trans
porten worden geregeld voortgezet.
Telegrammen uit Athene melden intus-
schen dat Griekenland de eischen, in de
nota der Entente gesteld, in principe heeft
aanvaard.
De laatste voorspelling.
Madame de "Thèbes, de bekende Parij-
sohe waarzegster, die aan die üchtgrtoo-
vigheid «ter Parijzenaars het aangename
bulteuverblijt bij Mening aan de l^oire
dankte, waar zij kort geileden gestorven
is, heeft in. haar laatste almanak voor liet
nieuwe astrale jaar dat telkens op 20
Maart eindig*, - nog een voorspelling
gedaan omtrent het tijdstip, waarop de
oorlog zal eindigen. Volgens Madame de
Thèbe», aan wie het jaar 1916-—1917
„awart en rood op vlammend gouden
achtergrond)'’ was voorgekomen, zou de
oorlog in die lente van 1917 gedaan zijn.
kooper vertrokken was, tegen, de toon
bank v Was hij werkelijk dood? Dal zou
haar spijten. Haar knieën knikten en toch
verbaaêde zij er zich over, dat zij geen
heftiger smart gevoelde. De angst was
grooter dan de smart, als nu allee eene
uitkwan»?! Maar men vond luw niet, en
dan zou er niets uitkomen', want zij zelf
zou nooit, nooit iet» zeggen.
Maar de oogen harer rtirtdochter wa
ren lastig. Hukte kon toch eigenlijk in
het geheel niets weten, als bespionneerde
die ook altijd iedere schrede, het wa» ón
mogelijk en toch moest deze vleermuis,
die in liet «Donker zag, overal dloorrtoop.
tets weten, zou zij anders zulke oogen
hebbep opgezet, dom-nieuwsgierig en toch
zoo sluw?!
Toe» een klant vertelde, dat op den
dag van Am moord doordring^mde kre
ten eener vrouw waren gehoord, meende
Ida op het gezicht harer stiefdochter, die
ingespannen luisterde, een heimelijk lach
je te bespeuren. Wat zou dto geniepig
grijnzen, als zij wiet, dat de kersrood»
das, welke men pae in een struik bij
den plas had ontdekt de dennen met
hun ruige takken had ze vartgehouthm
de das was, waarmede zij zich had
getooid voor het rendez-vou». Ida had
tot dusverre de das niet gemist, pastee»
men de vondst vertelde, zocht zij haar
kersroode das en vond ze niet; nu her
innerde zij zich, dat Paschke z<| gekschee-
rend had loegemaakt; de andere moert
ze haar hebben afgerukt.
Onrustig dwaalden Ida’s blikken rond„
5j.po.r5e in het ondoordringbare ge-
66)
„Nu, pu?" Do Rixdorfer, die reeds
den ganschen tijd achter den zandigen
berm het paartje had liggen beluisteren,
hetwelk zoo verliefd! was, dat het in het
geheel ndet merkte, hoe Schicksen-August
en Ktamotten-hdo uit hot boechachtig deel
der Hasenheide over het veld kwamen
aanslenteren, richtte zich plotseling op.
„P*b op, Schicksen-August! Anders
houden d'e blauwen een razzia. En dan
heeft men hier geen rustig plekje meer.
Laat haar loopen, anders neemt Klamdt-
Heb ^en ^rjyanw
Zoo iets geeft je kame-
wil» drie als wolven
grond! liggende, geheel
zaaiu de omnibus a&rteukkden. Zij wenk
te hem, zij steeg in met knikkende knieën;
uitgeput zonk zij op de bank. Zij was
alleen, in. het voertuig. Zij Ijekeek haar
kleeren; de mouw van haar jakje was
geeoheuird, flarden hingen aan haar rok,
er waren nog meer scheuren, zij ver
borg ze zoo goed het ging.
O, «lai verwenechte veld!
den klapperden nog. Maar hoe meer zij
Tempelhof naderde, des te kalmer werd
zij. Dieper en regelmatiger haalde zij
adem, haar doodsbleek gelaat kreeg weer
kleur, bij het uitstappen gaf zij den
koetsier een fooi; zij was gered!...
Bij de huisdeur stiet zij op Huldteu. Wat
zette die een oogen op? Hot was nog
lioht genoeg om iets te zien kon men'
wat aan haar riterken?!
Boven op de slaapkamer keek de Vrouw
in dien spiogel en zij verschrok. Wat
zag zij er uit! Als iemand, die in een
sloot had1 gelegen, haar japon
en geheel bemodderd. Dat had
omnibus
gezicht was ook vuil,
vlgo krabben had zij
was get
neerviel,
hunne v<
den Duit
«i gaf haaj van
do glazen step-
Er «irukte een la* op Kart Uotaow’a
hul«, de gasten merkten het zelf», er
wikte gwo vroolijkheid komen, als men
onder oen glaasje t*. De aohoone vrouw
had menigeen gelokt, maar voor den ge
wonen man was zij niete.
„Zij te te hooghartig” zeiden de voer
lieden en boerenknecht».
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagablad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco
per poet per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad f 2.—.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS! Uit Goada en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels f 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels f 0.80, elke
regel meer f 0.15.
Gemengd Oorlogsnieuws.
Venixeloa vervloekt.
Italiaaiwcho bladen berichten over do
plechtige „vervloeking” van Venizolo»,
zooate dat dc®« «tegen naar oud volks
gebruik in Athene heeft plaata gehad.
In ecat langt» stort trekt het volk (in
«Ut geval due de tegouetajutem vaxi Ve-
ndzelos) door do straten van Atte'nu, dra
gende in «te hand een stee», düe onder
het uitkrijten van de vervloeking „Vcr-
bannrti en vervloekt zij de verrader, die
het vaderland uiteenscheurt” ii* oengroo-
teu kuil geworpen wondt. Ook de göarte-
lijkbeid spreekt dien vloek uit, staande
onder het portaal van de kerk der pa
rochie. Vele duizenden nsupen aan «te
plechtige handeling deel, en do steenen
vormden ten slotte een kleinen heuvel,
waarop «te beeltenis van VonizolCH werd
werd vortiraud.
FRANKRIJK.
Senator Bérenger, die by den Franschen
Senaat het voorstel heeft ingediend om de
mobilisatie der burgers in Frankryk in te
voeren en de arbeidskrachten in Frankrijk
en de koloniën te organiseeren, wjjst er in
de toelichting tot zijn voorstel op, d^t er in
Engeland een nationaal comité voor den
arbeid is gevormd en in Duitschland een
hulpdienst van burgers. Volgens Bérenger
is het in Frankrijk niet minder dringend
noodig het volledig gebruik te realiseeren
van alle hulpmiddelen ap het gebied der ar
beidskracht.
Bérenger omschrijft zijn doel aldus:
De nationale productie in zulk een verhou
ding vergrooten als onmisbaar is om de
overwinning te bespoedigen; de aankoopen
in het buitenland verminderen; bijgevolg de
Fransche wisselkoers verbeteren; aan
Frankrijk het behoud van een economisch
leger verzekeren, als noodzakelijke voor
waarde voor de overwinning, eerste voor
waarde om profijt te hebben van epn zege
vierende vrede.
Bérenger wil, dat de burger-mobilisatie
alle burgers van 17 tot 60 jaar zal omvatten
ten-Edb allefl1 alleen.
ten ring gurzlen? Z.
raad niet af!”
Zij wierpen zich
op den op den
Nauwelijks had. Ida zich bevrijd ge
voeld, uit den greep van den jongen
man, of zij schreeuwde niet meer. Stil
nooit uwrtete naders zóu hoonen, want
de venmoorde was spoorloos vurdlwenen.
Men zou hem zeker hier of daar in het
veld hebben verstopt, of in een zak weg
gesleept, wie w«rt waarheen.
Dc herdter had het nieuws naar Tem
pelhof gebracht, vandaag had hij voor
he,t eerst de schapen naar buiten gedre
ven, grazend hadden zij zich ver in het
rond) verspreid.
Toen had hij bij den Franschen plas
bloed gevonden, veel bloed; het zand had
het wel is waar ingezogenmaar do don
kere vlekken waren toch niet te misken
nen. En een ingeolagen lioed lag|er naast,
oen leege, binnenste buiten gekeerde beurs
en een paar oude, g^ieunte laarzen,
die nauwelijks meer zolen hadden.
Al de Tempelbofer kinderen stórmden
naar den plas. Ffiteje der Lietzows alin-
gertte steeds weer den tot een platten
koek geworden hoed juichend in de hoog
te tot dte opeens in hrt midlden van den
plas wegzonk. Nu was de pret eerst heel
groot, men stak met stokken, men visohte,
men piekte, men zweepte de hoed viel
uit elkaar. En aoo ging hrt ook met de
portemonnaie. Toen de Berlijnscho poli
tie verscheen waren alle sporen uitge-
wisoht. Men hoorde niet, wie het slacht
offer was geweest.
Toen in de herberg van Kart Ltetepw
iemand van dun overval op hrt Tempel-
hofer veld sprak, werd de vrouw zeer
bloek- Zij sdionk juist een glaasje kutn-
mel in, haar hand Ixjride zoo, <iat «ie
drank niet in bet glas maar op de tafel
viel.
leel bemodderd. Dat
niet zoo goed gezien.
1 en een paar ste-
ook gekregen en
zij ontblootte haar armen en wat
een Nauwe plekken!
Huiverend sloot, zij «te oogen. Nu «te
opwinding voorbij was, voelde zij een»
klaps, dat zij onwel werd. Tartend ging
zij naar haar kas*. Daar had zij altijd
iets krachtig» staan zij had zooveel
verdriet een paar aflokjes, opdat het
liaar nirt op «te maag sloeg; nu nam
zij er ook van. Daarna kroop zij in haar
bed en trok het dek boog op. Zij rilde
stuk 8*. JansbrtMMl toe
de roodu bonbons in
f leech.
Maar Hulda wierp geen blik op het
St. Jansbrood, van ter zijde keekfzij haar
stiefmoeder schuw aan en zoo gauw de
gelegenheid sclioon was, glipte zij weg.
Do lionibone liet zij liggen.
Nu schrok «fo vrouw tot in hrt diepst
vm naar ziel zij nam g*<eo lekker»
aau en hi«4d andcr-i zoo van snoepen I
Waarom nam zij nooii St. Jansbrood noch
bouoOM?! Dat kwelde Ida. Als men et
maar uit kon krijgen, wat zij we* dacht!
Met opeeogeklenxie tanden, hare woede,
welke toch «-igrtilijk meer angst waa, bé-
heerschend, liep zij rond.
En even bang ate zij wae voor het
kind, zoo bang was bet kind voor dto
de vrouw. Wat wikte zij, dM zij haar
in den winkel had getrokken, haar 8t.
Jansbroo«l «n Ijonbons wikte geven
Hulda had Sneeuwwitje niet vergeten; bet
stond immers In het boek: de booaeatief-
nxirtter gaf Sneeuwwitje een appel, «Me er
mooi üiuag ntrt. rood» kleurtjes; maar
toen^uxnwwitje er in beet viel zij om
en was zij dood. „Zij” Itad haar roode
bonbons gegereen! Hrt kind huiverde
neen, daar at zij niet v>n. Zij waa
bang...
ONS OVERZICHT.
„De deur is vóór den vrede nog niet
dicht” dit is wel de conclusie tot welke men
komt na de lezing van al hetgeen er gezegd
en geschreven wordt over den vrede. Het
antwoord van de geallieerden aan president
Wilson schijnt de voorwaarden te noemen,
waarop de geallieerden bereid zyn te on
derhandelen. Dit zal niet worden openbaar
gemaakt totdat wellicht twee dagen zijn
verloopen nadat het den president zal heb
ben bereikt. Het concept ondergaat nu nog
eenige lichte wijzigingen. Terwijl het ant
woord aan Duitschland de voorwaarden her
haalde, die niet konden worden aangeno
men, kan men verwachten, dat het ant
woord aan Wilson de eenige preliminairen,
waarop de geallieerden bereid zyn te «on
derhandelen, nader zal aanduiden en scher
per omschrijven.
Wilson zal dan de eerste zjjn wellicht die
de voorwaarden van beide zjjden kent; ten
minste als het waar is wat de leider der
Hongaarsche oppositie, graaf Andrassy,
verklaarde in zjjn Nieuwjaarsrede: Als de
Entente beweert, dat ons vredesaanbod
slechts een manoeuvre is, en niet gemeend
dan kan ik mededeelen, dat president Wil
son de vredesvoorwaarden thans kent en de
Entente ze daar te weten kan komen.
Tsjenkeli, de leider van de arbeiders in
de Russische Doema, heeft daar zjjn mee-
ning over den vrede ook eens gezegd en het
blijkt uit zjjn woorden heel duidelijk dat de
ware stemming in Rusland niet vertolkt
wordt door de bladen. Tsjenkeli zei:
We zijn met alle besprekingen op het
doode punt gekomen. Wat hier door de zoo
genaamde liberalen wordt gedaan, is stelsel
matige misleiding der openbare meening.
Een willekeurig gevormde meerderheid in
het parlement schettert tegen den vrede, om
het feit te verdoezelen, dat het heele Russi
sche volk alle Russische arbeiders, niets be
slister vragen dan vrede.
In spjjt van herhaalde aanmaningen van
den voorzitter ging Tsjenkeli voort het
vooruitstrevende blok in de Doema gebrek
aan doelbewuste politiek te verwijten, en
het voor te houden, dat het Rusland tot
slaaf van een zoogenaamde verbonden mo
gendheid (Engeland) maakt, die meer ge
haat wordt in Rusland dan alle vijanden.
Als de regeering niet toegeeft, zag spreker
maar één uitweg: de revolutie.
In Frankrijk en Roemenië gaat- de strijd
voort. In het Westen is een heftig artillerie
vuur aan den gang; het is niet ónmogelijk
dat een nieuw offensief aan ’t uitbreken
staat, van welke zjjde dit offensief onder
nomen wordt is thans nog niet met zeker
heid te zeggen.
Belangrjjker is de voortgaande actie in
Roemenië. Macin en Jjjila, in de Dobroeds-
ja, zijn genomen, zoodat de Dobroedsja
thans geheel in handen der Centralen is.
Nu concentreert de opmarsch zich tegen
Raapoetin.
Do oorreoponttent van do Daily Chro
nicle te 8*. Petdraburg meldt, hoe do
Rusaieohe monnik Rasportin, wi«w «Jood
nu al drietnaal in een jaar tijds grtbald
Is, aan zijn einde is gekomoh. Hij werd
in een automobiel guvoejd naar ten
hui», «tet aan prins Joeroesot toebehoort
en blijkbaar in «ten tuin doodlgcHchrte».
Het lijk werd daarna door dó auto weer
meegecMNnen. en in de rivier geworpen.
De gidjeurtenis heeft grorto bekwgntelling
gaande gemaakt, niet alleen wegens «te
persfxmhjkhdd van den veriuoorde, maar
ook wegen» den hoogen rang van «te
personen, die bij den moord' Ixrtrokken
zijn. Ecu van hen la een knappe jonge
man van 30 jaar, die zijn opleiding ten
«teele in Engeland heeft gehad en eeulge
jaren geleden in de deftige kringen van
London zeer populair wa». Men zegt dat
hij met vorscheidtti van zijn vrienden
on bloedverwanten geloot zou hebben wie
de daad zou volvoeren.
Midd*a»tand»Q'«di«t.
Vanweg»} de Rogeering»o«nmto»ie inza
ke het Mkklenrtandwcreidirt wordt lirt
gemte luedegedeeid:
Zooate iM-kiwl te, ontwterp de Rogce
ring, kor* na du overrtrooming van hrt
vorige jaar, een regeling om vanrtww*-
wego «te voorziening in do orotUrtibehoefte
van de door den watersnood getroffenen
te vergemakkelijken.
Deze regeling 1» thans door do State»
Generaal goedgi’keurd. Voorzoover l>rt hulp
botrdt aan de slachtoffers, behoorende tot
«ten handeldrijvende® en indurtrfeeleu mid
denstand, werd de uivoering opgedragen
aan de Regewrlngaconantesle inzake hrt
Middvnrtandteorcdirt.
De bedoeling 1», dat de Staat, onder
•kere voorwaaixleu zich als borg zal rtrt-
-_.i voor 55 pCt. der l>enoodig<te voor
schol ten.
Do Prov. Staten van NoordRtollaudl
hebben zfch, voorzoover hrt deze provin
cie betreft, IxTcdd verklaard, om een aan
vullende garantie op die van den Staat
te verleemn van. 35 pUt., zooda* door
deze oredirt*>dioev«idrti wlechte voor 10
pCt van het voorschot op andere wijze
borg zou morton wortten. gerteld.
Slachtoffers van «ten watersnood1, voor-
zoover zij Isshooren tot «ten handokteijven-
«ten en iudluatrieelen middenstand, kunnen
ziel» dus thans tot hrt bekomen van een
voorsobot wenden tot «te bij «te Regeo-
riugscommiwio aangtrtloien Bankinrtellin-
ge®. Voorzoover de adresaen daarvan aau
Ix-lauglteblMtMten nirt bekend zijn, kunnen
zij zioh tot hrt bekomen van nadere in-
BELGIë.
In allo gemeenten, dto, eenige kilome
ters achter hrt Westelijk front zijn ge
legen, zooate RUmbeke en Ledeghem wor
den &Uo mannelijke inwoner», «Me nog
over zijn, zelfs jongens van 14—-18 |««r
en mannen van 55—-70 jaar gedwongen
tot het verrirtoten van nrifttarire werk
zaamheden, waarbij zij aan allerlei ont
beringen zijn blootgesteld; Velen zijn
reikte ziek of gewond teruggekeerd. Van
af hrt begin «ter Ijezrttlng mort do man
nelijke bevolking van RUmbeke in ec-ni
huMMuftabriek voor Dulteohland werken.
Straffen en boeten worden aanhoudend
opgelegd. Toen onlangs een Duitach vlieg
tuig, hetwelk door de Engelsclw omlaag
«schoten, brandende bij RUmbeko
werden do toeschouwer», dio
roldoeniug over «te nederlaag vax' zek'
iteoher te kennen gaven, met 2ö len
Mark., beboet.
Genoemde «Bobt bij hrt front gelogen
plaatsen ontvangen weinig nieuws aan
gaande den strijd. Toch komen er nog
couranten uit GeoA, zoodat men ook hrt
laatste succe» dor Fjanfichen bij Verd“un
had voraomen.
Hrt leven te natuurlijk «tenir, maar
tooit wordt er minder gebrek grtedra
dan in de groote rteden.
Te Geut verwaoht men, «lat de nog
overgebleven burgers op nog grooter
schaal zullen iwortten weggevoerd’. Zij
dte aangewezen zijn, moeten zich gereed
houden op hrt einde dezer week te ver
trekken. Hrt te vergund' zich in de stad
of in het grensgebied te bewegen, mite
in hrt bezit eener identiteitskaart.
«ten ov«jrvat. Daar stortte Ida hrt meel,
dat zij juirt atwoog en bij hrt wteeelen
van een tater, verrokende zij zich vijf
grotehen in haar nadeel; zij wan geheel
in de war- Zwapr leunde zij, toen de
gewekkge vuisten aan haar lijf.
Een gerucht deed de ronde: èr moest
--ge.
een
men
